جمع بندی کیفیت حساب و کتاب خدا برای افرادی که فقط مقید به ماه رمضان می باشند

تب‌های اولیه

17 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
کیفیت حساب و کتاب خدا برای افرادی که فقط مقید به ماه رمضان می باشند

سلام دوستان و ارزوی قبولی عبادات همگی در ماه رمضان

ماه جالبیه ماه رمضان از همه نوع

عده ای برتلاششان در این ماه می افزایند و مقید به اعمال واجب و مستحب ماه رمضانند.
عده ای برتلاششان در این ماه می افزایند و فقط مقید به اعمال واجب رمضانند.
عده ای حرمت ماه را نگه میدارند اما مقید به اعمال واجب ماه رمضان نیستند
عده ای حرمت ماه رمضان را نگه نمیدارند و باز هم دست به گناه میزنند.

اما بحث این تاپیک در مورد گروه زیر است.

اما عده ای که نه کمند نه زیاد
در ماه های قبل اعمال واجب دین همچون نماز را انجام نمیدهند
اما مقیدند به اعمال ماه رمضان
که خود 2 دسته میشوند
هم روزه میگیرند و هم نماز میخوانند
عده ای فقط روزه میگیرند بدون اقامه نماز.

خدا با اینان چگونه حساب کتاب میکند؟؟؟

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد مسلم

سوال
همواره عده ای هستند که مقیدند به اعمال ماه رمضان ، اما در ماه های دیگر اعمال واجب خود را انجام نمیدهند، اما در ماه رمضان هم روزه میگیرند و هم نماز میخوانند و برخی حداقل روزه شان را میگیرند؛ خداوند در قیامت با این ها چگونه حسابرسی میکند؟

پاسخ

در برخورد با بسیاری از کسانی که در ماه رمضان روزه می گیرند اما نماز نمی خوانند متوجه می شوید که این دسته از مسلمانان در برابر فرمان الهی تا حدی احساس مسئولیت می کنند، گواه این ادعا این است که آنها نماز را که فقط قضا دارد به امید به جا آوردن در آینده رها می کنند اما روزه چون علاوه بر قضا کفاره سنگینی دارد، آن را به جا می آورند، یعنی نسبت به قضا و کفاره ای که خداوند تعیین نموده احساس مسئویت می کنند، لذا اگر برای نماز نیز چنین کفاره ای وجود می داشت به احتمال زیاد نماز را نیز به جا می‌آوردند.
ولی به طور کلی هر عمل واجبی، تکلیف و بازخواست خاص خودش را دارد و انسان نسبت به آن مواخذه خواهد شد، این که انسانی که در ماه های پیش از رمضان از واجبات روی گردان بوده است، در ماه رمضان اهل عمل شده و تمام یا بخشی از حقوق الهی را ادا نماید گام مثبتی است که در جای خود ستودنی است اما جبران کننده نقصی های ماه های پیشین، و ماه های پس از رمضان نیست.
قرآن کریم روز قیامت را روزی معرفی نموده است که هر کسی کوچک ترین رفتارهای خوب و بد خویش را خواهد دید:

«فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ * وَ مَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ(1)
پس هركس هم ‏وزن ذره ‏اى نيكى كند، آن نيكى را ببيند * و هركس هم ‏وزن ذره‏ اى بدى كند، آن بدى را ببيند.

و در جای دیگر از زبان مجرمین هنگامی که نامه عمل خویش را می بینند، می فرماید،
«يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغيرَةً وَ لا كَبيرَةً إِلاَّ أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِرا» (2)
ترجمه: اى واى بر ما، اين چه كتابى است كه هيچ عمل كوچك و بزرگى را فرو نگذاشته است مگر آنكه آن را به حساب آورده؟! و هر عملى را انجام داده ‏اند، حاضر مى‏ يابند.

