جمع بندی چرا مسلم تنها ماند؟

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا مسلم تنها ماند؟

با عرض سلام خدمت کارشناس عزیز و کاربران محترم:Gol:

از نقاط مبهم نهضت کوفه تنها ماندن مسلم بن عقیل علیه السلام بود. از بزرگان شیعه در آن روزها می توان به رفاعة بن شداد بجلی ، سلیمان بن صُرَد خُزاعی ، مسیب بن نجبه فرازی ، مسلم بن عوسجه ، حبیب بن مظاهر اسدی ، ابوثمامه صائدی و ... نام برد. این عزیزان از محبین اهل بیت بودند و جز نامه نگارها .حال :
1- این افراد در آن لحظات کجا بودند؟
2- از این بزرگان سه شخصیت اول در کربلا حضور نداشتند چرا؟ اما اگر اشتباه نکنم در قیام های بعد از آن حضور داشتند ولی چرا از مسلم حمایت نکردند؟
3- سه عزیزی که نام مبارکشان را با رنگ آبی مشخص کردم در کربلا بودند ولی چرا از مسلم حمایت نکردند ؟ آیا دستور مسلم بود که مخفی شوند چون نهضت را شکست خورده می دانست یا اینکه برای تجهیز سپاه و سلاح در خارج شهر بودند و یا دلیل دیگری داشت؟

با تشکر شما:Gol:

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد عماد

مکیال;742405 نوشت:
از نقاط مبهم نهضت کوفه تنها ماندن مسلم بن عقیل علیه السلام بود.

سلام علیکم
اگر به پیشینه مردم کوفه در جریان جنگ صفین، حکمیت، خوارج، صلح امام حسن بنگیرید تنها ماندن حضرت مسلم اگر چه در نگاه اول ابهاماتی دارد اما غیر طبیعی به نظر نمی رسد

مکیال;742405 نوشت:
رفاعة بن شداد بجلی ، سلیمان بن صُرَد خُزاعی ، مسیب بن نجبه فرازی ،

این سه نفر که در راس آنان می توان از سلیمان به صرد نام برد، اگر چه جز دعوت کنندگان امام حسین علیه السلام بودند اما هنگام فرا رسیدن خطر کنار کشیدند. سلیمان به امام نام نوشت ولی از یاری امام سر باز زد(1) تا چه رسد به حضرت مسلم علیه السلام، حضور وی ، رفاعه و مسیب در قیام بعدی یعنی توابین نیز همان طور که از اسم قیام مشخص است برای جبران عدم یاری امام علیه السلام بوده است(2)
پس نمی توان از این افراد انتظار داشت که حضرت مسلم علیه السلام را یاری نمایند. البته بعضی در مورد سلیمان گفته اند در این هنگام در زندان به سر می برده است(3) در گزارشی سلیمان در عالم رویا حضرت خدیجهسلام الله علیها، حضرت زهرا سلام الله علیها، امام حسن وامام حسین علیهماالسلام را می بیند که حضرت خدیجه سلام الله علیها به ایشان می فرماید:ی سلیمان! خداوند قدردان تو و برادرانت است و همه شما در روز قیامت با ما هستید(4) بر طبق این گزارش عملکرد وی در قیام توابین جبران عدم حضورش در کربلا را کرده است.
1. طبقات ابن سعد، ج۶، ص۲۵. الاصابه، ج۳، ص۱۴۴.
2.ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۳۹۵.3.
3.محمد رضا مظفر، تاریخ شیعه، ص۱۷.
4.مستدرکات علم رجال، ج۴، ص۱۳۸.

