جمع بندی نظر شما درمورد دعا های قرآنی برای مهر و محبت؟

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نظر شما درمورد دعا های قرآنی برای مهر و محبت؟

سلام
وقت بخیر

خیلی دعا ها امده برای افزایش و یا قرار دادن مهر کسی در قلب دیگری، نظر شما چیست؟
و در چه مواقع استفاده از این دعا ها حلال است. بعنوان مثال اگر نیت ازدواج باشد و تا حد مناسبی از دوست داشتن طرف مقابل اطمینان داشته باشیم جهت تحکیم ارتباط ، حکم چگونه است

باتشکر

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد محسن

saeed.h2000;784324 نوشت:
سلام
وقت بخیر
خیلی دعا ها امده برای افزایش و یا قرار دادن مهر کسی در قلب دیگری، نظر شما چیست؟
و در چه مواقع استفاده از این دعا ها حلال است. بعنوان مثال اگر نیت ازدواج باشد و تا حد مناسبی از دوست داشتن طرف مقابل اطمینان داشته باشیم جهت تحکیم ارتباط ، حکم چگونه است
باتشکر

بسم الله الرحمن الرحیم


با سلام و طلب توفیق الهی برای شما و دیگر کاربران گرامی

باید گفت برخی از آیات الهی در قالب دعا نازل شده است که شما نیز به آن اشاره کردید. مثل دعای معروفی که در قنوت نماز ها می خوانیم خود آیه ای از قرآن و یکی از بهترین دعا ها است. "رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّار"( سوره بقره،آیه 201 )پروردگارا! به ما در دنيا (نيكى) عطا كن! و در آخرت نيز (نيكى) مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!

و طبیعی است هر دعایی اگر با نیت خالصانه و همراه با حالت توبه و انابه خوانده شود، تاثیر خود را خواهد گذاشت. اما این تاثیر لزوما به معنای بر آورده شده حاجت منظور نیست.بلکه مهم فراهم شدن زمینه ارتباط عابد با معبود است و هر چه این ارتباط قوی تر و نزدیک تر شود،نفس انسانی به کمالات بیشتر رسیده، دارای قوای اعجاز آمیزی می شود. به گونه ای که حتی می تواند در دیگران تصرف کند.

ما باید در دعا بیشتر تلاش کنیم که ارتباط مان با خالق نزدیک تر شود نه که عملی انجام دهیم و منتظر جوابش باشیم.این یک نوع معامله و مشروط کردن عبادت است که با روح و ملکوت دعا هم خوانی ندارد.

در هر صورت، نباید هدف مان این باشد که از خواندن چنین آیات یا برخی روایات، انتظار خاصی داشته باشیم.

مثلا به قصد جلب محبت شخصی که هیچ ارتباط شرعی با او نداریم آیات را بخوانیم و در انتظار تاثیر آن باشیم که معمولا به نتیجه مطلوب نخواهیم رسید.راه درست آن است اگر شخصی که محبتش در دل ما قرار دارد و می دانیم او نیز به ما محبت دارد و دوست داریم که شریک زندگی ما شود، باید به او بفهمانیم تا از مسیر شرعی به هم برسیم. پس در مرحله اول این ما هستیم که باید با توکل به خدا و بهره گیری از دعا، اقدام عملی کنیم. زیرا محبت در دل؛ در همان دل خواهد ماند و بر آیند بیرونی نخواهد داشت.

بنا بر این، اگر کسی به شخصی علاقه دارد ودوست دارد که با او ازدواج کند و نیز می داند که شخص مقابل نیز دارای این احساس است، باید به به او بفهماند که این علاقه هر چه زودتر حالت شرعی به خود بگیرد و تنها راه آن، اقدام عملی و راه تحکیم ارتباط همین است.

بله زن و مرد پس از ازدواج می توانند از آیات دعا گونه کتاب خدا بهره گیرند دعا کنند که خدای متعال به زندگی شان برکت عطا و قلب های شان را بیشتر به هم نزدیک کند و در دل های شان عشق به زندگی قرار دهد.این یک سیر شرعی و منطقی است.


