جمع بندی تحریف ناپذیری قرآن در روایات

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تحریف ناپذیری قرآن در روایات

با عرض سلام
لطفا توضیح دهید مصحف و یا قرآن امام علی(ع)چیست و چه تفاوتهایی با قران مبین در دسترس دارد
و این احادیث که از امام علیست که گویا میبینم قران را همانطور که نازل شده در زمان قائم می اموزند و گفتند نام 40 تن از اصحاب امده و فقط ابولهب را جا گذاشتند و یا دیگر احادیث که بند8ازفصل حرف ت صفحه86 مکیال را دربرمیگیرد(البته من مکیال چاپ 72رادارم)که حاکی از توطئه عمر و ابوبکر است به چه منظور است؟

میدانم که قران محفوظ شده از طرف خداست و تحریف ناپذیر و این قران اثبات تمام دین اسلام است ولی میدانید که 3خلیفه اول تدارک تجمیع قران حاضر را دادند ایا در ان البته به اذن خدا دستبردی شده در ترتیب سوروایات که مشهود است چراکه ترتیب نزول از علق تا توبه است و ایه اکمال دین اول و ایه ابلاغ نبی اخرای سوره مائده امده؟
ایا به این موارد تحریف میگویند یا چیز دیگری میشه گفت جابجایی ترتیب ویا حذف برخی مطالب قران بله یا خیر؟؟

در ضمن گفته شده که کاتبان وحی مثل عبد اللَّه بن سعد بن أبى السرح يكى از نخستين كاتبان وحى بود كه خط خوشى داشت امّا پس از مدّتى مرتد شد و از مدينه به مكه گريخت. در آنجا به خود مى‏باليد كه گاهى به جاى «سميع»، يا به جاى «خبير»، «بصير» مى‏نوشته است تا اين‏كه درباره او آيه «106 سوره 16» و «93 سوره 6» نازل شد.ای اینان توانسته اند مطالبی را حذف کنند و اینکه ایا به این عمل تحریف به کاهش گویند یا نباید تحریف گفت؟

ممنون

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد صدیقین

سلام به شما پرسشگر گرامی

تحریف لفظی قرآن به دو گونه متصور است:
الف) تحریف به زیاده (یعنی کلمه یا جمله اضافه ای در قرآن آمده باشد)؛
این فرض قائلی ندارد.

ب) تحریف به نقصان (یعنی کلمه یا آیه ای از قرآن کم شده باشد)؛
عموم علمای اسلام (به ویژه عمده دانشمندان شیعه) قائلند که چنین تحریفی در قرآن راه نیافته است. بله، تعداد اندکی از شیعه و اهل سنت که نظراتشان در میان علمای بزرگ شیعه و سنی قابل اعتنا نیست _با بررسی های سطحی و به استناد ظاهر برخی روایات_ چنین مطلبی را ادعا کرده اند و بسیاری از علمای شیعه و سنی با نوشتن کتاب های عمیق و دقیق، نظرات سطحی آنها را به صورت مستدل مورد نقد علمی قرار داده و رد کرده اند و جایی برای طرح این گونه شبهات سطحی باقی نگذاشته اند که نمونه آن نوشته ها و کتاب ها را در کتاب علوم قرآنی، نوشته استاد معرفت، فصل «مصونیت قرآن از تحریف» می توانید مطالعه فرمایید.

روایات مورد استناد این افراد، از نظر سندی یا دلالی، مورد مناقشه جدی قرار گرفته است! گزارش این روایات، در یک دسته بندی کلی، در بخش مورد اشاره از کتاب مذکور آمده است که خلاصه اش چنین است:

۱. بخشی از احاديثی که در اين زمينه وارد شده، جعلی و ضعيف است. اين نکته با اندکی توجه به سند اين روايات کاملا مشخص می‌شود.

۲. در برخی از این احادیث هم آمده است که مخالفان اهل بيت، قرآن را تحريف کرده‌اند. منظور برخی از اين روايات،
تحريف معنوی قرآن و برداشت های نادرست از آيات آن است، و نه تحریف لفظی.

