ردیه: تحریف قران در احادیث شیعه

تب‌های اولیه

28 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ردیه: تحریف قران در احادیث شیعه

السلام علیک یا فاطمه الزهراء س

اللهم ! صل على الصديقة فاطمة الزكية حبيبة حبيبك ونبيك وأم أحبائك وأصفيائك التي انتجبتها وفضلتها واخترتها على نساء العالمين .




سلام علیکم و عرض ادب !

این تاپیک حقیر سوالی ندارم و مزاحم اساتید نمی خواهم بشوم ولذا می خواهم که آن را باز کنید تا مطالب را ارائه بدهم !!

از مسائلی که به ما شیعه اتهام می زنند این است که شما معتقد به تحریف قران هستیم چونکه در احادیثتان امده است


ما می خواهیم سخنان ان ها را در این تاپیک نقد کنیم

ان شاء الله !!

در ابتدا جواب های کلی به روایات ::

هر حدیث مخالف کتاب الله مردود است

این اصل رو خود ائمه به ما یاد دادند روایات زیر سخن ما را مشخص می کند
صورت اول حدیث:
[ 1018 ] 12 - عنه عن ابن أبي عمير عن حماد عن الحلبي عن أبي عبد الله عليه السلام قال : من طلق امرأته ثلاثا في مجلس واحد وهي حائض فليس بشئ وقد رد رسول الله صلى الله عليه وآله طلاق عبد الله بن عمر إذ طلق امرأته ثلاثا وهي حائض فأبطل رسول الله صلى الله عليه وآله ذلك الطلاق ، وقال : كل شئ خالف كتاب الله فهو رد إلى كتاب الله ،
اصول کافی ج6ص61
( 27898 ) 2 - وبالاسناد الأول عن ابن أبي نصر ( 1 ) ، عن عبد الله بن سليمان الصيرفي عن أبي جعفر ( عليه السلام ) قال : كل شئ خالف كتاب الله عز وجل رد إلى كتاب الله والسنة .
وسائل الشیعه ج22ص15

صورت دوم و شکل دیگر حدیث:
2 - محمد بن يحيى ، عن عبد الله بن محمد ، عن علي بن الحكم ، عن أبان بن عثمان عن عبد الله بن أبي يعفور ، قال : وحدثني حسين بن أبي العلاء ( 1 ) أنه حضر ابن أبي يعفور في هذا المجلس قال : سألت أبا عبد الله عليه السلام عن اختلاف الحديث يرويه من نثق به ومنهم من لا تثق به ؟ قال : إذا ورد عليكم حديث فوجدتم له شاهدا من كتاب الله أو من قول رسول الله صلى الله عليه وآله ( 2 ) وإلا فالذي جاء كم به أولى به .
اصول کافی ج1ص69

صورت سوم::
وقال رسول الله فيما رواه الفريقان : ما وافق كتاب الله فخذوه وما خالفه فاتركوه
تفسیر المیزان ج1ص240

صورت چهارم:
3 - عدة من أصحابنا ، عن أحمد بن محمد بن خالد ، عن أبيه ، عن النضر بن سويد ، عن يحيى الحلبي ، عن أيوب بن الحر قال : سمعت أبا عبد الله عليه السلام يقول : كل شئ مردود إلى الكتاب والسنة ، وكل حديث لا يوافق كتاب الله فهو زخرف ( 3 )
کافی ج1ص69

صورت پنجم:
4 - محمد بن يحيى ، عن أحمد بن محمد بن عيسى ، عن ابن فضال ، عن علي بن عقبة ، عن أيوب بن راشد ، عن أبي عبد الله عليه السلام قال : ما لم يوافق من الحديث القرآن فهو زخرف .
الکافی ج1ص69

صورت ششم:
5 - محمد بن إسماعيل ، عن الفضل بن شاذان ، عن ابن أبي عمير ، عن هشام بن الحكم وغيره ، عن أبي عبد الله عليه السلام قال : خطب النبي صلى الله عليه وآله بمنى فقال : أيها الناس ما جاء كم عني يوافق كتاب الله فأنا قلته وما جاء كم يخالف كتاب الله فلم أقله .
کافی ج1ص69

صورت هفتم:
832 ( 1 ) كا 212 ج 5 - علي بن إبراهيم عن أبيه عن ابن أبي عمير عن حماد عن الحلبي عن أبي عبد الله عليه السلام قال سألته عن الشرط في الإماء أن لا تباع ولا تورث ولا توهب فقال يجوز ذلك غير الميراث فإنها تورث ( و - كا ) ( لان - يب ) كل شرط خالف كتاب الله فهو رد ( 1 )
جامع الاحادیث ج18ص243

صورت هشتم:
امام صادق ع می فرمایند
ما أتاكم عنا من حديث لا يصدقه كتاب الله فهو باطل
بحار ج2 ص 242
هر حدیثی به دست شما برسد وقران تصدیقش نکند باطل است

صورت های مختلف دیگر از ائمه که رسیده است:
فما ورد عليكم من خبرين مختلفين فاعرضوهما على كتاب الله ، فما كان في كتاب الله موجودا حلالا أو حراما فاتبعوا ما وافق الكتاب ، وما لم يكن في الكتاب فاعرضوه على سنن رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) ، فما كان في السنة موجودا منهيا عنه نهي حرام
وسائل ج 27ص 114-115
5 - عن ابن أبي كريمة ، عن جعفر ، عن رسول الله ( ص ) ، أنه خطب ، فقال : إن الحديث سيفشو علي ، فما أتاكم عني يوافق القرآن ، فهو عني ، وما أتاكم عني يخالف القرآن فليس عني ( 4 )
. 6 - وعن علي " عليه السلام " : ستكون عني رواة يروون الحديث ، فاعرضوه على القرآن ، فإن وافق القرآن فخذوه ، وإلا فدعوه ( 5 )

الصحیح من سیره النبی ج1ص268
50 - تفسير العياشي : عن محمد بن مسلم قال : قال أبو عبد الله عليه السلام يا محمد ما جاءك في رواية من بر أو فاجر يوافق القرآن فخذ به ، وما جاءك في رواية من بر أو فاجر يخالف القرآن فلا تأخذ به .
بحار ج2ص224
أمالي الطوسي ( 3 ) : عن المفيد ، عن ابن قولويه ، عن الكليني ، عن علي ، عن أبيه ، عن اليقطيني ، عن يونس ، عن عمرو بن شمر ، عن جابر قال : دخلنا على أبي جعفر عليه السلام ونحن جماعة بعد ما قضينا نسكنا فودعناه وقلنا له : أوصنا يا ابن رسول الله فقال : ليعن قويكم ضعيفكم ، وليعطف غنيكم على فقيركم ، ولينصح الرجل أخاه كنصحه لنفسه ، واكتموا أسرارنا ، ولا تحملوا الناس على أعناقنا ، وانظروا أمرنا وما جاءكم عنا فإن وجدتموه للقرآن موافقا فخذوا به ، وإن لم تجدوه موافقا فردوه
بحار ج75ص182

نتیجه:::بیش از 6 مورد متفاوت نقل شده است

از برادر عزیزم مطلبی را که زدند در مورد روایت مستفیض من از ایشون نقل می کنم

تعریف مستفیض:

طبق تعريفي كه از روايت مستفيض آمده، خبري است كه از سه طريق و يا بيشتر نقل شده باشد.


الخبر المستفيض أي المنقول بثلاثة طرق وأكثر .
حال اگر لفظ اين روايات با هم متحد باشند، مستفيض لفظي مي گويند. اما اگر در معنا با هم متحد باشند مستفيض معنوي مي گويند.

اللمعة البيضاء - التبريزي الأنصاري - ص 683

شيخ بهايى در مقام تعريف «خبر مستفيض» مى نويسد:
مستفيض، ان زادت رواته عن ثلاثة فى كل مرتبة أو زادت عن اثنين، عند بعضهم
چنانچه راويان خبر از سه نفر افزون گردد، خبر مستفيض است و در نظر برخى ديگر، اگر از دو نفر افزون گردد، خبر مستفيض است.
الرعاية، ص69

آية اللّه مامقانى در اين باره مى نويسد:
والمراد به هنا: هو الخبر الذى تكثرت رواته فى كل مرتبة؛ والأكثر على اعتبار زيادتهم فى كل طبقة عن ثلاثة؛ وعن بعضهم: انه مازادت عن اثنين؛ فما رواه ثلاثة، من المستفيض، على الثانى دون الأوّل
مقصود از مستفيض، در دانش درايه، خبرى است كه روات آن در هر طبقه، زياد باشد و اكثر [علما]، زيادى بر سه نفر را در هر طبقه معتبر دانسته اند و برخى ديگر، زيادى بر دو نفر را. بنابر تعريف اوّل، هر خبرى را كه سه نفر روايت كنند، مستفيض است.
مقباس الهداية، ج1، ص128

هاشم معروف الحسنى در اين باره مى نويسد:
أمّا الاستفاضة، فلا يوصف بها الحديث الاّ اذا رواه أكثر من ثلاثة فى جميع مراحله حتى ينتهى الى الراوى الأخير
حديث به «مستفيض» توصيف نمى گردد، مگر هنگامى كه بيشتر از سه نفر در تمام طبقات، آن را روايت كنند تا آخرين راوى.
الموضوعات فى الآثار والأخبار، ص49

روایت مستفیض نیازی به بررسی سند ندارد:

بسیارى از بزرگان شیعه تصریح کرده‌اند که وقتى روایتى مستفیض شد، نیازى به بررسى سندى ندارد؛ از جمله مرحوم صاحب جواهر در بحثى مى نویسد :

فلا ریب فی استفاضتها بحیث تستغنی عن ملاحظة السند کما هو واضح ... .

تردیدى در مستفیض بودن سند آن نیست؛ به طورى که ما را از ملاحظه سند روایت بى‌نیاز مى‌کند؛ چنانچه این مطلب آشکار است.

النجفی ، الشیخ محمد حسن (متوفاى1266هـ)، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام ، ج10، ص286، تحقیق وتعلیق وتصحیح: محمود القوچانی، ناشر : دار الکتب الاسلامیة ـ تهران، الطبعة: السادسة، 1363ش .

و آقا رضا همدانى نیز این گونه استدلال مى کند :

واستفاضة هذه الأخبار مغنیة عن البحث عن سندها ... .

مستفیض بودن این روایات، ما را از تفحص در سند آن بى‌نیاز مى‌کند.

الهمدانی ، الحاج آقا رضا (متوفای1322هـ)، مصباح الفقیه (ط.ق)، ج2، ص375، ناشر : منشورات مکتبة الصدر ـ طهران

و مرحوم آقاى خویى نیز در بسیارى از موارد به مستفیض بودن روایت استدلال مى کند ؛ از جمله :

وإن کانت ضعیفة السند بأجمعها - فهی نصوص مستفیضة متظافرة مضافا إلى التسالم والاجماع وفیه الکفایة ، فخلاف ابن الجنید لا یعبأ به .

الموسوی الخوئی ، السید أبو القاسم (متوفاى1411هـ) ، مستند العروة الوثقى کتاب الخمس محاضرات زعیم الحوزة العلمیة آیة الله العظمى السید أبو القاسم الموسوی الخوئی مد ظله تألیف الشیخ مرتضى البروجردی ، شرح ص 308 ، ناشر: چاپخانه : العلمیة ـ قم، 1364 ش

وهذه الأخبار وإن کان أغلبها ضعیفة إلا أن استفاضتها بل الاطمئنان بصدور بعضها .

کتاب الطهارة - السید الخوئی - ج5 - شرح ص 14 .

مرحوم آقا ضیاء عراقى در مطلبى مى نویسد :

أن نفس استفاضتها کافیة فی الوثوق الاجمالی بصدور بعضها ... .

همین که سند آن مستفیض است، براى وثوق اجمالى به صدور آن کفایت مى‌کند.

العراقی ، الشیخ آغا ضیاء الدین (متوفاى1361هـ)، تعلیقة استدلالیة على العروة الوثقى ، ص 215، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامی التابعة لجماعة المدرسین بقم المشرفة، الطبعة : الأولى، 1410هـ

إن ما تقدم من الروايات وإن كانت كلها ضعيفة السند، إلا أنها مستفيضة
رواياتي كه ذكر شد اگر چه از حيث سند ضعيف هستند ولي از حيث تعداد روايت مستفيض هستند.
معجم رجال الحديث، آيت الله خوئي، ج 14، ص 100.

فلذا روایت صحیح است و نیاز به بررسی سندی نیست

هم چنین برادری یکی از روایات را تصحیح سندی کردند من از ایشون نقل می کنم::

[3] عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ يَحْيَى الْحَلَبِيِّ عَنْ أَيُّوبَ بْنِ الْحُرِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مَرْدُودٌ إِلَى الْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ وَ كُلُّ حَدِيثٍ لَا يُوَافِقُ كِتَابَ اللَّهِ فَهُوَ زُخْرُفٌ
الكافي ج : 1 ص : 70 باب الأخذ بالسنة و شواهد الكتاب ح 3
وسائل‏ الشيعة ج: 27 ص: 111 ح: 33347 9 - باب وجوه الجمع بين الأحادي

امام ع فرمودند: هر روايتي كه موافق كتاب خدا نباشد، باطل است

اين روايت صد در صد صحيح هست و اگر نيازي بود بحث رجاليش را هم مطرح مي كنم

فلذا تمامي روايات مطرود هست زيرا خلاف قران مي باشد، ضمن اينكه خداوند طبق ايه 59 سوره نساء ما را در زمان منازعه ارجاع به سنت مي دهد حال انكه خود قران تصريح بر عدم تحريف دارد فلذا تمامي اعداها را باطل مي كند

تذكر::::::::

شايد براي دوستان جاي سوال باشد در ابتداي روايت امده است عن بعض اصحابنا فلذا روايت معلق و فاقد ارزش علمي هست امادر روايت هاي كافي كه در ابتدا عن بعض اصحابنا اورده است به معناي معلق بودن روايت نيست زيرا در خود اصول كافي تصريح داشته است

در مقدمه كتاب شريف كافى، مصداق «عدة‌ من اصحابنا» را كه از احمد بن خالد برقى روايت كرده، مشخص كرده‌اند كه افراد ذيل مى‌باشند:
وكل ما كان فيه: عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد البرقي فهم: 1. أبو الحسن علي بن إبراهيم بن هاشم القمي. 2. محمد بن عبد الله بن أذينة. 3. أحمد بن عبد الله بن أمية. 4. علي بن الحسين السعد آبادي.
در كتاب كافى، مراد از «عدة من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد»، ابو الحسن على بن ابراهيم قمى... هستند
الكليني الرازي، أبو جعفر محمد بن يعقوب بن إسحاق (متوفاى328 هـ)، الأصول من الكافي، ج1، ص48،‌ ناشر: اسلاميه‏، تهران‏، الطبعة الثانية،1362 هـ.ش.

محمد صالح مازندرانى يكى از شارحان اين كتاب شريف مى‌گويد:
والعدة على هذا في جميع الموارد مشتملة على العدول والثقات.
افرادى كه در مصداق عده واقع شده اند،‌ عادل و ثقه هستند.
المازندراني، مولي محمد صالح (متوفاي1081هـ)، شرح أصول الكافي، ج1، ص65، تحقيق: مع تعليقات: الميرزا أبو الحسن الشعراني / ضبط وتصحيح: السيد علي عاشور،‌ ناشر: دار إحياء التراث العربي للطباعة والنشر والتوزيع - بيروت – لبنان، چاپ: الأولى1421 - 2000 م
علامه مجلسی در مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏1، ص: 229 حدیث را صحیح می داند
تنها اشكال برادر ..... بر روات محمد بن خالد بود كه حقير تصحيح ان را نيز اوردم:::::::::::::::::::


واعتبره الشيخ الطوسي (قدس سره الشريف) في كتابه الرجالي ممن صاحب ثلاثة من الأئمة عليهم‌السلام وهم « الإمام موسى بن جعفر الكاظم عليه‌السلام ، والإمام علي بن موسى الرضا عليه‌السلام ، والإمام محمد بن علي الثاني عليه‌السلام ».
فقد قال الشيخ (قدس سره الشريف) في القسم المخصص لأصحاب الإمام الرضا عليه‌السلام : « ثقة ، هؤلاء من اصحاب أبي الحسن موسى عليه‌السلام »

وقال في القسم المخصص لأصحاب الإمام الكاظم عليه‌السلام : « محمد بن خالد البرقى ».
وقال في القسم المخصص لأصحاب الإمام الجواد عليه‌السلام : « محمد بن خالد البرقى من اصحاب موسى بن جعفر والرضا عليه‌السلام »

شيخ طوسي ايشان را در زمره صحابي سه تا از امامان اورده است و مي فرمايد ثقه هستند
رجال الطوسي ، ص ٣٦٣ ، رقم ٥٣٩١.

وقد دافع عنه العلامة الحلي (قدس سره الشريف) بعد أن نقل تضعيف ابن الغضائري والنجاشي له ، ورأى (قدس سره الشريف) أن تعديل الشيخ مقدّم على جرح النجاشي ، ولذا قال العلامة : « والاعتماد عندى على قول الشيخ ابى جعفر الطوسى رحمه‌الله »

كما إن العلامة الحلي (قدس سره الشريف) اعتبره من الثقات حينما تعرض له في كتابه الرجالي في القسم المخصص لأصحاب الإمام الرضا عليه‌السلام.

علامه حلي هم بعد از نقل تضعيف نجاشي و غضائري خودم را ملزم به سخنان شيخ طوسي مي داند و قائل بر تعديل ايشان هستند و مي فرمايند من تعديل ايشان را بر جرح ديگران مقدم مي دانم و عقيده ايشان بر اين هست كه محمد بن خالد از خواص صحابي امام رضا ع هستند
خلاصة الأقوال ، ص ١٣٩ ، رقم ١٤.

ضمن اينكه نجاشي هم او را از خطبا و ادبا و علما مي داند :
وكان أديباً، حسن المعرفة بالاخبار، وعلوم العرب، اما در حديث او را ضعيف مي داند اما شخصيت او را توثيق مي كند

و از همه مهم تر اين هست كه ايت الله خوئي در معجم خودشان سه دليل بر مورد وثوق بوده محمد بن خالد اقامه مي كند

الاولى: أنك قد عرفت من الشيخ توثيق محمد بن خالد صريحاً، ولكنه مع ذلك قد توقّف بعضهم في توثيقه، بل تعجّب بعضهم من ترجيح العلاّمة قول الشيخ على تضعيف النجاشي مع أنه أضبط وأتقن، ولكن الصحيح أنّ العلاّمة لم يرجّح قول الشيخ على قول النجاشى، وإنّما ذكر اعتماده على قول الشيخ من تعديله لاجل أنّ كلام النجاشي غير ظاهر في تضعيفه، وإنّما التضعيف يرجع إلى حديثه، لاجل أنّ محمد بن خالد كان يروي عن الضعفاء ويعتمد على المراسيل، كما صرّح به ابن الغضائرى، وحينئذ يبقى توثيق الشيخ بلا معارض.
والثانية: أنّ النجاشي ذكر أنّ محمد بن خالد مولى أبي موسى الاشعرى، وذكر ابن الغضائري أنه مولى جرير بن عبد اللّه، فلو صحّ مافي النجاشي فأبو موسى الاشعري غير من هو المعروف الملعون الخبيث.
الثالثة: قد عرفت من البرقي والشيخ عدّ محمد بن خالد من أصحاب الكاظم والرضا والجواد عليهم السلام، وهو وإن كان كثير الرواية جداً، إلاّ إنّا لم نظفر بروايته عن المعصوم سلام اللّه عليه، إلاّ في موردين، فقد روى عن أبي جعفر الثاني عليه السلام، وروى عنه أحمد بن محمد. الكافي: الجزء 3، باب الرجل يعطي عن زكاته العوض


تصحیح روایت توسط ایت الله خوئی ره :

وما رواه الشيخ الجليل سعيد بن هبة الله "القطب الراوندي" بسنده [HL]الصحيح[/HL] إلى الصادق (عليه السلام):
"إذا ورد عليكم حديثان مختلفان فاعرضوهما على كتاب الله، فما وافق كتاب الله فخذوه، وما خالف كتاب الله فردوه...
الوسائل: 27 / 118، باب 9، رقم الحديث:
33362
http://www.al-khoei.us/books/?id=6519
ما رواه الشيخ الصدوق محمد بن علي بن الحسين بسنده [HL]الصحيح[/HL] عن الصادق (عليه السلام(:الوقوف عند الشبهة خير من الاقتحام في الهلكة، إن على كل حق حقيقة،وعلى كل صواب نورا، فما وافق كتاب الله فخذوه، وما خالف كتاب الله فدعوالوسائل: 27 / 119، باب 9، رقم الحديث:
33368
.http://www.al-khoei.us/books/?id=6519


تصحیح ایت الله میلانی بر روایت :

این روایت ها را ایت الله میلانی هم تصحیح کرده است

لقد جاءت الأحاديث الصحيحة تنص على وجوب عرض الخبرين المتعارضين بل مطلق الأحاديث على القرآن الكريم ، فما وافق القرآن أخذ به وما خالفه أعرض عنه ، فلولا أن سور القرآن وآياته مصونة من التحريف ومحفوظة من النقصان ما كانت هذه القاعدة التي قررها الأئمة من أهل البيت الطاهرين آخذين إياها من جدهم رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم ولا أمكن الركون إليها والوثوق بها .

تحقیق فی نفی التحریف ص24


این احادیث از ائمه ع مختلف و پیامبر نقل شده است !!

1-پیامبر اکرم ص ::

5 - محمد بن إسماعيل ، عن الفضل بن شاذان ، عن ابن أبي عمير ، عن هشام بن الحكم وغيره ، عن أبي عبد الله عليه السلام قال : خطب النبي صلى الله عليه وآله بمنى فقال : أيها الناس ما جاء كم عني يوافق كتاب الله فأنا قلته وما جاء كم يخالف كتاب الله فلم أقله .

اصول کافی ج1 ص 69

2-امام رضا ع ::

فما ورد عليكم من خبرين مختلفين فاعرضوهما على كتاب الله فما كان في كتاب موجودا حلالا أو حراما فاتبعوا ما وافق الكتاب ولم يكن في الكتاب فاعرضوه على سنن النبي

عیون اخبار الرضا ج1ص 23

3-حضرت علی ع ::

4 - أمالي الصدوق : أحمد بن علي بن إبراهيم بن هاشم ، عن أبيه علي ، عن أبيه ، عن النوفلي ، عن السكوني ، عن الصادق جعفر بن محمد ، عن أبيه ، عن جده عليهم السلام قال : قال علي عليه السلام : إن على كل حق حقيقة ، وعلى كل صواب نورا ، فما وافق كتاب الله فخذوه وما خالف كتاب الله فدعوه .

بحار ج2 ص 227

4-امام هادی ع ::

وقول الإمام الهادي عليه السلام : " . . . فإذا وردت حقائق الأخبار والتمست شواهدها من التنزيل ، فوجد لها موافقا وعليها دليلا ، كان الاقتداء بها فرضا لا يتعداه إلا أهل العناد .

