فلسفه وجودی دوران نامزدی

تب‌های اولیه

18 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فلسفه وجودی دوران نامزدی

با سلام به همگی
موردی که برام جالبه و درباره ی خیلی ها (نمیگم همه اینطورن ولی من تقریبا اکثر افرادی رو که دیدم این طور بودن) دیدم این هستش که به نظرم اصلا نگاه درستی به دوران نامزدی و فلسفه وجودی اون ندارند.

تقریبا همه می دونند و تا جایی که من تو اینترنت سرچ کردم ، دوران نامزدی برای شناخت بیشتر هستش .
خوب با این فرض میتونه نتیجه اون نرسیدن به نتیجه باشه ! یعنی خوب دختر می بینه که پسر مطابق با معیاراش نیست حالا از هر لحاظ و یا بالعکس و خوب دیگه پیش نمیرند.
ولی من به کرات دیدم که دید افراد نسبت به مخصوصا دخترانی که یک بار نامزد کردن و بعد یک مدت به هم خورده یه جوریه . چه جوری بگم با دختری که اصلا نامزد نکرده متفاوته
اگه به افرادی که برای پسرشون دنبال دخترن میگردن بگی میگن نه فرق نداره ولی وقتی به مرحله عمل برسه جریان فرق میکنه
خوب این دیدگاه تو جامعه می تونه پیامد های خوبی نداشته باشه . میتونه باعث بشه از ترس عواقب این موضوع ، یه ترس نهفته تو فرد جمع بشه و خودش رو برای جواب مثبت دادن به فرد مقابل قانع و راضی کننده و بعد ها به مشکل بر بخوره
در تمامی حرف های بالا منظورم سر دختر یا پسر بودن طرف نیست و هر دو مورد نظرند.
ولی دختر ها مورد نظر ترند .
نظر شما چیه ؟ :Gig:

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد امین

سلام

بله حرف شما در مورد نگاه نادرست دیگران به کسی که یک بار نامزد کرده کاملا درست است و چنین نگاهی وجود دارد. اینکه علت این نگاه چیست و آیا همه جا چنین نگاهی بد است یا نه را کار ندارید. اما آنچه هر عقل سلیمی می گوید این است که تا قبل از اینکه این نگاه ها به طور کامل اصلاح شود ما نباید تا کارد به استخوان نرسیده کاری کنیم که در معرض چنین نگاه هایی قرار گیریم.

البته باید مشخص کرد که منظور از نامزدی و شناخت چیست؟ چون هم نامزدی اطلاقات مختلفی دارد و هم شناخت. مثلا در مورد نامزدی، هم به کسی که عقد کرده ولی هنوز عروسی نکرده؛ هم کسی که قبل از ازدواج دائم، عقد موقت کرده و هم کسی که اصلا با طرف محرم نیست و بناست در آینده ازدواج کنند نامزد گفته می شود که این مورد آخری مرسوم تر است؛ چنانچه شناخت هم اطلاقات مختلفی دارد و همیشه به یک معنا نیست. گاهی گفته شده است دوران نامزدی برای شناخت است؛ به این معنا که طرفین همدیگر را بیشتر بشناسند تا بتوانند انتخاب درستی داشته باشند؛ اما گاهی هم گفته می شود دوران نامزدی برای شناخت است به معنای اینکه طرفین روحیات همدیگر را بیشتر بشناسند تا بتوانند در طول زندگی تعامل بهتری با هم داشته باشند که این شناخت دیگر برای انتخاب نیست. لذا نباید اینها را با هم خلط کرد.

