جمع بندی چکار کنیم تا غیبت نکرده باشیم؟

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چکار کنیم تا غیبت نکرده باشیم؟

باسلام و عرض ادب خدمت شما

اگر کسی غیبت کند و ما جلو اش را بگیریم اشکالی

ندارداگر ان غیبت در حد چند کلمه باشد دیگر نمیتوانیم

جلو اش را بگیریم پس چکار کنیم تا غیبت نکرده باشیم؟؟

یا وقتی بزرگ تر فامیل در حال غیبت کردن می باشد

نمیتوان او را نصیحت کرد و زشت است از جلوی انها بلند

شد و رفت پس چکار باید کرد؟؟

اگر مثلا من بد کسی را بگویم به طوری که دوستم انرا

نمیشناسد غیبت نیست؟؟

اگر قبلا دوستم عکس کسی را دیده باشد ولی طرف را

نشناسد و من بد اورا بگویم غیبت است؟؟ یا دوستم با

اینکه طرف را نمیشناسد ولی چون عکسش را دیده

است مثلا بگوید چقدر زشت است چطور؟؟

:Gol::Gol:باتشکر:Gol::Gol:

برچسب: 

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد حنیف

تبسم;770994 نوشت:
چکار کنیم تا غیبت نکرده باشیم؟

سلام و عرض ادب و احترام خدمت شما کاربر بزرگوار

غیبت یکی از زشت ترین و منفورترین گناهانی ست که انسان ممکن است مرتکب شود و علاوه بر جنبه حق الله، شامل حق الناس هم میشود که همین وجه باعث شده بسیار بسیار از آن نهی شود.
چرا که اگر طرف حساب ما خداوند باشد، قاعدتا کارها ساده تر خواهد بود و خداوند ارحم الراحمین وغفار الذنوب است.

اما فقط تصور کنید که در قیامت و در حالتی که همه گرفتار انواع بلاها و مشکلات هستند، شخصی متوجه شود که حقی بر گردن ما دارد و میتواند گرفتاری ها و گناهانش را به ما منتقل کرده و از اعمال صالحمان برای خودش بردارد.

آیا بخشش وعطوفت در این جا اصلا معنا ومفهومی پیدا می کند؟! آن هم روزی که پدر و مادر از فرزند فرار می کنند و فرزند از خواهر و برادر و ... و انسان از خدا درخواست می کند که پدر و مادر و خانواده و فرزندانش و بلکه تمام کسانی را که در زمین زندگی کرده اند را عذاب کند و تنها او را نجات دهد!

بنابراین گناه غیبت را ساده نگیریم و با تمام توان از آن دوری کنیم.

فرمودید مثلا وقتی بزرگی مشغول صحبت است و نمیتوانیم محل را ترک کنیم. اینجا می توانید خلاقیت به خرج دهید. بدون اینکه طرف مقابل شمامتوجه شود، بحث را عوض کنید یا وانمود کنید (بدون استفاده از دروغ) که اتفاقی افتاده و باید سریع بروید. (مثلا یک نگاه نگران و گفتن اینکه "به نظر شما بوی سوختگی نمیاد؟!" و رفتن به دنبال مثلا منشاء سوختگی در آشپزخانه و ...)

به هر حال اینکه نمیشود چیزی گفت و ناراحت می شوند و ... عذر خوب و قابل اعتنائی نیست. مگر اینکه واقعا و هیچ وجه ممکن نتوانید جلوگیری کرده یا محل را ترک کنید که در اینصورت همین که در دل از اینکار راضی نبوده و ناراحت باشید، ان شاءالله شریک در گناه نخواهید بود.

غیبت در جائی مصداق پیدا می کند که شخص غیبت شونده را بشناسیم. صحبت در مورد افراد ناشناس غیبت محسوب نمیشود و ظاهرا صرف دیدن عکسِ کسی، شناسائی نیست.
جهت اطمینان بیشتر، نظر فقهی را از کارشناس احکام هم سوال بفرمائید بهتر است.

