جمع بندی تکامل انسان از منظر دین

شاید مراد شما این نباشد اما از کلامتان این برداشت می شود که انسان های اولیه را اجداد بشر امروزی می دانید، لذا لازم دیدم تذکر بدهم اگرچه ممکن است که بشر امروز با انسان هایی که نسلشان منقرض شده است اشتراکات ژنتیکی داشته باشند اما همانطور که در پست اول اشاره نمودم آنچه که از آیات و روایات فهمیده می شود این است که آنها اجداد ما به شمار نمی آیند، و تمامی انسان های امروزی از نسل یک زوج به نام آدم و حوا هستند.

با سلام مجدد
ببینید بنده متوجه فرمایش شما هستم، در اینجا یک تعارض ظاهری بین علم تجربی و تعالیم دینی پیش آمده است، اما به صرف این تعارض نمی توان دست از آیات قرآن برداشت، حجیت آیات قرآن بدون پایه و اساس نیست که بتوانیم به این راحتی آن را کنار بگذاریم، گذشته بشر برای خود بشر بسیار تاریک و مبهم است و وجود نظریات متعدد و متفاوت با لحن های تردید آمیز گویای این واقعیت است، اما قرآنی که ما با دلیل قاطع آن را به خالق بشر نسبت می دهیم، خالقی که چیزی برای او مبهم و پوشیده نیست، این قرآن سخن از این می گوید که اگرچه ممکن است انسان های نئاندرتال قبل از آدم(ع) زندگی می کرده اند اما آنها منقرض شده و نسل کنونی انسان ها تماما از نسل یک زوج هستند، که در پست اول به آن اشاره کردم.
اشتراکات ژنتیکی هیچ دلالت قطعی بر این که نسل فعلی فرزندان نسل قبلی هستند ندارد، من یک مثال برای شما می زنم، شتری که به اذن خداوند و به عنوان معجزه حضرت صالح(ع) از دل کوه بیرون آمد، آیا با سایر شتران اشتراک ژنتیکی داشت یا نداشت؟ طبیعتا شتر بوده و با شتران دیگر اشتراک ژنتیکی داشت، اما آیا از نسل آنها بوده است؟ ماری که به اذن خدا از قطعه چوبی که موسی به عنوان عصا از آن استفاده می کرد تبدیل به مار شده بود آیا با سایر مارها اشتراک ژنتیکی داشت یا خیر؟ قطعا از گونه مارها بوده و اشتراکات ژنتیکی داشت اما لزومی ندارد که خداوند نتواند گونه مستقلی را با اشتراکات ژنتیکی به وجود آورد.
آیات قرآن و روایات متعدد حاکی از این است که خداوند انسان را به عنوان گونه مستقلی از انسانهای نئاندرتال که از قدرت فکر و اندیشه برخوردار بود به طور مستقل به وجود آورده است، اما چون ماده اولیه مانند انسان های نئاندرتال است، طبیعتا اشتراکات ژنتیکی هم دارند. آیا تحقق چنین خلقتی از طرف خداوند محال عقلی است؟
ما چیزی را که با عقل قطعی به آن ایمان آورده و پذیرفته ایم را نمی توانیم به راحتی با تجربیات متغیر دانشمندان کنار بگذاریم، خصوصا با نظریات متعدد تجربی که همواره جای نظریات پیشین را گرفته اند، مثلا در مورد نظریه فرگشت که برخی اینقدر بر آن پافشاری کرده و می کنند، طبق نقل شبکه سی ان ان در یک تحقیق دانشمندان آلمانی که فرضیه های قبلی را ابطال نمود از dna یک انسان نئاندرتال متعلق به یکصدهزار سال پیش روشن شد که این dna از نظر ژنتیکی هیچ شباهتی با dna میمون های شبیه انسان که گفته می شد اجداد انسان هستند وجود ندارد، بنا به عقیده یکی از کارشناسان آمریکیاییی این تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان آلمانی از واقعه فرود آمدن یک سفینه فضایی در مریخ مهم تر است.(کلام جدید با رویکرد اسلامی، دکتر عبدالحسین خسروپناه، ص435)
انسان زمانی می تواند ابراز نظر قطعی کند که علم جامعی داشته باشد و مطمئن باشد که همه شرائط و عوامل دخیل را لحاظ کرده، و یقین داشته باشد چیز دیگری فرای این امر وجود ندارد که او از آن مطلع نباشد، لذا هرگز علوم تجربی یقین صددرصدی برای انسان نمی آورند، البته اطمینان قابل اعتماد برای انسان می آورند و انسان برای رفع نیازها، و پاسخ سوالات خویش از آن بهره می گیرد و این عیبی ندارد اما ایا می توان چنین آگاهی را بر وحی ترجیح دااد؟! این اثبات و ابطال های تجربی پشت سر هم در طول تاریخ کار را به جایی رسانید که برخی فیلسوفان علم مثل توماس کوهن اصلا علم را یک امر فرازمانی و سیر مستقیم نمی داند، بلکه علم در هر زمان را برای همان زمان و همان پارادایم مفید بدانند!

