آداب و شرایط عقیقه؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آداب و شرایط عقیقه؟

آداب و شرایط عقیقه چیست؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استادصدیقین

سلام به شما پرسشگر گرامی

عقيقه، قرباني كردن حيوان براي تولد بچه است.

مستحب است كه پدر و مادر براي اولادي كه متولد مي شود _چه دختر باشد و چه پسر_ عقيقه كنند، اما آداب و نكاتي كه راجع به عقيقه وجود دارد:

1 - عقيقه بايد گوسفند، بز يا شتر باشد. حيوان ديگري مثل مرغ و امثال آن كفايت نمى كند. اگر شتر عقيقه كند، بايد پنج يا شش ساله باشد. بهتر است شش سال يا بيش تر داشته باشد. اگر بز باشد، يك ساله يا بيش تر باشد . اگر گوسفند باشد، شش يا هفت ماهه باشد. بهتر است گوسفند لاغر نباشد و فربه باشد. هم چنين بهتر است گوسفند كور، و بسيار لنگ نباشد كه راه رفتن براي او دشوار باشد. نيز مغز و شاخ گوسفند هم نشكسته و اخته هم نشده باشد.

2- مشهور ميان علما آن است كه: مستحب است براى پسر حيوان نر و براى دختر حيوان ماده عقيقه كنند. چنانچه حيوان غير همجنس باشد، صحيح است.

3- در استحباب عقيقه فرقى بين نوزاد اول و دوم و غيره نيست. بهتر است در روز هفتم نوزاد عقيقه نمايد. تا زماني كه به سن بلوغ نرسيده، بر پدر مستحب است براي فرزند عقيقه كند. اگر پدر و مادر عقيقه نكردند، بعد از بالغ شدن بر خود شخص مستحب است كه عقيقه كند. در روايات آمده است كه در سلامت شخص تأثير فراوان دارد.

4 - كسانى كه قدرت مالى ندارند، مستحب است هر زمانى كه قدرت پيدا كردند، براى نوزاد خود عقيقه كنند.

5- مستحب است كه گوشت عقيقه را بپزند و به مؤمنان اطعام نمايند. گوشت آن را خام تصدق نكنند. اگر چه خام هم بدهد، خوب است، ولي بهتر است كه حداقل آن را بپزند و به مؤمنان بدهند و در حق نوزاد دعا نمايند. نيز مستحب است استخوان هاي حيوان عقيقه شده را نشكند، بلكه از بند ها جدا كند.

6- مكروه است كه مادر و پدر و خواهر و برادر نوزاد (عائله پدر نوزاد) از عقيقه بخورند. كراهت، نسبت به مادر بيش تر است. بهتر است كه عيال پدر و مادر هم كه در خانه ايشان مي باشند، از آن گوشت و طعام نخورند.

7- از ماليدن خون عقيقه بر سر طفل خودداري شود.

عقيقه كردن واجب نيست، ولي خيلي بدان سفارش شده است. امام صادق(ع) فرمود: " كلّ مولود مرتهن بالعقيقه؛ سلامتي فرزند در گرو عقيقه است". و در روايتي ديگر عبدالله بن علي به امام صادق(ع) گفت: به دنبال عقيقه (گوسفند ) رفتيم. اما گوسفندي پيدا نكرديم، آيا مي‌‌‌‌‌‌‌ توانيم پولش را صدقه بدهيم؟ حضرت فرمود: " نه، خدا اطعام و ريختن خون قرباني را دوست دارد". در روایت دیگر، امام صادق (ع) فرمود: " فرزند و سلامتي اش در گرو گوسفندي است كه روز هفتم براي او عقيقه كنند و او را نام گذاري نمايند".(1) امام صادق (ع) فرمود: "پيامبر (ص) براي حسن و حسين(ع) در روز هفتم تولدشان عقيقه و دعا كرد و گفت: خدايا! استخوان هاي اين گوسفند به جاي استخوان هاي اين فرزند و گوشت او به جاي گوشت او و خون آن به جاي خون او و موي آن به جاي موي او، خدايا! حفظ كن براي محمد و آل محمد".(2) حضرت ابوطالب (ع) در روز هفتم تولد پيامبر عقيقه كرد.(3)

گوشت عقيقه را با نخود و نمک بپزند (= آبگو شت) و به همسايگان و آشنايان اهل ولايت اطعام كنند. لزومي ندارد مصرف كنندگان حتماً فقير باشند. مستحب است مقداري از آن (ران، دست، گردن، يا پاي گوسفند) را به قابله (ماما) بدهند. و اگر قابله نباشد به مادر بچه بدهند تا او صدقه بدهد به هر كسي كه بخواهد. (4)

