جمع بندی راضی کردن خانواده برای خواستگاری از دختر مورد علاقه من

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
راضی کردن خانواده برای خواستگاری از دختر مورد علاقه من

سلام من 27سالمه لیسانس معماری دارم عاشق هم دانشگاهیم شدم که لیسانس حسابداری داره طوری عاشقش شدم که حتی خواستگاری شخص دیگه ایه نمیتونم برم با این خانوم صحبت کردم هردو ملاکامون یکیه هردو ایمانمون خوبه سطح عقل شعور معاشرتمون وخانوادهامون یکیه فقط سطح مالیشون پایین تره مادرم مخالفت میکنه میگه به هیچ عنوان خواستگاریش نمی رم میشه کمکم کنید چکارکنم ما همه جنبه هارو درنظر گرفتیم و فهمیدیم باهم خوشبخت میشیم

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد امین

سلام

اگر قبل از اینکه مسئله را با خانواده مطرح می کردید مشورت می گرفتید شاید کارتان خیلی راحت تر بود و به اینجاها هم کشیده نمی شد؛ چون معمول خانواده ها وقتی با چنین مسئله ای مواجه می شوند، با دلایل مختلف با انتخاب فرزندشان مخالفت می کنند. اما اگر با ساز و کار دیگری پیش می رفتید احتمال موافقت آنها بیشتر بود. البته اینکه شما قبل از گرفتن موافقت خانواده مسئله را با خود ایشان مطرح کردید هم کار درستی نبود؛ چون با این کار، هم وابستگی خودتان به ایشان را تشدید کردید که اگر به هر دلیلی به ازدواج ختم نشود سختی زیادی را باید متحمل شوید و هم اینکه ایشان را درگیر کردید؛ در حالی که هیچ ضمانتی برای ازدواج با ایشان ندارید. لذا قبل از هر اقدامی اگر رابطه ای بین شما هست باید آن را قطع کنید و خودتان را برای جدایی آماده کنید؛ چون ممکن است تحت هیچ شرایطی نتوانید خانواده را راضی کنید. اگر به رابطه ادامه دهید جدایی شما خیلی سخت تر خواهد شد. بعلاوه اینکه اصل قطع رابطه به راضی شدن خانواده ها کمک بیشتری می کند.

با این حال اگر فرد مورد نظر از لحاظ های فکری اعتقادی اخلاقی رفتاری خانوادگی و ... تناسب های لازم را با شما دارد، در این صورت برای راضی کردن خانواده می توانید این مراحل را طی کنید:

1- ابتدا باید علت مخالفت آنها را بدانید تا بعد بتوانید مطابق همان با آنها صحبت کنید. اگر مخالفت هایشان منطقی بود که بهتر است شما هم بپذیرید و بیش از این اصرار نکنید؛ چون این ازدواج اینده خوبی نخواهد داشت. اما اگر مخالفت ها غیر منطقی بود باید با آنها صحبت کنید و یکی یکی مسائل را تبیین کنید. آنچه که عموما موجب مخالفت خانواده در چنین شرایطی می شود، ناراحتی از خودسری پسر است. اگر اینطور بود شما به آنها اطمینان دهید که تصمیم شما برای این کار تصمیم نهایی نیست؛ بلکه به ایشان به عنوان یک مورد نگاه می کنید و از خانواده خود می خواهید که در مورد او تحقیق کنند تا بعد با کمک هم تصمیم بگیرید. به خانواده بگویید: اگر نظر شما این بود که این دختر مورد مناسبی نیست، من هم قبول می کنم. اگر اینگونه رفتار کنید، مقداری از مخالفت های غیر منطقی آنها کاسته می شود. در کنار این، از واسطه های منطقی و مورد قبول پدر و مادرت هم استفاده کن و از آنها بخواه که برای راضی کردن آنها به شما کمک کنند.

2- اگر به هر دلیلی نتوانستی به طور منطقی راضیشان کنی، در این صورت می توانی از عواطف و احساسات آنها استفاده کنی. مثلا خودت را به مریضی و افسردگی بزنی و به ظاهر چیزی نخوری. اگر مخالف اصلی مادر شما باشد، راضی کردن او با این روش راحت تر است. در کنارش از پدر یا برادر یا هر کسی که موافق شماست هم استفاده کنید تا مادرتان را راضی کند. البته همانطور که عرض کردن این مسئله در صورتی است که شما از انتخاب خود مطمئن باشید. برای اینکه احتمال خطا را کم کنید می توانید حضورا به یک مشاور مراجعه کنید و از او بخواهید در مورد انتخابتان قضاوت کند. اگر با این کار باز هم راضی نشدند می توانید نمکش را بیشتر کنید. این دیگر بستگی به شناختی دارد که شما از آنها دارید.

3- این اصرار ها می تواند برای چند مدت ادامه پیدا کند. اما اگر بعد از مدتی دیدید به هیچ وجه راضی نمی شوند، دیگر چاره ای جز فراموش کردن ایشان وجود ندارد؛ چون ازدواج بدون رضایت خانواده عاقبت خوبی ندارد و مشکلات زیادی ایجاد می کند. البته نباید اینطور فکر کنید که فراموش کردن ایشان غیر ممکن است و اگر این مورد نشد شما دیگر نمی توانید ازدواج کنید. اگر شما مورد جدیدی پیدا کنید که تناسب های لازم را با شما داشته باشد (البته نه به تنهایی بلکه از طریق خانواده)، کم کم عشق و علاقه جدیدی هم در شما شکل خواهد گرفت و جایگزین عشق قبلی می شود و می توانید راحت تر ایشان را فراموش کنید.

پیروز و سربلند

الان بیشتر پسرها دوست دارن مشترک مورد نظر رو خودشون انتخاب کنن، حالا منظورم صرفا دوستی و .... نیست، انتخاب اولیه هست، و متاسفانه بیشتر خانواده ها هم با این مسئله مشکل دارن و میخوان خودشون برا پسرشون انتخاب کنن!!! انگار نه انگار که طرف میخواد یه عمر باهاش زندگی کنه!

من هر دوتا برادرهام خودشون همسرشون رو انتخاب کردن و الان هم هر دو نسبتا زندگی خوب و آرومی دارن ولی در هر دو مورد هم متاسفانه مادرم راضی نبود و ایرادهایی که میگرفت و من به عنوان یه فرد بیطرف به قضییه نگاه میکردم، میدیدم واقعا ایرادهای مهمی نیست، یا خیلی بیش از حد داره بزرگنمایی میشه!!! و میدیدم مادرم خیلی آرمانی فکر میکنه و دنبال کسی میگرده که هیچ ایراد ظاهری، اقتصادی، فرهنگی، خانوادگی نداشته باشه که واقعا خیلی کمتر کسی پیدا میشه با این وضعیت. البته اصلا نمیخوام بگم رضایت پدر مادر لازم نیست، ولی پدر مادرها هم باید از اشکال تراشی های بیخود و غیرمهم دست بردارن.

حالا ما موندیم و ایرادگیری های مادر. خدا عاقبت ما رو بخیر کنه ! :ok:

پدر و مادر مگه امکان داره بی دلیل با چیزی مخالفت کنن؟
پدر و مادرا غیر خوشبختی فرزندشون چیزی نمی خوان
من خیلی ها رو میشناسم که از کسی خوششون میومد ولی پدر مادرشون مخالف بودن ولی اون آخرش با اصرار زیاد با اون ازدواج کرده و الان کارشون به طلاق کشیده
اگه دیدی دلیلی که پدر مادرت میارن معقوله قبولش کن باور کن پشیمون نمی شی

موضوع قفل شده است