جمع بندی چگونه با این مساله کنار می آیید: «حضور کمتر همسر در منزل»

کارشناس بحث: استاد حامی

[="Tahoma"][="DarkGreen"]سلام خدمت شما برادر عزيز و محترم
دوست من!
اسلام به خانواده و حضور اعضاي در كنار هم اهميت مي دهد به كارفرمان توصيه مي كنند كه زمينه حضور خانواده را در كنار كارگران و كارمندان خود فراهم كنند و تا جايي كه ممكن است از مأموريت هاي بلند مدت اجتناب كنند مگر در ضرورت. مرد طوري همسرش را رها نكند كه معلق و مهمل باشد و احساس در برزخ بودن ( مجردي و متأهلي ) كند و يا به خاطر نيازهاي عاطفي و جنسي در فشار باشد.
ولي اين كه چه قدر همسر شما مي تواند با دوري شما كنار بياييد بستگي به امور متعددي دارد. عمده ترين آنها عبارتند از:
1- قدرت سازگاري همسرتان با شرايط مختلف و استرس ها
2- حمايت هاي عاطفي، اقتصادي، شناختي و معنوي از ايشان توسط شما و خانواده خودش و شما
3- قدرت خودكنترلي ايشان ( افراد وابسته و اضطرابي خودكنترلي ضعيفي دارند)
4- سبك تربيتي او در خانواده ( آيا در خانواده مستقل بوده يا وابسته بود ، آيا اعتماد به نفس دارد يا نه)
5- سلامت جسم و روان يا بيماري او
6- زندگي در كنار خانواده اش يا در غربت ( خانمي كه در كنار خانواده است تا حدود زيادي با شرايط سخت دوري همسر كنار مي آيد)
7- صبوري شوهر( مردي كه خودش وابسته است و هنگام دوري بي تابي مي كند و يا اظهار مي كند كه شرايط دشوار است و...سبب بي تابي همسر مي شود)
8- مزاياي دريافتي خانواده از اين هجرت ( افراد براي رسيدن به آرامش و آسايش حاضراند با مشكلات و سختي ها مقابله كنند)
9- عادي بودن و يا نبودن اين دوري ها ( خانم هايي كه در محيط هايي زندگي مي كنند كه مردان زيادي براي كار به سفر مي روند بهتر با اين شرايط كنار مي آيند)
10- تنها بودن يا داشتن فرزند ( تنهايي سخت زندگي سخت تر است)
11- فراغت زياد زن
12- باورهاي ديني قوي يا ضعيف

برخي از راه هاي رويارويي با احساس تنهايي و تنهايي
- زمينه اي فراهم شود تا زن در محل كار شوهر يا حداقل نزديك محيط كار او حاضر شود و با شرايط كاري او آشنا شود.
- ارتباط مستمر با وسايل جديد ارتباطي ( ايميل، پيامك، لاين و واتس آپ و...) البته اين ارتباط بايد مديريت هيجاني داشته باشد وگرنه سبب بي تابي مرد يا زن يا هر دو مي شود.
- از زندگي همسر دور از خانواده شوهر يا خودش اجتناب شود.
- در ايام مرخصي مرد جبران ايام هجران را بكند و با داشتن برنامه اي شاد و نشاط سختي ها را از ياد ببرد.
- زن از فراغت و بيكاري اجتناب كند در كلاس هاي مختلف هنري و علمي و آموزشي شركت كند. و يا در محيط سالم در بيرون از منزل مشغول به كار شود.
- از نماز و صبر براي تحمل سختي ها كمك بگيرد. توصيه قران است كه در سختي ها از نماز و صبر مدد بگيريد.
- از تنهايي پرهيز كند و شب ها در كنار خانواده باشد مثلا گاهي منزل مادر برود يا مادر را به خانه خود ببرد.
- در برنامه ها و جلسات مذهبي شركت كند و با ايشان به سفرهاي زيارتي و سياحتي برود.
- براي زندگي بهتر و ايام باروري و تربيت فرزند مطالعه اي روشمند كند
و...

[/]

سلام.
استاد حامی لطفا در صورت امکان در مورد برعکسش هم توضیح بدهید.
یعنی شرایطی که: 1- خانم شاغل هست و به واسطه شغلش ساعات زیادی رو بعد از ساعت اداری ممکنه خونه نباشه
2- شرایطی که خانم اهل اردوها و سفرهای مختلف هست و مثلا ممکنه یه هفته سرپرستی گروهی رو برای سفر به مشهد رو عهده دار بشه و مکرر سفر بره

سلام ...
دختر دایی منم همین وضعیت رو داره البته من نمیدونم دقیقا چه مدت شوهرش روی آبه ...
ولی کلا زندگیشون عادیه و زمانی که نیس اون برمیگرده پیش پدرومادرش توی شهر خودشون!