مستحب است در هنگام كشتن گوسفند عقيقه دعا بخواند. از امام صادق(ع) روايت شده: وقت ذبح عقيقه اين دعا را بخواند:

«بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ اللَّهُمَّ عَقِيقَةٌ عَنْ فُلَانٍ(به جاي فلان اسم نوزاد را بگويد) لَحْمُهَا بِلَحْمِهِ وَ دَمُهَا بِدَمِهِ وَ عَظْمُهَا بِعَظْمِهِ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ وِقَاءً لآِلِ مُحَمَّدٍ».

و در روايت ديگري وارد شده كه اين دعا را بخواند:

«بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ إِيمَاناً بِاللَّهِ وَ ثَنَاءً عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَ الْعِصْمَةَ لِأَمْرِهِ وَ الشُّكْرَ لِرِزْقِهِ وَ الْمَعْرِفَةَ بِفَضْلِهِ عَلَيْنَا أَهْلَ الْبَيْتِ »پس اگر نوزاد پسر باشد بگويد: اللَّهُمَّ إِنَّكَ وَهَبْتَ لَنَا ذَكَراً وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِمَا وَهَبْتَ وَ مِنْكَ مَا أَعْطَيْتَ وَ كُلُّ مَا صَنَعْنَا فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا عَلَى سُنَّتِكَ وَ سُنَّةِ نَبِيِّكَ وَ رَسُولِكَ وَ اخْسَأْ عَنَّا الشَّيْطَانَ الرَّجِيمَ لَكَ سُفِكَتِ الدِّمَاءُ لَا شَرِيكَ لَكَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِين‏ اللَّهُمَّ لَحْمُهَا بِلَحْمِهِ وَ دَمُهَا بِدَمِهِ وَ عَظْمُهَا بِعَظْمِهِ و شعرها بشعره و جلدها بجلده اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ وِقَاءً لفلان بن فلان( اسم نوزادو پدر ش را بگويد). (5)

پي نوشت ها
--------------------------------
1. وسائل الشيعه، ج 15، ص 143 به بعد؛ جواهر الكلام، ج 31، احكام اولاد.
2. وسائل الشيعه، ج 15، ص 158.
3. همان، ص 159.
4. همان، ص 156. آ يه الله بهجت، جا مع المسائل، ج3، ص581. و منها ج الصالحين، ج3، ص 60.
5. آيت الله فاضل لنكراني، جامع المسائل، چاپ دهم، ج2، م1292 و 1293و 1294.

با استفاده از: http://www.pasokhgoo.ir/node/77910

با سلام آداب و شرایط عقیقه

عقیقه عبارت است از: کشتن گوسفند یا هر حیوانی که صلاحیّت قربانی کردن داشته باشد، در روز هفتم ولادت فرزند، جهت حفظ فرزند از بلاها.
پرداخت قیمت آن کفایت از عقیقه نمی‌کند. بهتر است عقیقه و فرزندی که برایش عقیقه می‌شود، از حیث جنسیت مساوی باشند، ولی اگر چنین نشد اشکالی ندارد و کفایت می کند.
همچنین مستحب است، پس از سر بریدن عقیقه، استخوان‌ها را نشکنند، بلکه از بند مفصل‌ها جدا کنند، ولی استحباب دفن کردن استخوان‌هاى عقیقه و بعضى از کارهایى که در بعضى جاها مرسوم و معروف است، ثابت نشده و مدرکى ندارد.
مستحب است یک ران یا یک چهارم از گوشت عقیقه را به قابله بدهند و بقیّه را بین مؤمنان تقسیم نمایند، ولی بهتر آن است که با آب و نمک بپزند و حدّاقل به ده نفر طعام بدهند، و پدر و مادر و هر کسی که خرجش به عهده پدر آن طفل است و عیال او محسوب می شوند - مانند فرزندان - از آن گوشت نخورند.
خوب است تراشیدن موی سر فرزند و صدقه دادن به طلا یا نقره، به وزن آن موها و عقیقه نمودن در روز هفتم هم زمان، انجام شود.
اگر پدری در روز هفتم برای فرزندش عقیقه نکند تا هنگام بلوغ طفل، این استحباب برای پدر است و می تواند برای فرزندش عقیقه کند، ولی بعد از بلوغ، بر خود فرزند استحباب دارد که برای خود عقیقه نماید.

با تشکر

موضوع قفل شده است