تحف العقول للحراني : 343

5-امام صادق ع::

وقول الإمام الصادق عليه السلام : " إذا ورد عليكم حديثان مختلفان فاعرضوهما على كتاب الله ، فما وافق كتاب الله فخذوه ، وما خالف كتاب الله فذروه . . . "

جامع احادیث الشیعه ج1 ص 264-265

ایا باز هم حرفی باقی می ماند در مورد این حدیث؟؟



فلذا روایت صحیح صحیح است و نزدیک چه بسا به متواتر است تا مستفیض !!!

جواب دوم کلی::

رد شدن روایات مربوط به تحریف توسط علماء :

1-ایت الله العظمی سید هادی میلانی::

قول ایت الله العظمی سید محمد هادی میلانی در جواب سوال هل وقع تحریف فی القران ؟
( الحمد لله وسلام على عباده الذين اصطفى . أقول بضرس قاطع إن القرآن الكريم لم يقع فيه أي تحريف لا بزيادة ولا بنقصان ، ولا بتغيير بعض الألفاظ ، وإن وردت بعض الروايات في التحريف المقصود منها تغيير المعنى بآراء وتوجيهات وتأويلات باطلة ، لا تغيير الألفاظ والعبارات . وإذا اطلع أحد على رواية وظن بصدقها وقع في اشتباه وخطأ ، وإن الظن لا يغني من الحق شيئا )

من می گویم :بضرس قاطع قران کریم در ان تحریفی اتفاق نیفتاده است و نه زیادی ای ونه نقضان و نه تغییری در برخی الفاظ و اینکه برخی از روایات در مورد تحریف امده است مقصود از ان تغییر معنی است و توجیهات و تاویلات باطله است و تغییر در الفاظ و عبارات نیست
تدوین القران ص 45

ایشون می فرمایند::

وأما الروايات الدالة على سقوط آيات أو سور من هذه المعجزة الخالدة فمجهولة أو ضعيفة
و اما روایات که دلالت می کند بر سقوط ایات و سوره های پس مجهول یا ضعیف هستند

المیزان فی تفسیر القران ج12ص106

2-محمد حسین کاشف الغطاء::

والأخبار الواردة من طرقنا أو طرقهم الظاهرة في نقصه أو تحريفه ضعيفة شاذة ، وأخبار آحاد لا تفيد علما ولا عملا ، فإما أن تأول بنحو من الاعتبار ، أو يضرب بها الجدار .

و اخبار وارده از طرق ما یا طرق اون ها که ظاهرش ان است که نقض است یا تحریف است ضعیف و شاذ هستند و اخبار احادیث نه علمی ایجاد می کند نه عمل پس یا باید ان را زد به دیوار یا اینکه تاویل بشه به صورتی از اعتبار

اصل الشیعه واصولها ص 220

3-میرزای تبریزی و رد روایات::


ایشون روایات مربوط به تحریف را شاذ و ضعیف می داند و انها را غیر اعتماد می شمارد و قول تحریف را نادر می داند

4-نقل چهارم بحار

بحار الأنوار ج 11 ص 24 :
بعد از نقل عبارت::-ان الله اصطفى-وقال العالم نزل هو ال ابراهيم وال عمران وال محمد على العالمين

در پاورقی امده است ::

-هذه الرواية وأمثالها مما ورد في تحريف القرآن من الاخبار الشواذ التى لا تقاوم ما اجتمع عليه الشيعة الامامية وغيرهم من عدم تحريف القرآن ، وأن ما بأيدينا اليوم هو المنزل على نبينا محمد صلى الله عليه وآله ، مع أن جلها مراسيل وضعاف


می گوید :این روایت و امثال ان از انچه وارد شده است در تحریف قران از اخبار شاذی است که قوام ندارد انچه اجماع شده است در شیعه امامیم ه وغیر انها از عدم تحریف قران است

5-سید صباح شبر::

بعض المسائل الخلافية المعروفة ص75

20-تحريف القران
دائما توجه الينا تهمه القول بتحريف القران وفي الحقيقه ينطبق هنا المثل القائل-رمتني بدائها وانسلت ذلك ان الذي يتهمنا بذلك لوجود بعض الروايات في الكتب او لان عالما من العلماء الذي يتهمنا لو رجع صحاح الكتب التي يعتمدها لوجدوها تدل على التحريف----
اما نحن فكثير من الروايات التي قد تفيد تحريفا وزياده اما ضعيفه السند او ان لها تاويلا ومعنى اخر غير مايظهر منها

اما ما پس بسیاری از روایاتی که استفاده می شود از ان تحریف و زیاد است اما ضعیف السند هستند یا اینکه مربوط به تاویل و معنی است

6-سید گلپایگانی::

إرشاد السائل - السيد الگلپايگاني - الصفحة 203
(س - 758 -) هناك العديد من الروايات التي تشير إلى أن هناك زيادة أو نقص أو تغيير في القرآن الكريم فما صحة مثل هذه الروايات، وما رأي الإمامية بهذا الموضوع، وما رأيكم بذلك؟
بسمه تعالى: لا تحريف في القرآن الكريم والأخبار الموهمة لذلك مردودة أو مؤولة، والله العالم.

سوال پرسیده شده است ایا اینکه روایاتی که اشراره می شود به زیادت و نقض و تغییر در قران پس رای امامیه در این قضیه و رای شما چیست ؟؟

جواب:بسمه تعالی:تحریفی در قران کریم نیست و اخبار موهوم مردود هستند یا مووله

7-سيد عبدالله شبر::

تفسير القران الكريم
السيد عبد الله شبر
ص27

ولئن سمعت في الروايات شيئا في تحريف القران وضياع بعضه فلا تقم لتلك الروايات وزنا وقل مايشاء العلم في اضطرابها ووهنها وضعف رواتها ومخالفتها للمسلمين وفيما جاءت به في مروياتهم الواهيه من الوهن وما الصقته بكرامه القران مما ليس له شبه به واستمع من ذلك

معني::و اينكه شنیدم در روایاتی که چیزی در مورد تحریف قران است پس استواری نیست بر این روایات وزنی

8-شيخ حبيب كاظمي::

وما ورد في مصادر المسلمين مما ظاهره التحريف ، إما ضعيف السند لا يعمل به ، أو مؤول بحيث لا يدل على التحريف .
وانچه وارد شده است در مصادر مسلمان که دلالت بر تحریف می کند ضعیف سند هستند و عمل به ان نمی شوند یا احادیث مووله هستند {{احادیث مووله احادیث تاویل دارد هستند } در کل دلالت بر تحریف نمی کند

9-امام خمینی

إن الواقف على عناية المسلمين بجمع الكتاب وحفظه وضبطه قراءة وكتابة ، يعترف ببطلان تلك المزعمة " التحريف " ، وأنه لا ينبغي أن يركن إليها ذو مسكة ، وما وردت فيه من الأخبار ، بين ضعيف لا يستدل به

به اون اخبار نمیشه استدلال کرده به اون
تهذيب الأصول ( تقريرات الإمام الخميني ) : 2 / 96 .

10-سید محمد طباطبایی::

وقال السيد محمد الطباطبائي - المتوفى سنة 1242 - ما ملخصه : " لا خلاف أن كل ما هو من القرآنيجب أن يكون متواترا في أصله وأجزائه ، وأما في محله ووضعه وترتيبه ، فكذلك عند محققي أهل السنة للقطع بأن العادة تقضي بالتواتر في تفاصيل مثله ، لأن هذا المعجز العظيم الذي هو أصل الدين القويم والصراط المستقيم مما توفر الدواعي على نقل جمله وتفاصيله ، فما نقل آحادا ولم يتواتر يقطع بأنه ليس من القرآن قطعا

مجله ثراتنا ج6ص137
پس انچه نقل می شود احاد است متواتر نیست

11-شیخ الطائقه طوسی::

والمقصود من هذا الكتاب علم معانيه وفنون أغراضه ، وأما الكلام في زيادته ونقصانه فمما لا يليق به أيضا ، لأن الزيادة فيه مجمع على بطلانها ، والنقصان منه فالظاهر أيضا من مذهب المسلمين خلافه ، وهو الأليق بالصحيح عن مذهبنا ، وهو الذي نصره المرتضى - رحمه الله تعالى - وهو الظاهر من الروايات . غير أنه رويت روايات كثيرة من جهة الخاصة والعامة بنقصان كثير من آي القرآن ، ونقل شئ منه من موضع إلى موضع ، طريقها الآحاد التي لا توجب علما ولا عملا ، والأولى الإعراض عنها وترك التشاغل بها لأنه يمكن تأويلها ، ولو صحت لما كان ذلك طعنا على ما هو موجود بين الدفتين ، فإن ذلك معلوم صحته لا يعترضه أحد من الأمة ولا يدفعه "

می گوید :دیده شده است روایات کثیره از جهت خاصه و عامه به نقضان از قران و نقل شده است چیز از انه از موضع به موضع دیگر طریق ان احاد است !!!

التبيان في تفسير القرآن 1 : 3


12-ایت الله جوادی املی


عموم روايات ادعايي تحريف، يا فاقد اتصال سند است يا از راوياني نقل شده است كه به كذب و جعل اشتهار دارند و شماري نيز از منابع فاقد اعتبار نقل شده است
نزاهت قران از تحریف ص 142

13-شیخ محمد جواد بلاغی



محدث معاصر، نوري، در كتاب خود فصل الخطاب در جمع‏آوري رواياتي كه به استناد آنها مدعي كاستي قرآن شده، كوشش بسيار نموده و روايات مسند را با روايات مرسل به هم آميخته است. به گمان خود با اين كار تعداد اسناد را افزايش داده است؛ با آنكه يك محقق به يقين مي‏داند كه اين مراسيل از آن مسانيد گرفته شده است... بيشتر اين روايات، اخباري است كه اسناد آنها به افرادي اندك منتهي مي‏شود؛ آن هم يا كساني كه علماي رجال، هر يك از آنان را ضعيف‏الحديث و فاسد المذهب و روايات آنان را نامقبول مي‏دانند يا كساني هستند كه به جعل و كذب متهم‏اند و من روا نمي‏دانم حتي يك حديث را از چنين كساني در تفسير نقل كنم يا كساني‏اند كه به فرقه واقفيه و دشمني با امام رضا(عليه‌السلام) مشهورند يا كساني هستند كه به فساد روايت و غلوّ گويي معروف‏اند
(آلاءالرحمن، ج1، ص27 ـ 25.)

14-ایت الله خوئی



.. بسياري از روايات، داراي ضعف سندي‏اند و شماري از آنها از كتاب اَحمد بن محمد سيّاري نقل شده‏اند كه علماء رجال بر فساد مذهب و باور او نسبت به تناسخ، اتفاق نظر دارند و نيز شماري از اين روايات از علي بن اَحمد كوفي نقل شده‏اند كه علماء رجال مي‏گويند او كذّاب و فاسد المذهب است
(البيان، ص226.)

جواب سوم کلی ::

رد شدن روایات تحریف توسط متواتر بودن قران::

1-علامه سید شرف الدین::

الشيخ علي الكوراني العاملي - تدوين القرآن - رقم الصفحة : ( 43 )

-
رأي السيد شرف الدين العاملي : والقرآن الحكيم الذي لا يأتيه الباطل من بين يديه ولا من خلفه ، إنما هو ما بين الدفتين ، وهو ما في أيدي الناس لا يزيد حرفاًً ولا ينقص حرفاًً ، ولا تبديل فيه لكلمة بكلمة ولا لحرف بحرف ، وكل حرف من حروفه متواتر في كل جيل
تواتراً قطعياً إلى عهد الوحي والنبوة ، وكان مجموعاً على ذلك العهد الأقدس مؤلفاً على ما هو عليه الآن ، وكان جبرائيل (ع) يعارض رسول الله (ص) بالقرآن في كل عام مرة ، وقد عارضه به عام وفاته مرتين ، والصحابة كانوا يعرضونه ويتلونه على النبي (ص) حتى ختموه عليه (ص) مراراًًً عديدة ، وهذا كله من الأمور المعلومة الضرورية لدى المحققين من علماء الإمامية .... نسب إلى الشيعة القول بتحريف القرآن بإسقاط كلمات وآيات إلخ ، فأقول : نعوذ بالله من هذا القول ، ونبرأ إلى الله تعالى من هذا الجهل ، وكل من نسب هذا الرأي إلينا جاهل بمذهبنا ، أو مفتر علينا ، فإن القرآن العظيم والذكر الحكيم متواتر من طرقنا بجميع آياته وكلماته وسائر حروفه وحركاته وسكناته ، تواتراً قطعياً عن أئمة الهدى من أهل البيت (ع) لا يرتاب في ذلك إلاّّ معتوه ، وأئمة أهل البيت كلهم أجمعون رفعوه إلى جدهم رسول الله
(ص) عن الله تعالى ، وهذا أيضاًً مما لا ريب فيه ، وظواهر القرآن الحكيم - فضلاً عن نصوصه - أبلغ حجج الله تعالى ، وأقوى أدلة أهل الحق بحكم الضرورة الأولية من مذهب الإمامية ، وصحاحهم في ذلك متواترة من طريق العترة الطاهرة ، وبذلك تراهم يضربون بظواهر الصحاح المخالفة للقرآن عرض الجدار ، ولا يأبهون بها ، عملاًَ بأوامر أئمتهم (ع)
سید شرف الدین عاملی ادعای تواتر بودن قطعی قران می کند

2-شیخ لطف الله صافی::

الشيخ علي الكوراني العاملي - تدوين القرآن - رقم الصفحة : ( 46 )

- رأي الشيخ لطف الله الصافي : القرآن معجزة نبينا محمد (ص) وهو الكتاب الذي لا يأتيه الباطل من بين يديه ولا من خلفه ، قد عجز الفصحاء عن الإتيان بمثله ، وبمثل سورة أو آية منه ، وحير عقول البلغاء ، وفطاحل الأدباء ... وقد مر عليه أربعة عشر قرناًً ، ولم يقدر في طول هذه القرون أحد من البلغاء أن يأتي بمثله ، ولن يقدر على ذلك أحد في القرون الآتية والأعصار المستقبلة ، ويظهر كل يوم صدق ما أخبر الله تعالى به فإن لم تفعلوا ولن تفعلوا .. هذا هو القرآن ، وهو روح الأمة الإسلامية وحياتها ووجودها وقوامها ، ولولا القرآن لما كان لنا كيان ، هذا القرآن هو كل ما بين الدفتين ليس فيه شئ من كلام البشر وكل سورة من سوره وكل آية من آياته ،متواتر مقطوع به ولا ريب فيه ، دلت عليه الضرورة والعقل والنقل القطعي المتواتر ، هذا هو القرآن عند الشيعة الإمامية ، ليس إلى القول فيه بالنقيصة فضلاً عن الزيادة سبيل ، ولا يرتاب في ذلك إلاّّ الجاهل ، أو المبتلى بالشذوذ الفكري.

3-شیخ علی کرکی:

الشيخ جواد البلاغي - آلاء الرحمن في تفسير القرآن - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 26 )

- شيخ علي بن عبد العالي الكركي : المتوفي سنة 938 هـ صنف في نفي النقيصة رسالة مستقلة جاء فيها إن ما دل على الروايات من النقيصة لابد من تأويلها أو طرحها فأن الحدث إذا جاء على خلاف الدليل من الكتاب والسنة المتواترة والإجماع ولم يمكن تأويله ولا حمله على بعض الوجوه وجب طرحه

4-حسین عبدالله

جذور الانحراف ص 305حسین عبدالله العتوق

کما هو المشهور المتسالم علیه عند السنه هو سلامه القران من ای تغییر او تحریف بمقتضی التواتر...

5-علامه حلي ره::


المنقوله بالتواتر

6-حر عاملی::

الشيخ الحر العاملي ( المتوفى 1104 ه‍ ) يقول في كتابه : والمتتبع للتاريخ والأخبار والآثار يعلم يقينا بأن القرآن ثابت بغاية التواتر وبنقل الآلاف من الصحابة ، وأن القرآن كان مجموعا مؤلفا في عهد الرسول

قران ثابت است به غایت تواتر
آلاء الرحمن : 1 / 25 .

هم چنین ایشون کتابی دارند به اسم تواتر القران

أمل الآمل : 1 / 31 .

7-سید محمد طباطبایی::

وقال السيد محمد الطباطبائي - المتوفى سنة 1242 - ما ملخصه : " لا خلاف أن كل ما هو من القرآن يجب أن يكون متواترا في أصله وأجزائه ، وأما في محله ووضعه وترتيبه ، فكذلك عند محققي أهل السنة للقطع بأن العادة تقضي بالتواتر في تفاصيل مثله ، لأن هذا المعجز العظيم الذي هو أصل الدين القويم والصراط المستقيم مما توفر الدواعي على نقل جمله وتفاصيله ، فما نقل آحادا ولم يتواتر يقطع بأنه ليس من القرآن قطعا " ( 26 ) .

مجله ثراتنا ج6ص137

8-علامه جوادی املی :
مسلمانان اتفاق نظر دارند که قران کنونی صدورش قطعی است و به تواتر از نسل های پیشین به نسل های بعدی منتقل شده است ......{تا انجا که ایشون می فرمایند}بر اساس این تواتر مسلمانان معتقدند مصحف کنونی بیکم وکاست از زمان پیامبر ص تا امروز به دست انان رسیده است و با وجود چنین تواتری برای شبهه تحریف جایی نمی ماند

نزاهت قران از تحریف ص 106

فائده::هنگامی که ثابت شد قضیه ای متواتر است روایات دیگر همه رد می شوند چون که متواتر بودن یک چیز یقینی است یعنی این اتفاق یقینا افتاده است پس تحریف بالکل مخدوش وباطل می شود

جواب چهارم کلی به روایات ::

رد شدن روایات به وسیله اجماع

1-شیخ جعفر کاشف الغطاء:

الشيخ جعفر كاشف الغطاء - كشف الغطاء - رقم الصفحة : ( 298 )

- رأي الشيخ جعفر كاشف الغطاء : لا زيادة فيه من سورة ، ولا آية من بسملة وغيرها ، لا كلمة ولا حرف ، وجميع ما بين الدفتين مما يتلى كلام الله تعالى بالضرورة من المذهب بل الدين ، وإجماع المسلمين ، وأخبار النبي (ص) والأئمة الطاهرين (ع) وإن خالف بعض من لا يعتد به في دخول بعض ما رسم في إسم القرآن ... لا ريب في أنه محفوظ من النقصان بحفظ الملك الديان كما دل عليه صريح القرآن ، وإجماع العلماء في جميع الأزمان ، ولا عبرة بالنادر.

پس اجماع علما در تمام زمان ها بوده است

2-محمد حسین کاشف الغطاء:

الشيخ علي الكوراني العاملي - تدوين القرآن - رقم الصفحة : ( 43 )

- رأي الشيخ محمد حسين كاشف الغطاء : وإن الكتاب الموجود في أيدي المسلمين هو الكتاب الذي أنزله الله للإعجاز والتحدي ، وتمييز الحلال من الحرام ، وأنه لا نقص فيه ولا تحريف ولا زيادة ، وعلى هذا إجماعهم.

3-محقق کلباسی::

المحقق الكلباسي - البيان في تفسير القرآن - رقم الصفحة : ( 234 ).

- المحقق الكلباسي : أن الروايات الدالة على التحريف مخالفة لإجماع الأمة إلاّّ من لا إعتداد به.

4-شیخ علی کرکی::

الشيخ جواد البلاغي - آلاء الرحمن في تفسير القرآن - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 26 )

- شيخ علي بن عبد العالي الكركي : المتوفي سنة 938 هـ صنف في نفي النقيصة رسالة مستقلة جاء فيها إن ما دل على الروايات من النقيصة لابد من تأويلها أو طرحها فأن الحدث إذا جاء على خلاف الدليل من الكتاب والسنة المتواترة والإجماع ولم يمكن تأويله ولا حمله على بعض الوجوه وجب طرحه.

4-علامه امینی:

فهؤلاء أعلام الإمامية وحملة علومهم الكالئين لنواميسهم وعقايدهم قديما و وحديثا يوقفونك على مين الرجل فيما يقول ، وهذه فرق الشيعة وفي مقدمهم الإمامية مجمعة على أن ما بين الدفتين هو ذلك الكتاب الذي لا ريب فيه وهو المحكوم بأحكامه ليس إلا .

الغدیر ج3ص101

5-سید قاضی نور الله::

ليس مما قال به جمهور الاماميه

6- محمد شيرازي

انجا كه مي گوید اعتقاد الشیعه جمع می بندد نظر خود را نمی گوید پس گروه است یعنی اجماع

7-سید مرتضی ::

( باب الاعتقاد في مبلغ القرآن ) قال الشيخ - رضي الله عنه - : اعتقادنا أن القرآن الذي أنزله الله تعالى على نبيه محمد صلى الله عليه وآله وسلم هو ما بين الدفتين ، وهو ما في أيدي الناس ، ليس بأكثر من ذلك ، ومبلغ سوره عند الناس مائة وأربع عشرة سورة . وعندنا أن الضحى وألم نشرح سورة واحدة ، ولايلاف وألم تر كيف سورة واحدة ( 1 ) .

الاعتقادات شیخ صدوق ص85

8-حسین عبدالله المعتوق::

عبارت قرمز شده اولی بیانگر حرف ماست

9-علامه سید حسین مکی وادعای اجماع بسیاری از محققین


نعتقد نحن الامامیه.
وقد اجمعت کلمه علمائنا خصوص المحققین منهم علی عدم النقض

10-قزوینی::


قدیما و حدیثا منظور از عبارت ماست

11-محقق تبریزی:


عبارت قرمز شده اولی

12-شیخ مفید::
وقد قال جماعة من أهل الإمامة إنه لم ينقص من كلمة ولا من آية ولا من سورة
اوائل المقالات ص81

13-اتفاق میرزا جواد تبریزی و همه شیعه::

متفقا علیه عندهم یعنی تمام شیعه چه قدیم چه جدید

14-محسن امین


عبارت خط کشیده حاکی از ان می کند

15-شیخ مکارم شیرازی


المشهور بین اوساط جل علماء المسلمین شیعه وسنه

16 - شیخ صدوق::


الاعتقادات شیخ صدوق ص 59

32-باب الاعتقاد في القران
اعتقادنا في القران انه كلام الله ووحيه وتنزيله وقوله وكتابه وانه لايأتيه الباطل من بين يديه ولامن خلفه تنزيل من حكيم عليم وانه القصص الحق وانه القول الفصل وماهو بالهزل وان الله تبارك وتعالى محدثه ومنزله وربه حافظه والمتكلم به

17-شیخ بلاغی ::

الاء الرحمن
في تفسير القران
للبلاغي

قول الاماميه بعدم النقيصه في القران
ص25

18-شیخ مظفر::

ابتدای کلام می گوید ::نعتقد پس کلام منعقد شد

20- شیخ مصباح یزدی::

دروس في العقيده الاسلاميه
محمد تقي المصابح اليزدي
ص257

عدم الزياده في القران
اجمع المسلمون كلهم على عدم الزياده في القران الكريم بل هو مما اتفق عليه كل المطلعين في العلم
عدم النقيصه في القران
صرح كبار علماء الاسلام من الشيعه واهل السنه واكدوا عدم تعرض القران الكريم للنقيصه
كما لم يتعرض للزياده

21-ابوالقاسم دیجابی

العدل
دراسة معاصره
تاليف السيد ابو القاسم الديباجي

العدل في القران الكريم
كثيره هي الايات القرانيه المتحدثه عن عدل الله تبارك وتعالى والدالة على هذه الحقيقه الثابته المؤيده ايضا بالدليلين العقلي والنقلي والمثبته كثيرا في كتب ومؤلفات العلماء والمفكرين والاسلاميين
می گوید این ایات قران است که از عدل خداوند است
و به دلایل مختلف عقلی و نقلی انچیزی مفکران اسلامی و مولفات علما چنین چیزی را ثابت می کند

22-عاملي و كثيري از محققین وعلماء:

عقيده الشيعة
في الامام الصادق وسائر الائمه
للعاملي
ص11

لانقص ولازياده في القران
نعتقد نحن الاماميه الاثني عشريه ان القران الذي بايدينا اليوم الذي يقرا العالم الاسلامي على ماهو عليه الان هو القران الذي انزله الله تعالى شأنه عن ان يعتريه نقص او تبديل لقوله تعالى شأنه-انا نحن نزلنا الذكر وانا له لحافظون-وقد جمعت كلمه علمائنا خصوصا المحققين منهم على عدم النقص والزياده فيه

می گوید :به تحقیق جمع کردم کلمه ی علمای مان را خصوصا محققین از انها بر عدم نقض و زیادت در ان

23- شریف رضی::
تلخيص البيان
للشريف الرضي
ص11

فالقران كلام الله باجماع المسلمين المؤمنين
الى ان يصل الى
ان معجزه القران ليست مربوطه بعصر النبي انها خالده وسرخلودها لايعلمه الا الله والراسخون في العلم ومن هنا كان التعامل مع القران امر صعب اذ ماجدوى اعجاز القران وانه الايه وانه احد الثقلين اللذين يمنعان من الضلالة

پس قران کلام خداوند به اجماع مسلمین مومنین

24-علي بن طاووس حلي ::

السيد علي بن طاووس الحلي ( المتوفى 664 ه‍ ) قال : إن رأي الإمامية هو عدم التحريف .

