تأویل نشانه های حضرت زهرا (س) در کتاب مقدس

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
تأویل نشانه های حضرت زهرا (س) در کتاب مقدس

به نام خدا



تأویل نشانه‌های حضرت زهرا(سلام الله علیها)

عهد جدید ، مکاشفات یوحنا ، باب 12


"و علامتی عظیم در آسمان ظاهر شد: زنی که آفتاب را در بر دارد و ماه زیر پاهایش و بر سرش تاجی ازدوازده ستاره است، و آبستن بوده از درد زه و عذاب زائیدن فریاد برمی آورد. و علامتی دیگر در آسمان پدید آمد که اینک اژدهای بزرگ آتش گون که او را هفت سر و ده شاخ بود و بر سرهایش هفت افسر و دمش ثلث ستارگان آسمان را کشیده بر زمین ریخت. و اژدها پیش آن زن که می زائید بایستاد تا چون بزاید فرزند او را ببلعد. پس پسری را زایید که همه امت های زمین را به عصای آهنین حکمرانی خواهد کرد؛ وفرزندش به نزد خدا وتخت او ربوده شد. و زن به بیابان فرار کرد و در آنجا مکانی از برای وی از خدا مهیّا شده است تا او را مدّت هزار و دویست و شصت روز بپرورند.


و در آسمان جنگ شد : میکائیل و فرشتگانش با اژدها جنگ کردند و اژدها و فرشتگانش جنگ کردند ولی غلبه نیافتند بلکه جای ایشان دیگر در آسمان یافت نشد و اژدهای بزرگ افکنده شد، یعنی آن مار قدیمی که به ابلیس و شیطان مسمی است که تمام ربع مسکون را می فریبد. او بر زمین انداخته شد و فرشتگانش با وی انداخته شدند.
و آوازی بلند در آسمان شنیدم که می گوید: "اکنون نجات و قوت و سلطنت خدای ما و قدرت مسیح او ظاهر شد زیرا که آن مدعی برادران ما که شبانه روز در حضور خدای ما بر ایشان دعوی می کند، به زیر افکنده شد. و ایشان به وساطت خون بره و کلام شهادت خود بر او غالب آمدند و جان خود را دوست نداشتند. از این جهت ای آسمان ها و ساکنان آن شاد باشید وای بر زمین و دریا زیراکه ابلیس به نزد شما فرود شده است با خشم عظیم، چون می داندکه زمانی قلیل دارد.

وچون اژدها دید که بر زمین افکنده شد، بر آن زن که فرزند نرینه را زائیده بود جفا کرد. و دوبال عقاب بزرگ به زن داده شد تا به بیابان به مکان خود پرواز کند، جایی که از نظر آن مار، زمانی و دو زمانی و نصف زمانی پرورش می کنند. و مار از دهان خود در عقب زن، آبی چون رود ریخت تا سیل او را فروگیرد. و زمین زن را حمایت کرد و زمین دهان خود را گشاده ، آن رود را که اژدها از دهان خود ریخت فروبرد. و اژدها بر زن غضب نموده، رفت تا با باقی ماندگان ذریت او که احکام خدا را حفظ می کنند و شهادت عیسیرا نگاه می دارند، جنگ کند."


تحلیل و تأویل نشانه ها


به نظر می رسد مناسب ترین روش برای تحلیل و تأویل نشانه های باب 12 مکاشفات یوحنا و حکایت زن و اژدها طرح پرسش از کلیت این روایت مکاشفه ای است. آنگاه می توان با بهره گیری از روش تأویل ( در اینجا تعبیر علامه طباطبائی از تأویل مراد ماست که به معنای بازگداندن هرچیز به حقیقت خارجیه و واقعی و اصل و ریشه آن است) از آن رمز گشایی کرد.

نخستین پرسشی که به ذهن متبادر می شود این است که زن مذکور کیست؟ پیش از پاسخ ، تأکید بر چند نکته ضروری است. یوحنا به عنوان یکی از حواریون دوازده گانه مسیح، مریم عذرا مادر عیسی را به خوبی می شناخته است و با سیما و چهره او آشنا بوده است. اما در این جا هیچ قرینه ای که دال بر مریم بوده باشد و یا بر هویت مریم مقدس دلالت کند اجتناب کرده است. در واقع سیمای این زن با مریم متفاوت بوده است و یوحنا به هیچ وجه او را نمی شناخته و این زن برای وی بشدت غریبه بوده است. اگر این زن مریم مقدس می بود هیچ دلیلی نداشت تا یوحنا از واژه زن استفاده کند بلکه براحتی می گفت مریم.