دخترعموم شوهرش میره خارج و توی ماه یه هفته ایرانه!
دوست صمیمی م شوهرش مهندس معدنه و توی هر هفته یه روز میاد پیشش ...

همشون زندگی عادی ای دارن و نه به هم وابسته ن و نه انگار شوق و میلی برای باهم بودن!

انگار نه انگار ازدواج کردن بیشتر خونه باباشونن ... بستگی به اخلاق طرف داره کنار اومدن باهاش ....
یکی وابسته میشه و نمیتونه تحمل کنه ... یکیم عین خیالش نیس ... به نظرم شما حتما از گروه دوم باید زن بگیرین وگرنه هردو اذیت میشین!

نمیدونم ولی به نظر منکه اینجور زندگیا اصلا جالب نیست... و فکرم نمیکنم افرادی که اینجورین چندان زندگی عاشقانه ای داشته باشن چون بالاخره همین دوری باعث جدایی و کمرنگ شدن محبت بینشون میشه و فقط اسما مال هم هستن!

کی گفته زن باید سرکار باشه، زن فقط وظیفه داره از خونه و بچه ها مدیریت کنه در غیر اینصورت مستقیم یا طلاق یا خونه باباش

[="Tahoma"][="DarkGreen"]درسته
اسلام هم با توصيه هايي كه براي گزينش شغل و حقوق كارگران و كارمندان و وظايف دولت و كافرمايان دارد توصيه مي كند كه اين دوري و مهجوري به حداقل برسد. مثلا براي زن اين حق را گذاشته كه هر 4 ماه يك بار حق همخوابي داشته باشد و زن اگر اين حق را نبخشد و مرد سفرش واجب نباشد مرد گناه كرده است[/]

[="Tahoma"][="DarkGreen"]

خب مردان مزاج ها و اخلاق و شخصيت و باورهاي و غيرت متفاوتي دارند
ولي شرع به زن مي گويد اولا بدون اذن شوهر بيرون نرو و اشتغال نداشته باش
ثانيا زني كه به خاطر مشغله هاي زياد از تمكين شوهرش طفره مي رود و زمينه گناه شوهر را فراهم مي آورد گناهكار است.
از نظر اخلاقي نيز زن نبايد آن قدر غرق در كارهاي بيرون شود كه نشاطش كم شود و خانه داري و همسر داريش فرع شود و زن نبايد سراغ كارهاي رود كه با مردان اختلاط دارد
البته اين كه زن مديريت برنامه زنان را به عهده بگيرد خيلي خوب است و مانع اختلاط غير ضروري مردان و زنان مي شود. در سفرهاي زيارتي گاهي ديده مي شود يك مرد با گروهي زن همسفر مي شوند و يا مديريت سفر را به عهده دارد اين كار مناسب نيست[/]

حق همخوابی

سؤال:حق زن این است که هر چهار ماه یک بار با شوهرش همبستری(آمیزش) داشته باشد.
1. آیا زن می­ تواند از شوهرش که از طرف شرکت به مأموریت می­رود برای اسقاط حق خود چیزی (پول یا طلا و..) طلب کند؟
2. اگر تعارض شود بین مأموریت که حق انتخاب با مرد نیست و شرکت او را مجبور می‌کند و حق زن کدام مقدم است؟ اگر مرد بدون توجه به خواسته زنش که به هیچ دلیل راضی نمی‌شود سفر برود گناه کرده است؟
3. اگر زن بگوید من به گناه می­افتم آیا برای مردش واجب است از مأموریت صرف نظر کند؟
4. اگر مرد بگوید من دور از همسرم باشم به گناه می‌افتم آیا مسؤول شرکت می‌تواند او را برای مدت زیادی به دور از همسر به مأموریت بفرستد یعنی اگر مرد به گناه بیفتد مسؤول در گناه شریک نیست؟
5. آیا مسؤولان وظیفه دارند این امر را در مأموریت فرستادن کارکنان در نظر بگیرند؟

مکارم:مرد نمی­ تواند برای مأموریت به مسافرت برود و زن در مقابل آن نمی­تواند چیزی بگیرد، ولی اگر مرد یا زن بر اثر مسافرت به گناه می ­افتند، سزاوار است ترتیبی از سوی آن اداره بدهد که مأموریت را کوتاه کند.^[1]