قطعا رای امامیه عدم تحریف است

سعد السعود : 144

25-ایت الله میلانی::


کتاب التحقیق فی نفی التحریف ص 9
وقطعا متعرض شده اند علمای شیعه از قرن 3تا حال حاضر به عدم تحریف قران در کتاب هایشان
در کتب حدیثشیان ان احادیث موهم را جواب دادند از نظر سند
ان ها در همه مواضع گفته اند بر عدم تحریف قران در انها کسی است که میگوید به اجماع علماء الشیعه بلکه تمام مسلمین
پس شیعه ی امامیه معتقد به عدم تحریف قران است واین کتاب بدون نقض وزیادت است
این عقیده ی شیعه است در گذشته و حال همانطور که تصریح شده است از کبار علما در کتابهایشان

دوستان عقیده شیعه کدام است؟؟؟بنگرید به سخن علامه عقیده این است قدیم وجدید یک حرف را زده اند

26-سید حسن کوه کمری::

وصرح السيد حسين الكوه كمري - المتوفى سنة 1299 - بعدم تحريف القرآن ، واستدل على ذلك بأمور نلخصها فيما يلي : 1 - الأصل ، لكون التحريف حادثا مشكوكا فيه . 2 - الإجماع . 3 - منافاة التحريف لكون القرآن معجزة . 4 - قوله تعالى : " لا يأتيه الباطل من بين يديه ولا من خلفه " . 5 - أخبار الثقلين . 6 - الأخبار الناطقة بالأمر بالأخذ بهذا القرآن

می گوید سید حسن کوه کمری برای اینکه اثبات کند عدم تحریف قران را استدلالاتی را ارائه داده است یکیش دوستان می بینید نوشته است اجماع

مجله تراثنا ج6ص138

27-محمد حسن آشتیانی::

المشهور بين المجتهدين والأصوليين ، بل أكثر المحدثين عدم وقوع التغيير مطلقا
مشهور بین مجتهدین واصولیین بلکه اکثر محدثین بر عدم وقوع تغییر است مطلقا

مجله تراثنا ج6ص 139-138

28-اجماع علماء در کل زمان ها ::

ایت الله میلانی می فرمایند:

ومن الأدلة على عدم نقصان القرآن : إجماع العلماء في كل الأزمان

و از ادله بر عدم نقصان قران اجماع علماء در کل زمان هاست

التحقیق فی نفی التحریف ص 31

فائده::اجماع یعنی حرف کل شیعه یعنی مثلا همه می گند چین وجود دارد یکی میگه نیست اونایی که می گند میشه اجماع اون یکی میشه شاذ اون شاذ رو می ندازند دور
سخن اخر بسیار قابل تامل است!!علماء شیعه در همه زمان ها متفق علیه بودند بر مصون بودن قران از تحریف!!!
دقت کنید اجماع از قول معصوم 100درصد مورد قبول است که ما در پست های بعد اثبات کردیم قول معصوم هم به صورت واضح است !!

http://www.wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%AC%D9%85%D8%A7%D8%B9#اعتبار اجماع

http://www.pasokhgoo.ir/node/5859

http://www.hawzah.net/fa/Article/View/86227/?ParentID=79143

شما لينك ها را در مورد اجماع ببینید می بینید
عکس زیر از سایت ایت الله العظمی صافی است

http://safi.ir/book/2277

جواب پنجم کلی به روایات ::

آیاتی که دلالت بر عدم تحریف قرآن می کند

حال خود خداوند در قران کریم می فرماید::

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ [١٥:٩]
همانا ما قرآن را نازل کردیم، و یقیناً ما نگهبان آن [از تحریف و زوال] هستیم.
﴿٩﴾ سوره حجر


جواب به یک شبهه::
شبهه

ای که این جا عده ای مطرح می کنند این است که در این جا ذکر یعنی پیامبر

جواب::



1-در چند ایه ی قبل از همین سوره برای قران ذکر امده است در همان سوره:

وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ [١٥:٦]
و گفتند: ای کسی که قرآن بر او نازل شده! قطعاً تو دیوانه ای!
﴿٦﴾

حاشیه ::در این ایه هیچ گاه ذکر نمی تواند پیامبر باشد چون که اگر معنی کنیم چنین می شود گفتند ای کسی که خودت بر او نازل شده{یعنی پیامبر بر خودش نازل شده!!}
نه عقلا نه کلاما چنین چیزی اتفاق نمی افتد

لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ [١٥:٧]
اگر [درباره پیامبری ات] راست می گویی، چرا فرشتگان را نزد ما نمی آوری؟!
﴿٧﴾
مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذًا مُّنظَرِينَ [١٥:٨]
[اینان بدانند که] ما فرشتگان را جز به درستی و راستی نازل نمی کنیم، و در آن هنگام [که نازل شوند، این منکران لجوج از دچار شدن به عذاب] مهلت نمی یابند.
﴿٨﴾
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ [١٥:٩]
همانا ما قرآن را نازل کردیم، و یقیناً ما نگهبان آن [از تحریف و زوال] هستیم.
﴿٩﴾ سوره حجر

2 :الف ولام عهد بودن ایه ::

نتیجه ای که می گیریم در این ایه در کلمه الذکر الف و لام ، الف و لام عهد است یعنی چی الف و لام عهد
دوستان نگاه کنید الف ولام ها اقسام داریم که به ما کمک های فراوانی در قران کریم می کند
الف ولام عهد الف و لام جنس و...
الف و لام عهد چیست یک مثال قرانی :
فَقُلْنَا يَا آدَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَىٰ [٢٠:١١٧]
پس گفتیم: ای آدم! مسلماً این [ابلیس] دشمنی است برای تو و همسرت، پس شما را از بهشت بیرون نکند که در مشقت و رنج افتی.
﴿١١٧﴾

إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَىٰ [٢٠:١١٨]
قطعاً برای تو [در این مکان موقعیتی است که] است که نه گرسنه شوی و نه برهنه گردی.
﴿١١٨﴾

وَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِيهَا وَلَا تَضْحَىٰ [٢٠:١١٩]
و نه در آن تشنه شوی و نه دچار آفتاب زدگی گردی.
﴿١١٩﴾

فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا يَبْلَىٰ [٢٠:١٢٠]
پس شیطان او را وسوسه کرد، گفت: ای آدم! آیا تو را به درخت جاودان و سلطنتی که کهنه نمی شود، راهنمایی کنم؟
120 سوره طه
این داستان حضرت ادم ع و حوا است این جا الف و لام ، الف ولام عهد است یعنی همون شیطانی که سجده نکرد منظوره ما در این ایه است
در این ایه به قرینه الذکر در ایه قبل می توان نتیجه گرفت الف و لام منظور از ذکر همان قرانی است که قبلا اشاره کردیم

ایت الله العظمی سبحانی می فرمایند ::
لام عهد: این بر سه قسم است:

الف و لام عهد ذهنی: مانند و لقد امر علی اللئیم یسبنی فممرت ثمة قلت لا یعنینی. اللئیم اشاره به یک فرد از لئیم است که در ذهن اوست و متکلم او را می شناسد هرچند مخاطب شناختی نسبت به او ندارد. در متن مطول و همچنین در کلام میرزا در قوانین آمده است که عهد ذهنی به منزله ی نکره است با این فرق که فقط برای متکلم روشن است.
الف و لام عهد ذکری: ْ كَما أَرْسَلْنا إِلى‏ فِرْعَوْنَ رَسُولًا فَعَصى‏ فِرْعَوْنُ الرَّسُول‏ که مراد از الرسول دوم همان است که چند کلمه قبل ذکر شده است.
الف و لام حضوری: مانند کلام امام صادق علیه السلام که در جواب کسی که عرض کرد از چه کسی معالم دین خود را اخذ کنیم فرمود: علیک بهذا الجالس یعنی همین کسی که در حضور ما نشسته است.
http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/sobhani/osool/87/871120/
در قسمت ذکری مشاهده می کنید همان کلامی که ما گفتیم کاشف به عمل می آید

3-ذکر یکی از اسامی قران کریم است:::

وَهَٰذَا ذِكْرٌ مُّبَارَكٌ أَنزَلْنَاهُ ۚ أَفَأَنتُمْ لَهُ مُنكِرُونَ [٢١:٥٠]
و این [قرآنی] که آن را نازل کرده ایم، ذکر و پندی پرمنفعت است؛ آیا باز هم شما منکر آن هستید؟


ایه 50
سوره انبیاء
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ [٣٨:٨٧]
آن [قرآن را که بر شما می خوانم] جز مایه تذکر و پندی برای جهانیان نیست.
﴿٨٧﴾ سوره ص
دقیقا کجا ذکر در این ایات با پیامبر اکرم ص و سیاق ان می خواند چون معنی ای می دهد که از لحاظ عقلا حکم نمی کند

4:برای پیامبر خداوند از ارسلنا استفاده کرده است نه نزلنا :::

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ ۗ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۗ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ اتَّقَوْا ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ [١٢:١٠٩]
و پیش از تو [بخاطر هدایت مردم] جز مردانی از اهل آبادی ها را که به آنان وحی می نمودیم نفرستادیم. آیا [مخالفان حق] به گردش و سفر در زمین نرفتند تا با تأمل بنگرند که عاقبت کسانی که پیش از آنان بودند [و از روی کبر و عناد به مخالفت با حق برخاستند] چگونه بود؟ و مسلماً سرای آخرت برای کسانی که پرهیزکاری کردند،بهتر است؛ آیا نمی اندیشید؟
﴿١٠٩﴾ سوره یوسف


در حالی که برای کتاب اسمانی مثل قران از انزلنا و نزلنا استفاده شده است
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنزِيلًا [٧٦:٢٣]
به راستی ما قرآن را به تدریج بر تو نازل کردیم؛
﴿٢٣﴾ نساء

مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ [٢٠:٢]
ما قرآن را بر تو نازل نکردیم تا به مشقت و زحمت افتی؛
﴿٢﴾ طه
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿يوسف: ٢﴾
سُورَةٌ أَنزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنزَلْنَا فِيهَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لَّعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ [٢٤:١]
[این] سوره ای است که آن را [از اُفق دانش خود] فرود آوردیم و [اجرای احکام و معارف آن را] لازم و واجب نمودیم و در آن آیاتی روشن نازل کردیم، تا متذکّر و هوشیار شوید.
﴿١﴾ سوره نور

وَقُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَىٰ مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِيلًا [١٧:١٠٦]
و قرآن را [جدا جدا و] بخش بخش قرار دادیم تا آن را با درنگ و تأمل بر مردم بخوانی و آن را به تدریج [برپایه حوادث، پیش آمدها و نیازها] نازل کردیم.
﴿١٠٦﴾ اسراء

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ [٤٤:٣]
به راستی ما آن را در شبی پربرکت نازل کردیم؛ زیرا که همواره بیم دهنده بوده ایم؛
﴿٣﴾ دخان

لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ [٢١:١٠]
بی تردید کتابی به سوی شما نازل کردیم که مایه [شرف، بزرگواری، رشد و سعادت] شما در آن است؛ آیا نمی اندیشید.
﴿١٠﴾ انبياء

بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ﴿القدر: ١﴾

وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ [٦:١٥٥]
و این [قرآن] کتابی پرفایده است که ما آن را نازل کردیم پس آن را پیروی کنید و [از مخالفت با آن] بپرهیزید تا مشمول رحمت شوید.
﴿١٥٥﴾ انعام

لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ۖ وَأَنزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ [٥٧:٢٥]
همانا ما پیامبران خود را با دلایل روشن فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو [ی تشخیص حق از باطل] نازل کردیم تا مردم به عدالت بر خیزند، و آهن را که در آن برای مردم قوت و نیرویی سخت و سودهایی است، فرود آوردیم و تا خدا مشخص بدارد چه کسانی او و پیامبرانش را در غیاب پیامبران یاری می دهند؛ یقیناً خدا نیرومند و توانای شکست ناپذیر است.
﴿٢٥﴾ حديد

لَوْ أَنزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ [٥٩:٢١]
اگر این قرآن را بر کوهی نازل می کردیم، قطعاً آن را از ترس خدا فروتن و از هم پاشیده می دیدی. و این مثل ها را برای مردم می زنیم تا بیندیشند.


﴿٢١﴾ حشر 21
وایات بسیار دیگر

5-تفسیر این ایه با ایه دیگر :::

بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ [١٦:٤٤]
[همه پیامبران را] با دلایل روشن و کتاب های آسمانی [فرستادیم] ، و قرآن را [هم] به سوی تو نازل کردیم به خاطر اینکه برای مردم آنچه را که برای [هدایتشان] به سویشان نازل شده بیان کنی و برای اینکه [در پیامبری تو و آنچه را به حق نازل شده] بیندیشند.
﴿٤٤﴾ سوره نحل
یک سوال دقیقا الان ما اگر ذکر را به معنی پیامبر ترجمه کنیم یعنی اینکه ما نازل کردیم به سوی تو خودت را تا خودت را تبیین کنی برای مردم
کجا معنی لغوا و عقلی می دهد

6- حفظ پیامبر ص معنی ندارد :
وقتی می گوید ما تو را حفظ می کنیم این حفظ کردن دلیل و تخصیصی نزده است بر ان یعنی جمله عام است ومطلق مگر اینکه شما یک اسثتنایی بیاورید از قران کریم خود خداوند در مورد پیامبر ص می فرمایند
إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ [٣٩:٣٠]
بی تردید تو می میری و قطعاً آنان هم می میرند.
﴿٣٠﴾ سوره زمر
چگونه پیامبر را حفظ می کند با اینکه خود خداوند می گوید تو می میری یعنی عدم حفظ بودن{از دیدگاه ظاهر بین ان اشخاص}



7- پیامبر و قران یکی از مصادیق ذکر است !!!

سلمنا جدلا ما فرض می کنیم که پیامبر ص یعنی ذکر ایا دلیل بر این می شود که غیر از پیامبر ص ذکری دیگر نیست نه خیر ما در قران کریم و علم قران کریم یک چیزی داریم به عنوان بیان مصداق یک مبحث ظریفی است که الحق و الانصاف شخص نداند بسیاری از معارف قران را شاید بس نداند
خداوند در قران کریم می فرماید
يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورُ [٤٠:١٩]
او چشمهایی را که به خیانت می‌گردد و آنچه را سینه‌ها پنهان می‌دارند، می‌داند.
﴿١٩﴾ سوره غافر


به ظاهر ایه نگاه کنیم یک سری نکات می دانیم::

نگاه کنید ما مثلا می گیم طلا و نقره یعنی چی یعنی اینکه این دو چیز یک سنخیتی دارند که کنار هم اومدند نمی گیم شکر و طلا چون سنخیتی دیده نمیشه خوب ایه بالا چه سنخیتی دیده می شه؟؟؟ یک مرد چشم چران و دانستن در سینه های پنهان کجاش سنخیت داره

- الإمام الصادق ( عليه السلام ) - لما سئل عن قوله تعالى : * ( يعلم خائنة الأعين ) * - : ألم تر - إلى الرجل ينظر إلى الشئ وكأنه لا ينظر إليه ! فذلك خائنة الأعين
يك شخصي پرسید از امام صادق که چشم خانن می داند یعنی چی ؟؟؟فرمودند:
اون چشمی است که نگاه می کند مثل اینکه نگاه نمی کند
معانی الاخبار ص 147

حالا من یک مثال می زنم ::چشمی که اشکارا داره چشم چرانی می کنه ایا مصداق این ایه نمی تونه باشه؟؟یعنی کسی که مثلا برفرض سر چهار راه بشینه چشم چرانی کنه؟؟

این بلکه یکی از مصادیقش اینه !!

نمونه اي دیکر که به شدت بیان مصداق را تعیین می کند

بیان مصداق نمونه ای دیگر از بیان مصداق ایه اخر سوره تکاثر

منظور از نعیم چیست؟؟

وَأخرج عبد الله بن أَحْمد فِي زَوَائِد الزّهْد وَابْن أبي حَاتِم وَابْن مرْدَوَيْه عَن ابْن مَسْعُود عَن النَّبِي صلى الله عَلَيْهِ وَسلم فِي قَوْله: {ثمَّ لتسألن يَوْمئِذٍ عَن النَّعيم} قَالَ: الْأَمْن وَالصِّحَّة
وَأخرج هناد وَعبد بن حميد وَابْن جرير وَابْن الْمُنْذر وَابْن مرْدَوَيْه وَالْبَيْهَقِيّ فِي شعب الْإِيمَان عَن ابْن مَسْعُود فِي الْآيَة قَالَ النَّعيم:الْأَمْن وَالصِّحَّة

اینا نشون می دهد که نعیم امن و صحت است

وَأخرج ابْن أبي شيبَة وهناد وَأحمد وَابْن جرير وَابْن مرْدَوَيْه وَالْبَيْهَقِيّ فِي شعب الإِيمان عَن مَحْمُود بن لبيد قَالَ: لما أنزلت {أَلْهَاكُم التكاثر} فَقَرَأَ حَتَّى بلغ ثمَّ {لتسألن يَوْمئِذٍ عَن النَّعيم} قَالُوا يَا رَسُول الله: عَن أَي نعيم نسْأَل وَإِنَّمَا هما الأسودان المَاء وَالتَّمْر وسيوفنا على رقابنا والعدوّ حَاضر فَعَن أَي نعيم نسْأَل قَالَ: أما إِن ذَلِك سَيكون
وَأخرج أَحْمد فِي زَوَائِد الزّهْد وَعبد بن حميد وَالتِّرْمِذِيّ وَابْن جرير وَابْن حبَان وَابْن مرْدَوَيْه وَالْبَيْهَقِيّ فِي شعب الْإِيمَان عَن أبي هُرَيْرَة قَالَ: قَالَ رَسُول الله صلى الله عَلَيْهِ وَسلم:
إِن أول مَا يسْأَل العَبْد عَنهُ يَوْم الْقِيَامَة من النَّعيم أَن يُقَال لَهُ:
ألم نصح لَك جسمك ونروك من المَاء الْبَارِد
وَأخرج ابْن جرير عَن ثَابت الْبنانِيّ عَن النَّبِي صلى الله عَلَيْهِ وَسلم قَالَ: النَّعيم المسؤول عَنهُ يَوْم الْقِيَامَة كسرة تقوته وَمَاء يرويهِ وثوب يواريه

وَأخرج أَحْمد وَالنَّسَائِيّ وَابْن جرير وَابْن الْمُنْذر وَابْن مرْدَوَيْه وَالْبَيْهَقِيّ فِي شعب الإِيمان عَن جَابر بن عبد الله قَالَ: جَاءَنَا رَسُول الله صلى الله عَلَيْهِ وَسلم وَأَبُو بكر وَعمر فأطعمناهم رطبا وسقيناهم مَاء فَقَالَ رَسُول الله صلى الله عَلَيْهِ وَسلم: هَذَا النَّعيم الَّذِي تسْأَلُون عَنهُ

چند تنی داشتند خرما و اب می خورند یعنی ابوبکر و عمر پیامبر گفت این نعمتی است که می پرسند می شود از شما

وَأخرج الْبَيْهَقِيّ فِي شعب الإِيمان عَن عَليّ بن أبي طَالب {ثمَّ لتسألن يَوْمئِذٍ عَن النَّعيم} قَالَ:
النَّعيم الْعَافِيَة

النعیم یعنی عافیت
وَأخرج عبد بن حميد وَابْن الْمُنْذر وَابْن أبي حَاتِم وَابْن مرْدَوَيْه عَن عَليّ بن أبي طَالب أَنه سُئِلَ عَن قَوْله: {ثمَّ لتسألن يَوْمئِذٍ عَن النَّعيم} قَالَ: عَن أكل خبز الْبر وَشرب مَاء الْفُرَات مبرداً وَكَانَ لَهُ منزل يسكنهُ فَذَاك من النَّعيم الَّذِي يسْأَل عَنهُ

می گوید از حضرت علی ع سوال شد از این ایه حضرت فرمودند از خوردن نان و نوشیدن و کسی که منزلی دارد که سکونت دارد پس از این نعمت هایی است که سوال می شود از اول

تفسیر در منثور ج5ص 611-619

قال الرضا عليه السلام : ولقد حدثني أبي عن أبيه أبي عبد الله الصادق عليه السلام أن أقوالكم هذه ذكرت عنده في قول الله تعالى : ( ثم لتسئلن يومئذ عن النعيم ) فغضب عليه السلام وقال : إن الله عز وجل لا يسأل عباده عما تفضل عليهم به ولا يمن بذلك عليهم والامتنان بالانعام مستقبح من المخلوقين فكيف يضاف إلى الخالق عز وجل ما لا يرضي المخلوق به ؟ ! ولكن النعيم حبنا أهل البيت وموالاتنا يسأل الله عباده عنه بعد التوحيد والنبوة لأن العبد إذا وفا بذلك أداه إلى نعيم الجنة الذي لا يزول

عيون اخبار الرضا ج1ص 137

نعیم حب ما اهل بیت است

من صحيفة الرضا ( عليه السلام ) ، عنه ، عن آبائه ، عن علي بن أبي طالب عليهم السلام قال في قول الله تبارك وتعالى : " ثم لتسألن يومئذ عن النعيم " ( 1 ) قال : الرطب والماء البارد .
مکارم الاخلاق ص 157

خرما و آب سرد

الصادق ( ع ) في قوله تعالى : ( ثم لتسألن يومئذ عن النعيم ) أي عن ولايتنا ،
مناقب ال ابی طالب ج3ص404

نعیم ولایت ما است

* ( ثم لتسألن يومئذ عن النعيم ) * ( 7 ) .
- الإمام الصادق ( عليه السلام ) - في قوله تعالى : * ( لتسألن يومئذ عن النعيم ) * -
: تسأل هذه الأمة عما أنعم الله عليهم برسول الله ( صلى الله عليه وآله ) ثم بأهل بيته ( عليهم السلام ) ( 8 ) .
- عنه ( عليه السلام ) - أيضا - : نحن من النعيم ( 9 )
- عنه ( عليه السلام ) - أيضا - : إن الله أكرم من أن يسأل مؤمنا عن أكله وشربه ( 10 ) .

