جمع بندی دعا برای ظهور نکردن امام زمان (عج)

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
دعا برای ظهور نکردن امام زمان (عج)

سلام

چند وقتیه همه از نشانه ها و نزدیک بودن ظهور حرف میزنن
اما من هنوز اماده نیستم و پر گناه و از ظهور امام زمان میترسم
هنوز نماز قضا دارم و به یه دلیلی نتونستم روزه ها بگیرم و توانایی مالی هم برای پرداخت ندارم فعلا
ایا میشه دعا کرد که امام زمان ظهور نکنه تا ما خودمون رو اصلاح کنیم؟؟

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد مسلم

چیتــــــا;733596 نوشت:
سلام

چند وقتیه همه از نشانه ها و نزدیک بودن ظهور حرف میزنن
اما من هنوز اماده نیستم و پر گناه و از ظهور امام زمان میترسم
هنوز نماز قضا دارم و به یه دلیلی نتونستم روزه ها بگیرم و توانایی مالی هم برای پرداخت ندارم فعلا
ایا میشه دعا کرد که امام زمان ظهور نکنه تا ما خودمون رو اصلاح کنیم؟؟

با سلام و احترام
لحن کلام، و احساس مسئولیت شما در برابر خداوند و خلیفه الهی قابل ستایش و در خور تحسین است اما باید به چند نکته توجه بفرمایید:

نکته اول:
منظورتان از ترس چیست؟ اگر منظورتان ترس از شرمندگی در برابر امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است حرفی نیست، اصلا این مطلوب است که انسان در هر جایگاهی نسبت به مولای خودش شرمگین بوده، و احساس کند که به وظیفه اش عمل نکرده است، همان طور که برخی یاران امام حسین(علیه السلام) در کربلا علی رغم مجاهدت فراوان وقتی به روی زمین می افتادند و امام(علیه السلام) به بالین آنها می آمد، ابتدا از امام(علیه السلام) می پرسیدند: آیا ما به عهد خود وفا کردیم؟(لهوف، سید بن طاووس، ص108) اما اگر منظورتان از ترس، برخورد آن حضرت(علیه السلام) با شماست باید عرض کنم به شدت اشتباه می کنید، سیره امام زمان(ع) پس از ظهور، سیره آباء و اجداد طاهرینشان(صلوات الله علیهم اجمعین) است.
او کسی است که به واسطه اخلاقش مردم را فرا می‌خواند، همانطور که قرآن کریم جد ایشان حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) را اینچنین توصیف می‌کند.(آل عمران:159؛ قلم:4) و پیامبر(صلی الله علیه و آله) اخلاق حضرت مهدی(علیه السلام) را اخلاق خودشان دانسته اند:
«خَلْقُهُ كَخَلْقِي‏»؛ اخلاق او مانند اخلاق من است.(دلائل الامامة، ابن جریر طبری «شیعی»، ص445)

حضرت مهدی(علیه السلام) مانند سایر ائمه(علیه السلام) رحمت الهی بر مردم هستند(امالی، شیخ طوسی، ص654)، او کامل ترین تجلی اوصاف الهی در زمین است، و رحمت و بخشش بر همه مردم فزونی دارد، همان طور که امیرالمومنین(علیهالسلام) در وصف آن حضرت(علیه السلام) می فرمایند:
«أوسعكم كهفا و أكثركم علما و أوسعكم‏ رحما»؛او از همه‌ی شما بیشتر مردمان را پناه می‌دهد و علمش از همه‌ی شما بيشتر و رحمت و لطفش از همه‌ی شما گسترده‌تر مي‌باشد.(اثبات الهداة، شیخ حر عاملی، ج5، ص160)

نکته دوم:
اگرچه اصلاح نفس در زمان غیبت به جهت دشواری آن اجر و مزد بیشتری دارد و مومنین اخرالزمان به خاطر تحمل دشواری ها تمجید شده اند، اما اینطور نیست که پس از ظهور این مسیر مسدود شود یا ارج و قربی نداشته باشد، بلکه مصلح جهانی(ارواح العالمین له الفداء)، اصلاح جهان را از طریق اصلاح نفوس پی می‌گیرد و همه را در اصلاح نفسشان یاری می دهد، همان طور که امام باقر(ع) می‌فرمایند:
«إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُم‏»؛ هنگامی که قائم(ع) ما قیام کند خداوند دستش را بر سر بندگان می گذارد پس عقل آنها جامع، و اخلاقشان کامل می شود.(کمال الدین، شیخ صدوق، ج2، ص675)
پس این طور نیست که با آمدن امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) فرصت قضای نماز و روزه ها، و همچنین اصلاح نفس از دست برود، بلکه بالعکس؛ انسان ها متوجه کمی ها و کاستی های خویش شده و در صدد جبران بر می‌آیند.

