*شعر برای نوای مذهبی امام رضا (ع)*

تب‌های اولیه

16 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
*شعر برای نوای مذهبی امام رضا (ع)*

بسم الله الرحمن الرحيم
شعر برای امام رضا (ع) اگر دارید بنویسید و اگر نقل می کنید اسم شاعر رو بنویسید..

يا امام رضا(ع)

من بارها فتاده، تو دستم گرفته اي

لطفت زياد ديدم و كم ميبرم ز ِ ياد

 

پايم اگر به كويي و دستم به سويِ كس

پايم بريده مانَد و دستم شكسته باد

 

گفتم به دل كه بَهر گدايي كجا روم؟

گفتا برو به طوس بگو يا ابالجواد

(حاج علي انساني)

برچسب: 

آمدي مستجابمان كردي

يك پياله شرابمان كردي

چقدر خوب شدبراي سفر

يا رضا انتخابمان كردي

شب به دنبالمان فرستادي

از خجالت كه آبمان كردي

سنگ كم قيمت و كمي بودم

واقعاً دُرّ نابمان كردي

اين همه خوب دورتان بود و

باز ما را حسابمان كردي

ذره بوديم و هيچ بوديم و

آمدي آفتابمان كردي

حرم ثامن الحجج رفتم

ميليون مرتبه به حج رفتم

 

اشك با من سرود غم با تو

نوحه ي گريه دار و دَم با تو

گفتن شعر ِ روضه ها با من

جلوه دادن به محتشم با تو

ناله از دل زدن فقط با من

كربلا كردن دلم با تو

گذري كن شبي به روضه ي ما

چشم با اين گدا، قدم با تو

دست با من ، به سر زدن با من

زدن ِخيمه و علم با تو

روضه خواندن براي تو با من

گريه هاي مُحَرمم با تو

 

روضه خواندي تو اي امام غريب

جَدِّ ما تشنه بود يَابنَ شبيب

 

جَدِّ مارا سوارها كشتند

بين گودال بارها كشتند

جَدِّ ما يك نفر ولي اورا

لشگري از هزارها كشتند

اعتبار تمام عالم را

جمع بي اعتبارها كشتند

نعل ها گرد و خاك ميكردند

جَدِّ مارا غبارها كشتند

خواهرش را پس از بريدن سر

خنده ي نيزه دارها كشتند

 

واي از داغ عصر ِ روز ِ دهم

واي از ضربه ي دوازدهم

(جواد پرچمي)

 يا امام رضا(ع)

ضريحش را گرفتي چون در آغوش

شدي از عطر و بويِ يار مدهوش

به ياد آور من ِ جامانده را هم

حرم رفتي نكن مارا فراموش

(صمد عليزاده)

يا امام رضا(ع)

از الستی که دم ایجاد است

دل من زائر مادرزاد است

 

از قدمگاه تو معلومم شد

این زمین ارض رضا آباد است

 

گُل كنار حرمت خار بُوَد

بسكه آئينه ي تو نقاد است**(نقاد:آنچه خوب و بد را از هم جدا ميكند)

 

آهن از فیض تو گوش شنواست

شاهدم پنجره فولاد است

 

درد ناگفته به گوش تو رسد

لهجه ي بی ادبان فریاد است

 

بس که راهِ حرمت شیرین است

تیشه از ذوق شما فرهاد است

 

هفت نسل تو شقايق بودند

پشتِ تو زخم ترين اجداد است

(رضا جعفري)

 يا امام رضا(ع)

اي كه چون من هزارها داري

آسماني پُر از دعا داري

دستهايم دخيلتان هستند

بسكه دستِ گره گشا داري

از گدا هم كريم ميسازي

بسكه اعجاز كيميا داري

من هواي تورا به سر دارم

تو هواي دلِ مرا داري

هرچه بيمار هم بيايد باز

تو برايِ همه دوا داري

دلشكسته كسي به من ميگفت:

خوش به حالت امام رضا داري

 