7 ) التكاثر : 8 . ( 8 ) البحار : 7 / 272 / 39 . ( 9 ) نور الثقلين : 5 / 665 / 28 . ( 10 ) المحاسن : 2 / 163 / 1446 .

میررزا محمد تقی اصفهانی می گوید :

فإن قلت : قد ورد في بعض الروايات تفسير النعيم بالأمن والصحة والرطب والماء البارد فكيف التوفيق ؟
قلت : لا تنافي بين هذه الروايات ، لأنهم ( عليهم السلام ) قد ذكروا في كل حديث بعض مصاديق النعيم ، وذلك لا يدل على حصر النعيم فيما ذكر بخصوصه ، وهذا كان في إثبات المطلوب .

مکیال المکارم ج1 ص 246

پس اگر گفته شود :وارد شده است در بعضی از روایات تفسیر نعیم به امت و صحت و رطب و اب سرد پس چه طوری است ؟؟؟
می گوید :منافاتی نیست بین روایات برای ایکنه انها ائمه ع ذکر کردند در هر حدیث بعضی از مصادیق نعمت را و این دلالت نمی کند بر حصر و انحصار نعمت به ذکر یک چیز خصوصی

نتیجه:::پس از قول علماء و سخنان ائمه فهمیده می شود برخی مسائل تعیین مصداق است ذکر هم چین حالتی دارد که با ایات دیگر دانسته می شود قران است ولکن ائمه و پیامبر ع هم هستند منافاتی بین اینها دیده نمی شود

تعیین مصداق را ما از اهل بیت نشان دادیم که متفاوت است در یک ایه فقط و فقط در یک ایه

منابع
بهره گیری از کتاب نزاهت قران از تحریف نویسنده علامه جوادی املی حفظه الله
بهره گیری از سخنان استاد فاطمی نیا حفظه الله

آیات دیگر که دلالت بر عدم تحریف می کند

اول :

قُرآنًا عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِي عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿زمر/28﴾
قرآنى عربى بى‏هيچ كژى باشد كه آنان راه تقوا پويند (28)

دوم:

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ [٤١:٤١]
کسانی که به این قرآن هنگامی که به سویشان آمد کافر شدند [به عذابی سخت دچار می شوند] بی تردید قرآن کتابی است شکست ناپذیر،
﴿٤١﴾

لَّا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ ۖ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ [٤١:٤٢]
که هیچ باطلی از پیش رو و پشت سرش به سویش نمی آید، نازل شده از سوی حکیم و ستوده است.
﴿٤٢﴾ سوره فصلت


سوم :




لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ [٧٥:١٦]
[پیش از پایان یافتن وحی به وسیله جبرئیل] زبانت را به حرکت در نیاور تا در خواندن آن شتاب ورزی.

إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ [٧٥:١٧]
بی تردید گردآوردن و [به هم پیوند دادن آیات که بر تو وحی می شود و چگونگی] قرائتش بر عهده ماست،

فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ [٧٥:١٨]
پس هنگامی که آن را [به طور کامل] خواندیم، [به همان صورت] خواندنش را دنبال کن.

ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ [٧٥:١٩]
سپس توضیح و بیانش نیز بر عهده ماست.



سوره قیامت آیات 16-19

فعن ابن عباس وغيره في قوله تعالى : " إن علينا جمعه وقرآنه " أن المعنى : إن علينا جمعه ، وقرآنه عليك حتى تحفظه ويمكنك تلاوته ، فلا تخف فوت شئ منه

از ابن عباس نقل شده است:تا حفظ بکنی ان را

مجمع البيان للطبرسي 5 : 397 .






چهارم ::
ایه اطفای نور الهی
يُرِيدُونَ أَن يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ [٩:٣٢]
همواره می خواهند نور خدا را با سخنان باطل [و تبلیغاتِ بی پایه] خود خاموش کنند؛ ولی خدا جز اینکه نور خود را کامل کند، نمی خواهد، هر چند کافران خوش نداشته باشند.
﴿٣٢﴾ سوره توبه

خداوند قران کریم را نور معرفی می کند :

يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيرًا مِّمَّا كُنتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ ۚ قَدْ جَاءَكُم مِّنَ اللَّهِ[HL] نُورٌ[/HL] وَكِتَابٌ مُّبِينٌ [٥:١٥]
ای اهل کتاب! یقیناً پیامبر ما به سوی شما آمد که بسیاری از آنچه را که شما از کتاب [تورات و انجیل درباره نشانه های او و قرآن] همواره پنهان می داشتید برای شما بیان می کند، و از بسیاری [از پنهان کاری های ناروای شما هم] درمی گذرد. بی تردید از سوی خدا برای شما نور و کتابی روشنگر آمده است.
﴿١٥﴾ مائده
اگر این دو ایه را کنار یکدیگر بگذارید کاشف به عمل می اید که خداوند قران را مصون از تحریف نگه می دارد
پیامبر ص در مورد نور بودن قران می گوید:

رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) : إن هذا القرآن حبل الله والنور المبين
قطعا این قران حبل الله است و نور مبین است
الترغيب والترهيب : 2 / 354 / 25

جواب ششم کلی به روایات ::


توصیه ائمه به قران خواندن و ثواب قرار دادن برای ان سوره ها و ایات!!

چگونه ممکن است قرانی که از خداوند نباشد ثواب محسوب شود برای انسان چگونه ائمه اطهار ع توصیه به قران خواند می کنند ؟؟؟

اگر تحریف شده است قران یعنی اینکه قران نیست اگر قران تحریف شده بود یعنی مطالب از خداوند نبود ایا این با سخن ائمه مخالفت نمی کند ؟؟

احادیث در این باب بسیار بسیار فراوان است

شیخ صدوق رحمت الله علیه در کتاب ثواب الاعمال از ص 99 تا ص 129 تمام مطالب در مورد ثواب سوره ها ایه ها وقرانی بودن اورده است

و لذا کسی منکر قضیه نیست به عنوان نمونه چند نقل می اوریم از سایت های فارسی زبان::

در باب فضیلت سوره های قرآن هم در روایات برای هر سوره ای فضیلتی ذکر شده مثلاً درباره ی سوره ی حمد (فاتحه الکتاب) از رسول اکرم (ص) نقل شده است که حضرت فرمودند: "ر کس سوره فاتحه الکتاب را بخواند به او آن چنان پاداشی می دهند که گویی دو ثلث قرآن را خوانده و بر هر مؤمن صدقه داده است."[2]
در روایت دیگری وارد شده که:" هر کس این سوره(حمد) رابخواند هر چه از خدا بخواهد به او می دهد." یا سوره ی حمد را شفای برای هر درد و بیماری معرفی کرده اند. به هر حال روایات بسیاری در اهمیت این سوره وارد شده است و قرائت آن ثواب بسیار زیادی دارد.
درباره ی سوره ی توحید هم فضائل زیادی ذکر شده از جمله اینکه سوره توحید را ثلث قرآن می دانند و در تشییع جنازه خواننده سوره ی توحید هفتاد هزار ملک می آیند پیامبر اعظم (ص) فرمودند کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد خواندن سوره ی توحید بعد از هر نماز ترک نکند چرا که هر کس آن را بخواند خداوند خیر و دنیا آخرت را برای او جمع می کند و خودش و والدین او و فرزندان اون را می آمرزد.[3] "
درباره ی سوره ی بقره از پیامبر اعظم (ص) سؤال شد که کدام سوره افضل سوره ها می باشد حضرت فرمودند:" سوره بقره و در آن آیة الکرسی."
ثواب آیة الکرسی آنقدر زیاد است که شیعه و سنی نقل کرده اند که پیامبر (ص) فرمودند: هر گاه مؤمنی آیة الکرسی بخواند و ثواب آن را به اهل قبور اهدا کند خداوند به ازاء هر حرفی برای او فرشته ای قرار می دهد که تا روز قیامت برای او تسبیح کنند.
و درباره ی فضیلت سوره ی آل عمران وارد شده که هر کس این سوره را بخواند هر آیه ای از آن امانی است برای گذشتن از پل دوزخ."[4] و درباره ی سوره ی نساء وارد شده، هر کس سوره ی نساء را روز جمعه بخواند از فشار قبر ایمن خواهد بود[5] و درباره ی سوره ی مائده آمده است که هر کس آن را هر پنجشنبه بخواند ایمانش آلوده نمی شود و برای خدا شریک قرار نمی دهد.
همچنین در روایتی از پیامبر (ص) نقل شده که به یکی از یارانش فرمود: می خواهی دو سوره به دو تعلیم کنم که برترین سوره های قرآن هستند؟ عرض کرد: آری ای رسول خدا حضرت معوذتین (سوره ی فلق و سوره ی ناس) را به او تعلیم کردند. سپس آن دو را در نماز صبح قرائت نمودند و فرمودند هر گاه بر می خیزی و می خوابی این دو سوره را بخوان[6].

http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa1021

فضیلت شخص تلاوت کننده قران ::

http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/porsemanbooks/Books/4/4.htm

مطلب در این باب بسیار فراوان است

وقول الإمام الصادق عليه السلام : " . . . وعليكم بتلاوة القرآن ، فإن درجات الجنة على عدد آيات القرآن ، فإذا كان يوم القيامة يقال لقارئ القرآن إقرأ وارق ، فكلما قرأ آية رقى درجة . . .

الامالی ص 359

وقول الإمام الصادق عليه السلام : " الواجب على كل مؤمن إذا كان لنا شيعة أن يقرأ ليلة الجمعة بالجمعة وسبح اسم ربك الأعلى . . . فإذا فعل ذلك فإنما يعمل بعمل رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم ، وكان جزاؤه وثوابه على الله الجنة "

واجب است بر هرمومنی هنگامی که از شیعه ما باشد که قرائت کند شب جمعه به سوره جمع و سبح اسم ربک الاعلی

ثواب الاعمال ص 118

ما فقط قطره ای رو ذکر کردیم به کتاب ثواب الاعمال رجوع شود

جواب هفتم به روایات ::

دستور ائمه مبنی بر رجوع به قران تعاریف و تمجید از قران کریم!!

حضرت علی ع امام المتقین ::

«ارسله علي حين فتره من الرسل و طول هجعه من الامم و انتقاض من المبرم، فجائهم بتصديق الذي بين يديه و النور المقتدي به، ذلک القرآن فاستنطقوه و لن ينطق و لکن اخبرکم، عنه الا ان فيه علم ما ياتي و الحديث عن الماضي و دواء دائکم و نظم ما بينکم.»
يعني فرستاد خداي تعالي[1] پيغمبر آخرالزمان را بر زمان سستي از فرستادن رسل، يعني بر زمان دراز ميان فرستادن رسول سابق و رسول لاحق و بر مدت دراز خواب[2] غفلت امتان و بر شکسته شدن احکام محکم شرايع ملل ماضيه و تغيير و اضمحلال آن، پس آمد آن رسول امتان را با مصدق کتابهايي که او پيش روي آنها بود، يعني تورات و انجيل که خبر داده بودند به آمدن پيغمبري به آن اسم و صفت[3] پس آمدن به آن اسم و صفت موجب صدق اخبار آنها شد و مصدق آنها گرديد و آمد با نوري که لازم است اقتدا کردن به او به تقريب معجزه بودن و آن نور قرآن است. پس طلب کنيد گويا شدن او را و حال آنکه هرگز به زبان گويا نمي‏شود،ولکن من زبان او باشم و خبر مي‏دهم شما را از معارف و احکامي که در اوست. آگاه باشيد که در قرآن علم چيزهايي است که بعد از اين مي‏آيد از احوال قيامت و در او است اخبار پيغمبران و امم ماضيه و در اوست دواي درد جهل شما از معارف و احکام و در اوست سبب انتظام امور شما از صلاح معاش و معاد و منافع زندگاني.

نهج البلاغه خطبه ص 157


منبع::
http://dorenajaf.valiasr-aj.com/include/VIEW.php?bankname=LIST&code=1038&RADIF=158
نوری که لازم است اقتدا به او به تقریب معجزه بود و ان نور قران است !!!

ایا حضرت علی ع ما را به کار عبث فرا می خواند نعوذ بالله ؟؟

در جای دیگر امام العارفین امیر المومنین علی ع می فرمایند::

وَاعْلَمُوا أَنَّ هذَا الْقُرْآنَ هُوَ النَّاصِحُ الَّذِی لاَ یَغُشُّ، وَ الْهَادِی الَّذِی لاَ یُضِلُّ، وَالْمُحَدِّثُ الَّذِی لاَ یَکْذِبُ. وَ مَا جَالَسَ هذَا الْقُرْآنَ أَحَدٌ إِلاَّ قَامَ عَنْهُ بِزِیَادَة أَوْ نُقْصَان: زِیَادَة فِی هُدىً، أَوْ نُقْصَان مِنْ عَمىً. وَاعْلَمُوا أَنَّهُ لَیْسَ عَلَى أَحَد بَعْدَ الْقُرْآنِ مِنْ فَاقَة، وَ لاَ لاَِحَد قَبْلَ الْقُرْآنِ مِنْ غِنىً ; فَاسْتَشْفُوهُ مِنْ أَدْوَائِکُمْ، وَاسْتَعِینُوا بِهِ عَلَى لاَْوَائِکُمْ، فَإِنَّ فِیهِ شِفَاءً مِنْ أَکْبَرِ الدَّاءِ: وَ هُوَ الْکُفْرُ وَ النِّفَاقُ، وَ الْغَیُّ وَ الضَّلاَلُ، فَاسْأَلُوا اللهَ بِهِ، وَ تَوَجَّهُوا إِلَیْهِ بِحُبِّهِ، وَ لاَ تَسْأَلُوا بِهِ خَلْقَهُ، إِنَّهُ مَا تَوَجَّهَ الْعِبَادُ إِلَى اللهِ تَعَالَى بِمِثْلِهِ.

بدانيد اين قرآن، پند دهنده اى است که هرگز کسى را نمى فريبد و هدايتگرى است که هيچ گاه گمراه نمى سازد و سخنگويى است که هرگز دروغ نمى گويد. هيچ کس در کنار اين قرآن ننشسته جز اين که از کنار آن با زياده يا نقصانى برخاسته ; زيادتى در هدايت يا نقصانى از کوردلى و جهالت. و بدانيد هيچ کس با داشتن قرآن، فقر و بيچارگى ندارد و هيچ کس بدون آن غنا و بى نيازى نخواهد داشت. حال که چنين است براى درمان بيمارى هاى خود از قرآن شفا بطلبيد و براى پيروزى بر شدايد و مشکلات از آن يارى بجوييد ; زيرا در قرآن شفاى سخت ترين بيمارى ها يعنى کفر و نفاق و جهل و ضلالت است، بنابراين آن چه را مى خواهيد به وسيله قرآن از خدا بخواهيد و با محبّت قرآن به سوى خدا روى آوريد، و هرگز به وسيله آن از مخلوقات او چيزى نخواهيد ; زيرا بندگان به چيزى مانند آن به خدا تقرّب نجسته اند.

نهج البلاغه خطبه 176

در جای دیگر امام علی ع می فرمایند ::

وَتَمَسَّکْ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ وَاسْتَنْصِحْهُ، وَأَحِلَّ حَلاَلَهُ، وَحَرِّمْ حَرَامَهُ

به ريسمان قرآن چنگ زن و از آن اندرز بخواه، حلالش را حلال بشمر و حرامش را حرام

نامه 69

حضرت علی ع در جای دیگر می فرمایند ::

وَ تَعَلَّمُوا الْقُرآن فَإِنَّهُ أَحْسَنُ الْحَدِیثِ، وَتَفَقَّهُوا فِیهِ فَإِنَّهُ رَبِیعُ الْقُلُوبِ، وَاسْتَشْفُوا بِنُورِهِ فَإِنَّهُ شِفَاءُ الصُّدُورِ، وَ أَحْسِنُوا تِلاَوَتَهُ فَإِنَّهُ أَنْفَعُ الْقَصَص

قرآن را فرا گيريد که بهترين گفته هاست! و در آن بينديشيد که بهار قلب هاست! از نور آن شفا و درمان بطلبيد که شفاى دلها(ى بيمار) است! و آن را به نيکوترين وجه تلاوت کنيد، که نيکوترين سخن هاست.

نهج البلاغه خطبه 110

کِتَابُ اللهِ تُبْصِرُونَ بِهِ، وَتَنْطِقُونَ بِهِ، وَتَسْمَعُونَ بِهِ، وَیَنْطِقُ بَعْضُهُ بِبَعْض، وَیَشْهَدُ بَعْضُهُ عَلَى بَعْض، وَلاَ یَخْتَلِفُ فِی اللهِ، وَلاَ یُخَالِفُ بِصَاحِبِهِ عَنِ اللهِ. قَدْ اصْطَلَحْتُمْ عَلَى الْغِلِّ فِیمَا بَیْنَکُمْ، وَنَبَتَ الْمَرْعَى عَلَى دِمَنِکُمْ

اين کتاب خداست که به وسيله آن (حقايق را) مى بينيد و با آن سخن مى گوييد و به وسيلهآن مى شنويد، بخشى از آن، از بخش ديگر سخن مى گويد، (و متشابهات در پرتو محکمات تفسير مى شود) بعضى گواه بعضى ديگر است (و يکديگر را تأييد مى کند). آنچه درباره خدا مى گويد، هماهنگ است (و اختلافى در آن نيست) و آن کس را که دوست قرآن است از خدا جدا نمى سازد.
نهج البلاغه خطبه 133

ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَیْهِ الْکِتَابَ نُوراً لاَ تُطْفَأُ مَصَابِیحُهُ، وَ سِرَاجاً لاَ یَخْبُو تَوَقُّدُهُ، وَ بَحْراً لاَ یُدْرَکُ قَعْرُهُ، وَ مِنْهَاجاً لاَ یُضِلُّ نَهْجُهُ،وَ شُعَاعاً لاَ یُظْلِمُ ضَوْءُهُ، وَ فُرْقَاناً لاَ یَخْمَدُ بُرْهَانُهُ، وَ تِبْیَاناً لاَ تُهْدَمُ أَرْکَانُهُ، وَ شِفَاءً لاَ تُخْشَى أَسْقَامُهُ، وَ عِزًّا لاَ تُهْزَمُ أَنْصَارُهُ،وَ حَقًّا لاَ تُخْذَلُ أَعْوَانُهُ. فَهُوَ مَعْدِنُ الاِْیمَانِ وَ بُحْبُوحَتُهُ، وَ یَنَابِیعُ الْعِلْمِ وَ بُحُورُهُ، وَ رِیَاضُ الْعَدْلِ وَ غُدْرَانُهُ، وَ أَثَافِیُّ الاِْسْلاَمِ وَ بُنْیَانُهُ، وَ أَوْدِیَةُ الْحَقِّ وَ غِیطَانُهُ. وَ بَحْرٌ لاَ یَنْزِفُهُ الْمُسْتَنْزِفُونَ، وَ عُیُونٌ لاَ یُنْضِبُهَا الْمَاتِحُونَ وَ مَنَاهِلُ لاَ یُغِیضُهَا الْوَارِدُونَ، وَ مَنَازِلُ لاَ یَضِلُّ نَهْجَهَا الْمُسَافِرُونَ، وَ أَعْلاَمٌ لاَ یَعْمَى عَنْهَا السَّائِرُونَ، وَ آکَامٌ لاَ یَجُوزُ عَنْهَا الْقَاصِدُونَ.
جَعَلَهُ اللّهُ رِیًّا لِعَطَشِ الْعُلَمَاءِ، وَ رَبِیعاً لِقُلُوبِ الْفُقَهَاءِ، وَ مَحَاجَّ لِطُرُقِ الصُّلَحَاءِ، وَ دَوَاءً لَیْسَ بَعْدَهُ دَاءٌ، وَ نُوراً لَیْسَ مَعَهُ ظُلْمَةٌ، وَ حَبْلاً وَثِیقاً عُرْوَتُهُ، وَ مَعْقِلاً مَنِیعاً ذِرْوَتُهُ، وَ عِزًّا لِمَنْ تَوَلاَّهُ، وَ سِلْماً لِمَنْ دَخَلَهُ، وَ هُدًى لِمَنِ ائْتَمَّ بِهِ، وَ عُذْراً لِمَنِ انْتَحَلَهُ، وَ بُرْهَاناً لِمَنْ تَکَلَّمَ بِهِ، وَ شَاهِداً لِمَنْ خَاصَمَ بِهِ، وَ فَلْجاً لِمَنْ حَاجَّ بِهِ، وَ حَامِلاً لِمَنْ حَمَلَهُ، وَ مَطِیَّةً لِمَنْ أَعْمَلَهُ، وَ آیَةً لِمَنْ تَوَسَّمَ، وَ جُنَّةً لِمَنِ اسْتَلاَْمَ. وَ عِلْماً لِمَنْ وَعَى، وَ حَدِیثاً لِمَنْ رَوَى، وَ حُکْماً لِمَنْ قَضَى.

سپس خداوند قرآن را بر او نازل کرد; نورى که چراغهايش خاموشى ندارد، چراغى که فروغ آن زوال نپذيرد. دريايى که ژرفايش درک نشود و راهى که پيمودنش به گمراهى نمى کشد، شعاعى که روشنايى اش تيرگى نگيرد، فرقان و جداکننده حق از باطلى که پرتو برهانش خاموش نگردد، بنايى که ارکانش منهدم نشود و داروى شفابخشى که با وجود آن، بيماريها وحشت نياورد، قدرتى که ياورانش شکست نپذيرند و حقّى که مددکارانش بى يار و ياور نمانند. قرآن معدن ايمان و کانون آن است، چشمه سارهاى دانش و درياهاى علم و باغهاى عدالت و برکه هاى عدل و پايه هاى اسلام و بنيان آن و نهرهاى حق و دشت هاى خرّم و سرسبز دين است، دريايى است که هر چه از آن برگيرند پايان نمى گيرد و چشمه اى است که هر چه از آن بردارند کم نمى شود.
آبشخورهايى است که هر چه از آن برکشند کاستى نمى يابد. منزلگاه هايى است که مسافرانش راه خود را گم نمى کنند و نشانه هايى است که از چشم رهگذران پنهان نمى ماند و زمين هاى مرتفعى است که جويندگانش از آن نمى گذرند. خداوند آن را فرونشاننده عطش دانشمندان، بهار دلهاى فقيهان و جادّه هاى وسيع صالحان قرار داده است. دارويى است که با بهره گيرى از آن اثرى از بيمارى باقى نمى ماند و نورى است که ظلمتى با آن نخواهد بود. ريسمانى است که دستاويز آن مطمئن و پناهگاهى است که قلّه بلند آن مانع نفوذ دشمن، عزّت و قدرت است، براى آن کس که تحت ولايتش قرار گيرد و محل امنى است براى آن کس که در حوزه آن وارد شود.
راهنمايى است براى کسى که به آن اقتدا کند و عذرى است براى آن کس که آن را مذهب خويش برگزيند و دليل و برهانى است براى کسى که با آن سخن گويد و گواهى است براى کسى که به کمک آن در برابر دشمنش بايستد و سبب پيروزى است بر آن کس که به آن احتجاج کند. قرآن نجات دهنده خوبى است براى کسى که به آن عمل کند و مرکب راهوارى است براى آن کس که آن را به کار گيرد. نشانه افتخارى است براى کسى که خود را با آن نشانه گذارى کند و سپر مطمئنّى است براى آن کس که خود را در پناه آن قرار دهد. علم و دانش پرارزشى است براى کسى که آن را حفظ و نگهدارى کند و گفتار والايى است براى آن کس که آن را روايت نمايد و حکم قاطعى است براى کسى که با آن قضاوت کند.