با این حال آنچه که به نظر خیلی مفید نیست و حتی مضر هم هست این است که طرفین به قصد شناخت برای انتخاب، با هم نامزد شوند و این نامزدی را اعلام کنند؛ حالا چه با محریمت و چه بدون محرمیت؛ چون اولا زمانی که اسم نامزدی آمد به خصوص اگر با هم محرم باشند، علقه قلبی و هیجانات عاطفی و جنسی هم خواهد آمد که این خود مانعی برای شناخت عقلی خواهد بود ثانیا اگر به هر دلیلی این نامزدی به ازدواج ختم نشود، به قول شما دیگران شما را مثل کسی که نامزد نداشته نمی دانند و این برای ازدواج شما مشکل ایجاد می کند و ممکن است موردهای خوبی را از دست بدهید ثالثا ارتباطات طولانی مدت با جنس مخالف حتی با وجود محرمیت، خود یکی از علت های مشکل پسندی است؛ چون باعث می شود مورد های بعدی دائم با قبلی مقایسه شوند که این مسئله نه تنها انتخاب را با مشکل مواجه می کند؛ بلکه در آینده هم ممکن است این مقایسه کردن ها دست از سر طرف بر ندارد و دائم همسرش را با نامزدهای قبلی مقایسه کرده و حسرت بخورد؛ حتی اگر مقایسه او نادرست و حسرتش نابجا باشد. لذا نباید سری که درد نمی کند را دستمال بست. وقتی طرفین می توانند با سیر طبیعی یعنی همان خواستگاری و تحقیق و رفت و آمد و مشاوره و ... به شناخت مطلوبی برسند، دیگر لزومی به ارتباطات طولانی مدت با نام نامزدی وجود ندارد.

بله همانطور که در تاپیک ازدواج موقت به قصد شناخت بیشتر و ازدواج دائم گفته شد، اگر شرایط خاصی حاکم باشد که نیاز به نامزدی طولانی مدت برای شناخت بیشتر باشد، در آن صورت می توان با هزار و یک شرط توصیه به چنین کاری کرد که آن هم باید زیر نظر یک مشاور یا بزرگتر صاحب تجربه صورت بگیرد تا مانع آسیب های احتمالی شود. در آن صورت هم باید تا حد امکان این نامزدی کوتاه باشد و مخفی بماند و اصلا اسم نامزدی روی آن گذاشته نشود تا احتمال بروز مشکلات گفته شده به حداقل برسد. به عبارتی شناخت از طریق نامزدی یک استثناست که باید زیر نظر متخصص تجویز شود و نباید اصل قرار بگیرد.

البته نکات گفته شده به معنای این نیست که کلا نامزدی خوب نیست؛ بلکه بحث ما ناظر به نامزدی است که به قصد شناخت بیشتر و انتخاب انجام می شود؛ وگرنه ممکن است در مواقعی طرفین به شناخت کامل رسیده باشند و ازدواجشان قطعی شده باشد و بنا به دلایل یا مصالحی بخواهند مدتی با هم نامزد باشند که این کار به خودی خود مشکلی ندارد؛ هر چند بهتر است این شیوه نامزدی هم درست مدیریت شود تا خدایی ناکرده منجر به مشکلی نشود.

پیروز و سربلند

بارون;780942 نوشت:
. چه جوری بگم با دختری که اصلا نامزد نکرده متفاوته

من خودمم اینجوری بودم.یعنی اصلن دوس نداشتم همسرم حتی نامزد هم شده باشه.استدلالم هم این بود که با خودم میگفتم توی جامعه طرف نامزد نیستن و هزارجور کثافت کاری میکنن.دیگه نامزد کردن چکارایی میکنن.نامزد که میکنن پیش خودشونم توجیه میکنن که میتونیم هر کاری بکنیم.
و نمیخاستم مهر کس دیگه ای توی دلش باشه. و من اولین کسی باشم که باهاشه.مثل خودم.
ولی بعدش به این نتیجه رسیدم که باید طرفمو ببینم شاید دختر خوبی بوده باشه.و اینجوری نباشه که نامزدی هر کاری کرده باشه.
بعدش خودم نامزد کردم.بعد که نامزد کردم.دخترخانم گفت قبلن نامزد داشته.گفتم چه مدت.گفت 3 روز.گفتم خب زیاد نبوده.اشکالی نداره.بعدش فهمیدم دروغ گفته و بیشتر نامزد بودن.به این نتیجه رسیدم همین اول زندگی داره دروغ میگه .بعدش دیگه چی...که بهم زدم.
ولی هنوزم دختری که نامزد نکرده قبلن را ترجیح میدم.من توی مدت نامزدی حتی دستمم به نامزدم نزدم.ولی از بقیه پسرها که مطمئن نیستم که مثلن نامزد قبلیشم همینجوری بوده باشه.که مطمئنن نبوده.

