جمع بندی چرا من نبی نشدم؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا من نبی نشدم؟

آیا آنچه نبی دارد اعطایی است یا اکتسابی ؟ اگر اعطایی است چرا خدا وند به من نداد؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد شعیب

با سلام خدمت شما دوست گرامی
پیامبران و انبیاء با تلاش و کوشش عبادی خود زمینه را برای فیوضات الهی در خود آماده کردند آنگاه خدا که ظرف آنها را برای دریافت این فیوضات آماده دید رحمت خود را بر آنها فرو فرستاد و راه نیمه کاره آنها را کامل کرد.
به عبارتی مقامات انبیاء هم اکتسابی است هم اعطایی.
به این معنا که در بین انسان ها برخی از آنها اهل عبادت و بندگی و خلوص نیت بیشتر از دیگران بوده پس خدا برای امر پیامبری و راهنمایی بندگانش آنها را در زمان هایی که نیاز بوده پرورانده و اعطاهایی برای رسیدن به مقامات بالا تر به آنها فرموده است.
این موارد اعطایی حتی از قبل از ولادت آنها شروع می شود
خدای تعالی با علم واسعه خود می دانست که هر کسی در دنیا چه عملکردی در برابر خدای خود خواهد داشت افراد برجسته آنها را که می دانست که در دنیا سرآمد انسان ها در تقوای الهی می شوند با عنایت ویژه خود بستر را برای قرار گرفتن در یک خانواده پاکیزه و عنایاتی که برای امامت یک جامعه نیاز است را به او داشته اند.
اللهُ اَعلَمُ حَیثَ یَجعَلُ رِسالَتَهُ؛ خدا خود می‌داند رسالتش را کجاقراردهد.
در فراز های ابتدایی دای ندبه این مطلب به زیبایی بیان شده است:
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيما اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ دِينِكَ إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لا زَوَالَ لَهُ وَ لا اضْمِحْلالَ بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِيَا وَ أَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلائِكَتَكَ وَ كَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرِيعَةَ [الذَّرَائِعَ‏] إِلَيْكَ
ستايش خاص خدا، پروردگار جهانيان است، و درود و سلام خدا، سلامى كامل، بر سرور ما محمد، پيامبرش و اهل بيت او، خدايا تو را ستايش، بر آنچه به آن‏جارى شد قضاى تو درباره اوليايت، آنان‏كه تنها براى خود دينت برگزيدى، آنگاه كه‏ براى ايشان اختيار كردى، فراوانى نعمت پابرجايى كه نزد توست، نعمتى كه تباهى و نابودى ندارد، پس از آنكه بیميل بودن نسبت به رتبه‏هاى اين دنياى فرومياه، و زيب و زيورش را با آنان شرط نمودى، آنان هم‏ آن شرط را از تو پذيرفتند، و تو هم وفا نمودن به آن را از جانب آنان دانستى، پس قبولشان كردى، و مقرّب درگاهشان نمودى، و براى آنان ياد والا، و ثناى روشن پيش آوردى، و فرشتگانت را بر آنها فرو فرستادى، و به وحیات اكرامشان فرمودى، و به دانشت به آنان عطا كردى، و ايشان‏ را دست آويز به سويت قرار دادی

آری خدا اول بی میل بودن آنها به دنیا را می بیند و بعد آنها را در درگاه خود مقرب می کند و با آنها شرط می کند در زهد در دنیا و...که آنها قبول می کنند:
"پس از آنكه بیميل بودن نسبت به رتبه‏هاى اين دنياى فرومياه، و زيب و زيورش را با آنان شرط نمودى، آنان هم‏ آن شرط را از تو پذيرفتند، و تو هم وفا نمودن به آن را از جانب آنان دانستى، پس قبولشان كردى، و مقرّب درگاهشان نمودى"

آری مقام نبوت ظرفیت بالایی می خواهد که خدا آن را می داند که چه کسانی این ظرفیت را دارند و توان و تاب و تحمل این مقام را دارند
چرا که همان گونه که این مقام در تقرب به خدا جایگاه ویژه ای دارد مسئولیت های آن هم زیاد و سنگین است که عده کمی از انسان ها از پس آن بر می آیند
مثلا برای همه 17 رکعت نماز واجب است برای پیامبر 51 رکعت که 11 رکعت آن در دل شب است آیا من همین یکی را تضمین می کنم تا خدا مرا پیامبر خود قرار دهد؟؟
و خدا می دانست که چه کسانی ظرفیت انجام این وظایف را دارند. چرا که امر نبوت امر مهمی در هدایت بشر است و جای آزمون و خطا نیست.

