جمع بندی ای انسان! منتظر سیلی محکم من باش!

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام

دوستان نظرشون رو بفرمایند اگر نکته ای بود در ادامه عرض خواهم کرد

خلاصه ای از دیدگاه قرآن کریم در مورد شیطان

باید شیطان را که دشمنی آشکار است جدی گرفت:
«إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبين»؛ به درستی که او برای شما دشمنی آشکار است.‏(بقره-208)

شیطانی که بر گمراه ساختن انسان قسم خورده است:
«فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ»؛ به عزّتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم كرد.(ص:82)

و گام به گام انسان را به سمت پرتگاه های شقاوت می‌برد:
«وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ»؛ از گام های شیطان پیروی نکنید.‏(بقره-208)

او که به اعمال زشت فرمان می‌دهد:
«وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاء»؛ شما را به فحشاء امر می‌کند.(بقره-268)

و این اعمال زشت را زببا جلوه می‌دهد:
« فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ»؛ شيطان اعمالشان را در نظرشان بيار است‏.(نحل:63)

شیطانی که وعده دروغ می‌دهد:
«مَا نهَئكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَاذِهِ الشَّجَرَةِ إِلَّا أَن تَكُونَا مَلَكَينْ‏ِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الخْلِدِينَ»؛ گفت پروردگارتان شما را از اين درخت منع نكرد مگر از بيم اينكه دو فرشته شويد و يا جاويد گرديد.(اعراف:20)

و با وعده هایش انسان را از عاقبت اعمال نیک می‌ترساند:
«الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ»؛ شیطان به شما وعده فقر (در صورت انفاق) می‌دهد.(بقره-268)
«إِنَّمَا ذَالِكُمُ الشَّيْطَانُ يخُوِّفُ أَوْلِيَاءَه‏»؛ شیطان است که پیروانش را می‌ترساند.(آل عمران:175)


و حتی بر این وعده‌های دروغین خویش سوگند یاد می‌کند:
«وَ قَاسَمَهُمَا إِنىّ‏ِ لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ»؛ و براى ايشان سوگند خورد كه من خيرخواه شمايم.(اعراف:21)

وعده هایی که جز آرزوی های واهی و فریب نیست:
«يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ وَ مَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَنُ إِلَّا غُرُورًا»؛ وعده‏شان مى‏دهد، آرزومندشان مى‏كند، و جز فريب به ايشان وعده نمى‏دهد.(نساء:120)

و هدفش این است که بین انسان ها دشمنی بیندازد:
«إِنَّما يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ»؛ و جز اين نيست كه شيطان ميخواهد بين شما عداوت و خشم بيندازد.(مائده:91)
«إِنَّ الشَّيْطَنَ يَنزَغُ بَيْنهَم‏»؛ شيطان مى‏خواهد ميان آنان كدورت بيفكند(اسراء:53)

و آنها را از یاد خدا و نماز بازدارد:
«وَ يَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلَوة»؛ و شما را از ذكر خدا و از نماز باز دارد.(مائده:91)

و سرانجام در روز قیامت به این وعده های دروغش اعتراف کرده و پیروانش را ملامت می‌کند:
«وَ قالَ الشَّيْطانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَ ما كانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لي‏ فَلا تَلُومُوني‏ وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ»؛ شيطان مى‏گويد: خدا به شما وعده حق داد. و من نيز به شما وعده (باطل و نادرست) دادم و تخلف كردم، من بر شما تسلطى نداشتم جز اينكه دعوتتان كردم و شما اجابتم كرديد، مرا ملامت نكنيد، خودتان را ملامت كنيد.(ابراهیم-22)

و حتی از پیروانش بیزاری می‌جوید:
«الشَّيْطانِ إِذْ قالَ لِلْإِنْسانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قالَ إِنِّي بَري‏ءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمينَ»؛ شيطان كه به انسان گفت كافر شو و چون كافر شد گفت من از تو بيزارم من از خدا مى‏ترسم كه رب العالمين است‏.(حشر-16)

پرسش
شیطان به خاطر سجده نکردن بر آدم از درگاه الهی رانده شد، لذا تصمیم بر گمراه ساختن انسان‌ها گرفت، و بر این تصمیم قسم خورد: «قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لأغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ»؛ حال برای نجات و رهای از چنگال او چه باید کرد؟

پاسخ
بله کاملا درست است، باید شیطان را که دشمنی آشکار است جدی گرفت:«إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبين»؛ به درستی که او برای شما دشمنی آشکار است.‏(1)؛ شیطانی که بر گمراه ساختن انسان قسم خورده است:
«فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ»؛ به عزّتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم كرد.(2) باید دانست که او گام به گام انسان را به سمت پرتگاه های شقاوت می‌برد: «وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ»؛ از گام های شیطان پیروی نکنید.‏(3) چرا که او به اعمال زشت فرمان می‌دهد: «وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاء»؛ شما را به فحشاء امر می‌کند.(4) و این اعمال زشت را زببا جلوه می‌دهد: «فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ»؛ شيطان اعمالشان را در نظرشان بيار است‏.(5)