در کل ازدواج چیز بدی است.ازدواج نکنید اقایون.بدبخت میشین.

با سلام

فلسفه وجودی دوران نامزدی، ایجاد فرصتی مناسب جهت آشنایی با اخلاقیات، روحیات و ویژگی ‌های شخصی و شخصیتی دختر و پسر با یکدیگر می باشد. در واقع در این دوران افراد سعی می کنند نسبت به یکدیگر و نقاط قوت و ضعفشان شناخت حاصل کرده و این آگاهی را اساسی جهت ایجاد تفاهم و موفقیت در زندگی مشترک آینده شان قرار دهند.غیرممکن نیست که طرفین پس از مدتی که از دوران نامزدی شان گذشت متوجه عدم سنخیتشان با یکدیگر شده و در دوراهی وحشتناکی بین ماندن و ادامه دادن یا ترک کردن و رها شدن قرار گیرند.

معمولا افراد وقتی در چنین موقعیتی قرار می گیرند دچار برخی اشتباهات می شوند:

برخی نسبت به یافته ها و شناختشان نسبت به فرد مقابل دچار تردید شده و خود را با این گمان که ممکن است اشتباه کرده باشند و فرد مقابل ایرادی ندارد،‌گول می زنند. در واقع این گروه با این افکار سعی در انحراف افکار و به اشتباه انداختن خود دارند. گروهی از جوانان وقتی به تمایز فاحش خود و فرد مقابل پی می برند،‌ به این فکر میکنند که ازدواج به دلیل نیروی جادویی خود (عشق) خود به خود همه مشکلات و تمایزها را حل می کند. در حالیکه یقینا عشق قبل از وصال بیشتر و قوی تر از عشق بعد از وصال است. برخی دیگر چون از سویی فرد مقابل را با ملاک های خود هم سنخ نمی بینند و از سوی دیگر جرات بر هم زدن نامزدی شان را ندارند تصمیم می گیرند، فرد مقابل ر همانگونه که دوست دارند بسازند و تغییر دهند. غافل از آنکه افراد در این سن و سال تغییر ناپذیرند. معمولا افراد به دلیل وابستگی های عاطفی و شرایط اجتماعی نمی دانند که چه کاری باید انجام دهند و در نهایت نمی توانند درست تصمیم بگیرند.

امین;781072 نوشت:
بحث ما ناظر به نامزدی است که به قصد شناخت بیشتر و انتخاب انجام می شود
سلام استاد "امین" عزیز و گرامی
برادر ، مگر به غیر از نامزدی راه دیگری نیز برای شناخت بیشتر وجود دارد؟!!! :Gig:

در ابتدای ازدواج ها ، شناخت دو طرف و خانواده های آنها صرفاً به پرس و جو ها و مقداری هم برخوردهای نزدیک (در خواستگاری) و چند سؤال و جواب محدود میشود. چطور انتظار دارید صرفاً با همین مقدار شناخت بسیاااااااااااار کم ، دختر و پسر وارد زندگی مشترک شوند؟! بله بنده هم قبول دارم که نامزدی باید مدیریت شده انجام شود ، همچنین قبول دارم که زمانی باید به نامزدی فکر کرد که در شناخت اولیه توافق حاصل شده باشد ، نه اینکه هر خواستگاری از راه رسید (یا خواستگاری هر کسی که رفتیم) سریع با او نامزد شویم. اما به نظرم بعد از توافق و شناخت اولیه ، دوران نامزدی نه تنها بی اشکال ، که لازم و ضروری است

دلیل من هم مطلب ذیل است:

الف) در شناخت اولیه چه چیزهایی فهمیده میشود؟ (مواردی که میگویم مانند آن برای دختر هم وجود دارد)
1 - شغل پسر چیست و درآمدش چقدر است
2 - تحصیلات پسر چقدر است
3 - پسر و خانواده اش بطور کلی مذهبی هستند یا خیر (در حد ظواهر)
4 - تعداد افراد خانواده پسر چند نفر است و چه مشخصاتی دارند
5 - پسر چه عقایدی دارد (صرفاً در کلام)
6 - از همسر آینده اش چه خواسته هایی دارد (صرفاً در کلام)
و مواردی این چنین...