انسان عابد گنهکار مزد ثواب هایش را جدا می گیرد و مجازات گناهانش را هم جدا می بیند، ولی به هر حال اگر مومن باشد عذاب او موقت خواهد بود و بعد از تسویه شدن گناهانش به خاطر ایمانی که دارد وارد بهشت شده و در آن جاویدان می ماند.(3)

نتیجه گیری
پس بر فرض سوال، چنین انسان هایی نسبت به روزه ها و نمازهایی که در ماه رمضان انجام داده اند از ذمه آنها برداشته شده و در ازاء آن پاداش دریافت خواهند نمود، اما به خاطر نمازها و روزه هایی که ترک نموده اند اگر توبه نکرده و جبران ننمایند، مواخذه خواهند شد.
_____________________________________

1. زلزال:99/7و 8.
2. کهف:18/49.
3. حلی، حسن، کشف المراد، مؤسسة النشر الإسلامي‏، چاپ چهارم، 1413ق، قم، ص413و414؛ مقداد، فاضل، ارشاد الطالبین، انتشارات كتابخانه آيت الله مرعشى (ره‏)، 1405ق، قم، ص420و421؛ سبحانی جعفر، الالهیات، المركز العالمي للدراسات الإسلامية، چاپ سوم، 1412ق، قم، ج4، ص371.

[="Tahoma"][="DarkSlateGray"]انبیا و ایمه در این باب صحبت خاصی نداشتند؟؟؟[/]

پابوس زوار اربعین;697138 نوشت:
انبیا و ایمه در این باب صحبت خاصی نداشتند؟؟؟

بنده با جستجویی که کردم نتوانستم روایتی بیابم که دقیقا در این مسأله یا مشابه آن از پیامبر(ص)، یا ائمه(ع) سوال شده باشد یا خود آن بزرگواران در این خصوص صحبت کرده باشند.
البته این مسأله در بین متکلمین مطرح شده است و مثلا معتزله به «موازنه» اعتقاد داشتند، یعنی معتقد بودند در قیامت نیکی ها و بدی ها با یکدیگر مقایسه شده و هر کدام بیشتر بود، دیگری را نابود می کند، اما متکلمین شیعه این امر را قبول نداشته و علاوه بر این که مخالف آیه «فمن یعمل مثقال ذرة....» است، عقلا نیز آن را ظلم می دانند، چرا که نمی توان خوبی های یک گنهکار را نادیده گرفت.(کشف المراد، علامه حلی، با تعلیقات علامه حسن زاده آملی، ص413)

[="Tahoma"][="DarkSlateGray"]

مسلم;697547 نوشت:
بنده با جستجویی که کردم نتوانستم روایتی بیابم که دقیقا در این مسأله یا مشابه آن از پیامبر(ص)، یا ائمه(ع) سوال شده باشد یا خود آن بزرگواران در این خصوص صحبت کرده باشند.
البته این مسأله در بین متکلمین مطرح شده است و مثلا معتزله به «موازنه» اعتقاد داشتند، یعنی معتقد بودند در قیامت نیکی ها و بدی ها با یکدیگر مقایسه شده و هر کدام بیشتر بود، دیگری را نابود می کند، اما متکلمین شیعه این امر را قبول نداشته و علاوه بر این که مخالف آیه «فمن یعمل مثقال ذرة....» است، عقلا نیز آن را ظلم می دانند، چرا که نمی توان خوبی های یک گنهکار را نادیده گرفت.(کشف المراد، علامه حلی، با تعلیقات علامه حسن زاده آملی، ص413)

اما در قران حساب کتاب منوط شده به نماز خواندن(فکر کنم در سوره فرقان است)
و در سوره هایی همچون عنکبوت ذکر میشود که ثواب کاری اخذ میکنیم که همیشه انجام دهیم
با حساب اینها چی؟؟؟[/]

پابوس زوار اربعین;697734 نوشت:
اما در قران حساب کتاب منوط شده به نماز خواندن(فکر کنم در سوره فرقان است)
و در سوره هایی همچون عنکبوت ذکر میشود که ثواب کاری اخذ میکنیم که همیشه انجام دهیم
با حساب اینها چی؟؟؟

بله درست می فرمایید ما روایات و آیات اینچینی داریم، اما باید به دو نکته توجه بفرمایید:

