جمع بندی عدالت خداوند درباره احکام! (تناقض آیات و احکام)

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
عدالت خداوند درباره احکام! (تناقض آیات و احکام)

سلام

یک سئوال من امسال به دلیل کنکور نمیخوام روزه بگیرم و در زمان دیگه ای بگیرم ! عدل خداوند میگه که به اندازه 30 روز باید در زمان دیگه ای انجام شود!
اما احکام چی میگه !؟ میگه به اندازه هر روز 60 روز که معادل میشه با 5سال عمر من!
این اسمش عدل هست؟! این اسمش همونی هست که خدا میگه اگر کسی کار بدی انجام دهد به همان اندازه او را مجازات میکنیم و هر کس کار خوبی انجام دهد 10 برابرآن پاداش میدهیم؟!

این آیه های مصداق عدالت خدا :
. "ذلِکَ بِما قَدَّمَتْ أَیْدیکُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبید"؛ [1] این [عقوبت‏] به خاطر کار و کردار پیشین شما است، [و گرنه‏] خداوند هرگز نسبت به بندگان [خود] بیدادگر نیست(یعنی به عدالت رفتار می کند).
2. "شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ"؛ [2] خدا گواهى مى‏دهد که جز او هیچ معبودى نیست، فرشتگان و صاحبان علم نیز (بر این حقیقت) گواه هستند که (کارهاى خدا همه) بر عدل و داد استوار است و جز خداى عزیز و حکیم، هیچ معبودى نیست.

3. "إِنَّ اللَّهَ لا یَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ وَ إِنْ تَکُ حَسَنَةً یُضاعِفْها وَ یُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِیما"؛ [3] در حقیقت، خدا به مقدار ذرّه‏اى ستم نمى‏کند (تمام رفتارهایش بر اساس عدل است) و اگر [آن ذرّه، کارِ] نیکى باشد دو چندانش مى‏کند، و از نزد خویش پاداشى بزرگ مى‏بخشد.

4. "إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‏ أَهْلِها وَ إِذا حَکَمْتُمْ بَیْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْکُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا یَعِظُکُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ کانَ سَمیعاً بَصیرا"؛ [4] خدا به شما فرمان مى‏دهد که سپرده‏ها را به صاحبان آنها ردّ کنید و چون میان مردم داورى مى‏کنید، به عدالت داورى کنید. در حقیقت، نیکو چیزى است که خدا شما را به آن پند مى‏دهد. خدا شنواى بیناست.

5. "یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامینَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى‏ أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى‏ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبیرٌ بِما تَعْمَلُونَ"؛ [5] اى کسانى که ایمان آورده‏اید، همواره براى خدا قیام کنید و از روى عدل و عدالت گواهى دهید. کینه و دشمنى با گروهى شما را به ترک عدالت وادار نسازد. عدالت کنید که به پرهیزگارى نزدیکتر است و از خدا بترسید که خدا از اعمال شما کاملا آگاه است.

6. "إِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطین"؛ [6] اگر داورى کردى، میان آنان به عدل داورى کن که خدا دادگران را دوست دارد.

7. "...وَ قُلْ آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ کِتابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَیْنَکُم..."؛ [7] بگو من به هر کتابى که خدا فرستاده ایمان آورده‏ام و فرمان یافته‏ام که در میان شما دادگرى کنم.

8. "قُلْ أَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ وَ أَقیمُوا وُجُوهَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَ ادْعُوهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ کَما بَدَأَکُمْ تَعُودُونَ"؛ [8] بگو، پروردگارم بر عدل و داد امر فرموده است و روى خود را در هر مسجد (هنگام عبادت و نماز) به سوى او کنید و او را بخوانید و دین خود را براى خدا خالص و پاک نمائید (و بدانید) بدانسان که در آغاز شما را آفرید (بار دیگر روز رستاخیز به همان وضع) بر مى‏گردید.

9. "وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ فَإِذا جاءَ رَسُولُهُمْ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ"؛ و براى هر امتى پیامبرى هست. هنگامى که پیامبرشان آمد، پس از اتمام حجت میان آنان به عدالت حکم می شود و هیچ گونه ستمى به آنان نخواهد شد. [9]

10. "وَ لَوْ أَنَّ لِکُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ ما فِی الْأَرْضِ لاَفْتَدَتْ بِهِ وَ أَسَرُّوا النَّدامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ وَ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ"؛ [10] و اگر هر چه در روى زمین است، متعلق به کسى باشد که بسیار ظلم کرده است و بخواهد همه آن را فدا کند (تا از مجازات رهایى یابد) از او پذیرفته نخواهد شد و چون عذاب را مشاهده کنند، پشیمانى خود را نهان می دارند و میان آنها به عدالت حکم می شود و ستمى به آنان نخواهد شد.

