جمع بندی ازدواج و کامل شدن نصف دین
تبهای اولیه
سلام به شما پرسشگر گرامی
تا جایی که پرسش ها، به توضیح روایت مربوط شود را پاسخگویی خواهم کرد اما اگر توضیح همکاران بخش مشاوره ازدواج هم لازم بود، در زمان مناسب بقیه توضیحات را به این عزیزان ارجاع خواهم داد. روایت مورد اشاره شما چنین است:
از رسول رحمت و مهربانی نقل است که: هر كه ازدواج كند نصف دين خود را حفظ كرده، پس درباره نصف ديگر تقوا پيشه كند.
معنای روایت روشن است. هر انسانی مطابق نظام آفرینش _جهت بقای نسل و الفت زوجین و تشکیل خانواده و ..._ مجهز به غریزه جنسی است و این غریزه باید از راه درست تامین شود. تنها راه منطقی برای تامین و تعدیل این غریزه نیرومند، ازدواج است؛ ورزش و مطالعه و روزهداری و اینگونه امور _که گاه کارشناسان ازدواج هم توصیه می کنند_ اگر چه برای افرادی که فعلا امکان ازدواج ندارند، پیشنهادی درست و مناسب است، اما اثری موقت و تسکینی کوتاهمدت است! غریزه جنسی، فوقالعاده نیرومند است و چندان تاب امر و نهیهای زاهدانه را ندارد! تنها راه تسکین دایمی این غریزه نیرومند، ازدواج است؛ به همین دلیل، در دین مبین اسلام، به شدت به ازدواج تشویق شده و خانواده از مقدسترین پایه های اجتماعی معرفی شده است:
وَ قَالَ ص مَا بُنِيَ بِنَاءٌ فِي الْإِسْلَامِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِنَ التَّزْوِيج (2)
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هیچ بنیانی در اسلام بنا نشده که دوست داشتنیتر از ازدواج در نزد خداوند باشد.
خدای متعال در آغاز سوره مبارکه مؤمنون، برخی صفات نیک و برجسته اهل ایمان را یاد می کند که از جمله آن صفات، پاکدامنی و تامین غریزه از راه ازدواج است:
وَ الَّذينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ
إِلاَّ عَلى أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومينَ
فَمَنِ ابْتَغى وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ (3)
و كسانى كه پاكدامنند،
مگر در مورد همسرانشان يا كنيزانى كه به دست آوردهاند، كه در اين صورت بر آنان نكوهشى نيست
پس هر كه فراتر از اين جُويد، آنان از حد درگذرندگانند
تا اینجای کار تا حدی این معنا روشن شد که غریزه جنسی، تسکینی دایمی جز از طریق ازدواج ندارد اما آیا با ازدواج، این غریزه نیرومند آرام می گیرد و فرد متاهل از گناهان جنسی در امان می ماند و بیمه می شود؟!
هم آموزه های دینی و هم واقعیات بیرونی جامعه، به خوبی به ما نشان می دهد که ازدواج، بخشی از برنامه ضمانتی برای پاکدامنی و تعدیل غریزه است. ازدواج، تا حد قابل توجهی این غریزه سرکش را آرام می کند اما ضمانتنامه کاملی برای پاکدامنی نیست! آن بخش دیگر را باید با تقوای الهی، تکمیل و بیمه کرد؛ تقوای نگاه، تقوای فکر، تقوای ارتباط با نامحرم و این قبیل امور شرعی، در واقع بیمه کننده آن نصفه ی دیگر است.
پینوشت
-----------------------
1- مکارم الاخلاق، ص 196.
2- همان.
3- مؤمنون، 5تا7.
اخه با خیلی از ازدواج ها گناه بیشتر هم میشه...
یکی از نکات بسیار برجسته در فیلم ها و سریال های غربی و هالیوودی، شکستن قبح حرامزادگی و ازتباط با جنس مخالف است به ویژه برای کسانی که همسر دارند. نمی توانم نام فیلم و سریالی ذکر کنم اما موضوع برخی از پرطرفدارترین سریال های دنیا، در یک کلمه خلاصه می شود: «خیانت زوجین به یکدیگر»! در بیش از صد قسمت، مخاطب سادهدل را با تعلیق و هیجان های دروغین و پیوسته، با فیلم همراه می کنند تا آهسته آهسته، منطقِ خیانت به همسر، و اینکه دوست داشتن تنها دلیل و منطقِ با دیگری بودن است، و اینکه هیچ تعهدی جز عشق وجود ندارد و امثال اینگونه مطالب را در ذهن او نهادینه کنند!
تصور کنید فرد متاهلی بنشیند و صد و پنجاه قسمت از چنین سریالی را _و لو به قصد سرگرمی_ تماشا کند! فکر می کنید بعد از صد و پنجاه ساعت تماشای این فیلم، نظام فکری او چه تغییری خواهد کرد؟! آیا این فرد به عنوان مثال وقتی به محل کار و ادارهاش می رود، می تواند فکر و نگاه و کلام و زبانش را در ارتباط با همکار دیگرش _که جنس مخالف اوست_ در چارچوب آموزه های دینی تنظیم کند؟! او در صد و پنجاه قسمت یاد گرفته که می تواند و حق دارد به همسرش خیانت کند! از جهت روانی آماده شده که می تواند و حق دارد با غیر همسرش، ارتباطی خارج از چارچوب شرع داشته باشد! یاد گرفته که حق دارد قفل دلش را به ناز و کرشمه های همکارش بسپارد و تمام وجودش را به او ببازد و فکر و خیالش را با رویای عشق به غیر همسر، پروار دهد! ته این ارتباط، محصولی جز خیانت و زنا و حرامزادگی و در نهایت، پشیمانی و نابودی بنیان خانواده ندارد!
درباره تاثیر نیرومند رسانه های جمعی در اذهان و افکار بینندگان، سیاههای در اینجا (مهندسی فکرها و تغییر فرهنگها و دو پست بعدش) مشق کرده ام، که خواندنش خالی از لطف نیست.