جمع بندی آیا خداوند مکان دارد؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا خداوند مکان دارد؟

سلام

آیا خداوند مقید به مکان است ؟

در روایات معراج پیامبر (ص) گفته شده که جبریل امین تا صدرة المنتها یا جایی که به پرده هایی از نور می رسند ، پیامبر (ص) را همراهی می کند و از این مکان جلو تر نمی رود چون خداوند به او این اجازه را نداده است . در نتیجه رسول اکرم (ص) بدون او به مسیر ادامه می دهد .

سوالی که برایم پیش آمده این است اگر خداوند مقید به زمان و مکان نیست چرا در جایی با رسول خدا (ص) سخن می گوید که برای مثا جبریل امین نمی تواند در آنجا حضور داشته باشد ؟

آیا غلظت وجودی یا مفهومی خداوند در پس صدرة المنتها از بقیه ی جا ها بیشتر است که خداوند رسول (ص) تا آن مکان بالا می کشد ؟

آیا در پس صدرة المنتها واقعا یک مکان است یا از جس دیگری است ؟

یا در آیه ی 169 سوره ی ال عمران >> " و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون "

این " عند ربهم" کجاست ؟

با توجه به اینکه خداوند در مکان و زمان نمی گنجد ، شهدا هم همانند خدا هستند یعنی در هر مکان و زمانی حضور دارند ؟

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد مشکور

پرسش:
سلام
آیا خداوند مقید به مکان است؟ سوالی که برایم پیش آمده این است اگر خداوند مقید به زمان و مکان نیست چرا در جایی با رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سخن می گوید که برای مثال جبریل امین نمی تواند در آن جا حضور داشته باشد؟ آیا غلظت وجودی یا مفهومی خداوند در پس سدرة المنتهی از بقیه جاها بیشتر است که خداوند، رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) را تا آن مکان بالا می کشد.؟

پاسخ:
در پاسخ به سؤال شما گفتنی است: تمام سؤالات شما عموماً از یک جنس بوده و هر کدام به نوعی به ابهام در مسأله مکان داری خدا و کمّ و کیف سفر معراج مربوط می شوند. مثلاً کیفیت سدرة المنتهی، فاصله پیامبر با خداوند که تحت عنوان (قاب قوسین او ادنی) گفته شده، توقف حضرت جبرییل (علیه السلام) و مقام شهدا نزد خداوند همه به یک معنا اشاره دارند، پاسخ به سؤال اصلی شما در پست شماره 4 تاپیک زیر صریحاً و در دیگر پست ها تلویحاً مورد بررسی قرار گرفته است: http://www.askdin.com/thread51037.html

برای آگاهی و توضیح بیشتر، نکاتی را به مطالب قبلی می افزاییم:
سدره (بر وزن حرفه) مطابق آن چه غالبا مفسران و علماى لغت گفته ‏اند درختى است پر برگ و پر سایه، و تعبیر به "سدرة المنتهی" اشاره به درخت پر برگ و پر سایه ‏اى است که در اوج آسمان ها، در منتهی الیه عروج فرشتگان و ارواح شهداء، و علوم انبیاء، و اعمال انسان ها قرار گرفته، جایى که ملائکه پروردگار از آن فراتر نمی روند، و جبرییل نیز در سفر معراج به هنگامى که به آن رسید متوقف شد. درباره سدرة المنتهى هر چند در قرآن مجید توضیحى نیامده، ولى در اخبار و روایات اسلامى توصیف هاى گوناگونى پیرامون آن آمده، و همه بیان گر این واقعیت است که انتخاب این تعبیر به عنوان یک نوع تشبیه، و به خاطر تنگى و کوتاهى لغات ما از بیان این گونه واقعیات بزرگ است. (برای تقریب به ذهن) در حدیثى از پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) نقل شده است که فرمود: «رایت على کل ورقة من اوراقها ملکا قائما یسبح الله تعالى»؛ من بر هر یک از برگ هاى آن فرشته‏ اى دیدم که ایستاده بود و تسبیح خداوند را می کرد.»(1)

در حدیث دیگرى از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: «انتهیت الى سدرة المنتهى، و اذا الورقة منها تظل امة من الامم»؛ من به سدرة المنتهى رسیدم و دیدم در سایه هر برگى از آن امتى قرار گرفته ‏اند!.»(2) این تعبیرات نشان می دهد که هرگز منظور درختى شبیه آن چه در زمین می بینیم نبوده، بلکه اشاره به سایبان عظیمى است در جوار قرب رحمت حق که فرشتگان بر برگ هاى آن تسبیح می کنند و امت هایى از نیکان و پاکان در سایه آن قرار دارند. و در برخی تعابیر این سایبان عظیم الهی به جنة المأوی تعبیر شده است که وسعتش به اندازه تمام آسمان ها و زمین می باشد. (همان جنت الخلد که بهشت آخرتی است) به همین جهت گاهى آن را به جایگاه ویژه ‏اى از بهشت تفسیر کرده ‏اند که در کنار سدرة المنتهى است، و محل خاصّان و مخلصان است. و گاه گفته‏ اند به معنى بهشت برزخى است که ارواح شهداء و مؤمنان موقتا به آن جا می روند.
تفسیر اخیر از همه مناسب تر به نظر می رسد، و از امورى که به روشنى بر آن گواهى می دهد این است که در بسیارى از روایات معراج آمده است که پیغمبر (صلی الله علیه وآله) عده ‏اى را در این بهشت متنعم دید، در حالى که می دانیم هیچ کس در بهشت جاویدان قبل از روز قیامت وارد نمی شود، زیرا آیات قرآن به خوبى دلالت دارد که پرهیزگاران در قیامت بعد از محاسبه، وارد بهشت می شوند، نه بلا فاصله بعد از مرگ، و ارواح شهداء نیز در بهشت برزخى قرار دارند، زیرا آن ها نیز قبل از قیام قیامت وارد بهشت جاویدان نمی شوند.

