جمع بندی تمایل به اسلام ، اما نه این اسلام

تب‌های اولیه

28 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تمایل به اسلام ، اما نه این اسلام

بنام خدا
سلام به کاربران و اساتید محترم

در ابتدای آشنایی با دین اسلام ، با خواندن کتاب های مختلف از جمله نهج البلاغه ، شیفتهء راه و رسم ائمه(ع) و بخصوص پیامبر(ص) و امام علی(ع) شدم. با شناخت این بزرگواران ، میل به تحقیق و شناخت درمورد دین در قلب من مدام بیشتر شد ، اما این تحقیق در شناختِ دین ، برای من دو نتیجه داشت:

اول - پی بردن به برتری بسیار زیادِ اسلام در مقابل تمام عقاید دیگر
دوم - اعتقاد پیدا کردن به اینکه اسلامِ حاضر یک دینِ کامل نیست!

اعتقاد اول که از نظر اساتید این سایت کاملاً پسندیده است. اما اعتقاد دوم را می دانم که رد می کنند ، لذا توضیحی عرض میکنم تا برسیم به گفتگوی اصلی. من فکر می کنم که قوانین اسلامی نیاز به یک بازنگری دارند. البته برای اینکه کارشناس محترم و سایر دوستان حرف بنده را با کسانی که می خواهند اسلام را با آئین هیومنیستی پیوند بزنند ، اشتباه نگیرند ، توضیحی عرض میکنم. بازنگری که مد نظر من است سه گونه است:

1 - بازنگری در شناخت اسلام
با قاطعیت عرض می کنم که جمع زیادی از مسلمانان اصلاً نمی دانند اسلام چیست و چه چیز از ما می خواهد. خیلی از مردم صرفاً مسلمان زاده هستند و صرفاً آنچه به آنها به ارث رسیده را تقلید می کنند. تازه بگذریم از اینکه بعضی ها همین را هم نصفه نیمه انجام می دهند! برای مثال چند روز پیش همسر من در بیمارستان بستری بودند و من هم بالای سر ایشان بودم. شب قدر بود و از تلویزیون دعا پخش میشد. بخش مورد بحث من بخش بیماران سرطانی است که خیلی از آنها بخاطر شیمی درمانی بدن هایی بسیار ضعیف دارند و شدیداً نیاز به استراحت دارند. در چنین شرایط ، یکی از همراهان که بقول معروف بچه مذهبی بود ، صدای تلویزیون را زیاد کرده بود و قرآنی را در دست گرفته بود و اشک می ریخت و دعا می خواند ، آن هم ساعت 3 صبح!! و این کار را در حالی انجام می داد که بیماران دیگر که حالشان خیلی بدتر از او بود ، بخاطر صدای بلند خوابشان نمی برد و مدام پهلو به پهلو میشدند. همچنین ما همراهان هم که ساعت ها از بیمارمان پرستاری کرده و بسیار خسته بودیم و از طرفی فقط یک صندلی برای خوابیدن داشتیم ، به هیچ عنوان نمی توانستیم استراحت کنیم. یعنی این آقای مذهبی درحالی داشت دعا می خواند که چندین نفر داشتند از دعا خواندن او اذیت میشدند!!! بخصوص چند بیمار

2 - بازنگری در اولویت های اسلام
تعریف ما از شخص مذهبی چیست؟ ما چه خصوصیاتِ دینی را برای معیار قرار دادن اولویت می دهیم؟ ما به چه کسی میگوئیم مذهبی؟
خانمِ مذهبی = چادر می زند ، آرایش نمی کند ، نماز و روزه را انجام می دهد ، در مجالس مذهبی شرکت می کند ، با نامحرم حرف نمی زند
آقایِ مذهبی = ریش میگذارد ، آستین کوتاه نمی پوشد ، نماز و روزه و مجالس مذهبی را انجام می دهد ، احیاناً مداح یا قاری قرآن است

خب؟ دیگر چه؟! دیگر چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟
شاید به یک سری موارد دیگر را بصورت زبانی نام ببریم ، اما در عمل آن موارد را به عنوان معیارِ مذهبی بودن قرار نمی دهیم. یعنی اولویتِ ما همین چند قلم است که عرض شد. مثلاً اگر ما با این دو نفر برخورد می کنیم:

مرد اول = ریش دارد ، مدام در مسجد است ، قاری قرآن است ، بد اخلاق است ، به فقرا اهمیت نمی دهد ، اهل علم نیست
مرد دوم = شش تیغ می کند! ، آستین کوتاه می پوشد ، خوش اخلاق است ، به مردم کمک می کند ، در چند رشته علمی تخصص دارد

به اولی میگوئیم مذهبی و به دومی میگوئیم غیرمذهبی!!

3 - بازنگری در احکام اسلام
من فکر می کنم بعضی قوانین اسلامی برای امروز کارایی ندارند. مثلاً:

در ازدواج = حق طلاق ، مهریه ، حق ازدواج دوم مرد بطور مطلق ، وظیفهء تهیه نفقه از جانب شوهر بطور مطلق و.....
در خانواده = مطلق بودن احترام به والدین ، احترام به سن و سال بزرگان فامیل (بجای احترام به علم و شخصیت)
در جنگ = گرفتن کنیز و برده ، بخصوص بحث استفادهء جنسی از کنیز و تحلیل او به دیگران
و..............

حال اولاً از جناب کارشناس عزیز می خواهم این موارد را بررسی فرموده و نظران را بیان کنند
ثانیاً می خواهم بدانم اگر من به آنچه از اسلام که با دلیل عقلی آن را نادرست می دانم عمل نکنم و بلکه خلاف آن عمل کنم ، یا به عبارت بهتر به آن قسمت ها اعتقاد نداشته باشم ، آیا این به معنایِ نامسلمان بودنم خواهد بود؟
با تشکر گل

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد کریم

Reza-D;815713 نوشت:
اول - پی بردن به برتری بسیار زیادِ اسلام در مقابل تمام عقاید دیگر
دوم - اعتقاد پیدا کردن به اینکه اسلامِ حاضر یک دینِ کامل نیست!

سلام وعرض ادب
نتیجه ای که گرفته اید اگر بر اساس مطالبی است که نقل فرموده اید. بنظر می رسد. اشتباه باشد. چون اشکالات شما بیشتر به مسلمانی ماها وارد است. تا قوانین اسلام. اما مطالبی که نقل کرده اید.

Reza-D;815713 نوشت:
بازنگری در شناخت اسلام
با قاطعیت عرض می کنم که جمع زیادی از مسلمانان اصلاً نمی دانند اسلام چیست و چه چیز از ما می خواهد. خیلی از مردم صرفاً مسلمان زاده هستند و صرفاً آنچه به آنها به ارث رسیده را تقلید می کنند.

این سخن درست است. ودر واقع به سستی مسلمانان بر می گردد که دین خود را درست یاد نمی گیرند. واسلام آنها بیشتر تقلیدی است. وافراد باید خودشان با معرفت صحیح دین خودر ا بشناسند. وهمین که تقلید در اصول دین جایز نبیست اهمیت این مساله را می رساند.

Reza-D;815713 نوشت:
بازنگری در اولویت های اسلام
تعریف ما از شخص مذهبی چیست؟ ما چه خصوصیاتِ دینی را برای معیار قرار دادن اولویت می دهیم؟ ما به چه کسی میگوئیم مذهبی؟
خانمِ مذهبی = چادر می زند ، آرایش نمی کند ، نماز و روزه را انجام می دهد ، در مجالس مذهبی شرکت می کند ، با نامحرم حرف نمی زند
آقایِ مذهبی = ریش میگذارد ، آستین کوتاه نمی پوشد ، نماز و روزه و مجالس مذهبی را انجام می دهد ، احیاناً مداح یا قاری قرآن است

اسلامی که حجاب را سفارش کرده است. بیشتر ازآن به خوش اخلاقی توصیه کرده است. ودر کتب حدیث ما بابی است. تحت عنوان کتاب العشرة، که همه مباحث این کتاب در باب آداب معاشرت ونحوه رفتار وبرخورد با قشرهای مختلف است. واین تلقی غلطی که وجود دارد از جانب ماست. که بیشتر به ظاهر توجه می کنیم. وچه بسا کسی که ظواهر را رعایت می کند. ولی نسبت به حقایق اسلام ناآگاه است نتوان مذهبی خواند. ولی به این معنی هم نیست که نسبی گرا باشیم. وبگوییم حال بین دو کسی که یکی در رعایت ظواهر پیشتاز است ودیگری در خوش اخلاقی ومعاشرت کدامیک مذهبی تر هستند؟
چه بسا هیچکدام را نتوان مذهبی بمعنای درست آن خواند. بلکه شخص متدین باید در هر دو میدان پیشتاز باشد.
من فکر می کنم. آیت الله جوادی آملی در کتاب اخیر خود با نام مفاتیح الحیاة الویت های اسلام وجامعیت آن را بخوبی نشان داده است. که اسلام برا یهمه چیز برنامه دارد. وتنها دین دعا نیست که مفاتیح الجنان داشته باشد. بلکه در کنار آن در زمینه برخورد صحیح ورفتار ورعایت آداب برخورد با دیگران نیز توصیه های مهمی دارد. که شخص مذهبی ومتدین باید همه اینها را رعایت کند.

Reza-D;815713 نوشت:
بازنگری در احکام اسلام
من فکر می کنم بعضی قوانین اسلامی برای امروز کارایی ندارند. مثلاً:

در ازدواج = حق طلاق ، مهریه ، حق ازدواج دوم مرد بطور مطلق ، وظیفهء تهیه نفقه از جانب شوهر بطور مطلق و.....
در خانواده = مطلق بودن احترام به والدین ، احترام به سن و سال بزرگان فامیل (بجای احترام به علم و شخصیت)
در جنگ = گرفتن کنیز و برده ، بخصوص بحث استفادهء جنسی از کنیز و تحلیل او به دیگران
و..............


قوانینی که اسلام در باب خانواده دارد، از باب ضرورت است. وحتما هم نگفته است که طبق این قوانین رفتار کرده وزندگی حقوقی داشته باشند. بلکه اسلام خانواده را مایه آرامش می داند. وآرامش با قوانین خشک حاصل نمی شود. مثلا مبغوض ترین حلال در اسلام طلاق است. اما برای روز مبادا وزمانی که زن وشوهر نمی توانند دیگر زندگی را ادامه دهند راهگشا است. ومثل مسیحیت نیست که بعد ازدواج به هیچ وجه امکان جدایی وجود نداشته نباشد.
واکر این مساله را به مرد سپرده است. چون زن بخاطر روحیاتی که دارد، شاید در هر دعوایی دنبال طلاق باشد. اما بلافاصله بعد از مدتی پیشیمان می شود. اما روحیات مرد چنین نیست. ودر عین حال اسلام با طلاق خلع یا مبارات که اولی توسط خود زن با راضی کردن مرد اتفاق می افتد. ودر دومی زوجین توافق می کنند که از هم جدا شوند. لذا به این سختی نیست که زن به هیچ وجه نتواند طلاق بگیرد. ودر هر شرایطی اسیر دست مرد باشد.
در جامعه امروزی که زنان حق طلاق می گیرند یا از نظر قوانین شرایط برا ی آنها بهتر شده است. آیا آمار طلاق قابل قبول است؟
قوانین اسلام در باب خانواده برای شرایط غیر عادی است والا اصل اولی طبق آیات قرآنی واحادیث زندگی شاد وعاشقانه در کنار هم بدون طرح این مباحث می باشد. ونمونه بارز آنهم زندگی نبی مکردم اسلام با حضرت خدیجه وا زآن مهمتر زندگی امیرالمومنین وفاطمه(ص) است.
در باب بزرگان هم از زمانی که احترام بزرگان در خانواده ها شکست شد. در سایه رسانه، وضع اسف بار تر شد. وجوانان خودر ا از تجربه بزرگتر محروم کردند. در عین اینکه قوانین اسلام دوطرفه است. اگر به کوچک گفته احترام بزرگ را نگه دارد. در مقابل از بزرگتر هم خواسته است که به کوچک وبچه وجوان محبت کند.
اگر حقوق والدین گذاشته است. حقوق فرزند هم قرار داده است. وپدر نیز مانند بچه نباید عاق ولد شود. که در اینصورت شرایطی همچون عاق والدین خواهد داشت.
شما اگر رساله حقوق امام سجاد علیه السلام را مطالعه بفرمایید همه این موارد آمده است.
در مورد کنیز وبرده هم:
قوانین خود اسلام در باب برده وکنیز موجب برچیده شدن آن شد. والان شما در جوامع اسلامی برده وکنیز نمی بینید. با عنایت به اینکه مساله برده داری یک پدیده اسلامی نبود. بلکه قبل آن وجود داشت، ولی اسلام به آن جهت داد. وقوانین وحقوقی برای آنها قرار داد.