ب) اما چه مواردی را نمیتوان صرفاً با شناخت اولیه به آنها پی برد؟ (مواردی که میگویم مانند آن برای دختر هم وجود دارد)

1 - پسر تا چه حد امانت دار است
2 - خلق و خوی پسر در شرایط مختلف چطور است
3 - قدرت مدیریت پسر چه مقدار است
4 - پسر تا چه مقدار به عقایدی که بر زبان جاری کرده ، عمل میکند و به آنها پای بند است
5 - پسر دمدمی مزاج است یا خیر
6 - پسر قدردان زحمات طرف مقابل هست یا نه
7 - مهر و محبت پسر چگونه است و چقدر به دیگران عشق میورزد
8 - رفتار پسر با خانواده اش چگونه است
9 - پسر با چه کسانی مشورت میکند و از چه کسانی حرف شنوی دارد
10 - در تقابل همسر و خانواده (بخصوص مادر) ، پسر کدام را انتخاب میکند و آیا دلیلش برای انتخاب درست است یا خیر
11 - پسر همان مقدار که از دختر انتظاراتی دارد ، خودش به آن خواسته ها عمل میکند یا نه
12 - مادر پسر چه نگاهی به عروس دارد و چقدر فرزندش را کنترل میکند یا نمیکند
13 - پدر این پسر چه رفتار و خصوصیات اخلاقی دارد و چه نقشی در زندگی پسر بازی میکند
14 - خواهرها و برادرهای پسر چگونه شخصیتی دارند و نقش آنان در زندگی برادرشان چیست
15 - تاثیرپذیری پسر از خانواده اش ، چه در موارد مثبت و چه منفی ، در چه حدی است
و..........................

نکته:
در توضیحات بالا ، تعداد ملاک نیست ، بلکه ارزش مطالب ملاک است و نوشتن تعداد بیشتر آیتم ها در بخش ((ب)) ، به این دلیل بوده که بحث اصلی در مورد این بخش است

لطفاً نفرمائید با تحقیق و پرسش و پاسخ میشود به این موارد نیز پی برد زیرا واقعاً چنین چیزی حتی در حد متوسط هم ممکن نیست که تازه آن مقدار متوسط را هم افرادی میتوانند به دست بیاورند که برای خودشان یک پا کارشناس باشند که اینها هم حداقل هستند. یعنی با شناخت اولیه فقط تعداد کمی از افراد و آن هم نهایتاً در حد متوسط میتوانند طرف مقابل را بشناسند که در مقایسه با شناخت مطلوبی که ما انتظار داریم ، شناخت بسیار کم و ناقصی خواهد بود

محسن1990;781077 نوشت:
در کل ازدواج چیز بدی است.ازدواج نکنید اقایون.بدبخت میشین.

:Kaf::Kaf::Kaf::Kaf::Kaf::Kaf::Kaf:
واسه خانومه هم صادقه:khaneh::khaneh::khaneh::khaneh::khaneh::khaneh::khaneh:

بارون;780942 نوشت:
این دیدگاه تو جامعه می تونه پیامد های خوبی نداشته باشه . میتونه باعث بشه از ترس عواقب این موضوع ، یه ترس نهفته تو فرد جمع بشه و خودش رو برای جواب مثبت دادن به فرد مقابل قانع و راضی کننده و بعد ها به مشکل بر بخوره

[=arial]سلام
یه نصیحت خواهرانه :
تا زمانی که دربند دیدگاه جامعه هستی روی آرامش نمی بینی
من اگه نگران نگاه افراد جامعه نسبت به خودم بودم
باید اون دانشگاه مزخرف رو تا تهش میرفتم تا کسی نگه عرضه درس خوندن نداشت
باید قید چادر رو میزدم تا کسی نگه تو دنیای درحال پیشرفت این در حال پسرفته
باید بیخیال دین و نماز و روزه و خدا میشدم تا کسی نگه امله
و هزارتا باید دیگه که آرامش الانم مدیون اونهاست
مردم همیشه حرفی برای گفتن دارن
پس به قیمت زندگیت وارد بازیشون نشو

