جمع بندی نماز با موی بافته و....

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نماز با موی بافته و....

[=&quot] سلام[/]

[=&quot]چر ا انسان در حال نماز نباید تغییر حالت داشته باشد : [/]
[=&quot] [/]
[=&quot]محمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد، عن الحسين بن سعيد، عن فضالة بن أيوب عن الحسين بن عثمان، عن ابن مسكان، عن أبي بكر الحضرمي قال: سألت أبا عبدالله (عليه السلام) عن الرجل يصلي وعليه [/][=&quot]خضاب[/][=&quot]ه، قال: لا يصلي وهو عليه ولكن ينزعه إذا أراد أن يصلي، قلت: إن حناه وخرقته نظيفة؟ فقال: لا يصلي وهو عليه والمرأة أيضا لا تصلي وعليها [/][=&quot]خضاب[/][=&quot]ها.[/]
[=&quot] [/]
[=&quot]درحال خضاب نباشد .[/][=&quot][/]
[=&quot] [/]
[=&quot]5 -[/][=&quot] محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد، عن ابن محبوب، عن مصادف، عن أبي عبدالله (عليه السلام) في [/][=&quot]رجل[/][=&quot] صلى فريضة وهو معقص [/][=&quot]الشعر[/][=&quot] قال: يعيد صلاته.[/][=&quot] [/][=&quot]كافي[/]
[=&quot] [/]
[=&quot]مویش بافته نباشد .[/]

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد مسلم

خیر البریه;703618 نوشت:
سلام

چر ا انسان در حال نماز نباید تغییر حالت داشته باشد :

محمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد، عن الحسين بن سعيد، عن فضالة بن أيوب عن الحسين بن عثمان، عن ابن مسكان، عن أبي بكر الحضرمي قال: سألت أبا عبدالله (عليه السلام) عن الرجل يصلي وعليه خضابه، قال: لا يصلي وهو عليه ولكن ينزعه إذا أراد أن يصلي، قلت: إن حناه وخرقته نظيفة؟ فقال: لا يصلي وهو عليه والمرأة أيضا لا تصلي وعليها خضابها.

درحال خضاب نباشد .

5 - محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد، عن ابن محبوب، عن مصادف، عن أبي عبدالله (عليه السلام) في رجل صلى فريضة وهو معقص الشعر قال: يعيد صلاته.كافي

مویش بافته نباشد .

با سلام و احترام

برای پاسخ به سوال شما نیازی به یک مقدمه است:

مقدمه:

این روایات و حکم آنها از باب تغییر حالت نیست، بلکه حکمی مستقل را در خصوص نماز خواندن در حالت حنابندان، و موهای بسته روی سر را بیان می کند. چرا که در غیر این صورت عوض کردن لباس و به دست کردن انگشتر و کوتاه کردن مو و... هم از تغییرات محسوب می شود اما علاوه بر اینکه روایتی در خصوص نهی آن نداریم، بلکه بالعکس به پوشیدن لباس خوب و و دست کردن انگشتر پیش از نماز سفارش شده است در حالی که این موارد به نوعی تغیر هستند.
لذا حتی بر فرض پذیرش سند و دلالت روایات مذکور اگر کسی حنا را بعد از رنگ گرفتن پوست بشوید و نماز بخواند دیگر این روایات شامل حال او نمی شود، اگرچه رنگ پوست او تغییر کرده است، و در مسئله مو، اگر کسی یک ماه پیش تا کنون مویش را اینچنین بسته باشد باز هم هنوز نماز خواندن با این مو برای او طبق این روایت مورد نهی قرار می گیرد، اگرچه دیگر نمی توان نام آن را تغییر نامید؛

پس ملاک نهی در روایت فوق نمی تواند تغییر باشد.

نماز در لباس حنا
در خصوص روایت نماز در حالت حنابندان، باید عرض کنم در روایات متعددی جواز آن وارد شده است(الوافی، فیض کاشانی، ص395 و 396) لذا این روایت واحد بر کراهت حمل می شود(استقصاء الاعتبار، محمد بن حسن بن شهید ثانی، ج6، ص306) آن هم به نظر می رسد این کراهت در صورتی باشد که انسان در لباس حنا باشد (مرآة العقول، ج15، ص330) یعنی حنا بسته است اما هنوز آن را نشسته است.
خب در این صورت حکمت آن روشن می شود چرا که نماز خواندن و ایستادن در محضر الهی برای سخن گفتن با او، با چنین لباسی شایسته نیست، همان طور که انسان حاضر نیست در برابر یک مهمان محترم اینچنین حاضر شود، و اگرچه نماز خواندن در چنین حالتی باطل نیست اما بهتر و شایسته تر این است که انسان بعد از شستن حنا، با بدن و لباسی آراسته در پیشگاه الهی حاضر شود.

نماز با موهای بسته
در خصوص روایت دوم هم باید عرض کنم اولا روایت مذکور از نظر سندی ضعیف است، لذا نهایتا حمل بر کراهت میشود(مرآة العقول، علامه مجلسی، ج15، ص331) و بر فرض پذیرش، به اجماع علما این کراهت مختص مردها میباشد(مرآة العقول، علامه مجلسی، ج15، ص331؛ جواهرالکلام، شیخ حسن نجفی، ج11، ص83)
ثانیا: مراد از «عقص الشعر» بافتن مو نیست، بلکه اقوال مختلفی در این خصوص وجود دارد، که عمده آن جمع کردن موها و بستن آن روی سر است(ر.ک جواهرالکلام، ج11، ص83و84)
در روایات حکمت خاصی برای این کراهت نقل نشده است، اما از آنجا که این کراهت مختص مردها می باشد شاید حکمت آن این باشد که این نحوه بستن مو در بین زن ها رواج داشته و انجام آن توسط مردها شائبه تشبه مرد به زن را ایجاد می کند، یا به نوعی زینت زنانه به حساب می آید.