در ِ اين خانه را زدم عشق است

كفتر جلدِ مشهدم عشق است

 

ما نديديم بام از اين بهتر

هيچ جا احترام از اين بهتر

آهوي دام ِ آهويت هستم

نيست صياد و دام از اين بهتر

از تهِ دل سلام همسايه

اي سلام اَلْسلام از اين بهتر

با جُزامي ، غلام ، همسفره

من نديدم مرام از اين بهتر

برتر از حاكمي ، سليمانيست

تو بگو كه كدام از اين بهتر

نوكر خانه ي تو باشم من

كه نباشد مقام از اين بهتر

 

غير نوكر شدن چه ميخواهم؟

جز كبوتر شدن چه ميخواهم؟

 

باز دارم به سر هواي ضريح

دل من تنگ شد براي ضريح

دوست دارم رها شوم از خود

در ميان سر و صداي ضريح

دستهايِ پر از تمنايي

ميخورد رويِ حلقه هاي ضريح

ميشود خوبتر خدا را ديد

در همان يا رضا رضاي ضريح

واجب است به هر عاشق

سجده ي شكر پيش پاي ضريح

 

حرم ثامن الحجج رفتم

ميليون مرتبه به حج رفتم

 

اشك با من سرود غم با تو

نوحه ي گريه دار و دَم با تو

گفتن شعر ِ روضه ها با من

جلوه دادن به محتشم با تو

ناله از دل زدن بُوَد با من

كربلا كردن دلم با تو

گذري كن شبي به روضه ي ما

چشم با اين گدا، قدم با تو

دست با من ، به سر زدن با من

زدن ِخيمه و علم با تو

روضه خواندن براي تو با من

گريه هاي مُحَرمم با تو

 

روضه خواندي تو اي امام غريب

جَدِّ ما تشنه بود يَابنَ شبيب

 

جَدِّ مارا سوارها كشتند

بين گودال بارها كشتند

جَدِّ ما يك نفر ولي اورا

لشگري از هزارها كشتند

نعل ها گرد و خاك ميكردند

جَدِّ مارا غبارها كشتند

خواهرش را پس از بريدن سر

خنده ي نيزه دارها كشتند

 

واي از عصر ِ روز ِ دهم

واي از ضربه ي دوازدهم

(جواد پرچمي)

     يا امام رضا(ع)

هست از شوق ِچشم دلبر ما

ميل پرواز اگر كه در سر ِما

نزد گنبد طلاي شمسُ شموس

پشت بام پُر از كبوتر ما

چار فصل خدا عنايت او

دائماً سيب سرخ نوبر ما

رشته هاي عباي سبز رضا

سايه ي آفتاب محشر ما

اين كه مثل ياس مي آيد

پاره اي از دلِ پيمبر ما

 

آمده سايه ي سرم باشد

هشتمين نور باورم باشد

 

به پرم رنگِ آسمان داده

ميل ِ پرواز بي كران داده

به دلِ كاسه هاي مستي من

طعم شيرين زعفران داده

در قنوت نماز بارانش

ابرها را تكان تكان داده

با بيان حديث سلسله اش

راهِ توحيد را نشان داده

از گُل ِ گندم بهشتِ  حرم

نان به دستِ تنوريان داده

 

آب و ناني كه بين سفره ي ماست

همه از بركت نگاه رضاست

 

تا گشودي پَر ِ دعايت را

بال پرواز تا خدايت را

ابتدا مثل مادرت كردي

وقفِ همسايه ربنايت را

بين ِ پس كوچه هاي عرش خدا

ميتوان ديد ردِّ پايت را

تا گدا شرمسارتان نشود

ديده از پشت در عطايت را

 

دل به تو داده ام ، بي دلت هستم

از غلامان دِعبلت هستم

 