Reza-D;781176 نوشت:
سلام استاد "امین" عزیز و گرامی
برادر ، مگر به غیر از نامزدی راه دیگری نیز برای شناخت بیشتر وجود دارد؟!!! :Gig:

[SPOILER]در ابتدای ازدواج ها ، شناخت دو طرف و خانواده های آنها صرفاً به پرس و جو ها و مقداری هم برخوردهای نزدیک (در خواستگاری) و چند سؤال و جواب محدود میشود. چطور انتظار دارید صرفاً با همین مقدار شناخت بسیاااااااااااار کم ، دختر و پسر وارد زندگی مشترک شوند؟! بله بنده هم قبول دارم که نامزدی باید مدیریت شده انجام شود ، همچنین قبول دارم که زمانی باید به نامزدی فکر کرد که در شناخت اولیه توافق حاصل شده باشد ، نه اینکه هر خواستگاری از راه رسید (یا خواستگاری هر کسی که رفتیم) سریع با او نامزد شویم. اما به نظرم بعد از توافق و شناخت اولیه ، دوران نامزدی نه تنها بی اشکال ، که لازم و ضروری است

دلیل من هم مطلب ذیل است:

الف) در شناخت اولیه چه چیزهایی فهمیده میشود؟ (مواردی که میگویم مانند آن برای دختر هم وجود دارد)
1 - شغل پسر چیست و درآمدش چقدر است
2 - تحصیلات پسر چقدر است
3 - پسر و خانواده اش بطور کلی مذهبی هستند یا خیر (در حد ظواهر)
4 - تعداد افراد خانواده پسر چند نفر است و چه مشخصاتی دارند
5 - پسر چه عقایدی دارد (صرفاً در کلام)
6 - از همسر آینده اش چه خواسته هایی دارد (صرفاً در کلام)
و مواردی این چنین...

ب) اما چه مواردی را نمیتوان صرفاً با شناخت اولیه به آنها پی برد؟ (مواردی که میگویم مانند آن برای دختر هم وجود دارد)

1 - پسر تا چه حد امانت دار است
2 - خلق و خوی پسر در شرایط مختلف چطور است
3 - قدرت مدیریت پسر چه مقدار است
4 - پسر تا چه مقدار به عقایدی که بر زبان جاری کرده ، عمل میکند و به آنها پای بند است
5 - پسر دمدمی مزاج است یا خیر
6 - پسر قدردان زحمات طرف مقابل هست یا نه
7 - مهر و محبت پسر چگونه است و چقدر به دیگران عشق میورزد
8 - رفتار پسر با خانواده اش چگونه است
9 - پسر با چه کسانی مشورت میکند و از چه کسانی حرف شنوی دارد
10 - در تقابل همسر و خانواده (بخصوص مادر) ، پسر کدام را انتخاب میکند و آیا دلیلش برای انتخاب درست است یا خیر
11 - پسر همان مقدار که از دختر انتظاراتی دارد ، خودش به آن خواسته ها عمل میکند یا نه
12 - مادر پسر چه نگاهی به عروس دارد و چقدر فرزندش را کنترل میکند یا نمیکند
13 - پدر این پسر چه رفتار و خصوصیات اخلاقی دارد و چه نقشی در زندگی پسر بازی میکند
14 - خواهرها و برادرهای پسر چگونه شخصیتی دارند و نقش آنان در زندگی برادرشان چیست
15 - تاثیرپذیری پسر از خانواده اش ، چه در موارد مثبت و چه منفی ، در چه حدی است
و..........................

