جمع بندی نجات از پرتگاه
تبهای اولیه
سلام
فردی رو در نظر بگیرید
که کاملا بی دینه ولی لطف خدا شامل حالش میشه
و سعی میکنه درست بندگی کنه
یعنی برعکس همه ماها با تلاش خودش به حقانیت اسلام و شیعه میرسه
و خداوند به شدت هوای این بنده رو داره و خیلی چیزا بهش میده
از خبر از آینده و چشم برزخی گرفته تا دیدار ائمه ....
ولی این بنده خدا از یه جاهایی دچار سقوط میشه
و در طی زمان قبح گناه براش از بین میره
میشه یه فرد عادی که راحت دروغ میگه و غیبت میکنه
تقریبا به هیچ یک از اعمال عبادی پایبند نیست الا روزه و اعتکاف
و همه الطاف خداوند ازش گرفته میشه الا اینکه همچنان میتونه باطن افراد رو ببینه
و این لطف بیشترین عذاب رو براش داره
چون با وجود گناهانی که انجام میده مدام صورت باطنی خودش رو تصور میکنه و ...
از طرفی باطنا ناراحته و خیلی دوست داره به دوران قبل برگرده
نه به کراماتی که داشت فقط میخواد مثل قبل مومن واقعی باشه
هربار توبه میکنه و از خدا میخواد موقع گناه خودش کمکش کنه و جلوشو بگیره
ولی بازم میره سراغ گناه
حس میکنه انقدر آلوده شده که خدا دوست نداره نجاتش بده
خودش میگه ترک نماز باعث سقوطم شده
ولی با وجودی که میدونم بعد نماز گناه میکنم روم نمیشه دیگه نماز بخونم
میخواد بدونه دعا یا اعمالی هست که باعث بشه گناه رو ترک کنه و و توبه اش همیشگی باشه و نجات پیدا کنه؟
من یه چیزایی بهش گفتم ولی فکر کردم کارشناس و بقیه دوستان بهتر میتونن کمکش کنن
ازتون خواهش میکنم هر پیشنهاد یا تجربه ای توی ترک گناه و استواری توبه دارین بگین
از همگی ممنونم
ازتون خواهش میکنم هر پیشنهاد یا تجربه ای توی ترک گناه و استواری توبه دارین بگین
از همگی ممنونم
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم؛
در مورد چیستی توبه، حقیقت توبه، کیفیت توبه، زبان توبه، نجات بخشی توبه، علائم توبه واقعی و نصوح، شرائط توبه واقعی، راههای انگیزه بخشی برای توبه، آثار توبه، راهکارهای آلوده نشدن پس از توبه و دیگر زوایای توبه به تاپیک
توبه چیست ؟ (تا چند ساعت بعد از گناه مي توان توبه كرد؟)
و
http://www.soalcity.ir/node/98
مراجعه فرمایید.
اما نکتهای که به نظر حقیر لازم به ذکر است آن است که درس پیشنیاز توبه، سنگین و بزرگ دیدن گناه است پس هرگاه بندهای به هر میزان در گذراندن این درس پیشنیاز قصور و کوتاهی کند، در توبه از گناه و تداوم بر حالت توبه، تأثیرگذار است.
این حکایت را به صورت شفاهی از یکی از دوستان خودم شنیدم که در محضر آیت الله بهجت ره جوانی اظهار عجز از یک گناه شخصی کرده بود و از ایشان خواسته بود تا با ذکر و دعایی او را از انجام این گناه باز دارد اما آیت الله بهجت در پاسخ به وی فرموده بودند: اگر میدانی که فلان عمل گناه است، خب گناه نکن! و این سؤال و جواب چندین مرتبه تکرار شده بود تا در نهایت آیت الله بهجت به وی فرموده بود: هر گاه گناه را مرتکب شدی بلافاصله توبه کن.
این فرمایش حاوی نکته ظریف و دقیقی است که سطحی نگران از آن غافل بوده، حتی مجوزی بر گناه کردن میشمارند اما نکته ظریف این سخن آن است که تا قبح عمل خطا و معصیت بر کسی مسجل نباشد، در صدد عذرخواهی از آن عمل نخواهد بود و شرایط و حال توبه برای او منعقد نخواهد گشت. در صورت قبیح ماندن گناه است که انسانِ معصیت کار موفق به توبه خواهد شد. بعد از ارتکاب و در حین ارتکاب هم ولو اینکه آلوده گشته اما با خیالی راحت به معصیت نپرداخته بلکه با ترس و دلهره و نگرانی آن عمل را مرتکب شده است و همین در بازداشتن او از این عمل تأثیر بسزایی خواهد داشت.
