حدود 3000 جلسه تفسیر قرآن کریم توسط حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی
تبهای اولیه
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]1) تفسير سوره مباركه حمد . حضرت آيت الله جوادي آملي [/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]2) تفسير سوره مباركه بقره . حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه بقره . جلسه 1 تا 100[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه بقره . جلسه 100 تا 200[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه بقره . جلسه 200 تا 300[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه بقره . جلسه 300 تا 400[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه بقره . جلسه 400 تا 500[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه بقره . جلسه 500 تا 600[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]3) تفسير سوره مباركه آل عمران . حضرت آيت الله جوادي آملي [/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه آل عمران جلسه 1 تا 100[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه آل عمران جلسه 100 تا 200[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه آل عمران جلسه 200 تا 300[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه آل عمران جلسه 300 تا 400[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]4) تفسير سوره مباركه نساء . حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه نساء . جلسه 1 تا 100[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه نساء . جلسه 100 تا 200[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه نساء . جلسه 200 تا 300[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]5) تفسير سوره مباركه مائده - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه مائده . جلسه 1 تا 100[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه مائده . جلسه 100 تا 200[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]6) تفسير سوره مباركه انعام . حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه انعام جلسه 1 تا 100[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه انعام جلسه 100 تا 200[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]7) تفسير سوره مباركه اعراف . حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه اعراف . جلسه 1 تا 100[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه اعراف . جلسه 100 تا 200[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"][/TD] | |
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"] |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]تفسير سوره مباركه اعراف . جلسه 200 تا 300[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]8) تفسير سوره مباركه انفال . حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]9) تفسير سوره مباركه توبه . حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]10) تفسير سوره مباركه يونس . حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]11) تفسير سوره مباركه هود . حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]12) تفسير سوره مباركه يوسف . حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]13) تفسير سوره مباركه رعد - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]14) تفسير سوره مباركه ابراهيم - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]15) تفسير سوره مباركه حجر - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]16) تفسير سوره مباركه نحل - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]17) تفسير سوره مباركه اسراء - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]18) تفسير سوره مباركه کهف - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]19) تفسير سوره مباركه مريم - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]20) سوره مبارکه طه - آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]21) تفسير سوره مباركه انبياء - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]22) تفسير سوره مباركه حجّ- حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]23) تفسير سوره مبارکه مؤمنون - آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]24) تفسير سوره مبارکه نور - آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]25) تفسير سوره مباركه فرقان - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]26) تفسير سوره مباركه شعراء - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]27) تفسير سوره مبارکه نمل - آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]28) تفسير سوره مباركه قصص - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]29) تفسير سوره مباركه عنکبوت - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]30) تفسير سوره مباركه روم - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]31) تفسير سوره مباركه لقمان - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]32) تفسير سوره مباركه سجده - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]33) تفسير سوره مباركه احزاب - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]34) تفسير سوره مبارکه سبأ - حضرت آيت الله جوادي [/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]35) تفسير سوره مبارکه فاطر - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]36) تفسير سوره مباركه ياسين - حضرت آيت الله جوادي آملي [/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]37) تفسير سوره مباركه صافات - حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]38) تفسير سوره مباركه صاد- حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]39) تفسير سوره مباركه زمر- حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
class: sttb | ||
---|---|---|
[TD="class: sttd | align: center"] | |
[/TD] | ||
[TD="class: sttd | width: 18px | align: center"][/TD] |
[TD="align: right"]40) تفسير سوره مباركه غافر- حضرت آيت الله جوادي آملي[/TD] | ||
حدود 3000 جلسه تفسیر قرآن کریم توسط حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی
بسمه النور
با سلام و احترام
مجموعه ی بسیار عالی و ارزشمندی است.
اجر این کار نیک شما با حق تعالی.
بسمه النور
جلسه ی اوّل تفسیر "سوره ی حمد" این مجموعه حاوی مطالب بسیار ارزشمندی است.
