شعری برای تشکر از اساتید سایت

[Reza-D]

سلام به تمام اسک دینی های عزیز و گرامی
این شعر را تقدیم می کنم به تمامی اساتید عزیز سایت برای تشکر از زحماتشان
البته در برابر زحمات این عزیزان کار قابلی نیست ، اما امیدوارم به بزرگواری خودشان از بنده قبول کنند

ضمناً گر چه تمام تلاشم را کردم که اسامی تمام کارشناسان باشد
اما پیشاپیش از اینکه ممکن است نام بعضی از عزیزان را جا انداخته باشم عذرخواهی میکنم
همچنين از آنجايي كه اين شعر را در تاريخ 95/3/4 سروده ام ، نام اساتيدي را آورده ام كه در اين تاريخ جزء اساتيد سايت بوده اند
لذا از اساتيدي كه قبلاً در سايت بودند و اساتيدي كه بعداً به سايت اضافه ميشوند تشكر كرده و بابت اينكه نامشان در شعر من نيست عذرخواهي ميكنم



بنام خداوند بخشنده مهربان

در میان شبهه ها بودیم اسیر
مرد و زن یا نوجوان یا آنکه پیر

گنگ و مبهم بود بر ما هر جواب
ما همه چون تشنه ای دنبال آب

واژه ها دشوار و معناها ثقیل
ما چنان موری و پاسخ مثل فیل!

بهر هر پاسخ که دنبالش بُدیم
سال ها شاگرد ، باید می شُدیم

تا که گشتیم آشنا با اسک دین
در مثالش همچو فردوس برین

خود گلستانی ز نو اندیشه ها
اجتماعی از شهادت پیشه ها (آموزش علم کمتر از شهادت نیست)

آن یکی خادم به شاهِ طوس بود
نام زیبایش بدان "ممسوس" بود

دیگری در راه حق همچون حدید
حرفهایش چون گُهَر ، نامش "مجید"

گــو رسید اینک بشارت از بهشـت
چون "مبشر" نکته ای دیگر نوشت

زین حقیقت کار من تعظیم بود
اینکه "مسلم" بهر حق تسلیم بود

در میـان دردها گشتم صبـــور
چون به روی دیده ام تابید "نور"

از بـــرای عاشقـــی مجبـور شد
آنکه معشوقش چنان "مشکور" شد

در هوا ریــزیــد صد نقل و نبات
می وزد اینک "نسیمی" با "نشاط" (نسیم = جناب "نسیم رحمت")

در گلستان گشتنم آخر چه سود؟
چون گلی زیباتر از "محسـن" نبود

"عامل" ار باشم ، ز دوزخ جَسته ام
من هدایت را ز "هادی" جُسته ام

میشوم هر لحظه نزدیکِ خدا
زان که دادم دست در دستِ "هدی"

میخورم از شهد حِکمت بـاز جـــام
گر که ساقی باشدم هر دم "پیام"

از گزند آسـوده باشد روح و جان
چون "امين" از بهر ما باشد امان

زنده بــاد آن رادمـــردی بی بدیــل
وِی خلیل است و جمیل است و "جلیل"

هر چه میگردم ز هر معنــا و حیث
نیست در دنیا کسی همچون "اویس"

کاش میشد جار زد هر صبح و شام
برکـت از "آلاء" مـیـگـیــرد ، کــــــلام

كرد "ياسين" عهد قرآن را وفا
دردِ دين با حكم ميگيرد "شفا"

برتر از "طاها" كسي در ياد نيست
يـاوري يـاور تر از "مقـــداد" نيست

ذکرِ حق ، شیطان گر از یادت بَرَد
"تـذکــره" آن را به یــادت آوَرَد

حرف پر معنــا و پر مغــز و لطـیـف
نیست در گفتار کس همچون "حنیف"

من نگــاهم را به نیکـــی دوخـتـم
رأفتــــم را از "رئــوف" آمـوخـتـم

مـیـرود پاییـــز و مـی آیــد ربـیــع (ربیع به معنای بهار)
چون نماید رخ به دلهامان "سمیع"

در کمند نفس کِی گردد اسیر؟
آنکه هر دم دیده اش باشد "بصیر"

میشـود هر روز از مــا رفـع عـیـب
گر که بسپاریم خود را بر "شعیب"

قـلـب و جـــانش بر ولایت عــاشق است
او که هم خود هم نشانش "صادق" است

می رسد دستش به به اسرارِ نجـــوم
هر که از "صـــــدرا" بیـامـوزد علــــوم

زندگي سخت است پس در گير و دار
بر خـــدا هـر لحظـه باش "امـيــدوار"

گر چه من "استـــــاد" در دین نیستم
"رهنما" چون هست ، غمگین نیستم (منظورم جناب "راهنما" بود ولی وزن شعر جور نمیشد)

راه گر چه ، هر وجب خار و خس است
کـــــلِّ آنهـا را یکی "حـافظ" بس است

در روایت هــر کــه دارد پیچ و تــاب
باید از "عــمــــار" گـیــرد او جـواب

خم نموده پشتِ شيطانِ رجيم
با كلام ناب خود ، سیـد "كريم" (البته نمی دانم جناب "كريم" سيد هستند يا خير ، ولی سيد لااقل به عنوان آقاست)

بر عقـــاید هر که بـهـتـانـــی ببست
حضرت "صدیق" پشتش را شکست (حضرت از باب احترام است ، اشتباه نشود)

هر کـه عمــداً دست در تـاریـخ کــرد (خواست تاریخ را تحریف کند)
چون "عماد" آمد ، رخش گردید زرد!

