نبوت تبلیغی، نبوت تشریعی

پیامبران مجموعاً دو وظیفه انجام می‏داده‏اند: یکی‏ اینکه از جانب خدا برای بشر قانون و دستور العمل می‏آورده‏اند، دوم اینکه‏ مردم را به خدا و عمل به دستورالعملهای الهی آن عصر و زمان دعوت و تبلیغ‏ می‏کرده‏اند.
غالب پیامبران فقط وظیفه دوم را انجام می‏داده‏اند، عده‏ بسیار کمی از پیامبران که قرآن آنها را " اولوالعزم " می‏خواند قانون و دستور العمل آورده‏اند.
به عبارت دیگر، دو نوع نبوت بوده است: نبوت‏ تشریعی و نبوت تبلیغی. پیامبران تشریعی که عددشان بسیار اندک است‏ صاحب قانون و شریعت بوده‏اند، ولی پیامبران تبلیغی کارشان تعلیم و تبلیغ و ارشاد مردم به تعلیمات پیامبر صاحب شریعت بوده است. اسلام که‏ ختم نبوت را اعلام کرده است نه تنها به نبوت تشریعی خاتمه داده است‏ بلکه به نبوت تبلیغی نیز پایان داده است.

ختم نبوت، صفحه 34