فاضل:الف) برای مرد واجب است که درهرچهار ماه یک مرتبه با همسرش نزدیکی کند و احتیاط مستحب است که درهر چهار شب یک مرتبه تنها همخوابی داشته باشد، ولی واجب نیست؛ بلی لازم است هم خوابی را به طور کلی متارکه نکند. بنابراین برای رفتن به مأموریت کمتر از چهار ماه شوهر، زن حق ندارد از شوهر چیزی مانند طلا یا پول مطالبه کند. البته اگر خود شوهر با رضایت خود چیزی بدهد خوب است.
ب)اگر مرد مأموریت کمتر از چهار ماه برود گناه نکرده است مگرآنکه رفتن به مأموریت برای زن مفسده ایجاد کند.
ج) اگر زن در نبود مرد به گناه گرفتار شود برای مرد واجب است برای حفظ خانواده از گناه ؛ درصورتی که مجبور به رفتن به مأموریت نباشد؛ باید از مأموریت صرف نظر کند.
د) درصورتی که مرد به خاطر رفتن به مأموریت به گناه می‌افتد یا راضی به رفتن به مأموریت نباشد. مسؤول شرکت حق ارسال به مأموریت اجباری را ندارد و می‌تواند کسانی را که برای رفتن به مأموریت مشکلی ندارد ارسال کند و یا زمینه رفتن به مأموریت طولانی را همراه با خانواده‌اش فراهم کند. و مسؤولان شرکت در ارسال مأموریت افراد وظیفه دارند مشکلات آن‌ها را نیز در نظر بگیرند و با حل مشکلات به مأموریت ارسال نمایند.^[2]

[="Tahoma"][="DarkGreen"][=arial]حقوق زن نسبت به مرد
69- مسأله: حقوق زن نسبت به شوهر عبارتند از:
الف - تهيه غذا به اندازه متعارف.
ب - تهيه پوشاك به اندازه شأن زن.
ج - تهيه وسايل مورد لزوم خانه.
د - تهيه مسكن متناسب با شأن و منزلت اجتماعى زن .
ه - اگر زن از روى جهل، اشتباهى انجام داد مرد او را ببخشد.
و - خوش رويى و خوش رفتارى با زن.
ز - تعليم احكام و مسائل اعتقادى (به وجوب كفايى).
ح - حداقل هر چهار ماه يكبار با او آميزش كند.

رجوع شود:

مسافرت بيش از چهار ماه شوهر

سؤال:اگر مرد بخواهد به مسافرتى بيش از چهار ماه برود،
الف: آيا بايد از همسرش اجازه بگيرد؟
ب: در صورتى كه بايد اجازه بگيرد اگر زن اجازه نداد مسافرت او، سفر حرام است؟
ج: اگر زن راضي نشود به سفر بيش از 4 ماه شوهر و شوهر برود آيا سفر گناه می‌شود و بايد نماز را تمام بخواند؟

آیت­ الله فاضل:اجازه گرفتن از همسر فى نفسه لازم نيست، اما چون زن هر چهار ماه يكبار حق مواقعه (آميزش) دارد، لذا در فرض سؤال درصورتی که مجبور به رفتن به مأموریت بیش از چهار ماه نباشد، لازم است، اجازه بگيرد كه در حقيقت به معناى طلب اسقاط حقش است و اگر با اختیار خود( مجبور نباشد به سفر) بدون اجازه سفر كرد، در صورتى كه سفر او به قصد ادا نكردن حق زوجه و ترك واجب باشد، سفر او معصيت و حرام است و بايد نماز را تمام بخواند. ولكن اگر به اين قصد نباشد، حرام نيست. هر چند كه در اين صورت احوط جمع بين قصر و اتمام است. بله در خصوص سفر واجب شرعى تكليف ساقط است، و نيز در سفرهاى ضرورى ولو عرفاً، مثل سفر تجارت يا زيارت يا تحصيل علم و نحو آن‌ها ، تكليف ساقط است و سفر حرام نيست.
ج) اگر زن راضی نباشد مرد به سفر برود، سفر مرد، سفر حرام نمی‌شود، ولی ترک نزدیکی با زن بیش از چهارماه حرام است فرقی نمی‌کند این ترک به خاطر سفر باشد یا در غیر سفر به جهات دیگری نزدیکی نکند. بنابراین سفر حرام نیست و نماز شکسته نمی‌شود.^[1]