او که از همه جهات به بشر رو می‌آورد: « ثُمَّ لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْديهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَيْمانِهِمْ وَ عَنْ شَمائِلِهِمْ»؛ سپس از پيش رو و از پشت سر، و از طرف راست و از طرف چپ آنها، به سراغشان مى‏روم و بيشتر آنها را شكرگزار نخواهى يافت‏.(6)

وعده های دروغ می‌دهد:
«مَا نهَئكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَاذِهِ الشَّجَرَةِ إِلَّا أَن تَكُونَا مَلَكَينْ‏ِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الخْلِدِينَ»؛ گفت پروردگارتان شما را از اين درخت منع نكرد مگر از بيم اينكه دو فرشته شويد و يا جاويد گرديد.(7)
و حتی بر این وعده‌های دروغین خویش سوگند یاد می‌کند:
«وَ قَاسَمَهُمَا إِنىّ‏ِ لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ»؛ و براى ايشان سوگند خورد كه من خيرخواه شمايم.(8)

با این وعده های پوشالی را از عاقبت اعمال نیک می‌ترساند:
«الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ»؛ شیطان به شما وعده فقر (در صورت انفاق) می‌دهد.(9) و «إِنَّمَا ذَالِكُمُ الشَّيْطَانُ يخُوِّفُ أَوْلِيَاءَه‏»؛ شیطان است که پیروانش را می‌ترساند.(10)

وعده هایی که جز آرزوی های واهی و فریب نیست:
«يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ وَ مَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَنُ إِلَّا غُرُورًا»؛ وعده‏شان مى‏دهد، آرزومندشان مى‏كند، و جز فريب به ايشان وعده نمى‏دهد.(11)
هدفش این است که بین انسان ها دشمنی بیندازد:
«إِنَّما يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ»؛ و جز اين نيست كه شيطان ميخواهد بين شما عداوت و خشم بيندازد.(12)؛ و «إِنَّ الشَّيْطَنَ يَنزَغُ بَيْنهَم‏»؛ شيطان مى‏خواهد ميان آنان كدورت بيفكند(13)
و آنها را از یاد خدا و نماز بازدارد:
«وَ يَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلَوة»؛ و شما را از ذكر خدا و از نماز باز دارد.(14)

و سرانجام در روز قیامت به این وعده های دروغش اعتراف کرده و پیروانش را ملامت می‌کند:
«وَ قالَ الشَّيْطانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَ ما كانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لي‏ فَلا تَلُومُوني‏ وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ»؛ شيطان مى‏گويد: خدا به شما وعده حق داد. و من نيز به شما وعده (باطل و نادرست) دادم و تخلف كردم، من بر شما تسلطى نداشتم جز اينكه دعوتتان كردم و شما اجابتم كرديد، مرا ملامت نكنيد، خودتان را ملامت كنيد.(15)

و حتی از پیروانش بیزاری می‌جوید:
«الشَّيْطانِ إِذْ قالَ لِلْإِنْسانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قالَ إِنِّي بَري‏ءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمينَ»؛ شيطان كه به انسان گفت كافر شو و چون كافر شد گفت من از تو بيزارم من از خدا مى‏ترسم كه رب العالمين است‏.(16)

پس راه نجات از شیطان همان طور که از آیات فوق هم فهمیده می شود در یک کلام پناه بردن همه جانبه به خداوند است، باور کردن به اینکه خداوند دوست و خیرخواه انسان، و شیطان دشمن آشکار اوست، انسان را به این سمت می‌برد که با پیرویاز دشمن خویش، خداوند را از خود مغضوب نسازد، براستی پرهیز از خشم وغضب خداوند، اگر صادقانه باشد، انسان را از تبعیت از شیطان باز می دارد، همان‌طور که امام محمدباقر(عليه‌السلام) می‌فرمایند: «تَحَرَّزْ مِن اِبليس بِالخَوفِ الصّادِق»؛ با خوف جدَّي و صادقانه، خودت را از ابليس محافظت کن.(17)
یاد خدا در حالات و افعال مختلف و به زبان آوردن اسم خداوند در آغاز امور، انسان را از شر شیطان در آن امور حفظ می‌کند، همان طور که در روایات مختلف به این امر اشاره شده است.(18)
________________________________
1. بقره:2/208.
2. ص:38/82.
3. بقره:2/208.
4. بقره:2/268.
5. نحل:16/63.
6. اعراف:7/17.
7. اعراف:7/20.
8. اعراف:7/21.
9. بقره:2/268.
10. آل عمران:3/175.
11. نساء:4/120.
12. مائده:5/91.
13. اسراء:17/53.
14. مائده:5/91.
15. ابراهیم:14/22.
16. حشر:59/16.
17. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار ج75، ص164.
18. همان، ج60، ص201 الی 204.