موفق باشید

سوال:
چرا طبق روایات ذیل از نماز خواندن در حالت خضاب، یا موی بافته شده نهی شده است؟
«مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَيُّوبَ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي بَكْرٍ الْحَضْرَمِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الرَّجُلِ يُصَلِّي وَ عَلَيْهِ خِضَابُهُ قَالَ لَا يُصَلِّي وَ هُوَ عَلَيْهِ وَ لَكِنْ يَنْزِعُهُ إِذَا أَرَادَ أَنْ يُصَلِّيَ قُلْتُ إِنَّ حِنَّاهُ وَ خِرْقَتَهُ نَظِيفَةٌ فَقَالَ لَا يُصَلِّي وَ هُوَ عَلَيْهِ وَ الْمَرْأَةُ أَيْضاً لَا تُصَلِّي وَ عَلَيْهَا خِضَابُهَا» (1)
«مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُصَادِفٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي رَجُلٍ صَلَّى فَرِيضَةً وَ هُوَ مُعَقَّصُ الشَّعْرِ قَالَ يُعِيدُ صَلَاتَه‏» (2)
آیا به این خاطر است که انسان نباید در نماز تغییر حالت داشته باشد؟

پاسخ:
اولا این روایات و حکم آنها از باب تغییر حالت نیست، بلکه حکمی مستقل را در خصوص نماز خواندن در حالت خضاب بسته، و موهای بسته روی سر را بیان می کند. چرا که در غیر این صورت عوض کردن لباس و به دست کردن انگشتر و کوتاه کردن مو و... هم از تغییرات محسوب می شود اما علاوه بر اینکه روایتی در خصوص نهی آن نداریم، بلکه بالعکس به پوشیدن لباس خوب و و دست کردن انگشتر پیش از نماز سفارش شده است در حالی که این موارد به نوعی تغیر هستند.
لذا حتی بر فرض پذیرش سند و دلالت روایات مذکور اگر کسی حنا را بعد از رنگ گرفتن پوست بشوید و نماز بخواند دیگر این روایات شامل حال او نمی شود، اگرچه تغییر کرده است، و همچنین در مسئله مو، اگر کسی یک ماه پیش تا کنون مویش را اینچنین بسته باشد باز هم هنوز نماز خواندن با این مو طبق روایت مورد نهی قرار گرفته، اگرچه دیگر نمی توان نام آن را تغییر نامید؛ پس ملاک نهی در روایت فوق نمی تواند تغییر باشد.

نماز در لباس حنا
در خصوص روایت نماز در حالت حنابندان، باید عرض کنم در روایات متعددی جواز آن وارد شده است(3) لذا این روایت واحد بر کراهت حمل می شود(4) آن هم به نظر می رسد این کراهت در صورتی باشد که انسان در لباس حنا باشد (5) یعنی حنا بسته است اما هنوز آن را نشسته است.
خب در این صورت حکمت آن روشن می شود چرا که نماز خواندن و ایستادن در محضر الهی برای سخن گفتن با او، با چنین لباسی شایسته نیست، همان طور که انسان حاضر نیست در برابر یک مهمان محترم اینچنین حاضر شود، و اگرچه نماز خواندن در چنین حالتی باطل نیست اما بهتر و شایسته تر این است که انسان بعد از شستن حنا، با بدن و لباسی آراسته در پیشگاه الهی حاضر شود.

نماز با موهای بسته
در خصوص روایت دوم هم باید عرض کنم اولا روایت مذکور از نظر سندی ضعیف است، لذا نهایتا حمل بر کراهت میشود(6) و بر فرض پذیرش، به اجماع علما این کراهت مختص مردها میباشد.(7)
ثانیا: مراد از «عقص الشعر» بافتن مو نیست، بلکه اقوال مختلفی در این خصوص وجود دارد، که عمده آن جمع کردن موها و بستن آن روی سر است.(8)
در روایات حکمت خاصی برای این کراهت نقل نشده است، اما از آنجا که این کراهت مختص مردها می باشد شاید حکمت آن این باشد که این نحوه بستن مو در بین زن ها رواج داشته و انجام آن توسط مردها شائبه تشبه مرد به زن را ایجاد می کند، یا به نوعی زینت زنانه به حساب می آید.
___________________________

1. کلینی، محمد، الكافي، دار الكتب الإسلامية، چاپ چهارم، 1407ق، تهران، ج3، ص408.
2. همان، ج3، ص409.
3. فیض کاشانی، ملا محسن، الوافی، كتابخانه امام أمير المؤمنين على‏(ع)، چاپ اول، 1406ق، اصفهان، ص395 و 396.
4. استقصاء الاعتبار، محمد بن حسن بن شهید ثانی، مؤسسة آل البيت‏(ع) چاپ اول، 1419ق، قم، ج6، ص306.
5. مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول، ج15، ص330.
6. همان، ج15، ص331.
7. مجلسی، محمدباقر، مرآة العقول، ج15، ص331؛ نجفی، محمد حسن، جواهرالکلام، دار احیاء التراث العربی، 1274ق، ج11، ص83.
8. ر.ک جواهرالکلام، ج11، ص83و84.

موضوع قفل شده است