با نسيم بهشتِ ايوانت

شده ام راهي خراسانت

پا به ايران گذاشتي و شدند

قوم سلمانِ من مسلمانت

بس كه خون ريخت ز چشم صَيادَت

لاله كاري شده بيابانت

شهدِ شيرين ِ زندگيِ من است

نمك سفره هاي احسانت

شاهي اما نشسته اي دائم

سر ِ يك سفره با غلامانت

 

اي نسيم بهار پُر باران

الدخيل الدخيل يا سلطان

 

تا نگاهي به اين گدا كردي

مس ِ قلب مرا طلا كردي

باز نقاره ميزنند آري

باز درد مرا دوا كردي

باني ِخير گشتي و مارا

راهي شهر كربلا كردي

كُلّ اموال خويش را آقا

نذر خرجيِ روضه ها كردي

سالها گوشه ي حسينيه ات

روضه ي كربلا به پا كردي

 

وسط روضه ي حبيبِ غريب

اينچنين گفته اي به يابن شبيب:

 

همه جا با هواي كرب و بلا

گريه تنها براي كرب و بلا

هر زمان مصيبتي ديدي

گريه كن بر عزاي كرب و بلا

گريه كن بر لبي ترك خورده

پابه پاي خداي كرب و بلا

تشنه بين دو نهر افتاده

سروَر تشنه هاي كرب و بلا

جلويِ چشم مادرش كشتند

شرم بر كوفه واي كرب و بلا

 

عرش حق پايمال اعدا شد

پاي مركب به پيكرش وا شد

(محمد شمس)

             يا امام رضا(ع)

 یک خادم افتخاری اش باشم کاش

در شادی و سوگواری اش باشم کاش

یک عمر میان خاک پایِّ زوار

درگوشه ی کفشداری اش باشم کاش

(سید اکبر سلیمانی

     يا امام رضا(ع)

با خاکِ درت شفاعت آمیخته است

خورشید ز چلچراغت آویخته است

بیش از همه جا در حرمت مسکین است

زیرا که کرم روی کرم ریخته است

(سيد رضا مؤيد خراساني

      يا امام رضا(ع)

آمدم ای شاه، پناهم بده

خط امانی ز گناهم بده

 

ای حَرمَت ملجأ درماندگان

دور مران از در و، راهم بده

 

ای گل بی خار گلستان عشق

قرب مکانی چو گیاهم بده

 

لایق وصل تو که من نیستم

اِذن به یک لحظه نگاهم بده

 

ای که حَریمت به مَثَل کهرباست

شوق و سبک خیزی کاهم بده

 

تا که ز عشق تو گدازم چو شمع

گرمی جان سوز به آهم بده

 

لشگر شیطان به کمین من است

بی کسم ای، شاه پناهم بده

 

از صف مژگان نگهی کن به من

با نظری، یار و سپاهم بده

 

در شب اول که به قبرم نهند

نور بدان شام سیاهم بده

 

ای که عطا بخش همه عالمی

جمله ی حاجات مرا هم بده

(حبيب چايچيان"حسان")

برگرفته از وبلاگ وزين "حسينيه"

         يا امام رضا (ع)

زلفِ دلدار الهی که پریشان نشود

هیچ غم باعث آزار عزیزان نشود

 

آن دو چشمی که بُوَد قبله ي زوار دلم

من دعایم همه این است که گریان نشود

 

گفته بودم که معشوق فراوان شده است

گفته بودی که مثل تو پریشان نشود

 

خاک بوسان درت جمله طلا خیزانند

نوکری نیست در این خانه که سلطان نشود

 

کیست تا درک کند شان و مقاماتت را

مور ِکوی تو خودش خواست سلیمان نشود

 

ردِ پاهایِ تو دریا شده چشمه چشمه

بی جهت هجر تو منجر به بیابان نشود

 

هر که افتاده به راه تو عزیزش کردی

هر که دل داد به تو بی سر و سامان نشود

 

لذتِ عمر فقط یاد شما زیستن است

آنکه با یاد شما بود پشیمان نشود

 

ضامن خوب گدایان به بر ِ یار امروز

جز جگر گوشه ي سلطان خراسان نشود

 