نکته سوم:
(این نکته ای که عرض می کنم مرادم شما نیستید بلکه به طور کلی عرض می کنم) حتی اگر بپذیریم که ظهور برای نفس ما چون آماده نیستیم مصلحتی ندارد(بنا بر فرض) باز هم انسان نباید در تصمیم گیری هایی که منفعت عمومی در میان است، فقط به خودش نگاه کند و آنچه که به مصلحت خودش است بر مصلحت عمومی ترجیح دهد؛ اینکه انسان کشته شدن هزاران انسان مسلمان را به خاطر ظلم ظالمین ببیند و بی تفاوتی مجامع بین المللی را در برابر ندای کمک خواهی آنها نظاره گر باشد اما به خاطر عدم آمادگی خودش تأخیر فرج و گشایش را از خداوند بخواهد، منطقی نبوده و نگاهی خودخواهانه است. البته باز تکرار می کنم که می دانم شما چنین قصدی ندارید اما به جهت توجه دادن به این مسئله عرض می کنم.
پس ما نباید به خاطر عد امادگی خودمان راضی به تحمل این مشکلات و سختی ها برای مسلمانان سوریه و یمن و عراق و میانمار و... شویم.
بیایید به جای اینکه از خدا بخواهیم فرج را عقب بیندازد، بخواهیم عزم ما بر اصلاح نفس را جلو بیندازد و خودمان هم در این مسیر همت کنیم، و اگر به لطف خدا امام زمان(ع) در این میان ظهور نمودند بدانیم تاثیری جز سرعت گرفتن اصلاح نفس نخواهند داشت.

مراقب حیله های شیطان باشیم و همه به امید آمدنش دعا کنیم: «اللَّهُمَّ عَظُمَ الْبَلَاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاء...

چیتــــــا;733596 نوشت:
سلام

چند وقتیه همه از نشانه ها و نزدیک بودن ظهور حرف میزنن
اما من هنوز اماده نیستم و پر گناه و از ظهور امام زمان میترسم
هنوز نماز قضا دارم و به یه دلیلی نتونستم روزه ها بگیرم و توانایی مالی هم برای پرداخت ندارم فعلا
ایا میشه دعا کرد که امام زمان ظهور نکنه تا ما خودمون رو اصلاح کنیم؟؟

یکی از مهمترین دلایل وجود و ظهور امام(ع) برای اصلاح جامعه و اشخاص است، همانطور که امام حسین(ع) هنگام خروج بر علیه یزید ملعون فرمود:
[=2 Arabic Style][=2 Arabic Style]«و انّى [=2 Arabic Style]لم‏ [=2 Arabic Style]اخرج‏ اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما و انّما خرجت لطلب الاصلاح في امّة [=2 Arabic Style]جدّى‏ اريد ان آمر بالمعروف و انهى عن المنكر و اسير بسيرة جدّى و ابى ....»

[=2 Arabic Style][=2 Arabic Style][=2 Arabic Style] «1» من از شهر و ديار خويش نه براى راحت‏طلبى و وانهادن مسئوليت به راه افتاده‏ام و نه براى خوشگذرانى و بيهودگى؛ نه انگيزه‏ام ستم كارى و بيدادگرى است و نه تبهكارى؛ بلكه مى‏خواهم جامعه و امت را از نگونسارى و اسارت نجات دهم و به خواست خدا كارش را به سامان آورم و اصلاح كنم؛ مى‏خواهم زورمداران را به قانون‏گرايى و عمل به قانون دعوت كنم و از ستم و بيداد و تجاوز به حقوق مردم هشدار دهم.(بحار، ج44، ص329)

مسلما هنگام ظهور امام زمان(ع) شرایط برای رشد معنوی بسیار بهتر از گذشته خواهد بود، بطوری که امام صادق(ع) آرزو میکند در زمان امام زمان(ع) بوده و به ایشان خدمت کند!(قال الصادق علیه السّلام: وَ لَو اَدرَکتُهُ لَخَدَمتُهُ ایّامَ حَیوتی. (بحارالانوار ج51 ص148 باب6 ح22) امام صادق علیه السّلام می فرمایند: اگر او را درک می کردم[و به او می رسیدم] تمام ایّام زندگی خود، به او خدمت می کردم.) در رشد معنوی راه بلد و پیر طریق بسیار اهمیت دارد بطوری که امام خمینی میفرمود اگر انسان نیمی از عمر خود را صرف پیدا کردن استاد اخلاق کند ارزش دارد.
البته این حرفها به این معنا نیست که دست از خدو سازی بکشیم تا امام زمان(ع) ظهور کند! بلکه در زمان ایشان بهتر از دیگر ازمنه رشد و تعالی انسان رخ خواهد داد.
این نکته را هم در نظر داشته باشید که رافت امام بسیار بوده و عده ای که در مقابل حق تمام قد بایستند را از میان برخواهد داشت.