ببینید اشتراک و اختلاط دو ژن چیزی رو اثبات نمی کنه، با عرضی که بنده داشتم چه مشکلی دارد که برای ایجاد نوع برتر خداوند اشتراکات دو ژن را در یک مخلوق بدون سابقه جمع آوری کرده باشد؟ آیا ایرادی دارد که مثلا شتری که از دل کوه بیرون آمد، شتری دو رگه باشد؟ طبیعتا خداوند به دنبال نوع برتر بوده است، لذا این نوع برتر اگرچه دفعتا آفریده شده اما اشتراکاتی با انواع پیشین دارد برای این که جامع کمالات آنها باشد.
اولا بنده نمی خواهم وارد فرگشت شوم، با پذیرش آن هم مشکلی پیش نمی آید، چون در این که عمر نوع انسان بیش از صدها هزار سال است حرفی نیست و همچنین در این که عمر انسان کنونی از نظر ادیان حدود ده هزار سال هست در این هم حرفی نیست، این را ما قبول داریم، سخن در این است که آیا چون قبل از این ده هزار سال انسان هایی بوده اند، و حتی اشتراکات ژنتیکی دارند اثبات می کند که انسان های امروزی هم از نسل آنها هستند؟ آیا با وجود معجزاتی که مثال زدم اشتراک ژنتیکی می تواند حرف خود خالق را کنار زند؟

منظورتان از عقلانی تر چیست؟ آیا معجزات غیر عقلانی هستند؟ آیا وقتی خداوند توانسته یک بار موجودات را با اشتراکات ژنتیکی بدون پدر و مادر پدید بیاورد تکرار آن غیر عقلانی می شود؟ در حالی که خودش فرموده این کار را در مورد انسان امروزی انجام داده است؟ آیا فکر نمی کنید خود این می تواند امتحانی از جانب خداوند برای سنجش پایبندی یک مومن به اعتقادات دینی اش باشد؟

در این که غرب خصوصا با شکل گیری حلقه وین و ... تجربه گرایی خویش را به اوج رسانده است حرفی نیست، اما با مراجعه به اندیشه های فیلسوفان علمی چون کوهن متوجه خواهید شد که ایشان تفاوتی در علوم جدید و قدیم نمی گذارند.

کتابی که آدرس دادم این مطلب را بدون استناد نگفته است، بلکه این خبری است که از یک شبکه چند ملیتی در آمریکا در تاریخ 12 ژوییه 1997 پخش شده است. اما در هر صورت بیان بنده نیازی به اثبات چنین اموری هم ندارد، و اینها را به عنوان مؤید آوردم.

ضمنا این که دلیل منکرین را در یک دلیل خلاصه کنید و بگویید دلیلشان این است که "دینمون گفته" اصلا منصفانه نیست، و نشان دهنده این است شما خود به آنچه که مرا به آن دعوت کرده اید عمل نکرده اید و تنها کتاب های اثبات کنند گان فرگشت را مطالعه کرده اید!
مخالفت دانشمندانی چون لویی آگاسر(جنین شناس)، ریچارد اوون(دیرین شناس)، چارل ارسنت بیر و جرج میوارت(جانور شناس) با نظریه فرگشت، و همچنین تحقیقات امثال دکتر لوئیس کی بر روی جمجمه های انسان های ماقبل تاریخ در آفریقا، تحقیقات آقای دکتر پین روی مگس سرکه، و... را نمی توان یک کاسه کرد و گفت دلیلشان این است که دینمان گفته!!! از لینکی که برای حقیر به منظور مطالعه بیشتر فرستادید ممنونم، شما هم برای مطالعه بیشتر می توانید به کتاب مسائل جدید کلامی آیت الله سبحانی، و کلامی جدید با رویکرد اسلامی دکتر خسروپناه بخش قرآن و تئوری تحول مراجعه بفرمایید تا با ادله مخالفین هم آشنا شوید.

