جمع بندی کدام روش برای تبلیغ کار خیر و ذخیره آخرت ، بهتر است؟

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
کدام روش برای تبلیغ کار خیر و ذخیره آخرت ، بهتر است؟

با سلام و خسته نباشید:
اولش بگم ببخشید که سوال طولانی می شه !
ما در صدد راه اندازی گروهی هستیم که برای عموم، نرم افزارها و کتب اموزشی مورد نیاز رشته دانشگاهی خود را تولید کنیم .هدف هم انجام کار خیر و تشویق برای حضور افراد در این گروه برای انجام کارهای خیر بزرگتر بعدی می باشد(در زمینه های اجتماعی، عمران و ابادانی و ... ولی فعلا بودجه در حد کارای داشگاهیه!!!) . حال همین ابتدا برای ما چندین سوال پیش امده؟ این که کدام حالت از حالت های زیر، تبلیغ بهتری از کار خیر خواهد بود و از طرفی در کدام حالت اجر ما بیشتر خواهد بود ؟
به عنوان مثال من می توانم کتابی را چاپ کنم .می خواهم بدانم در چه صورتی اجر و پاداش بیشتری دارم ؟
حالت 1 ) اگر هزینه کتاب را از استفاده کننده دریافت کرده و سپس پول ان را در کار خیر دیگری صرف کنم؟
حالت 2 ) من می توانم این کتاب را صلواتی(مثلا صلوات برای ظهور امام زمان عج) در اختیاردیگران قرار دهم و حتما ذکر کنم که استفاده از این کتاب با ذکر صلوات بلامانع است.
حالت 3 ) بدون هیچ درخواستی اعم از صلوات و .. ان را رایگان در اختیار دیگران قرار دهم .
برخی دوستان می گویند تاکید شود با ذکر صلوات رایگان است تا ما هم در قبال زحمتی که می کشیم اجری برده باشیم .ولی من نظر دیگری دارم . مجبور کردن به ذکر صلوات به نظرم شیوه تبلیغی خوبی نیست .اگر من مسلمان عقیده خود را دخیل یک نرم افزار کنم ، کسی که اعتقادی به این مسائل ندارد ممکن است حتی برخورد منفعلانه با نرم افزار یا اثر ما داشته باشد و از طرفی ممکن است یک فرد دیگر و غیر مسلمان هم در تولید نرم افزار خودش عقیده خودش را وارد کار کند.
از طرفی این را هم قبول ندارم که با صلوات ما اجر بیشتری می بریم . چون در این صورت ائمه ما که علم از جانب خداوند داشته اند برای هر جمله ای که بیان می کردند باید ازطرف مقابل درخواست صلوات می کردند . برای نمونه امام صادق ع که هزاران شاگرد را تربیت نمودند ایا علم خود را رایگان در اختیاردیگران قرار نمی دادند؟ بدون این که ذکر کنند استفاده از علم من با ذکر صلوات رایگان است ؟ در این صورت که پاداش بیشتری می بردند ولی ایا این کار را می کردند؟؟؟
از طرفی دوستان می گویند چون استفاده کننده، از علم ما دارد استفاده می کند اتوماتیک وار ثواب می کنیم و نیازی نیست رایگان در اختیار بگذاریم و بهتر است پول را صرف هزینه زندگی خود کنیم
دلیل تقریبا قانع کننده ای هم دارند . مثلا می گویند یک معلم حقوقش را می گیرد ولی ثواب اموختن را هم می برد..