قسمتهایی از آن:
"در قیامت هر کسی مهمان عقیده،خُلق و عمل خویش است"
"انسانی که با نام خدا وارد یک کار شد،یعنی حدوثا و بقاءً این نام را حفظ کرد
هرگز در کار نمی ماند،ممکن نیست بماند،اگر عمل خیر بود و صاحب عمل کار
را برای خدا انجام داد نه غیر،این ممکن نیست سرگردان باشد و بماند"
حسن فعلی و فاعلی در سوره ی اسراء:
"ربّ ادخلنی مدخل صدق و أخرجنی مخرج صدق واجعل لی من لدنک سلطانا نصیرا"
يعني آن توفيق را به من بده كه از راه صحيح وارد بشوم و با نتيجه و با دست پر از آن كار بيرون بيايم.
ورودم صادقانه، پايان عمل هم صادقانه در همه كارها. در كارهاي عادي هر جايي كه قدم مينهم صادقانه باشد
وقتي هم كه كار به پايان ميرسد با صدق آن كار را اعلام كنم. ورودم در دنيا صادقانه خروجم از دنيا صادقانه.
ورودم در قبر و برزخ صادقانه خروجم از قبر و برزخ صادقانه، ورودم در قيامت كبري صادقانه، آنجا كه ديگر خروجي ندارد.
یعنی حدوثا و بقاءً این نام را حفظ کرد
مفهوم این جمله رو اگه ممکنه به زبان ساده تر بیان کنید ،ممنون میشم
سلام خواهر خوبممفهوم این جمله رو اگه ممکنه به زبان ساده تر بیان کنید ،ممنون میشم
سلام خواهر گرامیم
در کلّ یعنی هر کاری را شروع می کنید با نیت الهی باشد (حدوثا) و تا انتها هم همین نیّت را حفظ کنید(بقاءً)
اگر اینگونه باشد در واقع شما آن کار را با بسم الله شروع کرده و به پایان برده اید.
:Gol::Gol::Gol:
بسمه النور
قسمتی از جلسه ی دوم تفسیر سوره مبارکه حمد:
بسم اللهي كه در اول قرآن است انسان به نام خدا شروع ميكند كه به هدف اين
قرآن كه نوراني شدن است، برسد.و انسان به خوبي ميتواند در خود بيازمايد اين آياتي
كه خوانده است اين سورهاي كه خوانده است اين تفسيري كه گذرانده است
در دل او اثر كرد يا نه. ممكن نيست انسان نوراني بشود و احساس نكند كه نوراني شده است .
طوري نيست كه انسان نورانيت خود را احساس نكند. و هر روزي كه انسان از بحث فارغ ميشود،
يا هر وقتي كه از يك سوره فارغ ميشود و در خود آن نورانيت را احساس كرد، مطمئن ميشود كه به منظور
اين سوره تا حد امكان رسيده است و اما اگر اين سوره را مانند بحثهاي ديگر پشت سر گذاشت
، يك سورهاي را خواند و تفسير كرد،مثل اين است كه يك فصل معالم را خوانده است، يك فصل مغني
را خوانده است، نوري در او پيدا نشد گرچه آن كتابها هم نورند بايد در انسان نورانيت ايجاد كنند اما
يك سوره را خوانده، بحث كرده، تفسير كرده، طوري در او اثر نكرد اين با قرآن تماس پيدا نكرد در حقيقت.
كسي كه بسم الله ميگويد، يعني به نام خدا شروع ميكند، براي رسيدن به اين هدف مقدس در اصل قرآن
چون خداي سبحان قرآن را نور ناميد بسم اللّهي كه در اول قرآن است براي اين است كه انسان به اين هدف
واحد قرآن كه نوراني شدن است برسد بسم اللّهي كه در هر سوره است براي رسيدن به هدف خاص
آن سوره است باسم اللهي كه در مسبحات ستة است براي رسيدن به هدف مشترك آن شش
سوره تسبيحي است.بسم اللّهي كه در حواميم سبعه است براي نيل به هدف مشترك
آن هفت حاميم است و مانند آن.