۳. در دسته پر تعدادی از اين روايات، الفاظی به عنوان تکميل آيات ذکر شده است، مثلا در مورد آيه ابلاغ (مائده/67) _که مربوط به جريان عيد غدير و نصب علی (ع) است_، در رواياتی آمده که: «بلّغ ما انزل اليک فی علي». اين گونه روايات باعث شده عده‌ای گمان کنند قرآن تحريف شده است و مثلا لفظ «فی علی» جزو آیه بوده و بعد دشمنان آن را حذف کرده اند! در حالی که با دقت در مجموعه این روايات مشخص می‌شود که پيشوايان ما در صدد تفسير و بيان منظور آيات بوده‌اند و اینکه آیه درباره چه کسی و به چه مناسبتی نازل شده، و منظورشان تغيير يافتن لفظ آيات نبوده است.

۴. در بعضی روايات هم آمده است که پس از رحلت پيامبر اکرم (ص)، امام علی (ع) قرآن را جمع‌آوری کردند ولی مسلمانان قرآن ايشان را نپذيرفتند و ایشان هم فرمود که دیگر آن را نخواهید دید. بر همين اساس گروهی گمان کرده‌اند که آن قرآن با اين قرآنی که اکنون در اختيار ماست تفاوت دارد. اين در حالی است که با دقت در اين روايات مشخص می‌شود خصوصيت مهم قرآن امام علی (ع) اين بوده که در حاشیه هر آيه، شأن نزول و تفسير و تأويل آن آيه را هم نوشته بودند. در حالی که در قرآنهای معمولی چنين حقايقی درج نشده است، و سخنی از تفاوت متن آیات نیست لذا متن آن قرآن با قرآن هايی که اکنون در اختيار مسلمانان است هيچ تفاوتی نداشته است.

۵. اگر رواياتی وجود دارد که در ظاهر از تحريف نقصانی قرآن سخن می‌گويد، در مقابل، روايات معتبر و صحیح زیادی هم وارد شده که پیشوایان ما به همین قرآن فعلی ارجاع داده اند و آن را معتبر و حجت دانسته اند. (1)

***********************


علامه طباطبایی می نویسد: «یکی از ضروریات تاریخ اسلام این است که در 14 قرن قبل، محمد(ص) مبعوث به نبوت شده، کتابی آورده که آن را قرآن نامیده، در طول حیاتش مردم را به آن شریعت دعوت کرده، نیز از مسلّمات تاریخ است که با همین قرآن تحدّی کرده و آن را معجزه نبوت خود خوانده، نیز هیچ حرفی نیست که قرآن موجود همان قرآنی است که او آورده و برای بیشتر مردم معاصر خودش قرائت کرده است». (2)

شیخ صدوق عقیده بر «مصونیت قرآن از تحریف» را از اصول شیعه دانسته و می نویسد : «اعتقاد ما بر این است قرآنی که بر پیامبر نازل گردیده، همین قرآن موجود است که در دسترس همه مردم قرار دارد، با 114 سوره، بی کم و کاست و هر کس به ما نسبت دهد که می‌گوییم قرآن [در واقع] بیش از این بوده است، مسلّماً دروغگو می باشد». (3)

پی نوشت‌


-------------------
1- رجوع کنید به: علوم قرآنی، استاد محمد هادی معرفت، ص 369 تا پایان (مصونیت قرآن از تحریف) و نزاهت قرآن از تحریف، آیة الله جوادی آملی.
2- علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج 12، ص 150.
3- باب حادی عشر (اعتقادات صدوق)، ص 93.

وفادار;776198 نوشت:
لطفا توضیح دهید مصحف و یا قرآن امام علی(ع)چیست و چه تفاوتهایی با قران مبین در دسترس دارد

امام علی (علیه السلام) نخستین کسی است که پس از وفات پیامبر به جمع قرآن مشغول گردید و به گفته روایات، مدت شش ماه در منزل به این امر مشغول بود و آن را به سرانجام رساند. ابن ندیم می گوید: «اولین مصحفی که گردآوری شد مصحف علی بود و این مصحف نزد آل جعفر بود.» سپس می افزاید: «مصحفی دیدم نزد ابو یعلی حمزه حسنی که به خط علی بود و چند صفحه از آن افتاده بود و فرزندان حسن بن علی آن را به میراث گرفته بودند. (1) اینکه علی (علیه السلام) اولین جمع کننده قرآن بعد از وفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بود را خود اهل تسنن هم إذعان دارند.(2)

