ماجرای ابن بابویه

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ماجرای ابن بابویه

در زمان فتحعلى شاه نزديك حضرت عبدالعظيم خرابه اى بود و در آن خرابه تپه خاكى بود. زمانى به واسطه بارانى كه آمده بود آب پاى آن تپه افتاد و تا وقتيكه آمدند آنجا را تعمير كنند شكافته شد. همينكه قدرى خاك ها را عقب كردند سردابه ((زير زمين)) ظاهر شد.
در آن سردابه و زيرزمين پاهاى ميتى نمايان شد. وقتى كه خاك ها را عقب زدند، ديدند يك بدن پيدا شد،تر و تازه. هنوز آثار خضاب به محاسن و دست هايش باقى است ولى كفنش پوسيده و خاك شده و

اطرافش ريخته ولى مستورالعوره مى باشد. در مقام جستجو برآمدند. سنگ لوحش را پيدا كردند، اسمش را با تاريخ وفاتش ديدند. بعد معلوم شد كه آن بزرگوار در زمان امام حسن عسكرى (عليه السلام) بوده و قريب هزار سال بود وفات كرده بود.
اين خبر در تهران منتشر شد و مردم مى آمدند، تا تماشا كنند. خود فتحعلى شاه هم آمد و اين امر عجيب را ديد، پس امر كرد: روى قبر را پوشانيدند و بقعه اى ساختند و صحن برايش قرار دادند و مشهور به ابن باويه است در حال حاضر هم آباد است و مردم براى زيارت مى روند و آن بدن، بدن شيخ صدوق (رحمة الله عليه) عليه مى باشد.


با سلام
موضوع قبلا در سایت آمده دقت بفرمایید

سالم ماندن جسد شیخي پس از گذشت بیش از ۸۰۰ سال

...

با عرض سلام و ادب.

اصل ماجرای سالم بودن بدن مطهر ایشان از مسائل مشهور است و بزرگان زیادی که خود شاهد این واقعه بودند،به آن شهادت داده اند از جمله میرزا ابوالحسن جلوه، حضرت آیت الله ملا محمد رستم آبادی و مرحوم والد حضرت آیت الله مرعشی نجفی حاج سید محمود مرعشی و ...

اما دو نکته قابل تذکر است:
1. طبق نقلهای مختلفی که در مورد این کرامت بیان شده است،این است که اینکه آن محل،محل دفن شیخ صدوق بود و مردم هم می دانستند که اینجا قبر این عالم بزرگوار است.

2. اینکه گفته شده است،ایشان در زمان امام حسن عسکری(علیه السلام) زندگی می کرده اند،درست نیست چون تاریخ تولد شیخ صدوق(رحمة الله علیه)را سال 305 یا 306 ذکر کرده اند،حال آنکه سال شهادت امام حسن عسکری(علیه السلام)سال 260 هجری قمری است.

موضوع قفل شده است