اولا:
ما یک «وعده» داریم و یک «وعید»، «وعده» به پاداش تعلق می گیرد، و «وعید» به مجازات، عمل نکردن به وعده و پاداش ندادن به نیکوکاران امر قبیحی است که از خداوند صادر نمی‌شود، اما عمل نکردن به «وعید» و بخشیدن مجرم قبیح نیست. اشكال ندارد كه شخص حاكم از شخص محكوم درگذرد، و او را مورد عفو و مغفرت خود قرار دهد. البتّه اين اختيارى است كه براى حاكم است، و اجبار و الزامى هم ندارد كه حتماً ببخشد، تا آنكه وعيدهاى او لغو و بيهوده گردد و مجرمان و تبهكاران بر عفو و اغماض او تكيه زنند و دست به جنايت و خيانت بيالايند. بنابراين، حاكم حقّ، چون خداوند تبارك و تعالى ميتواند در صورت وعيدها مجرمان را عذاب كند و ميتواند مورد عفو و رحمت قرار دهد؛ ولى چون اين امرى الزامى نيست، هيچ بنده مجرمى اطمينان و اتّكاء بر عفو و مغفرت نمى‏تواند پيدا كند و بر اين اساس بر جرم و جنايت خود ادامه دهد. زيرا ممكن است حاكم در خصوص اين مورد، عمل به عدل كند نه عمل به عفو؛ و مورد پاداش سخت و عذاب قرار دهد نه مورد اغماض و چشم پوشى. و همين عدم اطمينان و احتمال عقاب و عذاب كافى است كه انسان را از منهيّات و زشتى‏ها باز دارد.( معاد شناسى، علامه طهرانی، ج‏8، ص 247)
لذا اگرچه پذیرش اعمال در روایات مشروط شده است بر پذیرش نمازها، اما اینطور نیست که بگوییم کسی که نمازش را کامل نخوانده است دیگر حتما سایر اعمالش پذیرفته نشده و اهل جهنم خواهد بود، بلکه تنها خداوند میداند که از او خواهد گذشت یا اینکه او را مجازات می کند.
همان طور که امام علی(ع) در نهج البلاغه می فرمایند:
«أَلَا وَ إِنَّ الظُّلْمَ ثَلَاثَةٌ فَظُلْمٌ لَا يُغْفَرُ وَ ظُلْمٌ لَا يُتْرَكُ وَ ظُلْمٌ مَغْفُورٌ لَا يُطْلَبُ فَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي لَا يُغْفَرُ فَالشِّرْكُ بِاللَّهِ قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ‏ إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ‏ وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي يُغْفَرُ فَظُلْمُ الْعَبْدِ نَفْسَهُ عِنْدَ بَعْضِ الْهَنَاتِ وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي لَا يُتْرَكُ فَظُلْمُ الْعِبَادِ بَعْضِهِمْ بَعْضا»(نهج البلاغه(صبحی صالح)، خطبه 176، ص255)
آگاه باشيد كه ظلم بر سه قسم است، ظلمى كه نابخشودنى است، و ظلمى كه بدون مجازات نمى‏ماند، و ظلمى كه بخشودنى و جبران شدنى است، امّا ظلمى كه نابخشودنى است، شرك به خداى سبحان است، كه فرمود: «خداوند هيچ گاه از شرك به خود، در نمى‏گذرد» و امّا ظلمى كه بخشودنى است، ستمى است كه بنده با گناهان بر خويشتن روا داشته است، و ظلمى كه بدون مجازات نيست، ستمگرى بعضى از بندگان بر بعض ديگر است.
امام علی(ع) در این روایت غیر از شرک و حقوق مردم، تمامی حقوق الهی را قابل بخشش و مغفرت الهی می داند.

ثانیا: برای فهم صحیح باید همه آیات و روایات را در کنار هم گذاشت و نتیجه گیری کرد، بالاخره آیات متعددی هستند که بیان کننده این هستند که انسان ریز و درشت اعمالش را خواهد دید:
«وَ نَضَعُ الْمَوازينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ إِنْ كانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنا بِها وَ كَفى‏ بِنا حاسِبين‏» (انبیاء-47)
و ترازوهاى عدالت را در روز قيامت مى‏نهيم و به هيچ كس هيچ ستمى نمى‏شود و اگر [عمل خوب يا بد] هم وزن دانه خردلى باشد آن را [براى وزن كردن‏] مى‏آوريم، و كافى است كه ما حسابگر باشيم‏.
«فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ * وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ» (زلزال-7و8)
پس هركس هم‏وزن ذره‏اى نيكى كند، آن نيكى را ببيند * و هركس هم‏وزن ذره‏اى بدى كند، آن بدى را ببيند.

