جمع بندی علت گریه های نیمه شب حضرت علی علیه السلام

تب‌های اولیه

14 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
علت گریه های نیمه شب حضرت علی علیه السلام

با سلام وعرض ادب

علت گریه های نیمه شب حضرت علی (‌‌‌‌ع)چه بوده است .

با تشکر


با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد حنیف

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم

در مورد علت گریه اولیاء و اهل بیت علیهم السلام و امیرالمومنین علیه السلام چند مورد را میتوان بیان کرد.
اینکه احساس کنیم ائمه نعوذبالله برای استغفار از گناه یا از ترس جهنم یا به شوق بهشت اینهمه گریه و انابه به درگاه خداوند داشتند، به هیچ وجه درست نیست.

اولیاءالله به مقام بندگی حقیقی رسیده و بندگی شان بندگی آزادگان و احرار است. یعنی فقط و فقط به عشق خداست و دیگر هیچ.
بعضی معتقدند که این نوع رفتار ائمه برای یاد دادن به ما بوده.
در اینکه در تمامی رفتار و کردار و گفتار ائمه برای ما درس های فراوانی وجود دارد شکی نیست و هر کسی با توجه به میزان درک و معرفت خودش، از یک عمل آنها درسهای زیادی میتواند بگیرد؛ اما این مورد احتمالا جزء دلائل اصلی این عمل آنها نیست.
یکی از دلائل اصلی گریه اولیاءالله به دلیل درکی است که از توحید و وجود خداوند داشته و در مقام روبرو شدن با عظمت پروردگار است.

اینکه گفته میشود مثل بندگان با خداوند مانند رابطه شی با آینه است، ما فقط در لفظ و نگاه مادی خودمان میفهمیم. اما اولیاءالله به کنه موضوع پی میبرند. کاملا درک میکنند که از خودشان هیچ چیزی ندارند، هیچ به معنای واقعی کلمه؛ و هر چه هست خداست و بس.
اگر شخصی که جلوی آیینه ایستاده فقط یک لحظه کنار برود، آیا چیزی از تصویر باقی میماند!؟
اولیا این مطلب را عمیقا متوجه هستند و این عظمت و بزرگی و همه چیز بودن پروردگار آنها را به خضوع و اشک و عبادت خاضعانه وامیدارد.
اینکه امیرالمومنین علیه السلام میفرمایند من خدائی را که ندیده ام عبادت نمیکنم، اشاره به همین معناست.
امام حسین علیه السلام در دعای عرفه میفرمایند ای کسی که وقتی در لباس هیبت و عظمتت در برابر اولیاء نمایان میشوی، آنها به استغفار می افتند.

[=&quot]مطلب بعدی عشق اولیاءالله به خداوند است. عشق و علاقه فراوان، انسان را در حالت رقت قلب قرار داده و وقتی کوچکترین توجهی از جانب معشوق مشاهده میشود، اشک شوق سرازیر میشود.
[=&quot]وقتی عاشق با معشوق در حال گفتگو و صحبت است و میفهمد که معشوق به او نگاه میکند و به او گوش کرده و عنایت هم دارد، چه حالی به انسان دست میدهد. اولیاء همین که لبخند و لطف خداوند را میبینند تمام ارکان وجودشان سرشار از شوق شده و میلرزند و اشک میریزند.

[=&quot]مطلب بعدی شکر نعمت است. یکی از همسران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم از کوشش فراوان پیامبر صلی الله علیه و آله در انجام نمازهای نیمه شب و سحرخیزی های ممتد ومکرر آن حضرت، تعجب کرده و عرض کرد: "ای رسول خدا! مگر نه این است که خدای متعال، بهشت را بر شما واجب و جهنم را بر شما حرام کرده است؟ پس چرا اینهمه گریه و مناجات می کنید؟!" رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: "اَفَلا اَکُونَ عَبْدا شَکُورا؛ آیا بنده شکرگزاری نباشم؟!"
[=&quot]این مطلب را قرار بدهید در کنار جایگاهی که عرض کردیم اولیاء برای خودشان هیچ هویت مستقل و وجودی غیر از خدا نمیبینند. میفهمند که با اینکه هیچ چیزی جز جلوه ذات الهی نیستند، خداوند اینهمه به آنها لطف داشته و نعمات فراوان ارزانی فرموده و ... بنابراین در مقام شکرگزاری به خاک افتاده و اشک میریزند.