Reza-D;815713 نوشت:
انیاً می خواهم بدانم اگر من به آنچه از اسلام که با دلیل عقلی آن را نادرست می دانم عمل نکنم و بلکه خلاف آن عمل کنم ، یا به عبارت بهتر به آن قسمت ها اعتقاد نداشته باشم ، آیا این به معنایِ نامسلمان بودنم خواهد بود؟

اسلام ضروریات دین دارد وغیر ضروریات، کسی که منکر ضروریات مثل نماز شود. از اسلام خارج می شود. اما غیر ضروریات چنین نیست. در عین اینکه ما نباید در مورد اسلام با عقل خود قوانین آنرا بسنجیم. مگر اینکه در علوم اسلامی متخصص بوده وعقل کل باشیم. مانند انبیاء الهی که به حقایق هستی دسترسی دارند.

[=Times New Roman]عرض سلام و احترام
همه آنچه امروزه به عنوان قوانین اسلام شناخته میشود لزوما قوانین اسلام نیست، یک دلیل روشنش وجود همین اختلافات بین مذاهب و فرقه ها و حتی درون یک مذهب و فرقه است که راه را بر این ادعا که "اینها" قوانین اسلام است بسته. قوانین اسلام دقیقا کدام یک از این نظرات معارض است؟

همین اختلافات بین افرادی که ظاهرا منابع دینی واحدی دارند نشان میدهد عواملی غیر از خود منبع دین در استنباطها نقش دارد.
مسلمانان میتوانستند اسلام را به اشکالی کاملا متفاوت با وضع کنونی توسعه دهند، میشد اخلاقیات آن قدر مهم باشد که برایش مرجع و تقلید ایجاد شود و ... اگر مسلمانان پیش زمینه های فکری دیگری میداشتند برداشتها و شکل احکام و قوانین دیگر میشد.

Reza-D;815713 نوشت:

در جنگ = گرفتن کنیز و برده ، بخصوص بحث استفادهء جنسی از کنیز و تحلیل او به دیگران

سلام

مطالب زیر صرفا نظره منه...

با توجه به اینکه قرآن میگه اگر برده شما درخواست مکاتبه داشت اگر خیری در آن بود آن را بپذیرید، پذیرش مکاتبه برای بردگانی که در صورت آزادیشان "شَر" نخواهند داشت واجب است (طبیعتا خیری در مکاتبه با اسیران جنگی که بعد از آزادی دوباره به صفوف دشمن میپیوندند وجود ندارد)
این راه بیشتر برای مردان که توانایی کار کردن و تامین هزینه خرید خود را دارند مفید است.
خب پس زنان چه کنن؟
تنها راه آزادی زنان "ام ولد" شدن است. و چون واجب است برای مولا که نیاز جنسی کنیزان را برطرف کند کنیزان هم با این روش میتوانند آزاد شوند.

تا اینجا درست!

فقط میمونه یه مورد اونم تجاوز به کنیزی است که شوهرش هم در مالکیت مولا باشد.
یعنی اگر یک زن و شوهر که هر دو در مالکیت مولا باشند، مولا میتواند با رعایت عده با زن رابطه داشته باشد.

دو حدیث در مورد این مطلب بود که یکی تاییدش میکرد یکی هم ردش میکرد.

کارشناس اعتقادی توی تاپیک دیگ ای کلا این مساله رو تایید کردند!

مطلبی بود که میگفت مولا فقط زمانی اجازه رابطه با زن (یعنی اجبار به طلاق) را دارد که زن بدون اجازه ی مولا ازدواج کرده باشد. در غیر این صورت همچین حقی ندارد. خب این منطقی تر به نظر میرسه.

اما کارشناس تایید نکردن.

به هر حال "من" نمیتوانم دینی را که همچین اجازه ای داده است قبول بکنم. لطفا توضیح دهید.

shsina;816746 نوشت:
فقط میمونه یه مورد اونم تجاوز به کنیزی است که شوهرش هم در مالکیت مولا باشد.
یعنی اگر یک زن و شوهر که هر دو در مالکیت مولا باشند، مولا میتواند با رعایت عده با زن رابطه داشته باشد.

سلام
البته در آن واحد که کنیز در عقد عبد مولا است. مولی نمی تواند رابطه جنسی با او داشته باشد. اما اینکه بعد از طلاق دادن عبد ورعایت عده با او رابطه داشته باشد. وقتی کنیز خودش است چه ایرادی دارد؟
اگر شما همین قوانینی که اسلام برای عبد وامه گذاشت را با قبل آن مقایسه کنید. می فهمید که اسلام چه حقی به گردن اینها دارد. وهمین احکام اسلام موجب شد که الان خبری از برده وکنیز نباشد.
اما اینکه ما بعد از 1400 سال بشینیم وبدون اینکه سابقه ووضعیت برده داری قبل اسلام را مد نظر داشته باشیم. بگوییم فلان چیز با عقل من جور در نمی آید. منطقی به نظر نمی رسد.
بهترین راه این است. که شما تاریخچه برده داری ونوع رفتار با بردگان را در فرهنگ های مختلف قبل از اسلام وبعد آن مطالعه کنید. بعد بینید، آیا احکام اسلامی در این زمینه منطقی بوده است یا نه؟
بنده فکر می کنم اگر منطقی باشیم. وبدون در نظر گرفتن جو حاکم کنونی وحمله همه جانبه به احکام اسلامی قضاوت کنیم. خواهیم دید که احکام اسلامی د راین باب خیلی هم منطقی بوده است.

کریم;816785 نوشت:

سلام
البته در آن واحد که کنیز در عقد عبد مولا است. مولی نمی تواند رابطه جنسی با او داشته باشد. اما اینکه بعد از طلاق دادن عبد ورعایت عده با او رابطه داشته باشد. وقتی کنیز خودش است چه ایرادی دارد؟
اگر شما همین قوانینی که اسلام برای عبد وامه گذاشت را با قبل آن مقایسه کنید. می فهمید که اسلام چه حقی به گردن اینها دارد. وهمین احکام اسلام موجب شد که الان خبری از برده وکنیز نباشد.
اما اینکه ما بعد از 1400 سال بشینیم وبدون اینکه سابقه ووضعیت برده داری قبل اسلام را مد نظر داشته باشیم. بگوییم فلان چیز با عقل من جور در نمی آید. منطقی به نظر نمی رسد.
بهترین راه این است. که شما تاریخچه برده داری ونوع رفتار با بردگان را در فرهنگ های مختلف قبل از اسلام وبعد آن مطالعه کنید. بعد بینید، آیا احکام اسلامی در این زمینه منطقی بوده است یا نه؟
بنده فکر می کنم اگر منطقی باشیم. وبدون در نظر گرفتن جو حاکم کنونی وحمله همه جانبه به احکام اسلامی قضاوت کنیم. خواهیم دید که احکام اسلامی د راین باب خیلی هم منطقی بوده است.

سلام
اجبار به طلاق مشکل دارد! و نهایت نامردی و بی وجدانیه، اسلام نباید این اجازه را بدهد.
البته هنوز هم در کشورهای اسلامی (نه شیعی) مانند کشورهای آفریقایی و داعش برده داری وجود دارد.
به هر حال توی تاپیک دیگر هم گفتم که من الان هم میتوانم بروم کنیز بخرم و همین بلا هارا سرش بیاورم بعد انتظار داشته باشم این کنیز اسلام بیاورد.
اینها مهم نیستن، مهم "اجبار به طلاق" است که امیدوارم حل بشود.

shsina;816826 نوشت:
سلام
اجبار به طلاق مشکل دارد! و نهایت نامردی و بی وجدانیه، اسلام نباید این اجازه را بدهد.
البته هنوز هم در کشورهای اسلامی (نه شیعی) مانند کشورهای آفریقایی و داعش برده داری وجود دارد.
به هر حال توی تاپیک دیگر هم گفتم که من الان هم میتوانم بروم کنیز بخرم و همین بلا هارا سرش بیاورم بعد انتظار داشته باشم این کنیز اسلام بیاورد.
اینها مهم نیستن، مهم "اجبار به طلاق" است که امیدوارم حل بشود.

سلام
البته خاصیت ماست که همیشه نیمه خالی لیوان را می بینیم. اینهمه خدمت که اسلام در حق کنیزان انجام داد. ودر جامعه ای که کنیز به هیچ وجه امکان آزادی نداشت، زمینه آزادی اش را فراهم کرد. کنیزی که بعد از مرگ صاحبش ارثس به فرزنش یعنی همان فرزند خود می رسید. اما اسلام گفت. بعداز مرگ صاحب کنیز ام ولد از صهم فرزندش آزاد می شود.
کنیزی که طبق احکام مختلف مثل کفاره برخی گناهان آزاد می شود. واز همه مهمتر اسلام توصیه اکید بر آزادی این برده ها وکنیزان داشت. وسیره ائمه ما هم گسترش دادن همین سنت بوده است.
اما ما هیچکدام از اینهارا نمی بینیم. وعلتی هم که همین برده ها مثل امثال بلال حبشی وسمیه وغیره اسلام می آوردند. همین روش وسیره اسللام در حق آنها بود. وعدالتی که می دیدند. حال آمده ام به یک مساله در قرن 21، وزمانی که هجمه علیه اسلام شدید بوده وشبهات به حیل مختلف پخش می شود استناد می کنیم که اسلام در حق کنیزان عدالت را رعیات نکرده است. در حالی که این کنیز قبل از اینکه زن آن برده شود. مال صاحبش است. وکسی که صاحب چیزی است هر طور تشخیص داد. می تواند در مورد آن تصمیم یگیرید. واگر اسلام از اول می گفت که صاحب کنیز نمی تواند او را مجبور به طلاق کند. از اول اصلا صاحبش دیگر اجازه ازدواج به او نمی داد. اما با این حکم زمینه ازدواج آنهابا برده ای که دوست داشتن فراهم شد. وآنها در آن فضا مونس هم بودند. حالا شاید از 100 مورد یکی هم صاحبش طلاقش را می گرفت. ولی اکثریت به این شکل نبوده است.
در واقع اسلام رمینه ازدواج با فرد مورد علاقه را برای کنیز هم فراهم کرده است. کییزی که قبل اسلام هیچ ارزشی نداشت. وفرقی با یک حیوان نمی کرد. ولی اسلام برای او حقوق انسانی ایجاد کرد.

کریم;816716 نوشت:
سلام
سلام برادر عزیز
(وقتی دیدم جناب طاهر نوشته اند
"کارشناس بحث: استاد کریم" خیلی خوشحال شدم چون به شما رادت خاصی دارم)

کریم;816716 نوشت:
اشکالات شما بیشتر به مسلمانی ماها وارد است تا قوانین اسلام
این پاسخ برای بنده قابل پذیرش نیست
به شعری که در امضای من هست دقت بفرمائید

کریم;816716 نوشت:
این سخن درست است. ودر واقع به سستی مسلمانان بر می گردد که دین خود را درست یاد نمی گیرند
البته بهتر است بفرمائید بخشی از آن به سستی خود مسلمانان برمیگردد ، و بخشی هم به سستی متولیان دین برمیگردد. هم خود مسلمانان در شناخت دین کوتاهی کرده اند و هم آموزش دی و مسائل مربوط به آن به درستی در کشور ما انجام نشده است. یک زمانی پوشیدن شلوار کتان مساوی بود با مفسد فی لارض بودن (قابل توجه mehrant بالاخره ارض را درست نوشتم Lol و حتی زدن عطر و ادکلن به معنای فاسد بودنِ شخص بود!!! و همچنان هم پس لرزه های آن رفتارهای خشک و بی اساس را شاهد هستیم. لذا این ایراد فقط به مردم وارد نیست ، بلکه به دولتی ها و روحانیون و هر کسی که در جایگاه آموزش قرار دارد نیز وارد است ، حتی بیشتر از مردم عامی

کریم;816716 نوشت:
چه بسا کسی که ظواهر را رعایت می کند. ولی نسبت به حقایق اسلام ناآگاه است نتوان مذهبی خواند. ولی به این معنی هم نیست که نسبی گرا باشیم. وبگوییم حال بین دو کسی که یکی در رعایت ظواهر پیشتاز است ودیگری در خوش اخلاقی ومعاشرت کدامیک مذهبی تر هستند؟
سوال من این نبود که کدام را مذهبی بخوانیم. ایراد من این است که اگر به دومی به واسطهء نداشتن یک سری علائم ، نمیگوئیم مذهبی ، بر اساس کدام منطق به اولی میگوئیم مذهبی؟! سوال من این است برادر عزیزم

می فرمائید:

کریم;816716 نوشت:
آیت الله جوادی آملی در کتاب اخیر خود با نام مفاتیح الحیاة الویت های اسلام وجامعیت آن را بخوبی نشان داده است. که اسلام برا یهمه چیز برنامه دارد. وتنها دین دعا نیست که مفاتیح الجنان داشته باشد. بلکه در کنار آن در زمینه برخورد صحیح ورفتار ورعایت آداب برخورد با دیگران نیز توصیه های مهمی دارد. که شخص مذهبی ومتدین باید همه اینها را رعایت کند
پس چرا ما این جامعیت را فقط زمانی به کار میبریم که یک سری آیتم های گلچین شده در فرد کم باشد؟ مثلاً اگر فرد روزه نگیرد یا ریش نگذارد یا چادر نزدند یا.... میگوئیم جامعیت دینش اشکال دارد و به او مذهبی نخواهیم گفت. اما اگر کسی ریش بگذارد (اگر خانم است چادر بزند) ، به مسجد برود و تسبیح دستش باشد بلافاصله به او میگوئیم مذهبی ، بدون اینکه سایر خصوصیات او را بررسی کنیم!!!