مشکل جدی معاصی، عادی گشتن و کوچک انگاشتن آن در نظر فاعل عمل است که باید چنین انگاری، اصلاح گردد.
در صورت باقی ماندن ابهام، موضع دقیق آن را با بیانی واضح و خلاصه بیان فرمایید. با تشکر
بسمه الهادی
با سلام و ادب خدمت استاد حافظ گرامی و همینطور پرسشگر محترم
رسول خدا صلی الله علیه و اله فصل الخطاب همه ی این جنس از پرسشها را فرموده اند:
"أنی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی....."
به قران و اهل بیت علیهم السلام بخصوص در این ایام به آقا ابا عبدالله الحسین علیه السلام متوسل شویم
در زیارت جامعه کبیره می خوانیم:"یا ولی الله ان بینی وبین الله عزوجل ذنوبا لا یاتی علیها الا رضاکم"
اى ولىّ خدا به درستى كه بين من و خداى عزّ و جلّ گناهانى است كه آنها را جز رضايت شما پاك نمىكند.
میخواد بدونه دعا یا اعمالی هست که باعث بشه گناه رو ترک کنه و و توبه اش همیشگی باشه و نجات پیدا کنه؟
من یه چیزایی بهش گفتم ولی فکر کردم کارشناس و بقیه دوستان بهتر میتونن کمکش کنن
ازتون خواهش میکنم هر پیشنهاد یا تجربه ای توی ترک گناه و استواری توبه دارین بگین
از همگی ممنونم
کمکی نمی تونم بکنم و راهی هم بلد نیستم
ولی همیشه دلم میخوام نظراتم رو بگم:Nishkhand::ok:
بنظرم:
ببین اینکه روش نمیشه نماز بخونه ترفند شیطانه
اصلا نباید به دل بد راه بده
خدا بی نهایت مهربونه پس هرگز نا امید و کم امید نشه
و انقدر به امید رحمت خدا نباشه که فکر کنه از همه چی مبراست
هزار بار از روی "پشیمونی" توبه کنه حتما حس پشیمونی رو قلبا داشته باشه بگه که دیگه تکرارش نمیکنه
با نفسش کورس بزاره و بهش غلبه کنه
و با شیطان هم دست به شمشیر بشه
تکرار همین کلمات و دور کردن نا امیدی ها کمک بزرگی
با خودش و خدا بگه که کسی رو نداره جز خدا راهنمایی جز اون نداره
با خودشم که آنطور که باید روراست نیست
پس از خدا بخواد که هدایتش کنه
به خدا بگه که به رحمت و مهربونیش امیدواره و از سکوت ظاهری(در واقع خدا همیشه جواب میده اما ما متوجه نمیشیم) خسته نمیشه
[="Purple"]از خبر از آینده و چشم برزخی گرفته تا دیدار ائمه ....
یعنی اینارو به یه ادم عادی میدن؟؟؟؟؟؟؟ علما چنین ادعاهایی ندارن (حتی باوجود داشتن کرامات)
کمی دور از ذهن نیست؟؟؟داشتن اینها شرایط و مراتبی داره،ضمن اینکه فکرنمیکنم به این سادگی بروز بده شخص!!!![/]
ر پیشنهاد یا تجربه ای توی ترک گناه و استواری توبه دارین بگین
سلام
اگه مستقیماً توانایی بر ترک گناه ندارد ، می تواند کارهای دیگری را انجام بدهد که "نتیجه" آن کارها ، اصلاح اعمال فرد است. مثل: نماز اول وقت ، نماز شب ، صدقه ، قربانی کردن ، صلوات فرستادن ، نیکی به والدین ، دعا برای دیگران و ...
شنیده اید داستان جوان گناهکاری را که در نماز جماعت شرکت می کرد ، به پیامبر گفتند: این جوان گناه می کند. پیامبر فرمود: بالاخره روزی نمازش او را نجات می دهد. ( نقل به مضمون).
البته در مورد هر کدام از اعمال فوق ، باید "به نحو احسن" عمل کند:
در مورد صدقه ، باید مبلغ خوبی را صدقه بدهد ( هر چه بیشتر بهتر. در موردی ، من یک میلیون تومان صدقه دادم تا موضوع حل شد ، خمسش را هم که 200 هزار تومان میشد جداگانه دادم. این در حالی بود که کل پس انداز من 3 میلیون تومان بود).