بسم الله الرحمان الرحیم
وقتي اباذر (رضواناللهعليه) را كه خواستند به ربذه تبعيد كنند، مرحوم كليني رضوان الله عليه نقل ميكرد
كه با اينكه حكومت وقت بدرقه اباذر را قدغن كرده بود، مع ذلك اميرالمؤمنين و حسنين (عليهم السلام)
و بعضي از صحابه خاص حضور داشتند. آنجا حضرت نصيحت كرد كه مبادا از اين جهت نگران باشي كه ربذه
يك جايي بي آب و علفي است،زندگي در آنجا دشوار است، چه كنيم اينها. در آنجا ظاهراً اباذر به عرض
حضرت رساند من از نظر عقيده به اينجا رسيدهام يا حضرت به او فرمود كه اگر سراسر زمين مثل يك فلز بشود،
مس و قطرهاي هم از بالا باران نبارد، اگر روي زمين مثل يك فلز نظير مس شد، چيزي از زمين ديگر نميرويد.
اگر از بالا هم هيچ قطرهاي نبارد، اباذر عرض كرد: من اگر در يك همچنين جايي تبعيد بشوم ايمانم همان است كه هست.
و ميدانم خدا رازق من است. و اين را حضرت تصديق كرد. معلوم ميشود انسان به وسائل عادي نبايد اعتماد كند.
و وسائل عادي را جزء مجاري فيض او بداند ولا غير. اگر كسي به اينجا رسيده است كاري كه مولاي او با «كن» ميكند،
او با «بسم الله» ميكند. اين همان است كه گفتند بسم الله الرحمن الرحيم،به اسم اعظم آنقدر نزديك است كه سواد
چشم به بياض چشم نزديك است. اين نام را اگر كسي گرامي داشت و او را تنزيه كرد و به حق معتقد بود در كنار اين نام،
نام ديگري نيست و اين نام منشأ بركت است، از او هم ساخته است آنچه از ديگران ساخته نيست. اين طور نيست كه
اباذر گزاف گفته باشد، چون «ما اظلّت الخضراء ولا اقلت الغبراء ذا لهجة أصدق من ابي ذر » و نه ممكن است در حضور
ولي الله كسي گزاف بگويد و حضرت صحّه بگذارد. اين كه اباذر عرض كرد من عقيدهام آن است كه اگر تمام روي زمين در
حد يك مس باشد كه چيزي از زمين نرويد، و نمي هم از بالا نبارد، خدا ميتواند ما را روزي بدهد. اين نشانةتوكل كامل است.
اين تكيه به خداست ولا غير. اگر كسي به اينجا رسيد، او مزه اسم اعظم را هم كم و بيش ميچشد.
بسم الله الرحمان الرحیم
ادب الهي در شروع كار
در تفسير آيه مباركه بسم الله مطالبي به عرض رسيد كه خلاصهاش اين بود كه اين *«بسم الله الرحمن الرحيم»
ادب ورود در كار را به ما ياد ميدهد. كه چگونه وارد در كار بشويم كار را بايد به نام خدا شروع كرد. قهراً هم كار بايد
حسن فعلي داشته باشد كه بشود به نام خدا شروع كرد و هم صاحب كار حسن فاعلي داشته باشد با اعتقاد
خاص اين كار را به نام خدا شروع بكند
هر كاري كه بنام خدا آغاز نشود نافرجام و ابتر است
چون هر كاري كه به نام خدا شروع نشود بينتيجه است. اين روايت را فريقين از رسول الله (صلّياللهعليهوآله) نقل كردهاند
كه «كل امر ذي بال لم يبدأ فيه ببسم الله فهو ابتر» هر امري كه قابل توجه باشد اگر به نام خدا شروع نشود ابتر است.