در پناه حق باشید:Rose:

منابع جهت کسب اطلاعات بیشتر:

کتاب "اخلاق در قرآن"، آیه الله مکارم شیرازی، ج3، بحث غیبت
ترجمه تفسیر المیزان، ج18، ص484
شرح چهل حدیث امام خمینی (ره) ذیل حدیث هفدهم
معراج السعاده مرحوم نراقی، ص 558

همچنین لینک های زیر را ببینید:

http://www.hawzah.net/fa/Book/View/45278/26140
http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27820

من یه سوال دارم.
ما یک پیش نماز داریم که روحانی نیست و نماز ظهر رو اقامه میکنه.ودر چهره بسیار مذهبی هست و با سواد.من به شخصه پشت این آقا نماز میخوندم چون سوادش بسیار خوب بود.علاوه بر اون تو مسجدمون هم مراسم رو ایشون برپا میکرد.
دیوز با یکی از فامیل های نزدیک صحبت میکردم که گفت این فرد معلم عربی آنها است.بعد سره صحبت باز شد و گفت که این فرد اصلا رفتار حسنه در کلاس نداره حتی بچه ها رو به میمون تشبیه میکنه(بعضی شاگردا گویا معلولیت جسمی داشتن).بعد گفت که در درس دارن خیلی کم میزاره من از حرف این پسر خیلی تعجب کردم و از مادر ایشون هم پرسیدم و گفت که خودش با این فرد حرف زده و ایشون تعادل روانی گویا نداره.یعنی برخی رفتار هاش خارج از معمول و اشتباهه. من به شخصه از روی حرف اون فرد قضاوت نکردم اما در باره ی برخی رفتار هاش من چیزهایی شنیده بودم که این صحبت ها هم تایید اونها بود.
حالا بحث اینجاس که من با این صحبت ها اون فرد رو شناختم یعنی برای من رفتار ایشون مشخص شد و با این کرداد از عدالت افتاد.حالا این صحبت ها بین من و فامیلمون آیا غیبته؟

با سلام

غیبت و گمان بد ممنوع!!!


میدونید با ترک غیبت و عیب جویی خدا به ما چی میده؟ خدا چیزی میده که میتونیم عیب های خودمونو ببینیم و اونارو اصلاح کنیم..میدونی این چقدر ارزش داره؟ چی بهتر از اینکه خودمونو برای خدا اصلاج کنیم؟ پس از دیگران عیب جویی نکنید تا عیب های خودتونو ببینید…

حضرت محمد (ص) : خوشا به حال کسی که در روز قیامت در نامه اعمالش زیر هر گناهی استغفرالله را پیدا کند

حضرت محمد (ص) : بهترین استغفار در نزد خداوند دست کشیدن از گناه و پشیمانی است.

حضرت محمد (ص) : خداوند از بنده اش خوشش می آید زمانی که گوید ( پروردگارا مرا ببخش زیرا که گناهان را کسی جز تو نمی بخشد ) میفرماید ای ملائکه من این بنده من دانسته است که گناهان را کسی جز من نمی بخشد شاهد باشید که من او را آمرزیدم.

حضرت محمد (ص) : زیاد طلب آمرزش کنید زیرا که خداوند عزوجل شما را استغفار یاد نداد جز اینکه او میخواهد شما را بیامرزد.

حضرت محمد (ص) : بهترین استغفارها ، نزد خدا ، دست کشیدن از گناه ، و پشیمانی از آن است.

حضرت محمد (ص) : توبه کننده با بی گناه یکسان است.
امام صادق علیه السلام فرموند: بنده مؤمن چون گناه کند خداوند او را هفت ساعت مـهـلت دهـد، پـس اگـر از خـدا آمـرزش خـواست چیزى بر او نوشته نشود و اگر این ساعت ها گـذشـت و آمـرزش نـخـواسـت گـنـاه نـوشـتـه شـود، و هـمـانـا مـؤ مـن پـس از بیست سال بیاد گناهش افتد تا از خدا آمرزش خواهد و خدا گناهش را بیامرزد، و کافر همان ساعت آنرا فراموش کند.

حضرت محمد (ص) : هرکه به گناهی همت گمارد ( فکر و قصد گناه کند ) سپس صرف نظر کند ثوابی برای او نوشته شود.

حضرت محمد (ص) : هرکه از گناهی که کرده باشد ناراحت باشد خدا او را بیامرزد گرچه استغفار نکند.

محسن امیری;772071 نوشت:
حالا بحث اینجاس که من با این صحبت ها اون فرد رو شناختم یعنی برای من رفتار ایشون مشخص شد و با این کرداد از عدالت افتاد.حالا این صحبت ها بین من و فامیلمون آیا غیبته؟

سلام و عرض ادب
در اینکه غیبت کردید و پشت سر بنده خدا صحبت کردید که شک نکنید.

ضمن اینکه عدالت در امام جماعت یعنی انجام ندادن گناه کبیره و اصرار و استمرار نداشتن بر گناه صغیره.

