جمع بندی صفات و خصوصات ظالمین از دیدگاه قرآن کریم

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
صفات و خصوصات ظالمین از دیدگاه قرآن کریم

با سلام
از آنجاییکه در قرآن آمده یکی از آن دسته از افراد هایی که خداوند هرگز آنها را هدایت نمی کند ظالمین هستند
می خوام بدونم از دیدگاه قرآن ظالم یا ظالمین چه خصوصیاتی دارند؟
ممنون

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد یاسین

سوال: از دیدگاه قرآن افراد ظالم چه ویژگی هایی دارند؟

پاسخ:

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و احترام و آرزوی قبولی عبادات

علامه طباطبایی(رحمه الله علیه) در ذیل آیه امامت« وَ إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي‏ قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمينَ»[1]([=Traditional Arabic](به خاطر آوريد) هنگامى كه خداوند، ابراهيم را با وسايل گوناگونى آزمود. و او به خوبى از عهده اين آزمايشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم!» ابراهيم عرض كرد: «از دودمان من (نيز امامانى قرار بده!)» خداوند فرمود: «پيمان من، به ستمكاران نمى‏رسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو كه پاك و معصوم باشند، شايسته اين مقامند)»).

توضیحاتی در مورد مساله ظلم و ظالم بیان می کند که تقدیم می شود.

با اين بيان روشن گرديد كه مراد بكلمه (ظالمين) در آيه مورد بحث (كه ابراهيم(علیه السلام) درخواست‏ كرد امامت را بذريه من نيز بده، و خداى تعالى در پاسخش فرمود: اين عهد من بظالمين نمى ‏رسد) مطلق هر كسى است كه ظلمى از او صادر شود، هر چند آن كسى كه يك ظلم و آنهم ظلمى بسيار كوچك مرتكب شده باشد، حال چه اينكه آن ظلم شرك باشد، و چه معصيت، چه اينكه در همه عمرش باشد، و چه اينكه در ابتداء باشد، و بعد توبه كرده و صالح شده باشد، هيچيك از اين افراد نمى ‏توانند امام باشند، پس امام تنها آن كسى است كه در تمامى عمرش حتى كوچكترين ظلمى را مرتكب نشده باشد.

در اينجا بد نيست به يك سرگذشت اشاره كنم، و آن اين است كه شخصى از يكى از اساتيد ما پرسيد: به چه بيانى اين آيه دلالت بر عصمت امام دارد؟ او در جواب فرمود: مردم بحكم عقل از يكى از چهار قسم بيرون نيستند، و قسم پنجمى هم براى اين تقسيم نيست، يا در تمامى عمر ظالمند، و يا در تمامى عمر ظالم نيستند، يا در اول عمر ظالم و در آخر توبه‏ كارند، و يا بعكس، در اول صالح، و در آخر ظالمند، و ابراهيم(علیه السلام) شانش، اجل از اين است كه از خداى تعالى درخواست كند كه مقام امامت را بدسته اول، و چهارم، از ذريه‏ اش بدهد، پس بطور قطع دعاى ابراهيم(علیه السلام) شامل حال اين دو دسته نيست.

باقى مى‏ ماند دوم و سوم، يعنى آن كسى كه در تمامى عمرش ظلم نميكند، و آن كسى كه اگر در اول عمر ظلم كرده، در آخر توبه كرده است، از اين دو قسم، قسم دوم را خدا نفى كرده، باقى مى ‏ماند يك قسم و آن كسى است كه در تمامى عمرش هيچ ظلمى مرتكب نشده، پس از چهار قسم بالا دو قسمش را ابراهيم از خدا نخواست، و از دو قسمى كه خواست يك قسمش مستجاب شد، و آن كسى است كه در تمامى عمر معصوم باشد.[2]

_________________________________________________________________
[1] - بقره:2/ 124.
[2] - ترجمه تفسير الميزان،دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ ى مدرسين حوزه علميه قم‏، قم‏، 1374 ش‏، چاپ: پنجم‏،
ج‏1، ص: 414-415.

موضوع قفل شده است