جمع بندی چگونه باید به خدا ایمان داشت؟ و چرا؟ (شرح حال خودم)

با عرض سلام وخسته نباشید
فکر کنم داستان زندگی مرا خیلی ها در این سایت بدانند. می توانید به تاپیک هایی که قبلا من زده ام مراجعه کنید .
من در کودکی به علت ندانم کاری های پدر و مادر به افسردگی و عادت به فیلم های مستهجن و خودارضایی مبتلا شدم . الان 23 ساله هستم . هر کار می کنم نمی توانم این کار را ترک کنم . به هر دری می زنم شرایط ازدواج من جور نمی شود.تمام کودکی من ، نوجوانی من ، جوانی من پر است از این عمل . از این عمل بدم میاد نه به خاطر این که گناه است بلکه ذاتا بدم میاد ولی نمی توانم ترکش کنم. انگیزه ام را برای زندگی از دست داده ام. آبروم رفته. یک بار اقدام به خودکشی کردم. قرص اعصاب هم مصرف می کنم.

بعضی ها میگن :((برو ازدواج کن خوب.)) می گم:(( من هنوز دانشجو هستم و شغلی ندارم و باید برم سربازی.))می گن :((خوب برو ازدواج کن و به خدا توکل داشته باش.خدا خودش در قرآن گفته که ان یکونوا فقرا یغنهم الله من فضله. ایمان داشته باش. توکل داشته باش.)) می بینید که آدمی مثل من باید فقط ایمان داشته باشد وگرنه مشکل ازدواجش حل نمی شود. باید ایمان داشته باشد تا بتواند به پدر دختره بگوید من هیچی ندارم .دخترت رو بده تا 2 ماه دیگه خدا می رسونه. اما چرا من باید ایمان داشته باشم؟ چرا باید به قرآن ایمان داشته باشم؟ نمی خوام کفر بگویم. دارم درد دلم رو می گم.
آدمی که از ابتدای کودکی اش مثل تفاله ای پرت شده بیرون چگونه می تونه به آیات قرآن ایمان داشته باشه؟ چگونه می تونه ایمان داشته باشه به این آیه ((الیس الله بکاف عبده))؟ خوب هیچ وقت خدا برای این آدم کفایت نکرده . چگونه می تونه به مهربانی خدایی که بالای سرش است اعتقاد داشته باشه وقتی ندیده. چگونه می تونه ایمان داشته باشه به خدایی که گرسنگی او را فقط می بیندوهیچ کاری نمی کنه. خدا برای این آدم مهربانی نکرده که این آدم تصویری از مهربانی خدا داشته باشه. از کجاباید این ایمانه بیاد؟ منشا ایمان به خدا چیست؟مومنین از کجا ایمان می آورند؟ یکی به من بگه از کجا باید ایمان بیاورم؟ یکی به من بگه از کجا باید به این آیات قرآن ایمان بیاورم در حالی که در زندگی همش خلافشون رو می بینم.

