جمع بندی شبهه در دعای فرج
تب‌های اولیه
شبهه در دعای فرج
به نام خدا
با عرض سلام و تبریک عید سعید فطر
سوالی در مورد یکی از فرازهای دعای فرج داشتم. در بخشی از این دعا می خوانیم:
"یا محمد و یا علی، یا علی و یا محمد، اکفیانی فانکما کافیان وانصرانی فانکما ناصران..."
آیا این بخش از دعا با آیات قرآن نظیر " الیس الله بکاف عبده" مغایرت ندارد؟
پیشاپیش از توجه شما متشکرم.
برچسب:
ehsanstudent;817333 نوشت:
به نام خدا
با عرض سلام و تبریک عید سعید فطر
سوالی در مورد یکی از فرازهای دعای فرج داشتم. در بخشی از این دعا می خوانیم:
"یا محمد و یا علی، یا علی و یا محمد، اکفیانی فانکما کافیان وانصرانی فانکما ناصران..."
آیا این بخش از دعا با آیات قرآن نظیر " الیس الله بکاف عبده" مغایرت ندارد؟
پیشاپیش از توجه شما متشکرم.
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ و جمع بندی:
با سلام و طلب توفیق برای شما و دیگر کاربران گرامی.
جمله "فانکما کافیان" در قالب حصر است و در نظر اولیه به معنای حصر حقیقی می باشد.
با این توضیح فقط شما دو نفر هستید که می توانید کفایت کننده امور باشید. پس در ظاهر با مفاد آیه شریفه "الیس الله بکاف عبده" منافات دارد.
اما اگر دقت کنیم در ادبیات عرب به دو نوع حصر بر می خوریم. حصر حقیقی و حصر اضافی.
مثالی که برای حصر حقیقی بیان می کنند این جمله از آیه شریفه است که می فرماید:"لا اله الا الله"
حصر در آیه مذکور واقعی و حقیقی و دارای مرزی شکست نا پذیر است.یعنی هیچ خدایی جز الله وجود ندارد.
اما حصر اضافی مرز ثابتی ندارد و می تواند گسترده یا محدود شود.
مثالی که در این باره می آورند، آیه صد و هفتاد و سه سوره بقره است که می فرماید:
"إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزيرِ..."
خداوند، تنها (گوشت) مردار، خون، گوشت خوك و آن چه را نام غيرِ خدا هنگام ذبح بر آن گفته شود، حرام كرده است.
اگر به ظاهر آیه شریفه نگاه کنیم، متوجه می شویم گویا جز این چهار مورد، حرام دیگری وجود ندارد و حال آن که در جاهای دیگر قرآن به محرمات دیگر اشاره شده است و این موضوع حصر اضافی بودن موارد بر شمرده را ثابت می کند.
یک مثال عرفی:
شما به دوست تان می گویید من به تو از همه بیشتر علاقه دارم! آیا این انحصار دوستی به معنای حصر حقیقی است! یعنی به جز او هیچ شخص دیگری را دوست ندارید؟ البته این گونه نیست. زیرا هستند افرادی چون پدر، مادر، برادر، خواهر و ...که واقعا دوست شان دارید.
و اما در دعای فرج وقتی به پیامبر و مولای متقیان سلام الله علیهما خطاب می کنیم که مرا کفایت کنید. زیرا شما می توانید در توسل من به خدا، واسطه حل مشکلات و کفایت کننده نیاز هایم باشید.
علاوه،نظام دنیا مقهور اسباب و علل است و همان طور که انسان می تواند به طور مستقیم حاجتش را از خدا بطلبد،می تواند از مسیر واسطه ها که اولیای الهی اند، عرضه حاجت کند که گاهی این مسیر آسان تر است.
پس تا وقتی نگاهش به مسبب الاسباب است،از کلماتی استفاده می کند که حصر حقیقی را می رساند و به طور مستقیم خدا را وکیل مشکلات خود قرار می دهد. اما وقتی به سبب ها توسل می کند که مقربان درگاه الهی اند همراه با اذن الهی از کلمات مخصوص به آن بهره می برد.
معنای توکل و توسل مرتبط با این موضوع:
در مثال مناقشه نیست و می گوییم انسان با دو شیوه می تواند رییس اداره خود را در جریان مشکلاتش قرار دهد. یا سعی می کند بدون واسطه منشی، مستقیما رییس اداره را ببیند این یعنی توکل و گاهی نمی تواند به طور مستقیم رییس را ببیند، در این صورت نا چار است، منشی را واسطه ملاقات کند این یعنی توسل.
انسان با وساطت مقربان درگاه الهی، بالاترین توسل را انجام می دهد. یعنی با خود می گوید، میان خلایق از شما بهتر کسی نیست که بتواند واسطه حل مشکلات شود پس شما شفیع من شوید.
نتیجه:
همان گونه که آیاتی نظیر "أَ لَیْسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ" در سوره زمر آیه 36 باعث آرامش انسان های موحد و تقویت توکل می شود، در مرحله ای پایین تر، توسل به اولیای الهی نیز می تواند موجب اطمینان خاطر شود.( والله العالم)
و السلام علیکم و رحمت الله و برکاته
اللهم صل علی محمد و آل محمد.