جمع بندی کدام قول قابل قبول است؟ (رد معجزه یا تایید آن)

کارشناس بحث: استاد میقات

[="Tahoma"]«وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمانِهِمْ لَئِنْ جاءَتْهُمْ آيَةٌ لَيُؤْمِنُنَّ بِها قُلْ إِنَّمَا الْآياتُ عِنْدَ اللَّهِ وَ ما يُشْعِرُكُمْ أَنَّها إِذا جاءَتْ لا يُؤْمِنُونَ»
با نهايت اصرار، به خدا سوگند ياد كردند كه اگر نشانه‏ اى [معجزه ‏اى‏] براى آنان بيايد، حتماً به آن ايمان مى‏ آورند بگو: «معجزات فقط از سوى خداست (و در اختيار من نيست كه به ميل شما معجزه ‏اى بياورم) و شما از كجا مى‏ دانيد كه هر گاه معجزه ‏اى بيايد (ايمان مى ‏آورند؟ خير،) ايمان نمى ‏آورند!» (انعام، 109)

با سلام و درود

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله معجزات متعددی داشتند که بزرگترین آن ها قرآن کریم است. لذا خود قرآن یکی از بزرگترین معجزات الهی است.

برخی مواقع مشرکان و کافران از پیامبر تقاضای معجزه می کردند، به این معجزه های درخواستی، معجزات اقتراحی گفته می شود.

معجزه درخواستی اگر برای یافتن حق و بیرون رفتن از شک باشد، انجام می شود، مانند معجزه شق القمر که به درخواست مشرکان بود و توسط پیامبر و به اذن الهی به وقوع پیوست: «وَ انشَقَّ الْقَمَر»؛ و ماه از هم شكافت‏.(قمر، 1)

اما در مواردی هم معجزات درخواستی توسط مشرکان برای بیرون رفتن از شک و یافتن حق نیست، بلکه از روی بهانه جویی و ... است. و هر معجزه ای آورده شود آنان چون از ابتدا قصد ایمان آوردن ندارند، ایمان نمی آورند.

«وَ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتىَ‏ تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الْأَرْضِ يَنبُوعًا ... قُلْ سُبْحَانَ رَبىّ‏ِ هَلْ كُنتُ إِلَّا بَشَرًا رَّسُولا»؛ و گفتند: «ما هرگز به تو ايمان نمى‏ آوريم تا اينكه چشمه ‏جوشانى از اين سرزمين (خشك و سوزان) براى ما خارج سازى؛ يا باغى از نخل و انگور از آن تو باشد و نهرها در لا به ‏لاى آن جارى كنى؛ يا قطعات (سنگهاى) آسمان را ـ آن چنان كه مى ‏پندارى ـ بر سر ما فرود آرى؛ يا خداوند و فرشتگان را در برابر ما بياورى؛ يا براى تو خانه ‏اى پر نقش و نگار از طلا باشد؛ يا به آسمان بالا روى حتى اگر به آسمان روى، ايمان نمى ‏آوريم مگر آنكه نامه ‏اى بر ما فرود آورى كه آن را بخوانيم!» بگو: منزه است پروردگارم (از اين سخنان بى ‏معنى)! مگر من جز انسانى فرستاده خدا هستم؟!(اسراء، 90-93)

خداوند به معجزات اقتراحی و پیشنهادی که پس از اتمام حجت و از روی هوی و هوس و بهانه جویی بوده و مشرکان جز ایذاء و تمسخر پیامبر، هدفی نداشتند، پاسخ نمی داده و چنین معجزاتی را نمی آورده است. خداوند در باره چنین تقاضایی می فرماید:

«وَ لَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيهِمُ الْمَلَئكَةَ وَ كلَّمَهُمُ المَوْتىَ‏ وَ حَشرْنَا عَلَيهِمْ كلُ‏َّ شىَ‏ْءٍ قُبُلًا مَّا كاَنُواْ لِيُؤْمِنُواْ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ وَ لَاكِنَّ أَكْثرَهُمْ يجْهَلُونَ»؛ (و حتّى) اگر فرشتگان را بر آنها نازل مى ‏كرديم، و مردگان با آنان سخن مى ‏گفتند، و همه چيز را در برابر آنها جمع مى ‏نموديم، هرگز ايمان نمى ‏آوردند مگر آنكه خدا بخواهد! ولى بيشتر آنها نمى ‏دانند! (انعام، 111)

بنابر این:

اولا از بزرگترین معجزات پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله، قرآن که اکنون موجود است. لذا صاحب معجزه بودن پیامبر، ثابت است.

ثانیا به برخی معجزات درخواستی توجه و عمل شده است، مانند شکافته شدن ماه.

ثالثا نیاوردن برخی از معجزه های درخواستی مشرکان، به خاطر این بوده که آن ها قصد ایمان آوردن نداشتند بلکه از روی هوای نفس و برای بهانه جویی و تمسخر و اذیت پیامبر، چنین تقاضاهایی را مطرح می کردند.

لذا این آیات ناظر به کل معجزه و حتی ناظر به همه معجزات اقتراحی نیست، بلکه به معجزات اقتراحی ای اشاره دارد که از روی بهانه جویی و به قصد تمسخر و اذیت پیامبر بوده است.

درود
معجزه مخصوص پیامبران نیست. البته به امور خارق العاده و به تعبیری معجزاتی که همراه با ادعای رسالت باشد، معجزه میگویند.
و به امور خارق العاده که از جانب رسول نباشد، کرامت گفته میشود.
هر دو میتوانند برای اثبات یک امر و تایید خداوند به کار گرفته شوند.
مثلا برای اثبات امامت و جانشینی بعد از پیامبر ، این کرامات میتواند دلیل اثبات امامت شخص باشد.
مثلا شما در قرآن،داستان آصف را میخوانید که تخت بلقیس را به نیروی خداوندی و به علم الهی در چشم به هم زدنی می آورد.

پیامبر برای اثبات رسالت خود معجزات فراوانی آوردند، تعداد این معجزات در حدود 4000 هزار مورد نام برده شده اند.
و اگر جایی معجزه ای انجام نشده است به معنای این است که لازم نبوده.