می گن خوب عوض کن دیدگاهتو. خوب نمی تونم. نمی تونم دیدگاهم رو عوض کنم. من نمی تونم اتقان صنع این عالم رو با این همه کثافت که در این عالم است ببینم. من نمی تونم بپذیرم خدایی که از مادر مهربانتر است و نابودی بنده را می بیند هیچ برای او نمی کند. من نمی تونم قبول کنم که یک جوان 28 ساله به علت خودارضایی گریه می کند ولی کسی کمکش نمی کند. خوب کی صبر خدا تموم می شود؟ کی ؟ کی ؟ کی؟ کی؟ کی؟
من نمی توانم خدایی را که با خودارضایی بندگانش را امتحان می کند قبول کنم. نمی تونم. یکی بیاد بگه چگونه می توان به این خدا ایمان داشت؟ بلکه ما هم ایمان آوردیم و مشکلاتمان حل شد.
مگه خدا نگفته :((ادعونی استجب لکم)) . چرا هرچه دعا می کنیم اثر نمی کند؟ خوب از کجا می شه به این آیه ایمان داشت؟ علما هم هرچه بهشون می گی از این آیه پاست می دهند به اون روایت یا اون آیه و از اون آیه به جای دیگه. اما این ها قابل قبول نیست. چگونه می توانم به خدایی که به زجه های من جواب نمی ده ایمان داشته باشم؟
اصلا چرا باید به قرآن ایمان داشته باشیم؟ یکی بیاد جواب این سوال من رو بده. اصلا چرا ما باید به قرآن اعتقاد داشته باشیم؟ شما بر چه اساسی به قرآن اعتقاد دارید؟ برچه اساسی به خدا اعتقاد دارید؟خوب بگید تا من هم ایمان پیدا کنم و اون وقت وقتی رفتم خواستگاری بگم من دانشجوام و هیچ کاری ندارم و دربه در دنبال کارم حالا شما به استناد به این آیه به من زن بدید. الان نسخه ای که شما برای ازدواج می پیچید همینه دیگه. من نمی توانم از یک طرف رحمن و رحیم خدا رو بپذیرم و از طرف دیگر نگاه کنم به زندگی ام و به فنا رفتن آن را ببینم در حالی که تنها نسخه ای که خدا برای نوجوان 13 ساله 14 ساله 17 ساله دارد این است که تحمل کن. خسته شدم از این که هی گفتند امتحانه. اگه به گند کشیدن زندگی من امتحان هم باشه این امتحان بس است دیگه. بسه بابا. اما می بینیم که برای خدا بس نیست. او تا به گند کشیدن ذات ما رو نبیند ول نمی کند. حالا شما بگید برای آدمی مثل من با این تجربه چگونه ایمان به خدا معنی دارد؟
اصلا وقتی جوان 28 ساله به خاطرخودارضایی گریه می کند معلوم است او همه کار کرده ولی نتونسته ازدواج کنه. شما می گید نه تقصیر خودش بوده.خوب می بایسته بره دنبال کار. یک بار بیایید بگویید اون کسی که قرار بود کافی این آدم باشه ولش کرده . پرتش کرده توی این دنیا خودش هم رفته ولش کرده. بگذارید سوال مهمتری درباره خودم بپرسم. من در به اعتیاد کشیده شدن در این عمل هیچ دخالتی نداشتم. خدا اون روز که اون فیلم رو می دیدم می بایست یک اتفاقی برای من پیش بیاره که من اون فیلم رو نگاه نکنم که به این کثافت کشیده نشم.اون روز این کار رو نکرد بعد چگونه من باید توقع داشته باشم که وقتی رفتم خواستگاری و ازدواج کردم خدا رزق من رو می رسونه.حالا می گیم با قید تلاش. آیا می شود خدا یک زمان خواب باشد و زمانی دیگر بیدار باشد؟؟؟؟؟؟؟ آیا چون این آیه در این مورد به خصوص آمده من باید این تناقض را منتفی بدونم و بگویم نه اون جا که آیه ای نبوده ،آیه ای نبوده که بگوید ما از خودارضایی و به کثافت کشیده شدن نوجوانان معصوم جلوگیری می کنیم. بنابراین دلیلی ندارد که این دو را با هم قیاس کنیم. اما آیا آیات دیگری مبنی بر حمایت خدا از کودکان و نوجوانان نداریم؟ آیا آیه ای نداریم که درآن بگوید خدا بندگانش را دوست دارد؟آیا آیه ای نداریم که بگوید خدا انسان را ول نکرده است؟ آیا آیه ای نداریم که از آن استفاده شود که خدا دلش برای بندگانش می سوزد؟ آیا آیه ی ((ادعونی استجب لکم )) نیست در قرآن؟
چگونه چگونه چگونه چگونه به این آیات اعتقاد داشته باشیم؟چگونه باید به خدا ایمان داشت؟چگونه قبول کنیم صاحب داریم؟ آیا ما صاحب داریم؟ آیا ما کسی را داریم که کفایتمان را بکند؟

با تشکر