امیر سرلشگر شهید هوشنگ اسدالله‌پور
تب‌های اولیه
شهید هوشنگ اسدالله‌پور که در دهم خرداد ۴۲ همزمان با آغاز نهضت امام راحل علیه طاغوتیان، بدنیا آمد و در زمره سربازان درگهواره آن رهبر فرزانه بشمار می‌رفت همگام با هم عصران خود درصف مقدم مبارزات مردمی علیه رژیم شاه قرار گرفت و در سایه یکپارچگی و وحدت با دیگر مردم انقلابی، تومار طاغوتیان را درهم پیچیدند و انقلاب را به پیروزی رساندند.
این شهید والامقام اوائل دهه ۶۰ وارد دانشکده افسری ارتش جمهوری اسلامی و در رسته توپخانه مشغول فراگیری علوم نظامی شد و برای تکمیل این آموزش‌ها به اصفهان رفت و در ادامه درسمت فرماندهی آتشبار لشکر ۱۶ قزوین مشغول خدمت شد.
شهید اسدالله‌پور که درجریان جنگ تحمیلی درجبهه‌های نبرد نیز حضوری فعال داشت، همزمان با حمله منافقین و اشغال شهر «مهران» به این شهر مرزی اعزام شد تا با حملات توپخانه‌ای بر مواضع این کوردلان سنگدل آتش بریزد و آنان را از سرزمین مادری‌اش بیرون نماید.
رشادت‌های این شهید والامقام و ضربات سهمگینی که منافقین از ناحیه آتش توپخانه ایشان متحمل شدند، سبب شد تا وقتی این فرمانده رشید ارتش اسلام در ۲۹ خرداد ۱۳۶۷ به درجه رفیع شهادت نائل آمد، کینه منافقین کوردل سر باز کرد و آنان نیز به جبران خسارت‌های خود، جنازه مطهر این شهید را پس از شهادت به دار آویخته و آن را آتش زدند.
سرانجام پس از گذشت 13روز ازشهادت این شهید بزرگوار پیکر مطهرشان شناسایی و پس از تشیع به روی دستان امت حزب الله در جوار آستان مقدس امامزاده یحیی بن زید (ع) شهر گنبدکاووس به خاک سپرده شد.
هوشنگ کریمی :
شهید اسدالله‌پور همان‌گونه که در میدان رزم با دشمنان همچون شیری بی‌باک بود، درصحنه ورزش شنا و شیرجه نیز نترس و شجاع بود و بیشتر از سکوی ۱۰ متری که کسی جرات شیرجه نداشت، وی در آب شیرجه می‌زد.
وی، عشق و مودت شهید به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) را از دیگر ویژگی‌های اخلاقی ایشان ذکر کرد و افزود: هرگاه وارد اتاق ایشان می‌شدم حدیث یا روایتی از ائمه اطهار(ع)، زینت بخش گوشه‌ای از دیوار اتاقش بود، وقتی برای نخستین بار علت را سوال کردم، پاسخ داد، سخنان امامان معصوم که حجت خدا روی زمین هستند باید همواره ملکه ذهن و الگوی عملی ما در زندگی شود.