با تشکر:Gol:

بله بنده هم معتقد این نیستم که معجزه خلاف قوانین طبیعت هست، اتفاقا این که معجزه خودش تابع قوانین است سخن بنده را تقویت می کند، چون انقراض انسان های پیشین و خلقت آدم(ع) و حوا دفعتا و بدون پدر و مادر هرگز مخالف قوانین طبیعت نیست. حرف بنده روشن است، می گویم خداوند پیش از این نیز موجوداتی را بدون پدر و مادر اما با اشتراکات ژنتیکی پدید آورده است، چرا وقتی خود او می گوید این بار هم یک زوج را بدون پدر و مادر آفریدم و شما از نسل ایشان هستید باور آن برای ما دشوار شده است؟ و وجود اشتراکات ژنتیکی موجب شده نسبت به سخن خود خالق تردید کنیم؟ آیا قدرت او کم رنگ تر شده یا علوم تجربی جدید ما را مغرور نموده؟ اگر خود خداوند نفرموده بود ما همه شما را از یک زوج به نام آدم(ع) و حوا آفریدیم، ما که روی حرف خود تعصبی نداریم، حرف علم را می پذیرفتیم، اما وقتی خدایی که قدرت بر چنین کاری دارد و خودش هم فرموده بشر جدید را این گونه آفریدم، به نظر شما ما باید چه موضعی بگیریم؟

این مطلب را خود بنده هم در همان کتابی که آدرس دادم مشاهده کرده ام، تنها چیزی که می توانم علاوه بر این بگویم این است که خبر در تاریخ 12 ژوییه 1997 از شبکه c.n.n پخش شده است، که در همان تاریخ واحد مرکزی خبر ایران نیز آن را بیان نموده است.(به نقل از همان کتاب)

بنده هم به جهت دفاع از چنین نظریاتی آن را مطرح نکردم، تنها مرادم بیان قرائنی برای تزلزل تجربه در برابر وحی بود، البته لازم است ذکر کنم که هرگز این طور نیست که مباحث فیلسوفان علم در کشورهای پیشرفته غربی جایگاهی نداشته باشد و صرفا در کشورهای جهان سوم پیگیری شود. اما ورود به مباحث فلسفه علم مجال مستقل خود را می طلبد.

با تشکر:Gol:

از شما ممنونم، بنده به عنوان مثال پای تکامل را وسط کشیدم، اثبات یا نفی آن هم بر عهده دانشمندان علوم تجربی است و به جهت این که مستقیما بحث ما در مورد تکامل نیست و در پست های پیشین مطالبی عرض نموده ام، بیش از این وارد نمی شوم، اما از آنجا که این مسئله هم به موضوع تاپیک مربوط است، باید اشاره کنم در صورت اثبات چنین امری باز هم نمی توان وجود انسان امروزی را حاصل تکامل دانست، چرا که اگر انسان را جدای از نئاندرتال ها دانستیم اگرچه تکامل در زندگی نئاندرتال ها نقش داشته باشد و آنها با تکامل به انسانی اینچنینی تبدیل شده باشند، اما طبق آیات قرآن کریم بشر امروزی که عمرش به حدود ده هزار سال می رسد یک مخلوق مستقل و کامل تر از پیشینیان است که دفعتا آفریده شده است و این هیچ منع عقلی ندارد همان طور که در پاسخ به دوستان عرض شد.

با تشکر:Gol:

شما در خارج از فضای بحث صمیمانه با توجه به ارتباط با کار و رشته تان از بنده آدرس دقیق تر خواستید و بنده نه به قصد بحث، فقط از روی پاسخ به درخواستتان گفتم تنها آدرسی که در این کتاب آمده این است، اصراری روی معتبر بودن آن از نظر مراجع علمی نداشتم، قبلا هم عرض کردم دلیل بنده روشن است که در ادامه باز هم ذکر خواهم کرد، این موارد را به عنوان مؤید ذکر نمودم، که البته برای کسی که وقت و علاقه داشته باشد با توجه به این که تاریخ و شبکه آن مشخص است قابل پیگیری هست و می تواند نام آن موسسه پژوهشی آلمانی را به دست آورد. در هر صورت این مطلب یک حاشیه بود برای تزلزل تجربه در برابر وحی، نه اصل پاسخ من.
اگر کلام من دچار ابهام بوده و پاسخ من اصرار و پافشاری بر روی مقبولیت آن را تداعی می نموده عذرخواهی می کنم

:Gol:

این حرف شما را قبول دارم، اما نه اسلام مسیحیت است، و نه قرآن کتاب مقدس، که البته کلام فوق و ذیل شما نشان می دهد که در این خصوص با هم اتفاق نظر داریم.

یک لحظه شما مستندات علمی که در ذهن داشته و روی آنها پافشاری می کنید را کنار بگذارید، حالا بگویید انصافا شما از این آیات چه برداشتی می کنید:

«يَأَيهُّا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِى خَلَقَكمُ مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنهْا زَوْجَهَا وَ بَثَّ مِنهْمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَ نِسَاء»(نساء:1)
اى مردم! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهيزيد! همان كسى كه همه شما را از يك انسان آفريد و همسر او را (نيز) از جنس او خلق كرد و از آن دو، مردان و زنان فراوانى (در روى زمين) منتشر ساخت‏.
تعبیر «یا ایها الناس» به معنای ای مردم، یک تعبیر عام است و نمی توان بدون دلیل آن را تخصیص زد، خصوصا با وجود قرائنی که در آیات بعدی خواهد آمد که بر عمومیت آن دلالت دارد.

خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ، ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها»؛شما را از يك تن آفريد، سپس همسرش را از او پديد آورد.(زمر:6)

«يا بَنِي آدَمَ لا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطانُ كَما أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّة»؛ اى فرزندان آدم! شيطان، شما را نفريبد چنان كه پدر و مادرتان را [با فريبكاريش‏] از بهشت بيرون كرد.(اعراف:27)
آیا پدر و مادر بخشی از مردم، یعنی پدر و مادر یک نژاد در بهشت مذکور بوده اند؟ خدایی که خودش از تساوی نژادها در سوره حجرات می گوید، چرا بین این دو نژاد باید تا این حد تفاوت بگذارد؟ چرا پدر و مادر یک نسل را برگزید و چرا نسبت به فتنه شیطان، فقط آن نژاد را بیم می دهد؟!
در مورد گستره جغرافیایی تبلیغی انبیاء بحث گسترده ای است که مجال خود را می طلبد اما برای اطلاع باید عرض کنم اتفاقا رگه های بسیار پررنگی از تعالیم انبیاء در همه ادیان دیده می شود که خیلی جالب است، حتی در بودیسم و هندوئیسم و...؛ به گونه ای که مثلا اعتقاد به منجی آخرالزمان و مصلح جهانی حتی در بین سرخ پوستان آمریکایی هم وجود دارد.

اما این که بگویید این دین مخصوص مناطق خاصی است و همه مخاطب قرآن نیستند حرف صحیحی نیست، خود قرآن کریم این را رد می کند، اولا این دین و پیامبر(ص) را برای همه مردم دانسته که باید بر همه ادیانو مکاتب غالب شود:

«وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشيراً وَ نَذيراً وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُون‏»؛ و ما تو را براى همه مردم جز مژده‏رسان و بيم دهنده نفرستاديم، ولى بيشتر مردم [به اين واقعيت‏] معرفت و آگاهى ندارند.(سبأ:28)

و نیز می فرماید:
«هُوَ الَّذي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ‏»؛ اوست كه پيامبرش را با هدايت و دين حق فرستاد، تا آن را بر همه اديان پيروز گرداند.(توبه:33)

و نیز از قول شیطان می فرماید:
«لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلى‏ يَوْمِ الْقِيامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلا»؛ اگر مرا تا روز قيامت زنده بگذارى، همه فرزندانش(آدم) را، جز عده كمى، گمراه و ريشه‏ كن خواهم ساخت‏.(اسراء:62)

شیطان به خداوند گفت: اگر مرا فرصت دهی فرزندان آدم را گمراه می سازم، آیا شیطان فقط با یک نژاد مشکل دارد؟ و مثلا سرخ پوستان آمریکایی که به تعبیر شما از فرزندان آدم نیستند، شیطان کاری با آنها ندارد؟

نامه پیامبر(ص) به پادشاهان ایران، روم و مصر، و حبشه هم گویای این است که بعثت او جهانی بوده است، و مخاطب قرآن همه مردم هستند، و امام زمان(ع) هم به برپایی حکومت عادلانه در خاورمیانه اکتفا نخواهند کرد و به دنبال حکمفرمایی قرآن بر تمام جهان هستند، که چون از بحث خارج است از ذکر روایات در این رابطه چشم پوشی می کنم.

خب با وجود این آیات و با وجود این که خداوند قبلا هم موجوداتی را بدون پدر و مادر اما با اشتراکات ژنتیکی با هم نوعانشان به وجود آورده چه استبعادی دارد که ما بین دو نسل از انسان ها انقطاعی را قائل بشویم؟ انقطاع انسان های نئاندرتال و شروعی دوباره با انسان های خردمند که اشتراکات ژنتیکی را با پیشینیان خود دارند؟

ببینید ما بحثمان بر سر سخن و قدرت خداوند است، وگرنه اولا اگر یک انسان دروغگو بگوید آب هم خوردم ما گاهی باور نمی کنیم، اما کذب در مورد خدا راه ندارد؛ ثانیا: سختی و آسانی آب خوردن و بلند کردن هواپیما در مورد ما صدق می کند اما همه امور ممکن در برابر قدرت خداوند مساوی بوده و سختی و آسانی برای خدا معنا ندارد، پس تکامل انسان ها و سیر سلسله وار آنها، با انقطاع نسل انسان های جدید از انسان های قدیم و آفرینش مستقل از یک زوج برای قدرت خدا هیچ تفاوتی نمی کند، لذا باید ببینیم خود او چه می گوید و تفصیل آفرینش را چگونه بیان می دارد.