دقت بفرمائید ایراد من به عملکرد خود آن شخص نیست و کاری ندارم او مذهبی هست یا نیست. بلکه به تشخیص مردم دارم ایراد میگیرم. سوال من این است که ما چه کردیم و چگونه رفتار کردیم که حالا اگر در خیابان به کسی بگویی: یک شخصِ مذهبی به من نشان بده ، بلافاصله یک مرد ریشو یا یک خانم چادری را نشان میدهد. اما تقریباً محال است که انگشت اشاره اش را به سمت یک دانشمند ، یک پزشک یا یک مهندس بگیرد

چرا اولین خصوصیتی که از یک مذهبی به اذهان متبادر میشود ، داشتن ریش (چادر) ، رفتن به مسجد و تسبیح به دست گرفتن است؟
چرا علم آموزی نیست؟ چرا مهربانی نیست؟ چرا مخترع بودن نیست؟

کریم;816716 نوشت:
در جامعه امروزی که زنان حق طلاق می گیرند یا از نظر قوانین شرایط برا ی آنها بهتر شده است. آیا آمار طلاق قابل قبول است؟
من هم نگفتم حق طلاق را به زن بدهند
راهکارهای مد نظرم را انشاالله بیان خواهم کرد

کریم;816716 نوشت:
اسلام حق طلاق را به مرد سپرده است. چون زن بخاطر روحیاتی که دارد، شاید در هر دعوایی دنبال طلاق باشد. اما بلافاصله بعد از مدتی پیشیمان می شود. اما روحیات مرد چنین نیست
در مقابل ، مرد هم بیشتر از زن میل به هوسبازی دارد در حالیکه بطور معمول زن اینچنین نیست. میل جنسی و تنوع طلبی در مرد بیشتر است و به همین دلیل هم مرد اجازه دارد 4 زن دائم و چندین زن بطور موقت در عقد خود داشته باشد (البته دلایل دیگری هم هست). در نتیجه قرار دادن ابزاری به اسم حق طلاق در دست گروهی که میل به تنوع طلبی دارد جای سوال دارد!

کریم;816716 نوشت:
قوانین اسلام در باب خانواده برای شرایط غیر عادی است والا اصل اولی طبق آیات قرآنی واحادیث زندگی شاد وعاشقانه در کنار هم بدون طرح این مباحث می باشد
اگر اینطور بود باید قانونی وجود می داشت که اجرای این احکام را مشروط به شرایط خاص مثل طلاق میکرد. درحالیکه می دانیم تمام این احکام از لحظهء خواندن خطبهء عقد قابل اجرا هستند. یعنی همین که عقد خوانده شد ، زن میتواند از رابطهء جنسی با شوهر امتناع کند تا پولش را بگیرد ، یا بعد از بچه دار شدن میتواند از شیر دادن به طفل خودداری کند. همچنین میتواند در خانهء شوهر دست به سیاه و سفید نزند. نه غذا بپزد نه حتی لیوانی آب دست شوهرش بدهد. در مقابل مرد می تواند هر زمان که بخواهد زن دیگری را عقد کند (دائم یا موقت) ، یا میتواند هر وقت میلش بکشد زنش را طلاق بدهد. یا اینکه رفت و آمد زن را به شدت محدود کند

کریم;816716 نوشت:
در جامعه امروزی که زنان حق طلاق می گیرند یا از نظر قوانین شرایط برا ی آنها بهتر شده است ، آیا آمار طلاق قابل قبول است؟
یعنی میفرمائید اجرای احکام اسلامی باعث قوام زندگی ها میشود؟

آیا مهریه باعث شادی در زندگی ها شده است؟
آیا اگر زنی از رابطه جنسی با شوهرش امتناع کند و بگوید اول پولش را بده شوهرش از خوشحالی بال در میاورد؟
آیا اگر مردی بیاید خانه و به زنش بگوید لباست را بپوش میخواهم ببرم طلاقت بدهم آن زن ذوق زده میشود؟
آیا اگر مردی به زنش بگوید امشب میخواهم بروم کنار آن یکی زنم بخوابم همسرش از خوشحالی خوابش نمیبرد؟
آیا اگر مردی خسته و گرسنه از سر کار به خانه بیاید و زنش به او بگوید غذا و لباس تو بجزء وظایف من نیست ، این مرد از عشق لبریز میشود؟

از طرفی من بارها گفته ام که اعتقاد چندانی به آمار و ارقام ندارم و آن را صرفاً به عنوان یک آیتم در نظر میگیرم نه بیشتر. شما را تقریباً میشناسم و میدانم مسائل را عمقی نگاه میکنید. پس از شما میپرسم ، آیا صرف اینکه طلاق کم باشد یعنی زندگی ها موفق هستند؟

در قدیم به دلایل زیادی آمار طلاق پایین بود. بعضی از این دلایل درست و بجا بود. مثلاً در قدیم وفاداری و احساس وظیفه نسبت به همسر خیلی بیشتر بود. اما همه اش این نیست بلکه دلایل منفی هم هست. مثلاً در قدیم اصلاً کسی جرات نداشت اسم طلاق را به زبان بیاورد چون فرهنگ آن زمان طلاق را به هر دلیلی قبول نمیکرد و بد میدانست. یا اینکه دختر و پسر (بخصوص دختر) اصلاً حق حرف زدن نداشت و همسرش برایش تعیین میشد و او مجبور بود ازدواج کند و بسازد

به شخصه پای صحبت خیلی از همین قدیمی ها نشستم که به قول شما طلاق نگرفتند ولی:
بعضی ها عاشق کس دیگری بودند ولی به زور شخص دیگری را همسرش کرده بودند ولی بعد از ازدواج نیز همیشه در یاد عشق خود بوده اند
بعضی ها از همسرشان به شدت ناراضی بودند اما از ترس بزرگترها مجبور بودند حرف نزنند و الکی خودشان را خوشبخت نشان بدهند
بعضی ها چون بچه داشتند بخاطر بچه ها صبر کردند ولی از درون خورد شده بودند
و......!!!! تعدادی را هم میشناسم که با شخص یا اشخاص دیگری رابطه (حتی رابطه جنسی) داشته اند ولی کسی نمی داند!!!

پس برادر عزیز ، صرف طلاق نگرفتن به معنای موفقیت یک زندگی نیست

کریم;816716 نوشت:
قوانین اسلام دوطرفه است. اگر به کوچک گفته احترام بزرگ را نگه دارد. در مقابل از بزرگتر هم خواسته است که به کوچک وبچه وجوان محبت کند
اتفاقاً کاملاً یک طرفه است! اصلاً قابل قیاس نیست!
حقوق فرزندان گاهاً مسخره به نظر میرسد مثل گذاشتن اسم خوب روی فرزند!!! همچنین من ندیدم تاکید چندانی روی حقوق فرزندان باشد. من حاضرم ده ها سخنرانی برای شما بیاورم که سخنران بیش از 3 ساعت مثل بلبل از حقوق والدین گفته و فرزندان را تهدید به آتش جهنم کرده است. حالا شما یک سخنرانی روی کره زمین پیدا کنید که یک سخنران فقط 1 ساعت از حقوق فرزندان گفته باشد بدون اینکه به حقوق والدین اشاره کند. محال است پیدا کنید!

ضمن اینکه فرزندان را با شدیدترین تهدیدات مثل آتش جهنم و خشم خدا ، از بی احترامی به والدین میترسانند ، اما در گفته های خطاب به والدین ، هیچ قاطعیتی وجود ندارد. اصلاً این بیانات جوری نیست که والدین الزامی در خود احساس کنند و حق فرزند برایشان با اهمیت جلوه کند

به این نکته دقت خیلی بفرمائید ، بسیار مهم است:
بیشتر فرزندانی که به والدین بی احترامی میکنند ، میدانند که عملشان خلاف دستور اسلام است و دارند مرتکب ظلم میشوند
اما تقریباً همهء والدینی که به فرزندان ظلم میکنند ، این ظلم را حق خودشان میدانند و اصلاً فکر نمی کنند که ظلم است

کریم;816716 نوشت:
از زمانی که احترام بزرگان در خانواده ها شکست شد. در سایه رسانه، وضع اسف بار تر شد
قبول دارم ، اما علتش چیست؟
چون فرزندان همیشه از خیلی حقوق محروم بوده اند. پدر و مادرهای زیادی بوده و هستند که دق دلی زندگیشان را روی فرزندان خالی میکنند. از تحقیر و توهین بگیرید تا کتک زدن و بیرون کردن از خانه. والدین به خودشان اجازهء هرگونه دخالت بی جا در زندگی فرزندان را می دادند و برای تک تک ابعاد زندگی فرزند تصمیم میگرفتند. همسرش را به او تحمیل میکردند ، شغلش را تحمیل میکردند ، میخواستند زیر سلطهء آنها باشد. بعد از ازدواج هم با دخالت های بیجا زندگی فرزندان را به گند میکشیدند. هنوز تا هنوزه داستان عروس و مادرشوهر سوژهء فیلمهای ایرانی است

خب چه انتظاری داشتید؟ والدین یک مقدار تجربه داشتند که فرزندان گفتند همان را هم نخواستیم! پیشکش خودشان!
با همان بی تجربگی وارد زندگی میشویم ، بجایش لااقل اعصابمان راحت است. لااقل شخصیت مستقل داریم. لااقل برای خودمان زندگی می کنیم

کریم;816716 نوشت:
قوانین خود اسلام در باب برده وکنیز موجب برچیده شدن آن شد. والان شما در جوامع اسلامی برده وکنیز نمی بینید. با عنایت به اینکه مساله برده داری یک پدیده اسلامی نبود. بلکه قبل آن وجود داشت، ولی اسلام به آن جهت داد. وقوانین وحقوقی برای آنها قرار داد
این بخش را بیشتر به عنوان یک مثال بیان کردم. وارد بحث کنیز نمیشوم چون تاپیک بیش از حد شلوغ میشود. این بحث را در جاهای دیگری پیگیری میکنم استاد

کریم;817260 نوشت:

سلام
البته خاصیت ماست که همیشه نیمه خالی لیوان را می بینیم. اینهمه خدمت که اسلام در حق کنیزان انجام داد. ودر جامعه ای که کنیز به هیچ وجه امکان آزادی نداشت، زمینه آزادی اش را فراهم کرد. کنیزی که بعد از مرگ صاحبش ارثس به فرزنش یعنی همان فرزند خود می رسید. اما اسلام گفت. بعداز مرگ صاحب کنیز ام ولد از صهم فرزندش آزاد می شود.
کنیزی که طبق احکام مختلف مثل کفاره برخی گناهان آزاد می شود. واز همه مهمتر اسلام توصیه اکید بر آزادی این برده ها وکنیزان داشت. وسیره ائمه ما هم گسترش دادن همین سنت بوده است.
اما ما هیچکدام از اینهارا نمی بینیم. وعلتی هم که همین برده ها مثل امثال بلال حبشی وسمیه وغیره اسلام می آوردند. همین روش وسیره اسللام در حق آنها بود. وعدالتی که می دیدند. حال آمده ام به یک مساله در قرن 21، وزمانی که هجمه علیه اسلام شدید بوده وشبهات به حیل مختلف پخش می شود استناد می کنیم که اسلام در حق کنیزان عدالت را رعیات نکرده است. در حالی که این کنیز قبل از اینکه زن آن برده شود. مال صاحبش است. وکسی که صاحب چیزی است هر طور تشخیص داد. می تواند در مورد آن تصمیم یگیرید. واگر اسلام از اول می گفت که صاحب کنیز نمی تواند او را مجبور به طلاق کند. از اول اصلا صاحبش دیگر اجازه ازدواج به او نمی داد. اما با این حکم زمینه ازدواج آنهابا برده ای که دوست داشتن فراهم شد. وآنها در آن فضا مونس هم بودند. حالا شاید از 100 مورد یکی هم صاحبش طلاقش را می گرفت. ولی اکثریت به این شکل نبوده است.
در واقع اسلام رمینه ازدواج با فرد مورد علاقه را برای کنیز هم فراهم کرده است. کییزی که قبل اسلام هیچ ارزشی نداشت. وفرقی با یک حیوان نمی کرد. ولی اسلام برای او حقوق انسانی ایجاد کرد.

سلام

دینی که ادعای آخرین دین الهی بودن دارد نباید نیمه ی خالی ای داشته باشد!
اسلام برای زمان پیامبر نیست که به وضعیت کنیزان در آن زمان نگاه کنیم. من در این زمان زندگی میکنم و در حال بررسی وضعیت احکام اسلام هستم.
شما فرض کنید مسلمان نیستم و میخواهم اسلام بیاورم.
در قرن 21 جایی که غرب کافر برده داری را به کل منسوخ کرده من میتوانم برده بخرم و همین بلا ها را سرش بیاورم با مجوز اسلام.
ممکنه فردا پس فردا همین اتفاق برای احکام دیگر هم بیفتد! شاید 1400 سال دیگر!
پس اسلام دینی نیست که من دنبالشم.

