جمع بندی خدا و خواسته های ما

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
خدا و خواسته های ما

سلام
خدا چرا وقتی بارون وبرف میبارونه انگارسال هاس وجودداشته ولی وقتی هرخواسته ای اعم از صلاح بودن یا نبود یاهرچی. حتی 1بارم کمک نمیکنه باوجودتلاش. انگار سالها وجودنداشته؟خدایعنی نمیبینه ادمای که غم داغونشون کرده؟یعنی نمیشنوه بارها صدازدنش را وقتی هرروز غم باشه وشادی نباشه پس بودنم چه سودی داره .خداپس تو کحای فقط1با منو ببین وصدامو بشنو فقط1بار چی از خدا کم میشه خواسته ای اجابت کنه

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد هادی

ashkan0146;770545 نوشت:
سلام
خدا چرا وقتی بارون وبرف میبارونه انگارسال هاس وجودداشته ولی وقتی هرخواسته ای اعم از صلاح بودن یا نبود یاهرچی. حتی 1بارم کمک نمیکنه باوجودتلاش. انگار سالها وجودنداشته؟خدایعنی نمیبینه ادمای که غم داغونشون کرده؟یعنی نمیشنوه بارها صدازدنش را وقتی هرروز غم باشه وشادی نباشه پس بودنم چه سودی داره .خداپس تو کحای فقط1با منو ببین وصدامو بشنو فقط1بار چی از خدا کم میشه خواسته ای اجابت کنه


با سلام و عرض ادب خدمت شما برادر ارجمند

نعمت هایی همچون برف و باران و ... از حواس ظاهری ما پنهان نیست لذا این نعمات را به چشم می بینیم اما نعمت های بی شمار دیگری هستند که متاسفانه کمتر کسی توجهی به این نعمت های خداوند دارد، برای مثال نعمت عظمایی همچون وجود و هستی ، اینکه خداوند عنایت ویژه ای داشته و به ما وجود بخشده خود نعمت بزرگی است که نمی توان به راحتی شکر این نعمت را بجا اورد نعمت دیگری که خداوند در قرآن کریم به انسان منّت می گذارد نعمت ولایت اهل بیت علیهم السلام است، خداوند بهترین بندگان خود را در معرض آسیب ها و سختی های طاقت فرسا قرار داد تا انسان وجودش الهی و متعالی شود، اگر پرده ها کنار می رفت و انسان با چشم درون به عالم نگاه می کرد گستردگی رحمت و رأفت الهی را در جزء به جزء عالم هستی مشاهده می کرد.

مشاهده می کرد که اگر عنایت خداوند و فیض رحمانی الهی نبود هیچ انسانی حتی فرصت نفس کشیدن نداشت اینکه انسان به یاد خداست این که محبّ اهل بیت علیهم السلام است، اینکه توفیق اقامه نماز دارد و خلاصه اینکه توفیق انجام واجبات دارد این همه به برکت عنایت ویژه خداوند و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است، اگر حضرت عالی به یاد خدا هستید یقین بدانید اگرخداوند شما را یاد نمی کرد حضرت عالی توفیق پیدا نمی کردید خداوند را یاد کنید، شکر این را بجای آورید و به سجده بیافتید و خدا را به خاطر این همه نعمت شکرگزار باشید؛خداوند متعال به حضرت داوود(علیه‌السلام) می‌فرماید:
«ای داوود اگر روی گردانان از من، چگونگی انتظارم برای آنان و مدارایم با آنان و اشتیاق من‌را در ترک معصیت‌هایشان می‌دانستند، بدون شک از شوق آمدن به سوی من می‌مردند و بندبند وجودشان از محبت من از هم می‌گسست».[ میزان الحکمه،ج ۴، ص ۲۷۹۷]
بنابراین خداوند هر لحظه در انتظار بندگان است تا باز گردند از گناه و معصیت توبه کنند و به دریای رحمت الهی بپیوندند اما این ما هستیم که با گناه و معصیت از او فاصله گرفتیم اگر پرده های گناه کنار می رفت به این حقیقت پی می بردیم که خداوند چقدر مشتاق دیدار و بازگشت ماست.
آفریدگار توانا سرچشمه خورشید مهربانی است و همه مهرها و خوبی‌های جهان پرتویی از مهربانی اوست. از او جز اقیانوس رحمت و صمیمیت جاری نمی‌شود و چون مهربان است در توبه را به روی بندگانش باز کرده و می‌فرماید:
«هر روز هفتاد بار بندگانم را می‌نگرم، و هر بار که آنان را تماشا می‌کنم، با آنان سخن می‌گویم و آ‌ن‌چه را که به آنان داده‌ام هفتاد برابر می‌کنم».[ مرحوم حاج میرزا جواد ملکی، سلوک عارفان، ص ۲۰۳]
اگر فکر می کنید خداوند صدای شما را «نعوذ بالله» نمی شوند پس این روایات چه می گوید آیا نعوذ بالله اهلبیت علیهم اسلام دروغ گفته اند، برادر بزرگوارم نا امیدی برنده ترین سلاح شیطان است سعی بفرمایید با توسل به اهلبیت علیهم السلام و با انجام واجبات و ترک محرمات، و حتی انجام مستحبات خود را به خداوندنزدیک کنید. اگر یک قدم به سوی خداوند بردارید خداوند 10 قدم به سمت شما بر می‌دارد ...

