دروغ بگویم یا پدرم را از خود ناراضی کنم؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
دروغ بگویم یا پدرم را از خود ناراضی کنم؟

با سلام
در مورد یک موضوعی پدرم میگوید باید دروغ بگویی ، میگوید اگر این حرفی را که من به تو میزنم نگویی یعنی دروغ نگویی، من از تو راضی نیستم. از طرفی خدا دستور داده که هرگز دروغ نگوییم و همچنین رضایت پدرو مادر را واجب شمرده. حالا تکلیف من چیست؟ چکار باید بکنم؟ آیا در این مسئله دروغ بگویم و پدرم را از خودم راضی کنم یا اینکه راست بگویم و پدرم از من ناراضی باشد ؟ این را هم بگویم که این موضوعی نیست که بتوان جوری در مورد آن صحبت کرد که نه راست گفته شود و نه دروغ. یعنی نمی شود که نه دروغ بگویم و نه راست که پدرم دلخور نشود. خواهش میکنم راه درست را به من نشان دهید، با تشکر، التماس دعا

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد حافظ

رنگ خدا;754810 نوشت:
با سلام
در مورد یک موضوعی پدرم میگوید باید دروغ بگویی ، میگوید اگر این حرفی را که من به تو میزنم نگویی یعنی دروغ نگویی، من از تو راضی نیستم. از طرفی خدا دستور داده که هرگز دروغ نگوییم و همچنین رضایت پدرو مادر را واجب شمرده. حالا تکلیف من چیست؟ چکار باید بکنم؟ آیا در این مسئله دروغ بگویم و پدرم را از خودم راضی کنم یا اینکه راست بگویم و پدرم از من ناراضی باشد ؟ این را هم بگویم که این موضوعی نیست که بتوان جوری در مورد آن صحبت کرد که نه راست گفته شود و نه دروغ. یعنی نمی شود که نه دروغ بگویم و نه راست که پدرم دلخور نشود. خواهش میکنم راه درست را به من نشان دهید، با تشکر، التماس دعا

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و عرض ادب خدمت جنابعالی و پرسشگر محترم
خداوند در قرآن کریم به صراحت در مورد محدوده اطاعت از پدر و مادر افاده فرموده است به طوری که با مطالعه آن معلوم می‌گردد که اطاعت بی‌چون و چرا و بی‌قید و شرط از پدر یا مادر و یا هر دو، بی‌معناست.
«وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ حُسْناً وَ إِنْ جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بي‏ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»[1]
« وَ إِنْ جاهَداكَ عَلى‏ أَنْ تُشْرِكَ بي‏ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِي الدُّنْيا مَعْرُوفاً وَ اتَّبِعْ سَبيلَ مَنْ أَنابَ إِلَيَّ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُون»[2]
در حقیقت اگر به ما دستور داده شده که از پدر و مادر اطاعت کنیم به جهت اطاعت از دستور خداست حال اگر این دو اطاعت با هم در تعارض باشند، باید آن اطاعتی که اصل است یعنی اطاعت خدا، مقدم شود. پس اطاعت از سخن پدر و مادر یک حدی دارد.
بر همین اساس نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: «أَطِيعُوا آبَاءَكُمْ فِيمَا أَمَرُوكُمْ وَ لَا تُطِيعُوهُمْ فِى مَعَاصِى اللَّهِ».[3] پس تا آنجا که والدین، شما را به معاصی پروردگار امر ننموده‌اند اطاعت از اوامرشان مجاز است.
البته اگر مورد از مواردی نباشد که مسوغ و مصححی برای دروغ داشته باشد؛ مثلا یکی از موارد جواز دروغ، به جهت رفع کدروت‌ها است یا آن‌که راستگویی مایه تباعد و نزاع عده‌ای می‌گردد.
البته باید این مطلب را در نظر داشت که عدم اطاعت والدین در معصیت به صورت معروف انجام گردد تا مایه دلشکستگی آنان نشود. برخی برای رسیدن به هدفی متعالی بدترین راه را انتخاب می‌کنند که نه تنها بابت آن تاوان سختی را خواهند پرداخت؛ بلکه چه بسا آنان را به هدفشان نرساند. پس اگر قرار است خلاف امر پدر (امر به معصیت) رفتار شود، با زیرکی و چاپلوسی انجام پذیرد.


[/HR][1]. عنکبوت/ 8. ترجمه: « و ما به انسان در باره پدر و مادرش سفارش به احسان كرده‏ايم (و در عين حال گفته‏ايم) اگر به تو اصرار ورزيدند كه چيزى را كه بدان علم ندارى شريك من سازى اطاعتشان مكن، برگشت شما فرزندان و پدر و مادرتان به سوى من است آن وقت به آنچه مى‏كرديد آگاهتان مى‏كنم».

[2]. لقمان/ 15. ترجمه: « و اگر بكوشند تا چيزى را كه در مورد آن علم ندارى با من شريك كنى اطاعتشان مكن، و در اين دنيا به نيكى همدمشان باش، طريق كسى را كه سوى من بازگشته است پيروى كن، كه در آخر بازگشت شما نيز نزد من است، و از اعمالى كه مى‏كرده‏ايد خبرتان مى‏دهيم».

[3]. المحاسن‏، ج 1، ص 248.


با سلام

راستگويى و دروغگويى دو حالت اخلاقى است كه ريشه در اعتقادات و باورهاى دينى دارد، راستگويى حركتى در مسير فطرت است و دروغگويى حركتى برخلاف مسير فطرت. راستگويى نهالى بالنده و رشد يافته در سرزمين پاك اخلاص و صداقت است و دروغگويى بوته اى آفت زده و خشكيده در شور زار روان آدمى.
انگيزه راستگويى توانمندى اراده و اعتماد به نفس و دروغگويى انعكاس ضعفها و ناتوانيها و نفاقهاى درونى است.
از طرف ديگر «دروغ» يكى از بدترين عادات و بزرگترين گناهان و موانع رشد و كمال به شمار مى رود، كه مى توان در پرتو انديشه و تعقل صحيح آن را مهار كرد و با سلاح ايمان و دانش و آگاهى آثار ناهنجار دروغگويى را از جامعه زدود.
اگر دروغ گفتن در دين مقدس اسلام ممنوع است و دروغگو مورد نكوهش قرار مى گيرد و دروغ كليد همه بديها و شرور ناميده مى شود، در مقابل، بر راستى و صداقت در آيين محمدى صلي الله عليه و آلهتأكيد شده و راستگو مورد تحسين واقع مى شود و از باب «اَلنَّجاةُ فِى الصِّدْقْ» نجات در راستگويى است، صداقت و راستگويى كليد همه خوبيها و پاكى ها و نيكى هاست و گفته هاى انسان هم بخشى از عملهاى اوست و بر نيك و بد آن مؤاخذه خواهد شد. و... خداوند با صادقان است و از دروغگويان بيزار.
بكوشيم تا طعم شيرين صداقت در گفتار و رفتار را به ذائقه جان بچشانيم.
ان شاءا...

موضوع قفل شده است