جمع بندی آیا یک فرد مذهبی حتما باید ظاهر مذهبی داشته باشد؟

تب‌های اولیه

45 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا یک فرد مذهبی حتما باید ظاهر مذهبی داشته باشد؟


دوستان اسک دینی

راستش 2 روزه میخوام این تاپیکو بزنم ولی هی منصرف میشدم
چون باید در مورد شخصیت خودم یه مقدار توضیح بدم گفتم شاید جالب نباشه ولی از طرفی سوالیه که سالهاست ذهنمو مشغول کرده و هیچ وقت موقعیت پرسیدنش فراهم نبود . ولی اینجا به نظرم فراهمه .
جمعه گذشته هم داغ دلم تازه شد برای همین گفتم حتما بپرسم. حالا میگم چرا تازه شد

اما توضیحات در مورد خودم: (امیدوارم از هیچ جای این توضیحات برداشت بدی نشه) راستش قیافم بد نیست . به هیکلم هم میرسم . از طرفی به تیپم خیلی میرسم. عموما ریش پروفسوری میزارم اگرم ریش کامل بزارم واسه قشنگی میزارم .وقتی پروفسوری میزارم بقیه صورتم رو میتراشم . مرجع تقلید بنده جناب آیت الله مکارم شیرازی هستن که میدونید خیلی هم سخت گیرن.گفتن تراشیدن باقی ریش هیچ ایرادی نداره حتی احتیاط مستحب هم ندادن .
من هم کلا نظر کسی برام مهم نیست فقط میخوام غیر شرعی نباشه.
تقریبا هر ماه تیپم رو عوض میکنم و همه چیز با هم ست هست . کمربند با شلوار و ساعت . پیرهن با شلوار . و شنبه یک شنبه نمیپوشم .
حالا اینارو گفتم برای چی ؟ بگم خوش تیپم ؟ نه به خدا

حالا خصوصیات روحی:
من اینجا فقط یک آیدی هستم و کسی منو نمیشناسه پس فکر نمیکنم ریا باشه .
من فوق العاده مذهبی هستم.خیلی زیاد. نمازم اول اذان . روزه سرجاش .نماز شبم ترک نمیشه . زیارت عاشورام به هیچ وجه ترک نمیشه .هر روز قرآن میخونم. هم برای ختم هم سوره هایی که توصیه شده .خدا بخواد در حال حفظ قرآن هستم .
برای مطالعه فقط کتب مذهبی میخونم و اندازه یک کتاب خونه کتاب مذهبی دارم که یا خوندمشون یا میخونم . و دکور نیستن
سعی زیادی در رفع رذایل اخلاقیم دارم .
دائم به یاد مرگ هستم . واقعا از 14-15 سالگی معتاد فکر مرگ هستم .نمیتونم به یادش نباشم . طوری که موسیقی من گوش دادن به سخنرانی های در مورد مرگ و قیامت و همچنین سیاحت غربه که تا الان 500 بار گوش دادمش . کامل حفظمش

تفریحم اینه تقریبا هر هفته میرم بهشت زهرا . میرم غسال خونه یه مرده رو انتخاب میکنم و دنبالش میرم تا دفنش کنن . (شاید بگید تو دیگه مغزت کپک زده) یا یه قبر پیدا میکنم غریبه . با صاحبش حرف میزنم .

خلاصه اعتقادات عجیبی دارم .
حالا میرسیم سر این مسئله که چرا اینارو گفتم .
خب من از آدمای بی دین خوشم نمیاد و به هیچ وجه باهاشون نمیپرم. از طرف دیگه بخاطر تیپم بین بچه های مذهبی اصلا پذیرفته نمیشم . نکه بهم بگم نیا ها نه . ولی با نگاهشون و با رفتارشون یه جوری بهم حالی میکنن که ما خیلی از تو سر تریم پیش ما نمون.

حالا این جمعه چی شد ؟
رفته بودم دهن روزه تو 40 درجه گرما زیر اون آفتاب راه پیمایی بعدشم نماز جمعه . از خشکی دیگه دهنم باز نمیشد . رفتم داخل دانشگاه تهران از گیت که رد شدم یدونه از این بسیجیا که میگردن و بیکار یه جا وایساده بود یهو پرید جلو که بیا بیا . گفتم چیه. کیسه جانمازمو گرفت شروع کرد به گشتن. مهر رو در آورد گفت این چیه ؟ گفتن مهره معلوم نیست ؟ همه داشتن نگاهم میکردن. گفتم بین این همه آدم باید جانماز منو میگشتی ؟ یه خنده ای کردو گفت برو. اشکم دروومده بود . گفتم ان شاالله خدا هم همینجوری بهت گیر بده.
اصلا حالمو گرفت
همین رفتارهای بچه مذهبی ها باعث شده من الان که 30 سالمه 1 دونه دوست نداشته باشم. خدا شاهده 1 دونه هم ندارم

منظور من از دوست کیه ؟
کسی که حتی سالی 1 بار با یک اس ام اس بهم بده بگه چطوری؟ یا من بگم چطوری؟ بدون اینکه کار دیگه ای داشته باشیم . حتی چنین دوستی هم ندارم.

چون از بی دین ها که فراریم مذهبی ها هم اینجوری رفتار میکنن. دیگه عادت کردم البته به تنها بودن.
خدا وکیلی همه جاهای مذهبی تنها میرم. هیئت تنها. اعتکاف تنها.احیا تنها.سینه زنی تنها.

حالا سوالم اینه .

چرا ؟؟؟؟؟؟
واقعا ظاهر اینقدر مهم تر از عمله ؟
من دوست ندارم فقط بخاطر پذیرفته شدن تو یک جمع خودمو عوض کنم. و در واقع ظاهر سازی کنم
خدایی اشکم درومده دارم اینارو مینویسم. :Ghamgin: :Ghamgin:

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد امین

سلام

ظاهر تا این حد از عمل و باطن مهم تر نیست؛ اما بی اهمیت هم نیست. اگر سری به روایات و توصیه های دینی بزنیم خواهیم دید که نوع پوشش افراد مورد توجه بوده؛ هم از لحاظ دینی مثل مواردی که از پوشیدن لباس های تحریک کننده نهی شده و هم از لحاظ اجتماعی مثل جایی که توصیه شده لباسی که عرف جامعه آن را نمی پذیرد نپوشید. بعلاوه اینکه ظاهر افراد نشان دهنده نوع افکار و عقاید و جهان بینی آنهاست و نمی شود چنین رابطه ای را انکار کرد.

سوالاتی از قبیل اینکه عرف را چگونه معنی کنیم؟؛ یا اینکه آیا چنین پوششی حکم لباس شهرت را دارد و حرام است؟؛ یا چنین شیوه ای در پوشش، وارد در مقوله اسراف است و ...، مربوط به بخش فقه است؛ اما اگر از جنبه روانشناختی به مسئله نگاه کنیم، بازخوردهای اجتماعی زیادی در پس پرده چنین توصیه هایی پنهان است که یک نمونه آن، ایجاد مانع برای برقراری روابط اجتماعی و دور ماندن فرد از اجتماع است. همه می دانیم که انسان شدیدا به داشتن روابط اجتماعی نیاز دارد؛ چه در تامین نیازهای زندگیش و چه در ایفا کردن نقش های دینی خود. مثلا افرادی مثل شما که از ایمان و اعتقاد قوی برخوردار اند، قطعا امر به معروف و نهی از منکر را که یکی از مهترین تکالیف دینی است در دستور کار خود دارند. اگر چنین فردی نتواند روابط اجتماعی خوبی برقرار کند یا امر و نهی او با ظاهرش تطابق نداشته باشد، در این زمینه آنطور که باید نمی تواند مثمر ثمر واقع شود. تازه این یکی از کوچکترین آسیب هاست.

جامعه مذهبی خود یک عرف مستقل دارد که علاوه بر اعتقادات و افکار و عقایدشان، نوع پوشش و ظاهرشان نیز با دیگران متفاوت است. لذا این طبیعی است که اگر شما به عنوان یک فرد مذهبی با پوشش غیر مذهبی وارد چنین عرفی شود، به راحتی مورد پذیرش آن اجتماع واقع نمی شوید و این کاملا منطقی است. تصور کنید که فردی با یک بیژامه وارد جمعی می شود که همه دیپلمات هستند. هر چند این فرد یکی از سرشناسترین دیپلمات ها هم باشد اما چون مطابق آن عرف عمل نکرده مورد پذیرش واقع نمی شود؛ مگر اینکه چندین سال سختیِ عقب راندن آن ها را تحمل کند تا کم کم درون خود یعنی تواناهایی دیپلماتیکش را به آنها ثابت کند و بعد مورد پذیرش آنها واقع شود! تازه آن هم با اما و اگر است. شما هم به عنوان یک فرد مذهبی چنین شرایطی دارید و نباید خود را با ظاهر گول زننده مورد سوء ظن قرار دهید.


شاید بگویید عیب از من نیست؛ بلکه عیب از کسانی است که فکر می کنند مذهبی بودن به ظاهر است. آنها باید فکر خود را تغییر دهند نه من.
در پاسخ می گوییم اگر چنین بود هیچ وقت دین به ما نمی گفت در نوع پوشش خود عرف جامعه را رعایت کنید و از لباس شهرت دوری کنید. البته این به هیچ وجه به این معنا نیست که باطن دیگران را باید از ظاهرشان قضاوت کرد؛ چون دین از اینکه از روی ظاهر افراد در مورد کسی قضاوت کنیم نیز نهی کرده؛ اما با این حال رعایت پوشش مناسب را لازم می داند. لذا باید گفت توصیه به داشتن ظاهر مناسب و نهی از قضاوت افراد به صرف ظاهرشان هر دو توصیه دینی و مکل هم هستند تا یک اجتماع به بهترین حالت ممکن شکل بگیرد و بیشترین بازدهی را داشته باشد.

پیروز و سربلند

[="Tahoma"][="Black"]

شروین;707538 نوشت:
اما توضیحات در مورد خودم: (امیدوارم از هیچ جای این توضیحات برداشت بدی نشه) راستش قیافم بد نیست . به هیکلم هم میرسم . از طرفی به تیپم خیلی میرسم. عموما ریش پروفسوری میزارم اگرم ریش کامل بزارم واسه قشنگی میزارم .وقتی پروفسوری میزارم بقیه صورتم رو میتراشم . مرجع تقلید بنده جناب آیت الله مکارم شیرازی هستن که میدونید خیلی هم سخت گیرن.گفتن تراشیدن باقی ریش هیچ ایرادی نداره حتی احتیاط مستحب هم ندادن .
من هم کلا نظر کسی برام مهم نیست فقط میخوام غیر شرعی نباشه.
تقریبا هر ماه تیپم رو عوض میکنم و همه چیز با هم ست هست . کمربند با شلوار و ساعت . پیرهن با شلوار . و شنبه یک شنبه نمیپوشم .