با آرزوی سلامتی و طول عمر

با سلام

خدا وند به هيچ بنده اي نه نميگويد.....
اولين جمله و به عبارتي اولين پرسش اين است:چرا هرچي دعا ميكنم خدا نميشنوه؟در پاسخ به اين پرسش معمولا چنين مي گويند:شكي نيست كه خدا دعاي همه رو ميشنوه ولي گاهي ميگه{نه}.....مطمئن باشيد خدا به هيچ كدام از بندگانش نه نميگه.....در واقع خدا به تمام پرسشها تنها جواب {آري}ميده.....
خب حالا ممكن است كه بگين پس چرا از خدا پول خواستم ولي هنوز بهم نرسيده؟
پاسخ در چگونگي نحوه درخواست شما از خداوند است....يادتان باشد خداوند به هر پرسش مو به مو پاسخ ميدهد!و اين دقيقا همان اصل حاكم در فيزيك كوآنتوم است!
اگر راز و نياز شما چنين است:خداي من حسابي تو مخمصه افتاده ام دستم خاليه نميتونم هيچ كدم از قبض هارو پرداخت كنم....خيلي به پول احتياج دارم....آنگاه چنين اتفاقي حقيقتا برايتان مي افتد....در مخمصه خواهيد افتاد...دستتان خالي ميشود نميتوانيد قبض ها را پرداخت كنيد و به شدت محتاج پول خواهيد شد....كائنات تمامي آن چه را كه به سويشان مي فرستيد برايتان ميفرستد!در حقيقت به آنها شاخ و برگ ميدهد...اگر ميخواهيد در زندگيتان شخصي باشيد كه ما به وي(نا آگاه)ميگوييم اين نا آگاهي در تمامي مراحل زندگي شما متجلي ميشود....هر فكري كه درباره ي(فقدان)چيزي در ذهن شما جاي دارد؛چيزي در ذهن شما جاي دارد....در تجربه ي واقعي شما منعكس خواهد شد....
آيا خواهان ثروت هستيد؟پس ابتدا در ذهنتان ثروتمند شويدو مطمئن باشيد كاينات دست در دست يكديگر شما را ثروتمند ميكند.
در واقع ما تجلي تجربه خداوند در عالم ماده هستيم.او نميخواهد در فقدان و نداري زندگي كنيم و به واقع ميخواهد ما به تمام آنچه خواهانش هستيم برسيم.ما نه تنها خواهان تحقق يافتن خواسته هاي مان هستيم بلكه اين توان در ما به وديعه نهاده شده است تا هر زمان كه اراده كنيم آنها را در زندگي خويش متجلي سازيم.
خداوند هيچ گاه نميگويد(نه تو نميتوني ثروت رو تجربه كني)بلكه ميگويد(بيا و همه چيز را تجربه كن)
(ساز و كار)خلق واقعيات چنين طلب ميكند كه شما از پيش به هر خواسته اي كه در سر ميپرورانيد جامه ي عمل بپوشانيد.از اين رو تجربه ي(فقدان)و (عدم برخورداري)براي بسياري از مردم خيلي راحت است.براي آنها باور(نميتوان به فلان چيز دست يافت)بسيار آسان تر از رسيدن به تمامي خواسته هايشان است.زيرا بار ها و بارها تجربه اش كرده اند.اما بايد بدانيد كه تثبيت هريك از اين دو باور(مثل آب خوردن آسان است)اين تنها به نظام عقيدتي و آرماني شما بستگي دارد.
بنابر اين تجربه ي اخير شما تجلي بي كم و كاست نظام عقيدتي جاريتان است.
اين همهن معلول است؛نه علت.شما علت تجربه ي خويشتن هستيد.هنگامي كه توانستيد به تجربيات خود انسجام ببخشيد مي توانيد با آگاهي هرچه تمامتر به خلق هر آنچه كه ميخواهيد بپردازيد..شما ميتوانيد اين (حلقه)دست و پا گير را بدريد.حلقه اي كه با گير افتادن در آن اين نظام عقيدتي در شما ايجاد ميشود كه تمامي جريان هاي خارجي؛علت تجربيات شما هستند.بايد درك كنيد هر انچه كه در حال حاضر تجربه اش مي كنيد پاسخ (آري)از جانب خداوند(خالق كاينات و قادر يگانه)است به شماي كه هستيد؛مي انديشيد؛سخن ميرانيد؛و عمل ميكنيد.
براي خلق آگاهانه بايد طوري (باشيد)(بيانديشيد)(سخن برانيد)و (عمل كنيد) كه گوييي از پيش به تمام خواسته هايتان جامه ي عمل پوشانده شده است و نبايد جز اين باشد.آنگاه پاسخ(آري)از جانب خداوند را در سريعترين زمان ممكن تجربه ميكنيد.