نهج البلاغه خطبه 198

نكات قابل تامل از اين خطبه با ارزش::

دريايى که ژرفايش درک نشود و راهى که پيمودنش به گمراهى نمى کشد

فرقان و جداکننده حق از باطلى که پرتو برهانش خاموش نگردد،

قرآن معدن ايمان و کانون آن است، چشمه سارهاى دانش و درياهاى علم و باغهاى عدالت و برکه هاى عدل و پايه هاى اسلام و بنيان آن و نهرهاى حق و دشت هاى خرّم و سرسبز دين است، دريايى است که هر چه از آن برگيرند پايان نمى گيرد و چشمه اى است که هر چه از آن بردارند کم نمى شود.

ريسمانى است که دستاويز آن مطمئن و پناهگاهى است که قلّه بلند آن مانع نفوذ دشمن، عزّت و قدرت است، براى آن کس که تحت ولايتش قرار گيرد و محل امنى است براى آن کس که در حوزه آن وارد شود.

راهنمايى است براى کسى که به آن اقتدا کند

قرآن نجات دهنده خوبى است براى کسى که به آن عمل کند

یک سوال ایا واقعا قران تحریف شده انسان را هدایت می کند ؟؟؟چرا امام معصوم ع ان را ریسمان مطمئن معرفی می کند

چگونه است که حق وباطل را نشان می دهد

امام علی ع در وصف امام زمان عج می فرمایند::

یَعْطِفُ الْهَوى عَلَى الْهُدَى، إذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى، وَیَعْطِفُ الرَّأْیَ عَلَى الْقُرْآنِ إذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْیِ.

او خواسته هاى دل را پيرو هدايت قرار مى دهد در زمانى که مردم هدايت را پيرو خواسته هاى دل قرار داده اند، و رأى و فکر خود را پيرو قرآن مى سازد در آن زمان که مردم قرآن را تابع فکر خود قرار مى دهند.

خطبه 138
همانطور که ایت الله العظمی مکارم شیرازی می فرمایند::
شرح و تفسیر
:
ویژگى حضرت مهدى (علیه السلام)
همان گونه که در بالا اشاره شد این خطبه از حوادث آینده پیش گویى مى کند، و به سه حادثه مهم اشاره مى نماید که نخستین آن را غالب شارحان نهج البلاغه اشاره به حضرت مهدى (علیه السلام) مى دانند; زیرا مى فرماید : «او خواسته هاى دل را پیرو هدایت قرار مى دهد در زمانى که مردم هدایت را پیرو خواسته هاى دل قرار داده اند، و رأى و فکر را پیرو قرآن مى سازد در آن زمان که مردم قرآن را تابع فکر خود قرار مى دهند» (یَعْطِفُ(1) الْهَوى عَلَى الْهُدَى، إذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى، وَیَعْطِفُ الرَّأْیَ عَلَى الْقُرْآنِ إذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْیِ).

منبع ::http://makarem.ir/nahjolbalaghe/?nahj=1&lid=0

نکته قابل تامل::رای و فکر خود را پیرو قران می سازد چگونه است ایا قران تحریف شده چنین خاصیتی را دارد که فکر مردم را به ان پیرو بسازد ؟؟

حضرت علی ع در مورد جامعیت قران کریم می فرمایند::
313 - وقال عليه السلام : وفي القرآن نبأ ما قبلكم وخبر ما بعدكم وحكم ما بينكم
در قران اخبار گذشتگان و ایندگان و احکام مورد نیاز زندگی تان وجود دارد
نهج البلاغه حکمت 313

قابل تامل::چگونه حضرت علی ع به ما دستور می دهی که احکام زندگی مان را از قران تحریف شده بگیریم؟؟

حضرت علی ع در مورد جامعیت قران کریم می فرمایند ::

منها: فَالْقُرْآنُ آمِرٌ زَاجِرٌ، وَ صَامِتٌ نَاطِقٌ. حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِهِ. أَخَذَ عَلَیْهِ مِیثَاقَهُمْ، وَ ارْتَهَنَ عَلَیْهِمْ أَنْفُسَهُمْ. أَتَمَّ نُورَهُ، وَ أَکْمَلَ بِهِ دِینَهُ، وَ قَبَضَ نَبِیَّهُ ـ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ ـ وَ قَدْ فَرَغَ إِلَى الْخَلْقِ مِنْ أَحْکَامِ الْهُدَى بِهِ. فَعَظِّمُوا مِنْهُ سُبْحَانَهُ مَا عَظَّمَ مِنْ نَفْسِهِ، فَإِنَّهُ لَمْ یُخْفِ عَنْکُمْ شَیْئاً مِنْ دِینِهِ، وَ لَمْ یَتْرُکْ شَیْئاً رَضِیَهُ أَوْ کَرِهَهُ إِلاَّ وَ جَعَلَ لَهُ عَلَماً بَادِیاً، وَ آیَةً مُحْکَمَةً، تَزْجُرُ عَنْهُ، أَوْ تَدْعُو إِلَیْهِ، فَرِضَاهُ فِیمَا بَقِیَ وَاحِدٌ، وَ سَخَطُهُ فِیمَا بَقِیَ وَاحِدٌ. وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَنْ یَرْضَى عَنْکُمْ بِشَیْء سَخِطَهُ عَلَى مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ، وَ لَنْ یَسْخَطَ عَلَیْکُمْ بِشَیْء رَضِیَهُ مِمَّنْ کَانَ قَبْلَکُمْ. وَ إِنَّمَا تَسِیرُونَ فِی أَثَر بَیِّن، وَ تَتَکَلَّمُونَ بِرَجْعِ قَوْل قَدْ قَالَهُ الرِّجَالُ مِنْ قَبْلِکُمْ. قَدْ کَفَاکُمْ مَؤُونَةَ دُنْیَاکُمْ، وَ حَثَّکُمْ عَلَى الشُّکْرِ، وَ افْتَرَضَ مِنْ أَلْسِنَتِکُمُ الذِّکْرَ.

قرآن امرکننده و بازدارنده است، خاموش است و گويا، و حجت خداست بر خلق. خداوند پيمان عمل به آن را از بندگانش گرفته و آنان را در گرو دستورات قرآن قرار داده است. نور خدا را (در ميان بندگان به وسيله آن) کامل ساخت و دين و آيينش را با آن به حدّ کمال رساند. پيامبرش(صلى الله عليه وآله) را در حالى از اين جهان برد که احکام هدايتگر قرآن را به خلق، رسانده بود. حال که چنين است خدا را آن گونه بزرگ بشماريد و توصيف کنيد که خود (در قرآن) بيان کرده، خداوند چيزى از دينش را بر شما پنهان ننموده و هيچ مطلبى را که سبب رضا يا ناخشنوديش باشد وانگذاشته است جز اينکه (در قرآن) نشانه اى آشکار و آيه اى محکم و روشن براى آن قرار داده که از آن باز مى دارد يا به سوى آن دعوت مى کند. (بازداشتن از معاصى و دعوت به سوى اطاعت) رضا و خشم او در گذشته و حال يکسان است. (و اين احکام مخصوص به گروه خاصّى نيست) بدانيد خداوند هيچ گاه به سبب کارى که بر پيشينيان خشم گرفته خشنود نمى شود و هرگز بر شما به سبب چيزى که از پيشينيان راضى شده است، خشمگين نمى گردد. (آرى) شما در راه روشنى گام بر مى داريد (که همه انبيا به آن دعوت کرده اند) و همان سخنى را مى گوييد که بزرگان پيش از شما گفته اند. خداوند نياز دنياى شما را برطرف ساخته و شما را به شکر نعمتهايش ترغيب کرده (تا نعمتش را بر شما افزون کند) و ذکر و يادش را با زبان بر شما واجب ساخته است (تا دلهايتان همواره بيدار باشد).

نهج البلاغه خطبه 183

نکته قابل تامل::

حضرت علی ع می فرمایند:و حجت خداست بر خلق!!

چگونه قران تحریف شده چنین ویژگی ای را دارد ؟؟

حضرت علی ع در جای دیگر می فرمایند::

إِنَّ اللهَ بَعَثَ رَسُولا هَادِیاً بِکِتَاب نَاطِق وَ أَمْر قَائِم، لاَ یَهْلِکُ عَنْهُ إِلاَّ هَالِکٌ. وَ إِنَّ الْمُبْتَدَعَاتِ الْمُشَبَّهَاتِ هُنَّ الْمُهْلِکَاتُ إِلاَّ مَا حَفِظَ اللهُ مِنْهَا. وَ إِنَّ فِی سُلْطَانِ اللهِ عِصْمَةً لاَِمْرِکُمْ، فَأَعْطُوهُ طَاعَتَکُمْ غَیْرَ مُلَوَّمَة وَ لاَ مُسْتَکْرَه بِهَا. وَاللهِ لَتَفْعَلُنَّ أَوْ لَیَنْقُلَنَّ اللهُ عَنْکُمْ سُلْطَانَ الاِْسْلاَمِ، ثُمَّ لاَ یَنْقُلُهُ إِلَیْکُمْ أَبَداً حَتَّى یَأْرِزَ الاَْمْرُ إِلَى غَیْرِکُمْ.

خداوند، پيامبرى راهنما با کتابى گويا و دستورى استوار (براى هدايت مردم) برانگيخت و (اين کتاب به گونه اى است که) جز افراد گمراه از آن روى گردان نمى شوند. بدعت هايى که به رنگ حق درآمده گمراه کننده است; مگر اين که خداوند حفظ کند (بدانيد) پيروى از حکومت الهى، حافظ امور شماست; بنابراين زمام اطاعت خود را ـ بى آن که نفاق ورزيد يا ذره اى اکراه داشته باشيد ـ به دست آن بسپاريد. به خدا سوگند! بايد چنين کنيد و گرنه خداوند، حکومت اسلامى را از شما خواهد گرفت; سپس به شما باز نمى گرداند، و به غير شما بر مى گردد.
نهج البلاغه خطبه 169

ایا حرفی باقی می ماند؟؟

جواب هشتم کلی به روایات ::

ائمه قران را نازل شده از خداوند می دانند وتحریف را نفی می کنند !!!

امام علی ع می فرمایند::
" كتاب ربكم فيكم ، مبينا حلاله وحرامه ، وفرائضه وفضائله ، وناسخه ومنسوخه ورخصه وعزائمه ، وخاصه وعامه ، وعبره وأمثاله ، ومرسله ومحدوده ، ومحكمه ومتشابهه ، مفسرا مجمله ، ومبينا غوامضه ، بين مأخوذ ميثاق في علمه ، وموسع على العباد في جهله ، وبين مثبت في الكتاب فرضه ، ومعلوم في السنة نسخة وواجب في السنة أخذه ، ومرخص في الكتاب تركه ، وبين واجب بوقته ، وزائل في مستقبله ومباين بين محارمه من كبير أوعد عليه نيرانه ، أو صغير أرصد له غفرانه ، وبين مقبول في أدناه ، موسع في أقصاه

محمد (صلى اللّه عليه و آله ) نيز كتابى را كه از سوى پروردگارتان بر او نازل شده بود، در ميان شما نهاد؛ كتابى كه احكام حلال و حرامش در آن بيان شده بود و واجب و مستحب و ناسخ و منسوخش روشن شده بود. معلوم داشته كه چه كارهايى مباح است و چه كارهايى واجب يا حرام . خاص و عام چيست و در آن اندرزها و مثالهاست . مطلق و مقيد و محكم و متشابه آن را آشكار ساخته . هر مجملى را تفسير كرده و گره هر مشكلى را گشوده است . و نيز چيزهايى است كه براى دانستنش پيمان گرفته شده و چيزهايى است كه به نادانستنش رخصت داده شده . احكامى است كه در كتاب خدا به وجوب آن حكم شده و در سنت ، آن حكم نسخ گشته و احكامى است كه در سنت ، به وجوب آن تاكيد شده ولى در كتاب به تركش رخصت داده شده و نيز اعمالى است كه چون زمانش فراز آيد، واجب و چون زمانش ‍ سپرى گردد، وجوبش زايل شود.

منبع ترجمه::


http://www.aviny.com/nahj/Chapters/kh000001.aspx
نهج البلاغه خطبه 1

کتاب ربکم فیکم!!! منظور است کتاب پروردگارتان

نفی تحریف از قول امام صادق ع::

وعن علي بن سالم عن أبيه قال : " سألت الصادق جعفر بن محمد عليهما السلام فقلت له : يا ابن رسول الله ما تقول في القرآن ؟ فقال : هو كلام الله ، وقول الله ، وكتاب الله ، ووحي الله وتنزيله ، وهو الكتاب العزيز الذي " لا يأتيه الباطل من بين يديه ولا من خلفه ، تنزيل من حكيم حميد

علی بن سالم از پدرش که گفت پرسیدم از امام صادق ع که یابن رسول الله در مورد قران چه می گویید ؟؟حضرت فرمودند:ان کلام خداست و قول خداست و کتاب خداست و وحی خداست ان کتبی است که هیچ باطلی از پیش رو و پشت سرش به سویش نمی آید، نازل شده از سوی حکیم و ستوده است.

الامالی ص 545

قابل تامل::
چگونه است امام صادق ع می گوید وحی خداست !!!چطور ممکنه قران تحریف شده بگوید هیچ باطلی به سویش نمی اید و نازل شده از خداوند ؟؟

امام رضا ع و نفی تحریف::

وعن الريان بن الصلت قال : " قلت للرضا عليه السلام يا ابن رسول الله ما تقول في القرآن ؟ فقال : كلام الله ، لا تتجاوزوه ، ولا تطلبوا الهدى في غيره فتضلوا "

ریان بن صلت گفت:گفتم به امام رضا ع یابن رسول الله چه می گویید در مورد قران؟؟پس گفت کلام خداوند است !!!

عيون أخبار الرضا للشيخ الصدوق 2 : 57 . الأمالي 546

قابل تامل::
چگونه ممکن است کتاب تحریف شده کلام خداوند باشد؟؟

امیر المومنین ع و نفی تحریف:::

...كما كان أمير المؤمنين - عليه السلام - جمعه ، فلما جاءهم به قال : ( هذا كتاب ربكم كما أنزل على نبيكم ، لم يزد فيه حرف ، ولم ينقص منه حرف ) ...
همان که هنگامی که امیر المومنین قران را جمع کرد پس هنگامی امد به انها گفت:این کتاب پروردگارتان هست همانطور که نازل کرده است بر نبی شما حرفی در ان زیاد نیست و نقضی نیست از انه حرفی

الاعتقادات شیخ صدوق ص86

از این واضح تر!!!!از این واضح تر!!!از این واضح تر!!!!

جواب به تک تک روایات

1- دعای صنمی قریش::


ب
نقل قول:
خشی از آن دعا : اللهم صل على محمد وآل محمد والعن صنمي قريش وجبتيهما وطاغوتيهما وإفکيهما وابنتيهما اللذين خالفا أمرک وأنکرا وصيک وجحدا أنعامک وعصيا رسولک، وقلبا دينک، وحرفا کتابک .

این دعا به تصریح علامه مجلسی در بحارالانوار در نزد شیعه مشهور و معروف است . و راوی آن ابن عباس از امام علی است ، یعنی در حقیقت خود علی بن ابیطالب ، امام معصوم اول شیعیان قائل به تحریف قرآن بوده است . جائی دیگر در همین بحار الانوار ، علامه مجلسی از این دعا با عنوان رفیع الشان و عظیم المنزله تعبیر می کند . در مجموع این دعا در نزد شیعیان مشهور و معروف و معتبر می باشد . حال خودتان قضاوت کنید که چگونه تحریف قرآن آنهم با این صراحتا در ادعیه معتبر ذکر می شود !

مضمونی نزدیک به همین از زبان امام هشتم علی بن موسی الرضا علیه السلام نقل شده است که فرمودند :

اكتبا إذا أنت سجدت سجدة الشكر فقل: اللّهم العن الذين بدّلا دينك وحرّفا كتابك

برای این حدیث طرق متعددی ذکر شده است ، به گونه ای که در هر طبقه چند راوی آنرا روایت کرده است . لذا از حیث سندی کاملا صحیح و فاقد خدشه است .

و اما این دعا یا حدیث حاوی نکته ای ظریف از قول دو امام معصوم است : و آن اینکه مخالفان ، قرآن و همان کتاب خدا را تحریف کرده اند ( به عبارت حرفا کتابک توجه کنید ) . حال که معصومین به تحریف قرآن تصریح می کنند و به ما یاد می دهند که آنرا به عنوان دعا بخوانیم و در سجده شکر نمازمان به تحریف قرآن اقرار کنیم ، دیگر چه حرفی برای سایر افراد باقی می ماند ؟


جواب::
اولا بنا به دلایلی که در جواب کلی به روایات این سخنان رد است طبق انچیزی که جناب در پست بالا اشاره کرده است

ثانیا کل ایه منظور تحریف قران نیست همانطور که برای حضرت عیسی ع ایه امده است
قَالَ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ ۖ وَلِنَجْعَلَهُ آيَةً لِّلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِّنَّا ۚ وَكَانَ أَمْرًا مَّقْضِيًّا [١٩:٢١]
گفت: چنین است [که گفتی، ولی] پروردگارت فرموده است: این کار بر من آسان است و [فرزندی بدون ازدواج به او بخشیدن] برای این [است] که او را نشانه ای [از قدرت خود] برای مردم و رحمتی از سوی خود قرار دهیم؛ و این کار شدنی است.
﴿٢١﴾ سوره مریم

ببینید ما انواع تحریف داریم 6 نوع تحریف امده است همانطور که علامه امام الشیخ الجلیل سید خوئی ره می فرمایند ::

البيان في تفسير القرآن - السيد الخوئي - ص 197 - 200

الأول : " نقل الشئ عن موضعه وتحويله إلى غيره " ومنه قوله تعالى : " من الذين هادوا يحرفون الكلم عن مواضعه 4 : 46 " . ولا خلاف بين المسلمين في وقوع مثل هذا التحريف في كتاب الله فإن كل من فسر القرآن بغير حقيقته ، وحمله على غير معناه فقد حرفه . وترى كثيرا من أهل البدع ، والمذاهب الفاسدة قد حرفوا القرآن بتأويلهم آياته على آرائهم وأهوائهم . وقد ورد المنع عن التحريف بهذا المعنى ، وذم فاعله في عدة من الروايات . ‹ صفحه 198 › منها : رواية الكافي بإسناده عن الباقر عليه السلام أنه كتب في رسالته إلى سعد الخير : " وكان من نبذهم الكتاب أن أقاموا حروفه وحرفوا حدوده ، فهم يروونه ولا يرعونه ، والجهال يعجبهم حفظهم للرواية ، والعلماء يحزنهم تركهم للرعاية . . . " ( 1 )

اول نقل چیزی از موضعش همانطور که خداوند می فرمایند:برخی از کسانی که یهودی اند، حقایق [کتاب آسمانی] را [با تفسیرهای نابجا و تحلیل های غلط و ناصواب] از جایگاه های اصلی و معانی حقیقی اش تغییر می دهند،
و خلافی نیست بین مسلمین در وقوع مثل این تحریف در کتاب خداوند و حمل کردند بر غیر معنایش

. الثاني " النقص أو الزيادة في الحروف أو في الحركات ، مع حفظ القرآن وعدم ضياعه ، وإن لم يكن متميزا في الخارج عن غيره " . والتحريف بهذا المعنى واقع في القرآن قطعا ، فقد أثبتنا لك فيما تقدم عدم تواتر القراءات ، ومعنى هذا أن القرآن المنزل إنما هو مطابق لاحدى القراءات ، وأما غيرها فهو إما زيادة في القرآن وإما نقيصة فيه
دوم: نقض یا زیادت در حروف یا در حرکات با حفظ قران و عدم ضایع شده .و تحریف به این معنی واقع است در قران قطعا

. الثالث : " النقص أو الزيادة بكلمة أو كلمتين ، مع التحفظ على نفس القرآن المنزل " . والتحريك بهذا المعنى قد وقع في صدر الاسلام ، وفي زمان الصحابة قطعا ، ويدلنا على ذلك إجماع المسلمين على أن عثمان أحرق جملة من المصاحف وأمر ولاته بحرق كل مصحف غير ما جمعه ، وهذا يدل على أن هذه المصاحف كانت مخالفة لما جمعه ، وإلا لم يكن هناك سبب موجب لاحراقها ، وقد ضبط جماعة من العلماء موارد الاختلاف بين المصاحف ، منهم عبد الله ابن أبي دود السجستاني ، وقد سمى كتابه هذا بكتاب المصاحف . وعلى ذلك فالتحريف واقع لا محالة إما من عثمان أو من كتاب تلك المصاحف ، ولكنا سنبين بعد هذا إن شاء الله تعالى أن ما جمعه عثمان كان هو القرآن المعروف بين المسلمين ، الذي تداولوه على النبي ‹ صفحه 199 › - ص - يدا بيد . فالتحريك بالزيادة والنقيصة إنما وقع في تلك المصاحف التي انقطعت بعد عهد عثمان ، وأما القرآن الموجود فليس فيه زيادة ولا نقيصة . وجملة القول : إن من يقول بعدم تواتر تلك المصاحف - كما هو الصحيح - فالتحريف بهذا المعنى وإن كان قد وقع عنده في الصدر الأول إلا أنه قد انقطع في زمان عثمان ، وانحصر المصحف بما ثبت تواتره عن النبي - ص - وأما القائل بتواتر المصاحف بأجمعها ، فلا بد له من الالتزام بوقوع التحريف بالمعنى المتنازع فيه في القرآن المنزل ، وبضياع شئ منه . وقد مر عليك تصريح الطبري ، وجماعة آخرين بإلغاء عثمان للحروف الستة التي نزل بها القرآن ، واقتصاره على حرف واحد ( 1 )
نقض یا زیادت در کلمه با حفظ نفس قران کریم

الرابع : " التحريف بالزيادة والنقيصة في الآية والسورة مع التحفظ على القرآن المنزل ، والتسالم على قراءة النبي - ص - إياها " . والتحريف بهذا المعنى أيضا واقع في القرآن قطعا . فالبسملة - مثلا - مما تسالم المسلمون على أن النبي - ص - قرأها قبل كل سورة غير سورة التوبة وقد وقع الخلاف في كونها من القرآن بين علماء السنة ، فاختار جمع منهم أنها ليست من القرآن ، بل ذهبت المالكية إلى كراهة الاتيان بها قبل قراءة الفاتحة في الصلاة المفروضة ، إلا إذا نوى به المصلي الخروج من الخلاف ، وذهب جماعة أخرى إلى أن البسملة من القرآن . وأما الشيعة فهم متسالمون على جزئية البسملة من كل سورة غير سورة التوبة ، واختار هذا القول جماعة من علماء السنة أيضا - وستعرف تفصيل ذلك عند تفسيرنا سورة الفاتحة - وإذن فالقرآن المنزل من السماء قد وقع فيه التحريف يقينا ، بالزيادة أو بالنقيصة . ‹ صفحه 200 ›
نقض یا زیادت در ایه و سوره با حفظ نفس قران کریم

الخامس : " التحريف بالزيادة بمعنى أن بعض المصحف الذي بأيدينا ليس من الكلام المنزل " . والتحريف بهذا المعنى باطل بإجماع المسلمين ، بل هو مما علم بطلانه بالضرورة .
تحریف به زیادت با معنی اینکه بعضی از مصحف که در دست ماست از کلام خداوند نیست و تحریف به این معنی باطل است به اجماع مسلمین


السادس : " التحريف بالنقيصة ، بمعنى أن المصحف الذي بأيدينا لا يشتمل على جميع القرآن الذي نزل من السماء ، فقد ضاع بعضه على الناس " . والتحريف بهذا المعنى هو الذي وقع فيه الخلاف فأثبته قوم ونفاه آخرون .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
‹ پاورقى ص 197 › ( 1 ) انظر التعليقة رقم ( 6 ) تقديم دار التقريب لهذا البحث في قسم التعليقات . ‹ پاورقى ص 198 › ( 1 ) الوافي آخر كتاب الصلاة ص 274 . ‹ پاورقى ص 199 › ( 1 ) في موضع نزول القرآن على سبعة أحرف ص 196 من هذا الكتاب . ‹ پاورقى ص 200 › ( 1 ) الوافي ج 5 ص 274 ، وعلم اليقين ص 130 .