امین;710526 نوشت:
جامعه مذهبی خود یک عرف مستقل دارد که علاوه بر اعتقادات و افکار و عقایدشان، نوع پوشش و ظاهرشان نیز با دیگران متفاوت است. لذا این طبیعی است که اگر شما به عنوان یک فرد مذهبی با پوشش غیر مذهبی وارد چنین عرفی شود، به راحتی مورد پذیرش آن اجتماع واقع نمی شوید و این کاملا منطقی است.

از مشخصات ارائه شده ظاهر ایشان خیلی عجیب و غریب بنظر نمی رسد و افراد مذهبی با این تیپ در جامعه کم نیستند و مورد پذیرش هم هستند و چه بسا ستوده هم می شوند(جدای از بحث اسراف)، شاید ایشان خودشان حساس می باشند و برداشت درستی از برخوردها نداشته باشند و ضمنا نوع برخورد افراد فقط در مدل و وضع ظاهر افراد خلاصه نمیشود و اخلاق و نگرش افراد در بحث ها و گفتار نیز میتواند در جذب و پذیرش یکدیگر مؤثر باشد.

در میان خانمها هم افراد مذهبی که مرتب هستند مثلا به ترکیب رنگها در پوشش اهمیت می دهند و در ظاهر سازی به روز هستند (بطور موجه و در میان خانمها) بیشتر مورد پذیرش می باشند.[/]

هوالغالب

با سلام و عرض ادب

بنده شخصا از مردهایی که یقه اشون رو تا کجا باز میذارن و حالا بعضیاشون گردنبند هم میندازن بدم میاد

حس خوبی ندارم و انتظار ندارم ادمهای خوبی باشن

[="Navy"]

*شیوا*;710557 نوشت:
هوالغالب

با سلام و عرض ادب

بنده شخصا از مردهایی که یقه اشون رو تا کجا باز میذارن و حالا بعضیاشون گردنبند هم میندازن بدم میاد

حس خوبی ندارم و انتظار ندارم ادمهای خوبی باشن

البته منظور بحث ما اصلا چنین آدم هایی نیست . اونهایی که شما گفتین اشکال شرعی هم دارن . بحث سر ظاهر در حیطه شرع هست[/]

با سلام و احترام

تناسب رنگها باهم و ظاهری آراسته داشتن تا جایی که لباس شهرت نشود که گمان نمی کنم با اوصافی که فرمودید

خلاف عرف باشد نه تنها اشکالی ندارد بلکه طبق احادیث و روایات بسیار زیبنده و پسندیده هم هست.

داستانی را خواندم در باره خوش لباس بودن امام صادق علیه السلام،چون مربوط به خیلی وقت پیش است منبع را یاد نیست:

"امام صادق علیه السلام لباسی گران قیمت و بسیار فاخر به تن کرده بودند که یکی از صوفیه ایشان را دیده و به طرز پوششان ایراد می گیرد

حضرت یقه ی لباسشان را باز می کنند و لباسی را که زیر پوشیده بودند و از پشم بوده نشان می دهند و می فرمایند:این را به خاطر خدا پوشیدم

و آن را برای مردم"

این روایات و صدها روایت دیگر از رسول خدا صلی الله و سایر معصومین علیهم السلام که مردم را به آراستگی در اجتماع امر کرده اند نشانگر این است

که دین به ظاهر انسان و زیبا و آراسته بودن آن اهمیت می دهد.واز آنجایی که فرمودید بسیار مذهبی هستید حتما خودتان حدود شرعی پوشش را می دانید

البته یک مطلب را هم بگویم هر چیزی که تبدیل به وسواس شد و همه هم و غم انسان را متوجه خود کرد صحیح نیست.

موفق باشید

سلام
این مدلی که شما از خودتون گفتین فک نکنم زیاد بد باشه
البته نمیدونیم این ست کردن لباس ها در چه حد هست
صورتی و سفید هم با هم ست میشن
آیا این مدلیه؟
رنگبندی که استفاده میشه پذیرفته ی جامعه ی ما هست؟
و از طرفی درسته که باید خوش پوش بود ولی با چه مدلی.....یعنی اینکه مثل این بازیگرهای خارجی یقه باز تا وسط سینه و سه تا گردنبند و2 تا دستبند یکی از یکی بزرگتر و شلوار جین پاره ....این ها رو هیچ گروه مذهبی نمیپذیره چون مردم عادی هم اون رو قبول ندارن
حالا اگه مدل پوششتون طوری هست که مردم عادی قبولش دارن باید کمی خودتون رفتاری داشته باشین که بتونین با هر قشری که دوست دارین رابطه ی خوبی داشته باشین....پس اگه همه چی درست بود کمی دیدتون رو مثبت کنین تا دوستان خوبی پیدا کنین...

در پناه حق

[="Purple"]سلام...
به نظر من شما زیاد حساسین ...
شایدم روابط عمومی چندان قوی ای ندارین....
داداش منم مث شماست تیپ اسپرته ولی مذهبی... و انواع و اقسام دوست داره و فکر کنم آمار بگیرن یکی از آدماییه که بیشترین دوستو داره....
(البته اون دیگه شورشو درمیاره حتی بره یه شهردیگه ازیکی یه چیزی بخره باهاش رفیق میشه:\ )
به نظرم اگه واقعا فقط ظاهرتون آرسته تره مشکلی نداره Fool
شاید شما خواهان دوستی با افرادی هستین که خیلی خشک مقدس هستن (البته به دوستان برنخوره) ولی خیلیا هستن که فکر میکنن عبد صالح خدان و بنده هاشو به جای جذب دفع میکنن و یک کاری میکنن افراد مذهبی م زده میشن چه برسه به بقیه!!
شما بهتره برین سراغ کسایی که کاری به ظاهر ندارن و انعطاف بیشتری دارن(هرچند به نظر من تیپ تون معمولیه) ....
[/]

من خودم یه مدت دستبند چرم میبستمو گردنبند پنجه بوکسی و ریش بزی خودم میگم مهندسی Smile ... ولی بسیجیها گیر نمیدادن.حالا یه دفعه گیر دادن بهتون دلیل نمیشه.شاید زیادی حساسین.مگه چجوری ست میکنی؟!

[="Navy"]

mohsen1990;710572 نوشت:
من خودم یه مدت دستبند چرم میبستمو گردنبند پنجه بوکسی و ریش بزی خودم میگم مهندسی Smile ... ولی بسیجیها گیر نمیدادن.حالا یه دفعه گیر دادن بهتون دلیل نمیشه.شاید زیادی حساسین.مگه چجوری ست میکنی؟!

من فقط بخاطر این دفعه این پست رو نزدم . عرض کردم همیشه این بساطه . اصلا ظاهرم زننده نیست یقه بازو زنجیرو لباس تنگو براق اصلا خودم بدم میاد . حتی من رنگ روشن نمیپوشم چون میگم جلفه .
یه مورد دیگه جمعه پیش اومد . تو محلمون یه قسمت رو بسته بودن برای نماز عید و چند تا از این برادرا شب اونجا بودن که کسی پارک نکنه . رفتم سمتشون بپرسم نماز ساعت چنده . با یه حالتی که مگه تو نمازم میخونی گفتن صبحه . و منو دست انداختن.
هرچند من زبون دارم ۶ متر و ۱۰ نفرم حریفم نمیشن ولی چون داشتن برای نمازعید کار میکردن هیچی نگفتم و خودمو زدم به اون راه که من نفهمیدم دستم انداختین. گفتم مرسی و رفتم.
یهو یکیشون گفت هفتو نیمه . این یعنی از اول میدونست باید چی بگه ولی عمدا اینکارو کردن .\
البته من هیچوقت واسه ورود به هیچ جمعی خودکشی نمیکنم و خودمو سبک نمیکنم .
الانم اصلا دنبال این نیستم که خودمو جوری تغییر بدم که اونا خوششون بیاد . میخوام صد سال خوششون نیاد.
فقط برام طرز تفکر قشر به اصلاح حزب اللهی جای سوال داره . چرا اینجورین ؟
با وجو عقاید کاملا مشابه فقط ظاهر اینقدر فاصله میندازه .
بازم تکرار میکنم من اصلا ظاهر زننده ای ندارم . فقط شبیه اونا نیستم.همین.[/]

شروین;710578 نوشت:

فقط برام طرز تفکر قشر به اصلاح حزب اللهی جای سوال داره . چرا اینجورین ؟
با وجو عقاید کاملا مشابه فقط ظاهر اینقدر فاصله میندازه .
بازم تکرار میکنم من اصلا ظاهر زننده ای ندارم . فقط شبیه اونا نیستم.همین.

این چیزا برای هرکسی پیش میاد و این طرز برخورد برای هر قشری ممکنه باشه.بستگی به فرهنگ جامعه داره.همین که میگن جرائم خیابانی زیاد شده.اکثرا هم از فحش دادن شروع شده.پس اونا چی بگن؟فقط شما نیستی.فرهنگشون پایینه.با زنت برین بیرون حالشو ببرین.دوست میخای چیکار.ما مجردا مینالیم زن نداریم باش بریم بیرون .شما متاهلا هم اینجوری ...ندومبه...واقعا ندومبه :)

[="Arial Black"][="Black"]سلام بر شما برادر عزیز
توضیحاتی که از خودتان ارائه کردید به هیچ عنوان در اجتماعات مذهبی که بنده می‌شناسم، مطرود نیست.
لکن برای اظهار نظر دقیق‌تر می‌بایست حضوری تشریف بیاورید برای معاینه. البته با ارسال عکس هم امکان‌پذیر است.

به هر حال به نظر می‌رسد که:
۱- گزارشی که از خودتان دادید خلاف واقع است.
یا
۲- حساسیت‌های بی‌مورد دارید.

برادر عزیزم
نگران نباشید
ضمناً می‌توانید روی دوستی بنده حقیر حساب کنید (هر چند که به خوش تیپی شما نیستم).

والسلام علی من اتبع الهدی[/]

[="Arial Narrow"][="Indigo"]سلام

بنظر منم شما زیادی حساسین، یا اینکه به قول دوستان دنبال دوستی با قشر مذهبی خاصی هستین

البته من نمی دونم پسرا چجوری تفکر می کنن، ولی من به عنوان یه دختر که مذهبی به حساب میام از مردای مذهبی که به خودشون می رسن خیلی خیلی بیشتر خوشم میاد و دین و ایمانشون رو بیشتر قبول دارم تا اونایی که به ظاهرشون اهمیتی نمیدن

بعدم من فک می کنم شما خودتونم کسایی که شکل خودتون هستن رو به عنوان مذهبی قبول ندارین، چون امثال شما کم نیستن، جای تعجب داره چطور تا الان همچین دوستی پیدا نکردین!!!