[="Arial"]سلام علیکم و رحمه الله

[="#800080"]مطالبتان را تا اینجا خوندم...قبل از اینکه بخوام نظرم را بیان کنم....
ببینید آقا رضای گل، عنوان تاپیک و موضوعی که به آن پرداخته اید خیلی خوب و اتفاقا مورد نیاز جامعه و حتی به نظر حقیر از مواردی است که جزء تعقل و تفکر در دین محسوب می گردد و ان شاءالله که شامل برکات و حسنات مورد نظر قرآن و احادیث در خصوص تفکر و تعقل در دین و احکام اسلام محسوب گردد.
منتهای مراتب چند اشکال اساسی به فرمایشات شما وارد است.[/]
[="#0000FF"]
۱- یکی از نقاط تاکید شما در خصوص برداشت یا نظر دیگران در مورد ذهنیت یا بیان مذهبی یا غیر مذهبی در مورد افراد است...مثلا:...[/]

Reza-D;815713 نوشت:
یکی از همراهان که بقول معروف بچه مذهبی بود ،

Reza-D;815713 نوشت:
ما به چه کسی میگوئیم مذهبی؟
خانمِ مذهبی = چادر می زند ، آرایش نمی کند ، نماز و روزه را انجام می دهد ، در مجالس مذهبی شرکت می کند ، با نامحرم حرف نمی زند
آقایِ مذهبی = ریش میگذارد ، آستین کوتاه نمی پوشد ، نماز و روزه و مجالس مذهبی را انجام می دهد ، احیاناً مداح یا قاری قرآن است

Reza-D;815713 نوشت:
به اولی میگوئیم مذهبی و به دومی میگوئیم غیرمذهبی!!

Reza-D;817277 نوشت:
یک زمانی پوشیدن شلوار کتان مساوی بود با مفسد فی لارض بودن

Reza-D;817277 نوشت:
سوال من این نبود که کدام را مذهبی بخوانیم.

Reza-D;817277 نوشت:
ایراد من این است که اگر به دومی به واسطهء نداشتن یک سری علائم ، نمیگوئیم مذهبی ، بر اساس کدام منطق به اولی میگوئیم مذهبی؟!

Reza-D;817277 نوشت:
مثلاً اگر فرد روزه نگیرد یا ریش نگذارد یا چادر نزدند یا.... میگوئیم جامعیت دینش اشکال دارد و به او مذهبی نخواهیم گفت. اما اگر کسی ریش بگذارد (اگر خانم است چادر بزند) ، به مسجد برود و تسبیح دستش باشد بلافاصله به او میگوئیم مذهبی ،

Reza-D;817277 نوشت:
دقت بفرمائید ایراد من به عملکرد خود آن شخص نیست و کاری ندارم او مذهبی هست یا نیست. بلکه به تشخیص مردم دارم ایراد میگیرم.

[="#0000FF"]و یک سری دیگر ....
واقعا این که ما یا دیگران برداشتهای صحیح یا ناصحیح در مورد دیگران داشته باشند، چه اهمیتی دارد؟
اصلا چرا ما یا دیگران باید قضاوت کنند؟
بهتر بود که شما به جای اینکه در مورد صحیح یا غلط بودن قضاوت خودتان یا دیگران تحلیل ارایه می دادید به خود اصل قضاوت و برچسب زنی ایراد می گرفتید...
اصلا اگر انسان را در قبر بگذارند، قضاوت دیگران در آینده او اثری دارد؟

در این دنیا چی؟...قضاوت دیگران چه تاثیری دارد، برای کسی که همه خیر و شر را در دست خدا می داند؟
برای کسی که یقین دارد با این قول معروف...العزه لله جمیعا....
برای کسی که یقین دارد ...[/]
مَن كانَ يُريدُ العِزَّةَ فَلِلَّهِ العِزَّةُ جَميعًا ۚ إِلَيهِ يَصعَدُ الكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالعَمَلُ الصّالِحُ يَرفَعُهُ ۚ وَالَّذينَ يَمكُرونَ السَّيِّئَاتِ لَهُم عَذابٌ شَديدٌ ۖ وَمَكرُ أُولٰئِكَ هُوَ يَبورُ﴿۱۰﴾ فاطر.

کسی که خواهان عزّت است (باید از خدا بخواهد چرا که) تمام عزّت برای خداست؛ سخنان پاکیزه به سوی او صعود می‌کند، و عمل صالح را بالا می‌برد؛ و آنها که نقشه‌های بد می‌کشند، عذاب سختی برای آنهاست و مکر (و تلاش افسادگرانه) آنان نابود می‌شود (و به جایی نمی‌رسد)!
[="#FF0000"]
۲- اشکال دوم که جسارتا بر فرمایشات شما دارم این است که انتظار می رود کمی موثق تر و با دید علمی و دینی بیشتر مسایل را تحلیل فرمایید.
واقعا اکثر مطالبی که فرمودید برداشتهای شخصی خودتان است و به نظرم برای خیلی ها این مطالب یا آنقدر کم رنگ است که قابل اعتنا نیست یا حداقل به آن پررنگی که تبدیل به یک دغدغه باشد نیست منظورم در حدی که تمایل انسان را به اسلامی دیگر برگرداند.

البته در کل قبول دارم که موارد زیادی از مشکلات جامعه کنونی به عدم رعایت احکام اسلام بر می گردد که در این مقوله هم اصل موضوع اهمیت دارد و نه اینکه مقصر از سوی معلم است یا شاگرد!

ولی چیزی که مهم است این است "تا زمانی که این عیب برطرف نشود...مشکلات هم حضور خواهند داشت".
[/]
۳- عنوان تاپیک بطور ضمنی شامل نقد احکام اسلام است، درحالیکه بخش عمده فرمایشتان طبق موارد فوق این نبود، البته در پستهای بعدی در پاسخ به بیانات کارشناس تاپیک کمی در مورد احکام مطالبی فرمودید ، ولی فقط به عنوان شاهد عرض می کنم (یعنی معمولا این روش توجیه نیست که...) مکتب یا احکامی که بزرگان علم و حکمتی چون امیر المومنین ع و امام صادق ع در صدر و نخبه هایی چون شهید مطهری و علامه جعفری و علامه طباطبایی در سطوح پایینتر که هر یک ثقه ای در جهان علوم انسانی و معرفتی هستند هر یک کتب و سخنرانیهای بیشماری در حقانیت و کمال آن نموده اند، به این روش نقد کردن در شأن یک مباحثه علمی پر بار نیست...حداقل این است که تک تک احکامی را که در مورد آنها شبهه یا سوالی موجود است در یک تاپیک جداگانه و با مستندات مورد نیاز و خیلی شفاف مطرح گردد.
مثلا اگر بحث در مورد طلاق مطرح است، لازم است که ابتدا آیات و احکام اسلام در مورد آن ذکر گردد، بعد آنچه که در مجموعه قوانین فعلی و جاری کشور مطرح است و بعد از آن آنچه که در برخی از کشورهای پیشرفته یا حتی ادیان دیگر را با ذکر منابع مستند بفرمایید، بعد از آن لازم است که از دیدگاههای روانشناسی و جامعه شناسی با ارایه ادله آماری و نتیجه بررسی ها و مطالعات جمع آوری شده در مقالات علمی و کتب مرجع و ....کنار هم قرار دهید و نهایتا ایده خود را بیان نموده و نتیجه گیری فرمایید که بله...این بررسیها و مطالعات فوق نشان می دهد که مثلا فلان حکم اسلام دیگر تاریخ انقضاءش رسیده و باید چنین و چنان گردد!

عارف;817401 نوشت:
سلام
سلام برادر عزیز
تشکر بابت توضیحات خوبی که فرمودید. دقیقاً جملات شما کمک مناسبی بود برای جهت گیری صحیح مباحث گل

عارف;817401 نوشت:
واقعا این که ما یا دیگران برداشتهای صحیح یا ناصحیح در مورد دیگران داشته باشند، چه اهمیتی دارد؟
اتفاقاً بعد از نوشتن پست اصلی ، به ذهنم رسید که این بخش را آنقدر کوتاه اشاره کردم که احتمالاً دیده نمیشود. ولی خب به نظر خودم در کلِ صحبتم منظورم مشخص بود و البته اشاره کوچکی هم کردم. به این قسمت دقت بفرمائید:
Reza-D;817277 نوشت:
سوال من این است که ما چه کردیم و چگونه رفتار کردیم که حالا اگر در خیابان به کسی بگویی: یک شخصِ مذهبی به من نشان بده ، بلافاصله یک مرد ریشو یا یک خانم چادری را نشان میدهد. اما تقریباً محال است که انگشت اشاره اش را به سمت یک دانشمند ، یک پزشک یا یک مهندس بگیرد
عارفِ عزیز ، واقعاً فکر میکنید دغدغهء من فقط همین است که مردم چه قضاوتی میکنند؟!

بحث بر سر شناخت صحیح یا غلطِ مفاهیم دینی است. ایرادِ من به تشخیص مردم ، ریشهء این تشخیص است. ایرادم به این است که چه عواملی باعث شده چنین تشخیص و چنین قضاوتی از سوی مردم سر بزند؟ تشخیص مردم آئینهء رفتار ماست برادر

مردم با شنیدن نام داعش ، سر بریدن به ذهنشان میاید
با شنیدن نام آمریکا ، دیکتاتوری به ذهنشان میاید
با شنیدن نام حسین(ع) ، فداکاری و جانفشانی به ذهنشان میاید

یعنی رفتار و عمل هرکسی باعث ایجاد یک نوع ذهنیت در تفکر مردم میشود. بله ممکن است افرادی هم باشند که عمداً یا سهواً ، موارد بالا را برعکس تصور کنند. مثلاً دشمنان اهل بیت(ع) مطمئناً با شنیدن نام داعش قند توی دلشان آب میشود. اینجا جایی است که فرمایش شما مصداق پیدا میکند و قضاوتِ این دست از مردم فاقد ارزش میشود. اما برادر عزیز ، ما داریم درمورد مردم کشور خودمان صحبت میکنیم. مردمی که نزدیک به 40 سال است (کمی کمتر از نیم قرن) با دین اسلام آشنایی پیدا کرده اند. دیگر اینجا جای این حرفها نیست که بگوئیم خب هنوز مردم با دین آشنا نشده اند و واقعیت آن را نفهمیده اند. البته در بحث کلان ، بنده هم قبول دارم که تا رسیدن به کشور آرمانی ، 40 سال آنچنان هم زمانِ زیادی نیست و اصلاً نمیخواهم ایده آلیستی ، آن هم بدون منطق به موضوع نگاه کنم. اما برای درک مفاهیمِ کلی از دین ، 40 سال اگر نگوئیم زمان زیادی است ، لااقل کافی است

بخدا بد کار کردیم "عارف" عزیز ، خیلی هم بد کار کردیم. ببین برادر ، من هم در همین کشور زندگی کرده ام ، من هم میدانم تا خواستیم لذت پیروزی انقلاب را حس کنیم ، عراق را به جانمان انداختند ، میدانم بزرگان ما را مثل بهشتی ، آیت ، رجایی و باهنر ، یکی یکی کشتند ، میدانم تا جنگ تمام شد و خواستیم حرکتی بکنیم ، تحریم شدیم ، میدانم با نصف دنیا در جنگ گرم یا سرد بوده ایم و همچنان هم هستیم ، همه را میدانم

اما مشکلاتی که در کشور داریم ، فقط بخشی از آنها گردن کشورهای استعمارگر است. ولی بخش مهمی هم گردن خودمان است. اینکه هنوز بعد از 40 سال ، مردم فرد مذهبی را نه به علمش ، نه به بزرگواریش ، نه به اختراعاتش ، نه به خوشرویی و خوشزبانیش ، که صرفاً به ریش و چادر و تسبیحش میشناسند ، تقصیر خودمان است نه کسی دیگر

می دانید یکی دیگر از ایرادهای این شناخت نادرست چیست؟ اینکه الگو سازی میشود. وقتی در اذهان مردم تعریف مذهب مساوی باشد با یک سری اعمال مشخص ، این موضوع یک پیش زمینه فکری برای کودکان و نوجوانانی که قرار است با مذهب آشنا بشوند ایجاد خواهد کرد. مثلاً من خودم دوست روحانی دارم (فامیل هم هستیم) ولی وقتی برای دیگران تعریف میکنم که ما با هم فوتبال بازی میکنیم ، باید قیافه آنها را ببینی!! چشمانشان بیرون میزند و دهانشان باز میماند که مگر میشود؟! روحانی؟! فوتبال؟! یعنی خیلی از مردم هنوز فکر میکنند دین با ورزش در تضاد است!! خب چرا اینطور فکر میکنند؟ چون ما دین را به آنها اینطور نشان دادیم

یا مثلاً مردم هنوز فکر میکنند که دین با پوشیدن لباس شاد مخالف است. یا با روغن زدن به موی سر مخالف است. وقتی برای دوستان میگویم که امام رضا(ع) لباس زرد میپوشیدند ، یا میگویم امام حسین(ع) موهای خود را رنگ میکردند ، یا میگویم پیامبر(ص) همیشه بهترین عطرها را میزدند ، معمولاً باور نمیکنند و متعجب میشوند. خب چرا برادر؟ دلیلش چیست؟ میدانید تا بحال چند نفر از کسانی که با دین مخالف بودند ، وقتی اینها را شنیدند از نظر خود برگشته اند؟ نقطهء مشترک همهء آنها این بوده که میگفتند: من اینها را نمی دانستم!