گـفـتـگـــــو ، آزاد مـعـنــــا میـدهـد
حکـم با "سجــــاد" معنــا میـدهـد

زنــده و پــاینــده این ابیــات شد
چون نگاهم روی بر "میقات" شد

گر چه هر گل در گلستان منفک است
بین گلها ، همچنان "حامی" تک است (ماجرا دارد )

آخرینش هست "خاتم" والسلام
چون که او آید نمی مـانـد کــلام (اين بيت نوشته سركار "حبيبه" است)

هر کــه گفتم نامهاشان ظاهر است
مرد پنهان پشت آنها "طاهــر" است

شمس باشم یا که آن ماهِ منیر
آخــرش باید کِشَم نــاز از "مدیر" (جناب مدیر سایت)

[حنیف]

این شعر را تقدیم می کنم به تمامی اساتید عزیز سایت برای تشکر از زحماتشان

سلام علیکم و رحمه الله

بسیــــــار زیبا بود... ماشاءالله به این ذوق و قریحه.

قطعا هیچکدام از همکاران منتظر تشکر نیستند، اما الطاف کاربران فهیمی مثل حضرتعالی انرژی مثبت و انگیزه مضاعفی جهت تلاش بیشتر و خدمتگزاری بهتر منتقل می کند.

بنده هم از شما تشکر می کنم.

در پناه حق باشید.

[ترگل]

سلام ..
واقعا قشنگ بود=D>
خب ما که ذوق ایشون رو نداریم به این قشنگی تشکر کنیم
ولی به هرحال ایشون فرصت تشکر رو ایجاد کردن و خب منم غنیمت میشمارم این فرصت رو
و به نوبه خودم از همه اساتید و بزرگوارانی که با سعه صدر سوالات بی ربط و باربط مارو در خصوصی و عمومی باحوصله در اسرع وقت پاسخ میدن واقعا سپاسگزارم
هرچند به قشنگی کار آقا رضا نیست ولی به رسم ادب برای عرض تشکرو خسته نباشید این گل ها رو
تقدیم میکنم به همه اساتید و کارشناسان سایت و البته مدیریت محترم...
این ناقابل رو هم از ما پذیرا باشید ...
البته منم اسم اساتید رو ذکر کردم فقط کارتش توی سبدشه دیده نمیشه :)

[حامی]

خيلي زيبا و هنري بود
ان شاالله كه بتوانيم خدمت كنيم و قيامت شرمنده شما خوبان نباشيم

[حامی]

به نظرم اين صنعت را بهش تلميح يعني نمكي كردن كلام مي گويند
اگر اشتباه مي كنم دوستان بگويند البته اين هنرنمايي اغلب با احاديث يا آيات و داستان ها در اشعار متجلي مي شود

[حامی]

[FONT=Tahoma][COLOR=DarkGreen][SIZE=3]

شمس باشم یا که آن ماهِ منیر
آخــرش باید کِشَم نــاز از "مدیر"

من جاي مدير بودم ي جايزه را حتما مي دادم به ايشان

[حامی]

من كه صدا ندارم
اين هم به خاطر تشكر از جناب رضا
آواز يك روحاني

[حبیبه]

سلام به تمام اسک دینی های عزیز و گرامی
این شعر را تقدیم می کنم به تمامی اساتید عزیز سایت برای تشکر از زحماتشان
البته در برابر زحمات این عزیزان کار قابلی نیست ، اما امیدوارم به بزرگواری خودشان از بنده قبول کنند

ضمناً گر چه تمام تلاشم را کردم که اسامی تمام کارشناسان باشد
اما پیشاپیش از اینکه ممکن است نام بعضی از عزیزان را جا انداخته باشم عذرخواهی میکنم



بنام خداوند بخشنده مهربان

در میان شبهه ها بودیم اسیر
مرد و زن یا نوجوان یا آنکه پیر

گنگ و مبهم بود بر ما هر جواب
ما همه چون تشنه ای دنبال آب

واژه ها دشوار و معناها ثقیل
ما چنان موری و پاسخ مثل فیل!