بنظرم شما باید همونجور که تیپ و قیافتون رو نشون می دید مذهبی بودنتون رو هم نشون بدید

مثلا نمازاتون رو همیشه تو مسجد بخونید، تو بسیج و اینا فعالیت کنید، تو کارای فرهنگی مذهبی پیش قدم بشید و .... تا به عنوان یه چهره مذهبی شناخته بشید

بنظرم امثال شما خیلی بیشتر می تونن جوونارو جذب دین کنن تا افرادی با ظاهر کاملا مذهبی

البته همه ی اینا با پیش فرض این بود که کار شما اسراف به حساب نیاد

ولی خب دوستای مذهبی هم باید بیشتر حواسشون رو تو برخورد با آدمای مختلف جمع کنن، مخصوصا آقایون، چون خانما اصولا مشخصه مذهبی بودن یا نبودنشون ولی تشخیصش تو آقایون سخته

بابای من یه دوستی داشت که تو جوونی می خواست طلبه بشه ولی چون خیلی به ظاهرش می رسیده نتونسته ادامه بده، البته الان تو دانشگاه علوم قرآنی تدریس می کنه ولی نتونسته تو حوزه درس بخونه، هنوزم خیلی به ظاهرش می رسه شاید کسی ببیندش فکرشم نکنه استاد علوم قرآنی هست، موهاش یکم بلنده، ادکلن رو روی خودش خالی می کنه، تیپ می زنه و ... با همه ی اینا رو اعتقاداتشم وایساده[/]

Ruhollah;710615 نوشت:
[=Arial Black]
برادر عزیزم
نگران نباشید
ضمناً می‌توانید روی دوستی بنده حقیر حساب کنید (هر چند که به خوش تیپی شما نیستم).

والسلام علی من اتبع الهدی

پس منم هستم :ok:

من یه مدت میرفتم یه مجمعی تو هلال احمر اصفهان.مجمع قران پژوهان جوان.همه جور ادمی توش بود ولی مربیا بسیجی بودن.خیلی ادمای باحالی هم بودن.یکی از بهترین دوران زندگیم بود.اصلا نگرش منو نسبت به این قشرعوض کردن.البته اون موقع اول دبیرستان بودم.باید بگردی تا اینجور ادماش به تورتون بخوره.

امین;710526 نوشت:
سلام

ظاهر تا این حد از عمل و باطن مهم تر نیست؛ اما بی اهمیت هم نیست. اگر سری به روایات و توصیه های دینی بزنیم خواهیم دید که نوع پوشش افراد مورد توجه بوده؛ هم از لحاظ دینی مثل مواردی که از پوشیدن لباس های تحریک کننده نهی شده و هم از لحاظ اجتماعی مثل جایی که توصیه شده لباسی که عرف جامعه آن را نمی پذیرد نپوشید. بعلاوه اینکه ظاهر افراد نشان دهنده نوع افکار و عقاید و جهان بینی آنهاست و نمی شود چنین رابطه ای را انکار کرد.

اینکه عرف را چگونه معنی کنیم؟ یا اینکه آیا چنین پوششی حکم لباس شهرت را دارد و حرام است؟ یا چنین شیوه ای در پوشش، وارد در مقوله اسراف است و ...، مربوط به بخش فقه است؛ اما اگر از جنبه روانشناختی به مسئله نگاه کنیم، بازخوردهای اجتماعی زیادی در پس پرده چنین توصیه هایی پنهان است که یک نمونه آن، ایجاد مانع برای برقراری روابط اجتماعی و دور ماندن فرد از اجتماع است. همه می دانیم که انسان شدیدا به داشتن روابط اجتماعی نیاز دارد؛ چه در تامین نیازهای زندگیش و چه در ایفا کردن نقش های دینی خود. مثلا افرادی مثل شما که از ایمان و اعتقاد قوی برخوردار اند، قطعا امر به معروف و نهی از منکر را که یکی از مهترین تکالیف دینی است در دستور کار خود دارند. اگر چنین فردی نتواند روابط اجتماعی خوبی برقرار کند یا امر و نهی او با ظاهرش تطابق نداشته باشد، در این زمینه آنطور که باید نمی تواند مثمر ثمر واقع شود. تازه این یکی از کوچکترین آسیب هاست.

جامعه مذهبی خود یک عرف مستقل دارد که علاوه بر اعتقادات و افکار و عقایدشان، نوع پوشش و ظاهرشان نیز با دیگران متفاوت است. لذا این طبیعی است که اگر شما به عنوان یک فرد مذهبی با پوشش غیر مذهبی وارد چنین عرفی شود، به راحتی مورد پذیرش آن اجتماع واقع نمی شوید و این کاملا منطقی است. تصور کنید که فردی با یک بیژامه وارد جمعی می شود که همه دیپلمات هستند. هر چند این فرد یکی از سرشناسترین دیپلمات ها هم باشد اما چون مطابق آن عرف عمل نکرده مورد پذیرش واقع نمی شود؛ مگر اینکه چندین سال سختیِ عقب راندن آن ها را تحمل کند تا کم کم درون خود یعنی تواناهایی دیپلماتیکش را به آنها ثابت کند و بعد مورد پذیرش آنها واقع شود! تازه آن هم با اما و اگر است. شما هم به عنوان یک فرد مذهبی چنین شرایطی دارید و نباید خود را با ظاهر گول زننده مورد سوء ظن قرار دهید.

شاید بگویید عیب از من نیست؛ بلکه عیب از کسانی است که فکر می کنند مذهبی بودن به ظاهر است. آنها باید فکر خود را تغییر دهند نه من. در پاسخ می گوییم اگر چنین بود هیچ وقت دین به ما نمی گفت در نوع پوشش خود عرف جامعه را رعایت کنید و از لباس شهرت دوری کنید. البته این به این معنا نیست که ظاهر صد در صد نشان دهنده باطن است؛ چون دین از اینکه از روی ظاهر افراد در مورد کسی قضاوت کنیم نیز نهی کرده. لذا این دو مکمل هم اند تا یک اجتماع به بهترین حالت ممکن شکل بگیرد و بیشترین بازدهی را داشته باشد.

پیروز و سربلند

تمام حرف های شما صحیحه........
ولی خیلی جاها آستین کوتاه میپوشی بهت چپ چپ نگاه میکنن!
آقا گرمه دوس دارم آستین کوتاه بپوشم!

شروین;707538 نوشت:

دوستان اسک دینی

راستش 2 روزه میخوام این تاپیکو بزنم ولی هی منصرف میشدم
چون باید در مورد شخصیت خودم یه مقدار توضیح بدم گفتم شاید جالب نباشه ولی از طرفی سوالیه که سالهاست ذهنمو مشغول کرده و هیچ وقت موقعیت پرسیدنش فراهم نبود . ولی اینجا به نظرم فراهمه .
جمعه گذشته هم داغ دلم تازه شد برای همین گفتم حتما بپرسم. حالا میگم چرا تازه شد

اما توضیحات در مورد خودم: (امیدوارم از هیچ جای این توضیحات برداشت بدی نشه) راستش قیافم بد نیست . به هیکلم هم میرسم . از طرفی به تیپم خیلی میرسم. عموما ریش پروفسوری میزارم اگرم ریش کامل بزارم واسه قشنگی میزارم .وقتی پروفسوری میزارم بقیه صورتم رو میتراشم . مرجع تقلید بنده جناب آیت الله مکارم شیرازی هستن که میدونید خیلی هم سخت گیرن.گفتن تراشیدن باقی ریش هیچ ایرادی نداره حتی احتیاط مستحب هم ندادن .
من هم کلا نظر کسی برام مهم نیست فقط میخوام غیر شرعی نباشه.
تقریبا هر ماه تیپم رو عوض میکنم و همه چیز با هم ست هست . کمربند با شلوار و ساعت . پیرهن با شلوار . و شنبه یک شنبه نمیپوشم .
حالا اینارو گفتم برای چی ؟ بگم خوش تیپم ؟ نه به خدا

حالا خصوصیات روحی:
من اینجا فقط یک آیدی هستم و کسی منو نمیشناسه پس فکر نمیکنم ریا باشه .
من فوق العاده مذهبی هستم.خیلی زیاد. نمازم اول اذان . روزه سرجاش .نماز شبم ترک نمیشه . زیارت عاشورام به هیچ وجه ترک نمیشه .هر روز قرآن میخونم. هم برای ختم هم سوره هایی که توصیه شده .خدا بخواد در حال حفظ قرآن هستم .
برای مطالعه فقط کتب مذهبی میخونم و اندازه یک کتاب خونه کتاب مذهبی دارم که یا خوندمشون یا میخونم . و دکور نیستن
سعی زیادی در رفع رذایل اخلاقیم دارم .
دائم به یاد مرگ هستم . واقعا از 14-15 سالگی معتاد فکر مرگ هستم .نمیتونم به یادش نباشم . طوری که موسیقی من گوش دادن به سخنرانی های در مورد مرگ و قیامت و همچنین سیاحت غربه که تا الان 500 بار گوش دادمش . کامل حفظمش

تفریحم اینه تقریبا هر هفته میرم بهشت زهرا . میرم غسال خونه یه مرده رو انتخاب میکنم و دنبالش میرم تا دفنش کنن . (شاید بگید تو دیگه مغزت کپک زده) یا یه قبر پیدا میکنم غریبه . با صاحبش حرف میزنم .

خلاصه اعتقادات عجیبی دارم .
حالا میرسیم سر این مسئله که چرا اینارو گفتم .
خب من از آدمای بی دین خوشم نمیاد و به هیچ وجه باهاشون نمیپرم. از طرف دیگه بخاطر تیپم بین بچه های مذهبی اصلا پذیرفته نمیشم . نکه بهم بگم نیا ها نه . ولی با نگاهشون و با رفتارشون یه جوری بهم حالی میکنن که ما خیلی از تو سر تریم پیش ما نمون.

حالا این جمعه چی شد ؟
رفته بودم دهن روزه تو 40 درجه گرما زیر اون آفتاب راه پیمایی بعدشم نماز جمعه . از خشکی دیگه دهنم باز نمیشد . رفتم داخل دانشگاه تهران از گیت که رد شدم یدونه از این بسیجیا که میگردن و بیکار یه جا وایساده بود یهو پرید جلو که بیا بیا . گفتم چیه. کیسه جانمازمو گرفت شروع کرد به گشتن. مهر رو در آورد گفت این چیه ؟ گفتن مهره معلوم نیست ؟ همه داشتن نگاهم میکردن. گفتم بین این همه آدم باید جانماز منو میگشتی ؟ یه خنده ای کردو گفت برو. اشکم دروومده بود . گفتم ان شاالله خدا هم همینجوری بهت گیر بده.
اصلا حالمو گرفت
همین رفتارهای بچه مذهبی ها باعث شده من الان که 30 سالمه 1 دونه دوست نداشته باشم. خدا شاهده 1 دونه هم ندارم

منظور من از دوست کیه ؟
کسی که حتی سالی 1 بار با یک اس ام اس بهم بده بگه چطوری؟ یا من بگم چطوری؟ بدون اینکه کار دیگه ای داشته باشیم . حتی چنین دوستی هم ندارم.