نکته:
در توضیحات بالا ، تعداد ملاک نیست ، بلکه ارزش مطالب ملاک است و نوشتن تعداد بیشتر آیتم ها در بخش ((ب)) ، به این دلیل بوده که بحث اصلی در مورد این بخش است

لطفاً نفرمائید با تحقیق و پرسش و پاسخ میشود به این موارد نیز پی برد زیرا واقعاً چنین چیزی حتی در حد متوسط هم ممکن نیست که تازه آن مقدار متوسط را هم افرادی میتوانند به دست بیاورند که برای خودشان یک پا کارشناس باشند که اینها هم حداقل هستند. یعنی با شناخت اولیه فقط تعداد کمی از افراد و آن هم نهایتاً در حد متوسط میتوانند طرف مقابل را بشناسند که در مقایسه با شناخت مطلوبی که ما انتظار داریم ، شناخت بسیار کم و ناقصی خواهد بود[/SPOILER]

سلام و درود

بله وجود داره. به نظرم شما لازمه که دو بحث رو بیشتر پیگیری کنید. یکی مقدار شناختی که برای ازدواج لازمه و دومی روش شناخت. برای این کار حتما نظر دین رو هم پیگیر باشید. ما هم نظرمان را در تاپیک های مختلف مطرح کرده ایم. شما همه نظرات را ببینید و بعد هر کدام که بهتر بود به تشخیص خود انتخاب کرده و سرلوحه کارتان قرار دهید.

محسن1990;781077 نوشت:

در کل ازدواج چیز بدی است.ازدواج نکنید اقایون.بدبخت میشین.

یک ضرب المثل چینی می گوید: «اگر از دوران مجردی ات لذت نمی بری ازدواج کن تا از فکر کردن به دوران مجردی لذت ببری!» (ظاهرا چینی ها بازار ازدواج را هم بی بهره نگذاشته اند!)این روزها در مرد ازدواج حرف های چندان خوبی نمی شنویم. متاسفانه برای بسیاری از ما در مورد لذت های زندگی مجردی و مشکلات ازدواج به شدت اغراق شده است. اما آیا این تمام قضیه است؟می گویند اگر ازدواج نکنی و همسر و فرزند نداشته باشید مسوولیت هم نداری و زندگی برایت راحت تر است.قضیه ازدواج مثل این ضرب المثل است که می گوید: «هرکه بامش بیش برفش بیشتر». اگر اصلا خحانه نداشته باشید دیگر بام هم ندارید که لازم باشد پارو کنید. اما در عوض برف مستقیم روی سر خودتان می بارد! اگر ازدواج نکنید مسوولیت هم ندارید، اما از مزایای آن هم بی بهره خواهید ماند.

امین;781370 نوشت:
بله وجود داره
سلام استاد عزیز
ممنون میشوم این راه را بفرمائید. به نظرم با موضوع تاپیک هم سازگاری دارد

امین;781370 نوشت:
مقدار شناختی که برای ازدواج لازمه
این را هم توضیح بفرمائید که از نظر شما چه مقدار شناخت برای ازدواج کافی است؟
همین که بدانیم طرف مثلاً شغلش چیست و نماز میخواند کافی است؟ یا موارد دیگری نیز مد نظر شما هست؟

امین;781370 نوشت:
روش شناخت
روش پیشنهادی شما چیست؟

امین;781370 نوشت:
شما همه نظرات را ببینید و بعد هر کدام که بهتر بود به تشخیص خود انتخاب کرده و سرلوحه کارتان قرار دهید
بنده متأهل هستم :Nishkhand:

نتیجهء تجربه ها و دانسته های من همان است که عرض کردم. به نظرم آن شناختی که شما و سایر کارشناسان دینی میفرمائید که نیازی به نامزدی ندارد و کافی هم هست ، برای 30 سال پیش مناسب بود ولی نه برای الان. مگر اینکه در پاسخ به سه سؤالی که در بالا پرسیدم ، شما روش ها و راه های متفاوتی از آنچه تا کنون شنیده ام را پیشنهاد بفرمائید که در آن صورت حتماً به آنها فکر خواهم کرد. البته با نگاه نقادانه :ok: (نقادانه ، نه لجبازانه!)

امین;781370 نوشت:
یکی مقدار شناختی که برای ازدواج لازمه و دومی روش شناخت. برای این کار حتما نظر دین رو هم پیگیر باشید.