ثالثا: اگرچه در برخی روایات پذیرش اعمال در گرو پذیرش نماز دانسته شده است، همان طور که امام باقر(ع) میفرمایند:
«إِنَّ أَوَّلَ‏ مَا يُحَاسَبُ‏ بِهِ‏ الْعَبْدُ الصَّلَاةُ فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ مَا سِوَاهَا»(بحارالانوار، ج80، ص25)
به درستی که اولین چیزی که بنده در خصوص آن محاسبه می شود، نماز است، پس اگر قبول شد بقیه اعمالش نیز پذیرفته می شود.
اما در برخی روایات هم آمده است که از اولین چیزی که سوال می شود محبت اهل بیت(ع) است:
«أَوَّلُ مَا يُسْأَلُ عَنْهُ الْعَبْدُ حُبُّنَا أَهْلَ الْبَيْت(ع)» (عیون اخبار الرضا(ع)، شیخ صدوق، ج2، ص62)

مرحله سوال از اعتقادات پیش از سوال از اعمال است، شاید به همین خاطر در مورد «حب اهل بیت(ع)» تعبیر «سوال» به کار رفته است، اما برای نماز، تعبیر «حساب»؛ پس سوال از نماز بعد از پذیرش محبت اهل بیت(ع) میباشد، از طرفی در روایات متعددی به این که شیعیان به خاطر محبت اهل بیت(ع) مشمول رأفت و رحمت الهی میشوند، اشاره شده است:

امام صادق(ع): «إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ وَكَلَنَا اللَّهُ بِحِسَابِ شِيعَتِنَا فَمَا كَانَ لِلَّهِ سَأَلْنَا اللَّهَ أَنْ يَهَبَهُ لَنَا فَهُوَ لَهُمْ وَ مَا كَانَ لَنَا فَهُوَ لَهُمْ ثُمَّ قَرَأَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ «إِنَّ إِلَيْنا إِيابَهُمْ ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنا حِسابَهُمْ‏»(الامالی، شیخ طوسی، ص406)
هنگامی که روز قیامت فرا رسد خداوند حساب شیعیان را به ما واگذار می کند، پس آنچه که برای خویش از خداوند درخواست کنیم برای آنها نیز خواهد بود، و آنچه برای ماست برای ایشان نیز هست، سپس امام(ع) این آیه را قرائت نمودند: « قطعاً بازگشت آنان به سوى ماست‏ آن گاه بى‏ترديد حسابشان بر عهده ماست‏.

و نیز امام صادق(ع) می فرمایند:

«إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ جَعَلَ اللَّهُ حِسَابَ شِيعَتِنَا إِلَيْنَا فَمَا كَانَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ اللَّهِ اسْتَوْهَبَهُ مُحَمَّدٌ ص مِنَ اللَّهِ وَ مَا كَانَ فِيمَا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ النَّاسِ مِنَ الْمَظَالِمِ أَدَّاهُ مُحَمَّدٌ ص عَنْهُمْ وَ مَا كَانَ فِيمَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُمْ وَهَبْنَاهُ لَهُمْ حَتَّى يَدْخُلُوا الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَاب‏(بحارالانوار، علامه مجلسی، ج7، ص274)
هنگامی که قیامت فرا رسد خداوند حساب شیعیان ما را به ما واگذار می کند، پس حضرت محمد(ص) آنچه بین ایشان و خداوند است را از خداوند هبه می گیرد، و آنچه از مظالم که بین ایشان و مردم است را از جانب ایشان ادا می کند، و آنچه که بین ما و ایشان است را به آنها می بخشیم تا بدون حساب وارد بهشت شوند.

پس با این وجود این روایات احتمال دارد عدم قبولی نماز برای کسانی باشد که محبت اهل بیت(ع) ندارند و شیعیان با شفاعت پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) مورد مغفرت الهی قرار می گیرند، اگرچه این امر نباید منجر به بی اعتنایی به اعمال و عبادات شود، بلکه انسان باید همواره بین خوف و رجاء باشد.

[="Tahoma"][="DarkSlateGray"]ایاتی که در قران اشاره میشود که سییات به سبب حسنات از بین میروند
مربوط به ان زمانی میشود که فرد توبه کرده باشد و فرد نماز را در وقت ان خوانده باشد

اخر فردی که فقط در ماه رمضان نماز میخواند(صد در صد نزد من چنین فردی ازیک روزه خوار بالاتر است و همینطور نزد خدا) توبه کار حساب میشود؟؟؟
نماز را هم فقط در ماه رمضان میخواند ایا باز هم مشمول صحبت های بالا میشود؟؟؟

[SPOILER]عجیبه که هنوز طلاب در چنین موردی با مراجع و فضلا به بحث ننشسته اند در حالی که قشری از جامعه همین روش را پیش میبرند[/SPOILER][/]