تذکر:
1. همه مرجع: اگر سفر حرام (مانند: سفر غیر واجب زن بدون اذن شوهرش) باشد و یا سفر برای حرام (مانند سفر برای شرکت در مجالس لهو گناه) باشد نماز فرد در مسافرت هم تمام است.[2]
2.آيات عظام امام، فاضل لنكراني، مكارم و سيستاني: در موارد ذيل مرد مى‏تواند آميزش با همسر خود را حتى بيش از چهار ماه ترك كند:
[=Calibri]1) اگر زن رضايت داشته باشد.
[=Calibri]2) در ضمن عقد شرط كرده باشند زن اين حق را ساقط كند.
[=Calibri]3) در صورتى كه مرد توانايى آميزش نداشته باشد.
[=Calibri]4) به جهت بيمارى، براى مرد يا زن ضرر داشته باشد.
[=Calibri]5) زن نزد همسر نباشد. [=Calibri]6) زن ناشزه باشد.
[=Calibri]7) زن داراى عذر شرعى باشد( مثلاً در زمان قاعدگى باشد).[3]

[="Microsoft Sans Serif"][="Indigo"]

سلااااام

خدا روز بد نیاره... این نکاتی که شما گفتین... هر آدم عاقلی در تصمیم گیری مردد می شه!!!... ا صلا آدمایی مثل من به جای اینکه راحت تر بتونن تصمیم بگیرن... قدرت تصمیم گیریشون رو از دست می دن!!!

الان دارم به این فک میکنم اگه یکی مثلا بخواد بره مدافع حرم شه باید کلا قید ازدواجو بزنه با این حساب.... شنیدم 2 ماه میرن ماموریت.. و یک هفته میان استراحت... خدا صبرشون بده...

حالا یه سوال؟؟ جناب حامی... همیشه مسائل حائز اهمیت رو گوش زد می کنید... اما چطور یک شخص می تونه خودشو محک بزنه که آیه مرد میدون هست یا نیست؟؟

منظورم اینه که اگه بتونین بر مبنای مطالعات موردی و آماری میزان وخامت اوضاع رو تحلیل کنید، ممنون می شم.

یا علی[/]

سلام علیکم

اگر میگفتند علمای بزرگ دینی هم معصوم هستند، قطعا در مواجهه با بعضی از نظرات ایشان بسیاری از همین شیعیان پروپاقرص از دین برمیگشتند. اما تنها چیزی که باعث میشود خیلیها با مواجهه با اینگونه فتاوا و نظرات ایشان منکر دین نشوند همین معصوم نبودن و امکان خطا داشتنشان است. دلیل بعدی هم برداشتهای غلطی است که دیگران از سخنان آنها دارند و بدون آگاهی به آنها نسبت میدهند. که البته برای خیلیها هم همین مساله بهانه خوبی است برای رویگردانی از دین و مذهب تشیع..


الف) شوهر نمى‏تواند بيش از چهار ماه بدون عذر شرعى، از نزديكى با همسرش اجتناب كند. در تحريرالوسيله مى‏خوانيم: «ترك كردن وطى زن حتى زن انقطاعى در بيشتر از چهارماه بنابر اقوى جايز نيست؛ مگر به اذن خود او. البته اين حكم مخصوص، در صورتى است كه شوهر يا زن عذرى نداشته باشند، و اما در صورت داشتن عذر، ترك آن مطلقا تا زمانى كه عذر باقى است، جايز مى‏باشد.13يكى از مستندات اين مسئله، روايت صفوان‏بن يحيى از امام رضا عليه‏السلام است. در اين روايت مى‏خوانيم: «صفوان‏بن يحيى از حضرت رضا عليه‏السلام در مورد مردى سؤال كرد كه داراى همسر جوانى است و همبسترى او را يك ماه يا يك سال ترك مى‏كند و به او نزديك نمى‏شود. البته نه براى اينكه او را آزار رساند، بلكه به دليل آنكه مصيبتى ديده‏اند. آيا در اين عمل گناهكار است؟ فرمود: اگر چهار ماه او را ترك كرده باشد نه. پس از آن اگر ترك كند، گناهكار خواهد بود، مگر اينكه با اذن و رضايت زوجه‏اش باشد.14بر اساس اين روايت اگر مرد بيش از چهار ماه از نزديكى با زنش خوددارى كند گناهكار خواهد بود؛ مگر اينكه زنش راضى باشد، كه در آن صورت اشكالى ندارد.