بنا بر این، قرب و نزدیکی پیامبر به خداوند، توقف حضرت جبرییل در مقامی و مقام و منزلت شهدا "عند ربهم" همه از سنخ قرب و مکانت معنوی هستند نه قرب و مکانت مادی و محسوس، آن گونه که ما در عالم ماده زمان و مکان را تصوّر و تصدیق می کنیم. از این رو درک حقیقت قرب و منزلت معنوی خدا جز از طریق آیات و روایات و جز برای اهل شهود ممکن نیست.

شائبه غلظت وجودی خدا نیز تابع تصور نادرست مکان داری خداوند است این که کسی تصور کند در پس سدرة المنتهی غلظت وجودی خدا بیشتر شده که پیامبر (صلی الله علیه وآله) را به سمت خویش کشانده، حکایت از همان اشتباه قبلی است که سدرة المنتهی را مکانی مادی تصور کرده و به تبع آن، برای خداوند مکان داری را در پس سدرة المنتهی قائل شده است؟!. گفتیم که سیر الی اللهی نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه وآله) و مقام شهود ربانی در سفر معراج از جنس مقام و شهود و سیر و سفر معنوی بوده و قابل قیاس با مقام و مکانت و سیر و سفر مادی نیست بلکه گزارشات سفر معراج، برای تقریب به ذهن و از باب تشبیه معقول به محسوس بوده است.

برای مطالعه بیشتر به منابع زیر رجوع کنید:
تفسير نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج 12 ص 12-9 و 17 و ج ‏22، ص 502 - 496
آشنایی با قرآن، مرتضی مطهری، ج 1 و 2، ص 235- 234

ـــــــــــــــــــــــــ
(1) مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏9، ص 266.
(2) نورالثقلين، ج 5، ص 155.

zhiro;722840 نوشت:
سوالی که برایم پیش آمده این است اگر خداوند مقید به زمان و مکان نیست چرا در جایی با رسول خدا (ص) سخن می گوید که برای مثا جبریل امین نمی تواند در آنجا حضور داشته باشد ؟

آیا غلظت وجودی یا مفهومی خداوند در پس صدرة المنتها از بقیه ی جا ها بیشتر است که خداوند رسول (ص) تا آن مکان بالا می کشد ؟

آیا در پس صدرة المنتها واقعا یک مکان است یا از جس دیگری است ؟

سلام داداش

علما نظرات مختلفی دارن .. خیلی ساده برات بگم .. یکیش که خیلی به دل خودمم نشست و فکر میکنم جواب خوبی بود این بود که نوشته بود

خداوند مکان نداره و همه جا هست .. این که چرا پیامبر رفتن بالا و تو قرآن نوشته اندازه کمتر از یه تیر ، کمان به خدا نزدیک شد منظورش اینه که از نظر معنوی

انقدر به خدا نزدیک شد نه از نظر جسمی و این که به آسمان ها رفت برای این بود که خدا شگفتیهای خلقت و آسمان ها رو به پیامبر نشون بده:ok::Gol:

و درباره این که جبرییل نمی تونست بره تا اونجا این هستش که بر حسب مقام میشه به خدا نزدیک شد .. پیامبر ص مقامشون خیلی از جبرییل

بالاتره برای همین تونستن بیشتر عروج کنن ...:Mohabbat:

zhiro;722840 نوشت:
یا در آیه ی 169 سوره ی ال عمران >> " و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون "

این " عند ربهم" کجاست ؟

با توجه به اینکه خداوند در مکان و زمان نمی گنجد ، شهدا هم همانند خدا هستند یعنی در هر مکان و زمانی حضور دارند ؟

دوست عزیز برای این که راحت بشه مسأله این جمله ی معروف رو میگم از امام خمینی ره .. عالم محضر خداست .. در محضر خدا معصییت نکنید..

محضر خدا و عند ربهم میشه گفت شبیه همن .. ... عند ربهم یه نوع اصطلاحه .. یعنی در پیشگاه پروردگارشان هستن .. شما و من و بقیه هم الان در پیشگاه خدا هستیم:ok:

امیدوارم تونسته باشم ساده گفته باشم:Gol:

موضوع قفل شده است