پابوس زوار اربعین;701938 نوشت:
ایاتی که در قران اشاره میشود که سییات به سبب حسنات از بین میروند
مربوط به ان زمانی میشود که فرد توبه کرده باشد و فرد نماز را در وقت ان خوانده باشد

اخر فردی که فقط در ماه رمضان نماز میخواند(صد در صد نزد من چنین فردی ازیک روزه خوار بالاتر است و همینطور نزد خدا) توبه کار حساب میشود؟؟؟
نماز را هم فقط در ماه رمضان میخواند ایا باز هم مشمول صحبت های بالا میشود؟؟؟



با سلام
اینکه این آیات مربوط به زمانی می شود که شخص توبه کرده باشد دلیل می خواهد، علاوه بر این که روایاتی وجود دارد که دل انسان را به لوح سفیدی تشبیه کرده اند که با هر بدی تیره شده و با هر کار خوبی روشن تر و درخشنده تر می شود،(ر.ک الکافی، شیخ کلینی، ج2، ص271، ح13، و ص273، ح20) پس هر دو اعمال خوب و بد در نفس انسان نقش داشته و آثار وضعی یکدیگر را خنثی کرده و در نهایت باطن انسان را می سازند.
بالاخره فردی که در ماه رمضان فقط نماز می خواند یعنی خوبی نماز و موقعیت ممتاز ماه رمضان را قبول دارد، و نباید به سادگی از کنار آن گذشت، اگرچه نخواندن نماز در سایر ماه ها نیز گریبانش را خواهد گرفت.

با سلام و عرض ادب

و با تشکر از پاسخهای بسیار خوب حضرتعالی.

استاد گرامی آیا می توان این سؤال را با این قاعده "که انسان در منازل آخرت جنس است و تحت او انواع" پاسخ داد؟

[="Arial Narrow"][="DarkSlateGray"]

مسلم;718024 نوشت:

با سلام
اینکه این آیات مربوط به زمانی می شود که شخص توبه کرده باشد دلیل می خواهد، علاوه بر این که روایاتی وجود دارد که دل انسان را به لوح سفیدی تشبیه کرده اند که با هر بدی تیره شده و با هر کار خوبی روشن تر و درخشنده تر می شود،(ر.ک الکافی، شیخ کلینی، ج2، ص271، ح13، و ص273، ح20) پس هر دو اعمال خوب و بد در نفس انسان نقش داشته و آثار وضعی یکدیگر را خنثی کرده و در نهایت باطن انسان را می سازند.
بالاخره فردی که در ماه رمضان فقط نماز می خواند یعنی خوبی نماز و موقعیت ممتاز ماه رمضان را قبول دارد، و نباید به سادگی از کنار آن گذشت، اگرچه نخواندن نماز در سایر ماه ها نیز گریبانش را خواهد گرفت.

از نماز نخواندن
دست بکشد و اقدام به جبران گذشته با خواندن نماز کند میشود توبه

ایا علما در این باب صحبت خاصی نداشته اند؟؟؟[/]

پابوس زوار اربعین;718140 نوشت:
از نماز نخواندن
دست بکشد و اقدام به جبران گذشته با خواندن نماز کند میشود توبه

ایا علما در این باب صحبت خاصی نداشته اند؟؟؟

ببینید بحث توبه جدا از این بحث است، در این که انسان اگر توبه کند هرگز در خصوص گناهانش توبیخ نشده و تأثیری بر ثواب های او ندارند شکی وجود ندارد، اما بحث سر این است که کسی گناهانی دارد که توبه نکرده است و ثواب هایی هم دارد این تکلیفش چیست؟
بنده مطالبی که در گذشته بیان کردم از خودم نبوده، بلکه هم در آیات و روایات قرائنی داریم که به برخی اشاره نمودم، و هم علما در برخی کتاب ها از آن بحث کرده اند و معتقد هستند هر کدام ثواب و مجازات خود را دارند، انسان عابد گنهکار مزد ثواب هایش را جدا می گیرد و مجازات گناهانش را هم جدا می بیند، ولی به هر حال اگر مومن باشد عذاب او موقت خواهد بود و بعد از تسویه شدن گناهانش به خاطر ایمانی که دارد وارد بهشت شده و در آن جاویدان می ماند.(ر.ک کشف المراد، علامه حلی، ص413و414؛ ارشاد الطالبین، فاضل مقداد، ص420و421؛ الالهیات، آیت الله سبحانی، ج4، ص371)

