جمع بندی منظور از فرو ریختن سنگ از بیم خدای متعال(قران) چیست؟

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
منظور از فرو ریختن سنگ از بیم خدای متعال(قران) چیست؟

سلام و ارزوی قبولی عبادات برای همه

خوبی قران خوندن اینه هر بار چشمت به یک نکته ای بر میخورد که دفعه پیش بهش دقت نکردی.
فکر میکنم حضرت علی هم در باره قران حدیثی دارند که میفرمایند قران اقیانوس عمیقی است و کسی به عمق ان نمیرسد(نقل به مضمون-اگر شد خود کارشناس پاسخگو عین حدیث را بگذارد)

البته که من تو این اقیانوس همین اولاشم.

ایه 74 سوره بقره

ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاء وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿۷۴﴾

سپس دلهاى شما بعد از اين [واقعه] سخت گرديد همانند سنگ يا سخت‏تر از آن چرا كه از برخى سنگها جويهايى بيرون مى‏زند و پاره‏اى از آنها مى‏شكافد و آب از آن خارج مى‏شود و برخى از آنها از بيم خدا فرو مى‏ريزد و خدا از آنچه مى‏كنيد غافل نيست
(۷۴)

الان یک لطفی کنید بمن بگویید این قضیه سنگ ترسو و کلا ترس سنگ از خدا چیست؟؟؟مگر سنگ شعور و حس دارد که بترسد؟؟؟
این سنگ هایی که از کوه به پایین میافتند.

ایه برگرفته شده از سایت پارس قران


با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد صدیقین

پابوس زوار اربعین;694542 نوشت:
سنگ ترسو؟
سلام به شما پرسشگر گرامی
تعبیر سنگ ترسو در آیه نیامده! تعبیری که از آیه می توان برداشت کرد سنگ خاشع است. فرق است بین خشیت و ترس! خواستگاه خشوع، خضوع آگاهانه در برابر قدرت برتر است و خواستگاه ترس، احساس ضعف و زبونی و نقص!

پابوس زوار اربعین;694542 نوشت:
الان یک لطفی کنید بمن بگویید این قضیه سنگ ترسو و کلا ترس سنگ از خدا چیست؟؟؟مگر سنگ شعور و حس دارد که بترسد؟؟؟ این سنگ هایی که از کوه به پایین میافتند.
علامه طباطبایی این سقوط سنگ از دامنه و قله کوه ها را به معنای پذیرش آگاهانه فرمان تکوینی خداوند در جهان می داند. توضیح ایشان چنین است:

«هبوط سنگ همان سقوط و شكافتن صخره‏ هاى بالاى كوه‏ ها است كه بعد از پاره شدن تكه‏ هاى آن در اثر زلزله و يا آب شدن يخ هاى زمستانى و جريان آب در فصل بهار، به پایين كوه سقوط مى ‏كند و اگر اين سقوط را _كه مستند به عوامل طبيعى است_ هبوط از ترس خدا خوانده، بدين جهت است كه همه اسباب به سوى خداى مسبب الاسباب منتهى می شود، و همين كه سنگ تحت تاثیر عللی از كوه مى ‏غلطد و فرو می افتد، همين به معنای تاثیر پذیری از امر خداى سبحان نيز هست، چون [وقتی خداوند را خالق همه علت ها دانستم، پس باید گفت] در حقيقت خدا به او امر كرده كه سقوط كند و سنگ ها هم به طور تكوينی، امر خداوند را مى ‏فهمند و انجام می دهند، هم چنان كه قرآن كريم مى ‏فرمايد: ... وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبيحَهُمْ ... (اسراء/44)، هيچ موجودى نيست مگر آنكه با حمد خدا، پروردگارش را تسبيح مي گويد، ولى شما تسبيح آنها را درنمی یابید... ؛ در واقع آیه کریمه اشاره دارد به اینکه دل هاى آنان از سنگ سخت‏ تر است، چون سنگ ها از خدا خشيت دارند، و از خشيت او از كوه به پایين فرو مى‏ غلطند، ولى دل هاى اينان از خداوند خشيتى ندارد [و در برابر حق سر تعظیم فرو نمی آورند]. *

----------------------------
* الميزان، ج‏ 1، ص 203

پابوس زوار اربعین;694542 نوشت:
فکر میکنم حضرت علی هم در باره قران حدیثی دارند که میفرمایند قران اقیانوس عمیقی است و کسی به عمق ان نمیرسد(نقل به مضمون-اگر شد خود کارشناس پاسخگو عین حدیث را بگذارد)

از کلمات زیبای امیر بیان (علیه السلام) است که فرمود:

... وَ إِنَّ الْقُرْآنَ ظَاهِرُهُ أَنِيقٌ وَ بَاطِنُهُ عَمِيقٌ لَا تَفْنَى عَجَائِبُهُ وَ لَا تَنْقَضِي غَرَائِبُهُ وَ لَا تُكْشَفُ الظُّلُمَاتُ إِلَّا بِهِ. *

... همانا قرآن داراى ظاهرى زيبا و باطنى ژرف و ناپيداست، مطالب شگفت‌آورش تمام نمى‏ شود و اسرار نهفته‌اش پايان نمى‏ پذيرد و تاريكى‏ ها جز با آن برطرف نمی گردد.