مکیال;742405 نوشت:
مسلم بن عوسجه ، حبیب بن مظاهر اسدی ، ابوثمامه صائدی

این بزرگواران نیز ابتدا حضور فعال در قیام حضرت مسلم داشتند.
اما قیام حضرت مسلم به دلیل شهادت هانی زودتر از موعد مشخص شروع شد، افرادی چون مختار، حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه برای جمع آوری نیرو به قبایل مختلف رفته بودند، حبیب و مسلم بن عوسجه به قبیله بنی اسد رفتند، حضرت مسلم که نیروهایی زیادی تحت فرماندهی داشت قیام را زودتر از موعد شروع کرد ولی ناگهان مردم کنار کشیدند، مختار، حبیب و مسلم بن عوسجه نیز هنگامی متوجه شدند که کار از کار گذشته بود.
پس از جریان حضرت مسلم قلبیه بنی اسد حبیب و مسلم بن عوسجه را در میان خود(1) نگه داشتند تا اینکه انان به کربلا رهسپار شدند.
1. سماوی، ابصارالعین فی انصارالحسین، ص۱۲۸

با سلام
اَبُومِخْنَف از يونس بن اسحاق روايت كرده و او از عبّاس جدلى كه گفت : ما چهار هزار نفر بوديم كه با مسلم بن عقيل براى دفع ابن زياد خروج كرديم هنوز به قصر الاماره نرسيده بوديم كه سيصد نفر شديم يعنى به اين نحو مردم از دور مسلم متفرّق شدند.(۱)


بالجمله ؛ مردم كوفه پيوسته از دور مسلم پراكنده مى شدند و كار به جائى رسيد كه زنها مى آمدند و دست فرزندان يا برادران خويش را گرفته و به خانه مى بردند، و مردان مى آمدند و فرزندان خود را مى گفتند كه سر خويش گيريد و پى كار خود رويد كه چون فردا لشكر شام رسد ما تاب ايشان نياوريم ، پس پيوسته مردم ، از دور مسلم پراكنده شدند تا آنكه وقت نماز شد و مسلم نماز مغرب را در مسجد ادا كرد، در حالتى كه از آن جماعت انبوه با او باقى نمانده جز سى نفر، مسلم چون اين نحو بى وفائى از كوفيان ديد خواست از مسجد بيرون آيد هنوز به باب كِنْدَه نرسيده بود كه در مرافقت او زياده از ده كس موافقت نداشت ، چون پاى از در كِنْدِه بيرون نهاد هيچ كس با او نبود و يك تنه ماند، پس آن غريب مظلوم نگاه كرد يك نفر نديد كه او را به جائى دلالت كند يا او را به منزل خود برد يا او را معاونت كند اگر دشمنى قصد او نمايد.


۱-(تاريخ طبرى ) 6/193 از (ابومِخْنَف ) نقل كرده است .

پست جمع بندی:

پرسش:با توجه به وجود بزرگانی شیعه از جمله رفاعة بن شداد بجلی ، سلیمان بن صُرَد خُزاعی ، مسیب بن نجبه فرازی ، مسلم بن عوسجه ، حبیب بن مظاهر اسدی ، ابوثمامه صائدی چرا حضرت مسلم تنها ماند؟

کلیدواژه: علت، شکست، قیام حضرت مسلم، شیعیان، کوفه

پاسخ:
با توجه با اطلاعات موجود در منابع، در علت‌یابی شکست قیام مردم کوفه هنگام حضور مسلم در این شهر، به نقش سیاست‌های عبیدالله بن زیاد در ایجاد وحشت در بین مردم کوفه و نیز ساختار اجتماعی کوفه که مانع اتحاد و همبستگی مردمان کوفه می‌شد و روانشناسی کوفیان که آنان را افرادی احساساتی و نظم ناپذیر و دنیا طلب معرفی می کند، تاکید کرده‌اند(1) لذا اگر به پیشینه مردم کوفه در جریان جنگ صفین، حکمیت، خوارج، صلح امام حسن بنگیرید تنها ماندن حضرت مسلم اگر چه در نگاه اول ابهاماتی دارد اما غیر طبیعی به نظر نمی رسد.
اما در مورد سه نفر اول یعنی رفاعه بن شداد بجلی، سلیمان بن صرد خزاعی و مسیب بن نجبه فرازی باید گفت این سه نفر که در راس آنان می توان از سلیمان به صرد نام برد، اگر چه جز دعوت کنندگان امام حسین علیه السلام بودند اما هنگام فرا رسیدن خطر کنار کشیدند. سلیمان به امام نام نوشت ولی از یاری امام سر باز زد(2) تا چه رسد به حضرت مسلم علیه السلام،
آنان چند سال پس از حادثه کربلا قیام توابین را پایه ریزی کردند. حضور آنان در این قیام نیز همان طور که از اسم قیام مشخص است برای جبران عدم یاری امام علیه السلام بوده است(3)

