جمع بندی نا سپاسی انسان و سوگندهای سوره عادیات

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نا سپاسی انسان و سوگندهای سوره عادیات

سلام. قرآن پیش از اینکه بفرماید که انسان در برابر پروردگارش ناسپاس است و خودش بر این امر شاهد است، در سه آیه ابتدایی سوره عادیات به سه سوگند به اسبهای دونده و غیره می خورد. این سوگندها چه ربطی به ناسپاسی انسان و ادامه ی آیات دارند؟

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد عمار

[=arial]با سلام و ادب
[=arial]درباره آیات مورد بحث، ممکن است رابطه چنین باشد که، قرآن مى گوید: انسان هائى یافت مى شوند ایثارگر که در مسیر جهاد بى پروا پیش مى روند، و از هیچگونه فداکارى مضایقه ندارند، جان و مال خود را در راه خدا مى دهند، با این حال، چگونه بعضى آن همه بخیل و ناسپاسند، و در برابر نعمت هاى حق نه حمد خدا مى گویند و نه در راه او ایثار مى کنند؟
[=arial]درست است که قَسَم به اسب ها خورده شده است، ولى مى دانیم اهمیت آنها از این نظر است که، ابزارى براى مجاهدان هستند، در واقع سوگند به جهاد مجاهدان است (همچنین اگر سوگند به شتران حاجیان و زوّار خانه خدا باشد).
[=arial]بعضى نیز گفته اند: ارتباط از این رو حاصل مى شود که، این حیوانات در طریق رضاى حق به سرعت پیش مى روند، پس تو اى انسان! چرا تسلیم او نیستى، تو که اشرف مخلوقاتى، و شایسته ترى؟!
[=arial]ولى مناسبت اول روشن تر است.
تفسیر نمونه جلد 27 صفحه 254

موضوع قفل شده است