قربانی هم همینطور. من هر وقت قربانی میکنم ، بهترین گوسفند را میگیرم. قیمتشون از 350 هزار تومان الی 500 هزار توامن است. همیشه میگم : کاری که برای خداست ، باید بهترین حالت ممکن باشد.
صلوات را هم مثلاً هزار بار در روز بفرستد اما با توجه و حضور قلب و توجه به معنی. بهتر است هر بار بگوید: "اللهم صل علی محمد و آل محمد بعدد ما احاط به علمک و عجل فرجهم".
در مورد دعا برای دیگران ،؛ بهتر است برای همه مسلمانها حتی اموات ، آمرزش بخواهد. مثلاً روزی هزار بار با حضور قلب بگوید: رب اغفر للمومنین و المومنات و المسلمین و المسلمات الأحیاء منهم و الاموات.
داشتن اینها شرایط و مراتبی داره،ضمن اینکه فکرنمیکنم به این سادگی بروز بده شخص!!!!
نه فقط خیلی نادر است و به سادگی نیست و باید مو را از ماست بیرون بکشد ، بلکه پس از احراز این مقامات ، با کوچکترین غفلتی ، که ممکن است حتی برای آدم عادی گناه محسوب نشود ، از این مقامات سقوط می کند.
خودش میگه ترک نماز باعث سقوطم شده
ولی با وجودی که میدونم بعد نماز گناه میکنم روم نمیشه دیگه نماز بخونم
ترک نماز باعث سقوطش شده ، چه چیزی باعث ترک نمازش شده؟ حتماً اینم علتی داشته. خود بخود که آدم به "تارک الصلاتی" دچار نمیشه.
روم نمیشه نماز بخونم دیگه یعنی چی؟؟ این تصور درستی نیست. شاید یک جور وسواس فکری باشه که در این صورت باید با روانشناس صحبت کنه.
به هر حال صحبت با علماء دین ، براش مفیده تا راهنمایی اش کنند.
سایتهای پاسخگو مثل porseman.org و شماره پیامک 30001619 هم خوبه.
یک راه دیگه:
هر روز ، به خودش بگه: فقط همین امروز را اصلاً گناه نمیکنم. (واقعا این تصمیم رو بگیره - چون تصمیم ، در مورد فقط یک روز هست ، بنابراین تصمیم سختی نیست .)
بعد چون هر روز اینو به خودش میگه و این تصمیم رو میگیره ، نتیجه این میشه که هیچ روزی گناه نمیکنه.
بعدا از مدتی ، میتونه اول هر هفته بگه: فقط همین هفته را گناه نمی کنم.
[="DarkSlateBlue"]متنتون استارتر یکم تناقض داره.
اصلا معلوم نیست طرف چیکاره اس.
عالمه زاهده عارفه مسلمونه بی دینه معتقده با ایمانه عاشقه چیه. . . همه صفاتو هم زمان داره و از همش هم هم زمان سقوط کرده . . .
ما ک نفهمیدیم چی شد[/]
سلام علیکم
دوست محترم اکثر این کرامت ها صحت ندارد شاید کسی یک ولی را در خواب ببیند و اگر کسی بالفرض که بنظرم نیست از ابن کرامات داشته باشد برای دیگران زیاد تعریف نمی کند.
اما اصل موضوع گناه نکردن
ببینید الان زمان زمانه ی فساد هست بازارها ماحول ایمان سوز هستند ایمان انسان را تضعیف می کنند با معصیت و گناه. اما در این زمانه نکردن گناه و دوری از معصیت به مراتب فضیلت های بیشتری داره از زمان های گذشته یا دوران ایمانی تر دارد.
ایمان مانند ترمز است .(دست انداز ، انسان ، جهت خلاف ، چراغ قرمز،و...و...و...)یعنی ماشین باید جاهای مختلف ترمز کند و لازمه این داشتن حواس و نگاهش هست. یعنی فکر و چشمش را کنترل کند. در اینجا البته آغاز و پیش نیاز این است که ترمز ماشین قوی باشد که همان ایمان است.
دروازه دل چشم است . خیلی از گناهان منشاشان نگاه است. و از حفاظت نگاه حلاوت ایمان نصیب انسان می شود.
یکی از راههای نکردن گناه این است که باید اسباب و زمینه های گناه را بررسی کرد چرا که یکی از راه های ترک گناه ترک اسباب یا همان زمینه گناه است.
ترک سنت خود گناهی بزرگ است و اگر انسانی یک سنت از سنت های نورانی رسول خدا صلی الله علیه و سلم را ترک کند نحوست ترک این عمل باعث می شود انسان سنت های دیگری را ترک کند یعنی گناهانش بیشتر شود مثلا نحوست ترک سنت مسواک .