چون از بی دین ها که فراریم مذهبی ها هم اینجوری رفتار میکنن. دیگه عادت کردم البته به تنها بودن.
خدا وکیلی همه جاهای مذهبی تنها میرم. هیئت تنها. اعتکاف تنها.احیا تنها.سینه زنی تنها.

حالا سوالم اینه .

چرا ؟؟؟؟؟؟
واقعا ظاهر اینقدر مهم تر از عمله ؟
من دوست ندارم فقط بخاطر پذیرفته شدن تو یک جمع خودمو عوض کنم. و در واقع ظاهر سازی کنم
خدایی اشکم درومده دارم اینارو مینویسم. :Ghamgin: :Ghamgin:

منم مثه شما هستم.........
اصلا خوشم از پیرهن نمیاد(هیچوقت نمیپوشم)همیهش تی شرت حدالامکان آستین کوتاه نه زیاد چسب نه زیاد گشاد
عینک دودی همیشه رو چشممه!
شلوار پارچه ای هم متنفرم! همیشه شلوار جین جنس های خاص.....
لباسامم رنگش شاده!چون تو روحیم تاثیر داره!رنگ شاد دوس دارم بپوشم!
نمازمم میخونم!روزممم میگیرم!قرآنمم میخونم!تمام دستورات شرعی سر جاش!
مدل ظاهر هم سر جاش.......
حالا هرجور دوس دارن فکر کنن! مهم اون بالا سریس!
با کراوات به دیدار خدا رفتم و شد
بر خلاف جهت اهل ریا، رفتم و شد

ریش خود را ز ادب صاف نمودم با تیغ
همچنان آینه با صدق و صفا، رفتم و شد
********
درسته ظاهر تو باطن هم تاثر و ازش نشات میگیره!
ولی عرف هم باید یکم راه بیاد!
تو ایران عینک دودی بزنی میگن این کافره(دیدم که میگم هیچ جای مذهبی تحویلت نمیگیرن)

[="DarkSlateBlue"]منم همینجوریم. البته در حد شما مذهبی نیستم کہ نماز شب بخونم و فلان . اما من جزو ادمایی بودم که دوست داشتم شیخ بشم اما فقط به خاطر لباساش نرفتم حوزه:grye:
.....خیلے نمیتونم ظاهرم مذهبی باشه بی ریخت میشم به نظرم.:vamonde:..
البت دوست مذهبی زیاد دارم و اینکه شما میگی مذهبیا تیکه میندازن بهت اصلا اینجوری نیست....تفاقا فکر میکنن بی دین و ایمونم و با آغوشی باز منو میپذیرن که به راه راست هدایتم کنن....:khoshgel:
[/]

منم ظاهرم تقریبا مثل شماست و به راحتی توی جامعه مذهبی جامعه هستم و هیچ مشکلی برام پیش نیومده

حساسیت به خرج میدید .

اميرالمؤمنين عليه‏السّلام فرمود: زماني مي‏آيد که کسي نجات نمي‏يابد مگر مؤمن خداپرست بي‏نام و نشان که اگر (در مجالس) حاضر گردد او را نشناسند و اگر غائب شود کسي درصدد جستجويش برنيايد، اين اشخاص چراغهاي هدايت و نشانه‏هاي روشن براي ره پويان در شب تاريک هستنددر ميان مردم براي فتنه و سخن چيني رفت و آمد نمي‏کنند، عيب و بدي مردم را آشکار نمي‏کنند، نادان و بيهوده‏گو نيستند، خداوند درهاي رحمت خود را بر آنان مي‏گشايد و سختي عذاب خود را از آنان برمي‏دارد.

اي مردم زماني بر شما مي‏آيد که اسلام وارونه شود مانند برگشتن ظرف که آنچه در آن است بريزد، اي مردم خداوند شما را امان داد از اينکه به شما ظلم کند ولي پناه نداد از اينکه امتحان کند (حتما امتحان مي‏شويد) و همانا (خداوندي که) برترين و بزرگترين گوينده‏هاست فرموده است: «ان في ذلک لآيات و ان کنا لمبتلين» [1] همانا در آن حادثه (طوفان نوح) نشانه‏هائي است و ما امتحان مي‏کنيم. [2] .

نکته سنج;710677 نوشت:
اميرالمؤمنين عليه‏السّلام فرمود: زماني مي‏آيد که کسي نجات نمي‏يابد مگر مؤمن خداپرست بي‏نام و نشان که اگر (در مجالس) حاضر گردد او را نشناسند و اگر غائب شود کسي درصدد جستجويش برنيايد، اين اشخاص چراغهاي هدايت و نشانه‏هاي روشن براي ره پويان در شب تاريک هستنددر ميان مردم براي فتنه و سخن چيني رفت و آمد نمي‏کنند، عيب و بدي مردم را آشکار نمي‏کنند، نادان و بيهوده‏گو نيستند، خداوند درهاي رحمت خود را بر آنان مي‏گشايد و سختي عذاب خود را از آنان برمي‏دارد.

اینجور مومن ها انگار از طرف خدا مطرود جماعت شدن

چون والا من خودم نمی خواهم کسی منو نشناسه و یا غیره ... تو جمع وقتی میخوام حرف بزنم کسی به حرفم گوش نمیده محلم نمیذاره

نمیخوام بگم ادم خوبی هستم شاید غیبت کنم ولی در مورد طرد شدن و ندیده شدن اخرشم:Ghamgin:

ولی این حرفا مثل ریختن اب رو اتیشه:ok:

سلام

به نظر من همچین آدمایی ارزش ناراحتی ندارن

من خودم از ادمایی که تیپ مذهبی میزنن و خودشونو با ریش خفه میکنن و نمیدونم هزار تا کار دیگه

که بلاخره به مذهبیا شبیه باشن اصلا خوشم نمیاد و همیشه سعی میکنم از این آدما دوری کنم

و حدالامکان هم صحبتشون نشم

( البته کسی به دل نگیره ها ممکنه تو همین انجمن همچین افرادیم باشه من دارم نظر خودمو میگم )

تجربه نشون داده اکثر این آدما شدیدا دهن بین هستن و با شستشوی ذهنی به اونی که هستن رسیدن و

یا برای ریا این شکلی شدن ..... خب بعضیا هم که واقعا آقا هستن با اوناش کاری ندارم

خلاصه این که میخوام بگم ارزش نداره به خاطر رفتار اشتباه دیگران خودتون رو ناراحت کنین

آدمایی که با مسخره کردن دیگران خوشن فقط لایق یه پوزخندن نه ناراحتی :ok:

با نام جانان

.

از کوزه همان برون تراود که دروست

.

بعضی ها میگن بابا دلت پاک باشه کافیه ؟

.

میگیم باطن با ایمان به ظاهر هم تراوش میکنه

ابوالفضل;710707 نوشت:
با نام جانان

.

از کوزه همان برون تراود که دروست

.

بعضی ها میگن بابا دلت پاک باشه کافیه ؟

.

میگیم باطن با ایمان به ظاهر هم تراوش میکنه

بله دقیقا من هم همین رو قبول دارم!
ولی چرا باید عینک دودی تو کشور ما جا نیوفتاده باشه؟
یک نفر که عینک دودی زده خانم یا آقا:
-توبه توبه استغرفرالله داره جلب توجه میکنه ....
-هه این بچه سوسولو ببین!بابا عینک چیه زدی چشت؟
-اینا اصلا دین ندارن و غربی شدن....
یا لباس شاد یا آستین کوتاه!
لباس قرمز خیلی روشن کراهت داره!ولی بازم حرام نیست!
یا آستین کوتاه.....
*******
با به شهادت رساندن امامان به ناحق.....خداوند مردم رو از نعمت یک امام محروم داشت!
باید هرچی زودتر یکاری کنیم اقامون ظهور کنه!
ببینید مشکل اینجاس موندیم تو این چیزا!جوون مملکت نماز نمیخونه روزه نمیگیره اعتقاداتشو از دست داده! ما گیر دادیم به اینا!اونا مهمترن بابا!
شاید اگر آقا امام زمان بود(با توجه به شرایط و ظهور فرقه ها و این نوع مد و لباس پوشیدن) اصلا به آستین کوتاه و ...گیر نمیداد!
طرف میبینه اسلامی بخواد بشه باید آستین کوتاه نپوشه!
خب میگه چ مرضی دارم ؟میخوام مذهبی نشم!
ولی اگه بگی بیا نماز روزتو بخون آستین کوتاه هم بپوش شاید جذب شه!

[="Navy"]

ابوالفضل;710707 نوشت:
با نام جانان

.

از کوزه همان برون تراود که دروست

.

بعضی ها میگن بابا دلت پاک باشه کافیه ؟

.

میگیم باطن با ایمان به ظاهر هم تراوش میکنه


شما اگه یکبار دیگه نوشته های منو ببینید متوجه میشید که اصلا اعتقادی به دلت پاک باشه ظاهر مهم نیست تدارم و چند جا تاکید کردم که برام مهمه هیچ چیز خلاف شرع نباشه
از نوشتتون اینجور برداشت کردم که شما هم از همون دسته آدم هایی هستید که مورد بحث ماست که میگن شرع اون چیزیه که ما میگیم
امیدوار باشید خدا هم همینجوری قضاوت کنه وگرنه که ...[/]

شروین;710578 نوشت:
فقط برام طرز تفکر قشر به اصلاح حزب اللهی جای سوال داره . چرا اینجورین ؟
با وجو عقاید کاملا مشابه فقط ظاهر اینقدر فاصله میندازه .

