جمع بندی یک قدم تا جنون فاصله دارم

با سلام و احترام
بزرگوار امیدوارم که بتوانیم برای حل مشکل شما گامی برداشته باشیم.
قبل از ورود به بیان راهکارها اشاره کنم که چه قدر جالب و با ادبیاتی دل نشین و زیبا مشکلتون را مطرح کردید, معلوم است که خدای متعال استعداد نویسندگی خاصی را در وجود شما نهاده است.
آنچه از بیان شما متوجه شدیم شما با دو مشکل عمده ترس و اضطراب درگیر هستید.
هر رفتار و حرکتی را که انسان انجام می دهد نشات گرفته از عواملی است که باید نخست ریشه آن را کشف کنیم تا به حل مشکل برسیم:
1. راه حل در مانی با رویکرد شناختی
باید ذهن خود را از هر گونه باور های اشتباه پاک کنید( البته این موضع را به تنهایی نمی توانید و بهتراست با حضور یک مشاور متخصص انجام دهید) و یا به تعبیر دیگر اصلاح کنید, سعی کنید زندگی را با توکل و ایمان به خدا خوش رنگ و با صفا کنید, باید بدانید معمولا حوادث و اتفاقات زندگی زمانی ایجاد می شود که شخص واقعا بی احتیاطی کند, اگر شما در تمام امورات زندگی اهل تدبیرهستید پس لزومی به داشتن نگرانی و اضطراب نیست, در عین حال اگر بینش ما بر این باشد که خدای متعال اداره امور عالم را در اختیار دارد و کار او حکیمانه است, پس اتفاقات در زندگی نیز معنی دار خواهد بود.
پس چرا نگرانی؟!
این جمله را خیلی تکرار کنید که خدایی هست و جهان بدون اراده او چرخشی ندارد!
چه بسا ریشه ترس و اضطراب شما بستگی به تجربه تلخی است که شما دارید و باید این افکار شما بازسازی شود, یا به خاطر باور خاص شما که شاید اتفاق تلخی خواهد افتاد و این منطق(اشتباه) همیشه در ذهن شما فعال هست, لذا این موضوع در زندگی شما غالب شده و برایتان دردسرساز می شود, واجب است با کمک یک شخص مشاور متخصص این موضوع را در خودتان حل کنید.
تغییر در باور و شناخت و اصلاح آن می تواند در روحیه شما موثر واقع شود.
مطالعه کردن در مورد ریشه نگرانی ها و اصلاح اعتقاد و شناخت به خدا در این راستا می تواند موثر باشد.
2. رویکرد رفتاری درمانی
1. صحبت و گفتگو با افرادی که ترس و اضطراب ندارند.( خونسردی و دلداری آنها می تواند در روحیه شما تاثیر گذار باشد)
2. گفتن ذکر و صلوات و تلاوت قرآن کریم
3. مقایسه رفتار خود با دیگران (افراد عموم جامعه بدون اینکه نگران باشند زندگی می کنند و هیچ اتفاق خاص و تلخی برای آنها اتفاق نمی افتد)
4. تامل در اتفاقات زندگی (در مواردی که نگران بود ولی مشکلی پیش نیامد, پس می توان نتیجه گرفت که اصل وجود نگرانی بی اساس بود)
5. به مرور زمان تمرین مقابله ای اضطراب را داشته باشید (مثلا: از مسافرتی که ترس دارید به مرور انجام دهید و با خود بگویید که هیچ اتفاقی نیافتد, پس نیازی نیست که من نگران باشم و این نگرانی من بی هویت و بی اساس است و مشکلی از زندگی ام را حل نمی کند)
6. تلقین رفتاری
مدام با خود بگویید که نگرانی و اضطراب برای من ارزشی ندارد و در زندگی من جز آسیب روحی تاثیری ندارد, خدای مهربان تمام بندگانش را دوست دارد و توجه کاملی به بندگان خود دارد, پس لزومی به نگرانی من نیست.
در خاتمه اگر پیشرفتی با این توصیه ها پیدا نکردید برای حل مشکل حتما به صورت حضوری بخ یک شخص متخصص (روان شناس و روانپزشک) مراجعه کنید.