سلام
این ترس را من هم خیلی داشته ام فکر می کردم خب مهدی علیه السلام بیاد با من گناهکار چه می کند و خیلی دوست داشتم ظهور آنقدرفاصله داشته باشد تا من هم فرصت اصلاحی داشته باشم اما الان آموخته ام علاقه به ظهور رشد عظیم ما هست و الان که می نویسم گریه ام می آید آخر چه چیز بالا تر از دیدارمهدی برای من متصور می توان شد . با خود فکر می کنم اگر مهدی آمد در بدترین حالات هم بودم دیدار مهدی برایم بهتر است .
اگر آب بخواهم خب او آب است ، اگر توبه بخواهم خب دیدارش برایم توبه است و اگر دریایی ثواب و عمل نیک بخواهم،خب دیدارش هفت دریا ثواب و عمل نیک است ، بله دانستم مهدی که درود خدا و فرشتگان و مومنین مرد و زن بر او باد هدیه عظیم خدا به ما انسان ها است خداوندانشالله ما را ثابت قدم نگه دارد . آمین یا رب العالمین

سلام
واقعا؟؟
من فکر میکردم امام زمان علیه اسلام ظهور کند،دیگر کار از کار گذشته(احتمالا ظهور امام زمان علیه السلام رو درست نشناختم) و میرم...
سبحان الله واقعا این قدر خداوند و امام زمان علیه اسلام بخنشده و مهربان هستند!!!
ممنون واقعا امیدوار شدم

سوال
علائم و نشانه ها از نزدیک بودن ظهور حرف میزنند، اما من هنوز آماده نبوده و پر گناه هستم، برای همین از ظهور امام زمان(ع) میترسم، هنوز نماز قضا دارم و نتوانسته ام روزه هایم را بگیرم و فعلا توانایی مالی برای پرداخت هم ندارم. ایا میشود دعا کرد که امام زمان ظهور نکند تا ما خودمان رو اصلاح کنیم؟؟

پاسخ

برای پاسخ به این سوال باید به چند نکته توجه بفرمایید:

نکته اول: منظورتان از ترس چیست؟ اگر منظورتان ترس از شرمندگی در برابر امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است حرفی نیست، اصلا این مطلوب است که انسان در هر جایگاهی نسبت به مولای خودش شرمگین بوده، و احساس کند که به وظیفه اش عمل نکرده است، همان طور که برخی یاران امام حسین(علیه السلام) در کربلا علی رغم مجاهدت فراوان وقتی به روی زمین می افتادند و امام(علیه السلام) به بالین آنها می آمد، ابتدا از امام(علیه السلام) می پرسیدند: آیا ما به عهد خود وفا کردیم؟(1) اما اگر منظورتان از ترس، برخورد آن حضرت(علیه السلام) با شماست باید عرض کنم به شدت اشتباه می کنید، سیره امام زمان(علیه السلام) پس از ظهور، سیره آباء و اجداد طاهرینشان(صلوات الله علیهم اجمعین) است.
او کسی است که به واسطه اخلاقش مردم را فرا می‌خواند، همانطور که قرآن کریم جد ایشان حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) را اینچنین توصیف می‌کند.(2) و پیامبر(صلی الله علیه و آله) اخلاق حضرت مهدی(علیه السلام) را اخلاق خودشان دانسته اند:
«خَلْقُهُ كَخَلْقِي‏»؛ اخلاق او مانند اخلاق من است.(3)
اگرچه به خاطر اقتضائات زمانی مواضع اهل بیت(علیه السلام) متغیر بوده و گاهی در صلح و گاهی در جنگ بوده‌اند، اما هدف و نیت تمامی آنها یکی است، پس وقتی امام حسین(ع) هدف از قیام خود را معرفی کند، همان هدفی است که امام زمان(علیه السلام) نیز به همان نیت و هدف قیام خواهد نمود:
«أَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي ص أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّي وَ أَبِي‏»؛ من از شهر و ديار خويش نه براى راحت‏طلبى و وانهادن مسئوليت به راه افتاده‏ام و نه براى خوشگذرانى و بيهودگى؛ نه انگيزه‏ام ستم كارى و بيدادگرى است و نه تبهكارى، بلکه فقط برای اصلاح امت جدم قیام کرده ام، برای امر به معروف و نهی از منکر و زندگی طبق سیره پدر و جدم.(4)
حضرت مهدی(علیه السلام) مانند سایر ائمه(علیهم السلام) رحمت الهی بر مردم هستند(5)، او کامل ترین تجلی اوصاف الهی در زمین است، و رحمت و بخشش بر همه مردم فزونی دارد، همان طور که امیرالمومنین(علیهالسلام) در وصف آن حضرت(علیه السلام) می فرمایند:
«أوسعكم كهفا و أكثركم علما و أوسعكم‏ رحما»؛او از همه‌ی شما بیشتر مردمان را پناه می‌دهد و علمش از همه‌ی شما بيشتر و رحمت و لطفش از همه‌ی شما گسترده‌تر مي‌باشد.(6)