البته به نظر آيت‏ اللّه شبيرى اين روايت حداكثر زمان مجاز ترك جماع را براى شوهرى كه چنين عذرى دارد بيان مى‏كند، والّا جايز بودن ترك جماع تا چهار ماه، شامل كسى كه عذر ندارد و مى‏خواهد به زن ضرر برساند، نمى‏شود. ايشان در كتاب نكاح اين‏گونه بيان مى‏كنند:

«به نظر مى‏رسد آن چهار ماهى كه در روايت ذكر شده است، مفهوم ندارد؛ چون موضوع آن در مورد شخص مصيبت‏ زده ‏اى است كه قصد اضرار به زن هم نداشته، ولى چون اين مشكل را داشت، حضرت مى‏فرمايند اين شخص حداكثر تأخيرى كه مى‏تواند در مباشرت بيندازد، چهار ماه است، ولى از اين استفاده نمى‏شود كه همه افراد مى‏توانند تا چهار ماه ضرر به زن بزنند و تأخير بيندازند، بدون هيچ دليل موجهى به زن نيازمند ضرر وارد كنند (در روايت كلمه اضرار آمده است)؛ چون شارع مصالح و مفاسد را بر روى هم ملاحظه نموده است.

از طرفى حيثيت مرد و مشكلات او و در فرض سؤال وارد شدن مصيبت به او و از طرف ديگر، نياز زن ملاحظه شده، لذا گفته است حداكثر تا چهار ماه مى‏توان تأخير بيندازد، ولى از اين استفاده نمى‏شود كه شخص ديگرى كه تأخيرش بدون دليلى موجب اضرار است (مى‏تواند تا چهار ماه به تأخير بيندازد) و از ادلّه ضرر هم استفاده مى‏شود كه جايز نيست.»15

http://marifat.nashriyat.ir/node/2229

سلام باید عرض کنم هیچ دختر عاقلی که خودشو دوست داره حاظر به این کار نمیشه (خود من اگه احیانا شوهر کردم نمیزارم به مدت بیشتر از 24 ساعت ازم دور بمونه استغفرلله :khejalati:)

بهر حال بهتون توصیه میکنم اگر میخواهید از زندگی لذت ببرید هر کجا که میروید یارتون هم همراه خودتون ببرید.:doosti:
با تشکر ...یه جوون خام

[="Navy"]با این شرایط چیزی از احساس بینتون باقی نمیمونه

چون قضیه واقعی نیست این رو هم میگم ، اگر واقعی بود نمیگفتم
فکر خیانت هم باشید
در این شرایط هم احتمال خیانت طرفین نسبت به هم خیلی زیاده[/]

ولی خب کارایی م هست که نه زمینه ای داره واسه دوری از گناه و نه دو طرف خودشون چندان توی قید و بندش هستن مث شغل آزادی که به واسطه اون همش باید مسافرتهای داخلی وخارجی کنن،البته منظورم اینه نه شغل شون و محیط کاریشون باعث تعهد اخلاقی شون میشه ونه خود دو طرف چندان پایبند اخلاق هستن در این موارد میشه گفت خیانت اتفاق می افته !

بنام خدا
شما باید بگردین یک همسری که بچه ننه نباشه پیدا کنی

[="Navy"]

یعنی شما بچه ننه بودن و احساسی بودنو یکی میدونین؟؟

[="Navy"]

شما خودت و اطرافیانت رو نگاه نکن . یعنی نگاه بکن و خدارو شکر کن ولی به کل جامعه تعمیم نده
خیانت یکی از 3 دلیل اصلی طلاق هست

مقصر اصلی هم به نظر من شوهر این خانمه .
حتما اونم دلش خوش بوده که زنم مومنه و ... از این موارد پیش نمیاد .
ضمنا حتی خود خیانت پیش نیاد مطمئن باشید شک در دل هردو خواهد افتاد و شک از هر چیزی بدتره

همینجوری محض تلافی :lol:[/]

[="Purple"]

ایشون پرسیدن من اگه چنین کاری داشته باشم و بخوام زن بگیرم کی کنار میاد باهاش و...
شما دارین از الان بذر شک رو تو دلش می کارین،که ببین رفتی دیگه تسلطی نداری دیگه زنت آزاده و احتمال خیانت زیاد!
در حالیکه تعهدات اخلاقی ادما بیشتر از این حرفاست ...
یه زن اگه بدونه همسرش دوسش داره هرچقدرم بهش سخت بگذره دوریشو تحمل میکنه و مرتکب چنین کاری نمیشه ...
درحالیکه خیلی از اقایون حتی بااینکه میدونن زنشون عاشقشونه باز خیانت میکنن (این دفه دیگه فک کنم برچسب فمینیستو بخورم دیگه)[/]

[="Navy"]