عارف;817401 نوشت:
اکثر مطالبی که فرمودید برداشتهای شخصی خودتان است و به نظرم برای خیلی ها این مطالب یا آنقدر کم رنگ است که قابل اعتنا نیست یا حداقل به آن پررنگی که تبدیل به یک دغدغه باشد نیست
لطفاً بفرمائید این "خیلی ها" دقیقاً چه کسانی هستند؟
آیا منظور شما افراد مذهبی که چندان هم میل به کنکاش در شناخت خود و جامعه ندارند نیست؟
و اینکه جسارتاً همجنس بازی در غرب هم چون جا افتاده ، برای اکثر مردم دغدغه به حساب نمی آید. اما ما میدانیم که بسیار مهم است
ضمناً شما که در ادامهء صحبت خود از بنده خواستید مصداقی و مفصل مطالبم را بیان کنم ، کاش اینجا هم دقیقاً مشخص میکردید کدام مطالب بنده را می فرمائید

عارف;817401 نوشت:
این روش نقد کردن در شأن یک مباحثه علمی پر بار نیست...حداقل این است که تک تک احکامی را که در مورد آنها شبهه یا سوالی موجود است در یک تاپیک جداگانه و با مستندات مورد نیاز و خیلی شفاف مطرح گردد
قبول دارم. اما در آن صورت باید چندین تاپیک میزدم و با شرایطی که دارم اصلاً وقت نمیکردم به همهء آنها برسم. ضمن اینکه این تاپیک را نوعی مقدمه به حساب بیاورید. همچنان که در جایی اشاره کردم:
Reza-D;817283 نوشت:
راهکارهای مد نظرم را انشاالله بیان خواهم کرد

عارف;817401 نوشت:
و بعد از آن آنچه که در برخی از کشورهای پیشرفته یا حتی ادیان دیگر را با ذکر منابع مستند بفرمایید
ابداً نیازی به این کار نیست چون ما داریم اسلام را به عنوان دین کامل بررسی میکنیم. لذا به فرض که تمام ادیان و عقاید دیگر پر از ایراد باشد ، هیچ امتیازی برای اسلام محسوب نخواهد شد!

عارف;817401 نوشت:
بعد از آن لازم است که از دیدگاههای روانشناسی و جامعه شناسی با ارایه ادله آماری و نتیجه بررسی ها و مطالعات جمع آوری شده در مقالات علمی و کتب مرجع و ....کنار هم قرار دهید و نهایتا ایده خود را بیان نموده و نتیجه گیری فرمایید که بله...این بررسیها و مطالعات فوق نشان می دهد که مثلا فلان حکم اسلام دیگر تاریخ انقضاءش رسیده و باید چنین و چنان گردد!
بنده کارشناس که نیستم برادر ، یک فرد عادی هستم که میخواهم از منظر خودم برای سوالاتم پاسخ پیدا کنم. انشاالله نمی خواهید بفرمائید که افرادی مثل بنده که کارشناس نیستند ، حق مباحثه ندارند؟!

البته اگر کمی تامل بفرمائید ، در حد سواد خودم دلایلی را ارائه خواهم کرد

درمورد بحث آمار و ارائهء مقالات هم چندان با شما موافق نیستم. آمار و مقالات را به سادگی میشود جهت داد و مطابق با میل خود به نتیجه رساند. مثلاً من اگر بخواهم درصد رضایت زنان از ریاست شوهر را به شکل مثبت ارزیابی کنم ، میروم از شهرهای کوچک آمار میگیرم که زنان با این موضوع کنار آمده اند ، ولی اگر بخواهم نتیجهء منفی بگیرم ، میروم از تهران آمار میگیرم که اکثر زنان ادعای برابری حقوق دارند. ضمن اینکه اگر بخواهیم با دید آماری به موضوع نگاه کنیم ، میشود حتی اصل حقانیت اسلام را هم زیر سوال برد. چطور؟

ما کشور اسلامی هستیم و غربی ها بی دین هستند (یا لااقل یک دین دست و پا شکسته دارند)
خب ، جایگاه ما در علم و فن آوری کجاست و آنها کجا؟
یک مقایسه ، اتومبیل های ساخت ماست و ساخت آنها
آنها هزاران تست ایمنی روی خودروها انجام میدهند تا جان انسان ها را حفظ کنند
در مقابل ما نا امن ترین خودروها را تولید میکنیم ، ادعای مسلمانی هم داریم
اگر در آنجا رشوه وجود دارد اینجا هم هست
اگر در آنجا پارتی بازی هست اینجا هم هست
اگر در آنجا بی حجابی وجود دارد اینجا هم هست (آن مقدار هم که میپوشانند به اجبار است)

خب لطفاً شما بفرمائید ما که اسلام را داریم ، در حوزه رفتارهای اجتماعی طبق آمار دقیقاً چه برتری نسبت به غربی ها داریم؟

Reza-D;817277 نوشت:
سلام برادر عزیز
(وقتی دیدم جناب طاهر نوشته اند "کارشناس بحث: استاد کریم" خیلی خوشحال شدم چون به شما رادت خاصی دارم)

سلام برادر، نظر لطف شماست. مدتی بود توفیق استفاده از نظرات حضرتعالی را نداشتم. بنده هم از مشارکت شما در این بحث خوشحالم.

Reza-D;817277 نوشت:
لبته بهتر است بفرمائید بخشی از آن به سستی خود مسلمانان برمیگردد ، و بخشی هم به سستی متولیان دین برمیگردد. هم خود مسلمانان در شناخت دین کوتاهی کرده اند و هم آموزش دی و مسائل مربوط به آن به درستی در کشور ما انجام نشده است. یک زمانی پوشیدن شلوار کتان مساوی بود با مفسد فی لارض بودن (قابل توجه mehrant بالاخره ارض را درست نوشتم ) و حتی زدن عطر و ادکلن به معنای فاسد بودنِ شخص بود!!! و همچنان هم پس لرزه های آن رفتارهای خشک و بی اساس را شاهد هستیم. لذا این ایراد فقط به مردم وارد نیست ، بلکه به دولتی ها و روحانیون و هر کسی که در جایگاه آموزش قرار دارد نیز وارد است ، حتی بیشتر از مردم عامی

کاملا صحیح است.

Reza-D;817277 نوشت:
سوال من این نبود که کدام را مذهبی بخوانیم. ایراد من این است که اگر به دومی به واسطهء نداشتن یک سری علائم ، نمیگوئیم مذهبی ، بر اساس کدام منطق به اولی میگوئیم مذهبی؟! سوال من این است برادر عزیزم

بنده هم عرضم این است که ما خود بیشتر بر اساس ظواهر حکم می کینم. که از نظر بنده درست نیست. اگر می خواهیم اسم مذهبی بر کسی اطلاق کنیم. به قول فلسفی ها ذومراتب وحقیقت مشککه است.
یعنی کسی که باطن وظاهرش یکی وپایبند به دین است. در قله قرار دارد. وکسی که باطنش بهت راز ظاهرش در مرتبه بعدی وبه همین ترتیب هر کس ایمانش بیشتر مذهبی بود هم بیشتر.
اما چون ماها ظاهر گرا هستیم. هر کس که ظاهر ذوصلاح ومذهبی داشتهب اشد. هر چند که در باطن هم چندان آدم مذهبی نباشد. او را مذهبی می دانیم.

Reza-D;817277 نوشت:
دقت بفرمائید ایراد من به عملکرد خود آن شخص نیست و کاری ندارم او مذهبی هست یا نیست. بلکه به تشخیص مردم دارم ایراد میگیرم. سوال من این است که ما چه کردیم و چگونه رفتار کردیم که حالا اگر در خیابان به کسی بگویی: یک شخصِ مذهبی به من نشان بده ، بلافاصله یک مرد ریشو یا یک خانم چادری را نشان میدهد. اما تقریباً محال است که انگشت اشاره اش را به سمت یک دانشمند ، یک پزشک یا یک مهندس بگیرد

این نشان می دهد که سیستم آموزشی وتعلیم ما مشکل داشته است. وخود این ظاهر گرایی زمینه نفاق ومنافق پروری را راحت تر می کند. وایراد شما را بنده کاملا قبول دارم.

Reza-D;817283 نوشت:
در نتیجه قرار دادن ابزاری به اسم حق طلاق در دست گروهی که میل به تنوع طلبی دارد جای سوال دارد!

البته سوالی که اینجا است. چند درصد مردان دنبال هوسرانی بوده ونسبت به همان همسر اول خود وفاداری ندارند؟ با همین معیاری که فرمودید پس حق طلاق در دست کی باشد؟

Reza-D;817283 نوشت:
زن میتواند از رابطهء جنسی با شوهر امتناع کند تا پولش را بگیرد ، یا بعد از بچه دار شدن میتواند از شیر دادن به طفل خودداری کند. همچنین میتواند در خانهء شوهر دست به سیاه و سفید نزند. نه غذا بپزد نه حتی لیوانی آب دست شوهرش بدهد. در مقابل مرد می تواند هر زمان که بخواهد زن دیگری را عقد کند (دائم یا موقت) ، یا میتواند هر وقت میلش بکشد زنش را طلاق بدهد. یا اینکه رفت و آمد زن را به شدت محدود کند

البته مرد نمی تواند حقوقی را که زن دارد. مثل پرداخت مهریه کلا نادیده گرفته ورها کندو دنبال زن دیگر باشد.
حرف بنده این است که ذرست است که اسلام این حقوق را قرار داده است ولی اینها برای روز مبادا است. وبر اساس این قوانین نمی توان زندگی کرد.

Reza-D;817283 نوشت:
در قدیم به دلایل زیادی آمار طلاق پایین بود. بعضی از این دلایل درست و بجا بود. مثلاً در قدیم وفاداری و احساس وظیفه نسبت به همسر خیلی بیشتر بود. اما همه اش این نیست بلکه دلایل منفی هم هست. مثلاً در قدیم اصلاً کسی جرات نداشت اسم طلاق را به زبان بیاورد چون فرهنگ آن زمان طلاق را به هر دلیلی قبول نمیکرد و بد میدانست. یا اینکه دختر و پسر (بخصوص دختر) اصلاً حق حرف زدن نداشت و همسرش برایش تعیین میشد و او مجبور بود ازدواج کند و بسازد

به شخصه پای صحبت خیلی از همین قدیمی ها نشستم که به قول شما طلاق نگرفتند ولی:
بعضی ها عاشق کس دیگری بودند ولی به زور شخص دیگری را همسرش کرده بودند ولی بعد از ازدواج نیز همیشه در یاد عشق خود بوده اند
بعضی ها از همسرشان به شدت ناراضی بودند اما از ترس بزرگترها مجبور بودند حرف نزنند و الکی خودشان را خوشبخت نشان بدهند


حرفهایتان کاملا صحیح است. ولی متاسفانه الان هم از آنظرف بام افتاده ایم. یعنی بجای اینکه این نقص ها درست شود. در واقع مساله عوض شده اشت. حسن های موجود در زندگی های سابق از بین رفته ودر مقابل برخی ایرادات جدید پیدا شده است.
به هر حال فلسفه اصلی ازدواج نیاز دو طوج به همدیگر برای تکامل وآسایش است. که متاسفانه در شرایط فعلی اصل هدف در سایه این آداب ورسوم های کمر شکن گم شده است.
بنده روش وسیستم سابق را صددرصد تایید نمی کنم. ولی باز بهتر از الان بوده است. وصد البته اگر ما رویه صحی اسلامی ار پی می گرفتیم. وعلمای ما جامعیت دین را خوب برای مردم تبیین می کردند. الان وضع به مراتب بهتر بود. ودر دام رسانه های دشمن انسانیت چنین اسیر نمی شدیم.
ان شاء الله بقیه موارد هم بعادا بحث می کنیم.

shsina;817295 نوشت:
سلام

دینی که ادعای آخرین دین الهی بودن دارد نباید نیمه ی خالی ای داشته باشد!
اسلام برای زمان پیامبر نیست که به وضعیت کنیزان در آن زمان نگاه کنیم. من در این زمان زندگی میکنم و در حال بررسی وضعیت احکام اسلام هستم.
شما فرض کنید مسلمان نیستم و میخواهم اسلام بیاورم.
در قرن 21 جایی که غرب کافر برده داری را به کل منسوخ کرده من میتوانم برده بخرم و همین بلا ها را سرش بیاورم با مجوز اسلام.
ممکنه فردا پس فردا همین اتفاق برای احکام دیگر هم بیفتد! شاید 1400 سال دیگر!
پس اسلام دینی نیست که من دنبالشم.