اول اینکه خیلی از این اشخاص اصلا عقاید مشابه رو ندارن بلکه فقط ظاهرش رو دارن
شاید باورتون نشه من چند بار تو پایگاه خودمون از زبون همین برادران بسیجی شنیدم که چیه این همه فعالیت اگه برای سربازی نبود نمیومدم و از این حرفا
پس زیاد هم ناراحت این نباشین که ظاهرشون نشون دهنده ی عقایدشون هست و برای همین هم با خیلی خیلی از افرادی که به ظاهر اهمیت میدن مشکل دارن
من خودم هم با همچین افرادی به طور برعکس مواجه شدم
یعنی قشر روبه رو به خاطر ظاهر مخالفم بودن
خوب بعد از یه مدتی اون دختر فشنه هم با من همراه شد...زیاد مشکلی ندارم باهاشون چون اینکه برای دوستی پیش قدم بشم تا دیدشون رو نسبت به چادرم تغییر بدم خیلی خیلی برام راحته و این رو کوچیک کردن خودم نمیدونم

سلام
ب نظرم اراستگی اصلا و ابدا بد نیست.... متاسفانه تو جامعه ی ما بد جا افتاده...
شما ناراحت نباشین آقای شروین... اون بچه بسیجی هم مطمئنا جواب دلی ک از شما شکونده رو خواهد داد! متاسفانه بعضیاشون واقعا چندش آور رفتار میکنن!! بعضیاشون...
ب نظر من تازه ی بچه مسلمون باید همیشه آراسته و مرتب و شیک باشه تا این فکری ک بیشتریا دارن ک مذهبیا بو عرق میدن و .... از ذهنا بره بیرون...
من خودم همیشه لباسام شیکه و ب روز! با اینکه چادریم اما تو انتخاب لباس خیلی دقت ب خرج میدم... اینکه میگین بعضیا بد نگاه میکنن برا منم اتفاق افتاده متاسفانه! یادمه وقتی وارد مقطع ارشد شدم روز اول! انقد جو کلاس نسبت ب من سنگین بود ک خودم تو تنگنا بودم! حالا قضیه چی بود؟ ما 3تا خانوم بودیم و ی آقا! اون دو تا خانوم حسابی روشونو گرفته بودنو ساق دستو... آقا هم ریش کامل و بلوزشون رو شلوارو .....
منم اصلا حجابم بد نبود! با چادر بودم و روسری و اتفاقا حدود حجاب واسه صورت رو رعایت کرده بودم! اما مثل اونا نبودم...
خلاصه تا چند جلسه نگاها رو من سنگین بود! اونا تو نگاه حاضر نبودن منو بپذیرن و منم برام مهم نبود! چون دستور خدارو زیر پا نذاشته بودم!!!
گذشت و گذشت تا اینکه تو خوابگاه بیشتر آشنا شدیم! اونا دیدن ک مثلا منم ب حدود شرعی پای بندم و اهل چیزی نیستم...
نمیدونم چیا دیدن اما هنوزم ک هنوزه با اینکه شهرامون خیلی از هم دوره! اما هرازگاهی ب هم زنگ میزنیم و احوالی میپرسیم...
یادمه ی بار خودشون گفتن ک روز اول پشت سرت گفتیم وای این چرا اینجوریه حلالمون کن! (بازم میگم من جوری نبودم فقط روسری پوشیده بودم و مث اونا رو نگرفته بودم! ولی چون با اونا فرق داشتم ب نظرشون عجیب بودم)
شما اگه تیپتون همینی باشه ک میگین موردی نداره! و از شانس بدتون گیر ی خشکه مذهب افتادین!متاسفانه بعضیا ادمارو با متر خودشون میسنجن...
شما ب نظرم ب کارای خوبت ادامه بده... همین کارا باعث میشه کسی ک باهات دوست میشه بدونه شما بچه مسلمون خوش مشربی هستی و ب قول بچه ها اهل دلی... اگرچه تو نگاه اول شاید از ظاهرتون استقبال نشه...
ب نظرم خوش پوش باشین و اتفاقا بهترین لباسا و بهترین عطراتونو وقتی میرین نماز یا مسجد استفاده کنین...
واسه دوست هم شاید دلمشغولیای معنویتون باعث میشه از آدمای دوروبرتون غافل باشین... سعی کنین بیشتر اجتماعی باشین...
شما اونقدر بزرگ هستین ک عضو این سایت شدین.. پس باید دوستای صمیمی زیادی داشته باشین.... تلاشتونو بیشتر کنین...
ب امید موفقیتتون :ok:

baran bahari;710880 نوشت:
سلام
ب نظرم اراستگی اصلا و ابدا بد نیست.... متاسفانه تو جامعه ی ما بد جا افتاده...
شما ناراحت نباشین آقای شروین... اون بچه بسیجی هم مطمئنا جواب دلی ک از شما شکونده رو خواهد داد! متاسفانه بعضیاشون واقعا چندش آور رفتار میکنن!! بعضیاشون...
ب نظر من تازه ی بچه مسلمون باید همیشه آراسته و مرتب و شیک باشه تا این فکری ک بیشتریا دارن ک مذهبیا بو عرق میدن و .... از ذهنا بره بیرون...
من خودم همیشه لباسام شیکه و ب روز! با اینکه چادریم اما تو انتخاب لباس خیلی دقت ب خرج میدم... اینکه میگین بعضیا بد نگاه میکنن برا منم اتفاق افتاده متاسفانه! یادمه وقتی وارد مقطع ارشد شدم روز اول! انقد جو کلاس نسبت ب من سنگین بود ک خودم تو تنگنا بودم! حالا قضیه چی بود؟ ما 3تا خانوم بودیم و ی آقا! اون دو تا خانوم حسابی روشونو گرفته بودنو ساق دستو... آقا هم ریش کامل و بلوزشون رو شلوارو .....
منم اصلا حجابم بد نبود! با چادر بودم و روسری و اتفاقا حدود حجاب واسه صورت رو رعایت کرده بودم! اما مثل اونا نبودم...
خلاصه تا چند جلسه نگاها رو من سنگین بود! اونا تو نگاه حاضر نبودن منو بپذیرن و منم برام مهم نبود! چون دستور خدارو زیر پا نذاشته بودم!!!
گذشت و گذشت تا اینکه تو خوابگاه بیشتر آشنا شدیم! اونا دیدن ک مثلا منم ب حدود شرعی پای بندم و اهل چیزی نیستم...
نمیدونم چیا دیدن اما هنوزم ک هنوزه با اینکه شهرامون خیلی از هم دوره! اما هرازگاهی ب هم زنگ میزنیم و احوالی میپرسیم...
یادمه ی بار خودشون گفتن ک روز اول پشت سرت گفتیم وای این چرا اینجوریه حلالمون کن! (بازم میگم من جوری نبودم فقط روسری پوشیده بودم و مث اونا رو نگرفته بودم! ولی چون با اونا فرق داشتم ب نظرشون عجیب بودم)
شما اگه تیپتون همینی باشه ک میگین موردی نداره! و از شانس بدتون گیر ی خشکه مذهب افتادین!متاسفانه بعضیا ادمارو با متر خودشون میسنجن...
شما ب نظرم ب کارای خوبت ادامه بده... همین کارا باعث میشه کسی ک باهات دوست میشه بدونه شما بچه مسلمون خوش مشربی هستی و ب قول بچه ها اهل دلی... اگرچه تو نگاه اول شاید از ظاهرتون استقبال نشه...
ب نظرم خوش پوش باشین و اتفاقا بهترین لباسا و بهترین عطراتونو وقتی میرین نماز یا مسجد استفاده کنین...
واسه دوست هم شاید دلمشغولیای معنویتون باعث میشه از آدمای دوروبرتون غافل باشین... سعی کنین بیشتر اجتماعی باشین...
شما اونقدر بزرگ هستین ک عضو این سایت شدین.. پس باید دوستای صمیمی زیادی داشته باشین.... تلاشتونو بیشتر کنین...
ب امید موفقیتتون :ok:

واقعا یکایک چیزای ک گفتید رو تجربه کردم.......
اینقدر بحث عینک دودی رو میارم وسط فک نکنید عده ایم...نه !فقط خیلی تو تنگنام به خاطر زدن یه عینک به چشمم!
ولی واقعا یک معضله......
حالا یک خانم چادری بخواد عینک بزنه هزار بامبول واسش درمیارن!
بابا بدبخت چشمش خراب میشه خب!
ما تو دبیرستان 3 تا دانش آموز فوقالعاده مذهبی(پدرشون از روحانی های مسجد بود)
داشتیم...
همش گیر میدادن به بچه ها!
زنگ ورزشو تعطیل میکردن! چرا؟؟؟؟ چون تو زنگ ورزش با شرت ورزشی و تیشرت استین کوتاه باید باشی!
آخه برادر من کی گفته بری ورزشو تعطیل کنی؟(جدی میگم تعطیل میکردن)
خب اینا واقعا سختگیریه!
من نمیگم که بریم موی فشن تیپ غربی بزنیم!همین لباسای روزمره!

monji-sec;710885 نوشت:
واقعا یکایک چیزای ک گفتید رو تجربه کردم.......
اینقدر بحث عینک دودی رو میارم وسط فک نکنید عده ایم...نه !فقط خیلی تو تنگنام به خاطر زدن یه عینک به چشمم!
ولی واقعا یک معضله......
حالا یک خانم چادری بخواد عینک بزنه هزار بامبول واسش درمیارن!
بابا بدبخت چشمش خراب میشه خب!
ما تو دبیرستان 3 تا دانش آموز فوقالعاده مذهبی(پدرشون از روحانی های مسجد بود)
داشتیم...
همش گیر میدادن به بچه ها!
زنگ ورزشو تعطیل میکردن! چرا؟؟؟؟ چون تو زنگ ورزش با شرت ورزشی و تیشرت استین کوتاه باید باشی!
آخه برادر من کی گفته بری ورزشو تعطیل کنی؟(جدی میگم تعطیل میکردن)
خب اینا واقعا سختگیریه!
من نمیگم که بریم موی فشن تیپ غربی بزنیم!همین لباسای روزمره!

ب نظرم کلا نباید ب این قسم آدما محل داد! چند سالی هس ک روشم اینه و ازش راضیم شکر خدا :khandeh!:
متاسفانه بعضیا با سخت گیریاشون دارن مردم بخصوص جوونارو دین زده و دین گریز میکنن....

شروین;710734 نوشت:

شما اگه یکبار دیگه نوشته های منو ببینید متوجه میشید که اصلا اعتقادی به دلت پاک باشه ظاهر مهم نیست تدارم و چند جا تاکید کردم که برام مهمه هیچ چیز خلاف شرع نباشه
از نوشتتون اینجور برداشت کردم که شما هم از همون دسته آدم هایی هستید که مورد بحث ماست که میگن شرع اون چیزیه که ما میگیم
امیدوار باشید خدا هم همینجوری قضاوت کنه وگرنه که ...

با سلام و عرض ادب

راستش قسمت دوم بیانتون رو درست متوجه نشدم

.

نظر من این هست که :

یه فرد مومن باید ظاهرش هم داد بزند که من مومنم Smile

( در لباس و تیپ فرهنگ بیگانه نباشه)

.

کسی که یک شلوار پاره پوره پو شیده و سر خیابان این ور و اون ور رو دید میزنه .. . ( با تیپ مثلا فلان خواننده آمریکایی)

خب قضاوت ظاهری چی هست ؟

.

