جمع بندی آیا این امر به معروف و نهی از منکر است؟ (تذکر به بلند گفتن تسبیحات اربعه)

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا این امر به معروف و نهی از منکر است؟ (تذکر به بلند گفتن تسبیحات اربعه)

سلام.
آیا این امر به معروف و نهی از منکر است؟
مثلا تسبیحات اربعه را با صدای بلند میگه بهش بگم بلند تسبیحات اربعه را می خوانی!(با خنده)
بعد هم تاثیر بکند.

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد شفا

یا رحمن;789223 نوشت:
سلام.
آیا این امر به معروف و نهی از منکر است؟
مثلا تسبیحات اربعه را با صدای بلند میگه بهش بگم بلند تسبیحات اربعه را می خوانی!(با خنده)
بعد هم تاثیر بکند.

سلام علیکم

طبق نظر رهبری:

اگر حکم مساله را نمی داند باید به او بگویید ،

واگر حکم مساله را می داند ولی الان در نماز فراموش کرده، لازم نیست به او بگویید.

پی نوشت:
شرایط امر به معروف و نهی از منکر

با سلام

در مورد سر اينكه چرا تسبيحات اربعه در نماز آهسته خوانده مي شود ولي در بعضي ركعات نماز حمد وسوره بايد بلند خوانده شود به دونكته بايستي اشاره نمود.
1)همانگونه كه خواندن نماز امري تعبدي است كيفيت و چگونگي خواندن آن هم امري تعبدي است و مواردي كه با استناد به روايات و يا با تامل در لطايف عبادات گفته مي شود بيان كننده دليل تمام آن نيست.
2)در مورد سر آهسته خواندن ذكر تسبيحات اربعه در ركعت سوم و چهارم مي توان به اين مطلب اشاره كرد كه : نماز از مجموعه اذكار تشكيل شده است كه نوعي عبوديت و معاشقه با ذات خداوند متعال است و اصل در آن اين است كه به صورت پنهاني باشد تا از شائبه ريا به دور باشد ضمن آنكه زمينه تفكر با ذكر آهسته فراهم تر خواهد بود. همين نكات به گونه لطيفي در آيه 205 سوره مباركه اعراف تذكر داده شده است: (وَ اذْكُرْ رَبَّكَ في‏ نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلينَ ؛ پروردگارت را در دل خود، از روى تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، ياد كن و از غافلان مباش!) آيه شريفه ضمن دعوت به ذكر آرام وآهسته در آخر آيه متذكر مي شود كه اين نحو ذكر باعث مي شود كه جز غافلين نباشيم . علاوه بر اين حضرت امام صادق عليه السلام نسبت فضيلت بين ذكر آرام و ذكر بلند را مانند صدقه پنهاني نسبت به صدقه آشكارا مي دانند . چرا كه صدقه پنهاني به خاطر آنكه از شائبه ريا و غرور دورتر است بسيار پسنديده تر از صدقه آشكار است. پس از آنچه بايد سئوال شود در مورد سر بلند خواندن حمد و سوره در نماز صبح و مغرب و عشا است چرا كه آهسته خواندن موافق اصل است . در تبيين سر بلند خواندن در اين موارد هم مي توان به دو مورد در كلام معصومين اشاره نمود. البته همانطور كه قبلا هم گفتيم اين موارد به عنوان علت تامه حكم نيست.
1)بلند خواندن شعار اقامه نماز است : در اين باره وقتي از امام سوال كردند: چرا نماز مغرب و عشا بلند خوانده مي‏شود؟ امام(ع) فرمود: چون در وقت مغرب و عشا هوا تاريك است؛ بنابراين قرائت را بلند مي‏خواندند كه اگر كسي از آن نزديكي عبور كرد بداند نماز جماعت برپاست و شركت كند ولي در نماز ظهر و عصر چنين نيازي نيست.
2)بلند خواندن مايه مباحات فرشتگان است: شخصي از امام(ع) پرسيد: چرا نماز جمعه و مغرب و عشا را بلند بخوانيم و نماز ظهر و عصر بايد آهسته خوانده شود؟ امام (ع) در جواب فرمودند: پيامبر اكرم(ص) وقتي به معراج رفتند اولين نمازي كه بر او واجب شد ظهر جمعه بود و خداوند به پاس احترام پيامبر(ص) ملائكه را به ميهماني فرا خواند و همه نماز ظهر روز جمعه و مغرب و عشا را با پيامبر خواندند و خدا به پيامبرش دستور داد كه نماز را بلند بخواند تا برتري او را بر ملائكه آشكار گرداند ولي نماز عصر را چون به تنهايي انجام داد مامور شد آهسته بخواند و علاوه بر اينكه بلند خواندن و آهسته خواندن يك نوع تعبد و تسليم در مقابل دستورات پروردگار و اقتدا به سنت و روش پيامبر(ص) اكرم مي‏باشد. از اين روايت مي‏توان فهميد كه به مقتضي شرايط بايد بعضي از عبادات يا كارهاي خير را آشكار انجام دهيم تا ديگران را به آن كار دعوت كنيم.
3) استفاده نماز گذاران از قرائت امام در نماز جماعت: مطلب ديگري كه از روايت قبل قابل برداشت است آن است كه با توجه به اينكه اصل در نماز ها نماز جماعت است و در نماز جماعت در ركعت اول و دوم نيازي به خواندن حمد وسوره توسط مامومين نيست بلند خواندن قرائت باعث استفاده ازنوع و نحوه ذكر و قرائت امام مي شود. براي مطالعه بيشتر مراجعه كنيد به تفسير كشف الاسرار و اطيب البيان و الميزان در ذيل آيه 205 سوره اعراف

موضوع قفل شده است