سلام
البته وقتی کسی از قبل حکم را صادر کرده است. واسلام را در ذهن خود محکوم وغرب را حلال تمام مشکلات قرار داده است. بحث کردن سخت است. چون در واقع مشخص نیست دنبال بحث باشد. وی به هر حال:
وقتی ما اسلام را بر اساس برداشت های خود ونه آنچه در واقع وجود دارد، معرفی کرده ودر باره آن قضاوت کنیم. این اسلام نیست. بلکه برداشتی است که ما در ذهن خود ساخته وآنرا محکوم می کنیم. والّا اسلام را باید از اهل آن ومنابع اصلی آن که قرآن وروایات صحیح باشد. دریافت کرد.
غربی که تا یک قرن پیش زن در آن هیچ حقی نداشت. چطور ایده آل شد؟! غربی که الان در مهد آن زن را در ویترین می گذارند برای لذت مردان در مقابل پولی ناچیز، چطور قبله آمال شده است؟ واقعا ویترین گذاشتن زنان برای لذت مردان هرزه در مقابل پول ناچیز بهتر است یا کنیر شدن آنها تا برای مخارج خود خود فروشی وروسپی گری نکنند؟( از آوردن این کلمات عذر خواهی می کنم)
آیا این ارزش انسانی ااست که برای منافع کمپانی های ثروت زنان عریان یانیمه عریان در فیلم های غربی هر بازی را دربیاورند(علی رغم میل باطنی)، تا صاحبان آنها پول خوبی به جیب بزنند؟! این برده داری نوین وبلکه بدتر از برده داری نیست؟ می توانید اعترافات برخی بازی گران زن هالیوود را نگاه کنید.

[=Times New Roman]سلام و عرض احترام خدمت دوست عزیزم آقا رضا.

Reza-D;817277 نوشت:

به شعری که در امضای من هست دقت بفرمائید
گفت:
اســلام به ذات خود ندارد عیبی / هر عیب که هست از مسلمانی ماست

گفتم:
آئینهء اسلام ، مسلمانی توست /
امنیت آن بسته به دربانیِ تو

اسلام رَوَد زیر سوال ای مؤمن!! / زان عیب که هست در مسلمانیِ تو

شعر اول رو یه زمانی برای تواضع و جلوگیری از بدبینی مردم نسبت به اسلام میگفتند و حرف حقی هم هست.
اما جدیدا برای فرار از مسئولیت پذیری به کار میره.
Reza-D;817277 نوشت:

یک زمانی پوشیدن شلوار کتان مساوی بود با مفسد فی لارض بودن و حتی زدن عطر و ادکلن به معنای فاسد بودنِ شخص بود!!!

وقتی خدا بخاطر بی لیاقتی هامون درهای حکمت و بصیرت رو به رومون ببنده نتیجه اش میشه اینجور قضاوت های دو ریالی

پست 144 این تاپیک
http://www.askdin.com/showthread.php?t=33092&goto=newpost

Reza-D;817277 نوشت:

سوال من این نبود که کدام را مذهبی بخوانیم. ایراد من این است که اگر به دومی به واسطهء نداشتن یک سری علائم ، نمیگوئیم مذهبی ، بر اساس کدام منطق به اولی میگوئیم مذهبی؟! سوال من این است برادر عزیزم

می فرمائید:

پس چرا ما این جامعیت را فقط زمانی به کار میبریم که یک سری آیتم های گلچین شده در فرد کم باشد؟ مثلاً اگر فرد روزه نگیرد یا ریش نگذارد یا چادر نزدند یا.... میگوئیم جامعیت دینش اشکال دارد و به او مذهبی نخواهیم گفت. اما اگر کسی ریش بگذارد (اگر خانم است چادر بزند) ، به مسجد برود و تسبیح دستش باشد بلافاصله به او میگوئیم مذهبی ، بدون اینکه سایر خصوصیات او را بررسی کنیم!!!

یکی کنار خیابون پیش یه پوست موزی نشسته بود ، بهش گفتن چرا اینجا نشستی ، گفت می خوام هرکی رد میشه فکر کنه من این موز رو خوردم.

برخی بخاطر ناتوانی در رشد معنوی ، و اینکه خیلی دوست دارند مثل مومنین واقعی مورد احترام قرار بگیرند ، رشد ظاهری میکنند و ریش و تسبیح و..

ما هم که قرار نیست بریم تک تک بررسی کنیم

آقا تو مومنی؟
-نه نیستم
پس برو ریشتو بتراش که ما اشتباه نکنیم.

یکی دیگه از دلایلی که باعث میشه ما به این گروهی که شما گفتی بگیم مذهبی و به اون گروه نگیم مذهبی اینه که

ما فاصله زیادی ( در ظاهر ) بین اون فردی که روزه نمی گیرد و یه مومن واقعی ( مومن واقعی مد نظر ما نه چیزی که مد نظر خداست )تصور میکنیم و

فکر میکنیم اون حالا حالاها (شایدم هیچوقت ) نمی تواند به اون کسی که مد نظر ماست تبدیل بشود.

و همین قضاوت هم بخاطر درک ضعیف ما از خداوند و دین اسلام هست ، که

نمی دونیم فاصله حریت و خریت فقط یک نقطه هست و فقط به یک کن فیکون اون بالایی نیاز داره. تا مثل چرخ و فلک در یک لحظه جای آدمها با هم عوض بشه و یکی بیاد پایین و یکی بره بالا.

می دونم درد اصلی شما آدم هایی هستن که در ظاهر مسلمان هستن ولی در باطن پدر مسلمونارو در میارن.
منم بهت میگم
سعدی بشوی لوح دل از نقش غیر او
علمی که ره به حق ننماید ، جهالت است.

تا زمانی که نفهمی نمازی که می خونی برای چیه و چجوری می تونی ازش تاثیر بگیری نه تو به درد اسلام می خوری نه اسلام به درد تو.
تا زمانی که نفهمی دعا و تسبیح و ریش در چه شرایطی بهت کمک میکنن فقط داری خود آزاری میکنی.
ما هم افرادی رو سراغ داریم که هزار جور کلاس قرآن و حدیث و روایت و اعتکاف و این چیزا حفظ هست.
ولی وقتی دور هم جمع میشیم از تمسخر و توهین به شخصیت طفل پنج ساله هم شرم نمی کنه.

واقعا این قرآن و نماز و روزه و این چیزها تا زمانی که چرایی براش نداشته باشی و ندونی برای چی باید انجامش بدی به هیچ دردی نمی خوره فقط معده آزاری میکنی.

Reza-D;817277 نوشت:


چرا اولین خصوصیتی که از یک مذهبی به اذهان متبادر میشود ، داشتن ریش (چادر) ، رفتن به مسجد و تسبیح به دست گرفتن است؟
چرا علم آموزی نیست؟ چرا مهربانی نیست؟ چرا مخترع بودن نیست؟



«صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ»

رنگ خدايى (بپذيرند، رنگ ايمان و توحيد و اسلام) و چه رنگى از رنگ خدايى بهتر است؟ و ما تنها عبادت او را می كنيم.

وقتی این همه حدیث درباره کسب علم و مهربانی و محبت کردن داریم ، ولی حاضر نیستیم روی خودمون کار کنیم ، حاضر نیستیم خودمونو به چالش بکشیم تقصیر اسلام چیه.

خوب من یکی ، شما یکی ، کارشناس بحث یکی ، و بقیه روی هم میشیم یه ملت.

هرکسی باید از خودش شروع کنه .

مثلا من میگم:

تاحالا اینجوری بوده؟

تاحالا از روی ظاهر قضاوت می کردم؟ اشکالی نداره

از امروز شروع میکنم اول خودم رو اصلاح میکنم وقتی به خودم مسلط شدم میرم هفته ای پنج نفر رو با این تفکر صحیح آشنا میکنم که هیچوقت از روی ظاهر درباره آدمها قضاوت نکن.

هرچقدر بقیه کم گذاشتن از این به بعد من می خوام جبران کنم ، می خوام تا جایی که می تونم به مردم یاد بدم میشه جور دیگری هم نگاه کرد و زندگی کرد.

میرم مردم رو آگاه میکنم که حضرت محمد عاشق بوی خوش عطر بود ، خداااااا عااااااااااشق بوی خوش هست.

میرم به مردم یاد میدم که آدمهای باکلاس ، خوب ، با شخصیت ، اونهایی هستن که بوی خوش دارن ، کسب علم میکنن و خیلی مهربووووووونن.

میرم خوب بودن رو مد میکنم ، تا جایی که می تونم و از همه می خوام خوب بودن رو مد کنند.

همونطور که افسرده دلی افسرده کند انجمنی را ، عکسش هم صادقه.

بیایید منتظر دیگران نمونیم.

Im_Masoud.Freeman;818529 نوشت:
تاحالا از روی ظاهر قضاوت می کردم؟
سلام مسعود جان
فکر میکنم ما منظور بنده را درست متوجه نشدید

من به دنبال این هستم:
ماها چه کردیم و چه اقداماتی باعث شد که
"چنین دیدگاهی بین مردم شکل بگیرد"؟

من اصلاً کاری با این موضوع ندارم که قضاوت درمورد دیگران خوب است یا بد است
یا کاری ندارم که آن افراد به چه دلیل ظاهرشان دین دار است ولی باطنشان نه
در پست بعد بیشتر توضیح خواهم داد

Im_Masoud.Freeman;818529 نوشت:
خوب من یکی ، شما یکی ، کارشناس بحث یکی ، و بقیه روی هم میشیم یه ملت
برای "درمانِ" حالمان ، ابتدا باید بپذیریم که "دردی" وجود دارد و سپس باید "نوع درد" را درست تشخیص دهیم
مشکل اینجاست که مردم در بروز این درد یا "عامد" هستند یا "جاهل"

بعضی که اصلاً قبول نمی کنند و گوششان را میگیرند که چیزی نشنوند!
بعضی به زبان قبول می کنند ، اما صرفاً یک تعارف ظاهری است که ادای نقدپذیری را درآورده باشند! ولی در عمل قبول نمی کنند

اما عده ای هم هستند که شاید دقت نکرده بودند یا حواسشان نبوده ، اما اگر بدانند دردی هست ، حتماً به دنبال درمانش میروند

من با این گروه کار دارم و مخاطبم آنها هستند. آنهایی که

"خودشان را برای دین می خواهند ، نه دین را برای خودشان!"
انشاالله که خود من هم جزء همین گروه باشم

[="Times New Roman"][="Black"]

Reza-D;817283 نوشت:

حقوق فرزندان گاهاً مسخره به نظر میرسد مثل گذاشتن اسم خوب روی فرزند!!! همچنین من ندیدم تاکید چندانی روی حقوق فرزندان باشد. من حاضرم ده ها سخنرانی برای شما بیاورم که سخنران بیش از 3 ساعت مثل بلبل از حقوق والدین گفته و فرزندان را تهدید به آتش جهنم کرده است. حالا شما یک سخنرانی روی کره زمین پیدا کنید که یک سخنران فقط 1 ساعت از حقوق فرزندان گفته باشد بدون اینکه به حقوق والدین اشاره کند. محال است پیدا کنید!

این حرف شما کاملا درست هست و من هنوز در این مورد به نتیجه ای نرسیدم.

ولی مطمئنا اسلام جواب محکم و قاطعی برای پرسش های شما که پرسش های من هم هست داره که فعلا بهش نرسیدم.

Reza-D;817283 نوشت:

ضمن اینکه فرزندان را با شدیدترین تهدیدات مثل آتش جهنم و خشم خدا ، از بی احترامی به والدین میترسانند ، اما در گفته های خطاب به والدین ، هیچ قاطعیتی وجود ندارد. اصلاً این بیانات جوری نیست که والدین الزامی در خود احساس کنند و حق فرزند برایشان با اهمیت جلوه کند

اینو قبول ندارم.
حق فرزند رو قبول دارند ، اما نه حقی که خدا واسشون در نظر گرفته.
حقی که خودشون در نظر می گیرند.
مثلا شرایط رفاهی مد نظرشون رو برای بچه فراهم میکنند ولی بچه شون همچنان احساس غربت میکنه.

یا مثلا یکی از آشناها بچه هاشو خدا بزرگ کرده ، وقتی برای تربیت بچه هاش نذاشته و خدا رحم کرده که به جاهای وحشتناکی کشیده نشدن.

بعدشم میگه بخدا یه عمر ریختم و خوردن ، به هیچ دردم نخوردن.

لامصبا انگار دارن درباره زمین کشاورزی نظر میدن ، آسمون این بچته ، مثلا پاره ی تنته ، چجوری می تونی اینجوری درباره اش حرف بزنی.

حالا شما بیا برو اعتراض کن که من از این مسئله ناراحتم ، بهت میگن روزی که پدر و مادرت رو از دست بدی می فهمی که چقدر وجودشون ارزشمند بود.