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد مسلم

java50;811078 نوشت:
سلام

یک سئوال من امسال به دلیل کنکور نمیخوام روزه بگیرم و در زمان دیگه ای بگیرم ! عدل خداوند میگه که به اندازه 30 روز باید در زمان دیگه ای انجام شود!
اما احکام چی میگه !؟ میگه به اندازه هر روز 60 روز که معادل میشه با 5سال عمر من!
این اسمش عدل هست؟! این اسمش همونی هست که خدا میگه اگر کسی کار بدی انجام دهد به همان اندازه او را مجازات میکنیم و هر کس کار خوبی انجام دهد 10 برابرآن پاداش میدهیم؟!



با سلام و احترام

حرف شما کاملا درست است، عدالت اقتضاء می کند که برای جبران نگرفتن 30 روز روزه، انسان باید 30 روز روزه در سایر ایام را متحمل شود، اما دوست عزیز این عدالت در جایی است که موقعیت زمانی این دو 30 روز کاملا یکسان باشند، تا آن 30 روز دوم بتواند 30 روز اول را جبران کند، ولی جایی که فضیلت دو زمان یکسان نباشد دیگر نمی توان چنین نتیجه ای گرفت، مثلا قرآن کریم می فرماید: یک شب قدر برتر از هزار ماه است. (قدر:3) خب طبیعتا نمی توان با احیا در یک شب دیگر ، احیاء نگرفتن در شب قدر را جبران نمود؛ در خصوص ماه رمضان هم همین طور است، در روایات متعددی داریم که هیچ ماه دیگری به فضلیلت این ماه نمی رسد، و اصلا خود این فضیلت این ماه است که در وجوب روزه مدخلیت داشته و موضوعیت دارد، همانطور که در دعاهای مأثوره می خوانیم:

«هَذَاشَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ‏ وَ فَضَّلْتَهُ‏ عَلَى‏ الشُّهُورِوَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِي فَرَضْتَ صِيَامَهُ عَلَي» این ماه، ماهی است که آن را نسبت به سایر ماه ها عظمت و کرامت بخشیدی، و شرافت و فضیلت دادی، و ماهی است که روزه گرفتن در آن را برای من واجب فرمودی.

با این اوصاف دیگر نمی توان روزه ماه رمضان را با روزه سایر ایام یکسان دانست، از نظر خداوند متعال یک روز روزه در ماه رمضان بیش از شصت روزه در سایر ایام ارزش دارد، بلکه بسیار بیشتر از این، اما خداوند از روی رحمتش تخفیف داده است و آن را به شصت روزه تقلیل داده است، والا هرگز گرفتن قضاء روزه، و گرفتن روزه های کفاره هم نمی تواند منفعت از دست داده شده در ترک روزه ماه رمضان را جبران نماید.

مسلم;811988 نوشت:

با سلام و احترام

حرف شما کاملا درست است، عدالت اقتضاء می کند که برای جبران نگرفتن 30 روز روزه، انسان باید 30 روز روزه در سایر ایام را متحمل شود، اما دوست عزیز این عدالت در جایی است که موقعیت زمانی این دو 30 روز کاملا یکسان باشند، تا آن 30 روز دوم بتواند 30 روز اول را جبران کند، ولی جایی که فضیلت دو زمان یکسان نباشد دیگر نمی توان چنین نتیجه ای گرفت، مثلا قرآن کریم می فرماید: یک شب قدر برتر از هزار ماه است. (قدر:3) خب طبیعتا نمی توان با احیا در یک شب دیگر ، احیاء نگرفتن در شب قدر را جبران نمود؛ در خصوص ماه رمضان هم همین طور است، در روایات متعددی داریم که هیچ ماه دیگری به فضلیلت این ماه نمی رسد، و اصلا خود این فضیلت این ماه است که در وجوب روزه مدخلیت داشته و موضوعیت دارد، همانطور که در دعاهای مأثوره می خوانیم:

«هَذَاشَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ‏ وَ فَضَّلْتَهُ‏ عَلَى‏ الشُّهُورِوَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِي فَرَضْتَ صِيَامَهُ عَلَي» این ماه، ماهی است که آن را نسبت به سایر ماه ها عظمت و کرامت بخشیدی، و شرافت و فضیلت دادی، و ماهی است که روزه گرفتن در آن را برای من واجب فرمودی.