کاظمینش به خدا وه چه شمیمی دارد

نوکر آن است که ارباب کریمی دارد

(محمد سهرابي)

شب زنده دار ِحلقه ي گيسو نميشود

هركس كه خَم به آن خَم ابرو نميشود

 

تا از خودت سفر نكني كِي مسافري؟؟؟

هركس پريد و رفت پرستو نميشود

 

بر خاك آستانِ علي هركه سر نهاد

راضي به خواب روي پَر ِ قو نميشود

 

بيخود اسير ِ هر كس و ناكس نشو بدان

هر ضامني كه ضامن آهو نميشود

(محسن عرب خالقي)

            يا امام رضا (ع)

تا ملائک همه پر را حرکت میدادند

دور تو قرص قمر را حرکت میدادند

به طواف تو زمین بار دگر می چرخید

چون که خدام تو در را حرکت میدادند

پرچم و گنبد و گلدسته برای زوار

به خوش آمد همه سر را حرکت میدادند

صبح خدام تو بودند که با جاروشان

از کف صحن سحر را حرکت میدادند

مقصد اصلیشان پنجره فولاد تو بود

کودکانی که پدر را حرکت میدادند

********

نمره ي صندلی ام باز در آمد ، هشت است

ساعت رفتن من نیز به مشهد ، هشت است

همه جا مضربی از هشت و به تخت اعداد

آنکه امروز نشسته است به مسند هشت است

بین ما مردم ایران نود و نه درصد

عدد  حاجتمان پنج نباشد ، هشت است

کربلایی ست دلم در وسط مشهد تو

کسر بر نُه شود هفتاد و دو درصد ، هشت است

علی و فاطمه را هشت عدد حرف بس است

حاصل ضرب دو تا اسم محمد ، هشت است

عدد چهار همان پرچم سبز حرمت

یازده شکل دو گلدسته و گنبد ، هشت است

هفتِ بی تاب ترینت لب پایین من است

گر برویش لب بالایی مرقد ، هشت است

هشتمین بیت رسیده است که تاکید کنم

بهترین ساعت پرواز به مشهد ، هشت است

(مهدي رحيمي)

         يا امام رضا(ع)

شام تنهایی من نور خدا میخواهد

شب تاریک ، مهِ فاطمه را می خواهد

 

من غریب و تو غریبی به غریبيت قسم

خانه ی غربتم ای دوست رضا می خواهد

 

وقت مُردن ز عمل دست همه کوتاه است

مُحتَضر از کرم یار عطا می خواهد

 

سنگ سلمانی مارا مکن ای دوست طلا

که دلِ تنگ من ایوان طلا می خواهد

 

بَرْزَخَم بی گل ِ رویِ تو چو دوزخ گردد

با تو این خانه بهشت است که را می خواهد

 

تو که سلطانی و ازسلطنتت کم نشود

گوشه ی چشمی ازآن شاه گدا می خواهد

 

ای قدمگاه تو پلک نگه منتظران

این قدمگاه قدم های ترا می خواهد

 

مَحرمم کن به حرم ای حرمت کعبه ی دل

این دل خسته زتو کرب و بلا می خواهد

(محمود ژولیده)

