جمع بندی شنیدن موسیقی و حس معنوی!!!!
تب‌های اولیه
سلام
یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود
لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:
سلام علیکم
باعرض ادب و احترامدر خصوص اینکه برخی موسقی ها گوش دادنش حرام نیست تا حدودی اطلاع دارم،اما گاهی هرچند حرام نیست اما شاید به کرات که شنیده شود باعث شود قلب انسان کدر شود
خب بنده نیز مایل نیستم روحم آسیب ببیند و کلا اهل گوش دادن موسقی هم نیستم ،اگر هم گوش دهم شادابی و طراوت و بشاش بودنم را از دست میدهم و افسردگی عجیبی میگیرم!!!حتی موسقی هایی که مشکل دارند را اگر جایی برحسب اتفاق بشنوم،مثلا توی اتبوس،خانه اقوام و غیره خیلی اذیت میشوم و اگر کمی مدت شنیدن طولانی شود حال روحیم خیلی بد میشود و یک غم بزرگی پیدا میکنم و کاملا بد بودن آن موسقی را حس میکنم و باید سریع از آن محیط خارج شوم و اصلا شنیدن موسقی با روحم سازگار نیست
اما برخی موسقی ها هست که توسط برخی افراد خوانده شده که متنش خیلی عارفانه و زیباست (مثل برخی آهنگ های جناب مختاباد و جناب اصفهانی و غیره...)،بنده این ها را وقتی جایی میشنوم حس بدی ندارم با اینکه آهنگ دارد!!! نه تنها اذیت نمیشوم بله برعکس دچار یک شعف عجیبی میشوم که تحملش کمی سخت میشود،انگار دیگر نمیتوان دوری از خدا را تحمل کرد و انسان دلش میخواهد در همین لحظه به وصال الهی میرسید
مانند این موسیقی:
http://as5.asset.aparat.com/aparat-v...939__97238.mp4
در این موقع واقعا شنیدن این ترانه عارفانه با اینکه آهنگ هم دارد لذت بخش میشود و حس خیلی خوبی به انسان دست میدهد!!
حال سوال بنده از محضر شما این است که آیا گوش دادن به چنین ترانه هایی مشکلی ندارد؟! آیا لذت بردن از آن مشکلی ندارد؟! نکند شیطان دارد زیرکانه عمل میکند و بنده متوجه نمیشوم؟
از یک طرفی با خودم میگویم اگر آهنگش مشکل داشت متوجه میشدم،ازطرفی میگویم نکند در لحظه گوش دادن آنقدر غرق محتوایش میشوم که حواسم به موسقیش نیست و از آنطرف موسقی دارد غیر مستقیم اثرات مضرش را به مرور میگذارد ؟!در کل گوش دادن به چنین موسقی هایی در تهذیب نفس و خودسازی چه اثراتی دارد؟
لذت بردن از آن چه حکمی دارد؟باتشکر از راهنمایی تان
یاحق
با تشکر
در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید :Gol:
در کل گوش دادن به چنین موسقی هایی در تهذیب نفس و خودسازی چه اثراتی دارد؟ لذت بردن از آن چه حکمی دارد؟
بزرگان و مراجعی همچون امام خمینی رحمت الله علیه و آیت الله العظمی خامنه ای اَدامَ اللهُ ظِلَّهُ در فتاوی فقهی خود فقط نواختن موسیقی مطرب و گوش دادن به آن را حرام دانسته اند. لکن در این باره چند نکته شایان ذکر است:
1. خداوند تنها کارهایی را حرام نموده است که بیشترین مفسده را برای انسان دارد و این دلیل نمی شود که هر کار غیر حرامی بدون مفسده و ضرر باشد.
2. نواختن و شنیدن هر نوع موسیقی، مخرّب و مضر و دارای فساد است. گرچه مطرب آن بیشترین مفسده را برای انسان دارد. و به همین دلیل فقط مطرب آن حرام شده است.
3. قطعاً آلات موسیقی در انواع مختلف آن در صدر اسلام توسط افراد لاابالی و اهل گناه به کار گرفته می شده است و در این رابطه افراد بسیاری قانون الهی را از شخص رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم و ائمّه ی اطهار علیهم السلام جویا می شدند. در تمامی بیانات این بزرگواران و پیشوایان بزرگ، حتی یک بار هم مدح نوعی از موسیقی یا استماع نوعی از آن به چشم نمی خورد.
4. بسیاری از فقها و علمای دین، نفرموده اند که نواختن موسیقی و استماع آن لااقل در برخی موارد کار خوبی است و هیچ گاه کسی را به این عمل تشویق نکرده اند. بلکه در مقابل در کلمات آن ها ذمّ یا عدم فایده ی این عمل به وفور به چشم می خورد.
رهبر انقلاب حضرت آیت الله العظمی خامنه ای اَدامَ اللهُ ظِلَّهُ فرموده ا ند:
«آموزش موسیقی و ترویج آن، با اهداف نظام، سازگار نیست بلکه منافات دارد.»