با این حال می توان اضافه کرد که در نظام هستی هر کاری باید از مسیر خودش پی گیری شود.انسانی که آیات دعا را می خواند، می تواند از خدا بخواهد محبتی که در دل نسبت به شخص خاصی دارد را به نتیجه برساند و اگر دید نتیجه نمی دهد یا زمینه ایجاد علاقه در شخص مورد نظر وجود ندارد، پس نباید اصرار کند.چون ایجاد ارتباط به صلاحش نیست. بنا بر این، تقدیر زندگی اش را به خدا بسپارد و بداند خالق هستی بیش از دیگران عالم به احوال او و همه موجودات است.او هرگز بد بنده اش را نمی خواهد.

saeed.h2000;784324 نوشت:
سلام وقت بخیر
خیلی دعاها امده برای افزایش و یا قرار دادن مهر کسی در قلب دیگری، نظر شما چیست؟
و در چه مواقع استفاده از این دعاها حلال است.

بعنوان مثال اگر نیت ازدواج باشد و تا حد مناسبی از دوست داشتن طرف مقابل اطمینان داشته باشیم جهت تحکیم ارتباط، حکم چگونه است
باتشکر

با سلام

بعضی دستورات رو بنده اصلا توصیه نمیکنم انجام شود. اما برای افزایش محبت بین زوجین و... میتوان انجام داد!

مثلا دستوری برای جواب مثبت گرفتن وقتی حلال و جایز است که تنها والدین بی دلیل یا بخاطر مهریه یا چیز ساده ای مخالفت میکنند اما اگر هم دختر هم والدینش مخالفند انجام آن حلال نیست و میشه ازدواج و محبت زورکی و اجباری!

اگر طرف دوستتان دارد تا جواب مثبت برای ازدواج نگرفتید برای افزایش محبتش دستوری انجام ندهید بلکه دستورات ازدواج انجام دهید به نیت اینکه اگر در ازدواج با وی خیر است و او هم شما را می پسندد و...، خداوند راه را برای رسیدن شماها به هم باز و آسان کند و ...

در ضمن دستورات الهی را نمیتوان برای حرام بکار برد و جواب هم نمیدهد مثلا افزایش محبت زن متاهل نسبت به خودمون یا ....!

بنده خودم زمانی به دختر خانمی بسیار علاقه مند بودم اما نشد!!! الان خدا رو شکر میکنم که آن موقع دستورات محبت و ازدواج بلد نبودم! چون بعد از آن، گزینه ی بهتری خداوند پیش چشمم قرار داد!

مَن تَرَكَ لِلّهِ سُبحانَهُ شَيئا عَوَّضَهُ اللّه خَيرا مِمّا تَرَكَ هر كس به خاطر خداى سبحان از چيزى بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد

