روابط خارج از عرف دختران و ایجاد بدبینی

با سلام و احترام
تاپیک جالبی است، و نکته خوبی مطرح شده، از پرسشگر عزیز سپاسگزارم

این موضوع از زوایای مختلفی محل بحث و گفتگوست:
یک بار فرد واقعا از اشتباهات خود پشیمان شده و واقعا توبه کرده، وقتی خدا چنین توبه ای را می پذیرد و از خطا و اشتباه او می گذرد، خوب تکلیف شخص دیگر معلوم است( یعنی نمی تواند در مورد او قضاوت بدی داشته باشد، یا ا. را فاسد بداند) هر چند این توبه کردن و پشیمانی نمی تواند توجیه گر این مطلب باشد که ما تحقیق نکنیم، یا حتما بپذیریم، و اتفاقا خیلی سفارش شده که افراد را بدرستی تحقیق کنید تا بدانید چگونه فردی است؟ حال کسی در خفا گناهی مرتکب شده ( و لزوما گناه فقط روابط با دیگران نیست، خیلی وقتا غیبتی، تهمتی، سوء ظنی و...) توبه ای کرده، خود دستور دین است که نباید گناه خود را افشاء کند( افشاء گناه خودش گناهی است بزرگ)، پس طبق این مبنا ما ملزم نیستیم که دختری یا پسری که قبلا یک گناهی مرتکب شده اند و جز خدا کسی نمی داند او را تشویق کنیم که با صداقت به خواستگار یا همسر خود اطلاع دهد، اولا: چنین مجوزی از سوی هر کسی هم باشد شرعا حرام است و خدا هم خوشش نمیاد، و لزومی هم نیست، فقط می توانیم بگوییم که در زندگی اهل توبه باشد، و از ارتکاب چنین خطاهایی خودشان را حفظ کنند؛ و هیچ موقع سری را فاش نکنند، چون طبیعی است که بعد از اشکار شدن اعتماد به طور کلی سلب و اصل کانون زندگی به هم خواهد خورد.
اما ما حق داریم که با کسی که سوابق پاکی را داشته تشکیل زندگی بدهیم، و کسی هم مانع نیست و اتفاق باید به خوبی تحقیق کنیم و حتی ما تشویق هم می کنیم، حتی مساله باکره نبودن هم به همین راحتی از پنهان کاری آن نمی گذریم، منتها شرایط افراد فرق می کند و هر کسی با طبق شرایط خودش راهنمایی می کنیم.
ما حق نداریم در جزئی ترین مسائل خصوصی و اسرار افراد نفوذ کنیم و طبق ان قضاوت کنیم.
در کل بحث سوء ظن برای افراد صحیح نیست، باید خوب بشناسید و تحقیق کنید.
وقتی کسی دچار مشکلی شده و دنبال راه است و از گذشته خود پشیمان بوده و توبه کرده؛ خوب باید دست او را گرفت، و راهنمایی کرد و از این استفاده نمی شود که روش حیله را به او آموزش می دهیم.