سوال:
آیا مقام نبوت اعطایی است یا اکتسابی؟ اگر اعطایی است پس چرا من نبی نشدم
جواب:
با سلام خدمت شما دوست گرامی
پیامبران و انبیاء با تلاش و کوشش عبادی خود زمینه را برای فیوضات الهی در خود آماده کردند آنگاه خدا که ظرف آنها را برای دریافت این فیوضات آماده دید رحمت خود را بر آنها فرو فرستاد و راه نیمه کاره آنها را کامل کرد.
به عبارتی مقامات انبیاء هم اکتسابی است هم اعطایی.
به این معنا که در بین انسان ها برخی از آنها اهل عبادت و بندگی و خلوص نیت بیشتر از دیگران بوده پس خدا برای امر پیامبری و راهنمایی بندگانش آنها را در زمان هایی که نیاز بوده پرورانده و اعطاهایی برای رسیدن به مقامات بالا تر به آنها فرموده است.
این موارد اعطایی حتی از قبل از ولادت آنها شروع می شود
خدای تعالی با علم واسعه خود می دانست که هر کسی در دنیا چه عملکردی در برابر خدای خود خواهد داشت افراد برجسته آنها را که می دانست که در دنیا سرآمد انسان ها در تقوای الهی می شوند با عنایت ویژه خود بستر را برای قرار گرفتن در یک خانواده پاکیزه و عنایاتی که برای امامت یک جامعه نیاز است را به او داشته اند.
اللهُ اَعلَمُ حَیثَ یَجعَلُ رِسالَتَهُ؛ خدا خود می‌داند رسالتش را کجاقراردهد.
در فراز های ابتدایی دای ندبه این مطلب به زیبایی بیان شده است:
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيما اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُكَ فِي أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ دِينِكَ إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِيلَ مَا عِنْدَكَ مِنَ النَّعِيمِ الْمُقِيمِ الَّذِي لا زَوَالَ لَهُ وَ لا اضْمِحْلالَ بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَيْهِمُ الزُّهْدَ فِي دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَكَ ذَلِكَ وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّكْرَ الْعَلِيَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِيَا وَ أَهْبَطْتَ عَلَيْهِمْ مَلائِكَتَكَ وَ كَرَّمْتَهُمْ بِوَحْيِكَ وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرِيعَةَ [الذَّرَائِعَ‏] إِلَيْكَ
ستايش خاص خدا، پروردگار جهانيان است، و درود و سلام خدا، سلامى كامل، بر سرور ما محمد، پيامبرش و اهل بيت او، خدايا تو را ستايش، بر آنچه به آن‏جارى شد قضاى تو درباره اوليايت، آنان‏كه تنها براى خود دينت برگزيدى، آنگاه كه‏ براى ايشان اختيار كردى، فراوانى نعمت پابرجايى كه نزد توست، نعمتى كه تباهى و نابودى ندارد، پس از آنكه بیميل بودن نسبت به رتبه‏هاى اين دنياى فرومياه، و زيب و زيورش را با آنان شرط نمودى، آنان هم‏ آن شرط را از تو پذيرفتند، و تو هم وفا نمودن به آن را از جانب آنان دانستى، پس قبولشان كردى، و مقرّب درگاهشان نمودى، و براى آنان ياد والا، و ثناى روشن پيش آوردى، و فرشتگانت را بر آنها فرو فرستادى، و به وحیات اكرامشان فرمودى، و به دانشت به آنان عطا كردى، و ايشان‏ را دست آويز به سويت قرار دادی

آری خدا اول بی میل بودن آنها به دنیا را می بیند و بعد آنها را در درگاه خود مقرب می کند و با آنها شرط می کند در زهد در دنیا و...که آنها قبول می کنند:
"پس از آنكه بیميل بودن نسبت به رتبه‏هاى اين دنياى فرومياه، و زيب و زيورش را با آنان شرط نمودى، آنان هم‏ آن شرط را از تو پذيرفتند، و تو هم وفا نمودن به آن را از جانب آنان دانستى، پس قبولشان كردى، و مقرّب درگاهشان نمودى"

آری مقام نبوت ظرفیت بالایی می خواهد که خدا آن را می داند که چه کسانی این ظرفیت را دارند و توان و تاب و تحمل این مقام را دارند
چرا که همان گونه که این مقام در تقرب به خدا جایگاه ویژه ای دارد مسئولیت های آن هم زیاد و سنگین است که عده کمی از انسان ها از پس آن بر می آیند
مثلا برای همه 17 رکعت نماز واجب است برای پیامبر 51 رکعت که 11 رکعت آن در دل شب است آیا من همین یکی را تضمین می کنم تا خدا مرا پیامبر خود قرار دهد؟؟
و خدا می دانست که چه کسانی ظرفیت انجام این وظایف را دارند. چرا که امر نبوت امر مهمی در هدایت بشر است و جای آزمون و خطا نیست.

موضوع قفل شده است