عجیباست که متوجه نشدید این اثبات جهانشمولی اسلام به خاطر این بود که اثبات کنم مخاطبآیات قرآن کریم در آیاتی که پدر و مادر آنها را از یک زوج می داند، تمامی مردمهستند، نه فقط جغرافیایی خاص.

این که قومی در حال حاضر بت پرست هستند را نمی توان دلیلی بر این دانست که هرگز تعالیم توحیدی بر آنان عرضه نشده، آیا شما در این که ابراهیم خانه کعبه را بازسازی کرده و مروج تعالیم توحیدی در آن منطقه بوده است شک دارید؟ پس چرا با وجود تعالیم حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) باز هم مردم حجاز در هنگام بعثت پیامبر اسلام(ص) بت پرست بوده اند؟ یا چرا بنی اسرائیل به فاصله کوتاه رفتن موسی(ع) به میعاد الهی گوساله پرست شدند؟ پس مشرک بودن امروزی مردم هرگز نتیجه تاریخی نمی دهد که آنها هرگز با تعالیم توحید آشنا نشده باشند، بلکه خاصیت نوع انسانی به خاطر محسوس طلبی است که به مرور زمان انسان های موحد را دچار انحراف می کند.

ضمن این که اعتقاد به منجی نهایی، اعتقای نیست که بر خواسته از فطرت باشد و اشتراک آن در ادیان نشان از تعلیمی بودن آن دارد، علاوه بر این که رگه های توحیدی و یا اخلاق دینی در این ادیان دیده می شود، که مقاله های مستقلی در این رابطه نوشته شده است، مثلا در دوران برهمنی معتقد به وحدت وجود بودند که در نتیجه این دیدگاه، «برهمن» جان جهان است که در تمام هستی جریان دارد و در حقیقت، تمام هستی است.(حقیقت غایی در آیین هندو، سید اکبر حسینی، مجله معرفت، 1386، شماره 121)این اعتقاد آنها به قدری به عرفان اسلامی نزدیک است که حتی برخی به اشتباه عرفان اسلامی را متاثر از عرفان هندوئیسم می دانند. یا مسأله «نیروانا» در آیین بودا که هدف مهم و اصلی در این آیین رسیدن به آن حالت می باشد. برخی آن حالت را آزادی مطلق معرفی نموده و گفته است که انسان پس از مهار کردن فعالیت غرایز حیوانی و چشم پوشی از لذایذ به آن می رسد که در اصطلاح صوفیه به آن فنا گفته می شود، «نیروانا» که مقصود اصلی بودائیان می باشد به معنای فعال مایشا به عنوان مرتبت سرمدی، ثابت و لایتغیر است، فاسد ناشدنی و انحطاط ناپذیر است، ساکن و بدون جنبش است، در محدوده زمان جای نمی گیرد، نامیر است، به دنیا نیامده و شدن در آن راهی ندارد.(مقایسه خداشناسی در دین بودا و اسلام، دائرة المعارف اسلامی طهور)
از این موارد هم که بگذریم ما و شما در حقانیت قرآن شکی نداریم لذا می شود درون دینی بحث کرد، آیا شما این فرمایش قرآن کریم را نشنیده اید که فرموده:
«وَ لَقَدْ بَعَثْنا في‏ كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوت‏»؛ و ما در میان هر قومی رسولى برانگيختيم كه [بگويد]: خدا را بپرستيد و از طغيانگر دورى كنيد. (نحل:36)

واقعا متوجه پاسخ شما نشدم، و کمی برایم عجب بود!
بحث بر سر هدایت نیست، خطاب قرآن کریم از نسل آدم و حوا بودن است، چه ربطی به وظیفه هدایتگری آدم دارد؟ آیا می شود به امت اسلامی گفت یا بنی محمد(ص)؟
اگر بخشی از انسان های امروزی از نسل آدم(ع) نباشند، با توجه به این که مخاطب آایت همه مردم هستند، دیگر معنا ندارد که خداوند بفرماید: شما را از یک زوج آفریدیم!!
شما چرا آیات متعددی که ذکر کردم را رها کرده اید و نگفته اید مراد خداوند از این که می فرماید ما شما را از یک زوج آفریدیم چه بوده است؟ اگر انسان هایی بوده اند و با فرزندان آدم(ع) و حوا ازدواج کرده اند، پس خدا چرا فرموده ما شما را از یک زوج آفریدیم در حالی که این زوج طبق این نگاه شما تنها به انسانهای موجود اضافه شده اند.
اتفاقا برعکس، اختلاف من و شما این است که باید بدون یش فرضهای مخلّ به سراغ قرآن برویم، اما شما با وابستگی که به نظریات جدید و اشتراکات ژنتیکی دارید به سراغ آیات قرآن می آیید، در حالی که باید این ها را کنار بگذارید و ببینید قرآن چه می گوید، وگرنه به مشکل انسانهایی گرفتار می شوید که به جای فهم مراد قرآن، فهم خودشان را به قرآن تحمیل می کنند.
خواهش می کنم استنادات تجربی و اشتراکات ژنتیکی را برای نیم ساعت فراموش کنید، و دوباره به آیاتی که ذکر کردم نگاهی بیندازید، تا زمانی که چنین پیش فرضهایی در ذهن ما باشد محال است قرآن را درست فهم کنیم.