ابتر يعني بي هدف، كار بي نتيجه را ميگويند ابتر.
(قسمتی از جلسه سوم،تفسیر سوره حمد)
سلام خواهر خوبمفریقین به چه کسایی گفته میشه ؟
ممنونم :Gol::Gol::Gol:
بسمه المجیب
سلام خواهر بسیار خوبم.
مقصود شیعه و اهل تسنن است.
:Gol::Gol::Gol:
بسم الله الرحمان الرحیم
رحمت رحمانيه خدا
يك رحمت عامه و مطلقه كه فراگير است چيزي در جهان نيست كه از اين رحمت فراگير محروم باشد. هر چه شيءبر او اطلاق ميشود،مشمول رحمت حق است. اين كه در دعاها گفته ميشود «و برحمتك التي وسعت كل شيء»نشانه آن است كه چيزي در جهان هستي نيست كه مشمول رحمت واسعه حق نباشد. اين رحمت مطلقه است. و اين رحمت مطلقه چون فراگير است و همه اشياءرا شامل ميشود. مقابل ندارد. غضب مقابل اين رحمت نيست. زيرا اگر اين رحمت مقابل داشته باشد،ديگر مطلق نيست ميشود مقيد.
رحمت رحيميه خدا
اما رحمت رحيميه كه در مقابلش غضب قرار دارد،رحمت خاصه است. اين رحمت خاصه محدود است و مقيد است و در قبال اين رحمت خاصه عذاب است و نقمت و مانند آن. پس يك مطلب آن است كه رحمت رحمانيه رحمت مطلقه است، فراگير است، چيزي از زير پوشش رحمت مطلقه بيرون نيست، لازمهاش آن است كه اين رحمت مطلقه مقابل نداشته باشد. چيزي مقابل اين نيست. زيرا اگر چيزي مقابل اين رحمت بود،ديگر زير پوشش اين رحمت نيست و اين رحمت ميشود مقيد و محدود.
مقابل رحمت رحيميه، غضب است
اما آن رحمت خاصه محدود است و مقيد است، مرز خاص دارد در قبالش غضب است، سخط الهي است. هم غضب و سخط الهي مرزشان محدود است و مقيد، هم رحمت خاصه مرزش محدود و مقيد. اين دو هر دو متناهيند. يعني رحمت خاصه هم محدود است و متناهي. غضب هم محدود است و متناهي. اما آن رحمت مطلقه كه فراگير است و شامل هر دو ميشود آن رحمت مطلقه نا محدود است و مطلق. آنها رحمت خاصه ندارند. خود كافر خودش و آثارش و تبعاتش براي خود او لذيذ است و آنچه كه به نام عذاب ميكشد، براي آن است كه عقل و آن خرد الهي را از دست داد، قهراًگرفتار عذاب ميشود. اين براي او عذاب است يعني جهنم براي او عذاب است. و گرنه در كل نظام جهنم هم رحمت است يعني اينها كافر موجود است و كمال وجودي دارد همين كه از عدم درآمد و هستي پيدا كرد كمالات هستي را پيدا كرد شده شيء. شده موجود. به رحمت خدا اين شيءاز عدم به وجود آمد. آفرينشي كه دارد، خلقتي كه دارد، هستي كه دارد همه اينها نعمتهاي الهي است كه خدا داد. حالا او از اين نعمت الهي بد استفاده كرد، مطلب ديگري است. اصل هستياش رحمتاست.
نقمت
چرا بسم الله الرحمان الرحیم رو اینطوری مینویسی دلیلی داره ؟
معنی کلمه نقمت وسخط الهی چیه ؟
ببخشید زحمتتون میدم.ممنون ومتشکرم :Gol::Gol::Gol:
چرا بسم الله الرحمان الرحیم رو اینطوری مینویسی دلیلی داره ؟
بسمه المجیب
سلام خواهرم
منظورتون اینه که چرا به این شکل"رحمن" نمی نویسم؟
علت خاصی ندارد.شکل بالا رسم الخط عثمان طه است.