باز هم معتقدم نباید این دوری های طولانی وجود داشته باشه . حالا موردی پیش میاد
خود من 1 سالی عراق بودم و دوماهی 1 هفته میومدم . ولی برای یک سال بود و اگر قرار بود بیشتر بشه حتما همسرم رو میبردم با خودم .
البته ین رو هم قبول دارم که جوابم یه مقدار بی ارتباط با سوال دوستمون بود و ایشون سوال کردن کی حاضره کنار بیاد .[/]

[="Tahoma"]

بنا بر این تعریف، اگر شوهر با همسر خود عهد بسته باشد که همزمان با فرد دیگری ازدواج نکند(برفرض صحت چنین شرطی که چنین شرطی حتی اگر گذاشته شود چون خلاف ما انزل الله است باطل است)، شکستن این عهد خیانت محسوب می شود. ولی اگر عهدی در کار نباشد و شوهر ازدواج کند، این کار خیانت نیست!

[="Navy"]

1- اولا ما بحثی سر کسایی که دین و ایمان درست و حسابی ندارن ، نداریم . پس روابط خارج از ازدواج موقت زیاد موضوعیت نداره
2- من گفتم سوء استفاده از ازدواج موقت نه اصل ازدواج موقت . شما اگر روایات رو هم بررسی کنید شدیدا نهی شدن مردان از ازدواج موقت بدون دلیل . (اگر لازمه بزارم اینجا چند تا)
3- قبول دارم چیزی که شرعی باشه خیانت به اون معنی که شما فرمودید نیست (مقابل امانت) . منظور از خیانت بیشتر ارتباط با کسی غیر از همسره .
4- فکر کنم تاپیک به اندازه کافی منحرف شده[/]

[="Tahoma"]

2-بررسی روایات کار مجتهده که تفاوتی در مباح بودن آن قائل نیستند بین مجرد و متاهل
هر چند که من هم سند و هم متن آن روایات از روایت علی بن یقطین و فتح بن یزید گرفته تا آخر این باب روایت عمار ساباطی را هم از لحاظ سندی و هم دلالی در همین اسک دین بار ها بحث کرده ام و تقریبا همه آنها را هم حفظ شده ام از تکرار در تاپیک های مختلف و تماما مخدوش السند و دلالت هستند.
اما حتی اگر آن روایات را بپذیریم باز هم اینجا به کار شما نمی آید چون در آن روایات صحبت از این است که اگر مرد دسترسی به همسرش نداشت مثل فرض سوال می تواند متعه کند اما غیر از این موارد ان قلت می آورد پس حتی آن روایات هم که هم از لحاظ سند و هم دلالت معتبر نیستند و تقیه ای هستند اینجا به کار شما نمی آید.

3-اینکه منظور از خیانت چیست تعریف دقیق خودش را دارد اما اینکه بیایید تغییر معنای خیانت را مطرح کنید به این کار مغالطه تغییر تعریف می گویند.
اگر هر ارتباط مرد با غیر همسرش خیانت محسوب شود چه حلال و چه حرام،نعوذ بالله در مورد پیامبر و ائمه هم می شود همین را گفت؟!

4-تقریبا

[="Navy"]

ایا شما مطمئن هستید که ایشان ادعای عاشقی هم کرده بودند (واقعا با همسرشان داستان عاشقی مثل لیلی و مجنون داشتند )؟
منظورم اینه که تو این دنیا هر کی ادعای عشق کرد باید پاش وایسه ؟ آیا من اشتباه میکنم ؟
اینجا منظور از خیانت بی وفایی نسبت به کسی معشوقه است . معشوقه رو به چیزی فروختن . (مثال:حتی دختری که به پسری قول داده باهاش ازدواج میکنه نباید اون عهدو به خاطر پسر پولدار تر بشکنه .این خیانت یا بی وفایی است )
امیدوارم متوجه شده باشید

از مسئولا معذت میخوام که با تایپیک کاملا بی ربط بود .اما صبر کنید تا علی اقا این پیام رو بخونه
با تشکر یه جوون خام

مأموريت هاي شغلي من
پرسش:
بنده روی کشتی کار کنم برای 3 ماه برم ماموریت و 1 ماه خونه باشم چطور تو این مدت کاری کنن که کمبود شوهر حس نشه واگرخانم به واسطه شغلش ساعات زیادی خونه نباشه مثلا ممکنه یه هفته سرپرستی گروهی رو برای سفر به مشهد رو عهده دار بشه و مکرر سفر بره