نکته دوم: اگرچه اصلاح نفس در زمان غیبت به جهت دشواری آن اجر و مزد بیشتری دارد و مومنین اخرالزمان به خاطر تحمل دشواری ها تمجید شده اند، اما اینطور نیست که پس از ظهور این مسیر مسدود شود یا ارج و قربی نداشته باشد، بلکه مصلح جهانی(ارواح العالمین له الفداء)، اصلاح جهان را از طریق اصلاح نفوس پی می‌گیرد و همه را در اصلاح نفسشان یاری می دهد، همان طور که امام باقر(ع) می‌فرمایند:
«إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُم‏»؛ هنگامی که قائم(ع) ما قیام کند خداوند دستش را بر سر بندگان می گذارد پس عقل آنها جامع، و اخلاقشان کامل می شود.(7)
پس این طور نیست که با آمدن امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) فرصت قضای نماز و روزه ها، و همچنین اصلاح نفس از دست برود، بلکه بالعکس؛ انسان ها متوجه کمی ها و کاستی های خویش شده و در صدد جبران بر می‌آیند.

نکته سوم: (این نکته ای که عرض می کنم مرادم شما نیستید بلکه به طور کلی عرض می کنم) حتی اگر بپذیریم که ظهور برای نفس ما چون آماده نیستیم مصلحتی ندارد(بنا بر فرض) باز هم انسان نباید در تصمیم گیری هایی که منفعت عمومی در میان است، فقط به خودش نگاه کند و آنچه که به مصلحت خودش است بر مصلحت عمومی ترجیح دهد؛ اینکه انسان کشته شدن هزاران انسان مسلمان را به خاطر ظلم ظالمین ببیند و بی تفاوتی مجامع بین المللی را در برابر ندای کمک خواهی آنها نظاره گر باشد اما به خاطر عدم آمادگی خودش تأخیر فرج و گشایش را از خداوند بخواهد، منطقی نبوده و نگاهی خودخواهانه است. البته باز تکرار می کنم که می دانم شما چنین قصدی ندارید اما به جهت توجه دادن به این مسئله عرض می کنم.
پس ما نباید به خاطر عدم امادگی خودمان راضی به تحمل این مشکلات و سختی ها برای مسلمانان سوریه و یمن و عراق و میانمار و... شویم.
بیایید به جای اینکه از خدا بخواهیم فرج را عقب بیندازد، بخواهیم عزم ما بر اصلاح نفس را جلو بیندازد و خودمان هم در این مسیر همت کنیم، و اگر به لطف خدا امام زمان(ع) در این میان ظهور نمودند بدانیم تاثیری جز سرعت گرفتن اصلاح نفس نخواهند داشت.

مراقب حیله های شیطان باشیم و همه به امید آمدنش دعا کنیم: «اللَّهُمَّ عَظُمَ الْبَلَاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاء...
_______________________________
1. ابن طاووس، على بن موسى‏، لهوف، نشر جهان، چاپ اول، 1348ش، تهران، ص108.
2. آل عمران:3/159؛ قلم:68/4.
3. طبری، محمد بن جریر(شیعی)، دلائل الامامة، بعثت‏، چاپ اول، 1413ق، قم، ص445.
4. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، دارإحياء التراث العربي‏، چاپ دوم، 1403ق، بیروت،
ج44، ص329.
5. طوسی، محمد بن حسن، امالی، دار الثقافة، چاپ اول، 1414ق، قم، ص654.
6. حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، نشر اعلمى‏، چاپ اول، 1425ق، بیروت، ج5، ص160.
7. ابن بابویه(صدوق)، محمد بن علی، کمال الدین، اسلاميه‏، چاپ دوم، 1395ق، تهران، ج2، ص675.

موضوع قفل شده است