[="Arial Narrow"][="DarkSlateGray"]

مسلم;719025 نوشت:
ببینید بحث توبه جدا از این بحث است، در این که انسان اگر توبه کند هرگز در خصوص گناهانش توبیخ نشده و تأثیری بر ثواب های او ندارند شکی وجود ندارد، اما بحث سر این است که کسی گناهانی دارد که توبه نکرده است و ثواب هایی هم دارد این تکلیفش چیست؟
بنده مطالبی که در گذشته بیان کردم از خودم نبوده، بلکه هم در آیات و روایات قرائنی داریم که به برخی اشاره نمودم، و هم علما در برخی کتاب ها از آن بحث کرده اند و معتقد هستند هر کدام ثواب و مجازات خود را دارند، انسان عابد گنهکار مزد ثواب هایش را جدا می گیرد و مجازات گناهانش را هم جدا می بیند، ولی به هر حال اگر مومن باشد عذاب او موقت خواهد بود و بعد از تسویه شدن گناهانش به خاطر ایمانی که دارد وارد بهشت شده و در آن جاویدان می ماند.(ر.ک کشف المراد، علامه حلی، ص413و414؛ ارشاد الطالبین، فاضل مقداد، ص420و421؛ الالهیات، آیت الله سبحانی، ج4، ص371)

یعنی خدا ثواب اعمال ماه رمضان را برای کسی که فقط قرار است تا اخر عمرش در ماه رمضان نماز بخواند محاسبه میکند ؟؟؟
ثواب اعمال باقی ماه هایش حتی نماز نخواند هم محاسبه میکند؟؟؟(شرط پذیرش اعمال در نماز است)

....

اضافه کنم همین یک نوع کاهل نمازی است که یا ن ؟؟؟[/]

پابوس زوار اربعین;719247 نوشت:
یعنی خدا ثواب اعمال ماه رمضان را برای کسی که فقط قرار است تا اخر عمرش در ماه رمضان نماز بخواند محاسبه میکند ؟؟؟
ثواب اعمال باقی ماه هایش حتی نماز نخواند هم محاسبه میکند؟؟؟(شرط پذیرش اعمال در نماز است)
....
اضافه کنم همین یک نوع کاهل نمازی است که یا ن ؟؟؟

ببینید من اعتقاد شما را درک میکنم، و نمیخواهم کار اشتباه این دسته از افراد را توجیه کرده و آنها را تبرئه کنم، بدون شک سوء رفتار آنها روزی موجب حسرت و پشیمانی آنها خواهد شد، اما آنچه از کنار هم گذاشتن تمام آیات و روایات در کنار هم فهمیده می شود آن است که عرض کردم، ببینید آیا بین آن کسی که در تمام طول سال، حتی ماه رمضان نماز نمی خواند و کسی که فقط در ماه رمضان نماز می خواند نباید فرق باشد؟ اگر فرق نباشد که ظلم و بی عدالتی بوده و مخالف روایات و آیات صریح است.

مسلم;719025 نوشت:
ولی به هر حال اگر مومن باشد عذاب او موقت خواهد بود و بعد از تسویه شدن گناهانش به خاطر ایمانی که دارد وارد بهشت شده

سلام و درود و ممنون
این عذاب موقت شاید عذاب قبر و زمان مرگ باشه؟ درسته؟ ولی واقعا خیلی خیلی سخته .

[="Arial Narrow"][="DarkSlateGray"]

مسلم;719335 نوشت:
ببینید من اعتقاد شما را درک میکنم، و نمیخواهم کار اشتباه این دسته از افراد را توجیه کرده و آنها را تبرئه کنم، بدون شک سوء رفتار آنها روزی موجب حسرت و پشیمانی آنها خواهد شد، اما آنچه از کنار هم گذاشتن تمام آیات و روایات در کنار هم فهمیده می شود آن است که عرض کردم، ببینید آیا بین آن کسی که در تمام طول سال، حتی ماه رمضان نماز نمی خواند و کسی که فقط در ماه رمضان نماز می خواند نباید فرق باشد؟ اگر فرق نباشد که ظلم و بی عدالتی بوده و مخالف روایات و آیات صریح است.