پس نمی توان انتظار داشت که آنان حضرت مسلم علیه السلام را یاری نمایند. البته بعضی در مورد سلیمان گفته اند در این هنگام در زندان به سر می برده است(4) در گزارشی سلیمان در عالم رویا حضرت خدیجه سلام الله علیها، حضرت زهرا سلام الله علیها، امام حسن وامام حسین علیهماالسلام را می بیند که حضرت خدیجه سلام الله علیها به ایشان می فرماید:ای سلیمان! خداوند قدردان تو و برادرانت است و همه شما در روز قیامت با ما هستید(5) بر طبق این گزارش عملکرد وی در قیام توابین جبران عدم حضورش در کربلا را کرده است.
مسلم بن عوسجه ، حبیب بن مظاهر اسدی ، ابوثمامه صائدیابتدا حضور فعال در قیام حضرت مسلم داشتند
اما قیام حضرت مسلم به دلیل شهادت هانی زودتر از موعد مشخص شروع شد، افرادی چون مختار، حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه برای جمع آوری نیرو به قبایل مختلف کوفه رفته بودند(6)، حبیب و مسلم بن عوسجه به قبیله بنی اسد رفتند، حضرت مسلم که نیروهایی زیادی تحت فرماندهی داشت قیام را زودتر از موعد شروع کرد ولی ناگهان مردم کنار کشیدند، مختار، حبیب و مسلم بن عوسجه نیز هنگامی متوجه شدند که ابن زیاد کوچه ها را بسته بود و هر کس تردد می کرد دستگیر می شد لذا آنان نمی توانستند خود را به حضرت مسلم علیه السلام برسانند. از طرفی حضرت مسلم نیز در خانه طوعه پنهان بود معلوم نبود و آنان مطلع نبودند تا آنان مخفیانه خود را به ایشان برسانند بنا براین به نوعی کار از کار گذشته بود.
پس از جریان حضرت مسلم قلبیه بنی اسد حبیب و مسلم بن عوسجه را در میان خود نگه داشتند تا اینکه انان به کربلا رهسپار شدند.(7) آنها از کوفه به سوی امام حسین(ع) رهسپار شدند و روزها از چشم جاسوسان و ماموران ابن زیاد پنهان می‎شدند و شب‎ها طی طریق می‎کردند تا به اردوی امام ملحق شدند.(8)

منابع:

  1. جعفریان، رسول، تاملی در نهضت عاشورا، قم، انصاریان، ۱۳۸۱، ص ۱۶۷، ۱۷۶؛ گروه نویسندگان، تاریخ قیام و مقتل جامع سید الشهداء، ج۱، ص ۵۹۴-۶۰۳
  2. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، بیروت،‌دار صادر.، ج۶، ص۲۵
  3. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۳۹۵.3.
  4. محمد رضا مظفر، تاریخ شیعه، ص۱۷.
  5. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۳۸.
  6. سید محسن امین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۹۸۶، ج۴، ص۵۵۴
  7. سماوی، محمد بن طاهر سماوی، ابصارالعین فی انصارالحسین، ترجمه عباس جلالی، قم، انتشارات زائر، ۱۳۸۱ش، ص۱۲۸.
  8. همان

موضوع قفل شده است