در واقع میخوام بگم که یکی نیکی ، نیکی های دیگری را به طرف خود می کشد و یک گناه گناهان دیگری را بطرف خود می کشد.
موضوع بعدی این است که انجام دادن اعمال خیر و نیک باعث نکردن گناه می شود و از ترک اعمال نیک شیطان زمینه های گناه را فراهم می کند
به عنوان ذکر و تسبیح خیلی انسان را کمک می کند برای نکردن گناه.
مثلا 300 ذکر روزانه برای خود تعیین کند( 100 بار سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر) (100 درود برای پیامبر صلی الله علیه و آله و صحبه و سلم) (100 بار استغفار در وقت شب) البته اذکار نباید تنها زبانی باشد. و با یک سویی ذکر کند زیرا مقبول ترین عمل آن است که انسان فکرش یکسو باشد. و اصل تقوا ، تقوای فکر است. فکر و خیالات ما با الله باشد (خوف و محبت) نه با دیگران.
ذکر دو هدف و مقصد دارد یکی از اهداف ذکر آمدن توجه الی الله است و دیگری این است که خوب و محبت مخلوق از دل بیرون رود و خوف و محبت الله سبحانه و تعالی در دل بیاید.
یکی دیگر از راههای ترک گناه (این را امیر مسجدمان به ما یاد داد) این است که به شیطان بگوییم ! ای شیطان اگر من این گناه را بکنم مثلا : انجام گناهی یا ترک عمل خیری مثل نماز تهجد ، ای شیطان بخدا اگر اینها را بکنم دو جزء قرآن خواهم خواند. و هرگاه اینطور شد بر گفته ی خود عمل کند و دو جزء قرآن را بخواند این خیلی اثر دارد حتما آزمایش کنید.
یا صدقه دهد با خود بگوید اگر این گناه را کردم 5 هزار صدقه می دهم اگر پایبند باشد کم کم 5 هزار صدقه برای شیطان و نفس او سنگین می شود و گناه ترک می شود.
کثرت تلاوت قرآن در ترک گناه تاثیر خیلی زیادی دارد. خیلی زیاد.
کثرت دعا برای نکردن گناه و گریه و زاری به بارگاه رب العالمین در حین دعا نیز مهم است.
[="Navy"]به نظرم یک مقدار عجیب میاد
مطمئنید طرف داره راستشو بهتون میگه ؟
یکی بود تارک الصلاه روزه و .. هم تعطیل
یک کراماتی از خودش تعریف میکرد که نگو
یه بار چی میشد بعد سالی نماز میخوند میگفت وقتی نماز میخونم سجادم نور سبز میده و وقتی قنوت میگیرم بین دو دستم کعبرو میبینم
منم بهش میگفتم تو خیلی کرامات داری ولی دیگه جایی نگو اینارو
مگه میشه طرف باطن خودشو ببینه در حال ترک نماز و انجام گناه باز انجام بده ؟
فرض کن طرف داره میبینه مثلا دلو رودش از دماغش زده بیرون و شبیه جزامیاس و ... بخاطر مثلا ترک نماز بعد باز نماز نخونه
میشه به نظر خودتون ؟[/]
شنیده اید داستان جوان گناهکاری را که در نماز جماعت شرکت می کرد ، به پیامبر گفتند: این جوان گناه می کند. پیامبر فرمود: بالاخره روزی نمازش او را نجات می دهد. ( نقل به مضمون). البته در مورد هر کدام از اعمال فوق ، باید "به نحو احسن" عمل کند: در مورد صدقه ، باید مبلغ خوبی را صدقه بدهد ( هر چه بیشتر بهتر. در موردی ، من یک میلیون تومان صدقه دادم تا موضوع حل شد ، خمسش را هم که 200 هزار تومان میشد جداگانه دادم. این در حالی بود که کل پس انداز من 3 میلیون تومان بود). قربانی هم همینطور. من هر وقت قربانی میکنم ، بهترین گوسفند را میگیرم. قیمتشون از 350 هزار تومان الی 500 هزار توامن است. همیشه میگم : کاری که برای خداست ، باید بهترین حالت ممکن باشد. صلوات را هم مثلاً هزار بار در روز بفرستد اما با توجه و حضور قلب و توجه به معنی. بهتر است هر بار بگوید: "اللهم صل علی محمد و آل محمد بعدد ما احاط به علمک و عجل فرجهم". در مورد دعا برای دیگران ،؛ بهتر است برای همه مسلمانها حتی اموات ، آمرزش بخواهد. مثلاً روزی هزار بار با حضور قلب بگوید: رب اغفر للمومنین و المومنات و المسلمین و المسلمات الأحیاء منهم و الاموات.سلام
اگه مستقیماً توانایی بر ترک گناه ندارد ، می تواند کارهای دیگری را انجام بدهد که "نتیجه" آن کارها ، اصلاح اعمال فرد است. مثل: نماز اول وقت ، نماز شب ، صدقه ، قربانی کردن ، صلوات فرستادن ، نیکی به والدین ، دعا برای دیگران و ...