و مسئله آخری که در اینجا عرض کنم خود زیبائی هاست. گاهی سجایا و کرامات اینقدر زیبا و دلنشین هستند که به خودی خود باعث انقلاب درونی انسان میشوند.
حتما برای شما پیش آمده که مثلا در یک فیلم با دیدن بزرگواری و محاسن اخلاقی شخصی، اشکتان جاری شود. این گریه از باب دلسوزی یا ناراحتی و ... نیست. این انقلاب روحی است که در اثر مشاهده یک زیبائی در انسان به وجود می آید.
در تاریخ نقل شده که در جنگ احد وقتی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم سنگ به پیشانی مبارکشان خورد و خون جاری شد، ایشان مرتب خونها را پاک کرده و اجازه نمیدادند که خون بر زمین بریزد چون میدانستند اگر خون پیامبر بر زمین ریخته شود، عذاب الهی بر کفار نازل خواهد شد.
یا وقتی امام حسین علیه السلام در گودال قتلگاه قرار گرفته بودند و شمر برای جدا کردن سر آن حضرت آمد، ایشان حتی در آن لحظه به فکر شمر بودند و فرمودند که من خودم در لحظات آخر عمرم هستم و تو اینکار را بکنی و نکنی، من زنده نخواهم ماند، بنابراین به خاطر خودت و اینکه این شقاوت ابدی را برای خودت نخری، اینکار را انجام نده.
این بزرگواری ها و این کرامات نفسانی و دیدن این زیبائی ها (فقط خود این زیبائی) اشک انسان را جاری کرده و انسان را به حالت خشوع در مقابل این کرامات در می آورد.
اولیاءالله زیبائی های خاصی را در وجود خداوند مشاهده کرده و صرف درک این زیبائی ها اشکشان را جاری میسازد.ن آن

برای درک بیشتر از نگاه اولیاءالله به خداوند، یک بار دعای عرفه را با توجه به معانی مطالعه بفرمائید.

از اینکه جواب طولانی شد عذرخواهی میکنم ولی احساس کردم این میزان توضیح لازم باشد.

امیدواریم خداوند متعال توفیق درک عظمت پروردگار را به همه ما عنایت بفرماید.

با سلام وعرض ادب خدمت جناب استاد حنیف گرامی

بسیار ممنونم از پاسختون

استاد علت بیهوش شدن امام حسن علیه السلام هنگام نماز خواندن چه بوده ؟

با تشکر

همای رحمت;742466 نوشت:
استاد علت بیهوش شدن امام حسن علیه السلام هنگام نماز خواندن چه بوده ؟

سلام علیکم و رحمه الله.

آیا تا به حال افرادی را ندیده اید که در غم از دست دادن عزیزی، از فرط ناراحتی و گریه بیهوش میشوند؟!
آیا دلیل گریه بقیه افراد با دلیل بیهوشی اینها فرقی دارد؟

دلیل یکی ست، گاهی انقلاب روحی بیشتر شده و از حد بدن مادی فراتر میرود، بنابراین حالت بیهوشی دست میدهد ولی در اصل "دلیل" فرقی به وجود نمی آید.

در پناه حق باشید.:Gol:

بسمه تعالی
سلام
از سوال کننده و جناب استاد ممنونم بابت طرح این موضوع .
برای خود بنده جالب بود .
ولی سوال دوم جناب رهمای رحمت کمی آزار دهنده است .
وقتی یکی از حالات یا مجموعه ای از آنان ، اشک امام را جاری کند ، چه فرقی بین اشک ریختن است یا ناله کردن یا بیهوش شدن یا ... ؟!
امیدوارم سوال بعدی این نباشد که چرا وقتی ما یکی از عزیزان خود را از دست میدهیم ، برخی از صاحبان عزا در مراسم ختم گریه میکنند و بعضی علاوه بر گریه ، فین هم میکنند ؟!
واقعا چرا ؟!!