با این اوصاف دیگر نمی توان روزه ماه رمضان را با روزه سایر ایام یکسان دانست، از نظر خداوند متعال یک روز روزه در ماه رمضان بیش از شصت روزه در سایر ایام ارزش دارد، بلکه بسیار بیشتر از این، اما خداوند از روی رحمتش تخفیف داده است و آن را به شصت روزه تقلیل داده است، والا هرگز گرفتن قضاء روزه، و گرفتن روزه های کفاره هم نمی تواند منفعت از دست داده شده در ترک روزه ماه رمضان را جبران نماید.


پس چرا احکام برای کسانی که عذرشان از نظر قرآن پذیرفته است و کسانی که عذرشان پذیرفته نیست تفاوت احکام دارد!؟
اگر این استدلال رو قبول کنیم!پس اونی که یک ماه مبارک رو به علت بیماری هم نتونسته بگیره باید 30*60 =1800 روز روزه بگیره درحالیکه میدونیم احکام این دو نفر متفاوته!

java50;812058 نوشت:
پس چرا احکام برای کسانی که عذرشان از نظر قرآن پذیرفته است و کسانی که عذرشان پذیرفته نیست تفاوت احکام دارد!؟
اگر این استدلال رو قبول کنیم!پس اونی که یک ماه مبارک رو به علت بیماری هم نتونسته بگیره باید 30*60 =1800 روز روزه بگیره درحالیکه میدونیم احکام این دو نفر متفاوته!

ببینید اولا کسی که به خاطر بیماری روزه نگرفته و بعدا قضای آن را می گیرد، خود او هم هرگز به فضیلت کسی که در رمضان روزه نگرفته نمی رسد، اما همین که دلش اینجا بوده و اگر سالم بود روزه اش را می گرفت خود این همراهی دل جلب منفعت است، لذا امام رضا(ع) می فرمایند کسی که بگوید ای کاش همراه شهدای کربلا بودم در ثواب آنها شریک است.(صدوق، محمد بن علی، امالی، ص130)
علاوه بر این که کسی که به خاطر بیماری نتوانسته روزه بگیرد فقط یک مصلحت را از دست داده است، اما کسی که بدون عذر روزه نگرفته است تنزّل درجه هم داشته، چون اولی نمی توانسته به حکم خدا عمل کند لذا بالاجبار از مصلحتی محروم مانده دیگر نباید او را جریمه کرد که الا و لابد باید تمام آنچه را از دست داده ای جبران کنی! ولی دومی می توانسته و حکم خدا را زیر پا گذارده، پس علاوه بر اینکه مصلحتی از دست داده، مفسده ای هم دامن او را گرفته است و طبیعتا باید وظیفه سنگین تری داشته باشد، تا هم آن مصلحت در حد ممکن جبران شود، و هم این بی تفاوتی نسبت به حکم خدا؛ طبیعتا وقتی مصلحت یک حکم در نزد خداوند عظیم باشد خداوند جبران آن را به گونه ای قرار می دهد که انسان بدون عذر به فکر ترک آن نیفتد، و به اهمیت آن پی ببرد؛ مثلا همین که قیمت حامل های انرژی آزاد می شود، و دولت از پرداخت یارانه و تخفیف به مردم چشم پوشی کرده و آن را به قیمت و ارزش واقعیِ آن عرضه می کند، این دو اثر دارد: هم باعث اهمیت و ارزش واقعی انرژی در نگاه انسان میشود و هم در عمل باعث می شود انسان این نعمت عظیم الهی را به راحتی از دست ندهد.

سوال
من ماه رمضان امسال به دلیل کنکور نمیخواهم روزه بگیرم! عدالت این هست که به جای آن، به اندازه 30 روز در زمان دیگری روزه بگیرم؛ اما احکام چه می‌گوید!؟ میگوید به اندازه هر روز، باید 60 روز روزه بگیرم، که می‌شود معادل با 5 سال عمر من! این اسمش عدل هست؟! مگر خدا در آیه 160 سوره انعام نمی‌فرماید: اگر کسی کار بدی انجام دهد به همان اندازه او را مجازات میکنیم و هر کس کار خوبی انجام دهد 10 برابرآن پاداش میدهیم؟!