حکايتِ ما و خدا,,,
حکايتِ عجيبى است...
مثِل قصه ی استاد نقره کارِ...
مي گويند وقتى استادِ نقره کار، نقره را صيقل مي دهد، آن را داخل آتش نگه مي دارد، اما چشم از نقره برنمي دارد،
تا زمانى نقره را در آتش نگه ميدارد که عکس خود را در نقره ی صيقل يافته ببيند!!!
درست مثلِ خداااا...
وقتى مي خواهد صيقل پيدا کنيم ما را در آتشِ سختى های خودمان وارد ميکند',,,
اما چشم از ما برنمي دارد...
تا جایی که عکسِ خودش را در ما ببيند...

پرسش:
خدا چرا وقتی باران و برف می باراند انگار سال‌هاست وجود داشته ولی وقتی هر خواسته‌ای اعم از صلاح بودن یا نبودن. با وجود تلاش حتی یک بار هم کمک نمی‌کند. انگار سال‌ها وجود نداشته است؟ وقتی هر روز غم باشد و شادی نباشد پس بودن ما چه سودی دارد؟

پاسخ:
نعمت‌هایی همچون برف و باران و ... از حواس ظاهری ما پنهان نیست لذا این نعمات را به چشم می‌بینیم اما نعمت‌های بی‌شمار دیگری هستند که متاسفانه کمتر کسی توجهی به این نعمت‌های خداوند دارد، برای مثال نعمت عظمایی همچون وجود و هستی، اینکه خداوند عنایت ویژه‌ای داشته و به ما وجود بخشیده خود نعمت بزرگی است که نمی‌توان شکر این نعمت را بجا آورد.

نعمت دیگری که خداوند در قرآن کریم به انسان منّت می‌گذارد نعمت ولایت اهل‌بیت (علیهم‌السلام) است، خداوند بهترین بندگان خود را در معرض آسیب‌ها و سختی‌های طاقت فرسا قرار داد تا انسان وجودش الهی و متعالی شود، اگر پرده‌ها کنار می‌رفت و انسان با چشم درون به عالم نگاه می‌کرد گستردگی رحمت و رأفت الهی را در جزء به جزء عالم هستی مشاهده می‌کرد.
اگر عنایت خداوند و فیض رحمانی الهی نبود هیچ انسانی حتی فرصت نفس کشیدن نداشت؛ این‌که انسان به یاد خداست، این‌ که محبّ اهل‌بیت (علیهم‌السلام) است، اینکه توفیق اقامه نماز دارد و خلاصه اینکه توفیق انجام واجبات دارد این همه به برکت عنایت ویژه خداوند و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) است.

