سرباز شهید جهانگیر ابراهیم ولوجردی

شهید جهانگیز ابراهیم ولوجردی در صبحدم 26 مرداد سال 1342 دیده به جهان گشود و زندگی خود را در خانواده ای آغاز کرد که پدرش خیاط و مادرش خانه دار بود وی از آغاز ندزگی خیلی مهربان و خداترس بود دوران دبستان را در بهرام و راهنمایی را در شهیاد سپری کرد و دو سال اول دبیرستان را در مدرسه اسد آبادی و از سال سوم به بعد وارد دبیرستان شهید آیت گشت او از آغاز انقلاب در تظاهرات فعالانه شرکت کرده و در گرفتن پادگان باغشاه خیلی فعالیت کرد در سال 59 بود که وارد فعالیتهای مسجد حجتیه شد و چون این مسجد در سرکوچه محل زندگیمان قرار داشت تمام فعالیتهای خود را در آنجا ادامه می داد و از آغاز تظاهرات در سنگربندیهای شبانه و گفتن تکبیر و به آتش کشیدن لاستیکها در شبهای حکومت نظامی با جوانان دیگر شرکت می کرد و در سال 61 بود که وارد بسیج مسجد پیغمبر شد چون منزلمان را عوض کرده و در حوالی مسجد پیغمبر مسکن گزیدم و در هفته سه بار پاس شب را با جوانان دیگر بعهده می گرفت او هیمشه به فکر افراد بی بضاعت بود شغلش تعمیر کولر آبگرمکن بخاری و غیره بود و اگر به منزل شخصی میرفت برای تعمیر این گونه وسایل و می دید که وضع مالی چندان خوبی ندارد حتی پول وسایلی را هم که مصرف کرده بود از آنها نگرفته و مجانا برایش کار می کرد ولی خودش هیچگاه اینگونه مسائل را در منزل مطرح نمی کرد و همیشه سعی داشت که کارش بی ریا و فقط برای خدا باشد و اجر و مزدکارش را از خدا می خواست و بس و اینک بعد از شهادتش همان افراد می آیند و کارهای او را برایمان تعریف می کنند او شیفته حسین و خاندان پاکش بود در ماههای محرم با شوق و ذوق فراوان در تکیه ای که بچه ها در سرخیابان می زدند شرکت می کرد و با اخلاصی فراوان برای آن سرور عزاداری می کرد و زمانی هم که رفت دفترچه گرفت برار رفتن به سربازی چون نزدیک ایام محرم بود همیشه دعا می کرد که خدا کند بعد از ماه محرم به خدمت فراخواندن شوم تا بتوانم یکبار دیگر هم برای آن بزرگوار خدمت کنیم و سپس در روز پنجشنبه 19 آبان ماه سال 62 به خدمت مقدس سربازی رفت و نزدیک سه ماه در پادگان 02 شاهرود آموزش را گذراند و سپس وارد لشکر 77 پیروز خراسان شده و در تاریخ 20 بهمن ماه به جبهه خرمشهر و از آنجا به شلمچه برده شد و مدت 43 روز در آنجا خدمت کرد و سپس در ساعت 4/45 دقیقه روز دوشنبه 6 فروردین سال 63 بر اثر اصابت ترکش خمپاره مزدوران عراقی از ناحیه کمر و ران مجروح و به شهادت رسید و بدینوسیله پیام سرور آزادگان را لبیک گفته و به دیدار معشوق شتافت و حال بعد از شهادتش همسنگرانش از مهر و صفا و خلوص او در جبهه برایمان تعریف می کنند و از او برایمان می گویند که در هر کاری پیش قدم بود