نام تو را بردم زمستانم بهارى شد
در خشکسالى دلم صد چشمه جارى شد

بعد از زمانى که گدایى تو را کردم
دار و ندار من عجب دار و ندارى شد

گفتند جاى توست، دل را شستشو کردم
پس مى‏شود از خادمان افتخارى شد

مى‏خواستند از هر طرف تو جلوه‏گر باشى
این گونه شد، دور حرم آئینه کارى شد

گاهى اسیرى لذّت آهو شدن دارد
بیچاره آن که از نگاه تو فرارى شد

گَرد ضریحت با من و گَرد دلم با تو
بى تو دوباره این دلم گرد و غبارى شد

من سائل بى چیزِ اطرافِ حرم هستم
من سالهاى سال، دنبال کرم هستم

انگور سرخى، سبز کرده دست و پایت را
تغییر داده حالت حال و هوایت را

اى خاکِ عالم بر سرم – حالا که مى‏آیى
از چه کشیدى بر سر و رویت عبایت را

تو سعى خود را مى‏کنى و باز مى‏افتى
این زهر خیلى ناتوان کرده است پایت را

وقت زمین خوردن صدا در کوچه مى‏پیچد
آرى شنیدند آسمانى‏ها صدایت را

وقتى لبت خشکید و چشمت ناتوان‏تر شد
در حجره‏ى در بسته دیدى کربلایت را

در حجره‏اى افتاده‏اى و تشنگى دارى
تو کربلاى دیگر در حال تکرارى

قسمت نشد خواهر کنار پیکرت باشد
بد شد، نشد امروز بالاى سرت باشد

بد جور دارى روى خاک از درد مى‏پیچى
اى واى اگر امروز روزِ آخرت باشد

حیف از سر تو نیست روى خاک افتاده؟!
باید سرت الآن به دست خواهرت باشد

حالا غریبى را ببین دنبال تابوتت
دختر ندارى لااقل دربدرت باشد

وقتى شروع روضه‏هاى ما بیان توست
خوب است پایانش، بیان دیگرت باشد

یابن شبیب آیا شهید بى کفن دیدى؟
در لابلاى نیزه، پاره‏پاره تن دیدى؟

ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت آقا علی بن موسی الرضا (ع) به تمامی ‌کاربران و کارشناسان عزیز، مجموعه ای از مداحی مداحان اهل بیت را برای شما عزیزان آماده دانلود کردیم.


حاج محمود کریمی:
پسر فاطمه امام رضایی
سینه زنی به مناسبت شهادت امام رضا(ع) با مداحی «محمود کریمی»؛ «امام هشتم دین خدایی، امید اول و آخر مایی» (۱۲:۳۰)

دست من و دامان تو
سینه زنی و عرض ارادت به محضر امام رضا(ع)؛ «زخویشت مکن جدا یا رضا، ولای تو هست مرا یا رضا» با مداحی «محمود کریمی» (۴:۱۱)

مادر به فریادم برس
مجلس روضه خوانی غریب خراسان، امام رضا(ع) با نوای دلنشین «محمود کریمی»؛ «انگور سرخی سبز کرده دست و پایت را، تغییر داده حالت و حال و هوایت را» (۱۵:۰۱)

یا علی موسی الرضا(ع)
ذکر توسل و عرض حاجت به امام رضا(ع) در شب شهادتش با نوای «محمود کریمی»؛ «امام رضا لیلا و عالم همه مجنونه، هر کی بهشتی می شه به این آقا مدیونه» (۶:۱۵)

روی قلبم
قطعه «روی قلبم حک شده یاعلی ابن موسی الرضا(ع)»؛ در رثای شهادت امام رضا(ع) با نوای «محمود کریمی»(اجرا شده در دیماه ۱۳۹۰) (۸:۳۵)

غریب الغربا
قطعه زیبای «غریب است و غمش مفهوم دارد/ نشان از مادری مظلوم دارد/رضا عطر حشورش در خراسان/صفای چهارده معصوم دارد» ویژه شهادت امام ضا(ع) (۵:۲۲)

کجایی جوادم؟
روضه وداع امام رضا(ع) با امام جواد(ع) در لحظات آخر حیات مبارک حضرت با نوای «حاج محمود کریمی» شب هفدهم ماه مبارک رمضان ۱۳۹۰ (۶:۳۹)

یا طبیب بن الطبیب
مداحی «حاج محمود کریمی» درمدح حضرت علی بن موسی الرضا (ع) [زمینه] شب هفدهم ماه مبارک رمضان ۱۳۹۰ (۶:۱۵)

غریب طوس
عرض ارادت به محضر امام رضا(ع) با نوای دلنشین «محمود کریمی» (۱۲:۵۹)