این رو بگم که ما فقط قضاوت ظاهری میکنیم

قضاوت باطنی الله اعلم

monji-sec;710650 نوشت:
منم مثه شما هستم.........
اصلا خوشم از پیرهن نمیاد(هیچوقت نمیپوشم)همیهش تی شرت حدالامکان آستین کوتاه نه زیاد چسب نه زیاد گشاد
عینک دودی همیشه رو چشممه!
شلوار پارچه ای هم متنفرم! همیشه شلوار جین جنس های خاص.....
لباسامم رنگش شاده!چون تو روحیم تاثیر داره!رنگ شاد دوس دارم بپوشم!
نمازمم میخونم!روزممم میگیرم!قرآنمم میخونم!تمام دستورات شرعی سر جاش!
مدل ظاهر هم سر جاش.......
حالا هرجور دوس دارن فکر کنن! مهم اون بالا سریس!
با کراوات به دیدار خدا رفتم و شد
بر خلاف جهت اهل ریا، رفتم و شد

ریش خود را ز ادب صاف نمودم با تیغ
همچنان آینه با صدق و صفا، رفتم و شد

********
درسته ظاهر تو باطن هم تاثر و ازش نشات میگیره!
ولی عرف هم باید یکم راه بیاد!
تو ایران عینک دودی بزنی میگن این کافره(دیدم که میگم هیچ جای مذهبی تحویلت نمیگیرن)

monji-sec;710714 نوشت:

ببینید مشکل اینجاس موندیم تو این چیزا!جوون مملکت نماز نمیخونه روزه نمیگیره اعتقاداتشو از دست داده! ما گیر دادیم به اینا!اونا مهمترن بابا!
شاید اگر آقا امام زمان بود(با توجه به شرایط و ظهور فرقه ها و این نوع مد و لباس پوشیدن) اصلا به آستین کوتاه و ...گیر نمیداد!
طرف میبینه اسلامی بخواد بشه باید آستین کوتاه نپوشه!
خب میگه چ مرضی دارم ؟میخوام مذهبی نشم!
ولی اگه بگی بیا نماز روزتو بخون آستین کوتاه هم بپوش شاید جذب شه!

سلام به همگی

منم با اعتراض دوستان به اینکه بعضی از مذهبی نماها زیاده روی می کنن و گیر الکی می دن کاملا موافقم.

اما نباید از اون ور بوم بیفتیم و بگیم چون مردم نماز نمی خونن و روزه نمی گیرن و اگه بگیم مثلا ریشات رو نتراش دیگه نماین طرف دین، بگیم ظاهر اهمیت نداره و نباید بهش توجه بشه !!! اگه اینطور باشه ما باید تک تک چیزهایی که به مزاق افراد خوش نمیاد و عمل کردن بهش سخته رو بذاریم کنار تا بیان به سمت اسلام؟! بعد هم بگیم روزه تو تابستون سخته؛ نگیر. نماز صبح سخنه؛ نخون. نمیشه به نامحرم نگاه نکرد؛ نگاه کن و ...؟؟!! اون وقت دیگه چی از دین و اسلام می مونه؟! . اگه ظاهر اهمیت نداشت دین تا این حد بهش توجه نمی کرد. اینکه ما احکام و دستورات دینی رو از پیش خودمون اولویت بندی کنیم و بگیم حالا ایناش رو بیخیال، اصلا کار درستی نیست؛ چون با این کار بیشتر به دین ضربه می زنیم.

توی اینکه هر آدمی باید خوشپوش و خوش تیپ و خوش بو و ... باشه شکی نیست و اگه اینطور نباشه اولین کسی که بهش خورده میگیره خود دینه؛ اما این منافاتی با ظاهر مناسب و اسلامی داشتن نداره. مگه غیر از دوران امام علی علیه السلام که شرایط خاص بود، بقیه ائمه به ظاهرشون اهمیت نمی دادن و خوش تیپ نبودن؟! دوستان به نظر من این یه آفت خیلی خطرناکیه که دین رو اونطوری که دوست داریم و مطابق میلمونه تفسیر کنیم. ما باید اونطوری که درسته عمل کنیم.

دین در مورد لباس و ظاهر یه سری توصیه های واجب داره و یه سری توصیه های مستحب. واجباش اینه که لباس تمام بدن رو بپوشونه؛ تحریک کننده نباشه؛ لباس شهرت نباشه؛ جلب توجه نکنه به خصوص برای خانم ها؛ لباس کفار هم نباشه؛ لباس جنس مخالفت نباشه؛ ظاهر مرد زنانه و ظاهر زن مردانه نباشه؛ ریش از ته تراشیده نشه و ... . برای زنان هم یه سری اضافات داره که در جای خودش بحث شده. مستحباتش هم که مفصله.

دین ما تک بعدی نیست که مثلا فقط توصیه به نماز و روزه کنه و به بقیه چیزها توجه نداشته باشه. اسلام یک دین کامله که به تمام ابعاد زندگی به خصوص زندگی اجتماعی توجه داره و رسالتش جهانی شدنه. لذا اگه ما می خوایم یک مسلمان واقعی باشیم باید برای تک تک کارامون این ابعاد رو مد نظر داشته باشیم. به عنوان مثال یکی از مسائل دینی، شعائر دینیه. به نظرتون چرا ما در مراسم عزا مشکلی می پوشیم؟ خب این یکی از شعائر دینه. ما بگیم مشکلی رو بیخیال؛ نمازت رو بخون؟! ظاهر و تیپ یک مسلمان هم یکی از این شعائره. اگه قیافه منه مسلمان یا بچه مذهبی با کسی که ضد مذهب و دینه فرقی نداشته باشه، چطور می تونم من نماد دینم باشم؟ به نظر من اگه یک درصد هم احتمال بدیم که طرف مقابل(دشمن) پیش خودش گمان کنه که با تغییر پوشش من تونسته یک قدم برای تغییر افکار و عقاید من برداره، همرنگ شدن با اون در پوشش به هیچ وجه قابل پذیرش نیست.

بله اگه کسی ریشاش رو بزنه یا به قول شما ریش مهندسی بزاره و لباس های خاص بپوشه و ... خیلیم خوب و دختر کشه؛ اما آیا چنین فردی می تونه اونطور که باید نماد یک آدم مذهبی و مسلمان باشه؟! البته شاید در حالت عادی چنین تیپی هیچ عیب و ایرادی نداشته باشه. اما در شرایطی که در یک جامعه این تیپ معرف فردیه که به قول معرف دین دار بودن بهش نمیاد، نباید خودش رو در معرض تهمت قرار بده. (روی سخنم با سوال کننده عزیز نیست؛ چون ما نمی دونیم ظاهر ایشون چطوره و برای همین نمیشه در موردشون قضاوت کرد. بلکه به طور کلی عرض می کنم).

تازه همه اینها یک طرف؛ ناسازگار بودن چنین تیپ هایی با رشد معنوی، یک طرف؛ چون هر چقدر آدم اسیر تیپ و ظاهر و مادیات بشه، قطعا به همون میزان از خدا دور خواهد شد. البته بازم تاکید می کنم که داشتن ظاهر آراسته با هیچ یک از مواردی که عرض کردم منافات نداره.

این از جنبه دینی مسئله بود. از جنبه روانشناختی هم که قبلا فواید و مضراتش رو عرض کردم.

امین;713366 نوشت:

سلام به همگی

منم با اعتراض دوستان به اینکه بعضی از مذهبی نماها زیاده روی می کنن و گیر الکی می دن کاملا موافقم.

اما نباید از اون ور بوم بیفتیم و بگیم چون مردم نماز نمی خونن و روزه نمی گیرن و اگه بگیم مثلا ریشات رو نتراش دیگه نماین طرف دین، بگیم ظاهر اهمیت نداره و نباید بهش توجه بشه !!! اگه اینطور باشه ما باید تک تک چیزهایی که به مزاق افراد خوش نمیاد و عمل کردن بهش سخته رو بذاریم کنار تا بیان به سمت اسلام؟! بعد هم بگیم روزه تو تابستون سخته؛ نگیر. نماز صبح سخنه؛ نخون. نمیشه به نامحرم نگاه نکرد؛ نگاه کن و ...؟؟!! اون وقت دیگه چی از دین و اسلام می مونه؟! . اگه ظاهر اهمیت نداشت دین تا این حد بهش توجه نمی کرد. اینکه ما احکام و دستورات دینی رو از پیش خودمون اولویت بندی کنیم و بگیم حالا ایناش رو بیخیال، اصلا کار درستی نیست؛ چون با این کار بیشتر به دین ضربه می زنیم.

توی اینکه هر آدمی باید خوشپوش و خوش تیپ و خوش بو و ... باشه شکی نیست و اگه اینطور نباشه اولین کسی که بهش خورده میگیره خود دینه؛ اما این منافاتی با ظاهر مناسب و اسلامی داشتن نداره. مگه غیر از دوران امام علی علیه السلام که شرایط خاص بود، بقیه ائمه به ظاهرشون اهمیت نمی دادن و خوش تیپ نبودن؟! دوستان به نظر من این یه آفت خیلی خطرناکیه که دین رو اونطوری که دوست داریم و مطابق میلمونه تفسیر کنیم. ما باید اونطوری که درسته عمل کنیم.

دین در مورد لباس و ظاهر یه سری توصیه های واجب داره و یه سری توصیه های مستحب. واجباش اینه که لباس تمام بدن رو بپوشونه؛ تحریک کننده نباشه؛ لباس شهرت نباشه؛ جلب توجه نکنه به خصوص برای خانم ها؛ لباس کفار هم نباشه؛ لباس جنس مخالفت نباشه؛ ظاهر مرد زنانه و ظاهر زن مردانه نباشه؛ ریش از ته تراشیده نشه و ... . برای زنان هم یه سری اضافات داره که در جای خودش بحث شده. مستحباتش هم که مفصله.

دین ما تک بعدی نیست که مثلا فقط توصیه به نماز و روزه کنه و به بقیه چیزها توجه نداشته باشه. اسلام یک دین کامله که به تمام ابعاد زندگی به خصوص زندگی اجتماعی توجه داره و رسالتش جهانی شدنه. لذا اگه ما می خوایم یک مسلمان واقعی باشیم باید برای تک تک کارامون این ابعاد رو مد نظر داشته باشیم. به عنوان مثال یکی از مسائل دینی، شعائر دینیه. به نظرتون چرا ما در مراسم عزا مشکلی می پوشیم؟ خب این یکی از شعائر دینه. ما بگیم مشکلی رو بیخیال؛ نمازت رو بخون؟! ظاهر و تیپ یک مسلمان هم یکی از این شعائره. اگه قیافه منه مسلمان یا بچه مذهبی با کسی که ضد مذهب و دینه فرقی نداشته باشه، چطور می تونم من نماد دینم باشم؟ به نظر من اگه یک درصد هم احتمال بدیم که طرف مقابل(دشمن) پیش خودش گمان کنه که با تغییر پوشش من تونسته یک قدم برای تغییر افکار و عقاید من برداره، همرنگ شدن با اون در پوشش به هیچ وجه قابل پذیرش نیست.