و نیز فرموده ا ند:
«آموزش موسیقی و نوازندگی به نونهالان و نوجوانان، موجب انحراف آنان و ترتب مفاسد است و جایز نیست. به طور کلی ترویج موسیقی با اهداف عالیه ی نظام اسلامی منافات دارد. (1) مسئولین فرهنگی مجاز نیستند سلیقه ی شخصی خود را به اسم نشر فرهنگ و معارف در آموزش و پرورش نوجوانان به کار بگیرند.»
با توجه به این نکات عرض می کنم :
در سیره هیچ یک از علمای اخلاقی، به اثرات مثبت موسیقی در تهذیب و خودسازی موسیقی، اشاره ای نشده است. بلکه در مواردی منع ـ حتی از نوع حلال آن ـ هم شده است. امام خمینی(ره) درباره ی لذات مذموم فرموده ا ند:
«از هر یک از لذات این عالم در نفس اثری و در قلب لکه سودایی حاصل شود که باعث شدت انس و علاقه به این عالم شود و این خود اسباب اخلاد در ارض گردد و در حین سکرات موت به ذلـت و سختی و زحمت و فشار مبدل گردد. چه که عمده ی سختی سکرات موت و نزع روح و شدت آن در اثر همین لذات و علاقه به دنیاست.» (2)
پرسشگر محترم ؛
اگر این نوع موسیقی برای شما، یه حس خاص ایجاد می کنه، مثل این که فرموده اید "تحملش کمی سخت میشود،انگار دیگر نمیتوان دوری از خدا را تحمل کرد و انسان دلش میخواهد در همین لحظه به وصال الهی میرسید" بهتر است شنیدن این موسیقی ها را حتی از نوع حلالش، ترک کنید. تا گرفتار عواقب ناخواسته موسیقی ها نشوید. کسی با موسیقی و این حس های خاص به خدا و سیر و سلوک نمی رسد.
پی نوشت ها :
1. http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?id=99#1145
2. امام خمینی، اربعین، موسسه نشر آثار امام خمینی، ص 206 .
با سلام
برخی از مردمان مسلمان در کشورهای غیز اسلامی و حتی احیاناً در خود کشورهای اسلامی معمولاً به آهنگ ها،موسیقی ها، آوازهای
خوانندگان،پایکوبی رقاصان در گوشه وکنار خیابان ها،مدرسه ها،خانه های همسایگان و در اتومبیل ها و اتوبوسها در حال حرکت،گوش می کنند وچون گاهی اوقات، آن صدا ها گوش خراش است خودبه خود این سؤال پیش می آید آیا این آهنگها آوازهارا می توان گوش کرد؟آیا رقص برای ماجایز است؟
موسیقی ، هنر وفنی است از هنرهاو فنون بشری و در زمان های اخیر رواج بیشتری دارد. برخی از انواع آن حلال است و می توان به آن گوش داد و برخی دیگر حرام می باشد و گوش دادن به آن جایز نمی باشد.
موسیقی حلال، آن است که با مجالس لهو و لعب تناسب ندارد و به عکس آن،موسیقی حرام به موسیقی ای گفته می شودکه با مجالس لهو و لعب هماهنگی دارد. مقصود از جمله((متناسب با مجالس لهو و لعب)) این نیست که آن موجب آرامش روحی و تغییرحال و وضع انسان می شود که چنان چیزی خوب است و احیاناً موسیقی و آواز حلال نیز آن وضع را به وجودمی آورد بلکه مقصود ازآن ، این است که شنونده آن خصوصاً اگر باهنر و فن موسیقی آشناباشد می داند که کدامیک با مجالس لهو و لعب ومشابه آنها،تناسب داردوآنها یک ندراد.
رفت و آمد به جاهایی که درآنها موسیقی حلال پخش می شود،جایز است وگوش دادن به آن حتی مدت طولانی ،مادام که به حرام نینجامد بی اشکال می باشد.
اماکن عمومی که در آنها موسیقی حرام پخش می شود،می توان رفت و آمد کرد به شرط آنکه به آن موسیقی از روی عمدو قصد، گوش ندهند مانند سالن هااستقبال و بدرقه مسافران،پاویون ها، پارک های عمومی ،رستوران ها،قهوه خانه ها،و امثال آنها،زیراگوش دادن به موسیقی حرام،ممنوع است نه کشیدن هر صدایی هر چندکه از روی عمد گوش ندهیم،حرام باشد.
موسیقی حلال رادرآموزشگاههای ویژه و یادیگر جاهای مناسب،می توان آموخت. اعم ازآنکه یادگیرنده بزرگسال باشد و یا کوچک به شرط آنکه آمد و رفت به آن اماکن در تربیت وبنیاد دینی او اثر منفی نگذارد.
غنا و آواز خوانی حرام است و گوش دادن و کاسب کاری به وسیله ان نیز حرام می باشد و مقصود از غنا و آواز خوانی حرام، آن سخنان لهوی است که به آهنگ های مبتذل در نزد اهل لهو و لعب، می انجامد.
خواندن قرآن ،دعا،ذکر و ورد با آهنگ های شناخته شده در نزد اهلو لهو و لعب،جایز نیست و بنابر احتیاط واجب،جز آنها نیز به صورت شعر و نثر با همان آهنگ، خوانده نشود.