بهر هر پاسخ که دنبالش بُدیم
سال ها شاگرد ، باید می شُدیم

تا که گشتیم آشنا با اسک دین
در مثالش همچو فردوس برین

خود گلستانی ز نو اندیشه ها
اجتماعی از شهادت پیشه ها (آموزش علم کمتر از شهادت نیست)

آن یکی خادم به شاهِ طوس بود
نام زیبایش بدان "ممسوس" بود

دیگری در راه حق همچون حدید
حرفهایش چون گُهَر ، نامش "مجید"

گــو رسید اینک بشارت از بهشـت
چون "مبشر" نکته ای دیگر نوشت

زین حقیقت کار من تعظیم بود
اینکه "مسلم" بهر حق تسلیم بود

در میـان دردها گشتم صبـــور
چون به روی دیده ام تابید "نور"

از بـــرای عاشقـــی مجبـور شد
آنکه معشوقش چنان "مشکور" شد

در هوا ریــزیــد صد نقل و نبات
می وزد اینک "نسیمی" از "نشاط" (نسیم = جناب "نسیم رحمت")

در گلستان گشتنم آخر چه سود؟
چون گلی زیباتر از "محسـن" نبود

"عامل" ار باشم ، ز دوزخ جَسته ام
من هدایت را ز "هادی" جُسته ام

میشوم هر لحظه نزدیکِ خدا
زان که دادم دست در دستِ "هدی"

میخورم از شهد حِکمت بـاز جـــام
گر که ساقی باشدم هر دم "پیام"

از گزند آسـوده باشد روح و جان
چون "امين" از بهر ما باشد امان

زنده بــاد آن رادمـــردی بی بدیــل
وِی خلیل است و جمیل است و "جلیل"

هر چه میگردم ز هر معنــا و حیث
نیست در دنیا کسی همچون "اویس"

کاش میشد جار زد هر صبح و شام
برکـت از "آلاء" مـیـگـیــرد ، کــــــلام

كرد "ياسين" عهد قرآن را وفا
دردِ دين با حكم ميگيرد "شفا"

ذکـر را شیطان گر از یادت بَرَد
"تـذکــره" آن را به یــادت آوَرَد

گر چه راهت هر قدم خار و خس است
کـــــلِّ آنهـا را یکی "حافظ" بس است

حرف پر معنــا و پر مغــز و لطـیـف
نیست در گفتار کس همچون "حنیف"

من نگــاهم را به نیکـــی دوخـتـم
رأفتــــم را از "رئــوف" آمـوخـتـم

مـیـرود پاییـــز و مـی آیــد ربـیــع (ربیع به معنای بهار)
چون نماید رخ به دلهامان "سمیع"

در کمند نفس کِی گردد اسیر؟
آنکه هر دم دیده اش باشد "بصیر"

گر چه من "استـــــاد" در دین نیستم
"رهنما" چون هست ، غمگین نیستم (منظورم جناب "راهنما" بود ولی وزن شعر جور نمیشد)

میشـود هر روز از مــا رفـع عـیـب
گر که بسپاریم خود را بر "شعیب"

قـلـب و جـــانش بر ولایت عــاشق است
او که هم خود هم نشانش "صادق" است

می رسد دستش به به اسرارِ نجـــوم
هر که از "صـــــدرا" بیـامـوزد علــــوم

بر عقـــاید هر که بـهـتـانـــی ببست
حضرت "صدیق" پشتش را شکست (حضرت از باب احترام است ، اشتباه نشود)

هر کـه عمــداً دست در تـاریـخ کــرد (خواست تاریخ را تحریف کند)
چون "عماد" آمد ، رخش گردید زرد!

در روایت هــر کــه دارد پیچ و تــاب
باید از "عــمــــار" گـیــرد او جـواب

خم نموده پشت شيطانِ رجيم
با كلام ناب خود ، سیـد "كريم" (البته نمی دانم جناب "كريم" سيد هستند يا خير ، ولی سيد لااقل به عنوان آقاست)

گـفـتـگـــــو ، آزاد مـعـنــــا میـدهـد
حکـم با "سجــــاد" معنــا میـدهـد

زنــده و پــاینــده این ابیــات شد
چون نگاهم روی بر "میقات" شد

گر چه هر گل در گلستان منفک است
بین گلها ، همچنان "حامی" تک است

هر کــه گفتم نامهاشان ظاهر است
مرد پنهان پشت آنها "طاهــر" است

شمس باشم یا که آن ماهِ منیر
آخــرش باید کِشَم نــاز از "مدیر" (جناب مدیر سایت)

آخرینش خاتم است و و السلام


چونکه او آید نمی ماند کلام

[Reza-D]

آخرینش خاتم است و و السلام
چونکه او آید نمی ماند کلام

سلام خواهر گرامي
تشكر بابت بيت پاياني
جناب "خاتم" را نديده ام! كلاً چند وقتي است كه اساتيد تغيير كرده اند و اسامي جديد اضافه شده
ممنون كه ايشان را هم اضافه كرديد

[پارسا مهر]

سلام.خیلی خوب بود.
مخصوصا اون بیتی که در وصف استاد صدیق گفتید

بر عقـــاید هر که بـهـتـانـــی ببست
حضرت "صدیق" پشتش را شکست (حضرت از باب احترام است ، اشتباه نشود)

فقط یک چی.. استاد طاهر رو فراموش نکردید؟یا شایدم من نمی بینمش :-B