بله اگه کسی ریشاش رو بزنه یا به قول شما ریش مهندسی بزاره و لباس های خاص بپوشه و ... خیلیم خوب و دختر کشه؛ اما آیا چنین فردی می تونه اونطور که باید نماد یک آدم مذهبی و مسلمان باشه؟! البته شاید در حالت عادی چنین تیپی هیچ عیب و ایرادی نداشته باشه. اما در شرایطی که در یک جامعه این تیپ معرف فردیه که به قول معرف دین دار بودن بهش نمیاد، نباید خودش رو در معرض تهمت قرار بده. (روی سخنم با سوال کننده عزیز نیست؛ چون ما نمی دونیم ظاهر ایشون چطوره و برای همین نمیشه در موردشون قضاوت کرد. بلکه به طور کلی عرض می کنم).

تازه همه اینها یک طرف؛ ناسازگار بودن چنین تیپ هایی با رشد معنوی، یک طرف؛ چون هر چقدر آدم اسیر تیپ و ظاهر و مادیات بشه، قطعا به همون میزان از خدا دور خواهد شد. البته بازم تاکید می کنم که داشتن ظاهر آراسته با هیچ یک از مواردی که عرض کردم منافات نداره.

این از جنبه دینی مسئله بود. از جنبه روانشناختی هم که قبلا فواید و مضراتش رو عرض کردم.


درسته....
اما یک عده فاسق میان واسه دوروی و....
مواد لازم مذهبی شدن رو تهیه میکنن!
:
ریش ترجیحا بلند....
پیراهن آستین بلند ترجیحا خاکستری یا تیره تر...
شلوار پارچه ای مشکی یا خاکی رنگ ترجیحا گشاد....
یک عدد تسبیح و....!
با این کار چهره افراد مذهبی واقیعم خراب تر میکنن....
و جامعه شنیده باشین شاید!
میگن هرچی درمیاد از همین...!
چون ی عده تو این لباس چهره بدی از خودشون جا گذاشتن....
درحالی که کسی که تیپو مدلش اون مدلی نیست انسان بهتری بوده از اون ادم ریاکار!
و این قیض ها ایجاد میشه...
با بقیه موارد موافقم.....
البته شرایط اجتماعی و بزرگ شدن تو چه سطحی از خانواده هم تاثیرگذاره....ب نوعی که بنده نمیتونم با اون مدل گشتن در خانوادم و آشنایان رفت و آمد کنم.....(حوصله تمسخر یا حرف شنیدن رو ندارم)

[="Tahoma"][="DarkRed"]با سلام

به نظر من هم اینجور تیپ ها اصلا ایرادی نداره.

جسارتا من فکر میکنم روابط عمومی شما ایراد داره... چون ما هم با این تیپی که شما توی جامعه هستی، هستیم و چنین مشکلی هم نداریم. من که خودم معروفم به اینکه توی اتاق انتظار دکتر هم دوست پیدا میکنم!:khandeh!:

البته گاهی هم بدشانسی پیش میاد دیگه.... مثلا همین هفته پیش توی جاده شمال، از اینهمه ماشین که دارن رد میشن، پلیس جلوی ماشین ما رو گرفت و به طور اتفاقی هیییییییییییچ مدرکی هم همراهمون نبود!!!:offlow:
هیچی دیگه یه قبض پنجاه تومنی جریمه رو با لبخند تحویل گرفتیم!!:khaneh:

مردم معمولا چهره باز و همراه با لبخند رو بیشتر دوست دارند. یادمه توی یه تاپیک دیگه نوشته بودید که توی محل کار حتی با همکارهای آقا زیاد حرف نمیزنید و روابطتون فقط در حد کار هست و بس! خوب چرا؟!؟! چرا سعی نمیکنید اینهمه صفات خوبی که در وجودتون دارید رو نشون بدید؟

پیامبر اسلام خوش خلق ترین مردم بودند و در مورد ایشون گفته شده که طوری در جمع رفتار میکردند که تک تک افراد پیش خودشون تصور میکردند که محبوبترین نزد ایشون هستند.

نداشتن دوست صمیمی در زندگی خیلی بده... سعی کنید حتما چند تا دوست دست و پا کنید!:ok:[/]

[="Tahoma"][="DarkRed"]راستی چرا اینهمه عینک دودی رو مثال میزنید؟!؟
عینک دودی که دیگه خیلی عادیه!!
من هیچوقت نگاه بدی ندیدم!!:Gig:
[/]

شروین;710578 نوشت:
من فقط بخاطر این دفعه این پست رو نزدم . عرض کردم همیشه این بساطه . اصلا ظاهرم زننده نیست یقه بازو زنجیرو لباس تنگو براق اصلا خودم بدم میاد . حتی من رنگ روشن نمیپوشم چون میگم جلفه .
یه مورد دیگه جمعه پیش اومد . تو محلمون یه قسمت رو بسته بودن برای نماز عید و چند تا از این برادرا شب اونجا بودن که کسی پارک نکنه . رفتم سمتشون بپرسم نماز ساعت چنده . با یه حالتی که مگه تو نمازم میخونی گفتن صبحه . و منو دست انداختن.
هرچند من زبون دارم ۶ متر و ۱۰ نفرم حریفم نمیشن ولی چون داشتن برای نمازعید کار میکردن هیچی نگفتم و خودمو زدم به اون راه که من نفهمیدم دستم انداختین. گفتم مرسی و رفتم.
یهو یکیشون گفت هفتو نیمه . این یعنی از اول میدونست باید چی بگه ولی عمدا اینکارو کردن .\
البته من هیچوقت واسه ورود به هیچ جمعی خودکشی نمیکنم و خودمو سبک نمیکنم .
الانم اصلا دنبال این نیستم که خودمو جوری تغییر بدم که اونا خوششون بیاد . میخوام صد سال خوششون نیاد.
فقط برام طرز تفکر قشر به اصلاح حزب اللهی جای سوال داره . چرا اینجورین ؟
با وجو عقاید کاملا مشابه فقط ظاهر اینقدر فاصله میندازه .
بازم تکرار میکنم من اصلا ظاهر زننده ای ندارم . فقط شبیه اونا نیستم.همین.

والا من از من از افرادی هستم که تیپم مذهبیه حتی یقه اخوندی میپوشم و تابحال چنین برخوردی باکسی نداشتم و ندیدم تو اجتماعات خودمون کسی چنین برخوردی بکنه رفیق این مدلی که شما توصیف کردید زیاد دارم نمیگم نیستن ولی من ندیدم

monji-sec;710650 نوشت:
ریش خود را ز ادب صاف نمودم با تیغ
همچنان آینه با صدق و صفا، رفتم و شد

ریش زدن مگه حرام نیست :Gig:

بسم الله..
سلام؛
(این اولین نوشته توی اسک دین منه تازه ثبت نام کردم :Gol:)

خطاب به استارتر عزیز میگم و اصلا بقیه نوشته های دوستان رو نخوندم که نظرشون رو بدونم...
دوست عزیز میتونم بگم حدود 90 درصد اخلاقیات شما رو دارم! اعمال مذهبی تقریبا مشابهی داریم و مثل همیم... به ظاهرم از نظر مدل ریش Biggrin و مدل مو و لباس میرسم... مثلا الان مثل شما ریش پروفسوری گذاشتم و اگرم ریش بلند بگذارم برای زیبایی میذارم.. توی جمع دوستانم اونهایی که واقعا از چندسال قبل من رو میشناسن من رو کاملا از هر نظر قبول دارن.. اما متاسفانه دوستانی که توی دانشگاه با من برخورد دارن چون از روحیات و فاز فکری من مطلع نیستن به من میگن "دو رو!". چون وقتی اذان میدن حتما میرم نماز میخونم حتی اگر کلاسم دیر بشه...
اتفاقا اتفاق مشابهی برای من شب قدر افتاد... با کتاب قران و جوشن کبیر داشتم میرفتم یه آقایی گفت وایسین! (اتفاقا بسیجی تام بودن :Nishkhand:) دیدم گفتن اینا چیه میبرین داخل؟ من مات مونده بودم واقعا تیپ من غلط امدازه برای اون مجلس یا این حضرات گرامی فقط خودشون رو عالم تام و مبرای از هر خطا میدونن!؟
در کل دوست من برات مهم نباشه بقیه چی میگن!! من هر وقت حال کنم ریش میذارم و بقول بچه ها تیپ آخوندی میزنم! هر وقتم دوست داشتم مدل جوون پسند تر میزنم.. این وسط نه خلاف شرعی هست و نه خلاف عرفی و نه خلاف قانونی! اون عزیزان هم که با داشتن بیش از یک سانت ریش، مخاطبشون رو مبرا از گناه میدونن من فکر میکنم از اینه که توی چنین جمعی نبودن... یعنی اکر ایشون با شما دوست بودن حتما برخوردشون رو با بقیه هم تیپ های شما تغییر میدادن.

التماس دعا/

ریاح;713470 نوشت:
راستی چرا اینهمه عینک دودی رو مثال میزنید؟!؟
عینک دودی که دیگه خیلی عادیه!!
من هیچوقت نگاه بدی ندیدم!!:Gig:

شما تو یک شهر کوچیک عینک دودی بزنین.....
(جنبه دینیش کنار)
همه نگات میکنن! یکی میگه سوسول!یکی ی تیکه میندازه!یکی...!
تو تهران این مشکل رو ندیدم سطح فرهنگ بالاتره....
ولی من دیدم اینجا اساتید میگن هرچیزی باعث جلب توجه بشه حرامه!
خب عینک هم جلب توجه میکنه تو صورت خانم......!

جناب شروین من پست اول شمارو خوندم حرفاتونو هم باور میکنم چون خودم هم اینجوریم

فقط فکنم شما چون که هیچ دوستی ندارین اینجوری میشه

از دست اون بنده ی خدایی هم که بهتون گیر داده ناراحت نشین میدونین چرا؟ شاید پیش خودش فکر کرده ادمی با این تیپ چرا تنهاست؟:khandeh!: یا مثلا سوالتون که نماز کی هستش خوب یکم عجیب برای اونا شاید اونا فکر کردن شما اونرو دست انداختین

اخه هر ادم مذهبی میدونه نماز عید کیه شما هم که این همه کتاب میخونین :Gig:خلاصه وقت واسه اشک در اومدن توی این دنیا زیاده این مردم بیخیال که همه چیزشون ظاهره و با خوبیهات کاری ندارن

اینم بگم به اون ادم هایی که تو جمع هیشکی تحویلشون نمیگیره یا مث من تو جمعی میرن که همشون از لاک ناخن و مد و رنگ مو حرف میزنن ...تنها بمونی خیلی بهتره تا توی این جمع کسی تحویلت بگبره و باهاشون صحبت کنی

منظور از عینک دودی ..عینک افتابیه دوستان:Gol:

monji-sec;713373 نوشت:
درسته....
اما یک عده فاسق میان واسه دوروی و....
مواد لازم مذهبی شدن رو تهیه میکنن!
:
ریش ترجیحا بلند....
پیراهن آستین بلند ترجیحا خاکستری یا تیره تر...
شلوار پارچه ای مشکی یا خاکی رنگ ترجیحا گشاد....
یک عدد تسبیح و....!
با این کار چهره افراد مذهبی واقیعم خراب تر میکنن....
و جامعه شنیده باشین شاید!
میگن هرچی درمیاد از همین...!
چون ی عده تو این لباس چهره بدی از خودشون جا گذاشتن....
درحالی که کسی که تیپو مدلش اون مدلی نیست انسان بهتری بوده از اون ادم ریاکار!
و این قیض ها ایجاد میشه...
با بقیه موارد موافقم.....
البته شرایط اجتماعی و بزرگ شدن تو چه سطحی از خانواده هم تاثیرگذاره....ب نوعی که بنده نمیتونم با اون مدل گشتن در خانوادم و آشنایان رفت و آمد کنم.....(حوصله تمسخر یا حرف شنیدن رو ندارم)


آفرین. دقیقا یکی دیگه از مشکلاتی که بچه های مذهبی دوست دارن خودشون رو شبیه غیر مذهبی ها کنن همینه. این کار باعث میشه کم کم دیگه کسی که هم باطنش مذهبی باشه و هم ظاهرش پیدا نشه و به قول شما فقط اونایی ظاهر مذهبی به خودشون بگیرن که می خوان ازش سوء استفاده کنن.