پرسش :
برخی موسقی ها گوش دادنش حرام نیست تا حدودی اطلاع دارم،اما گاهی هرچند حرام نیست اما شاید به کرات که شنیده شود باعث شود قلب انسان کدر شوداما برخی موسقی ها هست که توسط برخی افراد خوانده شده که متنش خیلی عارفانه و زیباست (مثل برخی آهنگ های جناب مختاباد و جناب اصفهانی و غیره...)،بنده این ها را وقتی جایی می شنوم حس بدی ندارم با اینکه آهنگ دارد!!! نه تنها اذیت نمی شوم بله برعکس دچار یک شعف عجیبی می شوم که تحملش کمی سخت می شود،انگار دیگر نمی توان دوری از خدا را تحمل کرد و انسان دلش می خواهد در همین لحظه به وصال الهی می رسید. در این موقع واقعا شنیدن این ترانه عارفانه با اینکه آهنگ هم دارد لذت بخش می شود و حس خیلی خوبی به انسان دست می دهد!! گوش دادن به چنین موسقی هایی در تهذیب نفس و خودسازی چه اثراتی دارد؟ لذت بردن از آن چه حکمی دارد؟
پاسخ :
بزرگان و مراجعی همچون امام خمینی رحمت الله علیه و آیت الله العظمی خامنه ای اَدامَ اللهُ ظِلَّهُ در فتاوی فقهی خود فقط نواختن موسیقی مطرب و گوش دادن به آن را حرام دانسته اند. لکن در این باره چند نکته شایان ذکر است:
1. خداوند تنها کارهایی را حرام نموده است که بیشترین مفسده را برای انسان دارد و این دلیل نمی شود که هر کار غیر حرامی بدون مفسده و ضرر باشد.
2. نواختن و شنیدن هر نوع موسیقی، مخرّب و مضر و دارای فساد است. گرچه مطرب آن بیشترین مفسده را برای انسان دارد. و به همین دلیل فقط مطرب آن حرام شده است
3. قطعاً آلات موسیقی در انواع مختلف آن در صدر اسلام توسط افراد لاابالی و اهل گناه به کار گرفته می شده است و در این رابطه افراد بسیاری قانون الهی را از شخص رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم و ائمّه ی اطهار علیهم السلام جویا می شدند. در تمامی بیانات این بزرگواران و پیشوایان بزرگ، حتی یک بار هم مدح نوعی از موسیقی یا استماع نوعی از آن به چشم نمی خورد.
4. بسیاری از فقها و علمای دین، نفرموده اند که نواختن موسیقی و استماع آن لااقل در برخی موارد کار خوبی است و هیچ گاه کسی را به این عمل تشویق نکرده اند. بلکه در مقابل در کلمات آن ها ذمّ یا عدم فایده ی این عمل به وفور به چشم می خورد.
رهبر انقلاب حضرت آیت الله العظمی خامنه ای اَدامَ اللهُ ظلَّهُ فرموده ا ند:
«آموزش موسیقی و ترویج آن، با اهداف نظام، سازگار نیست بلکه منافات دارد.»
و نیز فرموده ا ند:
«آموزش موسیقی و نوازندگی به نونهالان و نوجوانان، موجب انحراف آنان و ترتب مفاسد است و جایز نیست. به طور کلی ترویج موسیقی با اهداف عالیه ی نظام اسلامی منافات دارد. (1) مسئولین فرهنگی مجاز نیستند سلیقه ی شخصی خود را به اسم نشر فرهنگ و معارف در آموزش و پرورش نوجوانان به کار بگیرند.»
با توجه به این نکات عرض می کنم :
در سیره هیچ یک از علمای اخلاقی، به اثرات مثبت موسیقی در تهذیب و خودسازی موسیقی، اشاره ای نشده است. بلکه در مواردی منع ـ حتی از نوع حلال آن ـ هم شده است. امام خمینی(ره) درباره ی لذات مذموم فرموده ا ند:
«از هر یک از لذات این عالم در نفس اثری و در قلب لکه سودایی حاصل شود که باعث شدت انس و علاقه به این عالم شود و این خود اسباب اخلاد در ارض گردد و در حین سکرات موت به ذلـت و سختی و زحمت و فشار مبدل گردد. چه که عمده ی سختی سکرات موت و نزع روح و شدت آن در اثر همین لذات و علاقه به دنیاست.» (2)
پرسشگر محترم ؛
اگر این نوع موسیقی برای شما، یک حس خاص ایجاد می کند، مثل این که فرموده اید "تحملش کمی سخت می شود،انگار دیگر نمی توان دوری از خدا را تحمل کرد و انسان دلش می خواهد در همین لحظه به وصال الهی می رسید" بهتر است شنیدن این موسیقی ها را حتی از نوع حلالش، ترک کنید. تا گرفتار عواقب ناخواسته موسیقی ها نشوید. کسی با موسیقی و این حس های خاص به خدا و سیر و سلوک نمی رسد.
پی نوشت ها :
1. http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?id=99#1145
2. امام خمینی، اربعین، موسسه نشر آثار امام خمینی، ص 206 .