.
بله منم گفتم در بالا که برداشتم از عدالت الهی نشان میدهد که کسی که کل سال بدون نماز و روزه رد میکند با کسی که از کل سال ماه رمضان را عابد شود فرق میکند
کما اینکه کسی که از ماه رمضان فقط ان 3 روز لیله القدر را عابد میشود هم با کسی که کلا در کل سال کاری نمیکند نزد خدا متفاوت است.
باز این گروه نشان میدهند خوف از خدا هنوز دارند و هنوز رجایی در انها زنده است.

.........

علما در این باب سخنی در مجلسی نداشته اند که الان در اختیار ما بگذارید؟؟؟[/]

سوال
همواره عده ای هستند که مقیدند به اعمال ماه رمضان ، اما در ماه های دیگر اعمال واجب خود را انجام نمیدهند، اما در ماه رمضان هم روزه میگیرند و هم نماز میخوانند و برخی حداقل روزه شان را میگیرند؛ خداوند در قیامت با این ها چگونه حسابرسی میکند؟

پاسخ

در برخورد با بسیاری از کسانی که در ماه رمضان روزه می گیرند اما نماز نمی خوانند متوجه می شوید که این دسته از مسلمانان در برابر فرمان الهی تا حدی احساس مسئولیت می کنند، گواه این ادعا این است که آنها نماز را که فقط قضا دارد به امید به جا آوردن در آینده رها می کنند اما روزه چون علاوه بر قضا کفاره سنگینی دارد، آن را به جا می آورند، یعنی نسبت به قضا و کفاره ای که خداوند تعیین نموده احساس مسئویت می کنند، لذا اگر برای نماز نیز چنین کفاره ای وجود می داشت به احتمال زیاد نماز را نیز به جا می‌آوردند.
ولی به طور کلی هر عمل واجبی، تکلیف و بازخواست خاص خودش را دارد و انسان نسبت به آن مواخذه خواهد شد، این که انسانی که در ماه های پیش از رمضان از واجبات روی گردان بوده است، در ماه رمضان اهل عمل شده و تمام یا بخشی از حقوق الهی را ادا نماید گام مثبتی است که در جای خود ستودنی است اما جبران کننده نقصی های ماه های پیشین، و ماه های پس از رمضان نیست.
قرآن کریم روز قیامت را روزی معرفی نموده است که هر کسی کوچک ترین رفتارهای خوب و بد خویش را خواهد دید:

«فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ * وَ مَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ(1)
پس هركس هم ‏وزن ذره ‏اى نيكى كند، آن نيكى را ببيند * و هركس هم ‏وزن ذره‏ اى بدى كند، آن بدى را ببيند.

و در جای دیگر از زبان مجرمین هنگامی که نامه عمل خویش را می بینند، می فرماید،
«يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغيرَةً وَ لا كَبيرَةً إِلاَّ أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِرا» (2)
ترجمه: اى واى بر ما، اين چه كتابى است كه هيچ عمل كوچك و بزرگى را فرو نگذاشته است مگر آنكه آن را به حساب آورده؟! و هر عملى را انجام داده ‏اند، حاضر مى‏ يابند.

انسان عابد گنهکار مزد ثواب هایش را جدا می گیرد و مجازات گناهانش را هم جدا می بیند، ولی به هر حال اگر مومن باشد عذاب او موقت خواهد بود و بعد از تسویه شدن گناهانش به خاطر ایمانی که دارد وارد بهشت شده و در آن جاویدان می ماند.(3)

نتیجه گیری
پس بر فرض سوال، چنین انسان هایی نسبت به روزه ها و نمازهایی که در ماه رمضان انجام داده اند از ذمه آنها برداشته شده و در ازاء آن پاداش دریافت خواهند نمود، اما به خاطر نمازها و روزه هایی که ترک نموده اند اگر توبه نکرده و جبران ننمایند، مواخذه خواهند شد.
_____________________________________

1. زلزال:99/7و 8.
2. کهف:18/49.
3. حلی، حسن، کشف المراد، مؤسسة النشر الإسلامي‏، چاپ چهارم، 1413ق، قم، ص413و414؛ مقداد، فاضل، ارشاد الطالبین، انتشارات كتابخانه آيت الله مرعشى (ره‏)، 1405ق، قم، ص420و421؛ سبحانی جعفر، الالهیات، المركز العالمي للدراسات الإسلامية، چاپ سوم، 1412ق، قم، ج4، ص371.

موضوع قفل شده است