جمع بندی ساجدین خواب حضرت یوسف چه کسانی بودند؟

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ساجدین خواب حضرت یوسف چه کسانی بودند؟

[="Tahoma"][="DarkSlateGray"]با سلام و قبولی عبادات همه در ماه رمضان

ایه 4 سوره یوسف


إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ

[ياد كن] زمانى را كه يوسف به پدرش گفت اى پدر من [در خواب] يازده ستاره را با خورشيد و ماه ديدم ديدم [آنها] براى من سجده مى‏كنند


در این ایه منظور از 11 ستاره و خورشید و ماه چیست؟؟؟
شرحی از شان نزول و داستان این ایه اگر وجود دارد بفرمایید.

[/][/]

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد یاسین

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و احترام
عبادات شما مقبول حق

«إِذْ قالَ يُوسُفُ لِأَبيهِ يا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَباً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لي‏ ساجِدينَ »[1]
(به خاطر بياور) هنگامى را كه يوسف به پدرش گفت: «پدرم! من در خواب ديدم كه يازده ستاره، و خورشيد و ماه در برابرم سجده مى‏كنند!».

ضمير" هم" كه براى جمع مذكر عاقل است در مورد خورشيد و ماه و ستارگان به كار رفته، همچنين كلمه" ساجدين".

اشاره به اينكه سجده آنها يك امر تصادفى نبود بلكه پيدا بود روى حساب همچون افراد عاقل و هوشيار سجده مى ‏كنند.
البته روشن است كه منظور از سجده در اينجا خضوع و تواضع مى ‏باشد و گرنه سجده به شكل سجده معمولى انسانها در مورد خورشيد و ماه و ستارگان مفهوم ندارد.

اين خواب هيجان ‏انگيز و معن ى‏دار يعقوب پيامبر را در فكر فرو برد:
خورشيد و ماه و ستارگان آسمان؟ آنهم يازده ستاره؟ فرود آمدند و در برابر فرزندم يوسف سجده كردند، چقدر پر معنى است؟ حتما خورشيد و ماه، من و مادرش (يا من و خاله‏ اش) مى ‏باشيم، و يازده ستاره، برادرانش، قدر و مقام فرزندم آن قدر بالا مى‏ رود كه ستارگان آسمان و خورشيد و ماه سر بر آستانش مى‏ سايند، آن قدر در پيشگاه خدا عزيز و آبرومند مى‏ شود كه آسمانيان در برابرش خضوع مى ‏كنند، چه خواب پر شكوه و جالبى؟!.

لذا با لحن آميخته با نگرانى و اضطراب اما توام با خوشحالى به فرزندش چنين" گفت: فرزندم اين خوابت را براى برادران بازگو مكن" (قالَ يا بُنَيَّ لا تَقْصُصْ رُؤْياكَ عَلى‏ إِخْوَتِكَ‏).
" چرا كه آنها براى تو نقشه ‏هاى خطرناك خواهند كشيد" (فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْداً).
من مى ‏دانم" شيطان براى انسان دشمن آشكارى است" (إِنَّ الشَّيْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ‏).

او منتظر بهانه‏ اى است كه وسوسه‏ هاى خود را آغاز كند، به آتش كينه و حسد دامن زند، و حتى برادران را به جان هم اندازد.[2]



[/HR][1] - سوره یوسف،آیه4.

[2] - تفسير نمونه، ج‏9، ص: 308-310.


اگر خدا منظورش اینجا از سجده , خضوع و خشوع بوده است چرا از لفظ دیگری استفاده نکرده؟؟؟

سجده(باهمان معنی سجده کردن) بر غیر خدا که صحیح نیست

پابوس زوار اربعین;699606 نوشت:
اگر خدا منظورش اینجا از سجده , خضوع و خشوع بوده است چرا از لفظ دیگری استفاده نکرده؟؟؟

سجده(باهمان معنی سجده کردن) بر غیر خدا که صحیح نیست

بسم الله الرحمن الرحیم

سجده نهایت درجه خضوع و خشوع است، و این عمل از موجوداتی سر می زند که عاقل باشند. بکار بردن سجده برای خورشید و ماه و کواکب شاید اشاره به این نکته باشد که تاویل این اشیاء که به ظاهر از جامدات هستند، موجوداتی عاقل است که سجده می کنند.