!!!!!!!!

اولا در این که حضرت آدم(ع) چند سال پیش خلق شده است نمیتوان با قاطعیت ابراز نظر کرد، شاید چیزی بین 7500 تا 10 هزار سال پیش بوده است، لذا آثاری که در حدود این سال ها کشف می شود متعلق به انسانهای است که از نسل حضرت آدم(ع) هستند، همان طور که اگر یک سرچ کوچکی در اینترنت و مقاله های علمی بکنید می بینید که دانشمندان ژئولوژی انقراض انسان های نئاندرتال را به حدود 15 تا 28 هزار سال پیش می دانند.
ثانیا حتی اگر فسیل هایی در بین این سالهای خلقت آدم(ع) کشف شده باشد باز می تواند حاکی از آخرین بازمانده های آنان باشد که در آستانه خلقت آدم(ع) بوده اند و در آستانه انقراض بوده اند و تعداد آنان بسیار کم بوده است، یعنی معدود انسان هایی بوده اند که در سالهای نزدیک به خلقت آدم منقرض شده باشند.
تخمین های ژئولوژیست ها در مورد سن اجساد سنگ شده، آنچنان دقیق نیست که مثلا صد سال و دویست سال و پانصد سال را مشخص کند، مثلا دو ججمه ای که دویست سال با هم اختلاف دارند را متعلق به یک دوران می دانند لذا استبعادی ندارد که آخرین نئاندرتال ها با انسان های خردمند در یک عصر تعریف شوند در حالی که چند قرن با هم فاصله داشته باشند.
ثالثا: حتی باز هم در صورت فرض اگر بپذیریم که نئاندرتالهایی تا این سالها زندگی می کرده اند باز هم اختلاط نژادی و ازدواج آنها با فرزندان آدم دلیل می خواهد، دلیل قاطعی که بتواند بر ظهور این آیاتی که عرض کردم غلبه کند. در حالی که با توجه به گستره جغرافیایی و این که آدم(ع) در حجاز بوده است که تمدن قابل توجهی در آن شکل نیافته بوده، و اکتشافات نئاندرتالی در آن وجود ندارد، لذا باز هم احتمال برخورد و اختلاط نژادی بسیار کمرنگ بوده که ظهور آیات قرآن هم آن را نفی می کند.

با تشکر:Gol:

جناب شمال عزیز، فرمایش شما درست، اما این در اصل استدلال بنده تفاوتی ایجاد نمی کند، بنده می گویم آثار یافته شده در این سال ها ابتدا باید اثبات شود که متعلق به فرزندان حضرت آدم(ع) هست یا خیر، شما در استدلالتان این را پیش فرض گرفته اید که نیستند و سپس می گویید پس در زمان حضرت آدم(ع) انسان های دیگری هم بوده اند.
خصوصا با توجه به این که نمی توان تاریخ دقیقی برای خلقت حضرت آدم(ع) مشخص کرد.
سه مطلبی را که در پست پیشین عرض کردم دوباره با دقت مطالعه بفرمایید.

شکی نیست که قرآن برای هدایت آمده نه آموزش علوم تجربی، و شکی نیست که بشر را تشویق کرده اند برای کشف مجهولات، اما جایی که قرآن بر مطلبی در حیطه علوم تجربی تصریح کرده باید آن را کنار گذاشت؟
قرار شد شما بگویید چه از این آیاتی که عرض کردم برداشت می کنید؟ کجای برداشت بنده (که البته برداشت بنده نبوده و مفسرین بیان نموده اند) اشتباه بوده؟ قرار شد شما بگویید از نظر قواعد منطقی، قواعد زبانی و قواعد تفسیری کجای این برداشت مشکل دارد؟ نه اینکه به جای بیان نقد و اشکالات، دائما به آن حمله کنید. به جای ذکر اشکالات این برداشت، دائما انحراف کلیسا را بر سر ما بزنید! خودتان هم می دانید نه اسلام، مسیحیت است و نه قرآن، کتاب مقدس! که آن را خود مسیحیان هم قبول دارند دست نوشته های بشر است. چرا به راحتی به دستاوردهای علوم تجربی که هر روز جای خودشان را به نظریات جدید می دهند مغرور شده و با تعصب بر آن یافته های زوال پذیر و ظنی، قرآنی که متقن ترین کتاب است را دستخوش تفسیرهای روزمره میکنیم؟
تحمیل نظریات علمی بر قرآن تاثیری جز ظهور تفسیرهای پراکنده و زوال پذیر ندارد، که نتیجه سوء آن در آثار امثال سید احمد خان هندی و بازرگان و... بروز یافته است.