حنیف;742696 نوشت:
سلام علیکم و رحمه الله.
باسلام وعرض ادب خدمت استاد حنیف گرامی

استاد پس با قلم زیبایتان فرق بین ترس از عدم شناخت خداوند و ترس از قهر خداوند رو لطف کنید توضیح دهید.با

توجه به این که یک روز حضرت علی (ع)مردی رو می بینندکه داره از ترس به خودش میلرزه ،امام از ایشون میپرسند

چرا اینطور به خودت میلرزی ،ایشون جواب میدن " ازخداوند میترسم "که امام خطاب به ایشون میفرمایند:که اینطور

ترسیدن اشتباست وباید از نافرمانی خداوند ترسید. هرچند با فرمایشات جامع وکامل شما ،کاملا متوجه شدم .:ok::Gol:

همای رحمت;742710 نوشت:
فرق بین ترس از عدم شناخت خداوند و ترس از قهر خداوند رو لطف کنید توضیح دهید.

سلام مجدد و تشکر از ابراز لطف حضرتعالی

در این مورد این تاپیک ها را ببینید. اگر مجددا سوالی بود در خدمت خواهم بود.

[h=1]چطور از خدا بترسم!؟!؟[/h]
[h=1]ترس از خدا[/h]

[h=1]ترس از خدایا دوستی با خدا؟ دل بستن به خدا یا فقط ترس؟[/h]

[h=1]چرا باید از خدا ترسید مگرخدا ترس دارد؟[/h]

[h=1]ترس از خدا[/h]

[h=1]منظور از ترس از خدا یعنی چه؟[/h]

بسیارممنون از پاسخهای جامع وکامل شما استاد گرامی:Gol:

جمع بندی

سوال: علت گریه های نیمه شب امیرالمومنین و ائمه اطهار علیهم السلام چه بوده؟

پاسخ: در مورد علت گریه اولیاء و اهل بیت علیهم السلام و امیرالمومنین علیه السلام چند مورد را میتوان بیان کرد.
اینکه احساس کنیم ائمه نعوذبالله برای استغفار از گناه یا از ترس جهنم یا به شوق بهشت اینهمه گریه و انابه به درگاه خداوند داشتند، به هیچ وجه درست نیست.

اولیاءالله به مقام بندگی حقیقی رسیده و بندگی شان بندگی آزادگان و احرار است. یعنی فقط و فقط به عشق خداست و دیگر هیچ.

بعضی معتقدند که این نوع رفتار ائمه برای یاد دادن به ما بوده.

در اینکه در تمامی رفتار و کردار و گفتار ائمه برای ما درس های فراوانی وجود دارد شکی نیست و هر کسی با توجه به میزان درک و معرفت خودش، از یک عمل آنها درسهای زیادی میتواند بگیرد؛ اما این مورد احتمالا جزء دلائل اصلی این عمل آنها نیست.

یکی از دلائل اصلی گریه اولیاءالله به دلیل درکی است که از توحید و وجود خداوند داشته و در مقام روبرو شدن با عظمت پروردگار است.

اینکه گفته میشود مثل بندگان با خداوند مانند رابطه شی با آینه است، ما فقط در لفظ و نگاه مادی خودمان میفهمیم. اما اولیاءالله به کنه موضوع پی میبرند. کاملا درک میکنند که از خودشان هیچ چیزی ندارند، هیچ به معنای واقعی کلمه؛ و هر چه هست خداست و بس.

اگر شخصی که جلوی آیینه ایستاده فقط یک لحظه کنار برود، آیا چیزی از تصویر باقی میماند!؟
اولیا این مطلب را عمیقا متوجه هستند و این عظمت و بزرگی و همه چیز بودن پروردگار آنها را به خضوع و اشک و عبادت خاضعانه وامیدارد.

اینکه امیرالمومنین علیه السلام میفرمایند من خدائی را که ندیده ام عبادت نمیکنم، اشاره به همین معناست.