دیگر آنکه این زن نشانه هایی دارد که در هیچ یک از اناجیل اربعه و دیگر متون مسیحی مریم مقدس را به آنها نمی شناخته اند. آفتاب، ماه و تاجی از دوازده ستاره نشانه هایی نامأنوس برای مریم مقدسند و اگر غیر از این بود یوحنا بر این مسئله تأکید می نمود.

سوم آنکه این زن فرزند پسری می زاید که " پسر انسان" لقب دارد و با عصای آهنین بر تمامی امت ها حکمرانی خواهد کرد. اما این پسر پس از تولد برای بقا به نزد خدا ربوده می شود ( استعاره غیبت و نجات) . باز هم یوحنا او را مجهول می نه. اگر این پسر انسان عیسی می بود هیچ ضرورتی نداشت که یوحنا از نام پسر انسان بهره گیرد و با چند نشانه عیسی بودن او را نشان می داد اما چنین نکرده است. خداوند پسر انسان را باغیبت از شر شیطان ( اژدها ) رهایی می بخشد تا روز موعود و روز داوری.

چهارم آنکه میان زن و شیطان نبردی ابدی تا روز رستاخیز برپاست. نبردی که به ذریت زن نیز به میراث می رسد. ذریتی که احکام خدا و شهادت عیسی را پاس می دارند. حال آنکه مریم مقدس جز عیسی پسری نداشته و نیز هیچ ذریتی از او باقی نمانده است. پس این زن مریم نیست. ابدا
حال که این زن مریم نیست و پسر او نیز عیسی نمی تواند بود، پس او و فرزندش و ذریتش چه کسانی می توانند بود؟






اما تأویل مکاشفات



1. و در آسمان جنگ شد : میکائیل و فرشتگانش با اژدها جنگ کردند و اژدها و فرشتگانش جنگ کردند ولی غلبه نیافتند بلکه جای ایشان دیگر در آسمان یافت نشد و اژدهای بزرگ افکنده شد، یعنی آن مار قدیمی که به ابلیس و شیطان مسمی است که تمام ربع مسکون را می فریبد. او بر زمین انداخته شد و فرشتگانش با وی انداخته شدند.
می‌دانیم که شیاطین انس و جن حق را می‌شناسند؛ در روایات داریم وقتی نبی اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلَّم به دنیا آمدند شیاطین از رفتن به عوالم بالا منع شدند، قبلاً می‌رفتند استراق سمع می‌کردند، ولی منع شدند. با تولد و بعد بعثت پیامبر اسلام (صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم) شیاطین از آسمان راتده شدند. ابلیس فهمید اوضاع عالم عوض شده است، حفظه و ملائکه رفت و آمد می‌کنند و راه‌های آسمان را بستند؛ در نقل است لشکریان و فرماندهان جنود خود را جمع کرد، فراخوان داد و در روایات آمده است که بعضی اوقات که یک حوادثی در عالم رخ می‌دهد شیطان لشکریان خود را جمع می‌کند آرایش می‌دهد، فرماندهی و تقسیم کار می‌کند، مأموریت می‌دهد.



2. و علامتی عظیم در آسمان ظاهر شد: زنی که آفتاب را در بر دارد و ماه زیر پاهایش و بر سرش تاجی از دوازده ستاره است.



همین‌طوری که خورشیدی خداوند قرار داده است، این خورشید یک مثََل است، و الا خورشید حقیقی این نیست. خداوند متعال قسم می‌خورد به ماه و خورشید "والشمس و الضحیها"، "والقمر اذا تلیها" قسم به خورشید و پرتو و شعاع خورشید که عالم را روشن می‌کند، پرتو خورشید به ما می‌رسد. "والقمر اذا تلیها" قسم به ماه وقتی به‌دنبال خورشید است، ماه تالی تلو خورشید است "والنهار اذا جلیها" قسم به روز وقتی که خورشید را تجلی می‌دهد، تجلی خورشید در روز است. روایات این را معنا کرده است؛ فرمود "والشمس" وجود مقدس رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله و سلم است، "والقمر" آنی که تلو نبی اکرم است که امیرالمؤمنین است. الآن دوره شب تاریخ است. بنا بود این خورشید زود طلوع کند، بنا بود این خورشید در امیرالمؤمنین تجلی کند، اما جریان سقیفه و بنی امیه نگذاشتند و این خورشید در غیبت رفت.