ان چیزی که مذموم است نزد شیعه و رد است تحریف لفظی است نه تحریفات دیگر ما تقاضا داریم از شما که اثبات کنید تحریف در این جا تحریف لفظی است !!!
چه بسا ما در پست های قبل موضع امام رضا ع را هم عرض کردیم که می گوید کلام الله !!!کلام خداست
اگر در لفظ بود نمی فرمودند کلام الله
وعن الريان بن الصلت قال : " قلت للرضا عليه السلام يا ابن رسول الله ما تقول في القرآن ؟ فقال : كلام الله ، لا تتجاوزوه ، ولا تطلبوا الهدى في غيره فتضلوا "

ریان بن صلت گفت:گفتم به امام رضا ع یابن رسول الله چه می گویید در مورد قران؟؟پس گفت کلام خداوند است !!!

عيون أخبار الرضا للشيخ الصدوق 2 : 57 . الأمالي 546

نتیجه:::این قرائن نشان می دهد منظور حضرت ع غیر از تحریف لفظی بوده است!!!

2-روایت هیچ کس جزء اوصیاء ظاهر و باطن ان را نمی داند:


نقل قول:
عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع أَنَّهُ قَالَ مَا يَسْتَطِيعُ أَحَدٌ أَنْ يَدَّعِيَ أَنَّ عِنْدَهُ جَمِيعَ الْقُرْآنِ كُلِّهِ ظَاهِرِهِ وَ بَاطِنِهِ غَيْرُ الْأَوْصِيَاءِ

یعنی : هیچ کس به جز اوصیاء نمی تواند ادعا کند که تمام ظاهر و باطن قرآن در نزد اوست



جواب شما از زبان شیخ علی آل محسن در کتاب كَشْفُ الحَقَائِق ردٌّ عَلى «هذِهِ نَصيْحَتي إلى كُلّ شِيْعي »می دهیم ایشون می فرمایند ::

وأما الحديث الثاني فقد رواه الكليني عن محمد بن الحسين، عن محمد بن الحسن، عن محمد بـن سنان، عن عمار بن مروان، عن المنخَّل، عن جابر، عن أبي جعفر عليه السلام أنه قال: ما يستطيع أحد أن يدّعي أن عنده جميع القرآن كله ظاهره وباطنه غير الأصياء.

وهذا الحديث ضعيف السند أيضاً، وحسبك أن من جملة رواته محمد بن سنان والمنخَّل.

می گویند: این حدیث ضعیف السند است

أما محمد بن سنان فقد مرَّ بيان حاله، وأما المنخَّل فهو المنخل بن جميل الأسدي، وهو ضعيف جداً.

اما محمد بن سنان پس شرح حالش گذشت

{اقول{عمار شیعه }:ایشون فرمودند ::

وأما محمد بن سنان فالمشهور أيضا أنه ضعيف . قال المامقاني بعد أن ذكر أنه اختلف فيه على قولين : أحدهما : أنه ضعيف ، وهو المشهور بين الفقهاء وعلماء الرجال . ثم نقل تضعيفه عن الشيخ الطوسي في رجاله وفهرسته ، والنجاشي وابن عقدة أبي العباس أحمد بن محمد بن سعيد وابن الغضائري والمفيد الذي قال فيه : محمد بن سنان وهو مطعون فيه ، لا تختلف العصابة في تهمته وضعفه ، ومن كان هذا سبيله لا يعتمد عليه في الدين ( 1 ) .
و اما محمد بن سنان پس مشعور است که ضعیف است مامقانی بعد از اختلافات در مورد او دو قول را می گوید اولی: همان او ضعیف است و مشهور است بین فقهاء و علما رجال سپس نقل می کند تضعیفش را از شیخ طوسی در رجال و فهرست و نجاشی و ابن عقده وابن غضائری و ابی العباس احمد بن حمد بن سعید ...
تنقيح المقال ج3 ص 124}}

المنخل پس المنحل بن جمیل الاسدی است پس او ضعیف است جدا

قال فيه النجاشي: ضعيف فاسد الرواية(1) .

نجاشی می گوید ضعیف فاسد الروایت است

وقال ابن الغضائري: ضعيف، في مذهبه غلو(2) .
ابن غضائری: ضعیف است در مذهبش غلو است

وقال العلاّمة: كان كوفياً ضعيفاً، وفي مذهبه غلو وارتفاع. قال محمد بن مسعود: سألت علي بن الحسين عن المنخل بن جميل، فقال : هو

لا شيء، متَّهم(3) .
علامه می گوید: ضعیف است در مذهبش اهل غلو است . محمد بن مسعود می گوید از علی بن حسین از منخل بن جمیل پرسیدم گفت او متهم است

وقال المامقاني: كأن الكل متفقون على ضعفه(4) .
مامقانی می گوید مثل اینکه همه متفق هستند بر ضعیف است

(1) رجال النجاشي 2/372.
(2) راجع تنقيح المقال 3/247.
(3) رجال العلامة، ص261.
(4) تنقيح المقال 3/247.

نتیجه:: روایت ضعیف ضعیف است !!!بنا به وجود دو راوی پس مردود شد

سلام وتشکر

اولا که قران مجید در لوح محفوظ ودر کتاب مکنون در سینه علم داده شدگانست وغیر قابل تحریف وتغییر وتبدیل .

ثانیا : موضوع تحریف قران را باید اصحاب واهل سنت چاره کنند که متواتر در صحاحشان آورده اند نه شیعه حتی امام حسین ع برای دفاع از قران واسلام شهید شد.

هر وقت توانستند علت قتل عثمان را که پسر ابوبکر هنگام قتلش گفت : ای یهودی کتاب خدا را تغییر دادی وتبدیل کردی : اسناده صحیح :وهو يقول: بدلت كتاب الله وغيرته يا نعثل !!!!! برای ما بگویند ....

محمد بن ابي بکر وارد کاخ عثمان شد و فکر ميکرد که عثمان کشته شده است وقتيکه ديد عثمان نشسته است گفت : چرا اطراف نعثل بيکار ايستاده ايد ؟ پس ريش او را گرفت و عثمان را با ريشش تا دم درب قصر کشاند و ميگفت اي عثمان کتاب خدا را تغيير دادي و تحريف کردي ، عثمان گفت من نعثل نيستم من اميرالمؤمنينم ، پدرت اگر بود اينگونه ريش من را نميگرفت محمد بن ابي بکر گفت : روز قيامت اگر بگوئيم خدايا ما بزرگانمان را اطاعت کرديم آنها ما را گمراه کردند از ما قبول نميکنند .رواه ابن عساکر وابن شبه و ابن قتیبه و....

و هرگاه توانستند علت قتل ابن مسعود رض بدست عثمان که بنص بخاری ومسلم اعلم اصحاب به قران بود را در جریان تحریق مصاحف که گفت : مصاحفتان را پنهان و زنجیر کنید از دست عثمان : توجیه کنند آنگاه به شیعه گیر دهند !

حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ حَفْصٍ حَدَّثَنَا أَبِي حَدَّثَنَا الْأَعْمَشُ حَدَّثَنَا شَقِيقُ بْنُ سَلَمَةَ قَالَ خَطَبَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْعُودٍ فَقَالَ
وَاللَّهِ لَقَدْ أَخَذْتُ مِنْ فِي رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِضْعًا وَسَبْعِينَ
سُورَةً وَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمَ أَصْحَابُ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنِّي مِنْ أَعْلَمِهِمْ بِكِتَابِ اللَّهِ وَمَا أَنَا بِخَيْرِهِمْ قَالَ شَقِيقٌ فَجَلَسْتُ فِي الْحِلَقِ أَسْمَعُ مَا يَقُولُونَ فَمَا سَمِعْتُ رَادًّا يَقُولُ غَيْرَ ذَلِكَ .بخاری

وفي مسلم أن ابن مسعود رد نصيحة من نصحه بالقراءة على قراءة زيد قائلا : " على قراءة من تأمروني أن أقرأ ؟! فلقد قرأت على رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم بضعاً وسبعين سورة ، ولقد عَلِم أصحاب رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم أنيّ أعلمهم بكتاب الله ولو أعلم أن أحداً أعلم مني لرحلت إليه ، قال شقيق : فجلست في حَلَق أصحاب محمد صلى الله عليه وآله وسلم فما سمعت أحدا يردُّ ذلك عليه ولا يعيبه


حدثنا عبد الله قال حدثنا عبد الله بن محمد بن النعمان قال : حدثنا سعيد بن سليمان قال : حدثنا أبو شهاب ، عن الأعمش ، عن أبي وائل قال : خطبنا ابن مسعود على المنبر فقال : « ومن يغلل يأت بما غل يوم القيامة (1) غلوا مصاحفكم (زنجير ومخفی کنيد)، وكيف تأمروني أن أقرأ على قراءة زيد بن ثابت ، وقد قرأت من في رسول الله صلى الله عليه وسلم بضعا وسبعين سورة ، وأن زيد بن ثابت ليأتي مع الغلمان له ذؤابتان (2) ، والله ما أنزل من القرآن إلا وأنا أعلم في أي شيء نزل ، ما أحد أعلم بكتاب الله مني ، وما أنا بخيركم ، ولو أعلم مكانا تبلغه الإبل أعلم بكتاب الله مني لأتيته » قال أبو وائل : فلما نزل عن المنبر جلست في الحلق فما أحد ينكر ما قال حدثنا عبد الله قال حدثنا محمد بن يحيى قال : حدثنا أحمد بن يونس ، وسعيد بن سليمان قالا : حدثنا أبو شهاب بهذا حدثنا عبد الله قال حدثنا أحمد بن منصور بن سيار قال : حدثنا أحمد بن عبد الله بن يونس قال : حدثنا أبو شهاب بهذا .كتاب المصاحف
أبو بكر بن أبي داود السجستاني عبد الله بن بن سليمان بن الأشعث
سنة الولادة 230هـ/ سنة الوفاة 310هـ

همه بدبختی و تفرقه بین مسلمین از همان سقیفه ودستور عمر مبنی بر تجرید قران و حسبنا کتاب الله : جردوا القرآن : صححه الذهبی والالبانی .

علت قتل عثمان از زبان پسر ابوبکر وصحابه ، تحریق وتبدیل وتغییر دادن قرآن رسول ص :

حدثنا علي بن محمد، عن يزيد بن عياض، عن الوليد ابن سعيد، عن عروة بن الزبير قال: قدم المصريون فلقوا عثمان
رضي الله عنه فقال: ما الذي تنقمون ؟ قالوا: تمزيق المصاحف

[h=4]ابن شبة مورخ ثقه سنی در تاريخ المدينة ج 3 ص 1136 :
[/h]

تفصیل بحث تحریف از صحاح سنت در :

Download

3و4-روایت جزء ائمه کسی دیگر نمی داند قران به چه صورت جمع شده است
وجود یک باب در اصول کافی مربوط به تحریف قران

نقل قول:
روایت و یا بهتر است بگوییم باب بعدی که کلینی و دیگران احداث کرده اند و در آن به این موضوع که ظاهر و باطن قرآن در نزد کسی جز ائمه نیست پرداخته اند . به دو روایت از باب اشاره می کنم ، دو روایتی که در ابتدای باب آمده است و طبق قواعدی که دوستان می دانند روایات اول هر باب از نظر کلینی کاملا صحیح هستند :

الف ) عَنْ جَابِرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ مَا ادَّعَى أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ أَنَّهُ جَمَعَ الْقُرْآنَ كُلَّهُ كَمَا أُنْزِلَ إِلَّا كَذَّابٌ

یعنی : امام باقر فرمود : جز دروغگو هیچ کس ادعا نکند که قرآن را چنانکه نازل شده است ، جمع کرده .


اول سخن دوستمان در مورد بابی که در اصول کافی است

اولا همانطور که می دانیم اصول کافی تمام احادیث ان صحیح نیست


1-سخن میرزا نوری ره :

الكافي : للشيخ المجدد محمد بن يعقوب الكليني ، دام تأليفه لهذا السفر العظيم عشرين عاما ، بعد تفحص مستمر في الأقطار الاسلامية ، خلال هذه المدة ، جمع فيها ( ستة عشر ألفا ومائة وتسعين ) حديثا . ويمتاز عما سواه من كتب الحديث ، بقرب عهده إلى الأصول المعول عليها والكتب المأخوذ عنها ، وما فيه من دقة الضبط ، وجودة الترتيب ، وحسن التبويب وايجاز العناوين فلا ترى فيه حديثا ذكر في غير بابه ، كما أنه لم ينقل الحديث بالمعنى أصلا ، ولم يتصرف فيه ، كما حدث للبخاري مرات ومرات . ومع جلالة قدره وعلو شأنه بين الأصحاب ، لم يقل أحد بوجوب الاعتقاد بكل ما فيه ، ولم يسم صحيحا ، كما سمي البخاري ومسلم
مستدرک الوسائل ج1ص29
....هرگز یکی از علمای قائل به وجوب اعتقاد به تمام روایاتی که در این کتاب هست نگردیده است و ان را هم چون مثل صحیح بخاری و مسلم بداند

2-سید خوئی ره ::

والمتحصل أنه لم تثبت صحة جميع روايات الكافي ، بل لا شك في أن بعضها ضعيفة ، بل إن بعضها يطمأن بعدم صدورها من المعصوم عليه السلام . والله أعلم ببواطن الأمور .
الخوئي، معجم رجال الحديث: ج ١ ص ٨٦ ، ط ٥ ١٤١٣ ه.
قطعا ثابت نشده است صحت جمیع روایات کافی بلکه شکی نیست در انکه بعضی از انها ضعیف هستند

و اینکه یک باب هم باشد باز هم ربطی ندارد به تصحیح بودن

کما اینکه در اصول کافی بابی دارد به اسم
ان الائمه یعملون متی یموتون یعنی امامان می دانند که چه موقع شهید می شوند


از شبهاتی که مخالفین مطرح می کنند این است که در اصول کافی بابی دارید به اسم ان الائمه یعملون متی یموتون یعنی امامان می دانند که چه موقع می میرند !

به نقد تمام احادیث این باب در اصول اجمالا می پردازیم ::
روایت اول :
* ( أن الأئمة عليهم السلام يعلمون متى يموتون ، وانهم لا يموتون ) * * ( الا باختيار منهم ) * 1 - محمد بن يحيى ، عن سلمة بن الخطاب ، عن سليمان بن سماعة وعبد الله بن محمد ، عن عبد الله بن القاسم البطل ، عن أبي بصير قال : قال أبو عبد الله عليه السلام : أي إمام لا يعلم ما يصيبه وإلى ما يصير ، فليس ذلك بحجة لله على خلقه
روایت اول راوی :
وعن ابن الغضائري : عبد الله بن القاسم البطل الحارثي ، بصري كذاب غال ضعيف متروك الحديث - الخ . وقال النجاشي : عبد الله بن القاسم الحضرمي المعروف بالبطل ، كذاب غال . له كتاب يرويه عنه محمد بن الحسن بن شمون ، عن عبد الله بن عبد الرحمن ، عنه ، بكتابه . وقال أيضا : عبد الله بن القاسم الحارثي : ضعيف غال . صحب معاوية بن عمار ، ثم خلط وفارقه - الخ .
مستدرکات علم الرجال الحدیث ج5ص73

ابن غضائری گفته است کذاب و ضعیف و متروک الحدیث است نجاشی گفته است کذاب و غالی است
روایت دوم:

- علي بن إبراهيم ، عن محمد بن عيسى ، عن الحسن بن محمد بن بشار قال : حدثني شيخ من أهل قطيعة الربيع من العامة ببغداد ممن كان ينقل عنه ، قال : قال لي : قد رأيت بعض من يقولون بفضله من أهل هذا البيت ، فما رأيت مثله قط في فضله ونسكه فقلت له : من ؟ وكيف رأيته ، قال : جمعنا أيام السندي بن شاهك ( 1 ) ثمانين رجلا من الوجوه المنسوبين إلى الخير ، فأدخلنا على موسى بن جعفر عليهما السلام فقال لنا السندي : يا هؤلاء انظروا إلى هذا الرجل هل حدث به حدث ؟ فإن الناس يزعمون أنه قد فعل به ويكثرون في ذلك ( 1 ) وهذا منزله وفراشه موسع عليه غير مضيق ولم يرد به أمير المؤمنين سوءا وإنما ينتظر به أن يقدم فيناظر أمير المؤمنين ( 2 ) وهذا هو صحيح موسع عليه في جميع أموره ، فسلوه ، قال : ونحن ليس لنا هم إلا النظر إلى الرجل والى فضله وسمته ( 3 ) فقال موسى بن جعفر عليهما السلام : أما ما ذكر من التوسعة وما أشبهها فهو على ما ذكر غير أني أخبركم أيها النفر أني قد سقيت السم في سبع تمرات وأنا غدا أخضر ( 4 ) وبعد غد أموت قال : فنظرت إلى السندي بن شاهك يضطرب ويرتعد مثل السعفة ( 5 ) .

راوی زیر را مشخص کنید :
شيخ من أهل قطيعة الربيع من العامة ببغداد

مجهول است این کیه که ناشناخته است !!

روایت سوم :
3 - محمد بن يحيى ، عن أحمد بن محمد ، عن ابن فضال ، عنأبي جميلة ، عن عبد الله ابن أبي جعفر قال : حدثني أخي ، عن جعفر ، عن أبيه أنه أتى علي بن الحسين عليهما السلام ليلة قبض فيها بشراب فقال : يا أبت أشرب هذا فقال : يا بني إن هذه الليلة التي اقبض فيها وهي الليلة التي قبض فيها رسول الله صلى الله عليه وآله .

ابی جمیله کیست ؟؟المفضل بن صالح است
[ ] 41 - أبو جميلة ، هو المفضل بن صالح .
خلاصه الاقوال علامه حلی ص 429

15136 - المفضل بن صالح أبو جميلة الأسدي النخاس : من أصحاب الصادق والكاظم صلوات الله عليهما . مات في حياة الرضا عليه السلام . وعن ابن الغضائري أنه ضعيف كذاب يضع الحديث . وتبعه على ذلك العلامة في صه وغيره في غيره . ولم يقدح فيه الشيخ .
ابن غضائری گفته است که ضعیف است و کذاب و واضع حدیث
مستدرکات علم الرجال الحدیث ج7ص474

المفضل بن صالح ضعفه النجاشي .
تضعیفش کرده نجاشی
معجم رجال الحدیث ج1ص63

روایت چهارم :
4 - علي بن محمد ، عن سهل بن زياد ، عن محمد بن عبد الحميد ، عن الحسن بن الجهم قال : قلت للرضا عليه السلام : إن أمير المؤمنين عليه السلام قد عرف قاتله والليلة التي يقتل فيها والموضع الذي يقتل فيه وقوله لما سمع صياح الإوز ( 6 ) في الدار : صوائح تتبعها نوائح ، وقول أم كلثوم : لو صليت الليلة داخل الدار وأمرت غيرك يصلي بالناس ، فأبى عليها وكثر دخوله وخروجه تلك الليلة بلا سلاح وقد عرف عليه السلام أن ابن ملجم لعنه الله قاتله بالسيف ، كان هذا مما لم يجز ( 7 ) تعرضه ، فقال : ذلك كان ولكنه خير ( 8 ) في تلك الليلة ، لتمضي مقادير الله عز وجل .
سهل بن زیاد آدمی در آن وجود دارد که خیلی عیان است و ثابت نشده است یعنی اختلاف است میان علما
روایت پنجم:

5 - علي بن إبراهيم ، عن محمد بن عيسى ، عن بعض أصحابنا ، عن أبي الحسن موسى عليه السلام قال : إن الله عز وجل غضب على الشيعة ( 1 ) فخيرني نفسي أوهم ، فوقيتهم والله بنفسي .
روایت مرسل است عن بعض اصحابنا دلالت بر مجهول بودن می کند این بعض اصحابنا کیه؟؟

عده من اصحابنا نیست ها !!

روایت ششم:

6 - محمد بن يحيى ، عن أحمد بن محمد ، عن الوشاء ، عن مسافر أن أبا الحسن الرضا عليه السلام قال له : يا مسافر هذا القناة فيها حيتان ؟ قال : نعم جعلت فداك ، فقال : إني رأيت رسول الله صلى الله عليه وآله البارحة وهو يقول : يا علي ما عندنا خير لك ( 2 ) .
این کجاش دلالت بر اینکه می دانستند زمان مرگشان می کند می گه که همانا دیدم رسول خدا را دیشب در حالی که می گفت ای علی انچه نزد ما هست بهتر از برای تو!!

روایت هفتم :
7 - محمد بن يحيى ، عن أحمد بن محمد ، عن الوشاء ، عن أحمد بن عائذ ، عن أبي خديجة ، عن أبي عبد الله عليه السلام قال ، كنت عند أبي في اليوم الذي قبض فيه فأوصاني بأشياء في غسله وفي كفنه وفي دخوله قبره ، فقلت : يا أباه والله ما رأيتك منذ اشتكيت ( 3 ) أحسن منك اليوم ، ما رأيت عليك أثر الموت ، فقال : يا بني أما سمعت علي بن الحسين عليهما السلام ينادي من وراء الجدار يا محمد تعال ، عجل ؟ .
بازم دلالت نمی کند چه ربطی داره دلالت می کند بر اینکه حضرت محمد الباقر ع می شنود صدای علی بن الحسین ع که ندا می دهد ای محمد بشتاب
این کجاش دلالت می کند ؟؟

روایت هشتم :
8 - عدة من أصحابنا ، عن أحمد بن محمد ، عن علي بن الحكم ، عن سيف بن عميرة ، عن عبد الملك بن أعين ، عن أبي جعفر عليه السلام قال : أنزل الله تعالى النصر على الحسين عليه السلام حتى كان [ ما ] بين السماء والأرض ( 4 ) ثم خير : النصر ، أو لقاء الله ، فاختار لقاء الله تعالى .
این دلالت می کند بر اینکه حضرت حسین ع صاحب اختیار بوده است بین پیروزی و لقاء خداوند پس اختیار کرده است حضرت حسین ع لقاء پروردگار
کجاش ربط داره ؟؟

پنج روایت از 8 تا مورد اشکال رجالی بود !!!