آیات و سوره های مصحف امام علی (علیه السلام) عینا مانند همین قرآن موجود بوده با این تفاوت که در آن مصحف ترتیب دقیق نزول آیات و سوره ها رعایت شده بود و سیر نزول آیات روشن بود و بدین ترتیب سیر تشریع احکام قرآنی مخصوصا ناسخ و منسوخ در قرآن مشخص بود. این مصحف بر طبق قرائت پیامبر بود و اختلاف قرائت در آن راهی نداشت. حضرت در موارد مناسب و در حاشیه مصحف مذکور مورد نزول آیات را هم درج کرده بودند و خود به این مطلب اشاره فرمودند: و لقد جئتم بالکتاب مشتملا علی التنزیل و التأویل.(3)

حضرت امیر (ع) سخنانی درباره چگونگی آموزش معارف قرآنی پیامبر اکرم (ص) به ایشان می فرماید: آیه ای بر پیامبر نازل نشد مگر اینکه پیامبر آن را بر من خوانده و املا می فرمود و من آن را با خط خود می نوشتم و نیز تفسیر و تأویل و ناسخ و منسوخ و محکم و متشابه هر آیه را به من آموخت و مرا دعا کرد تا خداوند فهم و حفظ قرآن را به من عطا فرماید. از آن روز تا کنون هیچ آیه ای را فراموش نکرده و هیچ دانش و معرفتی که به من آموخته و نوشته ام را از دست نداده ام. (4)

طبق نقل یعقوبی در تاریخش، بعد از اتمام جمع آوری این مصحف، حضرت آن را بار شتر کرده و به مسجد پیامبر آورده و بر صحابه که پیرامون ابوبکر بودند، عرضه نمود و فرمود: بعد از وفات پیامبر تا کنون به جمع آوری قرآن مشغول بودم و آن را جمع آوری نموده ام. تمام آیات را پیامبر خود بر من خوانده و تفسیر و تأویلش را به من آموخته مبادا فردا بگویید: از آن غافل بوده ایم. آنگاه یکی از سران گروه بلند شد و گفت: ما را به آنچه که آورده ای نیازی نیست، آنچه در نزد ماست ما را کفایت می کند. علی (ع) وقتی انکار آنها را دید فرمود: دیگر هرگز آن را نخواهد دید. آنگاه داخل خانه خود شد و کسی از آنها پس آن آن مصحف را ندید. (5)

قطعا این مصحف در شناخت عمومی مردم نسبت به معانی و تفسیر آیات کریمه قرآن می توانست تأثیر بسزایی داشته باشد، خصوصا اینکه امام علی (ع) از کاتبان وحی بودند و پیامبر اکرم (ص) بعد از نزول، آیات کریمه قرآن را بر امام علی (ع) و سایر کتاب وحی املاء می فرمود و آنها هم می نوشتند؛ لذاست که ابن جزی کلبی می گوید: لو وجد مصحفه لکان فیه علم کبیر و لکنه لم یوجد: اگر مصحف علی (ع) پیدا می شد در آن علم زیادی بود، ولی پیدا نشد. (6)

پی نوشت
-----------------------
1- الفهرست/ابن ندیم/ص 47و48
2- رجوع کنید به: به الاتقان سیوطی/ج1/ص57 و الطبقات/ج2/ق2/ص101 و الاستیعاب بهامش الاصابة/ج2/ص253 و التسهیل لعلوم التنزیل/ج1/ص4 و الاتقان سیوطی / ج1/ص71و72 (نقل روایت ابن ابی داوود) و ...؛ اینها از کتابهای بسیار معتبر اهل سنت است.
3- آلاء الرحمان/محمد جواد بلاغی/ج1/ص257
4- البرهان/ج1/ص16/شماره 14
5- برای اطلاع بیشتر درباره مصحف امام علی (ع) رجوع نمایید به تاریخ یعقوبی/ج2/ص113 و تلخیص التمهید/آیة الله معرفت/ج1/ص152.
6- التسهیل لعلوم التنزیل/ج1/ص4

موضوع قفل شده است