سلام استاد
میشه این روش ها و حد شناختی را که لازم میدانید ،بفرمایید؟
سپاس:Gol:

[=Microsoft Sans Serif]

امین;781370 نوشت:
سلام و درود

بله وجود داره. به نظرم شما لازمه که دو بحث رو بیشتر پیگیری کنید. یکی مقدار شناختی که برای ازدواج لازمه و دومی روش شناخت. برای این کار حتما نظر دین رو هم پیگیر باشید. ما هم نظرمان را در تاپیک های مختلف مطرح کرده ایم. شما همه نظرات را ببینید و بعد هر کدام که بهتر بود به تشخیص خود انتخاب کرده و سرلوحه کارتان قرار دهید.

سلام استاد

ابتدا ازتون خیلی تشکر می کنم بابت اینکه تا حد امکان تمام نظرات رو می خونید و به سوالات دوستان پاسخ می دهید:Hedye::Mohabbat:

این دو تا مقوله که فرمودین... دقیقا هر دوتاش موضوعات جالب توجهی بودن، بی زحمت آدرس بدین تا در موردش مطالعه کنم.

ممنون

یا علی

..............................
بعدا نوشت:
ببخشید.... الان دیدم یکی از دوستان هم این سوال رو پرسیدن، و سوالم تکراریه:Nishkhand:

Reza-D;781417 نوشت:
سلام استاد عزیز


برای همیشه;781659 نوشت:
سلام استاد
میشه این روش ها و حد شناختی را که لازم میدانید ،بفرمایید؟
سپاس:Gol:

یا زینب کبری;781684 نوشت:
[=Microsoft Sans Serif]

سلام استاد

این دو تا مقوله که فرمودین... دقیقا هر دوتاش موضوعات جالب توجهی بودن، بی زحمت آدرس بدین تا در موردش مطالعه کنم.

ممنون

یا علی

سلام به دوستان عزیز و بزرگوار و مشتاق دانش:Gol:

شناخت جامع طرفین قبل از ازدواج:همراه با نمودار کاربری«مشاوران خدانشناس»

[h=1]سؤالات اساسی برای شناخت همسر [/h]

امین;781705 نوشت:
سلام
سلام استاد عزیز
بزرگوار ، در آدرسی که برای بنده قرار دادید ، چند مطلب بود که اتفاقاً نه رد حرف من ، که تایید نظرم بود!

در آن آدرس نوشته شده که دختر و پسر برای شناخت از یکدیگر باید مواردی را به کار ببرند ، از جمله:

۳- گفتگوهای متعدد خانواده ها و نظر خواهی از افراد همراه ( بهتر است چند نوبت گفتگو شود و هر نوبت با یک همراه بالغ و فهیم و متأهل باشید)
۴-
گفتگوهای متعدد دو نفره ( با اصول گفتگو مدیریت مذاکره: ابتدا و در جلسه اول از اسرار خاص زندگی و خودتان نگویید - توجه به تسامح های شرعی که به ارتباط دختر و پسر این جا داده شده - گفتگو در چند جلسه باشد- تناقض ها یا همخوانی های گفتاری او و خانواده دقت شود - همیشه در منزل نباشد بیرون رسمی بودن نیست و فرد بهتر خودش را نشان می دهد)
۵- درخواست دیدن آلبوم عکس به خصوص عکس های چند سال ( در ضمن دیدن می توان به دوستان، همراه هان، محل ها و...دقت کرد ولی باید مراقب بود که ممکن است گزینشی باشد)
۶- در خواست دیدن کتابخانه/ کامپیوتر / کیف سی دی/ دفترچه خاطرات و...(البته بهتر راه باز کن همراه باشد که او از زبان دختر یا پسر این را بخواهد). می توان از کتابخانه ای که او کتب امانی هم می گیرد اطلاعات خوبی گرفت که مثلا بیشتر به چه موضوعی علاق دارد و...

خب برادر ، موارد بالا بخصوص مورد شماره 4 (گفتگوهای دو نفره) همان نامزدی است که بنده عرض کردم

Reza-D;781822 نوشت:
سلام استاد عزیز
بزرگوار ، در آدرسی که برای بنده قرار دادید ، چند مطلب بود که اتفاقاً نه رد حرف من ، که تایید نظرم بود!