پاسخ:
سلام خدمت شما برادر عزيز و محترم
دوست من!
اسلام به خانواده و حضور اعضاي در كنار هم اهميت مي دهد به كارفرمان توصيه مي كنند كه زمينه حضور خانواده را در كنار كارگران و كارمندان خود فراهم كنند و تا جايي كه ممكن است از مأموريت هاي بلند مدت اجتناب كنند مگر در ضرورت. مرد طوري همسرش را رها نكند كه معلق و مهمل باشد و احساس در برزخ بودن ( مجردي و متأهلي ) كند و يا به خاطر نيازهاي عاطفي و جنسي در فشار باشد.
ولي اين كه چه قدر همسر شما مي تواند با دوري شما كنار بياييد بستگي به امور متعددي دارد. عمده ترين آنها عبارتند از:
1- قدرت سازگاري همسرتان با شرايط مختلف و استرس ها
2- حمايت هاي عاطفي، اقتصادي، شناختي و معنوي از ايشان توسط شما و خانواده خودش و شما
3- قدرت خودكنترلي ايشان ( افراد وابسته و اضطرابي خودكنترلي ضعيفي دارند)
4- سبك تربيتي او در خانواده ( آيا در خانواده مستقل بوده يا وابسته بود ، آيا اعتماد به نفس دارد يا نه)
5- سلامت جسم و روان يا بيماري او
6- زندگي در كنار خانواده اش يا در غربت ( خانمي كه در كنار خانواده است تا حدود زيادي با شرايط سخت دوري همسر كنار مي آيد)
7- صبوري شوهر( مردي كه خودش وابسته است و هنگام دوري بي تابي مي كند و يا اظهار مي كند كه شرايط دشوار است و...سبب بي تابي همسر مي شود)
8- مزاياي دريافتي خانواده از اين هجرت ( افراد براي رسيدن به آرامش و آسايش حاضراند با مشكلات و سختي ها مقابله كنند)
9- عادي بودن و يا نبودن اين دوري ها ( خانم هايي كه در محيط هايي زندگي مي كنند كه مردان زيادي براي كار به سفر مي روند بهتر با اين شرايط كنار مي آيند)
10- تنها بودن يا داشتن فرزند ( تنهايي سخت زندگي سخت تر است)
11- فراغت زياد زن
12- باورهاي ديني قوي يا ضعيف

برخي از راه هاي رويارويي با احساس تنهايي و تنهايي
- زمينه اي فراهم شود تا زن در محل كار شوهر يا حداقل نزديك محيط كار او حاضر شود و با شرايط كاري او آشنا شود.
- ارتباط مستمر با وسايل جديد ارتباطي ( ايميل، پيامك، لاين و واتس آپ و...) البته اين ارتباط بايد مديريت هيجاني داشته باشد وگرنه سبب بي تابي مرد يا زن يا هر دو مي شود.
- از زندگي همسر دور از خانواده شوهر يا خودش اجتناب شود.
- در ايام مرخصي مرد جبران ايام هجران را بكند و با داشتن برنامه اي شاد و نشاط سختي ها را از ياد ببرد.
- زن از فراغت و بيكاري اجتناب كند در كلاس هاي مختلف هنري و علمي و آموزشي شركت كند. و يا در محيط سالم در بيرون از منزل مشغول به كار شود.
- از نماز و صبر براي تحمل سختي ها كمك بگيرد. توصيه قران است كه در سختي ها از نماز و صبر مدد بگيريد.
- از تنهايي پرهيز كند و شب ها در كنار خانواده باشد مثلا گاهي منزل مادر برود يا مادر را به خانه خود ببرد.
- در برنامه ها و جلسات مذهبي شركت كند و با ايشان به سفرهاي زيارتي و سياحتي برود.
- براي زندگي بهتر و ايام باروري و تربيت فرزند مطالعه اي روشمند كند
و...

تذكر: اسلام هم با توصيه هايي كه براي گزينش شغل و حقوق كارگران و كارمندان و وظايف دولت و كافرمايان دارد توصيه مي كند كه اين دوري و مهجوري به حداقل برسد. مثلا براي زن اين حق را گذاشته كه هر 4 ماه يك بار حق همخوابي داشته باشد و زن اگر اين حق را نبخشد و مرد سفرش واجب نباشد مرد گناه كرده است