و لذا کلی گویی کردن خوب نیست !!!

هم چنین علامه دکتور وائلی قدس السره می فرمایند::
و کتاب کلینی ،کلینی در اول کتابش قرار می دهد شرطی که نفی می کند روایات تحریف را کل روایات مخالف کتاب خداوند یا سنت پیامبر ص در ان طرح شده است با این شرط این روایات که ذکر شده است در تحریف نزد کلینی در کتاب کافی روایاتی که ذکر شده است در باب زیادات و{صدا نامفهوم است ایشون یک باب دیگری ذکر می کند که من نمی نویسنم چون کلمه نامفهوم است } .یعنی نمی شود ان ها را گرفت

کلیپ تصویری از ایشون که این حرف ها را می زنند::



الشیخ الوائلی

فایده این سخن:: روایاتی که قبلا بیان شد که در اصول کافی امده است هم به این دلیل رد می شوند!!!

ابتدا سند روایت::
1 - محمد بن يحيى ، عن أحمد بن محمد ، عن ابن محبوب ، عن عمرو بن أبي المقدام عن جابر قال : سمعت أبا جعفر عليه السلام يقول : ما ادعى أحد من الناس أنه جمع القرآن كله كما أنزل إلا كذاب ، وما جمعه وحفظه كما نزله الله تعالى إلا علي بن أبي طالب عليه السلام والأئمة من بعده عليهم السلام

باز هم جوابتان را از زبان شیخ علی آل محسن می دهیم ::

وفي سنده عمرو بن أبي المقدام ، وهو مختلف في وثاقته . قال المولى المجلسي قدس سره : الحديث الأول [ في سنده ] مختلف فيه ( 2 ) . والذي يظهر من كلمات الأعلام أن الأكثر ذهب إلى تضعيفه ( 1 ) . وكيف كان فالرجل لم تثبت وثاقته بدليل معتمد ، ولا سيما مع اضطراب كلام العلماء فيه ، فإن ابن الغضائري وثقه في أحد قوليه ، وضعفه في قوله الآخر ، وذكره العلامة قدس سره مرة في القسم الأول من خلاصته في الثقات ، وذكره مرة ثانية في القسم الثاني منها في الضعفاء ( 2 ) ، وكذلك صنع ابن داود في رجاله ( 3 ) . وعليه فالرجل لا يعتمد حديثه لجهالته .
در سندش عمر بن ابی المقدام است و او اختلاف شده است در وثاقتش و اینکه ظاهر می شود از کلمات اعلام که بیشتر به سمت تضعیف ان رفته اند ... علامه در قسمت او در خلاصه اش در ثقات اورده است اسمش را ولی برای بار دوم او را در ضعفاء اورده است ... و بر این مرد اعتمادی نیست در حدیتش به خاطر جهالتش



کشف الحقائق ص 52
( 1 ) راجع تنقيح المقال 2 / 324 ، رجال العلامة ، ص 241 . ( 2 ) رجال العلامة ، ص 120 ، 241 . ( 3 ) راجع تنقيح المقال 2 / 324 ​

و لذا نمی شود دینمان را از کسی بگیریم که در وثاقتش اختلاف است !!!

اما خود روایت چه می گوید::

یعنی : امام باقر فرمود : جز دروغگو هیچ کس ادعا نکند که قرآن را چنانکه نازل شده است ، جمع کرده .

بله کاملا درست است زیرا مثلا می گویم یک سوره در ابتدا نازل شده است امده است اما اول قران نیامده است

ايت الله دكتر حسینی قزوینی می گویند ::


بحث قرآن امير المؤمنين ايشان طبق وصيت نبي مکرم قرآني نوشت بر ترتيب نزول قرآن نه بر ترتيب آنچه را که قرائت مي‌شود، اولين سوره که نازل شده است بر نبي مکرم، سوره:
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ
سوره علق، آيه1
آخرين سوره، سوره نصر است.
شما ببينيد سوره حمد تقريبا سي و چهارمين سوره قرآن‌ است که بر پيغمبر نازل شده و در اول قرآن آمده است، خيلي از آياتي که در مدينه نازل شده است اين‌ها در سور مکي قرار گرفته است و بر عکس چون قرآن، قرآن هدايت است بايد به تناسب موضوع و با در نظر گرفتن جنبه تأثير گذاري از نظر روان شناسي و جامعه شناسي، نبي مکرم به اين شکل ترتيب داده است.
قطعا ترتيبش هم به امر الهي بوده، تمام کار‌هاي پيغمبر طبق وحي بوده است، بنا شد اميرالمؤمنين يک قرآني را طبق آياتي که نازل شده و سوري که نازل شده تنظيم نمايد ايشان اين قرآن را آورد خليفه دوم به ايشان گفت ما به اين قرآن نياز نداريم.
قرآني که پيش ما هست کفايت مي‌کند، امير المومنين برگشت خانه و گفت ديگر اين قرآن را شما نخواهيد ديد اين را هم عزيزان شيعه گفتند و هم عزيزان اهل سنت آوردند.
حالا آن قرآني که در نزد ائمه و معصومين است از نظر تعداد آيات با اين قرآن حتي يک حرف و يک آيه تفاوت ندارد، ولي آن بر طبق نزول است و اين قرآني که در دست ما است بر طبق ترتيبي که پيغمبر اکرم دستور داده است.

منبع :
http://www.velayattv.com/fa/page.php?bank=archive&id=1634

حال شما ایا می توانید ادعا کنید که این مسائل را تمام کمال می دانید ؟؟؟

و اینکه شان نزول ایه و بسیاری از مسائل دیگر

پس حدیث هم ان چیزی که شما می خواید به شما نمی دهد

نتیجه::اولا روایت ضعیف است ثانیا معنی ان مربوط به تحریف نمی شود ثالثا وجود یک باب دلیل بر قبولی یک مبحث را نمی کند

5و6- نزول ایاتی در حق ولایت حضرت علی ع

نقل قول:
3 ) ْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَال‏ : نَزَلَ جَبْرَئِيلُ بِهَذِهِ الْآيَةِ هَكَذَا فَأَبى‏ أَكْثَرُ النَّاسِ (الفرقان -: 50 -) بِوَلَايَةِ عَلِيٍّ إِلَّا كُفُوراً (الفرقان -: 50 -) قَالَ وَ نَزَلَ جَبْرَئِيلُ

ع بِهَذِهِ الْآيَةِ هَكَذَا وَ قُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ (الكهف -: 29 -) فِي وَلَايَةِ عَلِيٍّ فَمَنْ شاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَ مَنْ شاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنا لِلظَّالِمِينَ (الكهف : 29)

آلَ مُحَمَّدٍ ناراً (الكهف -: 29 )

در این روایت که از درجه صحت و یا حسن برخوردار است صراحتا اشاره می کند که آیات به صورتی دیگر نازل شده اند و اکنون این عبارات در قرآن موجود نیست .

الف )... سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ لِلْكافِرينَ (المعارج -: 1) بِوَلَايَةِ عَلِيٍّ لَيْسَ لَهُ دافِعٌ مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعارِجِ (المعارج -: 2) قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّا لَا نَقْرَؤُهَا هَكَذَا فَقَالَ هَكَذَا وَ اللَّهِ نَزَلَ بِهَا جَبْرَئِيلُ عَلَى مُحَمَّدٍ ص وَ هَكَذَا



غیر از اینکه بگیم اینا یا تفسیرند یا تاویل اینا رو کنار بذاریم ::

جالب است می گویند روایت حسن یا صحیح است

بیایم منصفانه ببینیم روایت چه وضعی دارد نزد علماء

علامه بلاغی از شیخ بهایی نقل می کند در کتاب آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن ج1 ص 26می گوید ::

وما اشتهر بين الناس من إسقاط إسم امير المومنين عليه السلام منه في بعض المواضع مثل قوله تعالي يا أيها الرسول بلغ ما أنزل اليك في علي وغير ذلك فهو غير معتبر عند العلماء

معني آنچه مشهور است بین مردم از اسقاط اسم امیر مومنان ع در برخی موارد مثل قول پروردگار که می گوید :ای پیامبر ابلاغ انچه نازل شده است به سوی تو در مورد علی و غیر از اين پس این غیر معتبر است نزد علماء

لذا روایت غیر معتبر است نزد علماء پس ساقط و مردود

نتیجه:::این گونه روایات مردود هستند با چه رویی این احادیث رو ذکر می کنید ؟؟


7-روایت در مورد قرائت کردن حضرت صادق ع ایه ای را به صورت دیگر

نقل قول:
ب ) ْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ هذا كِتابُنا يَنْطِقُ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِّ (الجاثية -: 29 -) قَالَ فَقَالَ إِنَّ الْكِتَابَ لَمْ يَنْطِقْ وَ لَنْ يَنْطِقَ وَ لَكِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص هُوَ النَّاطِقُ بِالْكِتَابِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ هَذَا كِتَابُنَا يُنْطَقُ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِّ 45 -: 29 - قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّا لَا نَقْرَؤُهَا هَكَذَا فَقَالَ هَكَذَا وَ اللَّهِ نَزَلَ بِهِ جَبْرَئِيلُ عَلَى مُحَمَّدٍ ص وَ لَكِنَّهُ فِيمَا حُرِّفَ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ

در این روایت نیز سناریویی شبیه آنچه در روایت قبلی رخ داده ، رخ می دهد و در آخر روایت نیز امام تصریح می کند که کتاب خدا تحریف شده است !


اولا این روایت همانطور که قبلا عرض کردیم شما باید ثابت کنید منظور از تحریف تحریف لفظی است چون که این نوع تحریف باطل است !!!

ثانیا دست به چه تدلیسی زده شده است در این روایت::

کل روایت چنین است
فرضخت هامته ثم أتى الوحي إلى النبي ( صلى الله عليه وآله ) فقال : " سأل سائل بعذاب واقع * للكافرين ( بولاية علي ) ( 5 ) ليس له دافع * من الله ذي المعارج ( 1 ) " قال : قلت : جعلت فداك إنا لا نقرؤها هكذا ، فقال : هكذا والله نزل بها جبرئيل على محمد ( صلى الله عليه وآله ) وهكذا هو والله مثبت في مصحف فاطمة ( عليها السلام ) فقال رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) لمن حوله من المنافقين : انطلقوا إلى صاحبكم فقد أتاه ما استفتح به قال الله عز و جل : " واستفتحوا وخاب كل جبار عنيد ( 2 ) "
حضرت صادق عليه السلام اين آيه را تلاوت کردند: سال سائل بعذاب واقع للکافرين «بولاية علي» ليس له دافع. و سپس فرمودند: در مصحف فاطمه اينطور ثبت شده است
.

حضرت بعدش می گوید این چنین جبرئیل ع نازل کرده است به حضرت محمد حال سخنان جبرئیل ع می تواند تاویل باشد برای حضرت می تواند ایه باشه ولی همانطور که می دانیم در خود روایت هم امده است ک ما چنین قرائت نمی کردیم یعنی چی ؟؟؟یعنی اینکه اون چیزی که پیامبر به ان ها رسانیده بود تمام و کاملش همان چیزی است که در قران فعلی هست و ان قسمت تاویل بوده است و هم چنین گفته است که این مطلب در مصحف فاطمه امده است !!!همانطور که واضح امده است که منظور از تحریف تحریف لفظی نیست بلکه تحریف معنوی است چه بسا !!!

دقت کنید مصحف فاطمه چگونه بوجود امده است چرا به وجود است؟؟
دو روایت از کتب شیعه در خدمتتان در این مورد ارائه می دهیم::
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) يَقُولُ تَظْهَرُ الزَّنَادِقَةُ فِي سَنَةِ ثَمَانٍ وَ عِشْرِينَ وَ مِائَةٍ وَ ذَلِكَ أَنِّي نَظَرْتُ فِي مُصْحَفِ فَاطِمَةَ (عليها السلام) قَالَ قُلْتُ وَ مَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَمَّا قَبَضَ نَبِيَّهُ (صلي الله عليه وآله وسلم ) دَخَلَ عَلَى فَاطِمَةَ (عليها السلام) مِنْ وَفَاتِهِ مِنَ الْحُزْنِ مَا لَا يَعْلَمُهُ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَرْسَلَ اللَّهُ إِلَيْهَا مَلَكاً يُسَلِّي غَمَّهَا وَ يُحَدِّثُهَا فَشَكَتْ ذَلِكَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (عليه السلام) فَقَالَ إِذَا أَحْسَسْتِ بِذَلِكِ وَ سَمِعْتِ الصَّوْتَ قُولِي لِي فَأَعْلَمَتْهُ بِذَلِكَ فَجَعَلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (عليه السلام) يَكْتُبُ كُلَّ مَا سَمِعَ حَتَّى أَثْبَتَ مِنْ ذَلِكَ مُصْحَفاً قَالَ ثُمَّ قَالَ أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ فِيهِ شَيْ‏ءٌ مِنَ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامِ وَ لَكِنْ فِيهِ عِلْمُ مَا يَكُون‏ .
حمادبن عثمان مي گويد: از امام صادق (عليه السلام) شنيدم فرمود : در سال 128 مخالفان مذهب و دعوت كنندگان به باطل اعلام وجود خواهند كرد. اين موضوع را در مصحف فاطمه (سلام الله عليها) ديدم . پرسيدم : مصحف فاطمه چيست ؟ فرمود : با فوت رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم) غم واندوه فراوان فاطمه را فرا گرفتكه اندازه آن را خدا مي داند . به همين جهت خداوند فرشته اي را نزد فاطمه فرستاد تا با هم سخن شدن با وي غم واندوهش زدوده شود . فاطمه(سلام الله عليها) جريان را به علي(عليه السلام) گزارش كرد علي(عليه السلام) فرمود : هر وقت آمدنش را احساس نمودي و صدايش را شنيدي به من خبر بده. فاطمه آمدن فرشته را به علي(عليه السلام) خبر داد. علي(عليه السلام) آنچه را مي شنيد مي نوشت تا در نهايت همانند كتابي كامل گرديد.
سپس امام صادق(عليه السلام) فرمود : در اين كتاب ازحلال وحرام چيزي نيست ؛ بلكه آنچه درآن ديده مي شود دانش وآگاهي از حوادث واخبار آينده است.

الكافي ، ج‏1 ، ص: 240 .
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ قَالَ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع بَعْضُ أَصْحَابِنَا عَنِ الْجَفْرِ ... قَالَ فَمُصْحَفُ فَاطِمَةَ (عليها السلام) قَالَ فَسَكَتَ طَوِيلًا ثُمَّ قَالَ إِنَّكُمْ لَتَبْحَثُونَ عَمَّا تُرِيدُونَ وَ عَمَّا لَا تُرِيدُونَ إِنَّ فَاطِمَةَ مَكَثَتْ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ (صلي الله عليه وآله وسلم) خَمْسَةً وَ سَبْعِينَ يَوْماً وَ كَانَ دَخَلَهَا حُزْنٌ شَدِيدٌ عَلَى أَبِيهَا وَ كَانَ جَبْرَئِيلُ (عليه السلام) يَأْتِيهَا فَيُحْسِنُ عَزَاءَهَا عَلَى أَبِيهَا وَ يُطَيِّبُ نَفْسَهَا وَ يُخْبِرُهَا عَنْ أَبِيهَا وَ مَكَانِهِ وَ يُخْبِرُهَا بِمَا يَكُونُ بَعْدَهَا فِي ذُرِّيَّتِهَا وَ كَانَ عَلِيٌّ (عليه السلام) يَكْتُبُ ذَلِكَ فَهَذَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ عليها السلام .
الكافي، ج‏1، ص: 241 .
أبو عبيده مي گويد : بعضي از شيعيان از امام صادق عليه السلام سؤالاتي كردند ، از جمله سؤال كردند : مصحف فاطمه چيست ؟ حضرت مدتى سكوت كرد و سپس فرمود : شما از آنچه مي خواهيد و نمي خواهيد بحث مي كنيد ( يعنى بعضى از پرسش ها به قصد فهميدن نيست يا به دردت نمي خورد ) فاطمه بعد از پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله هفتاد و پنج روز در دنيا بود و از فراق پدر بسياراندوهگين بود. جبرئيل عليه السلام محضرش مى‏آمد و او را در مرگ پدر تسليت مي داد و خوشحالش مي كرد وغم واندوهش را تخفيف مي داد و از احوال و مقام پدرش خبر مي داد و سرگذشت اولادش را پس از او برايش مي گفت و على عليه السلام آن مطالب را مي نوشت كه مجموع آن نوشته‏ها مصحف فاطمه عليها السلام شد.

منبع سایت حضرت ولی عصر عج

و پس‌ از آن‌ حضرت‌ ساعتي‌ سكوت‌ نمود و سپس‌ فرمود: وَ إنَّ عِنْدَنَا لَمُصْحَفَ فَاطِمَةَ، وَ مَا يُدْرِيهِمْ مَا مُصْحَفُ فَاطِمَةُ؟ قَالَ: فِيهِ مِثْلُ قُرْآنِكُمْ هَذَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ. وَ اللهِ مَا فِيهِ مِنْ قُرْآنِكُمْ حَرْفٌ وَاحِدٌ. إنَّمَا هُوَ شَيْءٌ أمْلاهُ اللهُ عَلَيْهَا وَ أوْحَي‌ إلَيْهَا.
«و حقّاً در نزد ما مصحف‌ فاطمه‌ مي‌باشد، و چه‌ مي‌دانند: مصحف‌ فاطمه‌ چيست‌؟! حضرت‌ فرمود: در آن‌ به‌ قدر سه‌ برابر بزرگي‌ و مقدار قرآن‌ شما حجم‌ و مطلب‌ است‌، و قسم‌ به‌ خدا از اين‌ قرآن‌ حرف‌ واحدي‌ هم‌ در آن‌ نيست‌، بلكه‌ آن‌ چيزي‌ است‌ كه‌ خداوند بر فاطمه‌ إملاء نموده‌ و الهام‌ فرستاده‌ است‌.»

و لذا مطالب وحی در کار بوده است یعنی تاویلات

وَ عِنْدَنَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ، أمَا وَاللهِ مَا فِيهِ حَرْفٌ مِنَ الْقُرْآنِ وَلَكِنَّهُ إمْلَاءُ رَسُولِ الله‌ و خَطُّ عَلِيٌّ علیهما سلام . كَيْفَ يَصْنَعُ عَبْدُاللهِ إذَا جَاءَ النَّاسُ مِنْ كُلِّ اُفُقٍ يَسْألُونَهُ؟ [12]
«عبدالله‌ بن‌ حسن‌ چنين‌ مي‌داند كه‌: علمي‌ ندارد مگر همان‌ علمي‌ را كه‌ مردم‌ دارند.
پس‌ حضرت‌ فرمود: عبدالله‌ بن‌ حسن‌- سوگند به‌ خدا كه‌- راست‌ مي‌گويد، علمي‌ را ندارد مگر علمي‌ را كه‌ مردم‌ دارند. وليكن‌ در نزد ما- سوگند به‌ خدا كه‌- جامعه‌ مي‌باشد؛ در آن‌ حلال‌ و حرام‌ است‌. و در نزد ما جَفْر است‌. آيا عبدالله‌ بن‌ حسن‌ مي‌داند جفر چيست‌؟! پوست‌ شتر است‌ يا پوست‌ گوسفند؟!
و در نزد ما مُصْحَف‌ فاطمه‌ مي‌باشد.
آگاه‌ باشيد! قسم‌ به‌ خدا در آن‌ يك‌ حرف‌ از قرآن‌ نيست‌، وليكن‌ آن‌ عبارت‌ است‌ از املاء رسول‌ خدا و خطّ علي‌ علیهما سلام . عبدالله‌ بن‌ حَسَن‌ پاسخ‌ مردم‌ را چه‌ مي‌گويد وقتي‌ مردم‌ از هر ناحيه‌اي‌ بيايند و از او دربارۀ مسائل‌ خود سوال‌ كنند؟!»

می بینید یعنی تاویلات

هم چنین امام صادق ع در پست های قبلی ارائه کردیم تحریف را رد می کند ::


وعن علي بن سالم عن أبيه قال : " سألت الصادق جعفر بن محمد عليهما السلام فقلت له : يا ابن رسول الله ما تقول في القرآن ؟ فقال : هو كلام الله ، وقول الله ، وكتاب الله ، ووحي الله وتنزيله ، وهو الكتاب العزيز الذي " لا يأتيه الباطل من بين يديه ولا من خلفه ، تنزيل من حكيم حميد

علی بن سالم از پدرش که گفت پرسیدم از امام صادق ع که یابن رسول الله در مورد قران چه می گویید ؟؟حضرت فرمودند:ان کلام خداست و قول خداست و کتاب خداست و وحی خداست ان کتبی است که هیچ باطلی از پیش رو و پشت سرش به سویش نمی آید، نازل شده از سوی حکیم و ستوده است.

الامالی ص 545

قابل تامل::
چگونه است امام صادق ع می گوید وحی خداست !!!چطور ممکنه قران تحریف شده بگوید هیچ باطلی به سویش نمی اید و نازل شده از خداوند ؟؟

نتیجه از بحث دلالی این شد ::که اولا منظور تحریف معنوی بوده است نه لفظی !!!به خاطر قرینه بودن مصحف فاطمه س!!و روایت بالا

گذشتن از این همه حرف سند رو نگاهی بندازیم ::
18 - عدة من أصحابنا ، عن سهل بن زياد ، عن محمد بن سليمان ، عن أبيه ، عن أبي بصير
سهل بن زیاد مختلف فیه است !!!چگونه ما دینمان را از کسانی بگیریم که معلوم نیست حرفش درست است یا درست نیست

أما سهل بن زياد فذهب المشهور إلى أنه ضعيف . قال المامقاني قدس سره : إن علماء الرجال قد اختلفوا في الرجل على قولين : أحدهما : أنه ضعيف ، وهو خيرة النجاشي وابن الغضائري والشيخ في الفهرست ، والعلامة في الخلاصة وجملة من كتبه الفقهية كالمنتهى والمختلف وغيرهما ، وابن داود في رجاله ، والمحقق في الشرائع ومواضع من نكت النهاية والمعتبر ، والآبي في محكي كشف الرموز ، والسيوري في التنقيح ، والشهيد الثاني والشيخ البهائي وصاحب المدارك والمولى الصالح المازندراني والمحقق الأردبيلي والسبزواري وغيرهم ، بل هو المشهور بين الفقهاء وأصحاب الحديث وعلماء الرجال

کشف الحقائق ص 35
سهل بن زیاد پس مشهور این است که ضعیف است مامقانی می گوید : علما رجال اختلاف کرده اند در این مرد دو قول وجود دارد یکی از انها اینکه ضعیف است که چنین علمایی فرمودند::

النجاشي وابن الغضائري والشيخ في الفهرست ، والعلامة في الخلاصة وجملة من كتبه الفقهية كالمنتهى والمختلف وغيرهما ، وابن داود في رجاله ، والمحقق في الشرائع ومواضع من نكت النهاية والمعتبر ، والآبي في محكي كشف الرموز ، والسيوري في التنقيح ، والشهيد الثاني والشيخ البهائي وصاحب المدارك والمولى الصالح المازندراني والمحقق الأردبيلي والسبزواري وغيرهم ، بل هو المشهور بين الفقهاء وأصحاب الحديث وعلماء الرجال

تنقيح المقال 2 / 75 .​
نه خودتان بفرمایید چگونه می شود به چنین شخصی اعتماد کرد

[ 65 ] - 11 - سهل بن زياد ، أبو سعيد ، الآدمي ، الرازي . كان ضعيفا جدا ، فاسد الرواية والدين .
رجال ابن غضائری ص 66-65


ضعیف فاسد روایت و دین

به نظر خودتان ایا این درست است از اشخاصی نقل می کند که دین فاسدی دارند ؟؟؟و اینکه مختلف فیه است

نتیجه::روایت از لحاظ سندی و دلالی دارای اشکالات فراوان است و لذا روایت مردود است

8-روایت 17000ایه


نقل قول:
روایت دیگری که صراحتا به نقصان حدود 11000 آیه اشاره دارد روایت زیر است که از اصول کافی انتخاب شده است :

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ الْقُرْآنَ الَّذِي جَاءَ بِهِ جَبْرَئِيلُ ع إِلَى مُحَمَّدٍ ص سَبْعَةَ عَشَرَ أَلْفَ آيَةٍ

یعنی : قرآنی که خدا به سوی پیامبرش نازل کرده بود ، 17000 آیه داشته است !


