مهارت مقابله ای با تنهایی

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
مهارت مقابله ای با تنهایی

انسان موجود اجتماعی است و فطرتا دوست دارد که روابط سالم و اجتماعی را با هم نوعان خویش به صورت سالم و مسالمت آمیز برقرار کند، در این راستا گاها به خاطر عواملی در یک شرایط تنها به سر می برد، و حال آنکه همین تنهایی می تواند خیلی آسیب زا باشد.
پس برای حل این موضوع باید نوع تنهایی و کیفیت آن و علل آن بررسی شود.

گاهی فرد با اینکه تنهاست ولی از آن به نحواحسن استفاده می کند و برای او مشکلی ایجاد نشده، و گاهی فردی هست که نمی تواند این تنهایی را مدیریت کند و دنبال راهکار درمانی است:
1. اصلاح نگرش و نگاه
تنها شدن و تنها بودن محض، به مرورزمان برای فرد مشکل ساز خواهد شد، و خود فرد هم باید این مبنا را بپذیرد که تنهایی مصلحت نیست و باید این باور غلط را اصلاح کند.
پس اگر نگرش و نگاه عوض نشود و شخص پیوسته در این راستا گام بردارد، هیچ راهکار درمانی سودی نخواهد داشت.

2. تنهایی را فرصت بدانیم
در لحظاتی که تنها هستیم و کسی پیش ما نیست، و چاره ای هم نداریم و نمیشه کاری کرد، ولی در عین حس تنهایی ایجاد می شود، در این شرایط این تنهایی را یک فرصتی ویژه بدانیم.
مثلا: می توان برای خلوت با خدا قرار بدهیم، یا به مطالعه یا تلاوت قرآن ویا کارهای هنری و یا شرکت در کارهای خیر و پسندیده باشیم، و در این لحظات بهترین استفاده را ببریم.
خصوصا جوانانی که از تنهایی رنج می کشند، می توانند ازاین فرصتها برای رشد و معنویت خودشان بهترین بهره را ببرند.

با سلام دل نوشته های خودم

گذشته از افراد، از دیگر اموری که به خود یافتم و با آن همراهی زیادی داشته و در تمام سنین عمر در خاطرم شیرین نموده و چون همراهی صدیق با من بوده و برایم بهره‌های فراوان داشته، خلوت و تنهایی بوده است. این دو از اولین دوستانی بوده‌اند که در خود یافته و مرا به خود مشغول داشته است.در تمام سطوح عمرم، خلوت و تنهایی را از بهترین یاران و دوستان خود به حساب آورده و آن را جلیس و معلم صدیق و مشاور توانایی دیده‌ام. همیشه تنها که هستم، گویی تنها نیستم و هیچ‌گاه از تنهایی و خلوت، خسته و سیر نگشته و خلوت و تنهایی را همیشه در خود زنده و تازه احساس می‌کنم.

اگر بخواهم از حالات و روابط موجودم با تنهایی سخن سر دهم، هرگز به تمامی نمی‌رسد؛ گذشته از آن که:

مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز // ورنه در محفل رندان خبری نیست که نیست

تنها از این معنا به حکایت عنوان یادی کردم تا از دوستان و یاران و معاشرانم ذکری کرده باشم و نقطه گویایی از قلم نیفتاده باشد، وگرنه خلوت و تنهایی می‌تواند تمامی وجودم را عنوان کند و هویتم را به‌خوبی یادآوری و تکرار نماید.