بسم الله الرحمن الرحیم
جمع بندی:
پرسش:
خیلی دعا ها آمده برای افزایش و یا قرار دادن مهر کسی در قلب دیگری، نظر شما چیست؟
و در چه مواقع استفاده از این دعا ها حلال است. به عنوان مثال اگر نیت ازدواج باشد و تا حد مناسبی از دوست داشتن طرف مقابل اطمینان داشته باشیم جهت تحکیم ارتباط ، حکم چگونه است؟
پاسخ:
با سلام و طلب توفیق الهی برای شما و دیگر کاربران گرامی
باید گفت برخی از آیات الهی در قالب دعا نازل شده است. مثل دعای معروفی که در قنوت نماز می خوانیم آیه قرآن و یکی از بهترین دعا ها است. "رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّار"( سوره بقره،آیه 201)پروردگارا! به ما در دنيا نيكى عطا كن! و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!
دعای ملکوتی
طبیعی است هر دعایی اگر با نیت خالصانه همراه با حالت خضوع و خشوع خوانده شود، تاثیر خود را خواهد گذاشت. اما این تاثیر لزوما به معنای بر آورده شده حاجت مقصود نیست.
بلکه مهم تر از آن چه در دعا طلب می کنیم فراهم شدن زمینه ارتباط با خدا است. ارتباط میان عابد و معبود زیبا ترین وعاشقانه ترین ارتباط است. تقویت هر چه بیشتر این ارتباط رسیدن نفس انسانی به کمالات بیشتر است.در چنین حالتی انسان دارای قوای اعجاز آمیزی می شود. تا آن جا که دارای قدرت تصرف در دیگران می شود. این یعنی اعجاز دعا.
دعایی که مقصودش رسیدن به حاجت باشد اگر چه عملی نیکو است. اما اصل دعا طلب حاجت نیست. بلکه سخن معبود با عابد است. سخنی از جنس بندگی و طاعت کلامی از جنس معرفت و معنویت.
دعایی که به حاجت مشروط شود، دعایی ملکوتی نیست،این دعا از نوع ملکی است.به این معنا است که من در ازای انجام کاری مزد می خواهم و اگر آن را دریافت نکنم تا زنده ام طلب کارم!
عابد هنگامی که در برابر معبود می ایستد باید در حالتی قرار گیرد که خودش را فراموش کند.جاذبه الهی را در حد اعلی درک کند و عاشق و واله و شیدا شود در این حالت او دیگر طلبی نخواهد داشت.تنها چیزی را که فراموش می کند حاجتش است.(البته حاجت دنیایی) بلکه خود را بدهکاری بزرگ می بیند که شرمنده و مدیون به ملاقات خدای خویش می رود. آن گونه که در جملات دعای شریف کمیل از نحوه سخن گفتن مولای متقیان با پروردگار به یاد گار داریم که چگونه با معبود خویش راز و نیاز می کند.!
البته ما در مقام عصمت نیستیم تا مثل مولای متقیان دعا کنیم.
همه ما به نوعی از دعا طلب و حاجتی در نظر داریم، اما
نباید هدف اصلی مان از خواندن آیات دعا گونه یا برخی روایات،صرفا رسیدن به مقصود دنیایی باشد بلکه بیشتر به روح دعا توجه کنیم.
دعا علاوه بر آن که مشروط است،موجه نیز باید باشد.
یکی از شرط های اصلی دعا این است که دعا باید موجه نیز باشد یعنی حاجتی که در دعا مقصود می شود حاجتی غیر موجه نباشد، به این معنا که به قصد جلب محبت شخصی که هیچ ارتباط شرعی با او نداریم آیات دعایی را بخوانیم و در انتظار تاثیر آن باشیم که معمولا به نتیجه مطلوب نخواهیم رسید.راه درست آن است اگر شخصی که محبتش در دل ما قرار دارد و می دانیم او نیز به ما محبت دارد و دوست داریم که شریک زندگی ما شود، باید به او بفهمانیم تا از مسیر شرعی به هم برسیم. پس در مرحله اول این ما هستیم که باید با توکل به خدا و بهره گیری از دعا، اقدام عملی کنیم. زیرا محبت در دل؛ در همان دل خواهد ماند و نتیجه بیرونی نخواهد داشت.
بنا بر این، اگر کسی به شخصی علاقه دارد ودوست دارد که با او ازدواج کند و نیز می داند که شخص مقابل نیز دارای این احساس است، باید به به او بفهماند که این علاقه هر چه زودتر حالت شرعی به خود بگیرد و تنها راه آن، اقدام عملی از راه خواستگاری است.
بله زن و مرد پس از ازدواج می توانند از آیات دعا گونه کتاب خدا بهره گیرند دعا کنند که خدای متعال به زندگی شان برکت عطا و قلب های شان را بیشتر به هم نزدیک کند و در دل های شان عشق به زندگی قرار دهد.
در نظام هستی هر کاری باید از مسیر خودش پی گیری شود.انسانی که آیات دعا را می خواند، می تواند از خدا بخواهد محبتی که در دل نسبت به شخص خاصی دارد را به نتیجه برساند و اگر دید نتیجه نمی دهد، یا زمینه ایجاد علاقه در شخص مورد نظر وجود ندارد، پس نباید اصرار به ارتباط کند.چون ایجاد ارتباط به صلاحش نیست. بنا بر این، تقدیر زندگی اش را به خدا بسپارد و بداند خالق هستی بیش از دیگران به احوال او اگاه است.او هرگز بد بنده اش را نمی خواهد.

موضوع قفل شده است