آفرین بر شما برادر گرامی که در قسمت ارائه راهکار، سنگ تمام گذاشتید؛ اما نباید از نظر دور داشت که ارائه نسخهای واحد برای همه افراد (با تنوع روحیات و حالاتی که در افراد مختلف وجود دارد) کار سنجیدهای نیست. لذا برای ارائه چنین نسخهها و تجویزاتی، اطلاع کامل از روحیات و حالات و استعدادها و امکانات و ... در هر فرد، ضروری است.
بعلاوه، حتی ارائه دستهجمعی این امور به فردِ «دارای صلاحیت»، در مواردی موجب نقض غرض گشته، فرد را دچار سردرگمی کرده، گزینههای پیشنهادی را در نظر او کم ارزش جلوه خواهد داد، لذا بایسته است ارائه دستورالعمل از سوی مراجع ذی صلاح و متخصص، به صورت سلسله مراتبی و آرام آرام و برنامهمحور صورت پذیرد.
با حفظ این نکته که هر یک از موارد پیشنهادی از طرف برادر گرامی در جای خود عالی و شایسته است؛ اما همانطور که به عرض رسید، هر «خوبی» برای هر کسی شایسته و مناسب نمیباشد. مثلا آیا در حسن و خوبی یک نردبان دارای 30 پله شکی است؟ خیر؛ اما همین نردبان، برای کسی که در صدد پاک کردن پنجرههای منزل خود میباشد مناسب نیست؛ بلکه چنین نردبانی، مزاحم و رهزنِ عملکرد او خواهد شد.
یکی دیگر از راههای ترک گناه (این را امیر مسجدمان به ما یاد داد) این است که به شیطان بگوییم ! ای شیطان اگر من این گناه را بکنم مثلا : انجام گناهی یا ترک عمل خیری مثل نماز تهجد ، ای شیطان بخدا اگر اینها را بکنم دو جزء قرآن خواهم خواند. و هرگاه اینطور شد بر گفته ی خود عمل کند و دو جزء قرآن را بخواند این خیلی اثر دارد حتما آزمایش کنید.
بهتر است سخن فوق با مقوله «نذر» جایگزین شود. بندهی خدا کسی است که حتی به دلیل وجوه شرعی هرگز دشمن خدا (شیطان) را مخاطب خود نساخته و با او از سر معامله وارد نگردد. به هیچ عنوان نباید به شیطان، رو کرده و وی را مخاطب خویش سازیم و با او وارد معامله شویم (ولو به انگیزهی رکب زدن به او). میتوانیم مطلوبی را که در صدد دستیابی به آنیم، از طریق نذر کردن به دست آوریم؛ در این صورت، هم به مطلوب خود (ترک فلان گناه ) دست یافتهایم و هم تنها خداوند را مخاطب خود ساخته، فقط با او وارد معامله شدهایم.
توضیح چنین نذری بدین صورت است که نذر کننده میگوید: برای خدا بر من است اگر یک بار دیگر عصبانی گشته و کلمات رکیک از دهانم خارج شد (به عنوان مثال)، دوجزء قرآن بخوانم یا ده روز روزه بگیرم یا ... .
[=arial black]سلام
قبل هرچیز تشکر میکنم از دوستان بابت شرکتشون تو بحث
و یکم توضیح بدم در مورد این بنده خدا
اولا اینکه یکی از دوستان گفتن مگه همچین کراماتی رو به یه آدم عادی میدن یا نه؟
باید بگم بله میدن و این دادن رو با چشم خودم دیدم
فقط کافیه اخلاص واقعی در قلب کسی باشه
بعضی از دوستان هم گفتن که چطور ایشون انقد راحت در مورد کراماتش صحبت میکنه؟
من نگفتم خودش بهم گفته همچین کراماتی داشته
اتفاقا هر وقت بحثی راجع به کرامات میشه
ایشون اولین کسیه که معتقده کسی که این کاره باشه جار نمیزنه
و توانایی های ایشون توسط شخص دیگه ای به من گفته شد
یه روز رفتم پیش یه ولی خدا واسه گرفتن جواب سوالام
ایشون در حین گفتگو به اسم اون شخص اشاره کردن و فرمودن
بعضی ها چه راحت در متن زندگی به مقام شهادت و شهود میرسن و .....