3.یاد گرفتن مهارت های اجتماعی
رعایت صحیح مهارت های اجتماعی می تواند زمینه ساز برقراری روابط قوی و گرم با شخص مقابل شود.
(در حقیقت یک نوع راه مقابله با تنهایی است)
در این مهارت مواردی مثل:
1. رعایت آداب اجتماعی
(احترام گذاشتن، استفاده از واژه های مودبانه، گوش گردن به کلام شخص، عکس العمل مناسب به صحبت های طرف مقابل، سلام دادن و پرسیدن احوال، ترک داد زدن، خطاب کردن اسم به طور مودبانه، عیادت در زمان مریضی و...)
2. تسلط بر خود
هر چه قدر شخص اعتماد به نفس قوی داشته باشد، در نحوه تعامل و ارتباط با دوستان بهتر برخورد خواهد کرد.
3. انتخاب محیط سالم و متناسب با روحیه
حضور درمحیط های آلوده و نا سالم و غیر متناسب خیلی مهم نیست، و در چنین محیط های باید با جدیت و قاطعیت به کار خود ادامه داد ، و برقراری روابط خاص و صمیمی در چنین مواقعی صلاح فرد نیست.
4. مشخص کردن حریم ارتباطی
باید نسبت به دوستان و نزدیکان و افراد دیگر یک حریم رفتاری خاص و برای دیگران یک رفتارعمومی برای خود تعریف کنیم.
5. رعایت نشاط و تبسم در روابط با دیگران
گشاده رویی در روابط اجتماعی می تواند زمینه ساز جذابیت فرد شود.
باید مورد دقت و توجه قرار بگیرد.

4.مهارت حل اختلاف
کسانی که در این موضوع مشکل دارند، بتدریج در ادامه زندگی و شعله ور شدن مشکلات به سمت گوشه نشینی و تنهایی پناه می برند، و حال آنکه اگر بتوانند مهارت حل مشکل را یاد بگیرند، علاوه بر داشتن روابط گرم مسئله تنهایی و عزلت در زندگی او بوجود نخواهد آمد.
برای کسب مهارت حل اختلاف:
1. سعی کنیم ما مشکل ساز نباشیم
یعنی مواظب رفتار، گفتار، برخورد خود باشیم
2. زود قضاوت نکنیم
3. به ریشه بروز و ظهور مشکل برسیم، چه بسا نیاز به معذرت خواهی و یا تجدید نظر در رفتار ما باشد.
4. در موقعیتهای مناسب به طور غیر مستقیم ( در صورت نیاز) تذکر دهیم.
5. شرایط روحی و اخلاقی طرف مقابل را درک کنیم.
6. در برخی از موارد سکوت و عدم جواب دادن می تواند به حل مشکل کمک کند.
7. حساسیت های اخلاقی طرف مقابل را بشناسیم و به خاطر ادب و احترام، از گیر دادن و تمسخر و تحقیر دوری کنیم.
8. رعایت اصل احترام و تکریم را فراموش نکنیم.
9. از انجام رفتارهای زشت مثل حسودی، بی توجهی، بی ادبی، تمسخر، تهمت، غیبت و... دوری کنیم.
10. در هنگاه صحبت سعی کنیم طوری حرف بزنیم که شخص دچار ابهام نشود، و اگر مطلبی باعث کج فهمی شده توضیح بیشتری را بدهیم.
11. از خود دلسوزی نشان دهیم.
12. داشتن روحیه عفو وگذشت (به خاطر خدا) در حل اختلافها می تواند یک امر سازنده ای باشد.

6. بهبود مهارت های کلامی

برخی از افراد به علت غفلت یا عدم توجه و یا عدم آگاهی در مورد ارتباطات کلامی خودشان طوری برخورد می کنند که موجب ایجاد تنفر و یا سرد شدن روابط با دیگران می شود.
ارتباط کلامی یک مهارتی است که شخص باید به آن توجه داشته باشد:
1. استفاده از کلمات مودبانه در ارتباطات می تواند موجب جذابیت و استحکام روابط شود.
2. برخورد با روی باز، حالت تبسم ( در بحث ارتباط با دیگران خیلی موثر واقع خواهد شد)
3. به کار بردن کلمات احساسی و عاطفی و محترمانه
مثل: عزیزم، فدات بشم، گلم، بزرگوار، ... می تواند موجب ایجاد ارتباط کلامی قوی شود.
4. استفاده از واژه های تاییدیه
بله من حرف شما را قبول می کنم، حرفتان منطقی است، مطلب جالبی را اشاره کردید، واقعا به نکته خوبی عنایت داشتید، معلوم است که شما فرد زیرک و با هوشی هستید، و...
5. پرهیز از کلمات تمسخر آمیز و توهین آلود
وقتی فردی را با چنین ادبیاتی ملاقات کنیم، خوب طبیعی است که موجب ایجاد فاصله و چه بسا باعث ایجاد کینه در دل شخص مقابل شویم.