---------------------------------
* نهج البلاغه، خطبه 18

[="Tahoma"][="DarkSlateGray"]

صدیقین;695502 نوشت:
سلام به شما پرسشگر گرامی
تعبیر سنگ ترسو در آیه نیامده! تعبیری که از آیه می توان برداشت کرد سنگ خاشع است. فرق است بین خشیت و ترس! خواستگاه خشوع، خضوع آگاهانه در برابر قدرت برتر است و خواستگاه ترس، احساس ضعف و زبونی و نقص!


دقیقا که در این ایه در ترجمه اش اشاره شده است که از بیم خدا.

...........

در مورد حدیث حضرت علی هم باید بگم اطمینان دارم ان الفاظ بخصوص اقیانوس یا دریا در ان به کار برده شده و با استفاده از نرم افزارهایی که حوزه و پاسخگویی ملی در اختیارتان گذاشته است یک جستجو انجام دهید پیدایش میکنید و اینجا در اختیار همه قرار میدهید.[/]

پابوس زوار اربعین;695907 نوشت:
دقیقا که در این ایه در ترجمه اش اشاره شده است که از بیم خدا

سلام برادر گرامی
طاعات شما قبول باشه

دوست عزیزم ، ملاک اصلی متنِ خود قرآن هست که به زبان عربی هست. نه ترجمهء اون
زبان عربی با فارسی تفاوت داره. مثلاً ممکنه برای بیان یک حالت ، در زبان عربی چندین کلمه وجود داشته باشه ، اما در فارسی برای تمام اون حالات فقط یک کلمه وجود داشته باشه. لذا ترجمه امکان اشتباه داره

متن آیه رو دوباره نگاه بفرمایید:
ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاء وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ

مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ

در متن عربی اسمی از ترس نیامده و استاد "صدیقین" هم براتون توضیح دادند که:
صدیقین;695502 نوشت:
تعبیر سنگ ترسو در آیه نیامده! تعبیری که از آیه می توان برداشت کرد سنگ خاشع است. فرق است بین خشیت و ترس! خواستگاه خشوع، خضوع آگاهانه در برابر قدرت برتر است و خواستگاه ترس، احساس ضعف و زبونی و نقص!

پرسش:
منظور از فرو ریختن سنگ از بیم خدای متعال _که در آیه 74 سوره بقره اشاره شده_ چیست.؟

پاسخ:
«... وَ إِنَّ مِنْها لَما يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ...»؛ ... و برخى از آن ها از بيم خدا فرو مى‏ ريزد ....(1)

علامه طباطبایی این سقوط سنگ از دامنه و قله کوه ها را به معنای پذیرش آگاهانه فرمان تکوینی خداوند در جهان می داند. توضیح ایشان چنین است:
«هبوط سنگ همان سقوط و شكافتن صخره‏ هاى بالاى كوه‏ ها است كه بعد از پاره شدن تكه‏ هاى آن در اثر زلزله و يا آب شدن يخ هاى زمستانى و جريان آب در فصل بهار، به پایين كوه سقوط مى ‏كند و اگر اين سقوط را _كه مستند به عوامل طبيعى است_ هبوط از ترس خدا خوانده، بدين جهت است كه همه اسباب به سوى خداى مسبب الاسباب منتهى می شود، و همين كه سنگ تحت تاثیر عللی از كوه مى ‏غلطد و فرو می افتد، همين به معنای تاثیر پذیری از امر خداى سبحان نيز هست، چون [وقتی خداوند را خالق همه علت ها دانستم، پس باید گفت] در حقيقت خدا به او امر كرده كه سقوط كند و سنگ ها هم به طور تكوينی، امر خداوند را مى ‏فهمند و انجام می دهند، هم چنان كه قرآن كريم مى ‏فرمايد: «... وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبيحَهُمْ ...»؛ هيچ موجودى نيست مگر آنكه با حمد خدا، پروردگارش را تسبيح مي گويد، ولى شما تسبيح آنها را درنمی یابید... .(2) ؛ در واقع آیه کریمه اشاره دارد به این که دل هاى آنان از سنگ سخت‏ تر است، چون سنگ ها از خدا خشيت دارند، و از خشيت او از كوه به پایين فرو مى‏ غلطند، ولى دل هاى اينان از خداوند خشيتى ندارد [و در برابر حق سر تعظیم فرو نمی آورند].(3)

----------------------------
(1) بقره/ 74.
(2) اسراء/ 44.
(3) الميزان، ج‏ 1، ص 203.

موضوع قفل شده است