امام رئوف
روضه شهادت امام رئوف، امام رضا(ع) با مداحی «محمود کریمی» (۱۰:۰۲)

دست ما هم بگیر
ذکر مصیبت شهادت امام رضا(ع) با نوای مداح اهل بیت «محمود کریمی» (۱۰:۱۱)

یا علی بن موسی الرضا(ع)
سینه زنی در شهادت امام رضا(ع) با نوای «محمود کریمی» (۶:۰۴)

یا ضامن آهو
سینه زنی به مناسبت شهادت امام هشتم امام رضا(ع) با مداحی «محمود کریمی» (۴:۲۰)

وای جگرم سوخت
ذکر مصیبت شهادت امام رضا(ع) با نوای «محمود کریمی» (۱۱:۴۰)

آسمان می گریست
سینه زنی در شب شهادت امام رضا(ع) با مداحی دلنشین «محمود کریمی» «باز این چه شورش است که در خلق عالم است» (۵:۵۲)

سلطان خراسان
ذکر توسل به امام رضا(ع) با نوای دلنشین «محمود کریمی» (۲:۵۲)

تو امام رضایی
سینه زنی و ذکر توسل در شب شهادت امام رضا(ع) با مداحی «محمود کریمی» (۵:۵۲)

چشم انتظار پسر
زبانحال امام رضا(ع) در بستر شهادت «خواهری نیست به بالای سرم گریه کند» با مداحی «محمود کریمی» (۴:۵۷)

گریه غریبانه
روضه تشییع جنازه امام رضا(ع) با نوای دلنشین «محمود کریمی» (۵:۱۴)

چو دلتنگ می شوم طواف مزار تو می کنم
مراسم عزاداری امام رضا(ع) با صدای محمود کریمی(۳:۱۷)

در غربت تک و تنها
مراسم سینه زنی شهادت امام رضا(ع)با صدای محمود کریمی (۲:۳۲)
چی می شه، به این گدا، خونه بدی
مرثیه خوانی به مناسبت شهادت امام رضا (ع) با مداحی حاج محمود کریمی (۲:۳۵)

ز سوز جگر، می رود فریادم
مرثیه خوانی وِیژه شهادت امام رضا(ع) توسط محمود کریمی (۰۶:۲۱)

عاقبت با کام عطشان
نوحه خوانی به مناسبت شهادت امام رضا(ع) توسط محمود کریمی (۰۹:۰۸)

قبله هفتم علی موسی الرضا
نوحه شهادت امام رضا(ع) توسط محمود کریمی (۱۶:۴۸)

ای فروزان مهر برج ارتضا
نوحه خوانی شهادت امام رضا (ع) توسط حاج محمود کریمی (۱۱:۵۸)

کفتری در حرم
نوحه خوانی برای شهادت مظلومانه امام رضا (ع) توسط حاج محمود کریمی (۳:۱۹)

کی کنی امدادم ای جوادم
روضه شهادت امام غریب حضرت رضا (ع) توسط حاج محمود کریمی (۶:۲۱)

غیر شور تو نیست در تن من
مداحی حاج محمود کریمی در شهادت ثامن الحجج حضرت رضا (ع) (۴:۱۱)

درود بر تو آن جلوه خدای تو
نوحه سرایی در سوگ شهادت امام علی بن موسی الرضا(ع) با صدای حاج محمود کریمی (۴:۲۲)

کسی امام رضا نمی شه
سینه زنی برای شهادت امام رضا(ع) با نوحه خوانی محمود کریمی (۳:۳۳)

جوادم بیا
سینه زنی شهادت امام رضا (ع) با مداحی محمود کریمی (۷:۴۴)

روضه شهادت
روضه خوانی محمود کریمی برای شهادت مولا امام علی بن موسی الرضا(ع) (۱۹:۴۷)

زمزمه با امام رضا(ع)
نوحه سرایی محمود کریمی در سوگ شهادت ثامن الائمه(ع) (۱۵:۲۳)