اگرچه سجده مخصوص خداوند است، اما اگر خداوند به سجده برای غیر خودش دستور دهد، این سجده ، در حقیقت سجده بر خداوند محسوب می شود، چون به امر و دستور خداوند است.
رؤيت يوسف (ع) دو جور رؤيت بوده، يكى رؤيت كواكب و آفتاب و ماه كه رؤيتى صورى و عادى است، و يكى رؤيت سجده و خضوع و تعظيم آنها كه اين رؤيت امرى معنوى است.

و اگر در باره سجده كردن آنها فرموده:" رَأَيْتُهُمْ لِي ساجِدِينَ" با اينكه اين كلمه مخصوص به صاحبان عقل است، براى اين است كه بفهماند سجده ستارگان و مهر و ماه از روى علم و اراده و عينا مانند سجده يكى از عقلا بوده.

از همان آغاز تربيت دورنماى آينده درخشان او و ولايت الهى كه خداوند او را بدان مخصوص مى‏كند به وى نشان داده باشد، تا براى او بشارتى باشد كه همواره در طول زندگى و تحولاتى كه مى‏بيند در مد نظرش بوده باشد، و در نتيجه مصيبت‏هايى كه مى‏بيند و شدائدى كه با آنها روبرو مى‏گردد به ياد آن دورنما بيفتد، و نفس را به‏ خويشتن دارى و تحمل آن مشقات راضى كند.[1]



[/HR][1] - ترجمه تفسير الميزان، ج‏11، ص: 104-105.


[="Tahoma"][="DarkSlateGray"]

یاسین;700447 نوشت:

بسم الله الرحمن الرحیم

سجده نهایت درجه خضوع و خشوع است، و این عمل از موجوداتی سر می زند که عاقل باشند. بکار بردن سجده برای خورشید و ماه و کواکب شاید اشاره به این نکته باشد که تاویل این اشیاء که به ظاهر از جامدات هستند، موجوداتی عاقل است که سجده می کنند.

اگرچه سجده مخصوص خداوند است، اما اگر خداوند به سجده برای غیر خودش دستور دهد، این سجده ، در حقیقت سجده بر خداوند محسوب می شود، چون به امر و دستور خداوند است.
رؤيت يوسف (ع) دو جور رؤيت بوده، يكى رؤيت كواكب و آفتاب و ماه كه رؤيتى صورى و عادى است، و يكى رؤيت سجده و خضوع و تعظيم آنها كه اين رؤيت امرى معنوى است.

و اگر در باره سجده كردن آنها فرموده:" رَأَيْتُهُمْ لِي ساجِدِينَ" با اينكه اين كلمه مخصوص به صاحبان عقل است، براى اين است كه بفهماند سجده ستارگان و مهر و ماه از روى علم و اراده و عينا مانند سجده يكى از عقلا بوده.

از همان آغاز تربيت دورنماى آينده درخشان او و ولايت الهى كه خداوند او را بدان مخصوص مى‏كند به وى نشان داده باشد، تا براى او بشارتى باشد كه همواره در طول زندگى و تحولاتى كه مى‏بيند در مد نظرش بوده باشد، و در نتيجه مصيبت‏هايى كه مى‏بيند و شدائدى كه با آنها روبرو مى‏گردد به ياد آن دورنما بيفتد، و نفس را به‏ خويشتن دارى و تحمل آن مشقات راضى كند.[1]



[/HR][1] - ترجمه تفسير الميزان، ج‏11، ص: 104-105.


رییس خدا خیرت بده شما که قم هستید
دفتر مراجع هم بروی ملت باز است
یک وقت که داشتی به سوی یکی از مراجع بروید و یا ایه الله قرایتی خودمون
از یکی از مراجع حضورا و دقیقا این نکته را بپرسید.