برخی دیگر هم می گویند ما زحمت کشیده ایم و سال ها درس خوانده و برای تولید این نرم افزار زحمت کشیده ایم پس نسبت به کسی که تنبلی کرده حقمان است که هزینه را دریافت کنیم . و می گویند اگر قرار باشد همه ی افراد همه چیز را رایگان در اختیار هم قرار دهند پس نظام سعی و تلاش زیر سوال می رود و افراد گوشه ای نشسته و منتظر می مانند که یک انسان سخت کوش سال ها زحمت کشیده و به راحتی و رایگان علمش و اثرش را در اختیار انسان های تنبل بگذارد.ممکن است قیاس شود مثلا پزشکی که سالها درس خوانده اگر برای یک نجار رایگان کارش را انجام دهد و ان فردی که شغل فنی دارد مثلا یک نجار و ...( که به نسبت درس کمتری خوانده) ، او هم خدماتش را برای ان پزشک رایگان انجام دهد مسلما در حق پزشک اجحاف شده است و دیگر انگیزه ای برای تلاش و سعی و کوشش باقی نمی ماند .من در پاسخ به این حرف دوستان دو جواب دارم :
اول اینکه ، واقعا خجالت اور است که جوامع غیر مسلمان جنبشی به نام " متن باز " را راه انداخته و اثار خود را رایگان در اختیار مردم سراسر جهان قرار می دهند ولی ما در دینی که به کمک به هم نوع سفارش شده و از طرفی به پاداش های اخروی نیز اعتقاد داریم ، همیشه دنبال نفع شخصی هستیم . ایا پاداش هزینه به دست امده از نشر کتاب و تولید نرم افزار ( در حد چند میلیون تومان ) که در راه خیر صرف شده باشد بیشتر است یا این که همان کتاب رایگان در اختیار عموم قرار گرفته باشد .؟
از طرفی اگر همه ی مردم عالم اعتقاد بر این داشته باشند که کار خیر انها در اخرت بی پاداش نمی ماند و همه ی افراد خدمات خود را به صورت رایگان در اختیار هم قرار دهند اتفاقا بر عکس کسی دیگر تنبلی نمی کند زیرا هر کس مشتاق است تا خدمات بیشتری به مردم برساند پس تنبلی را کنار گذاشته و منتظر نمی نشیند تا دیگران به او خدمت رسانی کنند بلکه خود او تلاش می کند تا از نظر علمی و عملی انقدر رشد کند که خودش منشا خیر باشد.یعنی مثلا در مثال بالا همان نجار نیز تلاش می کند تا حرفه دیگر و یا منشا خیر دیگری را پیدا کند تا بتواند به ان پزشک خدمت رسانی کرده و از نظر اجر برده شده خود را به پزشک رسانده و حتی از او جلو بیفتد.
گرچه دوستان در جواب می گویند این فقط همان مدینه ی فاضله ای است که در زمان حضرت مهدی عج تحقق می یابد و فعلا که همه دنبال منافع شخصی خود هستند ما هم به همین شیوه عمل کنیم و پول به دست امده را در صورت تمایل در راه خیر صرف کنیم !
جمع بندی :
1- کدام کار باعث تبلیغ بهتر دین خواهد بود ؟
2- کدام روش اجر بیشتری خواهد برد ؟
3- نظر دین در این رابطه چیست و لطفا در مورد مطلب گفته شده در باره امام صادق ع و تربیت شاگردان به نحوی که گفته شد ، نظر دهید .
توجه : سوال من از کارشناس مذهبی هست تا بهم بگن کدوم اجرش بیشتره ولی لطفا دوستان هم خودشون رو جای مخاطب ما قرار بدن و بگن کدوم حالت رو بیشتر می پسندن برای تبلیغ کار خیر ."



با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد سمیع

elmosanatreg;740230 نوشت:
با سلام و خسته نباشید:
اولش بگم ببخشید که سوال طولانی می شه !
ما در صدد راه اندازی گروهی هستیم که برای عموم، نرم افزارها و کتب اموزشی مورد نیاز رشته دانشگاهی خود را تولید کنیم .هدف هم انجام کار خیر و تشویق برای حضور افراد در این گروه برای انجام کارهای خیر بزرگتر بعدی می باشد(در زمینه های اجتماعی، عمران و ابادانی و ... ولی فعلا بودجه در حد کارای داشگاهیه!!!) . حال همین ابتدا برای ما چندین سوال پیش امده؟ این که کدام حالت از حالت های زیر، تبلیغ بهتری از کار خیر خواهد بود و از طرفی در کدام حالت اجر ما بیشتر خواهد بود ؟
به عنوان مثال من می توانم کتابی را چاپ کنم .می خواهم بدانم در چه صورتی اجر و پاداش بیشتری دارم ؟
حالت 1 ) اگر هزینه کتاب را از استفاده کننده دریافت کرده و سپس پول ان را در کار خیر دیگری صرف کنم؟
حالت 2 ) من می توانم این کتاب را صلواتی(مثلا صلوات برای ظهور امام زمان عج) در اختیاردیگران قرار دهم و حتما ذکر کنم که استفاده از این کتاب با ذکر صلوات بلامانع است.
حالت 3 ) بدون هیچ درخواستی اعم از صلوات و .. ان را رایگان در اختیار دیگران قرار دهم .
برخی دوستان می گویند تاکید شود با ذکر صلوات رایگان است تا ما هم در قبال زحمتی که می کشیم اجری برده باشیم .ولی من نظر دیگری دارم . مجبور کردن به ذکر صلوات به نظرم شیوه تبلیغی خوبی نیست .اگر من مسلمان عقیده خود را دخیل یک نرم افزار کنم ، کسی که اعتقادی به این مسائل ندارد ممکن است حتی برخورد منفعلانه با نرم افزار یا اثر ما داشته باشد و از طرفی ممکن است یک فرد دیگر و غیر مسلمان هم در تولید نرم افزار خودش عقیده خودش را وارد کار کند.
از طرفی این را هم قبول ندارم که با صلوات ما اجر بیشتری می بریم . چون در این صورت ائمه ما که علم از جانب خداوند داشته اند برای هر جمله ای که بیان می کردند باید ازطرف مقابل درخواست صلوات می کردند . برای نمونه امام صادق ع که هزاران شاگرد را تربیت نمودند ایا علم خود را رایگان در اختیاردیگران قرار نمی دادند؟ بدون این که ذکر کنند استفاده از علم من با ذکر صلوات رایگان است ؟ در این صورت که پاداش بیشتری می بردند ولی ایا این کار را می کردند؟؟؟
از طرفی دوستان می گویند چون استفاده کننده، از علم ما دارد استفاده می کند اتوماتیک وار ثواب می کنیم و نیازی نیست رایگان در اختیار بگذاریم و بهتر است پول را صرف هزینه زندگی خود کنیم
دلیل تقریبا قانع کننده ای هم دارند . مثلا می گویند یک معلم حقوقش را می گیرد ولی ثواب اموختن را هم می برد..
برخی دیگر هم می گویند ما زحمت کشیده ایم و سال ها درس خوانده و برای تولید این نرم افزار زحمت کشیده ایم پس نسبت به کسی که تنبلی کرده حقمان است که هزینه را دریافت کنیم . و می گویند اگر قرار باشد همه ی افراد همه چیز را رایگان در اختیار هم قرار دهند پس نظام سعی و تلاش زیر سوال می رود و افراد گوشه ای نشسته و منتظر می مانند که یک انسان سخت کوش سال ها زحمت کشیده و به راحتی و رایگان علمش و اثرش را در اختیار انسان های تنبل بگذارد.ممکن است قیاس شود مثلا پزشکی که سالها درس خوانده اگر برای یک نجار رایگان کارش را انجام دهد و ان فردی که شغل فنی دارد مثلا یک نجار و ...( که به نسبت درس کمتری خوانده) ، او هم خدماتش را برای ان پزشک رایگان انجام دهد مسلما در حق پزشک اجحاف شده است و دیگر انگیزه ای برای تلاش و سعی و کوشش باقی نمی ماند .من در پاسخ به این حرف دوستان دو جواب دارم :
اول اینکه ، واقعا خجالت اور است که جوامع غیر مسلمان جنبشی به نام " متن باز " را راه انداخته و اثار خود را رایگان در اختیار مردم سراسر جهان قرار می دهند ولی ما در دینی که به کمک به هم نوع سفارش شده و از طرفی به پاداش های اخروی نیز اعتقاد داریم ، همیشه دنبال نفع شخصی هستیم . ایا پاداش هزینه به دست امده از نشر کتاب و تولید نرم افزار ( در حد چند میلیون تومان ) که در راه خیر صرف شده باشد بیشتر است یا این که همان کتاب رایگان در اختیار عموم قرار گرفته باشد .؟
از طرفی اگر همه ی مردم عالم اعتقاد بر این داشته باشند که کار خیر انها در اخرت بی پاداش نمی ماند و همه ی افراد خدمات خود را به صورت رایگان در اختیار هم قرار دهند اتفاقا بر عکس کسی دیگر تنبلی نمی کند زیرا هر کس مشتاق است تا خدمات بیشتری به مردم برساند پس تنبلی را کنار گذاشته و منتظر نمی نشیند تا دیگران به او خدمت رسانی کنند بلکه خود او تلاش می کند تا از نظر علمی و عملی انقدر رشد کند که خودش منشا خیر باشد.یعنی مثلا در مثال بالا همان نجار نیز تلاش می کند تا حرفه دیگر و یا منشا خیر دیگری را پیدا کند تا بتواند به ان پزشک خدمت رسانی کرده و از نظر اجر برده شده خود را به پزشک رسانده و حتی از او جلو بیفتد.
گرچه دوستان در جواب می گویند این فقط همان مدینه ی فاضله ای است که در زمان حضرت مهدی عج تحقق می یابد و فعلا که همه دنبال منافع شخصی خود هستند ما هم به همین شیوه عمل کنیم و پول به دست امده را در صورت تمایل در راه خیر صرف کنیم !
جمع بندی :
1- کدام کار باعث تبلیغ بهتر دین خواهد بود ؟
2- کدام روش اجر بیشتری خواهد برد ؟
3- نظر دین در این رابطه چیست و لطفا در مورد مطلب گفته شده در باره امام صادق ع و تربیت شاگردان به نحوی که گفته شد ، نظر دهید .
توجه : سوال من از کارشناس مذهبی هست تا بهم بگن کدوم اجرش بیشتره ولی لطفا دوستان هم خودشون رو جای مخاطب ما قرار بدن و بگن کدوم حالت رو بیشتر می پسندن برای تبلیغ کار خیر ."

باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید
قبله و محراب من ابروی دلدار است و بس
این دل شوریده را با این‌چه و با آن چه‌کار

چون‌که اندر هر دو عالم یار می‌باید مرا
با بهشت و دوزخ و با حور و با غلمان چه‌کار»[1]
ببینید اخلاص هر چه بالاتر باشد، پیش خدا با ارزش تر خواهد بود و اجر بیشتری خواهید برد.
در واقع اگر کاری بدون هیچ چشم‌داشتی عرضه شود و فقط و فقط خدا مدّ نظر باشد، قطعا پیش خدا با ارزش تر خواهد بود. اگر چه گرفتن اجر و مزد از دیگران چه در قالب صلوات و یا پول و...منافاتی با اخلاص ندارد و پیش خدا مأجور خواهید بود. ولی مانند قسم اول نخواهد بود.
این سوال شما دقیقا مانند انگیزه های عبادت است. اگر کسی خدا را عبادت کند برای ترس از جهنم و یا رسیدن به بهشت، از عبادت خود اجر می برد، ولی به پایه آن کسی نمی رسد که خدا را عبادت می کند، فقط برای خود خدا ، نه ترس از جهنم و رسیدن به بهشت

اميرالمؤمنين عليه السلام در این زمینه می فرمایند:
«إنّ‌قوماً عبدوا الله رغبةً فتلك عبادة التّجار وإنّ قوماً عبدوا الله رهْبةً فتلك عبادة العبيد وإنّ قوْماً عبدوا الله شُكراً فتلك عبادة الأحرار»[2]؛

«گروهي خدا را از روي رغبت و ميل(به بهشت )پرستش مي كنند،اين عبادت تجار است و گروهي او را از روي ترس مي پرستند،اين عبادت بردگان است و گروهي خدا را به خاطر شكر نعمتها (و اين كه شايسته عبادت است) مي پرستند ،اين عبادت آزادگان است.»
[=Traditional Arabic]در روايتى امام صادق(عليه السلام) عبادت كنندگان را به سه دسته تقسيم مى‌كنند:
[=Traditional Arabic]«قَوْمٌ عَبَدُوا اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ خَوْفاً فَتِلْكَ عِبادَةُ الْعَبيدِ»
[=Traditional Arabic]دسته اول: خداوند را از ترس عذاب جهنم عبادت مى‌كنند، اين عبادت بردگان است.
[=Traditional Arabic](كسانى كه خدا را از ترس عذاب جهنم عبادت مى‌كنند، به مانند بردگانى هستند كه از ترس تازيانه و شلاق صاحبشان، از او اطاعت مى‌كنند).
[=Traditional Arabic]«وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اللّهَ تَبارَكَ وَ تَعالى طَلَباً لِلثَّوابِ فَتِلْكَ عِبادَةُ الاُْجَراءِ[=Traditional Arabic]»
[=Traditional Arabic]دسته دوم: خداوند را به اميد ثواب و پاداش عبادت مى‌كنند، اين عبادت اجيران (و تجارت پيشه گان) است.
[=Traditional Arabic]اين دسته به مانند كسانى هستند كه در مقابل مزد و پاداش كار مى‌كنند، به مانند بازرگانى كه براى رسيدن به سود و مزد به معامله و داد و ستد مى‌پردازد، براى رسيدن به پاداش اخروى و حورالعين عبادت مى‌كنند؛ در واقع با خدا داد و ستد مى‌كنند.
[=Traditional Arabic]«وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اللّهَ حُبّاً لَهُ فِتِلْكَ عِبادَةُ الاَْحْرارِ، وَ هِىَ اَفْضَلُ الْعِبادَةِ»[=Traditional Arabic][3]
[=Traditional Arabic]دسته سوم: كسانى كه از روى عشق و محبت به خداوند او را عبادت مى‌كنند، اين عبادت آزادگان و برترين عبادتهاست
بنابراین اگر برای شما و دوستانتان امکان دارد کار را برای خدا و بدون هیچ چشم داشتی عرضه کنید تا اجر بیشتری ببرید، اگر چه کار برای خدا و داشتن چشم داشت هم ارزش خاص خود را دارد.
موفق باشید.
.............................................


پی‌نوشت:
[1].حافظ
[2].نهج البلاغه،حکمت237
[3].بحارالأنوار، ج 70، ص 236.

با سلام و تشکر :
هدف ما هم کار خیر است ولی سوال اینجاست که اگر رایگان در اختیار بقیه بگذاریم اجرش بیشتر است یا هزینه اش را بگیریم و به نیازمندان بدهیم؟
کلی اگه بخوام بگم منظورم اینه که از یه لحاظ خیلی بده که ما نمیدونیم ثواب کدوم کار بیشتر از اون یکی کار دیگه هست . مثل همین موردی که گفتم ؟( رایگان بودن و یا کمک به نیازمندان با هزینه حاصله )
در مورد سایر مسائل هم همین طوره مثلا نمیدونیم (برای مثال میگم ) اخر شب زیات عاشورا بخونیم ، صلوات بفرستیم ،قران بخونیم و.... چیکار کنیم که هم ثوابش بیشتر باشه هم به خدا نزدیکتر بشیم.البته از یه لحاظ با خودم میگم اگه ثواب کارا رو می دونستیم که کسی سراغ کار با ثواب پایین تر نمیرفت و دنیا لنگ می موند.مثلا می فهمیدیم ثواب علم اموزی بیشتر از پرستاری از بیماره . از فردا همه می رفتن دنبال علم .اون وقت خدا باید به داد مریضای رو تخت بیمارستان می رسید . !!!!
مسئله پیچیده شد :Moteajeb!:؟؟؟؟!!!!! ( دانستن یا ندانستن ثواب )

elmosanatreg;740989 نوشت:
با سلام و تشکر :
هدف ما هم کار خیر است ولی سوال اینجاست که اگر رایگان در اختیار بقیه بگذاریم اجرش بیشتر است یا هزینه اش را بگیریم و به نیازمندان بدهیم؟
کلی اگه بخوام بگم منظورم اینه که از یه لحاظ خیلی بده که ما نمیدونیم ثواب کدوم کار بیشتر از اون یکی کار دیگه هست . مثل همین موردی که گفتم ؟( رایگان بودن و یا کمک به نیازمندان با هزینه حاصله )
در مورد سایر مسائل هم همین طوره مثلا نمیدونیم (برای مثال میگم ) اخر شب زیات عاشورا بخونیم ، صلوات بفرستیم ،قران بخونیم و.... چیکار کنیم که هم ثوابش بیشتر باشه هم به خدا نزدیکتر بشیم.البته از یه لحاظ با خودم میگم اگه ثواب کارا رو می دونستیم که کسی سراغ کار با ثواب پایین تر نمیرفت و دنیا لنگ می موند.مثلا می فهمیدیم ثواب علم اموزی بیشتر از پرستاری از بیماره . از فردا همه می رفتن دنبال علم .اون وقت خدا باید به داد مریضای رو تخت بیمارستان می رسید . !!!!
مسئله پیچیده شد :Moteajeb!:؟؟؟؟!!!!! ( دانستن یا ندانستن ثواب )

باسمه تعالی
در مورد سوال اول باید دید بازده کارتان در کدام مورد بیشتر است. هر جا بازده بیشتری داشت و افراد بیشتری بهره مند می شوند همان را انتخاب کنید.
در مورد سوال دوم هم، هر کدام از اذکار، ادعیه، قرآن، زیارات، جایگاه خاص خود را دارد. ولی در اینکه فقط یکی را می توانید انتخاب کنید، قرآن بالاتر است.
موفق باشید.

پرسش:
ما در صدد راه اندازی گروهی هستیم که برای عموم، نرم افزارها و کتب آموزشی مورد نیاز رشته دانشگاهی خود را تولید کنیم. این که کدام حالت از حالت های زیر، تبلیغ بهتری از کار خیر خواهد بود و از طرفی در کدام حالت اجر ما بیشتر خواهد بود؟
به عنوان مثال من می توانم کتابی را چاپ کنم.
حالت 1) اگر هزینه کتاب را از استفاده کننده دریافت کرده و سپس پول ان را در کار خیر دیگری صرف کنم؟
حالت 2) من می توانم این کتاب را صلواتی (مثلا صلوات برای ظهور امام زمان (عجل الله)) در اختیار دیگران قرار دهم و حتما ذکر کنم که استفاده از این کتاب با ذکر صلوات بلامانع است.
حالت 3) بدون هیچ درخواستی اعم از صلوات و .. آن را رایگان در اختیار دیگران قرار دهم.
کدام روش را انتخاب کنیم تا ارزش بیشتری داشته باشد؟

پاسخ:
«قبله و محراب من آبروی دلدار است و بس
این دل شوریده را با این‌چه و با آن چه‌کار
چون‌ که اندر هر دو عالم یار می‌باید مرا
با بهشت و دوزخ و با حور و با غلمانم چه‌کار»(1)
اخلاص هر چه بالاتر باشد، پیش خدا با ارزش تر خواهد بود و اجر بیشتری خواهید برد.

در واقع اگر کاری بدون هیچ چشم‌داشتی عرضه شود و فقط و فقط خدا مدّ نظر باشد، قطعا پیش خدا با ارزش تر خواهد بود. اگر چه گرفتن اجر و مزد از دیگران چه در قالب صلوات و یا پول و ...منافاتی با اخلاص ندارد و پیش خدا مأجور خواهید بود. ولی مانند قسم اول نخواهد بود.
این سوال شما دقیقا مانند انگیزه های عبادت است. اگر کسی خدا را عبادت کند برای ترس از جهنم و یا رسیدن به بهشت، از عبادت خود اجر می برد، ولی به پایه آن کسی نمی رسد که خدا را عبادت می کند، فقط برای خود خدا، نه ترس از جهنم و رسیدن به بهشت.

اميرالمؤمنين (عليه السلام) در این زمینه می فرمایند:
«إنّ‌ قوماً عبدوا الله رغبةً فتلك عبادة التّجار و إنّ قوماً عبدوا الله رهْبةً فتلك عبادة العبيد و إنّ قوْماً عبدوا الله شُكراً فتلك عبادة الأحرار (2) گروهي خدا را از روي رغبت و ميل(به بهشت ) پرستش مي كنند،اين عبادت تجار است و گروهي او را از روي ترس مي پرستند،اين عبادت بردگان است و گروهي خدا را به خاطر شكر نعمتها (و اين كه شايسته عبادت است) مي پرستند ،اين عبادت آزادگان است.»

در روايتى امام صادق (عليه السلام) عبادت كنندگان را به سه دسته تقسيم مى‌كنند:
«قَوْمٌ عَبَدُوا اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ خَوْفاً فَتِلْكَ عِبادَةُ الْعَبيدِ»؛ دسته اول: خداوند را از ترس عذاب جهنم عبادت مى‌كنند، اين عبادت بردگان است.
(كسانى كه خدا را از ترس عذاب جهنم عبادت مى‌كنند، به مانند بردگانى هستند كه از ترس تازيانه و شلاق صاحبشان، از او اطاعت مى‌كنند.)

«وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اللّهَ تَبارَكَ وَ تَعالى طَلَباً لِلثَّوابِ فَتِلْكَ عِبادَةُ الاُْجَراءِ»؛ دسته دوم: خداوند را به اميد ثواب و پاداش عبادت مى‌كنند، اين عبادت اجيران (و تجارت پيشه گان) است.
اين دسته به مانند كسانى هستند كه در مقابل مزد و پاداش كار مى‌كنند، به مانند بازرگانى كه براى رسيدن به سود و مزد به معامله و داد و ستد مى‌پردازد، براى رسيدن به پاداش اخروى و حورالعين عبادت مى‌كنند؛ در واقع با خدا داد و ستد مى‌كنند.

«وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اللّهَ حُبّاً لَهُ فِتِلْكَ عِبادَةُ الاَْحْرارِ، وَ هِىَ اَفْضَلُ الْعِبادَةِ»؛ دسته سوم: كسانى كه از روى عشق و محبت به خداوند او را عبادت مى‌كنند، اين عبادت آزادگان و برترين عبادت هاست.(3)

بنابراین اگر برای شما و دوستانتان امکان دارد کار را برای خدا و بدون هیچ چشم داشتی عرضه کنید تا اجر بیشتری ببرید، اگر چه کار برای خدا و داشتن چشم داشت هم ارزش خاص خود را دارد.
پی نوشت:
1.حافظ.
2.شريف الرضي، محمد بن حسين‏،نهج البلاغة (للصبحي صالح)،ص510،هجرت‏، قم‏، 1414 ق‏.
3.مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، بحار الأنوار(ط- بيروت)،ج67،ص236، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏،1403.

موضوع قفل شده است