جمع بندی شبهات آيه 80 سوره كهف و آیه 31 سوره محمد (تناسب علم خداوند و آينده)

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
شبهات آيه 80 سوره كهف و آیه 31 سوره محمد (تناسب علم خداوند و آينده)

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و احترام

آیا خداوند از آینده خبر دارد ؟ با توجه به آیه 31 سوره محمد که ميفرمايد :

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّىٰ نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنكُمْ وَالصَّابِرِينَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَكُمْ

و حتما شما را آزمایش خواهیم کرد تا مجاهدان شما را و صابران را بدانیم ، و گزارشات شما را بررسی کنیم

و آيه 80 سوره الكهف که ميفرمايد :

وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا

و اما آن جوان، پدر و مادرش مؤمن بودند و ما بیمناک شدیم که مبادا کفر و طغیانی بر آنان تحمیل کند

در مورد نخست که سخن از آزمودن جهت دانستن است که به نظر می آید از آمار مجاهدان و صابران بی اطلاع بوده اند و در مورد بعدی به خاطر به کار بردن کلمه بیمناک شدیم به نظر می آید که مساله از قطعیت برخوردار نبوده است.

تناسب آیات فوق با علم خداوند به آينده را توضیح دهید .

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد محسن

به من بیاموز;692687 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و احترام

آیا خداوند از آینده خبر دارد ؟ با توجه به آیه 31 سوره محمد که ميفرمايد :

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّىٰ نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنكُمْ وَالصَّابِرِينَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَكُمْ

و حتما شما را آزمایش خواهیم کرد تا مجاهدان شما را و صابران را بدانیم ، و گزارشات شما را بررسی کنیم

و آيه 80 سوره الكهف که ميفرمايد :

وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا

و اما آن جوان، پدر و مادرش مؤمن بودند و ما بیمناک شدیم که مبادا کفر و طغیانی بر آنان تحمیل کند

در مورد نخست که سخن از آزمودن جهت دانستن است که به نظر می آید از آمار مجاهدان و صابران بی اطلاع بوده اند و در مورد بعدی به خاطر به کار بردن کلمه بیمناک شدیم به نظر می آید که مساله از قطعیت برخوردار نبوده است.

تناسب آیات فوق با علم خداوند به آينده را توضیح دهید .


بسم الله الرحمن الرحیم



با سلام و طلب توفیق الهی برای شما پرسشگر محترم



باید گفت در باره امتحان الهی بحث فراوانی شده است و محور آن این پرسش می باشد:



مگر نه این است امتحان کردن برای آگاهی است؟ مثلا معلم از شاگردش امتحان می گیرد تا که بر وی معلوم شود شاگرد چه اندازه در مسیر علم پیش رفته است.اما خدایی که عالم غیب و شهادت است، از برای چه چیزی ما را امتحان می کند، مگر از اسرار درون ما با خبر نیست؟



پاسخ این پرسش در تفاسیر بیان شده است که به عنوان نمونه به دو منبع استناد می کنیم.



1-پاسخ اين سؤال مهم را در اين جا بايد جستجو كرد كه مفهوم آزمايش و امتحان در باره خدای متعال با آزمايش هاى ما بسيار متفاوت است.



آزمايش‏ هاى ما ... براى شناخت بيشتر و رفع ابهام و جهل است، اما آزمايش الهى در واقع " پرورش و تربيت" است..



توضيح اينكه در قرآن متجاوز از بيست مورد امتحان به خدا نسبت داده شده است، اين يك قانون كلى و سنت دائمى پروردگار است كه براى شكوفا كردن استعدادهاى نهفته (و از قوه به فعل رساندن آن ها) و در نتيجه پرورش دادن بندگان آنان را مى‏آزمايد، يعنى همان گونه كه فولاد را براى استحكام بيشتر در كوره مى‏گدازند تا به اصطلاح آب ديده شود، آدمى را نيز در كوره حوادث سخت پرورش مى‏دهد تا مقاوم گردد.(1)



با این حساب تفسیر آیه اول مورد پرسش روشن می شود به این که:" حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجاهِدِينَ مِنْكُمْ" (تا مجاهدان شما را بشناسيم) به اين معنى نيست كه خداوند از اين گروه آگاهى ندارد، بلكه منظور تحقق اين معلوم الهى است و مشخص شدن اين گونه افراد است، يعنى تا اين علم الهى تحقق خارجى يابد و عينيت حاصل كند و صفوف مشخص شود.(2)



2-در تفسیر دیگری آمده که امتحان برای معلوم شدن نتیجه نزد خود تان است نه خدای متعال.



نوشته اند"كلمه "بلاء" و" ابتلاء" به معناى امتحان و آزمايش است. و آيه شريفه علت واجب



كردن قتال بر مؤمنين را بيان مى‏كند، مى‏فرمايد: علتش اين است كه خدا مى‏خواهد شما را بيازمايد، تا براي تان معلوم شود مجاهدين در راه خدا و صابران بر مشقت تكاليف الهى چه كسانى هستند.(3)



و اما در باره پاسخ به آیه دوم مورد پرسش باید گفت فاعل "فخشینا" به خضر پیامبر است نه خدای متعال



حضرت خضر علیه السلام در پاسخ به اعتراض حضرت موسی علیه السلام نسبت به رفتار وی، توضیحات مربوطه را ارائه کرد.علاوه معنای خشیت در این آیه ترس نیست که پیامبران از چیزی نمی ترسند بلکه نا خوش داشت است.



آورده اند:



تعبير به" خشينا" (ما ترسيديم كه در آينده چنين شود ...) تعبير پر معنايى است، اين تعبير نشان مى‏دهد كه اين مرد عالم(حضرت خضر) خود را مسئول آينده مردم نيز مى‏دانست، و حاضر نبود پدر و مادر با ايمانى به دلیل انحراف نوجوان شان دچار بدبختى شوند.



ضمنا تعبير به" خشينا" (ترسيديم) در اينجا به معنى" ناخوش داشتيم" آمده است، زيرا براى چنين كسى با اين علم و آگاهى و توانايى، ترس از چنين موضوعاتى وجود نداشته است.(4)



در نتیجه آیات شریفه ارتباطی با علم الهی ندارد.



پی نوشت ها:



1-آیت الله مکارم شیرازی ناصر، تفسير نمونه،تهران،انتشارات اسلامیه،سال 1374 خورشیدی،چاپ اول، ج‏1، ص 527



2-همان،ج‏21، ص 483



3-علامه طباطبایی سید محمد حسین،تفسیر المیزان،ترجمه موسوی همدانی سید محمد باقر،قم،انتشارات اسلامی،سال 1374 خورشیدی، چاپ پنجم،ج‏18، ص 366



4- تفسير نمونه پیشین، ج‏12، ص 503



موضوع قفل شده است