نظر فقهی در مورد ساقط شدن ملکه عدالت در امام جماعت را بهتر است همکاران بخش احکام پاسخ دهند.

حنیف;772059 نوشت:
غیبت در جائی مصداق پیدا می کند که شخص غیبت شونده را بشناسیم.

اگر بد کسی را بگوییم به طوری که همه او را بشناسند ولی میخواهیم کاری کنیم که طرف دیگر ان کار را انجام ندهد(مشورت کردن درباره کار بد یکی از اشنایان) ان موقع چی؟؟

تبسم;772359 نوشت:
اگر بد کسی را بگوییم به طوری که همه او را بشناسند ولی میخواهیم کاری کنیم که طرف دیگر ان کار را انجام ندهد(مشورت کردن درباره کار بد یکی از اشنایان) ان موقع چی؟؟

سلام مجدد و عرض ادب

مشورت دادن در مورد کسی مثلا برای ازدواج یا غیره که از شما سوال میکنند فلانی چطور آدمی هست، در اینجا غیبت محسوب نشده و حتما هم بر شما واجب است، آنچه می دانید و در تصمیم گیری او موثر است، به او بگوئید. و بدیهی ست که این فقط در دایره ایراداتی ست که در آن مورد خاص از شما مشورت می خواهند.
اما اینکه در خانواده کسی را نصیحت کنید که فلان کار را انجام نده که خوب نیست و دیدی فلانی انجام داد و اینطور شد و .... کار درستی نیست و اگر شامل بدگوئی از او شود، قاعدتا از مصادیق غیبت محسوب خواهد بود.

جمع بندی

سوال:چکار کنم تا غیبت نکرده باشم؟ وقتی بزرگتری غیبت می کند و نمیشود محل را ترک کرد چکار کنم؟

پاسخ: غیبت یکی از زشت ترین و منفورترین گناهانی ست که انسان ممکن است مرتکب شود و علاوه بر جنبه حق الله، شامل حق الناس هم میشود که همین وجه باعث شده بسیار بسیار از آن نهی شود.
چرا که اگر طرف حساب ما خداوند باشد، قاعدتا کارها ساده تر خواهد بود و خداوند ارحم الراحمین وغفار الذنوب است.

اما فقط تصور کنید که در قیامت و در حالتی که همه گرفتار انواع بلاها و مشکلات هستند، شخصی متوجه شود که حقی بر گردن ما دارد و میتواند گرفتاری ها و گناهانش را به ما منتقل کرده و از اعمال صالحمان برای خودش بردارد.

آیا بخشش وعطوفت در این جا اصلا معنا ومفهومی پیدا می کند؟! آن هم روزی که پدر و مادر از فرزند فرار می کنند و فرزند از خواهر و برادر و ... و انسان از خدا درخواست می کند که پدر و مادر و خانواده و فرزندانش و بلکه تمام کسانی را که در زمین زندگی کرده اند را عذاب کند و تنها او را نجات دهد!

بنابراین گناه غیبت را ساده نگیریم و با تمام توان از آن دوری کنیم.

فرمودید مثلا وقتی بزرگی مشغول صحبت است و نمیتوانیم محل را ترک کنیم. اینجا می توانید خلاقیت به خرج دهید. بدون اینکه طرف مقابل شمامتوجه شود، بحث را عوض کنید یا وانمود کنید (بدون استفاده از دروغ) که اتفاقی افتاده و باید سریع بروید. (مثلا یک نگاه نگران و گفتن اینکه "به نظر شما بوی سوختگی نمیاد؟!" و رفتن به دنبال مثلا منشاء سوختگی در آشپزخانه و ...)

به هر حال اینکه نمیشود چیزی گفت و ناراحت می شوند و ... عذر خوب و قابل اعتنائی نیست. مگر اینکه واقعا و هیچ وجه ممکن نتوانید جلوگیری کرده یا محل را ترک کنید که در اینصورت همین که در دل از اینکار راضی نبوده و ناراحت باشید، ان شاءالله شریک در گناه نخواهید بود.

منابع جهت کسب اطلاعات بیشتر:
کتاب "اخلاق در قرآن"، آیه الله مکارم شیرازی، ج3، بحث غیبت
ترجمه تفسیر المیزان، ج18، ص484
شرح چهل حدیث امام خمینی (ره) ذیل حدیث هفدهم
معراج السعاده مرحوم نراقی، ص 558

همچنین لینک های زیر را ببینید:
http://www.hawzah.net/fa/Book/View/45278/26140
http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27820

موضوع قفل شده است