اینکه چرا نمیتونن مثل قبل آدم باشن
سوال ایشون بود
ولی قسمت کرامات رو من بهش اضافه کردم تا آشنایی بیشتری با ایشون داشته باشین
در مورد خجالت از نماز خوندن میگن:
من یه توجیهی برای دوران جهالتم دارم چون واقعا چیزی نمیدونستم
کسی هم چیزی بهم نگفته بود
ولی بعد از آدم شدن و سقوطم دروغ گفتم ، غیبت کردم و خیلی کارای دیگه
الان چطوری رو به قبله بایستم و بگم خدایا تورو میشناختم و گناه کردم؟
این عین طغیانگری علیه خداست
اى ولىّ خدا به درستى كه بين من و خداى عزّ و جلّ گناهانى است كه آنها را جز رضايت شما پاك نمىكند.
[=arial black]سلام
خب ایشون میگه من گناه میکنم
مگه میشه ائمه از یه گناهکار راضی باشن؟
پس لازمه رضایت ائمه هم همان ترک گناهه که ایشون راهکار خواستن
[=arial black]سلام
خب ایشون میگه من گناه میکنم
مگه میشه ائمه از یه گناهکار راضی باشن؟
پس لازمه رضایت ائمه هم همان ترک گناهه که ایشون راهکار خواستن
بسمه الغفّار
سلام علیکم
با کریمان کارها دشوار نیست،توسل به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام خودش مرتبه ای از توفیق و نشانه ای از رضایت حق
و نظر لطف و عنایت خداوند است،همین که این شخص دغدغه توبه دارد،همین که در پی چاره است اثر آن نگاه رحیمانه ی حق تعالی است
و گرنه چنین حالاتی در او به وجود نمی آمد،پس بی چون و چرا به آموزه ی دعا و زیارت جامعه عمل کند،توسل به اهل بیت علیهم السلام
قرار گرفتن در صراط مستقیم است و در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست.(حافظ)
گمان می کنید فیوضات حق تعالی از چه کانالی به ما می رسد؟حدیث کساء را به یاد بیاورید:"انی ما خلقت سماء مبنیه و لا ارضا مدحیه...."
ارزاق مادی و معنوی از طریق ولایت باطنی حضرات معصومین علیهم السلام می رسد،پس در هر موردی که التجاء به انوار مقدس آن ذوات پاک
ببرید بی پاسخ بر نمی گردید.
ولی با وجودی که میدونم بعد نماز گناه میکنم روم نمیشه دیگه نماز بخونم
ولی بعد از آدم شدن و سقوطم دروغ گفتم ، غیبت کردم و خیلی کارای دیگه
الان چطوری رو به قبله بایستم و بگم خدایا تورو میشناختم و گناه کردم؟
این عین طغیانگری علیه خداست
سلام و عرض ادب
برده ای را در نظر بگیرید که کلی خطا مرتکب شده و بعد از این هم مرتکب خواهد شد.حالا مولایش داره صداش میکنه.جواب نمیده چون روش نمیشه جواب بده!!!
من چون خطا کردم دیگه جواب مولام رو نمیدم.دیگه ازش اطاعت نمیکنم چون خطا کردم!!!
اینو خطاب به خودم میگم:
من اگه اینقدر ماخوذ به حیا بودم،تصمیم میگرفتم دیگه گناه نکنم.
شیطان هم عجب حقه های جالبی میزند.
البته اذکار نباید تنها زبانی باشد. و با یک سویی ذکر کند زیرا مقبول ترین عمل آن است که انسان فکرش یکسو باشد. و اصل تقوا ، تقوای فکر است. فکر و خیالات ما با الله باشد (خوف و محبت) نه با دیگران.
و بک الدخیل یا عشق،بک الدخیل یا عشق
به کفم عصای موسی و تو رود نیل یا عشق
ارزاق مادی و معنوی از طریق ولایت باطنی حضرات معصومین علیهم السلام می رسد،پس در هر موردی که التجاء به انوار مقدس آن ذوات پاکببرید بی پاسخ بر نمی گردید.