حق همخوابی

سؤال:حق زن این است که هر چهار ماه یک بار با شوهرش همبستری(آمیزش) داشته باشد.
1. آیا زن می­ تواند از شوهرش که از طرف شرکت به مأموریت می­رود برای اسقاط حق خود چیزی (پول یا طلا و..) طلب کند؟
2. اگر تعارض شود بین مأموریت که حق انتخاب با مرد نیست و شرکت او را مجبور می‌کند و حق زن کدام مقدم است؟ اگر مرد بدون توجه به خواسته زنش که به هیچ دلیل راضی نمی‌شود سفر برود گناه کرده است؟
3. اگر زن بگوید من به گناه می­افتم آیا برای مردش واجب است از مأموریت صرف نظر کند؟
4. اگر مرد بگوید من دور از همسرم باشم به گناه می‌افتم آیا مسؤول شرکت می‌تواند او را برای مدت زیادی به دور از همسر به مأموریت بفرستد یعنی اگر مرد به گناه بیفتد مسؤول در گناه شریک نیست؟
5. آیا مسؤولان وظیفه دارند این امر را در مأموریت فرستادن کارکنان در نظر بگیرند؟

مکارم:مرد نمی­ تواند برای مأموریت به مسافرت برود و زن در مقابل آن نمی­تواند چیزی بگیرد، ولی اگر مرد یا زن بر اثر مسافرت به گناه می ­افتند، سزاوار است ترتیبی از سوی آن اداره بدهد که مأموریت را کوتاه کند.^[1]

فاضل:الف) برای مرد واجب است که درهرچهار ماه یک مرتبه با همسرش نزدیکی کند و احتیاط مستحب است که درهر چهار شب یک مرتبه تنها همخوابی داشته باشد، ولی واجب نیست؛ بلی لازم است هم خوابی را به طور کلی متارکه نکند. بنابراین برای رفتن به مأموریت کمتر از چهار ماه شوهر، زن حق ندارد از شوهر چیزی مانند طلا یا پول مطالبه کند. البته اگر خود شوهر با رضایت خود چیزی بدهد خوب است.
ب)اگر مرد مأموریت کمتر از چهار ماه برود گناه نکرده است مگرآنکه رفتن به مأموریت برای زن مفسده ایجاد کند.
ج) اگر زن در نبود مرد به گناه گرفتار شود برای مرد واجب است برای حفظ خانواده از گناه ؛ درصورتی که مجبور به رفتن به مأموریت نباشد؛ باید از مأموریت صرف نظر کند.
د) درصورتی که مرد به خاطر رفتن به مأموریت به گناه می‌افتد یا راضی به رفتن به مأموریت نباشد. مسؤول شرکت حق ارسال به مأموریت اجباری را ندارد و می‌تواند کسانی را که برای رفتن به مأموریت مشکلی ندارد ارسال کند و یا زمینه رفتن به مأموریت طولانی را همراه با خانواده‌اش فراهم کند. و مسؤولان شرکت در ارسال مأموریت افراد وظیفه دارند مشکلات آن‌ها را نیز در نظر بگیرند و با حل مشکلات به مأموریت ارسال نمایند.^[2]

پاسخ سؤال دم:
خب مردان مزاج ها و اخلاق و شخصيت و باورها و غيرت متفاوتي دارند
ولي شرع به زن مي گويد اولا بدون اذن شوهر بيرون نرو و اشتغال نداشته باش
ثانيا زني كه به خاطر مشغله هاي زياد از تمكين شوهرش طفره مي رود و زمينه گناه شوهر را فراهم مي آورد گناهكار است.
از نظر اخلاقي نيز زن نبايد آن قدر غرق در كارهاي بيرون شود كه نشاطش كم شود و خانه داري و همسر داريش فرع شود و زن نبايد سراغ كارهاي رود كه با مردان اختلاط دارد
البته اين كه زن مديريت برنامه زنان را به عهده بگيرد خيلي خوب است و مانع اختلاط غير ضروري مردان و زنان مي شود. در سفرهاي زيارتي گاهي ديده مي شود يك مرد با گروهي زن همسفر مي شوند و يا مديريت سفر را به عهده دارد اين كار مناسب نيست

براي مطالعه بيشتر

[=arial]احكام روابط زن و شوهر،[=arial]سيد مسعود معصومى، رك: سايت كتابخانه راديو معارف)

[1]. استفتاء مؤلف كتاب بوسه بر دست، محمدحسين قديري، از دفتر آیت ­الله مکارم شیرازی، کد رهگیری: 186_16_08_91، تاریخ دریافت پاسخ: 28/8/1391.
[2]. استفتاء مؤلف كتاب بوسه بر دست، محمدحسين قديري، از دفتر آیت الله فاضل لنکرانی، کد ثبت سؤال 48549، تاریخ دریافت پاسخ 28/9/1391.