یقین بدانید اگر خداوند شما را یاد نمی‌کرد حضرت عالی توفیق پیدا نمی‌کردید خداوند را یاد کنید، شکر این را بجای آورید و به سجده بیافتید و خدا را به خاطر این همه نعمت شکرگزار باشید؛ خداوند متعال به حضرت داوود (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«ای داوود اگر روی گردانان از من، چگونگی انتظارم برای آنان و مدارایم با آنان و اشتیاق من‌ را در ترک معصیت‌هایشان می‌دانستند، بدون شک از شوق آمدن به سوی من می‌مردند و بندبند وجودشان از محبت من از هم می‌گسست.»(1)

بنابراین خداوند هر لحظه در انتظار بندگان است تا باز گردند از گناه و معصیت توبه کنند و به دریای رحمت الهی بپیوندند اما این ما هستیم که با گناه و معصیت از او فاصله گرفتیم اگر پرده‌های گناه کنار می رفت به این حقیقت پی می‌بردیم که خداوند چقدر مشتاق دیدار و بازگشت ماست.
آفریدگار توانا سرچشمه خورشید مهربانی است و همه مهرها و خوبی‌های جهان پرتویی از مهربانی اوست. از او جز اقیانوس رحمت و صمیمیت جاری نمی‌شود و چون مهربان است در توبه را به روی بندگانش باز کرده و می‌فرماید:
«هر روز هفتاد بار بندگانم را می‌نگرم، و هر بار که آنان را تماشا می‌کنم، با آنان سخن می‌گویم و آ‌ن‌چه را که به آنان داده‌ام هفتاد برابر می‌کنم».(2)

از طرفی خداوند رحمان و رحیم، شنوا و داناست، «وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» نه این که فقط صوتی به او برسد، بلکه شنوای بصیر است، «وَهُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ» هم حکیمِ با خبر است «وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ» و هم لطیفِ با خبر است «أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ» آيا كسى كه آفريده است نمى‏ داند؟ حال آن كه او باريك‏بينِ آگاه است.(3)
حال وقتی گفته می‌شود: مرا نمی‌بیند، صدایم را نمی‌شنود، مرا دوست ندارد و ...، یعنی چه؟ یعنی از یک سو عدم شناخت او؛ و از سوی دیگر دروغ و افترا بستن به او _ یعنی انسان با این باورها و تخیلات، به او سوء ظنّ می‌برد و جزو ظالم‌ترین‌ها می‌شود و بالتبع راه هدایت و باب استجابت و رحمت را [اگر چه ناخودآگاه] به روی خودش می‌بندد.

اگر فکر می‌کنید خداوند صدای شما را «نعوذ بالله» نمی‌شوند پس این آیات و روایات چه می‌گویند آیا نعوذ بالله اهلبیت (علیهم‌السلام) دروغ گفته‌اند، نا‌امیدی برنده‌ترین سلاح شیطان است، با توسل به اهلبیت (علیهم‌السلام) و با انجام واجبات و ترک محرمات، و حتی انجام مستحبات خود را به خداوندنزدیک کنید. اگر یک قدم به سوی خداوند بردارید خداوند 10 قدم به سمت شما بر می‌دارد ... .
حکايتِ ما و خدا حکايتِ عجيبى است مثِل قصه استاد نقره کار ... می‌گويند وقتى استادِ نقره کار، نقره را صيقل می‌دهد، آن را داخل آتش نگه می‌دارد، اما چشم از نقره برنمی‌دارد، تا زمانى نقره را در آتش نگه می‌دارد که عکس خود را در نقره‌ صيقل يافته ببيند درست مثلِ خدا؛ وقتى می‌خواهد صيقل پيدا کنيم ما را در آتشِ سختى‌های خودمان وارد می‌کند، اما چشم از ما برنمی‌دارد تا جایی که عکسِ خودش را در ما ببيند.

اگر چه به ظاهر در نظر ما که پرده بر چشم دلمان بسته‌اند خداوند صدای ما را نمی‌شود؛ اما یقینا این طور نیست؛ هیچ دعا و خواسته‌ای از درگاه خداوند متعال دست خالی بر نمی‌گردد، منتهی با توجه به مصالح بندگان، خداوند عطیه‌ای را به بنده دعاکننده عنایت می‌کند.
پس نا امید نباشید و بهتر از قبل و با دلی سرشار از عشق و یقین خدای خود را بطلبید. غم و اندوه دنیا را از دلتان بیرون کنید و غم و اندوه آخرت را در دل جایگزین فرمایید، ببینید در این صورت چه عنایت‌هایی به شما خواهد شد.
غم و اندوه دنیا انسان را خوار و ذلیل می‌کند اما اندوه آخرت به انسان نیرو می‌بخشد و عزّت را به ارمغان می‌آورد.

ــــــــــــــــــــــــــــ
(1) میزان الحکمه،ج ۴، ص ۲۷۹۷.
(2) مرحوم حاج میرزا جواد ملکی، سلوک عارفان، ص ۲۰۳.
(3) مُلک/ 14.

موضوع قفل شده است