سؤال:
چه روشهایی را میتوان در مورد ترک دائمی گناه و استمرار توبه پیشنهاد کرد؟
پاسخ:
روشهای استمرار بخشیدن به توبه و ترک دائمی گناه را میتوان در قالب دو روش «علمی – انگیزشی» و «عملی» دستهبندی کرد:
الف. روشهای علمی - انگیزشی:
- تکنیک بزرگ دیدن گناه:[1] هرگاه گناه عادی شده و کوچک دیده شود، ارتکاب آن از سوی انسان به راحتی صورت میپذیرد. عوامل متعددی ميتواند در کوچک دیدن گناه مؤثر باشند؛ مانند، همگانی شدن و فراگیر شدن گناهی خاص، مقایسه آن با گناهانی که در نظر ما قبیحتر و کریهتر اند و ... . هر شخص بایستی در خود تفحص و وارسی نموده و علت کوچک دیدن گناه در نظر خود را کشف نماید. با کشف علت، قلع و از بین بردن آن آسان است.
- از طریق مطالعه و مرور و یادآوری نعمتها و تفضلات الهی به خود، در استحکام محبت خود نسبت به خداوند تلاش کنیم. انسانی که نسبت به کسی دارای محبت زیادی است، هیچگاه موجبات آزار و رنجش وی را فراهم نمیکند. همانطور که مادر به سبب شدت محبت به فرزند خویش، به محض مکدر شدن خاطر فرزند، سعی در از بین موجبات این رنجش میکند. از آن جا که گناه مبغوض خداوند است، محب واقعی، در تأمین این خواسته الهی دریغ نکرده، هرچند محبتهای دیگری از جمله محبت به گناهی خاص، با محبت به خداوند مقابله نماید، اما به دلیل شدت محبت الهی همه محبتهای مقابل، تحت الشعاع خواهد شد.[2]
- به روز آوری انگیزه و جلوگیری از عادی شدن آن: به مرور زمان، بر انگیزههای خود بر ترک گناه بیفزاید. اگر تا به حال با انگیزهای واحد از گناه دوری میکردیم از این به بعد، با انضمام انگیزهای دیگر به آن و تعمیق بخشی به همان انگیزه قبلی، انگیزهی خویش را تقویت نماییم. همچنان که شیطان به همراهی نفس اماره، در هر زمان با توجیه و حربهای خاص، به وسوسه انسان میپردازد و به عبارتی، از سیاست گام به گام استفاده میکند،[3] انگیزههای انسان مؤمن از ترک گناه نیز نیازمند به روزآوری و تقویت میباشند. بنابراین، لازم است انسان تائب، به هر میزان که پیش میرود، بر انگیزههای خویش از ترک گناه بیفزاید؛ مثلا، اگر تا به حال، انگیزه عقاب نشدن و یا از دست دادن لذات ابدی او را از گناه وا میداشت، الان، انگیزهی حیای از خداوند را نیز به آن بیفزاید؛ یعنی به خاطر شرم و حیای از خداوند مرتکب گناه نشود.
- نفس شناسی: راههای نفوذ شیطان در اشخاص متعدد گوناگون است که به حسب ویژگیهای موجود در هر شخص، تعیین میگردند بنابراین لازم است هر شخص با اطلاع کامل از نفس خویش، و آشنایی با چالشهای نفس خود، بر ورودیهای شیطان و نقاط خطر خیز نفس خویش واقف گردد؛ مثلا چه بسا یک انسان ممکن است از طریق غرور و خودخواهی در معرض آسیب باشد و شخص دیگر از طریق طمع و آز؛ یا یک شخص از طریق دون همتی و شخص دیگر از طریق عدم خود باوری در معرض آسیب قرار گیرد. با شناخت این نقاط چالش برانگیز در نفس، علاج و درمان آن نیز راحتتر خواهد شد؛ چرا که بر این اساس، شخص تائب، به جا و به مقدار لازم در آن موضع سرمایهگذاری خواهد کرد.[4]
- ...
ب. روشهای عملی
1. به کار بستن و عملیاتی کردن هر یک از موارد فوق؛ چرا که دانستن به تنهایی موجب فلاح و رستگاری نخواهد شد بلکه عمل به آنچه میدانیم در چیدن میوهی شیرین درخت ایمان، دخیل است.[5]
2. استفاده از برخی ساز و کارهای درون دینی مانند نذر و عهد و قسم: با استفاده از چنین مقولاتی، میتوان سنگینی تاوان گناه را مضاعف نموده، در همین دنیا حمل گناه و تبعات آن را بر خود دشوار نمود. طبیعتا، از آنجا که روان انسان از سختی و مشقت بیزار است، به جهت چشیدن لذتی آنی و زودگذر خود را گرفتار زحمت نخواهد کرد.