ما میگیم در نسخه ها 7000هزار ایه اومده نه 17000یعنی تقریبی مرحوم فیض کاشانی در کتاب وافی که کتب را جمع کرده است 7000ایه امده است نه 170000
و هم چنین در برخی از نسخه های کتابی اصول کافی 7000ایه امده است نه 17000ایه !!
و علما و شارحینی که گفتند 7000ایه نه 17000ایه :
1 - المحقق الفيض الكاشاني ( ت 1041 ه‍ )
2 - موسى جار الله التركستاني ( ت 1369 ه‍ ) الوشيعة في نقد عقائد الشيعة : 23.
3 - عبد الله بن علي القصيمي الوهابي الصراع بين الإسلام والوثنية : 71
4 - أبو زهرة ( ت 1394 ه‍ ) الامام صادق ص323.
5 - الدكتور الوهابي أحمد محمد أحمد جلي دراسة عن الفرق في تاريخ المسلمين : 228 .
6 - إحسان إلهي ظهير (الشیعه و القران ص31

صیانه من تحریف القران ص223

از دید دیگر به این حدیث نگاه می کنیم

این روایت در بخش نوادر آمده است که شکی نیست

حالا بخش نوادر احکام خاص خودش را دارد :

( النوادر ) عنوان عام لنوع من مؤلفات الأصحاب في القرون الأربعة الأولى للهجرة ، كان يجمع فيها الأحاديث غير المشهورة ، أو التي تشتمل على أحكام غير متداولة . أو استثنائية ( 1 ) ومستدركة لغيرها .
الذریعه ج24ص316
در آن جمع شده است احادیث غیر مشهود یا احادیثی که شامل احکام غیر متداوله یا اسثنائی است !!!

خود شیخ مفید می گوید :
وأما ما تعلق به أصحاب العدد في أن شهر رمضان لا يكون أقل من ثلاثين يومأ ، فهي أحاديث شاذة قد طعن نقاد ( 3 ) الآثار من الشيعة في سندها ، وهي مثبتة ( 4 ) في كتب الصيام ، في أبواب النوادر ، والنوادر هي التي لا عمل عليها.
جوابات اهل موصل ص 19
نوادری که عمل در آن ها نیست !!

وسخنان بسيار دیگر که وارد شده است در این مورد

پس اگر فرض بگیریم البته فرض محال که عبارت 17000هزار آیه در تمام نسخ بوده است بازم به مذهب ما ضرری نمی رسد

از دید قرانی بنگریم در روایت آمده است آیه حالا شما از کجا فهمیدید آیه قران ؟؟

قَالَ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ ۖ وَلِنَجْعَلَهُ آيَةً لِّلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِّنَّا ۚ وَكَانَ أَمْرًا مَّقْضِيًّا [١٩:٢١]
گفت: چنین است [که گفتی، ولی] پروردگارت فرموده است: این کار بر من آسان است و [فرزندی بدون ازدواج به او بخشیدن] برای این [است] که او را نشانه ای [از قدرت خود] برای مردم و رحمتی از سوی خود قرار دهیم؛ و این کار شدنی است.
﴿٢١﴾ سوره مریم

در مورد حضرت عیسی ع نشانه به کار برده شده است یعنی ایه

نتیجه::این روایت از لحاظ دلالی و روایی به شدت مورداشکال است


9-تحریف در لقب امیر المومنین ع


نقل قول:
شاید گفته شود که چرا لقب امیرالمومنین مختص حضرت علی است ، کلینی در کافی روایت می کند که :

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ لِمَ سُمِّيَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ اللَّهُ سَمَّاهُ وَ هَكَذَا أَنْزَلَ فِي كِتَابِهِ وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ (الأعراف -: 172 -) وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولِي وَ أَنَّ عَلِيّاً أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ

این روایت از جمله روایات صحیحیست که اشاره دارد آیه قرآن به شکلی دیگر نازل شده است .



اولا این گونه روایات را قبلا هم گفتیم که مردود هستند

علامه بلاغی از شیخ بهایی نقل می کند در
کتاب آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن ج1 ص 26می گوید ::

وما اشتهر بين الناس من إسقاط إسم امير المومنين عليه السلام منه في بعض المواضع مثل قوله تعالي يا أيها الرسول بلغ ما أنزل اليك في علي وغير ذلك فهو غير معتبر عند العلماء
معني آنچه مشهور است بین مردم از اسقاط اسم امیر مومنان ع در برخی موارد مثل قول پروردگار که می گوید :ای پیامبر ابلاغ انچه نازل شده است به سوی تو در مورد علی و غیر از اين پس این غیر معتبر است نزد علماء

ثانیا برسیم به بحث رجالی این روایت

4 - علي بن إبراهيم ، عن يعقوب بن يزيد ، عن ابن أبي عمير ، عن أبي الربيع القزاز ، عن جابر ، عن أبي جعفر عليه السلام قال : قلت له : لم سمي أمير المؤمنين

ابی الربیع القزاز مجهول است ::

شیخ مازندرانی می گوید ::
* الأصل : 4 - علي بن إبراهيم ، عن يعقوب بن يزيد ، عن ابن أبي عمير ، عن أبي الربيع القزاز عن جابر ، عن أبي جعفر ( عليه السلام ) قال : قلت له : لم سمي أمير المؤمنين ؟ قال : الله سماه ، وهكذا أنزل في كتابه : ( وإذ أخذ ربك من بني آدم من ظهورهم ذريتهم وأشهدهم على أنفسهم ألست بربكم ) وأن محمدا رسولي وأن عليا أمير المؤمنين . * الشرح : قوله : ( قال لأن ميرة المؤمنين من عنده ) أي طعامهم الروحاني وهو العلم من عنده كما أشار إلهي بقوله يميرهم العلم . قوله ( عن أبي الربيع القزاز )لم أجده بهذا الوصف في كتب الرجال وبدونه مجهول .

شرح اصول الکافی ج7ص 49
من نیافیتم وصفی در کتب رجال!!!
سید خوئی ره می گوید :
بعنوان أبي الربيع القزاز ، فإن كان هو هذا الشخص فلا كلام ، وإلا فهو رجل مجهول غير معروف
الاجاره الاول ص 34

پس این مرد مجهول و غیر معروف است

براستی چه روایت صحیحی ؟؟؟؟

نتیجه ::روایت از لحاظ رجالی ضعیف است پس مردود است و هم چنین اینگونه روایات مردود هستند

10-وجود سوره ولایت و نورین:


نقل قول:
اهل سنت از طریق ابی بن کعب و انس بن مالک نقل کرده اند که برخی سوره ها در قرآن بوده و امروزه نامی از آنها نیست و حال آنکه مجلسی و محدث نوری به وجود سوره هایی به نام های نورین و یا الولایه معتقد هستند



جواب::بدون دلیل نباید سخن زدن خوب است؟؟
چرا دروغ اخر ؟؟
شیخ از کتاب دبستان المذاهب اورده است که نویسنده اش مجهول است
در کتاب فصل الخطاب ص 156 شیخ می گوید:

قلت ظاهر کلامه انه اخذها من کتب الشیعه ولم اجد لها اثر فیها غیر ان الشیخ محمد بن علی بن شهر اشوب المازندرانی ذکر فی کتاب المثالب علی ما حکی عنه انهم اسقطوا من القران تمام سوره الولایه و لعلها هذه السوره والله العالم

خود شیخ می گوید من نیافتم برای او اثری .... ایشون نوشتند حکایت شده است !!!

حکی فعل مجهول است از افعال تمریض ایا این سخن شیخ است ؟؟؟ایا درست است تدلیس ؟؟


11-سوره احزاب اندازه ی سوره بقره


نقل قول:
قال سوره الاحزاب فيها فضائح الرجال و النساء من قريش و غير هم يا ابن سنان ان سوره الاحزاب فضحت نساء قريش من العرب و كانت اطول من سوره البقره و لكن نقصوها و حرفوها.


جواب ::این روایت از روایات تقیه ای است

همانطور که خود ائمه به ما چنین یاد دادند که این گونه رفتار کنیم

29 - سعيد بن هبة الله الراوندي في رسالته التي ألفها في أحوال أحاديث أصحابنا وإثبات صحتها ، عن محمد وعلي ابني علي بن عبد الصمد ، عن أبيهما ، عن أبي البركات علي بن الحسين ، عن أبي جعفر بن بابويه ، عن أبيه ، عن سعد بن عبد الله عن أيوب بن نوح ، عن محمد بن أبي عمير ، عن عبد الرحمن بن أبي عبد الله قال : قال الصادق عليه السلام : إذا ورد عليكم حديثان مختلفان فاعرضوهما على كتاب الله ، فما وافق كتاب الله فخذوه وما خالف كتاب الله فردوه ، فإن لم تجدوهما في كتاب الله فاعرضوهما على أخبار العامة ، فما وافق أخبارهم فذروه ، وما خالف أخبارهم فخذوه .
امام صادق ع می فرماینداگه به شما دو حدیث مختلف رسید به کتاب خدا عرضه کنید اگه موافق بود بگیرید اگه مخالف بود رد کنید پس اگه شما نیافتید در کتاب خداوند به اخبار عامه رجوع بدید پس اگر خلاف اخبارشون بود پس بگیرید اون را
وسائل الشیعه ج18ص84-85

از امام رضا ع هم همین سخن رسیده است به ما ::
34 - وعنه عن محمد بن موسى بن المتوكل ، عن السعد آبادي ، عن أحمد ابن أبي عبد الله ، عن أبيه ، عن محمد بن عبد الله قال : قلت للرضا عليه السلام : كيف نصنع بالخبرين المختلفين ؟ فقال : إذا ورد عليكم خبران مختلفان فانظروا إلى ما يخالف منهما العامة فخذوه ، وانظروا إلى ما يوافق أخبارهم فدعوه .
اگر وارد شد بر شما دو خبر کخ مختلف بودند پس نگاه کنید به انچه خلاف عامه است ان را بگیرید و اگر موافق عامه بود ان اخبار را ترک کنید

وسائل الشیعه ج18ص85-86
وفي الحديث ( خذ ما خالف العامة )
مجمع البحرین ج3ص254
بگیرید انچه که خلاف عامه است

پس قاعده از خود ائمه به ما رسیده است !!! این روایت هم در کتب اهل سنت عینا امده است ::

عن أبي بن كعب أنه سأل عن سورة الأحزاب قال فقال نعدها ثلاثا وسبعين آية فقال أبي فواللذي أنزل الكتاب على محمد صلى الله عليه وسلم إن كانت لتوازي سورة البقرة أو هي أطول من سورة البقرة وإن كان فيها لآية الرجم قال قلت وما آية الرجم يا أبا المنذر قال الشيخ والشيخة فارجموهما البتة
الراوي: زر المحدث: ابن جرير الطبري - المصدر: مسند عمر - الصفحة أو الرقم: 2/873

قال لي أبي بن كعب كم تعدون سورة الأحزاب ؟ قلت : إما ثلاثا وسبعين آية أو أربعا وسبعين آية قال : إن كانت لتقارن سورة البقرة أو لهي أطول منها وإن كان فيها لآية الرجم قلت : أبا المنذر وما آية الرجم قال : إذا زنى الشيخ والشيخة فارجموهما البتة نكالا من الله والله عزيز حكيم
الراوي: زر بن حبيش المحدث: ابن حزم - المصدر: المحلى - الصفحة أو الرقم: 11/235

و لذا الان باید چه کنیم وظیفه ی ما چی هست ؟؟ باید روایت رو ترک کنیم درست است دیگر ؟؟

نتیجه::روایت مردود اعلام شد

12-آیه رجم

جواب::

اولا همانطور که در جواب مبحث قبلی گفتم باز هم این روایت از روایات تقیه ای است همانطور که سید خوئی ره می گوید ::

ولا شك في أنهما وردا مورد التقية ، فإن الأصل في هذا الكلام هو عمر بن الخطاب ، فإنه ادعى أن الرجم مذكور في القرآن وقد وردت آية بذلك وقد تعرضنا لذلك في كتابنا ( البيان ) في البحث حول التحريف وأن القرآن لم يقع فيه تحريف "

و شکی نیست در این ها که از موارد تقیه ای است پس قطعا اصل این سخن در کلام عمر بن خطاب

مباني تكملة المنهاج 1 : 196

29 - سعيد بن هبة الله الراوندي في رسالته التي ألفها في أحوال أحاديث أصحابنا وإثبات صحتها ، عن محمد وعلي ابني علي بن عبد الصمد ، عن أبيهما ، عن أبي البركات علي بن الحسين ، عن أبي جعفر بن بابويه ، عن أبيه ، عن سعد بن عبد الله عن أيوب بن نوح ، عن محمد بن أبي عمير ، عن عبد الرحمن بن أبي عبد الله قال : قال الصادق عليه السلام : إذا ورد عليكم حديثان مختلفان فاعرضوهما على كتاب الله ، فما وافق كتاب الله فخذوه وما خالف كتاب الله فردوه ، فإن لم تجدوهما في كتاب الله فاعرضوهما على أخبار العامة ، فما وافق أخبارهم فذروه ، وما خالف أخبارهم فخذوه .
امام صادق ع می فرماینداگه به شما دو حدیث مختلف رسید به کتاب خدا عرضه کنید اگه موافق بود بگیرید اگه مخالف بود رد کنید پس اگه شما نیافتید در کتاب خداوند به اخبار عامه رجوع بدید پس اگر خلاف اخبارشون بود پس بگیرید اون را
وسائل الشیعه ج18ص84-85

ا

ز امام رضا ع هم همین سخن رسیده است به ما ::

34 - وعنه عن محمد بن موسى بن المتوكل ، عن السعد آبادي ، عن أحمد ابن أبي عبد الله ، عن أبيه ، عن محمد بن عبد الله قال : قلت للرضا عليه السلام : كيف نصنع بالخبرين المختلفين ؟ فقال : إذا ورد عليكم خبران مختلفان فانظروا إلى ما يخالف منهما العامة فخذوه ، وانظروا إلى ما يوافق أخبارهم فدعوه .

اگر وارد شد بر شما دو خبر کخ مختلف بودند پس نگاه کنید به انچه خلاف عامه است ان را بگیرید و اگر موافق عامه بود ان اخبار را ترک کنید

وسائل الشیعه ج18ص85-86
وفي الحديث ( خذ ما خالف العامة )

مجمع البحرین ج3ص254

بگیرید انچه که خلاف عامه است

نگاه کنید این عین عبارات خلفا و مخالفین است ::

2553 - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، وَمُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ قَالَا: حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ: لَقَدْ خَشِيتُ أَنْ يَطُولَ بِالنَّاسِ زَمَانٌ حَتَّى يَقُولَ قَائِلٌ: مَا أَجِدُ الرَّجْمَ فِي كِتَابِ اللَّهِ، فَيَضِلُّوا بِتَرْكِ فَرِيضَةٍ مِنْ فَرَائِضِ اللَّهِ، أَلَا وَإِنَّ الرَّجْمَ حَقٌّ، إِذَا أُحْصِنَ الرَّجُلُ وَقَامَتِ الْبَيِّنَةُ، أَوْ كَانَ حَمْلٌ أَوِ اعْتِرَافٌ، وَقَدْ قَرَأْتُهَا الشَّيْخُ وَالشَّيْخَةُ إِذَا زَنَيَا فَارْجُمُوهُمَا الْبَتَّةَ «رَجَمَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَرَجَمْنَا بَعْدَهُ»

سنن ابن ماجه ج2 ص 853

در بسیاری از کتب انها امده است !!!

هم چنین این شبهه را استاد شعیب مفصلا جواب دادند

http://www.askdin.com/thread36184.html


نتیجه::روایت تقیه است به نص امام سید خوئی ره و طبق احادیث اهل بیت و لذا روایت مردود است

وجود روایات فراوان دلیل بر متواتر بودن ان قضیه نمی شود

فکر کنم عده ای معنای تواتر را نمی دانند!!!ان اشخاص باید بروند معنای تواتر را درست بفهمند

ایت الله علامه جوادی املی که معروف هستند به

مجسمه علم

http://www.aparat.com/v/vx0hr


ایشون می فرمایند ::

گفتني است: گاهي روايات فراواني در كتابهاي بي‏شماري در عصر متأخر نشر يافته است كه در نگاه ابتدايي چنين توهم مي‏شود كه مضمون آنها متواتر است؛ در حالي كه شرط اصلي تواتر، همان حفظ وفور و تراكم در تمام طبقات و اعصار و نسلهاست، ولي اين‏گونه روايات فراوان از مجامع مياني نقل شده كه آنها از جوامع اوّلي آورده و آنها نيز از چهار كتاب معروف شيعه (كافي، من لا يحضره الفقيه، تهذيب و استبصار) گرد آورده‏اند و آن چهار كتاب مشهور، تأليف سه محدّث بزرگوار است و گاهي آنچه در تهذيب و استبصار است، مطلبي است كه از كافي يا من‏لايحضره الفقيه مثلاً آورده شده است كه بازگشت سه محدث به دو يا يك محدّث خواهد بود و گاهي نيز هر سه بزرگوار با سندهاي ويژه، همگي از يك راوي معيّن نقل مي‏نمايند؛ بنابراين تمام احاديثي كه در عصر اخير تواترنماست، با سير قهقرايي به استفاضه تبديل شده، تواتر آن فروكش مي‏كند و آنگاه به خبر واحد غير مستفيض منتهي مي‏شود كه بر فرض صحت سند و تماميّت دلالت، توان اثبات اين مطلب مهمّي را كه هم صبغه كلامي دارد و هم جنبه علوم قرآني نخواهد داشت.

نزاهت قران از تحریف ص 144


خوب با یاری خداوند و اهل بیت ع تک تک روایاتی که اون شخص مورد ادعایش بود در اینکه شیعه معتقد به تحریف است جواب داده شد

و سعی شد در این سایت سخنان علمای در مورد تحریف قران هم جواب داده شود که ما تاپیک مورد نظر را قبلا زده ایم

http://www.askdin.com/thread42846.html

به گونه ای شد که تمام سخنان اشخاص رو در مورد تحریف قران در احادیث شیعه و سخنان علمای شیعه بررسی و تک تکشان مورد نقد و خدشه قرار گرفت


همانطور که دیدید تمام سخنان یا تدلیس بود یا اینکه مورد اشکال واقع بود

تقدیر نامه و بهره گیری از دوستان زیر وسایت های زیر ::
استاد محمد زکریا الآمردی
استاد مختار الامامی (الطالب 313)
استاد ایت الله قزوینی
سایت ایت الله العظمی مکارم شیرازی
کتاب ایت الله میلانی در مورد تحریف
کتاب ایت الله جوادی آملی در مورد تحریف

و در اخر از همه دوستان که ارج نهادند پست ها را مطالعه کردند کمال تقدیر و تشکر را می نمایم

تمام اين مطالب را گفتیم عصاره اش این است ::

[HL]سخن اخرم اینکه دوستان عزیز گول وهابیت را نخورید وهابیت کارشان تدلیس است حداقل احتمال بدهید اینکه سخنی که می گوید تدلیس در کار باشد بروید سخن رو کامل نگاه کنید نه اینکه نگاه کنید ان شخص چه می گوید !!!

[/HL]

در آخر برای سلامتی استاد فاطمی نیا حفظه الله 5 صلواتی عنایت کنید

ammarshia;691731 نوشت:
12-آیه رجم
بگیرید انچه که خلاف عامه است

نگاه کنید این عین عبارات خلفا و مخالفین است ::

2553 - حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، وَمُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ قَالَا: حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ: لَقَدْ خَشِيتُ أَنْ يَطُولَ بِالنَّاسِ زَمَانٌ حَتَّى يَقُولَ قَائِلٌ: مَا أَجِدُ الرَّجْمَ فِي كِتَابِ اللَّهِ، فَيَضِلُّوا بِتَرْكِ فَرِيضَةٍ مِنْ فَرَائِضِ اللَّهِ، أَلَا وَإِنَّ الرَّجْمَ حَقٌّ، إِذَا أُحْصِنَ الرَّجُلُ وَقَامَتِ الْبَيِّنَةُ، أَوْ كَانَ حَمْلٌ أَوِ اعْتِرَافٌ، وَقَدْ قَرَأْتُهَا الشَّيْخُ وَالشَّيْخَةُ إِذَا زَنَيَا فَارْجُمُوهُمَا الْبَتَّةَ «رَجَمَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَرَجَمْنَا بَعْدَهُ»
سنن ابن ماجه ج2 ص 853
در بسیاری از کتب انها امده است !!!

هم چنین این شبهه را استاد شعیب مفصلا جواب دادند


http://www.askdin.com/thread36184.html
نتیجه::روایت تقیه است به نص امام سید خوئی ره و طبق احادیث اهل بیت و لذا روایت مردود است

سلام

من پیش تر سوالی مطرح کردم.

به این کلماتی که در میان آیات افزوده می شود و یا حتی همین آیه ی رجم که گفته میشود ، توجه کنید و از خود بپرسید که

آیا این گونه آیات با سبک و آهنگ قرآن هماهنگی دارد ؟

اگر قرار باشد این کلمات را تفسیر یا تاویل ندانسته و عین آیات قرآن بدانیم به مشکل بر می خوریم. چون سبک و آهنگ آیات قرآن با این کلمات جور در نمی آید.

سلام
در شرح عده من اصحابنا کلینی که از احمد بن محمد بن خالد البرقی روایت میکنند اشخاصی از قبیل [=Nassim]أحمد بن عبداللّه بن اُميّة وعليّ بن محمّد بن عبداللّه بن أُذَينة ذکر شدن که اگر ممکنه شرح حال این دو رو با ادرس کتاب ذکر کنید