معنی کلمه نقمت وسخط الهی چیه ؟
به معنی خشم و غضب خداست ،و مقابلش هم "رحمت رحیمیه" و خاصِ حق، نسبت به اهل ایمان است.
مظهر این خشم و غضب هم دوزخ است.
ببخشید زحمتتون میدم.ممنون ومتشکرم
اصلا و بر عکس بسیار خوشحال می شوم،این علامت بزرگواری و تواضع شماست
و علت ارادت حقیر به سرکار.
:Gol::Gol::Gol:
بيان امام رضا(عليه السلام) درباره علم و رضاى خدا
اين بيان امام رضا (سلاماللهعليه) يك بيان جامعي است. وقتي كسي در حضور حضرت عرض كرد «الحمد لله منتهي علمه» يعني تا آنجا كه علم خداست، خدا را حمد ميكنم. فرمود اينچنين تعبير نكن. براي اينكه اينكه گفتي «الحمد لله منتهي علمه» علمش كه حدي ندارد، چون علم عين ذات است. وقتي علم عين ذات شد، ميشود نامحدود. وقتي كه نامحدود شد نميتوان گفت تا آنجا كه علم هست. زيرا اگر گفتي تا آنجا كه علم هست مثل آن است كه بگويي تا آنجا كه ذات است. يعني از آن به بعد نيست. به حضرت رضا (سلاماللهعليه) عرض كرد پس چه جور خدا را حمد كنم؟ فرمود: بگو «الحمد لله منتهي رضاه». تا آنجا كه مرز رضاي خداست. رضاي خدا محدود است. خدا از مؤمن و ايمان و امثال ذلك راضي است. از كفر و كافر راضي نيست. *«لا يرضي لعباده الكفر»*، بهشت و بهشتيان محدوده رضاي خدايند.جهنم و جهنميان محدوده غضب خداست. آنجا جاي غضب است، اينجا جاي رضاست.
رحمت الهي منزه از هر انفعال
خداي سبحان كه رحيم است و رحمان است، نياز هر نيازمندي را بر طرف ميكند بدون انفعال قلبي و تأثر،چون آن نقص است. و درباره رحمان و رحيم اين معلوم ميشود كه اين انسان به يك كمال بالاتري رسيده است و معلوم ميشود كه در حقيقت رحمت، انفعال و تأثر دروني اخذ نشده است و اگر بر خداي سبحان رحمت اطلاق ميشود نه يعني آن كمال همراه با نقص بلكه خصوص آن كمال. يعني آن فيضي كه خداي سبحان به مستمند اعطا ميكند همان رحمت است. لازمهاش اين نيست كه با انفعال و تأثر قلبي همراه باشد. قساوت چون همراه با كمال نيست، قساوت چون همراه با كمال نيست، نقص است. اين تأثر و انفعال و سوزش دل در اثر آميختگي با آن كمال، زمينة آن كمال است. ترحم يك جهت وجودي دارد كه خير به غير ميرساند. و يك جهت نقصي دارد كه انسان خودش متأثر ميشود. اگر انسان كامل باشد در همه موارد خيري كه ميرساند منطقش اين است *«انما نطعمكم لوجه الله»* اين نقص ذاتي نيست. ترحم اگر ذاتي باشد كه به قول شما يك عده قسي نخواهند بود. آنها كه *«فطال عليهم الأمد فقست قلوبهم»* معلوم ميشود كه ذاتي آنها ترحم نيست. ترحم ذاتي نيست. گاهي به اين صورت قساوت درميآيد، گاهي به صورت كمال. گاهي انسان موظف است دلش بسوزد. گاهي موظف است كه جلوي دلسوزي را بگيرد. درباره اجراي حدود الهي ميفرمايد كه *«و لا تأخذكم بهما رأفة في دين الله إن كنتم تؤمنونَ بالله و اليوم الآخِر و ليشهد عذابهما طائفة من المؤمنين»*اين دلسوزي را خدا نهي ميكند. چون دين، دين عقل است نه دين دلسوزي. گاهي عقل دستور رحمت ميدهد، گاهي فرمان قساوت ميدهد. كمال در عقل است. چون كمال در عقل است عقل به انسان به دستور و راهنمايي خداي سبحان ميگويد اگر ديديد محدودي را دارند حد جاري ميكنند و دستش را قطع ميكنند يا مثلاً تازيانه ميزنند كما در اين آيه ياد شده، اينجا جاي رحم نيست. جاي عاطفه نيست. اين عاطفهاي بودن نقص است. پس عاطفي بودن كمال نيست،عاقل بودن كمال است و هو المطلوب. *«فَبما رحمة من الله لنتَ لهم»*دلسوزي غير از رئوف بودن است. رأفت يك جهت كمال به همراه دارد،كه آن تربيت و پرورش و ديگران را به خير رساندن است. يك جهت نقص به همراه دارد كه آن دلسوزي است و تأثر دروني است. فرشتگان و موجودات عاليه و ذات اقدس اله رحمت دارند بدون دلسوزي. يعني اين رحمت كامله، در آنجاست. همراهش كه نقص است در آنجا نيست.