3. حضور در مجالس وعظ و نصیحت: شرکت در جلسات هفتگی یا ماهیانه مذهبی و پيگیری برنامههای آموزنده که از رسانههای جمعی از قبیل رادیو معارف و سیما.پخش میگردد، نقش مؤثری در تأمین خواستههای فوق داشته، کمک شایانی به تعمیق و استمرار توبه دارند.
4. کنترل قوه خیال از طریق اشتغال مفید و پر نمودن اوقات فراغت و خواندن کتب مذهبی و حضور فراوان در قبرستان[6].
5. استفاده از برخی مستحبات مانند نمازهای نافله و تلاوت قرآن (با ترجمه).
6. استمرار بخشیدن به هر آن چه در مسیر تعمیق توبه آغاز کردهایم؛ مثلا اگر جلسات سخنرانی و وعظ واعظان را در دستور کار خود قرار دادیم، در بازهی زمانی کوتاه آن را رها نکرده، با ارادهای منسجم، مدتهای مدید آن را دنبال نماییم. یا برای حضور در قبرستان، به یک بار و دوبار و یک ماه و دو ماه بسنده ننماییم؛ بلکه آن را در دستور کار برنامههای درازمدت خود قرار دهیم.
7. ...
نکته: شیوههای تعمیق بخشی توبه، منحصر به موارد فوق نبوده، میتوان راههای کلی و جزئی بیشتری را به آن افزود.
نتیجه:
راههای تعمیق توبه و استمرار بر آن، شامل راههای معرفتی و انگیزشی و عملی میباشد که ملاحظه مجموعهی آنها در تحقق هدف ذکر شده نقش بسزا دارند. نکته مهم و کلیدی در کلیهی این شیوهها، رعایت اصل استمرار و خستگیناپذیری در اجرای این راهها است که به عنوان شاهبیت همه کارهای سلوکی و مراقبهای به حساب میآید.
منابع:
[1]. « الْقُطْبُ الرَّاوَنْدِيُّ فِي لُبِّ اللُّبَابِ،: سَأَلَ أَعْرَابِيٌّ عَلِيّاً ع عَنْ دَرَجَاتِ الْمُحِبِّينَ مَا هِيَ قَالَ أَدْنَى دَرَجَاتِهِمْ مَنِ اسْتَصْغَرَ طَاعَتَهُ وَ اسْتَعْظَمَ ذَنْبَهُ وَ هُوَ يَظُنُّ أَنْ لَيْسَ فِي الدَّارَيْنِ مَأْخُوذٌ غَيْرُهُ فَغُشِيَ عَلَى الْأَعْرَابِيِّ فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ هَلْ دَرَجَةٌ أَعْلَى مِنْهَا قَالَ نَعَمْ سَبْعُونَ دَرَجَةً» (نوری، حسین بن محمد تقی، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج1، ص 133)[2]. «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّه ...»؛ ترجمه: « و بعضى از مردم كسانى هستند كه بجاى خدا شريكها ميگيرند و آنها را مانند خدا دوست ميدارند و كسانى كه بخدا ايمان آوردهاند نسبت باو محبت شديد دارند ...» (بقره/ 165).
[3]. در قرآن، از این مسئله، با عنوان «خطوات الشیطان» (گامهای شیطان) یاد شده است.
[4]. عن امیر المؤمنین علیه السلام: «الْعَارِفُ مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ وَ أَعْتَقَهَا وَ نَزَّهَهَا مِنْ كُلِّ مَا يُبْعِدُهَا وَ يُوبِقُهَا»؛ ترجمه: «عارف و صاحب معرفت کسی است که نفس خود را بشناسد و او را از عذاب آزاد کند و او را از هر آنچه موجب دوری و بردگی اوست دور و منزه سازد» (لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، ص 53).
[5]. «وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها أَبَداً لَهُمْ فيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَليلاً»؛ ترجمه: « و اما كسانى كه ايمان آوردند و عمل صالح كردند، به زودى در بهشتهايى داخلشان مىكنيم كه جويها در زير آن روان است، و ايشان در آن جاودانه خواهند زيست، و در اين زندگى ابدى همسرانى پاك خواهند داشت و در سايهاى داخلشان مىكنيم، كه گسترده و دائمى است» (نساء/ 57).
[6]. عن رسول الله صلی الله علیه و آله: «... فَزُورُوا الْقُبُورَ تُذَكِّرْكُمُ الْمَوْت ... » (مجلسی، بحار الانوار، ج22، ص 530).