یادمان باشد در اخر همین سوره باز خدا play back میزند به همین ایه خواب حضرت یوسف

ایه 100 سوره یوسف

وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّواْ لَهُ سُجَّدًا وَقَالَ يَا أَبَتِ هَذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَايَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقًّا وَقَدْ أَحْسَنَ
بَي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَجَاء بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي إِنَّ رَبِّي لَطِيفٌ لِّمَا يَشَاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ
﴿۱۰۰﴾

width: 100%

[TD="class: QuranFarsi width: 49%"][/TD]
[TD="class: QuranEnglish width: 2%"][/TD]
[TD="class: QuranArabic width: 49%"][/TD]

و پدر و مادرش را به تخت برنشانيد و [همه آنان] پيش او به سجده درافتادند و [يوسف] گفت اى پدر اين است تعبير خواب پيشين من به يقين پروردگارم آن را راست گردانيد و به من احسان كرد آنگاه كه مرا از زندان خارج ساخت و شما را از بيابان [كنعان به مصر] باز آورد پس از آنكه شيطان ميان من و برادرانم را به هم زد بى گمان پروردگار من نسبت به آنچه بخواهد صاحب لطف است زيرا كه او داناى حكيم است(۱۰۰)[/]

پابوس زوار اربعین;699606 نوشت:
سجده(باهمان معنی سجده کردن) بر غیر خدا که صحیح نیست

یاسین;700447 نوشت:
اگر خداوند به سجده برای غیر خودش دستور دهد، این سجده ، در حقیقت سجده بر خداوند محسوب می شود، چون به امر و دستور خداوند است

سلام به همه

مثال مشخص اون سجدهء فرشتگان به انسانه. اونجا هم خداوند خواست که به چیزی غیر از خودش سجده بشه ، که ابلیس نپذیرفت
نکتهء مهم اینکه وقتی شیطان از دستور خدا سرپیچی کرد ، خداوند به او فرمود:
تو از کافرین بودی
(ترجمهء "از کافرین شدی" صحیح نیست. چون در آیه گفته میشه: "کانَ" ، اگر اشتباه میگم استاد عزیز اصلاح بفرمایند)

اینطور شناخته شده که سجده به غیر خدا باعث کفر میشه. اما اینجا

ابلیس کافر شده ، چون به غیر خدا سجده نکرده!! (بحث توسل شیعه هم با همین آیه ثابت میشه)

این توضیح ، تایید فرمایش استاد یاسین هست که سجده به انسان چون به دستور خدا بوده ، دقیقاً سجده به خود خدا بوده و سرپیچی از اون مساویه با کفر به خدا

بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند شیطان را بخاطر عبادت زیادش در جمع و دریف فرشتگان قرار داده بود. ظاهرا این عبادتها موجب تکبر شیطان شده بود ولی او این تکبر را مخفی می کرد.

هنگامی که خداوند دستور سجده بر آدم(علیه السلام) می دهد، ملائکه(که شیطان نیز میانشان بود) اعتراض میکنند، خداوند در ادامه این ماجرا می فرماید« أَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَ مَا كُنتُمْ تَكْتُمُون» (ميدانم آنچه را شما آشكار ميكنيد، و آنچه را پنهان ميداشتيد)سوره بقره،آیه33.

بلافاصله خداوند در آیه بعد می فرماید« وَ إِذْ قُلْنَا لِلْمَلَئكَةِ اسْجُدُواْ لاَِدَمَ فَسَجَدُواْ إِلَّا إِبْلِيسَ أَبىَ‏ وَ اسْتَكْبرََ وَ كاَنَ مِنَ الْكَافِرِين» (و (ياد كن) هنگامى را كه به فرشتگان گفتيم: «براى آدم سجده و خضوع كنيد!» همگى سجده كردند جز ابليس كه سر باز زد، و تكبر ورزيد، (و به خاطر نافرمانى و تكبرش) از كافران شد.) سوره بقره،آیه34.

از اینکه خداوند می فرماید شیطان از کافران بود، معلوم می شود که کفر و سرپیچی شیطان تازه بوجود نیامد، بلکه این صحنه موقعیت اظهار کفر باطنی او را فراهم کرد.