در آن آدرس نوشته شده که دختر و پسر برای شناخت از یکدیگر باید مواردی را به کار ببرند ، از جمله:

۳- گفتگوهای متعدد خانواده ها و نظر خواهی از افراد همراه ( بهتر است چند نوبت گفتگو شود و هر نوبت با یک همراه بالغ و فهیم و متأهل باشید)
۴-
گفتگوهای متعدد دو نفره ( با اصول گفتگو مدیریت مذاکره: ابتدا و در جلسه اول از اسرار خاص زندگی و خودتان نگویید - توجه به تسامح های شرعی که به ارتباط دختر و پسر این جا داده شده - گفتگو در چند جلسه باشد- تناقض ها یا همخوانی های گفتاری او و خانواده دقت شود - همیشه در منزل نباشد بیرون رسمی بودن نیست و فرد بهتر خودش را نشان می دهد)
۵- درخواست دیدن آلبوم عکس به خصوص عکس های چند سال ( در ضمن دیدن می توان به دوستان، همراه هان، محل ها و...دقت کرد ولی باید مراقب بود که ممکن است گزینشی باشد)
۶- در خواست دیدن کتابخانه/ کامپیوتر / کیف سی دی/ دفترچه خاطرات و...(البته بهتر راه باز کن همراه باشد که او از زبان دختر یا پسر این را بخواهد). می توان از کتابخانه ای که او کتب امانی هم می گیرد اطلاعات خوبی گرفت که مثلا بیشتر به چه موضوعی علاق دارد و...

خب برادر ، موارد بالا بخصوص مورد شماره 4 (گفتگوهای دو نفره) همان نامزدی است که بنده عرض کردم

سلام و تشکر از شما

احسنت. برای همین بود که در ابتدا عرض کردم هر کسی نامزدی رو یه جور معنی می کنه و باید اول مشخص بشه که هر کسی منظورش از نامزدی چیه. اگه شما این رو نامزدی می دونید ما هم کاملا با شما در این که این شیوه درست برای شناخته موافقیم

امین;782079 نوشت:
برای همین بود که در ابتدا عرض کردم هر کسی نامزدی رو یه جور معنی می کنه و باید اول مشخص بشه که هر کسی منظورش از نامزدی چیه. اگه شما این رو نامزدی می دونید ما هم کاملا با شما در این که این شیوه درست برای شناخته موافقیم
سلام برادر
او.کی :Nishkhand:

نه برادر ، منظور من آن نامزدی نیست که دختر و پسر در حد زن و شوهر و در حد محرمیت با هم راحت میشوند! :Moteajeb!:
بعد از شناخت ، تایید و پسندیدن اولیه که همان پروسه خواستگاری است ، باید مدتی رفت و آمد بین دختر و پسر و خانواده های آنها انجام شود تا اطمینان کامل از هم کفو بودن حاصل گردد ، بعد برای برای عقد یا ازدواج اقدام کنند. نه اینکه صرف یک شناخت اولیه و بخاطر یک سری تعصبات یا رسم و رسومات که جنبهء عقلانی ندارد ،بلافاصله برای عقد اقدام کنیم و بعد دیگر راه برگشت نداشته باشیم. البته این دوره باید از طرفی زیر نظر خانواده ها و با همراهی آنها باشد ، و از طرفی نیز نظارت خانواده ها نباید به گونه ای باشد که قدرت تفکر از دختر و پسر گرفته شود

منظور من از دوران نامزدی این است :ok:

سلام
من از همه دخترها و پسرهایی که میخوان برای "شناخت بیشتر جهت انتخاب" با هم چند جلسه (چه خانوادگی، چه بیرون از خونه و چه حتی تلفنی) گفتگو کنند تقاضا می کنم حتماً حتماً حتماً قبلش مطمئن بشن که پدر و مادراشون هم دختر یا پسر مقابل و هم خانواده ش رو پسندیدن و تحقیقاتشون رو کامل انجام دادن. وگرنه ممکنه این دو تا جوون بعد مدتی که به تفاهم رسیدن یهویی پدر و مادر یکیشون یا هر دو بگن نه این دختر/پسر یا خانواده ش به درد ما نمیخورن! اون وقت دیگه شرایط برای هر دوی این جوونا خیلی سخت میشه...

موضوع قفل شده است