پاسخ
حرف شما کاملا درست است، عدالت اقتضاء می کند که برای جبران نگرفتن 30 روز روزه، انسان باید 30 روز روزه در سایر ایام را متحمل شود، اما این حکم در جایی است که موقعیت زمانی این دو 30 روز کاملا یکسان باشند، تا آن 30 روز دوم بتواند 30 روز اول را جبران کند، ولی جایی که فضیلت دو زمان یکسان نباشد دیگر نمی توان چنین نتیجه ای گرفت، مثلا قرآن کریم می فرماید: یک شب قدر برتر از هزار ماه است. (1) خب طبیعتا نمی توان با احیا در یک شب دیگر، احیاء نگرفتن در شب قدر را جبران نمود؛ در خصوص ماه رمضان هم همین طور است، در روایات متعددی داریم که هیچ ماه دیگری به فضلیلت این ماه نمی رسد، و اصلا خود این فضیلت این ماه است که در وجوب روزه مدخلیت داشته و موضوعیت دارد، همانطور که در دعاهای مأثوره می خوانیم:

«هَذَاشَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ‏ وَ فَضَّلْتَهُ‏ عَلَى‏ الشُّهُورِوَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِي فَرَضْتَ صِيَامَهُ عَلَي» این ماه، ماهی است که آن را نسبت به سایر ماه ها عظمت و کرامت بخشیدی، و شرافت و فضیلت دادی، و ماهی است که روزه گرفتن در آن را برای من واجب فرمودی.(2)

با این اوصاف دیگر نمی توان روزه ماه رمضان را با روزه سایر ایام یکسان دانست، از نظر خداوند متعال یک روز روزه در ماه رمضان بیش از شصت روزه در سایر ایام ارزش دارد، بلکه بسیار بیشتر از این، اما خداوند از روی رحمتش تخفیف داده است و آن را به شصت روزه تقلیل داده است، والا هرگز گرفتن قضاء روزه، و گرفتن روزه های کفاره هم نمی تواند منفعت از دست داده شده در ترک روزه ماه رمضان را جبران نماید.
اما در خصوص اینکه پس چرا کسی که از روی عذر روزه نگرفته نباید شصت روز روزه بگیرد باید دقت کنید که اولا این شخص هم با قضایی که بعدا به جا می‌آورد، باز هم هرگز به فضیلت کسی که در رمضان روزه نگرفته نمی رسد، اما همین که دلش اینجا بوده و اگر سالم بود روزه اش را می گرفت خود این همراهی دل جلب منفعت است، لذا امام رضا(ع) می فرمایند کسی که بگوید ای کاش همراه شهدای کربلا بودم در ثواب آنها شریک است.(3)
علاوه بر این که کسی که به خاطر بیماری نتوانسته روزه بگیرد فقط یک مصلحت را از دست داده است، اما کسی که بدون عذر روزه نگرفته است تنزّل درجه هم داشته، چون اولی نمی توانسته به حکم خدا عمل کند لذا بالاجبار از مصلحتی محروم مانده دیگر نباید او را جریمه کرد که الا و لابد باید تمام آنچه را از دست داده ای جبران کنی! ولی دومی می توانسته و حکم خدا را زیر پا گذارده، پس علاوه بر اینکه مصلحتی از دست داده، مفسده ای هم دامن او را گرفته است و طبیعتا باید وظیفه سنگین تری داشته باشد، تا هم آن مصلحت در حد ممکن جبران شود، و هم این بی تفاوتی نسبت به حکم خدا؛ طبیعتا وقتی مصلحت یک حکم در نزد خداوند عظیم باشد خداوند جبران آن را به گونه ای قرار می دهد که انسان بدون عذر به فکر ترک آن نیفتد، و همچنین به اهمیت آن پی ببرد.
برای این که روشن شود بگذارید مثالی عرض کنم، این که مثلا دولت قیمت حامل های انرژی را آزاد می کند، و بهای واقعی و تمام شده آن را از مردم طلب می‌کند و به مردم در این عرصه تخفیف و یارانه ای نمی‌دهد دو اثر دارد: هم باعث اهمیت و ارزش واقعی انرژی در نگاه انسان میشود که بفهمیم بهای واقعی آن چقدر است، و هم در عمل باعث می شود انسان این نعمت عظیم الهی را به راحتی از دست ندهد.
لذا جریمه کسانی که از روی عمد روزه نگرفته اند به گونه ای واقعی و بدون تخفیف است که مردم بفهمند بهای واقعی و حقیقی این روزه در این ایام نزد خداوند چقدر است، و البته خدا به کسانی که از روی عذر موجه نمی توانند روزه بگیرند تخفیف و یارانه می دهد.
___________________________________

1. قدر:3.
2. ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، ج1، ص24.
3. صدوق، محمد بن علی بابویه، امالی، ص130.

موضوع قفل شده است