خب مسلمون کی گفته من می خوام پدر و مادرم رو از دست بدم ، من دوست دارم پدر و مادرم رو بالا سرم داشته باشم دستشونم می بوسم ، ولی مثل مسلمون های واقعی رفتار کنن ، توقع زیادیه؟

یعنی یا باید من با این شرایط بسازم یا خدا ازم میگیرشون تا قدرشونو بدونم؟

امکان نداره خدا همچین نگاهی داشته باشه ، و با مرام تر از خدا وجود نداره ، حتما پاسخ دقیق و درست رو پیدا میکنم.

Reza-D;817283 نوشت:

والدین به خودشان اجازهء هرگونه دخالت بی جا در زندگی فرزندان را می دادند و برای تک تک ابعاد زندگی فرزند تصمیم میگرفتند. همسرش را به او تحمیل میکردند ، شغلش را تحمیل میکردند ، میخواستند زیر سلطهء آنها باشد. بعد از ازدواج هم با دخالت های بیجا زندگی فرزندان را به گند میکشیدند. هنوز تا هنوزه داستان عروس و مادرشوهر سوژهء فیلمهای ایرانی است

یه بنده خدایی میگفت مردشور پدر و پدربزرگمو ببره اینا یه مشت نفهمن.

خاک تو سر من که پسر شیخ طایفه هستم ، چون خواهرم با پسر داییم ازدواج کرده ، منم باید با دختر داییم ازدواج کنم.
میگن یه دختر بهشون دادیم باید یکی ازشون بگیریم ، خوب من از دختر داییم بدم میاد ، اونم از من چندشش میشه.


من واقعا این کارهارو درک نمی کنم و نمی دونم موضع خدا نسبت این افراد چیه. [/]

کریم;817450 نوشت:
بنده هم عرضم این است که ما خود بیشتر بر اساس ظواهر حکم می کینم. که از نظر بنده درست نیست. اگر می خواهیم اسم مذهبی بر کسی اطلاق کنیم. به قول فلسفی ها ذومراتب وحقیقت مشککه است
سلام برادر عزیز
موضوع مورد بحث من "ظاهر" و "باطن" نیست! اگر چه ظاهر و باطن نیز میتواند زیرمجموعهء صحبت من باشد

بحث بر روی آیتم های گزینشی است. حرف من این است که از ابتدای انقلاب اسلامی که امام خمینی(ره) به همراه ملت ، کاری بزرگ و تاریخی انجام دادند ، اسلام بد فهمیده شد و متاسفانه بد هم آموزش داده شد. ما در بحث اهم و مهم بسیار بد عمل کردیم و متاسفانه همین روش را به نسل های مختلف انتقال دادیم

برای مثال همین چند وقت پیش در یکی از تاپیک ها ، یکی از آقایان صحبتی را مبنی بر دیدن دختر قبل از ازدواج مطرح کرد. کارشناس محترم نیز فرمودند با شرایطی می توان چنین کاری انجام داد و اگر تمام مراحل انجام شده باشد ، آن وقت پسر میتواند اندام دختر را طبق شرایطی ببیند

اما بعضی از خانمها اعتراض کردند و گفتند:

من دینم و حجابم را دوست دارم و هرگز اجازه نمیدهم مردی مرا ببیند!
در حالیکه این اجازه را (و حتی میشود گفت این پیشنهاد را) همان کسی داده که گفته حجاب واجب است. یعنی خدا

می دانید کجای این موضوع برای من جالب و البته تاسف آور بود؟
اینکه خانمها گفتند:
من دینم را دوست دارم
به عبارتی تلویحاً گفتند:
چون دینم را دوست دارم حاضر نیستم اجازهء خدا را قبول ندارم!!

البته من اینجا از خانمها مثال زدم ولی اشاره من به خانمها یا آقایان یا جوانان یا پیران یا...... نیست
منظورم با کل جامعه ست

امیدوارم الان منظورم را بهتر بیان کرده باشم. عرضم این است که ما

"وسیله" را بر "هدف" مقدم کرده ایم. شاید بتوان بهترین توضیحِ مطلب بنده را در بیان جناب مسعود پیدا کرد:
Im_Masoud.Freeman;818529 نوشت:
تا زمانی که نفهمی نمازی که می خونی برای چیه و چجوری می تونی ازش تاثیر بگیری نه تو به درد اسلام می خوری نه اسلام به درد تو
تا زمانی که نفهمی دعا و تسبیح و ریش در چه شرایطی بهت کمک میکنن فقط داری خود آزاری میکنی
ما هم افرادی رو سراغ داریم که هزار جور کلاس قرآن و حدیث و روایت و اعتکاف و این چیزا حفظ هست ولی وقتی دور هم جمع میشیم از تمسخر و توهین به شخصیت طفل پنج ساله هم شرم نمی کنه

واقعا این قرآن و نماز و روزه و این چیزها تا زمانی که

چرایی براش نداشته باشی و ندونی برای چی باید انجامش بدی به هیچ دردی نمی خوره فقط معده آزاری میکنی

لذا استاد عزیز ، بحث من ریا در عمل نیست. صحبتم این است که خیلی از افراد اصلاً نفهمیده اند دین یعنی چه؟!
همان مثالی که مسعود گفت ، طرف فکر میکند دین یعنی حفظ کردن قرآن ، یعنی نماز شب خواندن

اجازه بدهید مثال دیگری بزنم. بنده دوستی دارم که نمازش را همیشه اول وقت میخواند ، روزه هایش را تمام و کمال گرفته است ، چند بار به حج رفته و چندین بار هم کربلا ، ضمناً ایشان قاری قرآن و مداح نیز هستند. یک روز با ایشان به مسجد رفته بودیم. روحانی داشت درمورد احترام به حقوق دیگران صحبت میکرد و در طول سخنرانی این رفیق ما مدام میگفت: چه صحبت های قشنگی میکنه ، کاش یه ضبط صوت داشتم صداش رو ضبط میکردم

سخنرانی که تمام شد ، با ماشین دوستم به سمت خانه حرکت کردیم. بین راه کاری پیش آمد و باید توقف میکردیم. دوستم ماشین را وسط جاده خاموش کرد و به من گفت برو زود برگرد! به ایشان گفتم فلانی ماشین را بیاور کنارجاده پارک کن ماشین های دیگر نمیتوانند رد شوند ، پاسخ داد: ولشون کن بابا! مجبورن مسیرشون رو عوض کنن!

به او گفتم: کاش واقعاً صدای آن روحانی را ضبط کرده بودی و الان دوباره گوش میکردی
این را که شنید ماشین را به کناری آورد و پارک کرد

حالا حرف من این است:
ای کاش مدرسان جامعهء ما مانند آن روحانی بودند. ای کاش روحانیون این چنینی که عمق و فلسفهء احکام را آموزش میدهند در رأس امور بودند
کاش جای این همه پرداختن به احکام ، بیشتر به اخلاق و سبک زندگی می پرداختیم. ای کاش وسیله را جای هدف نمی نشاندیم
ای کاش به ما یاد میدادند بجای نوشتم آیات قرآن روی دانهء برنج برای شکستن رکورد جهانی!! ، این آیات را روی قلبمان بنویسم
کاش طوری به مردم آموزش میدادیم که اگر تمام مردها به خارج از کشور میرفتند ، بیش از 90 درصد آنها رویشان را از کاباره ها برمیگرداندند
و
اگر روزی همهء زنانِ ما به خارج از کشور میرفتند ، بیش از 90 درصدشان حجاب را عاشقانه نگاه میداشتند

و....
کاش این دو جمله را بر سردر تمام شهرها می نوشتند تا مرم بفهمند دین چیست و چه چیز از ما می خواهد:

1 - امام علی(ع):
اگر تمام اقالیم سبعه را به من دهند تا دانه جویی را از دهان مورچه ای بگیرم هرگز این كار را نخواهم كرد
همان ، ج 2 ، ص 218

2 - امام سجاد(ع):
برای من به بازار رفتن و خرید یک درهم گوشت برای خانواده ام که میل به گوشت دارند ، از بنده آزاد کردن دوست داشتنی تر است
همان ، ج 15 ، ص 251

Im_Masoud.Freeman;818663 نوشت:
یه بنده خدایی میگفت مردشور پدر و پدربزرگمو ببره اینا یه مشت نفهمن.

خاک تو سر من که پسر شیخ طایفه هستم ، چون خواهرم با پسر داییم ازدواج کرده ، منم باید با دختر داییم ازدواج کنم.
میگن یه دختر بهشون دادیم باید یکی ازشون بگیریم ، خوب من از دختر داییم بدم میاد ، اونم از من چندشش میشه.

من واقعا این کارهارو درک نمی کنم و نمی دونم موضع خدا نسبت این افراد چیه

بخشی از این افراد که چنین رسومات عجیب و غریبی دارند ، اعتقادی به دین ندارند که با آنها کاری نداریم. اما برای خود من پیش آمد که چنین فردی را دیدم. آن آقا میگفت دخترم را به پسرعمویش میدهم و دختر هم حق حرف زدن ندارد!

نکته اینکه این آقا هر سال برای امام حسین(ع) نذری میداد و جلسهء مداحی برگذار میکرد
همیشه نمازش را اول وقت می خواند و به احکام دینی پاینبد بود

اما از فلسفهء دین هیچ چیز نمی دانست!!
فقط فهمیده بود که نماز نخوانی میروی جهنم! یا برای امام حسین(ع) نذری بدهی ثواب دارد!

یا نمونه ای دیگر ، دوستی داشتم که در فروشگاه با هم کار میکردیم. در ماه رمضان ، این شخص گوشی های دست دوم را میگرفت و آنها را "آکبند" میکرد و جای گوشی نو به مردم میفروخت!! جالب اینکه خوراکی به او تعارف کردند گفت: روزه هستم!!!

به او گفتم تو که به دین اعتقاد داری ، نماز میخوانی و روزه میگیری ، پس چطور به خودت اجازه میدهی سر مردم کلاه بگذاری؟!
گفت: این کجاش کلاه گذاشتنه؟!! من دارم تجارت میکنم تجارت هم که در اسلام حلاله!

یعنی این آدم هم از فلسفهء روزه فقط همین را فهمیده بود که روزه بگیری ثواب دارد!

حرف من همین است مسعود جان
خیلی از مردم دین را بسیار بد شناختند

بخشی را خودشان مقصر هستند ، اما بخش بسیار زیادی برمیگردد به آنچه جناب کارشناس به درستی بیان کردند و حرف من نیز همین است:

کریم;817450 نوشت:
این نشان می دهد که سیستم آموزش و تعلیم ما مشکل داشته است

[="Times New Roman"][="Black"]

Reza-D;818662 نوشت:

من اصلاً کاری با این موضوع ندارم که قضاوت درمورد دیگران خوب است یا بد است
یا کاری ندارم که آن افراد به چه دلیل ظاهرشان دین دار است ولی باطنشان نه

برای "درمانِ" حالمان ، ابتدا باید بپذیریم که "دردی" وجود دارد و سپس باید "نوع درد" را درست تشخیص دهیم
مشکل اینجاست که مردم در بروز این درد یا "عامد" هستند یا "جاهل"

اما عده ای هم هستند که شاید دقت نکرده بودند یا حواسشان نبوده ، اما اگر بدانند دردی هست ، حتماً به دنبال درمانش میروند

من با این گروه کار دارم و مخاطبم آنها هستند. آنهایی که

"خودشان را برای دین می خواهند ، نه دین را برای خودشان!"
انشاالله که خود من هم جزء همین گروه باشم

سلام رفیق.

من حرف شما رو متوجه شدم.

Reza-D;818662 نوشت:


بعضی که اصلاً قبول نمی کنند و گوششان را میگیرند که چیزی نشنوند!
بعضی به زبان قبول می کنند ، اما صرفاً یک تعارف ظاهری است که ادای نقدپذیری را درآورده باشند! ولی در عمل قبول نمی کنند


رضا جان ، برخی مومنِ زمانِ صلح هستند.
تا وقتی یه مسجد رفتن و نماز های یومیه و روزه و راهپیمایی و صلوات و تعقیبات بعد از نماز باشه کنار دین هستند و واقعا هم توی این موارد انسان های خوبی هستند.

اما به محض اینکه توی شرایطی قرار میگیره که باید یه گوشه لباسش واسه اسلام خاکی بشه ،

یا دو تا سیلی واسه اسلام بخوره ، میگه ها؟ چی ؟ من که مسافرتم ، خودتون یه کاریش بکنید ان شا الله با ظهور آقا امام زمان هممون یه نفس راحت بکشیم.

در پست قبلی گفتم.

Im_Masoud.Freeman;818529 نوشت:

[=Times New Roman] واقعا این قرآن و نماز و روزه و این چیزها [=Times New Roman]تا زمانی که چرایی براش نداشته باشی و ندونی برای چی باید انجامش بدی به هیچ دردی نمی خوره فقط معده آزاری میکنی.

