حق تلاوت قرآن
تب‌های اولیه
البته حق تلاوت معنی گسترده تری دارد
اين تعبير تعبير پر معنايى است و خط روشنى براى ما در برابر قرآن مجيد و كتب آسمانى مشخص مىسازد، چرا كه مردم در برابر اين آيات الهى چند گروهند:
گروهى تمام اصرارشان بر اداى الفاظ و حروف از مخارج آن است آنها دائما در فكر وقف و وصل و حروف يرملون و شد و مدند و كمترين اهميتى به محتوى و معنى، تا چه رسد به عمل كردن به آن، نمىدهند، به گفته قرآن اينها همانند حيوانى هستند كه كتابهايى بر او حمل شده باشد (كَمَثَلِ الْحِمارِ يَحْمِلُ أَسْفاراً- سوره جمعه آيه 5).
گروهى ديگر از الفاظ فراتر رفته و در معانى دقت مىكنند و در ريزهكاريها و نكات قرآن مىانديشند و از علوم آن آگاهند اما از عمل خبرى نيست!.
ولى گروه سومى هستند كه مؤمنان راستينند، قرآن را به عنوان يك كتاب عمل، و يك برنامه كامل زندگى پذيرفتهاند، خواندن الفاظ و انديشه در معانى و درك مفاهيم اين كتاب بزرگ را مقدمهاى براى عمل مىدانند، و لذا هر زمان قرآن مىخوانند روح تازهاى در كالبد آنها پيدا مىشود، تصميم و اراده تازه، آمادگى و اعمال تازه، و اين است حق تلاوت.
لطفا بفرمایید اینکه مرقوم فرمودید حق تلاوت معنایی گسترده تری دارد منظورتان چیست؟آیا گسترده تر از آنچه امام صادق علیه السلام فرمودند؟:Gig:
سلام.ایا خوندن قران بدون معنی وبدون تفکر در ایات ثواب داره یا نه؟اخه من ختم قران گذاشتم تو 20روز فرصت نمیکنم با معنی بخونم.ثواب داره یا نه؟
در روایتی از امام باقر علیه السلام آمده:" ألا لا خير في قراءة ليس فيها تدبّر "یعنی آگاه باشید در قرائتی که فهم و تدبر در آن نباشد، خیری نیست. این روایت با توجه به روایتی از امام صادق علیه السلام که در بالا ذکر شد، به این معناست که کمال ثواب برای قرائتی است که قاری قرآن، آن را شمرده شمرده بخواند و در آن تدبر کند و به آن عمل کند. بنابراین ختم قرآن دارای ثواب است اما ثواب آن به اندازه قرائتی که مورد تاکید اهل بیت علیهم السلام است نمی باشد.
موفق باشید:Gol: