جمع بندی ×××مهدی یاوری بر اثر عادت ممنوع!!!×××

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
×××مهدی یاوری بر اثر عادت ممنوع!!!×××

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا صاحب الزمان
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

با سلام و عرض خسته نباشید . موضوعی که تازگی ها با اون مواجه شدیم , حالا کم و بیش بحث مهدی یاوری است . بحثی که ارزوی همه مهدی یاوران برای فراگیر شدن این باور جهانی است تا زمینه ظهور مهدی موعود را فراهم کنند . اما نکته ای ظریف و اساسی در این مسئله وجود دارد که اگر در فرد و توسط خود فرد کنترل نشود , حتی ممکن است برای افرادی هر چند اندک زمینه جدایی از مهدویت را فراهم اورد.

در شبکه های مجازی و شبکه های اجتماعی اندرویدی, شاهد هستیم که افراد مهدویت را رواج دادند . با بیان اشعار و مطالبی در طلب یاری و درخواست ظهور برای مهدی موعود . اما سوالی که در اینجا وجود دارد این است که اگر این مسئله برای فرد یک امر عادی تلقی شود چه اسیب هایی ایجاد می شود ؟ به عنوان مثال عرض می کنم : اگر مسلمانی نماز را در طول شبانه روز بر حسب عادت و یک تکلیف ادا کند به نظر شما چه مقدار از ان حالت معنوی و عشق, ارادت نسبت به حق را دریافت می کند و به عبارت دیگر چقدر شوق عبادت دارد ؟

مسئله مهدی یاوری دقیقا چنین مسئله ای است . اگر مهدی یاوری بنده بر حسب عادت باشد, صد البته مانند نمازم یک عادت میشود و محروم میشوم از ان شور و شوقی که در عبادت است و در یاری مهدی موعود .

مسلما یک مهدی یاور باید به خوبی مراقب این باشد که یاری حضرت ولی عصر برایش عادت نشود چرا که بدین شکل, دیگر زمینه سازی برای ظهور از ذهن پاک می شود و مسئله عادت و رفع تکلیف پیش می اید که یک نوع افت بد در دین داری است.

خلاصه کلام اینکه اگر میخواهیم مهدی یاور باشیم , باید شوق و شور مهدوی را هر روز در خودمون از نو زنده کنیم و سعی کنیم بیشتر از روز قبل باشد تا دچار مهدی یاوری به شکل عادت نشویم که اگر شد , می شود مانند نماز و عبادت هایی که از سر اداء تکلیف و عادت میخوانیم.

اللهم عجل ولیک الفرج ....

اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد هادی

با سلام و عرض ادب و تقدیر و تشکر از بیان خوب و زیبای شما

ديرگاهي پيش بود كه صداي گلايه علي (علیه السلام) در حد فاصل كوفه و شام برخاست. آن هنگام كه مالك اشتر و عمار و ذوالشهادتين، يعني ياران صديق علي (علیه السلام) به شهادت رسيده بودند و علي تنها مانده بود. سئوالي كه جوابي در پي نداشت.روزها برآمدند و شبها فرو رفتند. روزگار ديگري آمد. روزي به بلنداي روزگار،‌عاشورا ! آن روز هم، امام ديگري بود و نداي ديگري:‌« هل من ناصر ينصرني؟ » اين ندا هم زماني بر آمد كه ابوالفضل علمدار، علي اكبر، حبيب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه و ... در برابر چشمان حسين (علیه السلام) به خون غلتيده بودند و او سرداري بود تنها مانده . پس سئوال همان سئوال بود، جواب هم همان جواب : سرهاي فروافتاده، دست‌هاي به عقب كشيده شده، چشمان شرمزده و خجلت زده اي كه به دنبال محل فراري چون زمين هستند تا از تيررس نگاه امام فرار كنند. بجز 72 تن؟!
آن روزگار گذشت و امروز، روزگار ديگري است. امروز نيز روز امام ديگري است. اما همچنان همان سئوال باقي است : - كجاست ياريی‌گری كه به ياري امامش بشتابد؟و جواب نيز همان ! سكوت !‌خجلت ! غلفت ! ترس !ديگرگاهي است كه هر روز ندايي در صحن دل شيعيان مي پيچد
« كجاست ياريگري كه به ياري مهدي بشتابد؟!»
- آري !‌امروز ديگر آن روزگار نيست، كه اين آخرين حجت خدا، بقيه الله الاعظم (عج) هم به سرنوشت اجداد اطهرش دچار گردد. او در پس پرده مي ماند تا آنگاه كه مالك ها، عمارها، حبيب ها و ابالفضل هايش را پيدا كند.او مانده است تا زمين خدا، ‌از حجت خالي نماند و ظهور او محقق نمي شود مگر به حضور مالك ها،‌عمارها، و حبيب ها.
افسوس كه اگر شيعيان واقعي علي (علیه السلام) اندك نبودند، فرزندش در پرده غيبت باقي نمي ماند.آري، آن هنگام كه نداي «فزت و رب الكعبه» علي (علیه السلام) در محراب مسجد كوفه طنين انداز شد،چشمانش نگران چنين روزهايي بود.روزهايي همچون امروز كه زمان بي تاب ظهور فرزندش و مكان بي قرار شنيدن نداي «أنا المهدي» اش مي باشد.آيا او را جوابگويي هست؟شيعيان علي ! درك اين حقيقت را به كدامين لحظه واگذارده ايم؟ فرصت ها از دست مي رود.شايد از هنگام ظهور اندكي بيش نمانده باشد !لحظه ها از دست رفت،عمر ما بر باد رفت.

برای مهدی یاوری باید مهدی باور خوبی بود، مهدی باوری و ایمان به مهدی موعود عج مقدمه است برای مهدی یاوری؛ ایمان از دو مولفه ی «معرفت به حقیقت» و «دل باختن بدان حقیقت» تشکیل می گردد، پس اولین لازمه مهدی باوری ،معرفت به آن حضرت است .
توصیه هایی از رسول اکرم و ائمه معصومین ذکر می شود که در واقع دستور العمل هایی است برای ایجاد پیوند عاطفی، انس روحی و علاقه قلبی است:
1. هدیه دادن به آن حضرت با هزینه کردن در مصارف مورد علاقه و رضای ایشان
2. تجدید بیعت با او
3. گریستن و اشک ریختن در فراغ او
4. تشکیل مجالس احیای یاد امام
.5. ترک اعمالی که خاطر امام را آزرده می کند
.6. توسل و استغاثه به حضرت ولی عصر
7. نثار درود و صلوات بر حضرت
اگر کسی بتواند این پیوند عاطفی، انس روحی و علاقه قلبی را با حضرت ایجاد کند مهدی باور و مهدی یاور خوبی بوده و همان، مالک و عمار علی علیه السلام خواهد بود، همان حبیب بن مظاهر و مسلم حسین علیه السلام خواهد بود، مهدی یاوری به این است که ندای «هل من ناصر ینصرنی» امام زمان عج را لبیک گفته و با ترک دل آزاری امام زمان علیه السلام (عدم نزدیکی به گناه و مبارزه با شیطان درون و بیرون) و با عشق و علاقه قلبی خویش زمینه ظهور را فراهم سازد.

خلاصه مطلب:

فراهم سازی زمینه ظهور به این است که مرد عمل باشیم و در کارزار های سخت و گرفتاری های مختلف خودی نشان دهیم تا دل مبارک حضرت حجت سلام الله علیه به چنین عمار ها و حبیب هایی قرص باشد و گرنه انتظار واژه ای نیست که با لقلقه زبان و برگزاری سمینار و ... تحقق یابد، انتظار همیشه توأم با عمل است، انتظاری که به قول فرمایش حضرت عالی تبدیل به عادت شده باشد بدون هیچ قصد قربتی و بدون هیچ تلاشی مفید فایده نخواهد بود و هیچ دردی را دوا نخواهد کرد.
انتظار یک عبادت است همچنانکه نماز هم عبادت است، نماز باید به انسان شور و شوق بندگی و اطاعت ببخشد و انسان را از فحشاء و منکرات باز دارد اگر نماز چنین ویژگی نداشته باشد باید بدانیم نمازمان ان نمازی نیست که خداوند بدان دستور داده است، بلکه نماز بر حسب عادت خوانده شد و لذا تأثیر چندانی در حالات روحی و روانی انسان نمی گذارد، اگر انتظار به انسان شور و اشتیاق نبخشد، اگر انسان را به سوی خوبی ها و حبیب بن مظاهر شدن ها سوق ندهد باید گفت چنین انتظاری انتظار خواسته شده (در روایات) نیست بلکه تنها وِرد زبان است و چنین انتظاری زمینه را برای ظهور فراهم نمی سازد.

پرسش:
در مورد مهدی باوری که نتیجه اش مهدی یاوری می باشد توضیح دهید.

پاسخ:
برای مهدی یاوری باید مهدی باور خوبی بود، مهدی باوری و ایمان به مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه) مقدمه است برای مهدی یاوری؛ ایمان از دو مولفه‌ «معرفت به حقیقت» و «دل باختن بدان حقیقت» تشکیل می‌گردد، پس اولین لازمه مهدی باوری، معرفت به آن حضرت است .
توصیه‌هایی از رسول اکرم و ائمه معصومین ذکر می‌شود که در واقع دستور‌العمل هایی است برای ایجاد پیوند عاطفی، انس روحی و علاقه قلبی است:
1. هدیه دادن به آن حضرت با هزینه کردن در مصارف مورد علاقه و رضای ایشان
2. تجدید بیعت با او
3. گریستن و اشک ریختن در فراغ او
4. تشکیل مجالس احیای یاد امام
.5. ترک اعمالی که خاطر امام را آزرده می کند
.6. توسل و استغاثه به حضرت ولی عصر
7. نثار درود و صلوات بر حضرت

اگر کسی بتواند این پیوند عاطفی، انس روحی و علاقه قلبی را با حضرت ایجاد کند مهدی باور و مهدی یاور خوبی بوده و همان، مالک و عمار علی (علیه السلام) خواهد بود، همان حبیب بن مظاهر و مسلّم حسین (علیه السلام) خواهد بود، مهدی یاوری به این است که ندای «هل من ناصر ینصرنی» امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) را لبیک گفته و با ترک دل آزاری امام زمان (علیه السلام) (عدم نزدیکی به گناه و مبارزه با شیطان درون و بیرون) و با عشق و علاقه قلبی خویش زمینه ظهور را فراهم سازد.

خلاصه مطلب:
فراهم سازی زمینه ظهور به این است که مرد عمل باشیم و در کارزار های سخت و گرفتاری های مختلف خودی نشان دهیم تا دل مبارک حضرت حجت (سلام الله علیه) به چنین عمار ها و حبیب هایی قرص باشد و گرنه انتظار واژه ای نیست که با لقلقه زبان و برگزاری سمینار و ... تحقق یابد، انتظار همیشه توأم با عمل است، انتظاری که به قول فرمایش حضرت عالی تبدیل به عادت شده باشد بدون هیچ قصد قربتی و بدون هیچ تلاشی مفید فایده نخواهد بود و هیچ دردی را دوا نخواهد کرد.

انتظار یک عبادت است همچنانکه نماز هم عبادت است، نماز باید به انسان شور و شوق بندگی و اطاعت ببخشد و انسان را از فحشاء و منکرات باز دارد اگر نماز چنین ویژگی نداشته باشد باید بدانیم نمازمان آن نمازی نیست که خداوند بدان دستور داده است، بلکه نماز بر حسب عادت خوانده شد و لذا تأثیر چندانی در حالات روحی و روانی انسان نمی گذارد.

اگر انتظار به انسان شور و اشتیاق نبخشد، اگر انسان را به سوی خوبی ها و حبیب بن مظاهر شدن ها سوق ندهد باید گفت چنین انتظاری انتظار خواسته شده (در روایات) نیست بلکه تنها وِرد زبان است و چنین انتظاری زمینه را برای ظهور فراهم نمی سازد.

موضوع قفل شده است