معمولا انسان هایی که اطلاعات کمتری در یک مسئله دارند زودتر موضع می گیرند، و بر عکس انسان هایی که از گستردگی نظرات و عوامل و... اطلاع دارند همواره در اتخاذ موضع در مسائل علمی غرق در تفکر و سنجش شده و به راحتی موضع نمی گیرند. فلسفه وجودی انسان این است که موجودی باشد که هم خصوصیات حیوانات را داشته باشد و هم خصوصیات ملائکه را، لذا انسان هم غرایز حیوانی را دارد و هم قوایی که حیوانات از آن بی بهره اند، و این امر نه به این خاطر است که نعوذ بالله خدا خلاقیت ندارد، بلکه این برداشت از جهل ما نشأت میگیرد که نمی فهمیم هدف خدا از خلقت انسان چیست! وقتی هدف خدا ایجاد موجودی است که خصوصیات حیوانی را هم دارا باشد تا با تعدیل و گذر از آن به مقام انسانیت برسد پس باید اشتراکات ژنتیی با به تعبیر شما جک و جانورهایی هم داشته باشد. اما این دلیل نمی شود که انسان نتواند نوع مستقلی باشد، چرا که همانطور که چندین بار عرض کردم حیوانات دیگری را نیز بدون سابقه به وجود آورده است که اشتراکات ژنتیکی با انواع خویش داشته اند، لذا استبعادی در این خصوص وجود ندارد.

به نظرم پاسخ این جملات را در پست گذشته داده ام، وقتی ما می توانیم با چنین ادعاهایی آفرینشی را به خداوند تحمیل کنیم که در این خصوص آگاهی جامعی داشته باشیم و هرگز احتمال گشوده شدن افق های علمی جدیدی در آینده را ندهیم.

بحث ما با توجه به فضای گشودن بحث توسط استارتر، درون دینی بوده و بعد از پذیرش قرآن کریم و معجزات است، و اثبات این معجزات مجال خود را می طلبد.

در هر صورت به نظرم آنچه در این خصوص باید گفته میشد، گفته شد؛ هم از جانب موافقان، و هم از جانب مخالفان، لذا قضاوت را بر عهده مخاطبان می گذاریم.

از همه دوستانی که در بحث شرکت کردند هم متشکرم، ان شاالله تاپیک چند روز آینده جمع بندی می شود.

سوال
با صرف نظر از شواهد فسیل شناسی و نیز شواهد ژنتیکی بر اساس اطلاعات dna که هر دو مؤید این است که انسان هایی پیش از آدم(ع) بوده اند، و انسان های امروزی از نسل آنها هستند، اخیرا در یکی از سخنرانی های حضرت آیت الله فاطمی نیا شنیدم که ایشان گفتند "همه ی انسانها از نسل حضرت آدم نیستند" و بیش از این توضیح ندادند، لطفا بدون هیچ پیشداوری از نگاه دین و با مستندات دینی این موضوع را بیشتر باز کنید.

پاسخ
برای نتیجه گیری قطعی لازم است که پس و پیش سخن ایشان دیده شود، اما با توجه به عدم دسترسی به کلام ایشان باید گفت: به احتمال زیاد منظور ایشان مطلق انسان ها بوده است، نه انسان های امروزی، یعنی همه انسان هایی که از ابتدای پیدایش عالم خلقت تا به امروز به این کره خاکی پا نهاده اند همه از نسل آدم نیستند، بلکه برخی پیش از خلقت حضرت آدم(ع) بوده، و پدر و مادر دیگری داشته اند، همان طور که امام صادق(ع) می‌فرمایند:

«لَعَلَّكَ تَرَى أَنَّ اللَّهَ إِنَّمَا خَلَقَ هَذَا الْعَالَمَ الْوَاحِدَ وَ تَرَى أَنَّ اللَّهَ لَمْ يَخْلُقْ بَشَراً غَيْرَكُمْ بَلَى وَ اللَّهِ لَقَدْ خَلَقَ اللَّهُ أَلْفَ أَلْفِ عَالَمٍ وَ أَلْفَ أَلْفِ آدَمٍ أَنْتَ فِي آخِرِ تِلْكَ الْعَوَالِمِ وَ أُولَئِكَ الْآدَمِيِّين‏»؛ شاید شما گمان می‏کنید خدای عزوجل تنها این عالَم را آفریده، و غیر از شما هیچ بشر دیگری را خلق نکرده است. نه، چنین نیست؛ بلکه هزار هزار عالَم، و هزار هزار آدم آفریده که شما از نسل آخرین آن‌ها هستید. (1)