سوال:
من به تازگی مادر شده ام، در زندگی ام ترس و اضطراب عجیبی را احساس می کنم مثلا مسافرتها برای من خیلی سخت می گذرد، الان بعد از ولادت فرزندم، ترس و نگرانی تمام وجودم را گرفته است و من از این موضوع خیلی اذیت می شوم، احساس می کنم که نزدیک دیوانه شوم، لطفا راهنمایی کنید.

پاسخ:
هر رفتار و حرکتی را که انسان انجام می دهد نشات گرفته از عواملی است که باید نخست ریشه آن را کشف کند تا به حل مشکل برسد.
1. راه حل در مانی با رویکرد شناختی
باید ذهن خود را از هر گونه باورهای اشتباه پاک کنید (البته این موضوع را به تنهایی مختصری سخت است و بهتر است با حضور یک مشاور متخصص انجام دهید) و یا به تعبیر دیگر اصلاح کنید، سعی کنید زندگی را با توکل و ایمان به خدا خوش رنگ و با صفا کنید، باید بدانید معمولا حوادث و اتفاقات زندگی زمانی ایجاد می شود که شخص واقعا بی احتیاطی کند، اگر شما در تمام امورات زندگی اهل تدبیرهستید پس لزومی به داشتن نگرانی و اضطراب نیست، در عین حال اگر بینش ما بر این باشد که خدای متعال اداره امور عالم را در اختیار دارد و کار او حکیمانه است، پس اتفاقات در زندگی نیز معنی دار خواهد بود. پس چرا نگرانی؟!
این جمله را خیلی تکرار کنید که خدایی هست و جهان بدون اراده او چرخشی ندارد!
چه بسا ریشه ترس و اضطراب شما بستگی به تجربه تلخی است که شما دارید و باید این افکار شما بازسازی شود، یا به خاطر باور خاص شما که شاید اتفاق تلخی خواهد افتاد و این منطق (اشتباه) همیشه در ذهن شما فعال هست، لذا این موضوع در زندگی شما غالب شده و برایتان دردسرساز می شود، واجب است با کمک یک شخص مشاور متخصص این موضوع را در خودتان حل کنید.
تغییر در باور و شناخت و اصلاح آن می تواند در روحیه شما موثر واقع شود.
مطالعه کردن در مورد ریشه نگرانی ها و اصلاح باورها و شناخت کامل خدا در این راستا می تواند موثر باشد.
2. رویکرد رفتاری درمانی
1. صحبت و گفتگو با افرادی که ترس و اضطراب ندارند. (خونسردی و دلداری آنها می تواند در روحیه شما تاثیر گذار باشد)
2. گفتن ذکر و صلوات و تلاوت قرآن کریم
3. مقایسه رفتار خود با دیگران (عموم مردم بدون اینکه نگران باشند زندگی می کنند و هیچ اتفاق خاص و تلخی برای آنها اتفاق نمی افتد)
4. تامل در اتفاقات زندگی (در مواردی که نگران بود ولی مشکلی پیش نیامد, پس می توان نتیجه گرفت که اصل وجود نگرانی بی اساس بود)
5. به مرور زمان تمرین مقابله ای اضطراب را داشته باشید (مثلا: از مسافرتی که ترس دارید به مرور انجام دهید و با خود بگویید که هیچ اتفاقی نیافتد, پس نیازی نیست که من نگران باشم و این نگرانی من بی هویت و بی اساس است و مشکلی از زندگی ام را حل نمی کند)
6. تلقین رفتاری
مدام با خود بگویید که نگرانی و اضطراب برای من ارزشی نداشته و در زندگی من جز آسیب روحی تاثیری ندارد، خدای مهربان تمام بندگانش را دوست دارد و توجه کاملی به بندگانش دارد، پس لزومی به نگرانی من نیست.
در خاتمه اگر پیشرفتی با این توصیه ها پیدا نکردید برای حل مشکل حتما به صورت حضوری به یک شخص متخصص روان شناس بالینی مراجعه کنید.[1]
پی نوشت:
[1]. سايت انجمن گفتگوي ديني، انجمن مشاوره، كارشناس: نشاط‌ : تاریخ:95/2/20