اما اگه مذهبی های واقعی زیاد باشن و خودشون رو نبازن این مشکل پیش نمیاد. مثل این میمونه که یک عده با لباس روحانیت برن کلاه برداری کنن. خب اگه با دیدن این مورد ها همه ما بریم لباسمون رو تغییر بدیم بعد از یک مدت دیگه این لباس خاصیت خودش رو از دست میده. اما اگه به جای تغییر لباس به فکر تغییر نگاه ها باشیم اون موقع نه تنها مشکلی پیش نمیاد بلکه پایه های دین بیشتر از قبل تقویت میشه.

ما باید با خودمون روراست باشیم. باید ببینیم چرا گاهی اوقات انجام بعضی امور دینی برامون سخته و بعد مشکل رو ریشه ای حل کنیم. به عنوان مثال غالب ما از امر به معروف و نهی از منکر فراری هستیم. به نظرتون چرا؟ چون این کار سخته و باعث میشه یه عده بهمون حرف بزنن یا ازمون دور بشن. برای همین حاضریم از واجب خدا دست برداریم ولی کسی ازمون دلخور نشه! شاید گاهی اوقات ظاهر و تیپ ما هم چنین پشت پرده ای داشته باشه. البته شـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاید.

سلام
دوست عزیز! به نظرم باید جای دیگری به دنبال موانع بگردید...
شاید به خاطر میل به انزوا و حساسیت و زودرنجی یا برداشت های غلط از برخوردهای دیگران است که تنها مانده اید....
مردم تا این حد هم ظاهربین نیستند...

البته به نظرم هیچ نیازی به وقت گذاشتن بیش از حد برای ست کردن لباس ها نیست...
آقایانی که ظاهر مرتب و آراسته دارند و اصطلاحاً "خوشتیپ" هستند همه الزاماً لباس های ست ندارند و هرروز هم لباس متفاوت نمی پوشند...
من هم آدم بدتیپی نیستم اما وقت چندانی برای ست کردن لباسهام ندارم...همین که نامرتب و نامتعارف و غیرشرعی نباشه برام کافیه

سلام
چند وقت پیش تو یه جمع مذهبی بودم که اتفاقا بعضی هاشون اصلا ظاهر مذهبی نداشتن اما خیلی خوب در کنار هم کارای فرهنگی مذهبی انجام میدادن و مشکلی با هم نداشتن البته داریم کسانی که از دماغ فیل افتادن:ok: دعا میکنیم ان شا الله هر چه زودتر هدایت بشن.

شروین;707538 نوشت:
منظور من از دوست کیه ؟
کسی که حتی سالی 1 بار با یک اس ام اس بهم بده بگه چطوری؟ یا من بگم چطوری؟ بدون اینکه کار دیگه ای داشته باشیم . حتی چنین دوستی هم ندارم.

چون از بی دین ها که فراریم مذهبی ها هم اینجوری رفتار میکنن. دیگه عادت کردم البته به تنها بودن.
خدا وکیلی همه جاهای مذهبی تنها میرم. هیئت تنها. اعتکاف تنها.احیا تنها.سینه زنی تنها.


سلام
1- چرا اینقدر حساسی ؟
تو نماز جمعه ، جانمازها رو میگردن حالا ممکنه برا شما رو محکمتر گشته باشن .
2- تنها بودن در مجالس چیز خوبی است . انسان از ریا و وساوس نفسانی به دور میماند . انسان راحت است ( چون کسی دیگه فکر نمیکنه این دوست من چه نمازی میخونه )
مگه برا خدا نمیری جای مذهبی پس چرا دنبال رفیق بازی هستی ؟
3- در مورد اشکالهای بچه های مذهبی :
اشکال در همه هست و این هم از اشکال بچه مذهبی ها است .

عنوان: آیا یک فرد مذهبی حتما باید ظاهر مذهبی داشته باشد؟

سوال:
من یک فرد کاملا مذهبی هستم؛ در حدی که نماز شب و زیارت عاشورا و ختم سوره های وارد شده و ...ام هیچ وقت ترک نمی شود. از طرفی به ظاهرم نیز بسیار اهمیت می دهم طوری که همیشه لباس ست می پوشم و ریش پرفسوری می گذارم (مقلد آقای مکارم هستم) و ... .
حالا مشکلی که من دارم این است که به دلیل نگاه نادرست اطرفیان، نمی توانم با آنها ارتباط برقرار کنم؛ چون از غیر مذهبی ها که خوشم نمی آید و مذهبی ها هم به خاطر ظاهر من از من دوری می کنند. از طرفی هم خوشم نمی آید به خاطر دیگران ظاهرسازی کنم و ظاهرم را مطابق میل آنها تغییر دهم. به نظرتان چرا جامعه ما اینطور شده و برای عمل ارزشی قائل نیست؛ بلکه فقط افراد را از روی ظاهرشان قضاوت می کنند؟ آیا ظاهر تا این حد از عمل مهم تر است؟

پاسخ:
ظاهر تا این حد از عمل و باطن مهم تر نیست؛ اما بی اهمیت هم نیست. اگر سری به روایات و توصیه های دینی بزنیم خواهیم دید که نوع پوشش افراد مورد توجه بوده؛ هم از لحاظ دینی مثل مواردی که از پوشیدن لباس های تحریک کننده نهی شده و هم از لحاظ اجتماعی مثل جایی که توصیه شده لباسی که عرف جامعه آن را نمی پذیرد نپوشید. بعلاوه اینکه ظاهر افراد نشان دهنده نوع افکار و عقاید و جهان بینی آنهاست و نمی شود چنین رابطه ای را انکار کرد.
سوالاتی از قبیل اینکه عرف را چگونه معنی کنیم؟؛ یا اینکه آیا چنین پوششی حکم لباس شهرت را دارد و حرام است؟؛ یا چنین شیوه ای در پوشش، وارد در مقوله اسراف است و ...، مربوط به بخش فقه است؛ اما اگر از جنبه روانشناختی به مسئله نگاه کنیم، بازخوردهای اجتماعی زیادی در پس پرده چنین توصیه هایی پنهان است که یک نمونه آن، ایجاد مانع برای برقراری روابط اجتماعی و دور ماندن فرد از اجتماع است. همه می دانیم که انسان شدیدا به داشتن روابط اجتماعی نیاز دارد؛ چه در تامین نیازهای زندگیش و چه در ایفا کردن نقش های دینی خود. مثلا افرادی مثل شما که از ایمان و اعتقاد قوی برخوردار اند، قطعا امر به معروف و نهی از منکر را که یکی از مهترین تکالیف دینی است در دستور کار خود دارند. اگر چنین فردی نتواند روابط اجتماعی خوبی برقرار کند یا امر و نهی او با ظاهرش تطابق نداشته باشد، در این زمینه آنطور که باید نمی تواند مثمر ثمر واقع شود. تازه این یکی از کوچکترین آسیب هاست.
جامعه مذهبی خود یک عرف مستقل دارد که علاوه بر اعتقادات و افکار و عقایدشان، نوع پوشش و ظاهرشان نیز با دیگران متفاوت است. لذا این طبیعی است که اگر شما به عنوان یک فرد مذهبی با پوشش غیر مذهبی وارد چنین عرفی شود، به راحتی مورد پذیرش آن اجتماع واقع نمی شوید و این کاملا منطقی است. تصور کنید که فردی با یک بیژامه وارد جمعی می شود که همه دیپلمات هستند. هر چند این فرد یکی از سرشناسترین دیپلمات ها هم باشد اما چون مطابق آن عرف عمل نکرده مورد پذیرش واقع نمی شود؛ مگر اینکه چندین سال سختیِ عقب راندن آن ها را تحمل کند تا کم کم درون خود یعنی تواناهایی دیپلماتیکش را به آنها ثابت کند و بعد مورد پذیرش آنها واقع شود! تازه آن هم با اما و اگر است. شما هم به عنوان یک فرد مذهبی چنین شرایطی دارید و نباید خود را با ظاهر گول زننده مورد سوء ظن قرار دهید.
شاید بگویید عیب از من نیست؛ بلکه عیب از کسانی است که فکر می کنند مذهبی بودن به ظاهر است. آنها باید فکر خود را تغییر دهند نه من. در پاسخ می گوییم اگر چنین بود هیچ وقت دین به ما نمی گفت در نوع پوشش خود عرف جامعه را رعایت کنید و از لباس شهرت دوری کنید. البته این به هیچ وجه به این معنا نیست که باطن دیگران را باید از ظاهرشان قضاوت کرد؛ چون دین از اینکه از روی ظاهر افراد در مورد کسی قضاوت کنیم نیز نهی کرده؛ اما با این حال رعایت پوشش مناسب را لازم می داند. لذا باید گفت توصیه به داشتن ظاهر مناسب و نهی از قضاوت افراد به صرف ظاهرشان هر دو توصیه دینی و مکل هم هستند تا یک اجتماع به بهترین حالت ممکن شکل بگیرد و بیشترین بازدهی را داشته باشد.
(1)

نتیجه:
هر چند ظاهر به تنهایی مُعرِّف باطن نیست؛ اما به دلیل اینکه داشتن ظاهری که با باطن همخوانی ندارد فرد را در معرض تهمت قرار می دهد و از اجتماع منزوی می کند، کار عاقلانه این است که ظاهر و باطن فرد با هم مطابقت داشته باشد.

(1) سایت انجمن گفتگوی دینی، انجمن مشاوره، کارشناس: امین، تاریخ: 1394/12/18

موضوع قفل شده است