اما ظاهر آیات قرآن کریم نشان می دهد انسان های که در این دوره خاص و در زمان ما زندگی می کنند، همگی از نسل آدم و حوا هستند،(2) قرآن کریم در آیات متعددی به این امر اشاره می فرماید:

«يَأَيهُّا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِى خَلَقَكمُ مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنهْا زَوْجَهَا وَ بَثَّ مِنهُْمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَ نِسَاء»؛ اى مردم! از پروردگارتان، كه شما را از يك تن آفريد و همسرش را از او آفريد و از آن دو، مردان و زنان بسيارى را منتشر ساخت‏.(3)

«يَابَنىِ ءَادَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّة»؛ اى فرزندان آدم! مبادا شيطان شما را به فتنه اندازد، چنان كه پدر و مادر شما را از بهشت بيرون راند.(4)

«خَلَقَكمُ مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنهْا زَوْجَهَا»؛ شما را از يك انسان آفريد و آن گاه همسر آن انسان را هم از جنس خود او قرار داد.(5)
و نیز از قول شیطان می فرماید:
«لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلى‏ يَوْمِ الْقِيامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلا»؛ اگر مرا تا روز قيامت زنده بگذارى، همه فرزندانش(آدم) را، جز عده كمى، گمراه و ريشه‏ كن خواهم ساخت‏.(6)

شیطان به خداوند گفت: اگر مرا فرصت دهی فرزندان آدم(ع) را گمراه می سازم، اگر انسان ها از دو نژاد بودند و آدم(ع) و حوا تنها پدر و مادر بخشی از آنها بودند، نتیجه این می شود که شیطان فقط با یک نژاد مشکل دارد؟ و مثلا سرخ پوستان آمریکایی که به تعبیر شما از فرزندان آدم نیستند، شیطان کاری با آنها نداشته باشد؟!

پس آیات قرآن و روایات متعدد حاکی از این است که خداوند انسان را به عنوان گونه مستقلی از انسانهای پیشین به وجود آورده است، اما ممکن است اشتراکات ژنتیکی هم داشته باشند، لذا این که دانشمندان ژئولوژیست معتقد هستند عمر نوع بشر به بیش ازمیلیون ها سال می رسد، و فسیل هایی در این زمینه یافته اند و نیز اسکلت های سنگ شده ای که طبق تخمین خودشان متعلق به پانصد هزار سال پیش است، هرگز دلیلی نمی شود بر این که انسان های امروزی ادامه نسل آنها باشند.(7)

باید توجه داشت که اشتراکات ژنتیکی هیچ دلالت قطعی بر این که نسل فعلی فرزندان نسل قبلی هستند ندارد، چرا که خداوند توان ایجاد نوعی مستقل که با انواع پیشین اشتراک ژنتیکی داشته باشد را دارد، به عنوان مثال شتری که به اذن خداوند و به عنوان معجزه حضرت صالح(ع) از دل کوه بیرون آمد، آیا با سایر شتران اشتراک ژنتیکی داشت یا نداشت؟ طبیعتا شتر بوده و با شتران دیگر اشتراک ژنتیکی داشت، اما آیا از نسل آنها بوده است؟ ماری که به اذن خدا از قطعه چوبی که موسی به عنوان عصا از آن استفاده می کرد تبدیل به مار شده بود آیا با سایر مارها اشتراک ژنتیکی داشت یا خیر؟ قطعا از گونه مارها بوده و اشتراکات ژنتیکی داشت اما لزومی ندارد که خداوند نتواند گونه مستقلی را با اشتراکات ژنتیکی به وجود آورد. پرنده ای که عیسی(ع) از گِل می ساخت و آن را به اذن پروردگار به پرنده ای واقعی مبدل می ساخت یقینا با نوع دیگر اشتراک ژنتیکی داشته، اما از نسل آنها نبوده است.

بنابراین نباید به راحتی به دستاوردهای علوم تجربی که هر روز جای خودشان را به نظریات جدید می دهند مغرور شده و با تعصب بر آن یافته های زوال پذیر و ظنی، قرآنی که متقن ترین کتاب است را دستخوش تفسیرهای روزمره بکنیم، خصوصا با توجه به این که یافته های دانشمندان در این حوزه چیزی جز اشتراک ژنتیکی را اثبات نمیکند.
________________________________

1. التوحید، شیخ صدوق، ص277.
2. طباطبایی، محمد حسین، ترجمه المیزان، نشر جامعه ی مدرسین، چاپ پنجم، 1374ش، قم، ج4، ص216.
3. نساء:4/1.
4. اعراف:7/27.
5. زمر:39/6.
6. اسراء:17/62.
7. ترجمه المیزان، ج4، ص222.