تاپیک جمع بندی

بسم الله الرحمن الرحیم

«إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَأَبَتِ إِنىّ‏ِ رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَيْتهُُمْ لىِ سَاجِدِين» ( (به خاطر بياور) هنگامى را كه يوسف به پدرش گفت: «پدرم! من در خواب ديدم كه يازده ستاره، و خورشيد و ماه در برابرم سجده مى‏كنند!») سوره یوسف،ایه4.

حضرت يوسف در عالم خواب ديد كه يازده ستاره و آفتاب و ماهتاب از آسمان فرود آمدند و بر آن بزرگوار سجده كردند .. تعبير آن يازده ستاره اين بود كه به قولى يازده برادر يوسف بعد از چهل سال براى آن بزرگوار سجده يعنى خضوع و خشوع نمودند. و تعبير شمس و قمر: مادر و پدرش بود.

و شايد سر اينكه در آيه مورد بحث براى ستارگان و شمس و قمر، ضمير مذكر عاقل آورده و آنها را به منزله انسان فرض كرده همين تعبيرى بوده كه گفته شد. پس اين اشكال وارد نيست كه اولا: چگونه مى ‏شود ستارگان و شمس و قمر سجده كنند. و ثانيا: سجده كردن براى غير خدا جايز نيست. زيرا اولا: اين موضوع در عالم خواب بوده. و ثانيا: منظور از سجده: خضوع و خشوع بوده است.( نجفى خمينى محمد جواد، تفسير آسان، ج‏8، ص: 54-55).

يازده كوكب تأويل شده بيازده برادرش و شمس و قمر تاويل گرديده به پدر و مادرش كه همگى به او خضوع و احترام كردند چون وزير حكومت مصر شده بود، منظور از سجده خضوع و تواضع آنهاست كه آن حضرت ديد.(قرشى سيد على اكبر،تفسير أحسن الحديث، ج‏5، ص: 83.)

خواب یک ظاهر و یک باطن دارد. سجده کردن ستاره و خورشید و ماه، در خواب بود و چون در خواب بود نه عالم واقع مشکلی ندارد، باطن و حقیقت این سجده، اشاره به مقام و جایگاه والای حضرت یوسف(علیه السلام) دارد که در آینده به مقام والایی می رسد و دیگران در مقابل ایشان خاضع و خاشع خواهند بود.

اينكه بعضى چه بسا گمان كرده‏اند: كه سجده عبادت ذاتى است، و بجز عبادت هيچ عنوانى ديگر بر آن منطبق نيست، صحيح نيست، و نبايد بدان اعتناء كرد، براى اينكه چيزى كه ذاتى شد، ديگر تخلف و اختلاف نمى‏پذيرد، و سجده اينطور نيست، زيرا ممكن است كسى همين عمل را بداعى ديگرى غير داعى تعظيم و عبادت بياورد، مثلا بخواهد طرف را مسخره و استهزاء كند، و معلوم است كه در اينصورت با اينكه همه آن خصوصياتى را كه سجده عبادتى دارد واجد است، مع ذلك عبادت نيست، بله، اين معنا قابل انكار نيست، كه معناى عبادت در سجده از هر عمل ديگرى واضح‏تر و روشن‏تر بچشم مى‏خورد.(علامه طباطبایی، ترجمه الميزان، ج‏1، ص: 189)

شك نيست كه" سجده" به معنى" پرستش" براى خدا است، چرا كه در جهان هيچ معبودى جز خدا نيست، و معنى توحيد عبادت همين است كه غير از خدا را پرستش نكنيم.

بنا بر اين جاى ترديد نخواهد بود كه فرشتگان براى آدم" سجده پرستش" نكردند، بلكه سجده براى خدا بود ولى بخاطر آفرينش چنين موجود شگرفى، و يا اينكه سجده براى آدم كردند اما سجده به معنى" خضوع" نه پرستش.

در كتاب" عيون الاخبار" از امام" على بن موسى الرضا" ع چنين مى‏ خوانيم:
" كان سجودهم للَّه تعالى عبودية، و لادم اكراما و طاعة، لكوننا فى صلبه

"" سجده فرشتگان پرستش خداوند از يك سو، و اكرام و احترام آدم از سوى ديگر بود، چرا كه ما در صلب آدم بوديم".(آیت الله مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج‏1، ص: 183)

موضوع قفل شده است