(جلسه پنجم درس تفسیر علامه:سوره حمد)
تفاوت علم بشر و علم خدا
نظير علم، علمي كه در ماست سابقه جهل دارد يعني ما قبلاً جاهل بوديم، هم اكنون عالميم. اين علمي كه در ماست هم از طرف گذشته سابقه عدم داشت، جاهل بوديم بعد عالم شديم،هم در آينده به نسيان محدود است كه خيلي از چيزها را ميفهميم، بعد يادمان ميرود. اين علم كه گذشتهاش جهل بود و آيندهاش نسيان، همراهان او ناقصند نه خود او. وقتي به خداي سبحان نسبت داده ميشود خود آن كمال به خدا نسبت داده ميشود نه همراهان نقص. در انسان هر كسي كه عالم شد سابقه جهل دارد. *«والله اُخرجكم من بطون اُمهاتكم لاتعلمون شيئاً»* علم هر كسي مسبوق به جهل است و احياناً مبتلا به نسيان هم خواهد شد، همراهان اين علم نقص است امّا خود اين علم كه ظهور و حضور و شهود و كشف است كمال است و درباره خداي سبحان اين همراهان نقص راه ندارد. اصل كمال راه دارد. در رحمت،چه رحمت رحمانيه چه رحمت رحيميه،اين چنين است؛ اصل جوهره كمال كه در معناي رحمت است براي خداي سبحان ثابت است اما همراهانش كه تأثر قلبي و سوزش و انفعال و مانند آن باشد،اينها نقص است و نقص در حريم خداي سبحان راه ندارد.
در حقيقت رحمت، دلسوزي اخذ نشده است
اگر در حقيقت رحمت دلسوزي أخذ شده باشد،اطلاق رحمت بر آنهايي كه دلي ندارند تا بسوزد مجاز است. در حقيقت رحمت دلسوزي أخذ نشده است. علم نميگويد كه قبلاًحتماًكسي بايد جاهل باشد بعد عالم بشود كه اگر جاهل نبود و همواره عالم بود نميگويند عالم. در حقيقت علم، جهل أخذ نشده. در حقيقت رحمت دلسوزي و عاطفه أخذ نشده. اگر كسي اصلاًقلبش مملو مهر خدا بود و سخن از *«انما نطعمكم لوجه الله»* بود نه تأثر قلبي، اين همين كه بشنود يك كسي دم در ميگويد من مسكينم،آن منظره را نميبيند كه قلبش متأثر بشود خود گرسنه ميماند و او را سير ميكند و حرفش اين است: *«انما نطعمكم لوجه الله»*نه براي اين كه دلم سوخت ميخواهم اين سوزش دل، را برطرف كنم. سخن از سوزش دل اين قلبي كه با حب خدا متيّم است اصلاًغير را راه نميدهد تا براي او دلسوزي كند. متيّم يعني پر. اگر اين قلب به حب خدا متيم شد جا براي مسكين و يتيم و اسير نيست تا انسان آنها را ببيند براي آنها دلسوزي كند. او فوق آن است كه دلسوزي كند. او همهاش *«انما نطعمكم لوجه الله»*را دارد. فتحصل در جوهره معناي رحمت رحماني يا رحيمي،در معناي رحمت دلسوزي و انعطاف و انفعال و مانند آن أخذ نشد تا اطلاقش بر فرشتهها و بر خداي سبحان و مانند آن مجاز باشد يا اشتراك لفظي. بحثهاي ديگري كه درباره رحمان و رحيم هست. چون در آيه سوم همين سوره مباركه فاتحه الكتاب باز اين دو تا كلمه تكرار ميشود،بقيه بحث را اگر خداي سبحان توفيق داد آنجا عرض ميكنم. بنابراين اين كلمه و ساير بحثهايي كه احياناً درباره بسم الله هست،در سور ديگر هم كه انشاءالله رسيديم مطرح خواهد شد.