به نظر من اصلی ترین راه درمان این مشکلات اینه که قبل از اینکه به یه نفر یاد بدیم نماز بخونه و به واجباتش بپردازه ، باید این مسائل توی ذهنش کاملا جا بیفته که

چرا من باید نماز بخونم؟

چرا باید روزه بگیرم؟

اگه نخونم چی میشه؟ اگه نگیرم چی میشه؟

اگه نخونم چی رو از دست میدم؟ اگه بگیرم چی به دست میارم؟

مسلمون کیه؟ چرا باید کسب علم کنیم؟ اگه نکنیم چی میشه؟

چرا باید مهربانی کنیم؟ مهربانی نکنیم چی میشه؟ بکنیم چی به دست میاریم؟

چرا نباید براساس ظاهر قضاوت کنیم؟ اگر بکنیم چی میشه؟ چه مشکلی واسمون پیش میاد؟

و بیشتر به آسیب های دنیوی ترک واجبات و انجام محرمات بپردازید تا اخروی ، همش وعده آخرت که نمیشه.

[SPOILER]
دوستان عزیز دیگه دوره ی این حرف ها گذشته که بیایم بگیم اگه نخونی خدا دعوات میکنه و میری جهنم اگه بخونی میری بهشت.

اول بیایید به طرف یاد بدید که اگر نماز بخونی اینها گیرت میاد ، اگر نخونی اینهارو از دست میدی. اگر براساس ظاهر قضاوت کنی این چیزهارو از دست میدی و ....

بعد اون موقع خودش متوجه میشه که چرا اگه نماز نخونه یا روزه نگیره یا بر اساس ظاهر آدمها قضاوت کنه نمی تونه آدم موفقی باشه.

متوجه میشه کسی که این همه فایده و خیر ( دنیوی و اخروی) رو ول میکنه تا مجبور نشه ده دقیقه نماز بخونه واقعا لیاقت بهشت رو نداره.

البته برخی هم هستن که به هیچ صراطی مستقیم نمیشن که خودشون می دونن و خدا.
[/SPOILER]

یک پیشنهادی که من دارم اینه که از طرف مساجد یا پایگاه های بسیج اردوهای ده روزه برگزار بشه که در اون توسط کارشناسان خبره به تک تک این سوالات و چرایی ها پاسخ داده بشه.

و بیشتر روی آسیب های دنیوی گناه و فواید دنیوی واجبات بحث بشه.

سنت اصلی اسلام به دست امام زمان میاد.من هرچیزی رو که علما و روحانیون میگن رو قبول نمیکنم،حتی اگر مرجع تقلیدم باشه.حتی اگه فقیه تام باشه.

Reza-D;815713 نوشت:
بنام خدا
سلام به کاربران و اساتید محترم
سلام
یه اعتراف خواستم بکنم:
من تیتر این تاپیک رو دیده بودم اما واردش نشده بودم تا الان که در اسکرول سایت دیدم استارت تاپیک جناب reza-d هست.واردش شدم ببینم سوال ایشون چی بوده...
Reza-D;815713 نوشت:
رای مثال چند روز پیش همسر من در بیمارستان بستری بودند و من هم بالای سر ایشان بودم. شب قدر بود و از تلویزیون دعا پخش میشد. بخش مورد بحث من بخش بیماران سرطانی است که خیلی از آنها بخاطر شیمی درمانی بدن هایی بسیار ضعیف دارند و شدیداً نیاز به استراحت دارند. در چنین شرایط ، یکی از همراهان که بقول معروف بچه مذهبی بود ، صدای تلویزیون را زیاد کرده بود و قرآنی را در دست گرفته بود و اشک می ریخت و دعا می خواند ، آن هم ساعت 3 صبح!! و این کار را در حالی انجام می داد که بیماران دیگر که حالشان خیلی بدتر از او بود ، بخاطر صدای بلند خوابشان نمی برد و مدام پهلو به پهلو میشدند. همچنین ما همراهان هم که ساعت ها از بیمارمان پرستاری کرده و بسیار خسته بودیم و از طرفی فقط یک صندلی برای خوابیدن داشتیم ، به هیچ عنوان نمی توانستیم استراحت کنیم. یعنی این آقای مذهبی درحالی داشت دعا می خواند که چندین نفر داشتند از دعا خواندن او اذیت میشدند!!! بخصوص چند بیمار
این مساله ای هست که در خیلی از مجالس و مراسمات مذهبی در مساجد و حزم های اماممان و امامزادگان هم متاسفانه رعایت نمیشه....
مثلا مداح میگه بلند گریه کن یا بلند بگو یا حسین تا صدات برسه به کربلا!
یا میگن اینجوری فایده نداره آورم،طوری ناله کن که صدات رو خدا بشنوه!
در حالیکه خداوند در آیه 2 طوره حجرات نهی میکنه از این کار:
یا ایها الذین آمنوا لا ترفعوا اصواتکم فوق صوت النبی و لا تجهروا له بالقول کجهر بعضکم لبعض ان تحبط اعمالکم و انتم لا تشعرون
ای کسانیکه ایمان آورده اید، صدای خود را از صدای پیامبر بلندتر نکنید، و همچنان که با یکدیگر بلند سخن می گویید با او به آواز بلند سخن نگویید، که اعمالتان ناچیز شود و آگاه نشوید
کریم;816716 نوشت:
اسلامی که حجاب را سفارش کرده است. بیشتر ازآن به خوش اخلاقی توصیه کرده است.
دعای مکارم الاخلاق رو هم خیلی توصیه میکنند به جهت مفاهیم موجود در اون، آیت الله مکارم که هر سال در سخنرانی های هرشب ماه رمضان که تلویزیون پخش میکنه میگن، رهبری عزیز هم در همین جلساتی که اواخر ماه رمضان داشتند به همین دعا توصیه فرمودند
کریم;816716 نوشت:
وچه بسا کسی که ظواهر را رعایت می کند. ولی نسبت به حقایق اسلام ناآگاه است نتوان مذهبی خواند.

کریم;816716 نوشت:
به این معنی هم نیست که نسبی گرا باشیم. وبگوییم حال بین دو کسی که یکی در رعایت ظواهر پیشتاز است ودیگری در خوش اخلاقی ومعاشرت کدامیک مذهبی تر هستند؟
چه بسا هیچکدام را نتوان مذهبی بمعنای درست آن خواند. بلکه شخص متدین باید در هر دو میدان پیشتاز باشد.
این دو جمله از استاد کریم خیلی عالی بودند...
Reza-D;817277 نوشت:
(قابل توجه mehrant بالاخره ارض را درست نوشتم
متشکرم!

Reza-D;818670 نوشت:
لذا استاد عزیز ، بحث من ریا در عمل نیست. صحبتم این است که خیلی از افراد اصلاً نفهمیده اند دین یعنی چه؟!
همان مثالی که مسعود گفت ، طرف فکر میکند دین یعنی حفظ کردن قرآن ، یعنی نماز شب خواندن

اجازه بدهید مثال دیگری بزنم. بنده دوستی دارم که نمازش را همیشه اول وقت میخواند ، روزه هایش را تمام و کمال گرفته است ، چند بار به حج رفته و چندین بار هم کربلا ، ضمناً ایشان قاری قرآن و مداح نیز هستند. یک روز با ایشان به مسجد رفته بودیم. روحانی داشت درمورد احترام به حقوق دیگران صحبت میکرد و در طول سخنرانی این رفیق ما مدام میگفت: چه صحبت های قشنگی میکنه ، کاش یه ضبط صوت داشتم صداش رو ضبط میکردم


بنده کلام شمارا کاملا قبول دارم. ولی عرضم این است. که نباید از این طرف بام افتاد. گفتن نماز وامور عبادی ایراد نداشته است. بلکه ایراد اینجاست که خیلی از خطباء اسلام جامع را معرفی نکرده اند وبه عبارت دیگر اسلام را یک بعدی مطرح کرده اند. وبنده هم این اشکال شمارا قبول دارم.

کریم;818733 نوشت:
بنده کلام شمارا کاملا قبول دارم. ولی عرضم این است که نباید از این طرف بام افتاد. گفتن نماز وامور عبادی ایراد نداشته است. بلکه ایراد اینجاست که خیلی از خطباء اسلام جامع را معرفی نکرده اند وبه عبارت دیگر اسلام را یک بعدی مطرح کرده اند. وبنده هم این اشکال شمارا قبول دارم
من هم هرگز نمیگویم نماز و روزه اشتباه است. فرمایش شما درست است و مهمترین ایراد من این است که اسلام بصورت جامع معرفی نشده است. اما درمورد همان نماز و روزه هم حرف دارم. در واقع همان بخش هایی هم که معرفی شده است بیشتر جنبهء "این ثواب دارد آن بد است" داشته. اما دیگر طرف نمیداند "چرا این ثواب دارد و آن بد است؟!"

گرفتن مراسم مداحی برای امام حسین(ع) کار بدی است؟ معلوم است که بد نیست. اما ابداً

"کافی"نیست اگر برگزارکنندهء مراسم دخترش را میخواهد به زور شوهر بدهد. معنای این عمل این است که برگزار کنندهء مراسم از عمل امام حسین(ع) هیچ چیز نفهمیده است! یا کسی که روزه میگیرد درحالیکه دارد جنس دست دوم را بجای نو میفروشد ، این آدم هیچ چیز از روزه نفهمیده است

یک نکتهء مهم:


بنده به هیچ وجه انتظار ندارم که تمام مردم بروند و تمام دوره های فلسفی را بگذرانند تا بگویم دین را درست فهمیده اند! من هم درک میکنم که پذیرش دین برای افراد مختلف میتواند به اشکال مختلف صورت بپذیرد. لذا دنبال این نیستم که تمام مردم آیت الله بهجت باشند. اما اینطور هم نیست که با همین بهانه که نباید از عوام انتظارِ زیاد داشته باشیم ، دیگر فکری به حال کج فهمی آنها نکنیم

اولاً مردم که همه کم سواد یا ساده نیستند که بخواهیم اینطور توجیه کنیم. خیلی از این مردم که دین را بد فهمیده اند ، در خیلی از مسائل دیگر ، از جمله اجتماعی یا علمی ، صاحب نظر هستند. مشکل اینجاست که از ابتدا دین به آنها بد فهمانده شد و با همین تفکر اشتباه نیز رشد کردند و خو گرفته اند و حالا دیگر خیلی دشوار است که آنها را متوجه حقیقت دین کنیم

ثانیاًمن اعتقاد دارم حتی میشود دین را به همان روستایی ساده نیز جوری آموزش داد که در حد خودش به چرایی دین برسد. داستانی از زبان حاج آقا قرائتی نقل میکنم. ایشان میگفتند:
میخواهید اسلام را به ساده ترین شکل ممکن برای شما تعریف کنم؟

سپس ادامه دادند:
در منطقه ای دو مردِ باربر بودند که از این راه زندگی خود و خانواده را تامین میکردند. یک روز کسی آمد و باری را به باربر اول داد تا برایش جابجا کند و مزد او را هم داد او هم بار را برد و برگشت. ساعتی گذشت و شخص دیگری آمد و باز نفر اول را برای جابجایی بار صدا زد. اما باربر گفت: من امروز یک بار کار کرده ام و مزد گرفته ام ، اما رفیقم هنوز باری را جابجا نکرده. بارتان را به او بدهید تا جابجا کند

سپس حاج آقا قرائتی فرمودند:
این همان انسانی است که اسلام میخواهد بسازد

تمایل به اسلام ، اما نه این اسلام

سوال:
آیا با توجه به نواقصی که در جنبه شناختی، احکام دینی، واولویت های دینی در جامعه می بینیم. باز هم می توان گفت، اسلام دین جامع وکاملی است؟

جواب:
آنچیزی که ما در رفتار مسلمانان بصورت عمومی می بینیم. غیر از آن است که اسلام گفته است. متاسفانه در جوامع اسلامی مخصوصا در عصر حاضر به اسلام درست عمل نمی شود. ونوع مردم هم اسلام را براساس رفتار آدمها می شناسند. واین هم غلط است.
اسلام دین کاملی است. چون به همه نیازهای انسان دقت داشته است. وتک بعدی نیست. اینطور نیست که دعوت به رهبانیت وترک دنیا کند. ویا به نیازهای روحی، وجسمی انسانها توجهی نداشته باشد.
در عین دعوت به معنویت ونماز وگسترش معنویت، آن را منحصر به نماز وعبادات شخصی نمی داند. بلکه تلاش برای زندگی راحت خانواده، خدمت به مردم، ومسائلی که به ظاهر دنیوی حساب می شوند. وقتی در راستای خدمت به مردم باشند. از بزرگترین عبادات می باشند.
در عین حرام دانستن روابط با نامحرم، غریزه جنسی را سرکوب نمی کند. بلکه ازدواج از مقدس ترین اعمال در اسلام است.
اگر دین برای تربیت انسان ها ورساندن آنها به قرب الهی است. اسلام به بهترین نحو آن را انجام می دهد.
لذا اگر ما به حسب برخی نظرات ومکاتب جدید چیزی را خوب می دانیم. که سخن دین در آن راستا نیست. دلیل بر ضعف دین نیست. چون این نظرات مشخص نیست چند سال دوام داشته باشد. لذا نباید نقس دین را با توجه به اکتشافات جدید بررسی کرد. بلکه باید آن را درست یاد گرفت. واز اهلش که علماء ربانی هستند. ارزش های دینی را یاد گرفت

موضوع قفل شده است