امام حسین علیه السلام در دعای عرفه میفرمایند ای کسی که وقتی در لباس هیبت و عظمتت در برابر اولیاء نمایان میشوی، آنها به استغفار می افتند.

مطلب بعدی عشق اولیاءالله به خداوند است. عشق و علاقه فراوان، انسان را در حالت رقت قلب قرار داده و وقتی کوچکترین توجهی از جانب معشوق مشاهده میشود، اشک شوق سرازیر میشود.

وقتی عاشق با معشوق در حال گفتگو و صحبت است و میفهمد که معشوق به او نگاه میکند و به او گوش کرده و عنایت هم دارد، چه حالی به انسان دست میدهد. اولیاء همین که لبخند و لطف خداوند را میبینند تمام ارکان وجودشان سرشار از شوق شده و میلرزند و اشک میریزند.

مطلب بعدی شکر نعمت است. یکی از همسران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم از کوشش فراوان پیامبر صلی الله علیه و آله در انجام نمازهای نیمه شب و سحرخیزی های ممتد ومکرر آن حضرت، تعجب کرده و عرض کرد: "ای رسول خدا! مگر نه این است که خدای متعال، بهشت را بر شما واجب و جهنم را بر شما حرام کرده است؟ پس چرا اینهمه گریه و مناجات می کنید؟!" رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: "اَفَلا اَکُونَ عَبْدا شَکُورا؛ آیا بنده شکرگزاری نباشم؟!"

این مطلب را قرار بدهید در کنار جایگاهی که عرض کردیم اولیاء برای خودشان هیچ هویت مستقل و وجودی غیر از خدا نمیبینند. میفهمند که با اینکه هیچ چیزی جز جلوه ذات الهی نیستند، خداوند اینهمه به آنها لطف داشته و نعمات فراوان ارزانی فرموده و ... بنابراین در مقام شکرگزاری به خاک افتاده و اشک میریزند.

و مسئله آخری که در اینجا عرض کنم خود زیبائی هاست. گاهی سجایا و کرامات اینقدر زیبا و دلنشین هستند که به خودی خود باعث انقلاب درونی انسان میشوند.

حتما برای شما پیش آمده که مثلا در یک فیلم با دیدن بزرگواری و محاسن اخلاقی شخصی، اشکتان جاری شود. این گریه از باب دلسوزی یا ناراحتی و ... نیست. این انقلاب روحی است که در اثر مشاهده یک زیبائی در انسان به وجود می آید.

در تاریخ نقل شده که در جنگ احد وقتی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم سنگ به پیشانی مبارکشان خورد و خون جاری شد، ایشان مرتب خونها را پاک کرده و اجازه نمیدادند که خون بر زمین بریزد چون میدانستند اگر خون پیامبر بر زمین ریخته شود، عذاب الهی بر کفار نازل خواهد شد.

یا وقتی امام حسین علیه السلام در گودال قتلگاه قرار گرفته بودند و شمر برای جدا کردن سر آن حضرت آمد، ایشان حتی در آن لحظه به فکر شمر بودند و فرمودند که من خودم در لحظات آخر عمرم هستم و تو اینکار را بکنی و نکنی، من زنده نخواهم ماند، بنابراین به خاطر خودت و اینکه این شقاوت ابدی را برای خودت نخری، اینکار را انجام نده.

این بزرگواری ها و این کرامات نفسانی و دیدن این زیبائی ها (فقط خود این زیبائی) اشک انسان را جاری کرده و انسان را به حالت خشوع در مقابل این کرامات در می آورد.

اولیاءالله زیبائی های خاصی را در وجود خداوند مشاهده کرده و صرف درک این زیبائی ها اشکشان را جاری میسازد.

برای درک بیشتر از نگاه اولیاءالله به خداوند، یک بار دعای عرفه را با توجه به معانی مطالعه بفرمائید.

امیدواریم خداوند متعال توفیق درک عظمت پروردگار را به همه ما عنایت بفرماید.

موضوع قفل شده است