جمع بندی سؤال در خصوص احترامی که برخی به وجود مقدس پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه وآله وسلم می گذارند

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
سؤال در خصوص احترامی که برخی به وجود مقدس پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه وآله وسلم می گذارند

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

السلام علیک یا صادق آل محمد علیه وعلیهم السلام / صلی الله علیکم ولعن أعداءکم

سلام علیکم

سؤالی دارم؛ دیده ام برخی متدینان و برخی فضلا و بعض علما که وقتی اسم مقدس و مبارک وجود مقدس پیامبر عظیم الشأن اسلام (محمد) صلی الله علیه و آله و سلم را می شنوند، کمی به جلو خم می شوند؛ گویا که آن وجود مقدس جلویشان هستند و احترام می گذارند؛ حقیر از این ادب خیلی خوشم آمد.

خواستم بدانم این کار را شما هم دیده اید؟ احیانا در سیره علمای پیشین یا توصیه احیانا ائمه علیهم السلام هم بوده است؟

نکند این کار در حقیقت همان حکایت معروفی است که وقتی وجود مقدس حضرت امام صادق علیه السلام اسم مبارک پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم را می شنیدند چهره مبارکشان از شدت عظمت مقام جدشان و معرفتی که به حجدشان دارند، تغییر رنگ می داد و نقل شده محمد محمد محمد .... (صلی الله علیه و آله و سلم) می گفتند و تکرار می کردند و سر مبارک را تا نزدیکی حالت سجده خم می فرمودند (اگر درست در ذهنم باشد).

هر چند اگر جواب هم منفی باشد، باز مشکلی در این کار نیست؛ و به شکل کلی به ما فرموده اند نسبت به مقدسات ادب داشته باشیم و این هم مصداقی از ادب و احترام است.

با تشکر

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد پیام

سلام " برای احترام گذاشتن و سلام کردن یا عرض ادب چندراه معمول وجود دارد که یکی مانند نمونه ای که فرمودید ویا دست بر روی سینه گذاشتن و گاهی کمی به جلو خم شدن . مانند زمانی که به امام زمان سلام می دهیم دست بر روی سر می گذاریم البته این مباحث درون ديني كه چه بسا براي پيروان ساير اديان قانع كننده نباشد مانند نمونه ای که شما در سوال خود مطرح فرمودید ویا دست بر سر گذاشتن در هنگام شنیدن نام حضرت مهدی: در تفکر شیعى، امامان معصوم (ع) جایگاه بس بلند دارند، از این رو هر گاه اسامى و برخى از القاب آن‏ها ذکر می شود، پسوند «علیه السلام» به کار برده می شود. این نشان از مقام رفیع آنان داشته و نوعى احترام به ساحت مقدس آن‏ها تلقى می گردد. دست بالاى سر گذاشتن و صلوات فرستادن در هنگامى که اسم امام زمان (ع) ذکر می ‏شود، در راستاى احترامى است که به ساحت مقدس امام شکل می گیرد.. در برخى از روایات تصریح شده است که جهت احترام به ساحت مقدس امام ، معصومان این کار را می نمودند. همان گونه که هر گاه اسم حضرت حجت برده می ‏شد، بزرگان قیام می نمودند. (1) در عيون اخبار الرضا روایت شده که دعبل خزاعى وقتى که قصیده تأییّه خود را براى حضرت امام رضا (ع) انشاد کرد، چون رسید به این شعر: خروج امام لا محاله خارج یقوم على اسم اللَّه بالبرکات حضرت برخاست . سر نازنین خود را به سوى زمین خم کرد، پس از آن کف دست راست خود را بر سر گذاشت و فرمود: اللهم عجل فرجه و مخرجه و انصرنا به نصراً عزیزاً. (2)
پي نوشت ها :
1 . منتهى الامال، ج 2، ص 488 - 489.
2 . عيون أخبار الرضا عليه السلام‏، شيخ صدوق‏، ج 2،ص 265، نشر جهان‏،تهران‏، 1378 ق‏، چاپ: اول‏.

موضوع قفل شده است