دوازده ستاره نیز دلالت بر کوکب امامت و ولایت دارد. این نشانه ها حکایت از آن دارند که زن مذکور لولای اتصال میان سه امر نبوت ، ولایت و امامت حقه الهی است. خورشید نبوت، ماه امامت و ستارگان امامت.



3. پس پسری را زایید که همه امت های زمین را به عصای آهنین حکمرانی خواهد کرد؛ و فرزندش به نزد خدا وتخت او ربوده شد.

خداوند در قرآن می فرماید : لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنزَلْنَا الْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ (سوره الحدید آیه 25 )

ما پیامبرانمان را با دلیلهای روشن فرستادیم و با آنها کتاب و ترازو، رانیز نازل کردیم تا مردم به عدالت عمل کنند و آهن را که در آن نیرویی سخت و منافعی برای مردم است فرو فرستادیم ، تا خدا بداند چه کسی به نادیده ، او و پیامبرانش را یاری می کند زیرا خدا توانا و پیروزمند است.

آهن در قرآن نشانه قدرت و صلابت در مسیر استقرار عدالت به دست انبیاء و اولیاء است. حال که موعود امم و منجی آخر مصلح کل و آورنده عدالت و قسط برای تمامی امم می باشد پس نشانه او نیز عصای آهنین است. این منجی عیسی نیست چنانچه دانستیم آن زن نیز مریم نیست. این منجی فرزند مادری است که محل اتصال نبوت و امامت و ولایت است. در روایات شیعه از قیام حضرت حجت با نام قیام بالسیف"( آهن) یاد شده است.



دیگر آنکه در برخی از عبارات عهدین "پسر انسان" اشاره به حضرت عیسی علیه السلام است اما در جاهای دیگر حضرت عیسی علیه السلام به "پسر انسان" با ضمیر "او" اشاره کرده است یعنی فرد دیگری غیر خودش. و در برخی عبارات واضح است که حضرت عیسی علیه السلام خود منتظر "پسر انسان" بود. در انجیل متی فصل 16 عبارات 27 و 28 از حضرت عیسی علیه السلام نقل شده است که گفت:

زیرا که "پسر انسان" خواهد آمد درجلال پدر خویش به اتفاق ملائکه خود و در آن وقتهر کسی را موافق اعمالش جزا خواهد داد. هرآینه به شما می‌گویم که بعضی در اینجاحاضرند که تا پسر انسان را نبینند که در ملکوت خود می‌آید، ذائقه موت را نخواهند چشید. همانطور که در عبارت 27 می بینیم حضرت عیسی علیه السلام می گوید: زمانی که پسر انسان می آید "او" جزای "هر کسی" را طبق "اعمالشان" خواهد داد؛



4. اژدها بر آن زن که فرزند نرینه را زاییده بود جفا کرد.

می دانیم که در متون مسیحی از جفا در حق مریم مقدس سخنی بیان نشده است اما در تاریخ اسلام زنی را با اوصاف مذکور می شناسیم که شیطان در حق او و ذریه اش سخت جفا نموده است. همان ذریه ای که تا هم امروز با شیطان در نبردی بی پایان به سر می برد. ذریه ای که عهد خدا با انسان و عهد خدا با انبیائ و اولیائ را پاس داشته اند.



5. شهادت عیسی شهادت عیسی بر توحید بود چنانچه قرآن می فرماید: إِنَّ اللَّهَ رَبِّی وَ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقیمٌ(سوره: آل عمران‏ آیه: 51 )الله پروردگار من و شماست بپرستیدش که راه راست این است و ذریت نبی خاتم پاسدار این عهد و شهادت عیسی بوده اند.



حال این آیات به روشنی تأویل خود را می یابند.

آن زن که یوحنا او را نمی شناخت اما در عالم معنا با نشانه های آفتاب و ماه و تاج دوازده ستاره مکاشفه اش کرد کسی نیست جز حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها) ا، و نیز پسر انسان کسی نیست جز فرزندش مهدی موعود ، حجت بن الحسن العسکری (علیه السلام) که با قیام باالسیف و عصای آهنین میان امت ها داوری خواهد کرد و احیاگر توحید و عدالت در کره ارض خواهد بود.

منبع