جمع بندی چرا بعضی از اعداد در روایات وآیات مهمتر از بقیه هستند

با سلام

عدد هفت از دوران باستان عدد مقدس بوده و اکنون نیز عدد محبوب شناخته می شود. در این بررسی آمده است اعداد چهار و پنج، چهارمین و پنجمین اعداد محبوب در دنیا هستند.

در چین هفت عدد خوش شانسی است چرا که صدای تلفظ آن شبیه کلمات چینی به معنای کلمه طلوع و زندگی است.

این کلمه همچنین نماد با هم بودن است و در نتیجه به عنوان شگونی در روابط تلقی می شود.

عدد شش به طور سنتی نشان دهنده بشریت است.

هفت عدد کائنات است و در تمامی فرهنگ ها و تاریخ نیز به طور منظم ذکر شده است.

مثلا هفت شگفتی باستان در جهان، هفت روزه بودن هفته، هفته چرخه کائنات، هفت گناه کبیره و هفت نت اصلی موسیقی.

در آیین بودا هفت عدد عروج است و گفته می شود بودا در زمان تولدش هفت گام برداشته است.

در حالی که در دین مسیحیت، خدا، توسط پرتو هفتم در مرکز شش پرتو خلقت نشان داده شده است.

در اسلام نیز هفت عدد مقدسی است به طوریکه این عدد در زمینه های مختلف تکرار می شود. وجود هفت آسمان، هفت اصل در مناسک حج، طی هفت بار مسیر صفا و مروه هفت دور طواف خانه خدا.

الکس بلوس مجری این تحقیقات در شهر لندن، می گوید: دلیل محبوبیت عدد هفت برای انسان در طول تاریخ هرگز شناخته نمی شود. اما از نظر من تنها ویژگی های منحصر به فرد عدد هفت دلیل محبوبیت آن است .

به گفته وی از بین اعداد یک تا 10 ، هفت منطقی ترین است. این تنها عددی است که دیگر اعداد این گروه به آن تقسیم نمی شود و از حاصل ضرب دیگران به وجود نمی آید. مثلا اعداد از یک تا پنج قابلیت دو برابر شدن در همین گروه یک تا 10 را دارند.

اعداد شش، هشت و 10 بر 2 قابل تقسیم و عدد 9 بر 3 تقسیم پذیر است.

دومین عدد محبوب

دومین عدد محبوب در بین مردم عدد سه است . این عدد نیز برای چینی ها خوش یمن است چرا که صدای تلفظ آن شبیه کلمه چینی تولد است.

در بسیاری از فرهنگهای شرقی این عدد نشان دهنده مراحل مهم زندگی یعنی تولد ازدواج و مرگ است.
در مسیحیت نیز این عدد نشانه تثلیث و سه هدیه ای که به مسیح داده شد است.

این عدد اغلب نشانه بهشت هاست. بر اساس اساطیر توتنی عدد سه عدد خوش شناسی و سرنوشت خوش است.

در اسلام نیز این عدد به کرات تکرار شده است به طوریکه کفاره شکستن سوگند سه روز روزه است، مردم در روز قیامت در سه گروه محشور می شوند و آفرینش انسان در تاریکیهای سه‌گانه است.

نمادی از بهشت
عدد هشت سومین عدد محبوب در دنیاست. معمولا عدد هشت نماد بی نهایت و بهشت است.

در اسلام آمده است عرش الهی توسط هشت فرشته حفظ می شود.

این عدد در آیین بودا نیز نشان دهنده خوش اقبالی و خوش شانسی است چرا که از نظر سنتی و آیینی برای بودا هشت شگون خوش اقبالی وجود دارد و در چین به عنوان نشانه ای از ثروت و کامیابی تلقی می شود.

عدد 88 به ویژه برای چینی ها بسیار مهم است چرا که مکتوب آن نشانه دهنده کاراکتر استفاده شده برای لذت و شادی است.

با تشکر

متن نقل شده در پست قبلی، به ظاهر گزارشی از دیدگاه اقوام و ملل و فرهنگ ها و ادیان مختلف نسبت به موضوع اعداد را ارائه می دهد اما این متن، قابل نقد است؛ هم نقد سندی (که مدرک این استنادها چیست و بر چه استنادی صورت می گیرد)، و هم نقد متنی (که فلان اعتقادِ نقل شده، آیا عقلانی و منطقی است یا نه).

در این متن، از خرافه ها یا اعتقادهای بدون پشتوانه منطقی یاد شده مثلا از عدد شانس:

یا خرافه اسطوره ای:

یا خرافه تثلیث:

و یا استناد مبهم:

و حتی استنادهای اشتباه:

پرسش:
چرا در برخی دستورات دینی یا آیات قرآنی، تعدادی از اعداد مهم تر از بقیه هستند مثل سه، هفت، چهل، هفتاد و ... .؟

پاسخ:
راز دقیق این مطلب برای ما روشن نیست و از باب تعبد به احکام و دستورات دینی، به این گونه سفارش ها پایبند هستیم؛ با این حال، ذکر دو نکته خالی از لطف نیست:

نکته اول این که اعدادی مانند 7 یا 70 به اصطلاح برای کثرت هم به کار می روند مثلا قرآن کریم درباره منافقین خطاب به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقينَ»؛ چه براى آن ها استغفار كنى، و چه نكنى، (حتّى) اگر هفتاد بار براى آن ها استغفار كنى، هرگز خدا آن ها را نمى ‏آمرزد! چرا كه خدا و پيامبرش را انكار كردند و خداوند جمعيّت فاسقان را هدايت نمى‏ كند.(1)

عدد سبعين (هفتاد) در این آیه براى «تكثير» است نه براى «تعداد»؛ مفهوم آيه اين است كه هر قدر براى آن ها استغفار كنى خداوند آنان را نمى‏ بخشد، درست مانند اينكه كسى به ديگرى مى‏ گويد: اگر صد بار هم اصرار كنى قبول نخواهم كرد، مفهوم اين سخن آن نيست كه اگر صد و يک بار اصرار كنى مى‏ پذيرم، بلكه منظور اين است كه مطلقا نخواهم پذيرفت و اين گونه تعبير، براى تاكيد مطلب به کار می رود.

شاهد مطلب این است که در آیه ای دیگر، همين موضوع به صورت نفى مطلق ذكر شده است:«سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ»(2)؛ تفاوت نمى‏ كند چه براى آن ها طلب آمرزش كنى يا نكنى خدا آن ها را هرگز نخواهد بخشيد.(3)

نکته دوم این که تکرار چهل باره یک عمل، موجب می شود آن عمل برای انسان، ملکه شده و در دل و جان او رسوخ نماید؛ به عنوان نمونه در روایات وارد شده که اگر کسی چهل روز ایمانش را خالصانه نگه بدارد حکمت در قلب او ثابت گشته و زبانش به سخنان حکیمانه گویا می شود.(4)

_______
(1) توبه/ 80.
(2) منافقون/ 6.
(3) تفسير نمونه، ج‏ 8، ص 60.
(4) الكافي، ج 2، ص 16، ح 6.