(قسمتی از جلسه پنجم)
حامدان و مسبّحان خدا
در سوره اسراء فرمود: جميع اشياءمسبّح و حامد حقند *«و ان من شيء الا يسبح بحمده»*هيچ چيزي نيست
كه تسبيح گوي حق نباشد و حامد او نباشد. همانطوري كه جميع اشياءمسبحات حقند جميع اشياهم حامدات الهياند.
هم نعمتها خدا را تسبيح و حمد ميكنند و هم متنعمين خدا را تسبيح و حمد ميكنند هم آن نعمتها خدا را حمد و تسبيح
ميكنند، چون شياند و هم متنعمين خداي سبحان را تسبيح و حمد ميكنند چون شياند. و كما *«ان من شيءالا يسبح
بحمده و لكن لا تفقهون تسبيحهم»* اگر همه موجودات مسبح خدايند،و حامد خدايند، خواه نعمت، خواه متنعم ديگر فرق ندارد
كه موجودي از موجودات جهان امكان محمود خداي سبحان باشد كه خدا او را حمد كند. زيرا آن شيءبذاته، بوصفه خود حامد
حق است. ديگر ممكن نيست او محمود باشد و خداي سبحان او را حمد كند. لذا حمد در قرآن به خداي سبحان نسبت داده نشد
كه او حامد است گر چه شاكر است به همان معنايي كه گذشت. اما حامد نيست. چون چيزي در جهان يافت نميشود كه خدا
را حمد نكند *«ان من شيءالا يسبح بحمده»* اگر همه موجودات عالم حامد خداي سبحانند، ديگر محمود خداي سبحان
نخواهند بود.
مقام محمود و اختصاص حمد به خداى سبحان
در سوره اسرا آيه 78 و 79 اين است، فرمود: *«اقم الصلوة لدلوك الشمس الي غسق الليل و قرآن الفجر إنّ قرآن الفجر كان مشهودا»*
اين ناظر به نمازهاي پنجگانه است. *«اقم الصلوه لدلوك الشمس»* يعني هنگام زوال آفتاب. *«الي غسق الليل»* كه تيرگي و
تاريكي وسط شب است. اين ناظر است به نمازهاي چهارگانه؛ ظهر و عصر و مغرب و عشا *«اقم الصلوه لدلوك الشمس»* يعني لزوال
الشمس. *«الي غسق الليل»*غسق آن تيرگي و تاريكي فرو رفته است كه ميشود نيمه شب. از هنگام زوال تا نيمه شب وقت نماز
ظهر و عصر و مغرب و عشا است. اين چهار نماز را با اين جمله اشاره كرد. فرمود: *«اقم الصلوه لدلوك الشمس الي غسق الليل»*اما
راجع به نماز صبح فرمود: *«و قرآن الفجر»*، *«و قرآن الفجر»* يعني اقم قرآن الفجر. كه منظور اين قرآن فجر همان صلاة صبح است.
*«ان قرآن الفجر كان مشهودا»* نماز صبح كه قرآن فجر ناميده شده است،مشهود است. كه در روايات دارد كه هم فرشتگان شب
شهادت ميدهند و هم فرشتگان روز. و در بعضي از روايات دارد كه مسلمين هم شهادت ميدهند. 33 و در بعضي از روايات دارد كه
«يشهده الله و ملائكة الليل و ملائكة النهار» 34 الله هم شاهد است. و اما آني كه تقريباً مستفيض يا متواتر است، مسئله شهادت
ملائكة الليل و ملائكة النّهار است. و در همه روايات شهادت الله نيست. در بعضي از روايات شهادت الله است. لذا صلاة صبح شده
مشهود. *«ان قرآن الفجر كان مشهوداً»* اينها نمازهاي پنجگانه است براي همه مكلّفين. اما *«و من الليل فتهجد به نافله
لك»*بعضي از شب را تهجد كن. تهجد يعني تيقظ من النوم. هجود يعني خواب، تهجد يعني از خواب برخاستن. فرمود بعضي
از شب را از خواب برخيز كه اشتغال به قرآن داشته باشي. *«و من الليل فتهجد به»* يعني بالقرآن. چون در صلاه ليل هم قرآن خوانده
ميشود و اصولاً ركن نماز را، جوهره نماز را قرآن تشكيل ميدهد. *«و من الليل فتهجد به نافله لك عسي ان يبعثك ربك مقاماً محموداً»*
شايد اين زمينه است نه اينكه حتماً هر كس اين كار را بكند بالضروره به مقصد ميرسد. اين عسي و لعل و امثال ذلك اينها صفات فعلند.
از مقام فعل انتزاع ميشوند. فرمود اين زمينه آن را فراهم ميكند كه خداي سبحان تو را به مقام محمود برساند. *«عسي ان يبعثك ربك
مقاماً محموداً»*اين يبعثك يا به معنا يقيمك يعني عسي ان يقيمك ربك مقاماً محموداً است يا آن مقاماًبه معناي مبعثاً است عسي ان
يبعثك ربك بعثاً و مبعثاً محموداً. تو را برانگيزاند يك برانگيختن محمود و ستايش شدهاي *«عسي ان يبعثك ربك مقاماً محموداً»*
شكر و ازدياد نعمت
در قرآن كريم فرمود: شما اگر شكر كرديد ما نعمت را افزوده ميكنيم. شكر تقريباً نزديك به حقيقت حمد است.
نه عين حقيقت حمد فرمود *«لئن شكرتم لازيدنكم»* اگر شكر نعمت كرديد ما اضافه ميكنيم در مقابل شكر نعمت
كفران نعمت است درباره كفران نعمت تهديد ضمني كرد در مقابل شكر نعمت وعده صريح داد. فرمود *«لئن شكرتم لازيدنكم»
اما *«لان كفرتم» نفرمود: لاعذبنكم فرمود *«ان عذابي لشديد». كه اين تهديدي ضمني است بر خلاف وعده كه صريح است فرمود:
*«لئن شكرتم لازيدنكم» مقتضاي تقابل و سياق اقتضا ميكرد كه درباره كفران نعمت هم بفرمايد و لئن كفرتم لا عذبنكم.
چون بين شكر و مزيد نعمت تلازم هست اما بين كفران نعمت وغضب الهي تلازم نيست، گاهي خدا عفو ميكند. از اين آيه
كريمه استفاده ميشود كه شكر نعمت انسان را به مقامات بالا ميرساند. اما تفسير اينكه حمد و شكر انسان را تا به كدام
پايگاه ميرساند به آن صراحتي كه در روايات هست در قرآن كريم نيست. لذا خداي سبحان اهلبيت (عليهمالسّلام) را مبين
و مفسر قرآن كريم قرار داد.